10 JAAR BREEKJAAR: Podcast met de oprichters - Deel 2

Dit is deel 2 van de podcast met de oprichters van Breekjaar.

This is part 2 of the podcast with the founders of Breekjaar.

We hadden dus in het begin geen programma.

So we didn't have a program at the beginning.

Dat was ook nog het interessante.

That was also the interesting part.

Toen we bezig waren met de oprichting, er is ook nog even sprake van geweest dat we allemaal samen zouden leven.

When we were in the process of setting up, there was also a moment when it was discussed that we would all live together.

We zijn nog op bezoek geweest bij een grote oude treinloods, geloof ik, ergens in Utrecht.

We visited a large old train shed, I believe, somewhere in Utrecht.

De NS wilde ons bijna een oude loods schenken, waar wij dan caravans in konden zetten.

The NS almost wanted to give us an old shed, where we could put caravans.

Allemaal caravans.

All caravans.

Waarom hebben we dat niet gedaan?

Why didn't we do that?

Ja, we stonden caravans in.

Yes, we were standing in caravans.

Ja, precies.

Yes, exactly.

Iedereen breken zijn eigen caravans.

Everyone breaks their own caravans.

Dan zouden we een eigen dorp creëren.

Then we would create our own village.

En dat was het idee.

And that was the idea.

We gaan samen zijn en samen wonen.

We are going to be together and live together.

En iedereen brengt zichzelf in.

And everyone brings themselves in.

En dan heb je dus geen programma nodig.

And then you don't need a program.

Inmiddels hebben we natuurlijk ook geleerd dat het ook best handig is om een aantal building blocks te hebben.

Meanwhile, we have of course also learned that it is quite handy to have a number of building blocks.

Een aantal programma onderdelen waar je je weer uit kan putten.

A number of program components you can draw from again.

Maar toen was het...

But then it was...

Dat was het idee.

That was the idea.

Elke ochtend zijn we samen en we gaan met elkaar kijken wat er dan speelt.

Every morning we are together and we check what is going on.

En als we met elkaar leren wat we inderdaad ontzettend goed hebben geleerd van Richie van Be The Change,

And if we learn from each other what we have indeed learned so well from Richie from Be The Change,

dan om die kwetsbaarheid aan te durven gaan, dan komt er vanzelf wel iets op waarmee we kunnen werken.

Then to dare to face that vulnerability, something will naturally come up that we can work with.

Exact.

Exact.

Ik heb natuurlijk zelf als trainer ook gewerkt in de programma's.

Of course, I have also worked as a trainer in the programs myself.

En dat vind ik ook het mooie van Beekjaar.

And that is what I also find beautiful about Beekjaar.

Is dat ontstaan is ook met helemaal niks.

Is that creation also out of nothing?

En dat eigenlijk de jongeren zelf ook veel in te brengen hebben.

And that in fact the young people themselves also have a lot to contribute.

Dus je moet natuurlijk alleen maar consumeren als je gewoon op de middelbare school zit of op de basisschool.

So you should of course only consume when you are just in high school or elementary school.

Maar wat wil je zelf eigenlijk?

But what do you actually want?

Dat vond ik altijd een hele mooie.

I always thought that was very beautiful.

En dan natuurlijk is het ontwikkeld en dat je ook naar familiesystemen kijkt.

And then of course it has been developed and that you also look at family systems.

En dat ze allemaal veel later...

And that they all much later...

Je groeit ook mee met de maatschappij waar dat een groot onderdeel is.

You also grow along with the society where that is a large part.

Dus dat ontwikkelt zich.

So that is developing.

Maar ik vond het ook heerlijk dat...

But I also enjoyed that...

We hadden dan een budget voor het programma.

We then had a budget for the program.

En dat ze dan zeiden tegen ons, wat willen jullie leren?

And then they said to us, what do you want to learn?

En dan dachten we, misschien willen ze wel inderdaad leren over familiesystemen.

And then we thought, maybe they really want to learn about family systems.

Of hoe kan je nou ondernemen?

Or how can you be an entrepreneur?

En dan zeiden ze, we willen graag een les vuurspuwen.

And then they said, we would like a fire-breathing lesson.

En dan dachten we, oké, dan gaan we dat regelen, toch?

And then we thought, okay, we’ll take care of that, right?

En dat vond ik heel tof.

And I thought that was really cool.

Het is ook jezelf zijn, maar ook een speelplaats.

It is also being yourself, but also a playground.

Gewoon ontdekken.

Just discover.

Maar het duurde wel even voordat we daar kwamen.

But it took a while before we got there.

En een kleine anekdote.

And a little anecdote.

Een van de eerste momenten die ik me herinner met die eerste groep pioniers...

One of the first moments I remember with that first group of pioneers...

was dat ik heb toen het verhaal verteld over mezelf, over de passie.

That I told the story about myself, about the passion.

En ik had het van tevoren uitgeschreven.

And I had written it out in advance.

En het was echt een soort van speech om iedereen in die groep...

And it was really a kind of speech to everyone in that group...

die dus net vier jaar VMBO, vijf jaar HAVO achter de rug had...

who had just completed four years of VMBO and five years of HAVO...

op die middelbare scholen waar ze vast zaten...

at the secondary schools where they were stuck...

om ze een soort van vrij te maken eigenlijk.

to actually free them in a way.

Het was een vlammend betogen waarin ik iedereen aansprak op...

It was a passionate argument in which I addressed everyone on...

Jongens, jullie zijn hier om jezelf te zijn.

Boys, you are here to be yourselves.

Om jezelf te ontdekken.

To discover yourself.

Om te zorgen dat jij erachter gaat komen wie jij bent.

To ensure that you find out who you are.

Om volledige autonomie in te mogen nemen.

To take full autonomy.

Om te spelen, om te bewegen, om te doen.

To play, to move, to do.

En na dat betoog was het heel stil.

And after that speech, it was very quiet.

En op dat moment...

And at that moment...

Ik dacht, oké, is dit aangekomen?

I thought, okay, has this arrived?

En er ging toen een eerste vinger omhoog.

And then a first finger went up.

En ik dacht, oké, wat gaat hier gebeuren?

And I thought, okay, what is going to happen here?

En die eerste vinger ging waar.

And that first finger went where.

Ik zei, ja, zeg maar.

I said, yes, go ahead.

Sorry meneer, mag ik misschien naar de wc?

Sorry sir, may I go to the bathroom?

En toen dacht ik, wauw.

And then I thought, wow.

We zijn ook echt aan het oplappen van wat er is gebeurd...

We are really fixing what has happened...

in die jaren middelbare schooltijd waarin je getraind bent...

in those years of high school during which you have been trained...

dat je altijd toestemming moet vragen...

that you always have to ask for permission...

om het meest primaire te mogen doen wat je moet doen.

to do the most primary thing that you have to do.

Dus het heeft echt geduurd.

So it really took a long time.

En ik denk nog steeds.

And I still think.

Om die jongeren te krijgen bij dat spelen en dat bewegen.

To get those young people involved in playing and moving.

Ik ben eigenlijk ook heel benieuwd.

I am actually very curious too.

Lucas, jij kwam natuurlijk in dat oprichtingsjaar erbij.

Lucas, you of course joined in that founding year.

Wat was voor jou hetgene waar jij op aankwam?

What was it for you that you encountered?

Dus je bent niet een trainer of niet in het programma speciaal?

So you are not a coach or not in the special program?

Nee, ik heb het niet zoveel inhoudelijk gedaan.

No, I haven't done it in such detail.

Zo ook in die beginfase niet.

Neither did it in that initial phase.

Het is maar grappig, want ik volg het gesprek zo een beetje.

It's just funny, because I'm following the conversation somewhat.

En ik merk, dat gaat heel logisch over de inhoudelijke kwaliteit...

And I notice that it makes a lot of sense regarding the substantive quality...

en hoe het programma ontwikkelde en hoe we jongeren erbij betrokken.

And how the program developed and how we involved young people.

En ik denk dat mijn rol gewoon veel meer...

And I think that my role is just much more...

Hoe kan ik dat goed zeggen?

How can I say that well?

Ik denk dat ik een beetje in de aanloopfase dat gele doekje was.

I think I was a bit like that yellow cloth in the initial phase.

En vooral zorgde voor de organisatorische en facilitaire bedding...

And especially provided for the organizational and logistical support...

van alles wat we aan het doen waren.

of everything we were doing.

Ik vind het leuk om een geel doekje te nemen.

I like to take a yellow cloth.

Soms gaat een geel doekje ook een beetje schimmelen.

Sometimes a yellow cloth can also start to mold a bit.

Dan moet je hem even wassen.

Then you need to wash it.

Even te droog hangen.

Just hanging too dry.

Ook belangrijk.

Also important.

Nee, daar zit een heel mooie kwaliteit in.

No, there is a very nice quality in that.

In het regelen van alles wat daar ook moet gebeuren.

In organizing everything that needs to happen there.

Maar ik heb me daar altijd het meeste ook thuis in gevoeld, denk ik.

But I have always felt most at home there, I think.

In het zorgen voor de bedding.

In taking care of the bedding.

Dat de fire starters of de raketen...

That the fire starters or the rockets...

die over alle kanten opvlogen in de eerste fase van het breekjaar...

that flew in from all sides in the first phase of the break year...

dat die ook weer goed konden landen.

that they could also land safely again.

En dat dingen die we dan besloten, dat die ook structuur kregen.

And that things we then decided also gained structure.

Of zoals 70 intakes, maar we hadden geen systeem wat we daarmee moesten.

Or like 70 intakes, but we didn't have a system for what to do with that.

Dan ging ik het aanmeldformulier maken bijvoorbeeld.

Then I would create the registration form, for example.

En zorgen dat daarna er ook een financieel systeem achterkwam.

And ensure that a financial system was established afterward.

Dus ik was vooral veel meer bezig, denk ik...

So I was mainly a lot more busy, I think...

met het vastleggen van alles wat er gebeurde in het hele systeem.

with the recording of everything that happened in the whole system.

En te kijken van hoe krijgen we daar nou een gezonde organisatorische bedding om.

And looking at how we can create a healthy organizational foundation for that.

Dat is toch fantastisch, hè?

That's fantastic, isn't it?

Dat we zijn samengekomen met een aantal mensen...

That we have gathered with a number of people...

die allemaal zoiets anders brachten.

who all brought something so different.

En dat je niet moet gaan zeggen van...

And that you shouldn't say...

ja, we moeten eigenlijk wel echt een blauw iemand hebben inderdaad.

Yes, we really do need to have a blue person indeed.

Iemand die van het vastleggen van de dingen is.

Someone who is into capturing things.

Nee, die was er gewoon al.

No, it was just already there.

Die zat er helemaal met z'n hart in.

He was completely invested in it with all his heart.

Maar die ging niet per se met de jongeren werken.

But that didn't necessarily involve working with the youth.

Maar die ging het juist borgen.

But that was precisely going to guarantee it.

Ik vind dat echt een cadeau.

I really consider that a gift.

Maar wat maakt het?

But what does it matter?

Want daar ben ik wel benieuwd naar.

Because I'm curious about that.

De gele doekjes mensen zijn waanzinnig belangrijk.

The yellow wipes people are incredibly important.

Want zonder...

Because without...

zonder dat...

without that...

dat het echt te organiseren is er niks.

that it is really nothing to organize.

Maar jij...

But you...

in jouw organisatieskills had je overal in kunnen zetten.

With your organizational skills, you could have been placed everywhere.

Waarom bij Breker?

Why at Breker?

Nou, ik werkte toen natuurlijk al een jaar of vijf...

Well, I had already been working for about five years at that time...

bij de Nationale Jeugdraad, denk ik.

at the National Youth Council, I think.

Dat was mijn overstap van wat Dolf net zei...

That was my transition from what Dolf just said...

de auto-industrie naar de maatschappelijke sector.

the automotive industry to the social sector.

Dat was NJR.

That was NJR.

Deze podcast wordt gesponsord door C-Express.

This podcast is sponsored by C-Express.

In die fase kwam ik echt in het sociaal-maatschappelijke domein terecht.

At that stage, I really got into the social domain.

En specifiek met jongeren.

And specifically with young people.

En daar heb ik, zeg maar, die vooral ook een hart voor jongeren...

And there I have, let's say, one who especially has a heart for young people...

en het ontwikkelingstraject van jongeren ontwikkeld.

and the development process of young people has been developed.

Maar dan vanuit dat bieden van bedding...

But then from providing support...

vanuit het begeleiden en coachen van jonge projectleiders...

...through mentoring and coaching young project leaders...

in het goed kunnen vastleggen van hun project.

in properly documenting their project.

En in die context kwam Breekjaar op mijn pad.

And in that context, Breekjaar came my way.

Dus ik zat ook in het jongerenveld.

So I was also involved in the youth field.

Was bezig met hoe krijg ik nou...

I was working on how do I get...

hoe zet ik projecten op een goede manier op?

How do I set up projects in a good way?

En hoe kan ik daar jonge mensen in begeleiden?

And how can I support young people in that?

Dus ik kon me heel erg aan relateren dat dit belangrijk was.

So I could really relate to the fact that this was important.

Maar ik denk niet dat Breekjaar...

But I don't think Breekjaar...

als het niet via NJR was geweest...

if it hadn't been through NJR...

was het niet per se op mijn pad gekomen...

it hadn't necessarily come my way...

in mijn hartenpuzzel, zeg maar.

in my heart puzzle, so to speak.

Dat kwam voor mij binnen...

That resonated with me...

dat is heel contextafhankelijk voor mij.

that is very context-dependent for me.

Dus waarom het dan nu Breekjaar was?

So why was it a Break Year now?

Omdat er, denk ik, de juiste mensen op de juiste tijd...

Because there, I think, the right people at the right time...

met de juiste missie bij elkaar kwamen.

came together with the right mission.

En ik voelde van, ja, dit is gewoon een bootje dat gaat varen.

And I felt, yes, this is just a little boat that is going to sail.

Als we maar hard genoeg gaan roeien, dan gaat het gewoon.

If we just row hard enough, it will work.

Dus het voelde gewoon als heel erg een kloppende moment.

So it just felt like a very significant moment.

Ik denk dat dat het was.

I think that was it.

Maar het was een unieke match.

But it was a unique match.

Omdat jij dat alleen kon doen.

Because you could only do that.

En iedereen naar je luisterde.

And everyone listened to you.

En je bijdrage waardeerde.

And I appreciated your contribution.

Dat kwam omdat je niet alleen blauw was.

That was because you weren't just blue.

Je was daar fantastisch in.

You were fantastic at it.

Om dat iedere keer te bekijken.

To watch that every time.

Maar ook rood, precies wat je zegt.

But also red, exactly what you say.

Je voelde diezelfde passie...

You felt that same passion...

voor een goed programma voor jongeren.

for a good program for young people.

Daar ging het om.

That's what it was about.

En dan weet je ook nog een hoop van...

And then you also know a lot about...

wacht even jongens, we kunnen beter dit doen.

Wait a moment guys, we better do this.

En dat zeer zeker niet doen.

And definitely not do that.

Dat zijn niet dezelfde dingen.

Those are not the same things.

Dus vanuit dat vertrouwen...

So from that trust...

dat we samen hadden...

that we had together...

als groep...

as a group...

kon jij die rol spelen.

could you play that role.

En ik vind het ook mooi dat...

And I also think it's nice that...

iemand van buitenaf is onmogelijk.

Someone from outside is impossible.

Maar bij het opzetten van dingen...

But when setting things up...

dat je dan heel erg een visie moet hebben.

that you really need to have a vision then.

Of heel erg vooraan.

Or very much in front.

Of een grootste mond of zo.

Or a big mouth or something.

Maar als je alleen maar dat soort mensen hebt...

But if you only have that kind of people...

dan gaat het dus alle kanten op.

then it goes all over the place.

Maar dan krijgt het geen aarding.

But then it doesn't get grounded.

Dus je hebt juist ook nodig...

So you just also need...

dat mensen niet zo per se het idee hebben.

that people don't necessarily have that idea.

Maar juist het naar de grond brengen.

But precisely bringing it to the ground.

Ja.

Yes.

Dat wordt wel eens ondergesneeuwd...

That sometimes gets overshadowed...

hoe belangrijk dat is.

how important that is.

Anders was die roeiboot wel zo'n vlot.

Otherwise, that rowboat would be quite a raft.

Ja.

Yes.

Of een boot zonder spanen.

Or a boat without planks.

Dan waren we stuurloos gaan drijven.

Then we would have drifted aimlessly.

Het is uiteindelijk een samenspel.

It is ultimately a collaboration.

En in dat samenspel heb je gewoon diverse rollen.

And in that interplay, you simply have various roles.

En als een rol niet vervuld wordt...

And if a role is not fulfilled...

als er geen vuurpijlen waren geweest...

if there had been no fireworks...

dan was het geen grandioos idee geworden.

then it wouldn't have become a grand idea.

Dan was het een beetje een saaie...

Then it was a bit of a boring...

maar goed georganiseerd idee geworden.

but a well-organized idea has emerged.

En door...

And by...

Maar als er alleen maar vuurpijlen zijn...

But if there are only fireworks...

Nee, als er alleen maar...

No, if there is only...

Nee, je hebt het eigenlijk...

No, you actually have it...

zonder zelf in de metaforen te verliezen.

Without getting lost in the metaphors myself.

Ik zeg het ook om iedereen die misschien luistert...

I'm saying it for everyone who might be listening...

die denkt, oh ja, het lijkt me echt supervet...

who thinks, oh yes, that sounds really awesome...

maar ik ben niet zo ingenieus...

but I am not that ingenious...

of niet zo energiek...

or not so energetic...

of niet zo vuurig.

or not so fiery.

Het maakt echt niet uit.

It really doesn't matter.

Iedereen heeft op zijn eigen manier...

Everyone has their own way...

een bijdrage aan een nieuw project.

a contribution to a new project.

En als jouw hart ergens naar uitgaat...

And if your heart longs for something...

zoek vooral de mensen om je heen...

especially seek out the people around you...

die andere kwaliteiten hebben...

those other qualities have...

en die hetzelfde willen.

and those who want the same.

Want samen kun je het alleen maar maken.

Because together you can only achieve it.

Er is niemand die het alleen kan.

There is no one who can do it alone.

En het is zo samen.

And it's so together.

Wat ik fantastisch vind en vond van Breekjaar...

What I find and found fantastic about Breekjaar...

was dat het echt voor jongeren...

Was that really it for young people...

steeds meer door jongeren is geworden.

has increasingly become by young people.

En dat wij dus in de stand...

And that we are in the position...

oké waren met zijn...

okay were with his...

met onzekerheid.

with uncertainty.

Want we wisten ook niet hoe dat programma eruit ging zien.

Because we also didn't know what that program was going to look like.

We wisten wel...

We knew...

maar van, oké, we gaan jullie echt ontmoeten.

but, okay, we are really going to meet you.

Toen kwamen we inderdaad achter...

Then we indeed found out...

dat duurt even, want zij denken gewoon...

that takes a while, because they just think...

wat moet ik gewoon heel goed nu gaan doen?

What should I just do really well now?

Want ze komen van school net.

Because they just came from school.

Ze dachten van, geef ons alsjeblieft een toets of iets.

They thought, please give us a test or something.

Weet je wel, wat we goed moeten doen.

Do you know what we should do well?

Dus dat duurt dan eventjes om dat te ontleren.

So it will take some time to unlearn that.

Om vervolgens in dat onwetende plekje...

To then be in that ignorant little place...

te gedijen met elkaar.

to thrive with each other.

En zo is dat programma vormgegeven.

And that's how the program is structured.

En dat is wel, vind ik, zo magisch ook aan die tijd.

And that is, I think, so magical about that time.

En überhaupt nog steeds wel aan Breekjaar.

And still definitely on Break Year.

Dat het...

That it...

idealiter dat de twee...

ideally that the two...

Waar ik eigenlijk heen wilde is...

Where I actually wanted to go is...

het erkennen ook van die eerste brekers.

the recognition of those first breakers as well.

En ook een Gündelin...

And also a Gündelin...

en een Jan-Pieter...

and a Jan-Pieter...

en een Anna...

and an Anna...

en een Lucas...

and a Lucas...

en gewoon iedereen die gewoon...

and just everyone who just...

en een Luna...

and a Luna...

die gewoon doken in...

they just dove into...

geen idee, maar we hebben hart voor jullie...

no idea, but we have heart for you...

en we zien wel wat hieruit gaat komen.

And we'll see what comes out of this.

En ik denk dat daar...

And I think that there...

gewoon inhoud...

just content...

moedelijk gezien...

looking forward...

gewoon echt de parel zat van Breekjaar.

just really the pearl sat of Breekjaar.

Dat we zo zaten in van...

That we were sitting like this in...

ja, we hebben eigenlijk ook geen idee.

Yes, we actually have no idea either.

Maar wat willen jullie?

But what do you want?

En ik zie nog...

And I still see...

Nou ja, het mooie voorbeeld is Rutger...

Well, the nice example is Rutger...

nu in het bestuur.

now in the board.

Die zei dus uiteindelijk...

So he eventually said...

ik vind festivals gewoon cool.

I just think festivals are cool.

En daar heb jij een omeis in kunnen onderbegeleiden, Anck.

And there you were able to underguide an ant, Anck.

Van oké, en dat is het Zandbakfestival geworden.

Alright, and that has become the Sandpit Festival.

En nu tien jaar later...

And now ten years later...

vandaag is er...

today there is...

het Breekjaar Eindfestival.

the Break Year End Festival.

Wat nu al vier jaar...

What has been for four years now...

het eindproductie...

the final production...

is van dit programma.

is part of this program.

Met dus Rutger als bestuur van Breekjaar.

With Rutger as the board of Breekjaar.

En dat vind ik dus zo vet.

And I think that's so cool.

Dolf heeft altijd in het begin gezegd...

Dolf has always said at the beginning...

er komt een moment...

there comes a moment...

dat Breekjaar gerund wordt door de brekers.

that Leap Year is run by the breakers.

En ik vond dat toen iets...

And I found that something...

ik dacht, ja, klinkt interessant...

I thought, yes, sounds interesting...

maar dat kan toch niet.

but that cannot be.

Oude idealist.

Old idealist.

Wel een beetje.

Well, a little bit.

En pas veel later...

And only much later...

leerde ik ook...

I also learned...

dat elkaar iets leren.

that learning something from each other.

Peer learning werd het dan genoemd in het veld.

It was called peer learning in the field.

Maar toen voelde het...

But then it felt...

ja, we zijn met een hele grote groep enthousiastelingen...

Yes, we are with a very large group of enthusiasts...

zijn we hier nu de hele tijd aan aan het trekken.

Are we just going to keep pulling on this the whole time?

En hopelijk gaat het dan op een gegeven moment leven.

And hopefully, at some point, it will come to life.

En we zijn toen na een tijdje begonnen...

And then we started after a while...

met het idee van Breekhelden.

with the idea of Breakheroes.

Dus de jongeren die net een Breekjaar hadden gedaan...

So the young people who just completed a Break Year...

het jaar daarop...

the following year...

eigenlijk meelaten draaien.

actually let it run.

Want ja, er is niemand die beter...

Because yes, there is no one who is better...

natuurlijk kan uitleggen...

of course, I can explain...

en ervaren hoe het is...

and experience what it is like...

als je het zelf net hebt meegemaakt.

as you have just experienced it yourself.

En het feit dat we dus nu, jaren later op het punt staan...

And the fact that we are now, years later, on the verge of...

dat letterlijk het bestuur...

that literally the board...

teruggedraaid wordt door de eerste breker...

turned back by the first breaker...

ja, je hebt helemaal gelijk gehad, toch?

Yes, you were completely right, weren't you?

Ja, Vincent van het tweede jaar...

Yes, Vincent from the second year...

die is nu basiscoach in het jaarprogramma.

he is now the basic coach in the annual program.

En die is dus wel ook...

And that is therefore also...

negen jaar later, zeg maar.

nine years later, say.

Negen jaar levenservaring, opleidingen...

Nine years of life experience, education...

heel veel training gegeven.

given a lot of training.

Want het is niet zomaar wat, hè.

Because it's not just anything, you know.

Zo'n jaarprogramma draaien...

Running such an annual program...

daar moet je echt wel heel veel voor in je mars hebben.

You really need to have a lot to offer for that.

Maar ja, dat is ook wel heel tof...

But yes, that is also really cool...

dat hij het gewoon zelf heeft gedaan.

that he just did it himself.

En ik denk, om daar nog even bij aan te sluiten...

And I think, to add to that for a moment...

dat het zijn...

that it is...

een rolmodel...

a role model...

en het practice what you preach, zeg maar...

and it's practice what you preach, so to speak...

dat we daar in de afgelopen tien jaar...

that we there in the past ten years...

eigenlijk vanaf de start...

actually from the start...

gewoon heel erg zuiver in zijn geweest.

just been very pure.

Van, wij checken zelf...

From, we check ourselves...

ook met elkaar in voor elke meeting.

also with each other in for every meeting.

Wij...

We...

ja, wij houden...

Yes, we keep...

dingen niet onder de tafel, zeg maar.

Don't keep things under the table, so to speak.

Wij zijn echt met elkaar ook heel erg...

We are really very much...

met ons hart en ziel...

with all our heart and soul...

en hoofd en handen, zeg maar...

and head and hands, so to speak...

verbonden.

connected.

En dat maakt dat je het ook kunt voorleven.

And that means you can also embody it.

En dat brekers ook voelen...

And that breakers also feel...

en ouders ook voelen van...

and parents also feel from...

deze mensen, die zeggen niet alleen iets...

these people, who not only say something...

maar die leven het echt.

but they really live it.

En daardoor voel je je veilig.

And because of that, you feel safe.

En voel je je ook veilig met elkaar...

And do you also feel safe with each other...

om iets te gaan doen waarvan je niet precies weet wat het gaat zijn.

to go do something of which you are not exactly sure what it will be.

En voelen brekers zich veilig om...

And breakers feel safe to...

ja, alles aan je toe te vertrouwen.

Yes, to entrust everything to you.

En kun je hun ook weer...

And can you also...

de veiligheid in zichzelf laten voelen...

feel the safety in oneself...

dat ze voor de rest van hun leven...

that for the rest of their lives...

veilig zijn in zichzelf...

to be safe in oneself...

met alles wat ze niet weten.

with everything they don't know.

Dus het gaat heel erg, denk ik...

So I think it's going very well...

over, ja, kun je echt...

over, yes, can you really...

zakken in jezelf...

falling into yourself...

terwijl je in een wereld bent waar je de hele tijd, zeg maar...

while you are in a world where you all the time, let's say...

eruit wordt getrokken.

is being drawn out.

Oh, ik moet iets zijn. Oh, ik ben te laat. Oh, het is niet goed genoeg.

Oh, I have to be something. Oh, I'm too late. Oh, it's not good enough.

Oh, zo hebben we allemaal onze dingen.

Oh, we all have our things.

Te laat, ja.

Too late, yes.

En terug naar de kern.

And back to the core.

En dat voorleven...

And that living by example...

dat is, denk ik, het meest krachtige wat we hebben gedaan.

I think that is the most powerful thing we have done.

En waarom ik ook na tien jaar...

And why I still... after ten years...

nog steeds hier wil werken.

still wants to work here.

Ja.

Yes.

Er was een vraag inderdaad die jij zei van een mooi moment.

There was indeed a question you mentioned about a beautiful moment.

Ja, dat is goed.

Yes, that is good.

De voorbereiding hiervan.

The preparation of this.

En toen zijn er meerdere momenten langsgekomen...

And then several moments came along...

waar eentje die echt wel...

where one that really...

ook heel erg held en aan de geest...

also very bright and to the spirit...

nog steeds staat, wat dus tien jaar geleden is...

still stands, which was ten years ago...

wat ik dus best wel confronterend vind.

What I find quite confronting.

Maar...

But...

is dat we...

is that we...

het eerste introkamp...

the first introduction camp...

en dat we eigenlijk...

and that we actually...

dat ik nog...

that I still...

überhaupt alleen nog maar met de uitleg...

only just with the explanation...

bezig was van fouten maken vieren.

busy making mistakes celebrating.

En dat toen Sarah...

And then Sarah...

helemaal brak.

completely broken.

En waardoor...

And because of...

er dus zo...

so there...

knetterveel...

crackling a lot...

veiligheid meteen in die groep was.

safety was immediately in that group.

Instantly.

Instantly.

Omdat natuurlijk iemand van de groep...

Because of course someone from the group...

zich veilig genoeg voelde...

felt safe enough...

om de tranen te laten zien.

to show the tears.

Waardoor dat zo'n mooi open gesprek werd.

Which made it such a wonderful open conversation.

Over perfectionisme en faalangst.

About perfectionism and fear of failure.

En we waren nog niet eens begonnen.

And we hadn't even started yet.

En dat is echt...

And that is truly...

ik krijg nu weer kippenvelden van ons.

I'm getting goosebumps from us again.

Maar dat was de...

But that was the...

dat is en blijft...

that is and will remain...

gewoon...

just...

wat mij betreft gewoon...

as far as I'm concerned, just...

de kern van dit hele verhaal.

the essence of this whole story.

Is gewoon...

It's just...

lekker mens mogen zijn.

nice to be a person.

Met je gedoe.

With your fuss.

En dat delen met elkaar.

And sharing that with each other.

En dat was gewoon...

And that was just...

ja, en Sarah...

yes, and Sarah...

dat is ook gewoon zo'n pionier...

that's just such a pioneer...

puur zang geweest.

pure singing.

En heel veel van die eerste jaren...

And a lot of those first years...

brekers, die hebben gewoon zoveel bepaald.

breakers, they have just determined so much.

Ja, maar ook de brekers nog steeds hoor.

Yes, but also the breakers still, you know.

Je ziet ze echt binnenlopen...

You really see them walk in...

met een soort van...

with a kind of...

oké, nou...

Okay, well...

hoop ik maar hier dan wel zeg maar...

I hope so, but let's say here...

een plek te vinden waar ik mezelf mag zijn.

a place to find where I can be myself.

En echt...

And really...

ja, veel sneller ook nog dan in het begin.

Yes, much faster than at the beginning as well.

Omdat ze natuurlijk ook voelen van...

Because they naturally also feel that...

ja, we zijn nu alle groepsfoto's...

Yes, we are now all group photos...

op de muur aan het hangen.

hanging on the wall.

Vandaag is er op het festival...

Today at the festival...

het tien jaar museum...

the ten year museum...

van Breek.

from Break.

Ja, dus hebben we alle groepsfoto's verzameld.

Yes, we have collected all the group photos.

Dat zijn er gewoon meer dan duizend...

There are simply more than a thousand...

zeg maar, die er nu voor zijn gegaan.

Just say, those who have now gone for it.

Die echt een half jaar of een jaar...

That really takes half a year or a year...

door zo'n intensieve transformatie zijn gegaan.

have gone through such an intensive transformation.

Ja, dat kan je bijna niet...

Yes, you can hardly...

mee, zeg maar.

Go ahead, say it.

Dus alles gaat gewoon open.

So everything just opens up.

En dan ontstaat er ook gewoon heel veel creativiteit...

And then a lot of creativity also arises...

en inspiratie.

and inspiration.

En we hebben het ook...

And we also have...

eventjes gehad over...

just had a chat about...

over de kermen, ook over de oprichting...

about the fairs, also about the establishment...

wat er allemaal voorbij kwam.

what all came by.

Hoe jullie elkaar hebben ontmoet.

How you met each other.

En Wes, gewoon een mooi voorzetje.

And Wes, just a nice setup.

Ik heb je natuurlijk ook gevraagd.

Of course, I asked you as well.

In die tien jaar is er ontzettend veel gebeurd.

So much has happened in those ten years.

Jij werkte nog steeds.

You were still working.

Pi is vorig jaar weg.

Pi left last year.

Jij werkte nog steeds.

You were still working.

Iedereen is ook, wat dat betreft...

Everyone is, in that regard...

zijn eigen weg daarin gegaan.

has gone his own way in that.

We hebben heel veel programma's gedaan inderdaad.

We have indeed done a lot of programs.

Dus duizenden, meer dan duizend jongeren.

So thousands, more than a thousand young people.

Maar je kan wel echt van duizenden spreken...

But you can really talk about thousands...

als je het ook over proefdagen hebt.

if you also talk about trial days.

En wat we al nog niet meer hebben gedaan.

And what else we haven't done yet.

Ja, en de Academy natuurlijk.

Yes, and the Academy of course.

De Academy die...

The Academy that...

Alle scholen waar we nu zitten.

All the schools we are currently in.

Die nu vier jaar...

That now four years...

Dus we zijn buiten het onderwijs begonnen.

So we have started outside of education.

En als een tussenjaar...

And as a gap year...

en nu is het ook...

and now it is also...

in het onderwijs is het enigszins aan het...

In education, it is somewhat on the...

opkomen.

to come up

En dan spelen we daar een rol.

And then we play a role in that.

En dus daar zitten ook heel veel jongeren.

And so there are also a lot of young people there.

Maar ik wil eigenlijk eventjes los van jullie apart...

But I actually want to be apart from you guys for a moment...

Wes mag misschien nog een tweede doen...

Wes might be able to do a second one...

omdat hij er al eentje gedaan heeft.

because he has already done one.

Maar eventjes apart.

But just for a moment.

Als je nou in die tien jaar...

If you now in those ten years...

breekjaar...

break year...

wat is dan het meest markante...

what is then the most striking...

of het meest inspirerende?

or the most inspiring?

Het moment waarvan je gelijk...

The moment you immediately...

oh ja, dat toen of die breker of whatever.

oh yes, that then or that breaker or whatever.

Wil ik beginnen?

Do I want to start?

Kijk je naar mij?

Are you looking at me?

Ja.

Yes.

Ja, wat ik denk ik...

Yes, what I think is...

heel bijzonder vond...

found it very special...

is een paar dingen.

is a couple of things.

Maar ik mag er maar één noemen.

But I am only allowed to mention one.

Nou, dan doe ik ze heel kort.

Well, then I'll keep them very brief.

Ik vond het heel bijzonder...

I found it very special...

dat we bij Nomads zaten.

that we were at Nomads.

Die periode dat we in de oprichting zaten.

That period when we were in the establishment phase.

En Nomads, die locatie destijds...

And Nomads, that location back then...

in Amsterdam-West, voelde eigenlijk al...

In Amsterdam-West, actually already felt...

als dit is eigenlijk breekjaar.

If this is actually a breakthrough year.

Hier is al een mini-universum...

Here is already a mini-universe...

aan het ontstaan wat ons heel erg heeft geholpen...

to the emergence that has helped us a lot...

om breekjaar te snappen.

to understand leap year.

En het zelf te begrijpen.

And to understand it yourself.

Want er was een keuken, er was een chillruimte...

Because there was a kitchen, there was a chill space...

er was een buitenplek, er waren bespreekplekjes...

there was an outdoor space, there were discussion spots...

achter een gordijn weliswaar.

behind a curtain, indeed.

Maar het was een soort setting...

But it was a kind of setting...

die al voor ons gevoel heel erg appeleerde...

that already appealed to us very much...

aan van, ah, dus dit is wat breekjaar...

oh, so this is what a gap year is...

qua locatie in ieder geval moet gaan zijn.

in terms of location, it must be.

En toen zijn we ook daar dat filmpje gaan opnemen.

And then we went to record that video there as well.

Het filmpje als een soort van promotie...

The video as a kind of promotion...

rond wat breekjaar eigenlijk is.

around what break year actually is.

Dat filmpje staat volgens mij nog steeds online.

That video is still online, in my opinion.

Dus dat is tien jaar geleden gemaakt.

So that was made ten years ago.

En het filmpje klopt ook nog steeds.

And the video is still correct as well.

Dus het is...

So it is...

We wisten toen, zonder dat er een breekjaar gedraaid was...

We knew then, without a break year having been turned...

voelden we al aan, dit is wat we aan het doen zijn.

we already felt it, this is what we are doing.

En we gaan het zo op film zetten.

And we're going to film it this way.

Daar hoort dit script bij.

This script belongs to that.

We gaan de mensen deze dingen laten zeggen.

We are going to make people say these things.

En dat heeft gewoon nog steeds blijkbaar...

And that apparently still has...

Ik kan niet meer helemaal voelen...

I can't feel completely anymore...

of dat nu nog steeds live zo is.

or whether it is still live like that.

Maar al die jaren dat ik bij breekjaar was...

But all those years that I was at break year...

bleef dat gewoon het kloppende verhaal.

that simply remained the beating story.

Dus dat ons visioen was gewoon bewaarheid...

So that our vision was simply fulfilled...

door die periode bij Nomads, voor mijn gevoel.

during that period at Nomads, in my opinion.

Nou, dat was de één.

Well, that was the one.

De tweede was...

The second was...

Moet ik even terugdenken aan dat eerste intro.

I need to think back to that first intro for a moment.

Het is wel mooi overigens...

It is beautiful, by the way...

Nomads noemen, want ik denk dat het goed is...

Calling nomads, because I think it's good...

om eigenlijk hen ook nog heel even aan te halen.

to actually bring them up just one more time.

Het is namelijk niet alleen die locatie...

It's not just that location...

maar Pieter Spinder was iemand die...

but Pieter Spinder was someone who...

Kijk, Pieter Spinder, de piraat.

Look, Pieter Spinder, the pirate.

Hij is echt een onderwijspiraat.

He is truly an educational pirate.

En de plek die ze daar hadden neergezet...

And the place they had put there...

voor een hele andere doelgroep, internationaal een stuk ouder.

for a completely different target audience, internationally a lot older.

Maar ook daarin...

But also in that...

zaten een aantal kernachtigheden...

there were a few key points...

van het samen organiseren...

of organizing together...

en eigenlijk...

and actually...

de deelnemers eigenaar maken van het programma...

making the participants owners of the program...

waar we ons ook in de zin hebben...

wherever we are in the sentence...

heel erg door hebben laten inspireren.

very much inspired by it.

Ja, het is een mooi haakje.

Yes, it is a nice hook.

Want wat je eigenlijk zegt is...

Because what you are actually saying is...

we kunnen wel heel erg doen of wij dit allemaal bedacht hebben.

We can act as if we thought all of this up.

Maar we staan natuurlijk op allemaal schouders...

But we are of course standing on all shoulders...

van allemaal andere mensen.

from all other people.

Het is niet alleen dit groepje hier aan tafel...

It's not just this little group here at the table...

maar sowieso een hele scala aan mensen die hier hebben meegebouwd.

but definitely a whole range of people who have contributed to this.

Maar ook op het werk van allemaal andere mensen...

But also on the work of all other people...

bouwen we natuurlijk voort.

of course we are building on that.

Dus even de credits...

So just the credits...

Ja, even ook nog de credits voor Bernd Lieverhoed College.

Yes, also the credits for Bernd Lieverhoed College.

Want daar heb ik nog een onderzoek mee gedaan...

Because I did another study with that...

voor mijn master naar het vrije jaar.

for my master's to the gap year.

Dat was eigenlijk het enige andere initiatief...

That was actually the only other initiative...

in Nederland.

in the Netherlands.

Wat al wel bestond.

What already existed.

Wat ook al lang bestond.

What has also existed for a long time.

Anthroposofische vorm voor een tussenjaar.

Anthroposophical form for a gap year.

Supermooi.

Super beautiful.

En vrij klassiek.

And quite classical.

Dus voor mij was het heel duidelijk van...

So for me, it was very clear that...

ik wil veel meer in een gymzaal.

I want much more in a gymnasium.

Een ongebouwde gymzaal met graffiti.

An unbuilt gymnasium with graffiti.

Een hele andere stijl hebben wij gekozen.

We have chosen a completely different style.

Maar wel voor mij ook een plek van...

But it is also a place for me of...

oh, zo kan het.

oh, so it can be like this.

En dit werkt gewoon.

And this just works.

En niet te vergeten...

And not to forget...

het Noorse model.

the Norwegian model.

Michiel die eerder langskwam...

Michiel who came by earlier...

in deze podcast was...

in this podcast was...

hij is daar op bezoek geweest.

He has visited there.

Mijn Noors is niet heel goed...

My Norwegian is not very good...

maar ik denk dat je het uitspreekt als...

but I think you pronounce it as...

Völkshuxkeule.

Völkshuxkeule.

Zoiets.

Something like that.

En die hadden iets dergelijks.

And they had something similar.

En dat ging veel meer over...

And that was much more about...

volgens mij de homo universalis...

according to me, the universal man...

en cultuur en muziek...

and culture and music...

en drama en theater.

and drama and theater.

Langs laten komen.

Let them come by.

Maar het idee van één jaar kiezen...

But the idea of choosing one year...

na je middelbare school...

after your high school...

voordat je verder gaat.

before you continue.

Om daarin bezig te zijn.

To be busy with that.

Met alle andere dingen.

With all the other things.

Dat leefde daar.

That lived there.

En daar is het gesubsidieerd.

And there it is subsidized.

Dus daar kun je gewoon dat net zo goed kiezen...

So you can just choose that as well...

na je middelbare school als een studie.

after your high school as a study.

En daar zijn de dropout rates ook het laagste van Europa.

And there, the dropout rates are also the lowest in Europe.

Dus het werkt gewoon.

So it just works.

Het moet in Nederland ook.

It has to happen in the Netherlands too.

En het gaat ook komen.

And it is also going to happen.

Het is misschien wel leuk om een heel klein beetje...

It might be nice to have just a tiny bit...

vooruit te blikken.

to look ahead.

We gaan ook nog naar de momenten hoor.

We are also going to the moments, you know.

Ik ga naar de wc.

I am going to the bathroom.

Doei.

Goodbye.

Ik wou nog even inhaken op...

I wanted to briefly chime in on...

Kerstel die Sarah noemde.

Kerstel who called Sarah.

In dat jaar...

In that year...

heeft haar vader...

has her father...

voor een zelfdoding gekozen.

chosen for a suicide.

En het feit dat we haar konden opvangen...

And the fact that we could support her...

was voor mij het ultieme bewijs...

was for me the ultimate proof...

dat er veiligheid en echtheid was.

that there was safety and authenticity.

Omdat ik zelf op precies dezelfde leeftijd...

Because I myself at exactly the same age...

hetzelfde meegemaakt heb.

experienced the same.

Toen sprong mijn vader voor de trein.

Then my father jumped in front of the train.

Terwijl ik hem daar naartoe gebracht had.

While I had taken him there.

Dus die...

So that...

die diepste emoties...

those deepest emotions...

toch kunnen...

still can...

Dat werd gewoon ingebed in die groep.

That was simply embedded in that group.

Die groep troostte haar.

That group comforted her.

Jij deed het.

You did it.

Ik deed dat.

I did that.

Allemaal eigenlijk.

Actually all of them.

En het kon gewoon.

And it could just happen.

Het kon gewoon een plek krijgen.

It could simply get a place.

Terwijl we bij de intake al dachten...

While we already thought during the intake...

bij anderen...

in others...

van die aan zelfdoding dachten...

who thought about suicide...

van welk...

from which...

kunnen we dat aan?

Can we handle that?

En het was het mooiste bewijs van...

And it was the most beautiful proof of...

het niet hebben van een curriculum.

not having a curriculum.

Want moet je je voorstellen...

Because you have to imagine...

als dit gebeurd zou zijn...

if this had happened...

en de trainercoaches op dat moment hadden gedacht...

and the trainer coaches at that moment had thought...

ja, dit is nu gebeurd.

Yes, this has now happened.

Maar we hebben een programma voor de komende week.

But we have a program for the coming week.

Dus dat gaan we afdraaien.

So we are going to turn that around.

Of je moet dit bij een therapeut doen.

Or you have to do this with a therapist.

Want hier kunnen wij niks meer.

Because we can't do anything more here.

Want wij zijn een coachends programma.

Because we are a coaching program.

En door dat niet te doen.

And by not doing that.

Door daar echt te zijn met wat er op dat moment zat...

By truly being there with what was there at that moment...

is zoveel essentie aangeraakt.

has touched so much essence.

Mooiste les van het jaar.

Most beautiful lesson of the year.

Ik zal die wel even...

I'll take care of that...

inhaken op...

hooking into...

dan ga ik hem echt weer overnemen.

Then I'm really going to take it over again.

Dus anders raak ik het helemaal kwijt, jongens.

So otherwise I'll completely lose it, guys.

Ik moet wel...

I have to...

Jongens, ik ga even naar de wc.

Guys, I'm going to the bathroom for a moment.

Het is gewoon heel groot gegaan.

It just got very big.

Het blijft gewoon.

It just stays.

Ik zal ook...

I will also...

mijn mooiste moment dan even delen.

I'll share my most beautiful moment.

Dus ik blijf in jouw categorie.

So I remain in your category.

Ik moet denken aan Jorik.

I have to think of Jorik.

Ook van het eerste jaar.

Also from the first year.

Die brekers hebben toch wel heel veel...

Those breakers have quite a lot...

bij ons achtergelaten.

left behind by us.

Hij was een jongen die echt helemaal...

He was a boy who was really completely...

niet zijn plek vond...

didn't find his place...

in onderwijs.

in education.

Hij had altijd...

He always had...

een soort van...

a kind of...

blik van...

can of...

ik zal maar niks zeggen.

I won't say anything.

Want het is vast toch wel weer niet goed.

Because it probably isn’t good again.

Altijd de koptelefoon op.

Always wearing headphones.

Zijn ouders waren helemaal radeloos.

His parents were completely desperate.

Ze woonden in Groningen, geloof ik.

I believe they lived in Groningen.

En hij wilde zijn kamer niet meer af.

And he didn't want to finish his room anymore.

Hij wilde gewoon niet meer meedoen.

He just didn't want to participate anymore.

Hij wilde niet meer naar school.

He didn't want to go to school anymore.

Hij voelde zich zo onbegrepen.

He felt so misunderstood.

En hij was ook heel erg onbegrepen.

And he was also very much misunderstood.

Op school werd gepest.

I was bullied at school.

Hij komt gewoon niet goed.

He's just not doing well.

Ik weet ook nog dat ik in dat intakegesprek...

I also remember that in that intake interview...

echt zo zat van...

really so fed up with...

ik weet het ook niet.

I don't know either.

En Dolf zei gewoon alleen maar...

And Dolf simply said...

jij hoort erbij.

You belong here.

Jij gaat erbij.

You are going along.

Op je eigen manier.

In your own way.

Jij mag het helemaal op je eigen manier doen.

You may do it completely your own way.

En je bent gewoon bij de groep.

And you are just with the group.

En we gaan gewoon kijken wat wel past en wat niet past.

And we're just going to see what fits and what doesn't fit.

En zo is het ook gegaan.

And that's how it went.

Zoals hij was is hij gestart.

He started just as he was.

Zo van oké, ik zit maar aan de rand.

Just like okay, I'm just sitting on the edge.

En ik zeg maar gewoon niks.

And I just say nothing.

En ja, oké, ik ben er wel.

And yes, okay, I am there.

Ja, oké, ik ben er.

Yes, okay, I am here.

En heel veel ruimte.

And a lot of space.

Heel veel vrijheid voor hem om op zijn eigen manier...

A lot of freedom for him to do it his own way...

hele kleine stapjes te zetten.

to take very small steps.

En hij was altijd een beetje...

And he was always a bit...

Jorik, zeg maar.

Just say Jorik.

Die jongen die heel anders is.

The boy who is very different.

En ik ook persoonlijk...

And I personally too...

de hele jaren het gevoel heb gehad dat ik hem helemaal niet begreep.

I've felt for all these years that I didn't understand him at all.

Dat ik helemaal niet goed snapte...

That I didn't understand at all...

wat er nou eigenlijk in hem omging.

what was actually going on inside him.

Maar wij hadden gewoon de hele tijd met elkaar zoiets van...

But we just had the whole time with each other something like...

maakt niet uit.

doesn't matter.

Er is geen ander doel...

There is no other purpose...

dan Jorik is erbij en hij hoort erbij.

Then Jorik is there, and he belongs there.

En nou ja, dat is zo het hele jaar.

And well, that's how it is the whole year.

En ik geloof dat het was...

And I believe it was...

dat het breekjaar drie jaar bestond.

that the break year lasted three years.

En dat we een groot feest hadden op de Pionier.

And that we had a big party at the Pionier.

En dat we iedereen weer uitnodigden.

And that we invited everyone again.

En dat Jorik ineens voor mijn neus stond.

And that Jorik suddenly stood in front of me.

Ik kan er echt om huilen.

I could really cry about it.

Dat hij gewoon zei van...

That he just said that...

Dat dit jaar echt zijn leven heeft gered.

That this year has really saved his life.

Dus we hadden het net over de trein.

So we were just talking about the train.

En over het spoor.

And across the track.

En dat hij gewoon zei, ik heb daar echt gestaan.

And that he just said, I was really there.

En ik heb het nooit durven zeggen.

And I have never dared to say it.

Ouders, niet tegen jullie.

Parents, not against you.

Maar dat ik erbij mocht.

But that I was allowed to be there.

En dat ik weer voelde dat ik het waard was.

And that I felt again that I was worth it.

Om erbij te mogen.

To be allowed to be part of it.

Zonder breekjaar was ik er niet meer geweest.

Without a leap year, I wouldn’t have been here anymore.

Dat zei hij gewoon.

He just said that.

En hij meende het.

And he meant it.

En de eerste check...

And the first check...

Check in, check out.

Check in, check out.

We zeiden, Jorik...

We said, Jorik...

Moet ik iets zeggen?

Should I say something?

Ja.

Yes.

Of iemand naast me zegt, natuurlijk niet.

If someone next to me says, of course not.

Vergeet ik ook nooit meer.

I will never forget that either.

En dan Jorik...

And then Jorik...

Ja.

Yes.

Maar dit heeft mij zo'n indruk gemaakt.

But this has made such an impression on me.

Er zijn zoveel mensen die je dagelijks tegenkomt.

There are so many people you encounter daily.

Ook in de trein, op straat, in je klas, in je werk.

Also on the train, on the street, in your class, at your work.

Je begrijpt geen bal van mensen.

You don't understand a thing about people.

Iedereen zit anders in elkaar.

Everyone is different.

En mensen hebben dingen meegemaakt.

And people have experienced things.

Je hebt geen idee.

You have no idea.

Maar het is zo belangrijk om elkaar in te sluiten.

But it is so important to embrace each other.

En gewoon te zeggen, maakt niet uit hoe je het doet.

And just to say, it doesn't matter how you do it.

Jij hoort erbij.

You belong here.

Dat gevoel van belanging.

That feeling of belonging.

En dat heeft...

And that has...

Dat heeft gewoon heel veel indruk op mij gemaakt.

That really made a big impression on me.

Dat ik ook het hele jaar dacht...

That I also thought about it all year long...

Of ik het goed doe voor hem.

If I'm doing it right for him.

Maar dat het zo goed was.

But that it was so good.

Precies.

Exactly.

Door hem niet te hoeven te snappen.

By not having to understand him.

Maar hem gewoon helemaal te omarmen.

But just to embrace him completely.

In alles wat hij was.

In everything he was.

En is.

And is.

Ja, echt...

Yes, really...

Jorik.

Jorik.

Uit je luistert.

Out of your listening.

Ik moest aan Jorik ook weer denken...

I had to think of Jorik again...

rond de hele discussie rond jeugdzorg.

around the whole discussion about youth care.

En dat jongeren zelf daar ook een rol in moeten spelen.

And that young people themselves should also play a role in it.

Maar dat je dat heel erg veilig en goed...

But that you do that very safely and well...

in groepen moet opbouwen.

must build in groups.

Ja.

Yes.

En Breetja is ook daar een model voor.

And Breetja is also a role model there.

Ja, te gek.

Yeah, crazy.

Dan moet zoiets...

Then something like that must...

In plaats van die gespreksfabrieken die er nu zijn.

Instead of those conversation factories that exist now.

Ja.

Yes.

Waar er niks uit komt.

Where nothing comes out.

Het mooie is ook wel dat de Joriks...

The beauty is also that the Joriks...

En ze zijn er in die tien jaar natuurlijk wel meer geweest.

And of course, there have been more of them in those ten years.

En je vertelde over zijn...

And you talked about his...

Ik heb er ook nog wel een, een hele korte.

I also have one, a very short one.

Maar kom huilen dan, jongen!

But come cry then, boy!

Dat is Koen.

That is Koen.

Wat was dat?

What was that?

Dat was Koen op kamp.

That was Koen at camp.

Dat was het tweede jaar.

That was the second year.

Koen.

Koen.

Ja.

Yes.

En dat was wel een hele heerlijke vent.

And he was quite a wonderful guy.

En die was zo...

And that was so...

Die kwam zo lopen.

That just walked by.

Die moet ik even delen.

I need to share that for a moment.

Want toen was het gewoon weer zo'n heel emotioneel zo'n lange oefening geweest.

Because then it had just been such a very emotional long exercise again.

Weet je wel?

Do you know?

En iedereen huilen van alles waardering.

And everyone is crying over everything worth appreciation.

En op een gegeven moment stuiterde hij gewoon door die slaapzaal heen.

And at one point he just bounced through that dormitory.

En iedereen zo, kom huilen dan, jongen!

And everyone said, come cry then, boy!

Kom huilen dan!

Come cry then!

Ja, sad.

Yes, sad.

Ja, maar dit zijn de essences, hè.

Yes, but these are the essences, right?

Precies.

Exactly.

Hij probeerde een soort roeling...

He was trying to get a kind of handle...

Precies.

Exactly.

Hooligan te zijn in het kwetsbare.

Being a hooligan in the vulnerable.

Ook een hele gekke typisch.

Also a really crazy typical.

Ties.

Ties.

Tieskanker die om het half uur een persoonlijk gesprek voert.

Throat cancer that has a personal conversation every half hour.

Ja, ja.

Yes, yes.

Hij stond er toch trouwens.

He was there anyway.

En die op een gegeven moment...

And at one point...

Fotograaf gewoon.

Just a photographer.

In de eerste zomer, de eerste maand dat we er zaten, was een hele warme dag.

In the first summer, the first month that we were there, it was a very warm day.

En Ties zegt, wie gaat er mee?

And Ties says, who is coming along?

Ik ga even zwemmen in die vijver hierachter.

I'm going to swim in that pond behind here.

Ik vergeet het moment nooit meer.

I will never forget that moment.

We gingen met een aantal mensen.

We went with a number of people.

Maar Pie had helemaal geen zwembroek bij zich.

But Pie didn't have any swim trunks with him at all.

Dus hij kleed zich helemaal uit.

So he gets completely undressed.

Rent naar het water toe.

Row towards the water.

Maar voor een bankje langs.

But for a bench along.

Met drie meisjes met een hoofddoekje.

With three girls wearing a headscarf.

Die meiden keken.

The girls looked.

En Ties daar rennend met zijn zwaaiende piebel.

And Ties running there with his swinging little thing.

Pof, het water in de...

Pof, the water in the...

En die meiden keken hun ogen uit.

And those girls couldn't believe their eyes.

En dat soort dingen vond iedereen normaal.

And everyone considered those kinds of things normal.

Er werd ontzettend om gelachen.

There was a lot of laughter.

Weet je wel, dat soort rare dingen.

You know, that kind of weird things.

Dat is ook mooi, die combinatie van wat Anke vertelde.

That is nice too, that combination of what Anke described.

Wat Wes over Koen.

What Wes says about Koen.

En voor Ties.

And for Ties.

Volgens mij maakt dat bekken.

In my opinion, that creates a basin.

Het is de volheid van het leven.

It is the fullness of life.

Dus het is niet alleen verdriet.

So it's not just sorrow.

Of bijna dat je het gevoel hebt.

Or almost that you feel it.

Wat zit ik hier nou aan therapie te doen.

What am I doing here in therapy?

Maar ook gewoon lol maken.

But also just having fun.

Plezier.

Pleasure.

Gek doen.

Acting crazy.

En ondernemerschap.

And entrepreneurship.

Dat is natuurlijk iets waar we ook voor.

That is of course something we also stand for.

Of niet ondernemerschap.

Or non-entrepreneurship.

Ondernemendheid.

Entrepreneurship.

Dus ook echt er kunnen zijn.

So really being there.

Om te leren hoe je zelf je eigen ideeën de wereld in mag brengen.

To learn how to bring your own ideas into the world.

En één anekdote.

And one anecdote.

Waar ik aan moest denken, was volgens mij ook het eerste jaar.

What I had to think of was also the first year, I believe.

En dat was Wessel die hier rechts naast mij zat.

And that was Wessel who was sitting right next to me.

Die gaf een lach workshop.

She gave a laughter workshop.

En dat was een energizer.

And that was an energizer.

Zocht ons.

Searched for us.

En dat ging helemaal mis.

And that went completely wrong.

Het was namelijk.

It was namely.

Je moet je voorstellen.

You need to introduce yourself.

Wessel die komt binnen met ontzettend veel energie.

Wessel comes in with an incredible amount of energy.

Na zijn ochtend koffie vaak wel iets te laat.

Often a bit late after his morning coffee.

Maar dan begonnen we daar met de energizer van de dag.

But then we started there with the energizer of the day.

En er stonden op dat moment.

And there were at that moment.

Stonden daar 27 jongens.

There were 27 boys standing there.

Jongeren die er geen zin in hadden.

Young people who were not interested.

Die waren allemaal net wakker.

They were all just awake.

En die hadden waarschijnlijk.

And they probably had.

De avond van tevoren met elkaar.

The evening before together.

Ook veel te lang op de pio gezeten nog.

Also sat on the pio way too long.

En jij kwam met je lach workshop aan.

And you came with your laughter workshop.

En het idee van de lach workshop was.

And the idea of the laughter workshop was.

We gaan met elkaar lachen.

We are going to laugh together.

Maar het was helemaal niet grappig.

But it wasn't funny at all.

We gaan gewoon lachen.

We're just going to laugh.

En dan hadden we de bulder lachen.

And then we had the roaring laughter.

Dus dan moest iedereen heel erg gaan bulderen.

So then everyone had to roar very loudly.

En dan had je de heksen lachen.

And then you had the witches laughing.

En ik stond erbij.

And I was there.

En ik moest.

And I had to.

Ik moest zelf heel erg lachen.

I had to laugh a lot myself.

Maar ook een beetje huilen.

But also a bit of crying.

Want ik zag namelijk dat aan de ene kant.

Because I saw that on one side.

Al die weerstand daar was vanuit de jongeren.

All that resistance came from the youth.

En jij dacht nee we gaan dit doen.

And you thought no, we are going to do this.

Let's go.

Let's go.

De grasmaaier.

The lawnmower.

En dat is misschien niet.

And that may not be.

De grasmaaier inderdaad.

The lawnmower indeed.

En op dat moment komt dus wel die autoriteit.

And at that moment, that authority does come.

Die Dolf net zo beschrijft.

That is how Dolf describes it.

Echt naar voren.

Really forward.

Want jij laat je niet van je wijs brengen.

Because you won't let anyone shake your confidence.

Jij zegt we gaan dit doen.

You say we are going to do this.

En we gaan het doen.

And we are going to do it.

En langzaamaan gingen de jongeren meedoen.

And gradually the young people started to participate.

En kwamen langzaam uit hun schulpje.

And slowly came out of their shells.

En begonnen dat te doen.

And started to do that.

En begonnen dus eigenlijk te acteren om te lachen.

And so I actually started acting to make people laugh.

Maar wat er gebeurde.

But what happened.

Was dat je langzaam die glimlachen op die gezichten zag verschijnen.

You could see those smiles slowly appearing on their faces.

En na tien minuten, een kwartiertje.

And after ten minutes, a quarter of an hour.

Dat spel met elkaar te hebben gespeeld.

Having played that game together.

Was iedereen keihard aan het lachen.

Everyone was laughing their heads off.

Maar echt aan het lachen.

But really laughing.

Het was gewoon bulderen.

It was just roaring.

En zoveel plezier met elkaar.

And so much fun together.

En we zaten in de cirkel.

And we were sitting in the circle.

En daar zag ik bij een iemand.

And there I saw someone.

En ik weet niet meer wie zij precies was.

And I no longer know exactly who she was.

Maar ik zag bij haar.

But I saw with her.

Een van de meest bijzondere dingen die ik ooit in iemands gezicht heb gezien.

One of the most extraordinary things I have ever seen in someone's face.

Namelijk oprecht te vragen.

Namely to ask sincerely.

En oprecht de frustratie tegelijkertijd.

And sincerely the frustration at the same time.

En we deden met elkaar de check-in.

And we did the check-in together.

En zij deelde op dat moment.

And she shared at that moment.

Wat er door haar hoofd ging.

What was going through her mind.

Ze zei ik voel.

She said I feel.

Mijn hele lichaam staat aan.

My whole body is on.

Ik ben blij.

I am happy.

Ik ben vrolijk.

I am cheerful.

En dat komt door wat we net hebben gedaan.

And that is due to what we have just done.

Maar het frustreert me.

But it frustrates me.

Dat we dit hebben kunnen creëren.

That we have been able to create this.

Want dat betekent dat ik niet anders kan dan tot de conclusie komen.

Because that means I can only come to the conclusion.

Dat je dus een keuze daarin hebt.

That you have a choice in it.

En dat is voor mij ook een essentie van breken.

And that is also an essence of breaking for me.

Dat we samen constant weten.

That we always know together.

We hebben ergens een keuze.

We have a choice somewhere.

Mooi.

Beautiful.

Precies in die bewoordingen zei ze dat toch?

Did she say it exactly like that?

Ja precies.

Yes exactly.

Zo misschien.

Maybe so.

Hé jongens.

Hey boys.

Wij kunnen natuurlijk urenlang praten.

Of course, we can talk for hours.

Dagelang praten.

Talking for days.

Ik zal jullie telefoonnummers onder de podcast zetten.

I will put your phone numbers under the podcast.

Kunnen mensen jullie bellen als ze dat willen.

Can people call you if they want to?

Maar we moeten ook ergens richting een einde.

But we also need to move towards an end at some point.

Dus ik wil graag.

So I would like to.

Met jullie nog een rondje langs iedereen maken.

Shall we make another round to see everyone?

En dat wil ik graag doen met de vraag van.

And I would like to do that with the question of.

Nou we zijn tien jaar verder.

Well, it's been ten years now.

Hoe kijk je nu.

How do you look now?

Hoe kijk je naar Breekjaar zoals het nu is.

How do you view Breekjaar as it is now?

En wat wens je Breekjaar en de Academy en alles.

And what do you wish Break Year and the Academy and everything?

En de jongeren die nog komen gaan.

And the young people who are yet to come.

Wat wens je die nog toe in de komende tien.

What do you wish to add in the coming ten?

Nou laten we maar zeggen.

Well, let's just say.

Eerst tien jaar.

First ten years.

De komende tien jaar.

The next ten years.

En ja wie wil daar aftrappen.

And yes, who wants to kick that off?

Ik merk dat dit heel erg gaande is bij mij.

I notice that this is happening a lot to me.

De laatste week eigenlijk.

The last week actually.

Ik heb net weer een kindje gekregen.

I just had another baby.

Samen met jou Maurits.

Together with you, Maurits.

Frida onze dochter.

Frida our daughter.

Als je dat nog niet wist.

If you didn't already know that.

Nee.

No.

We hebben al een zoontje Bo die is vier.

We already have a son, Bo, who is four.

En Frida is nu acht maanden.

And Frida is now eight months old.

En met het zien opgroeien van mijn kinderen.

And with watching my children grow up.

En het nog een kind op de aarde te hebben gezet.

And to have brought another child into the world.

Merk dat het nog meer land.

Notice that it's even more land.

Hoe fucked up het systeem is.

How fucked up the system is.

Zeg maar.

Go ahead.

Om er maar even geen doekjes om te windelen.

To not beat around the bush.

En ik heb de afgelopen tien jaar gewoon heel erg gevoeld.

And I have just felt very intensely over the past ten years.

Wat vet dat wij een plek hebben kunnen creëren waar we het anders doen.

How cool that we have been able to create a place where we do things differently.

Wat vet dat we met de Academy de afgelopen vier jaar.

How cool that we have been with the Academy for the past four years.

In tientallen scholen en opleidingen.

In dozens of schools and programs.

MBO, HBO.

MBO, HBO.

Hetgeen komen brengen wat mist.

Bringing what is missing.

Maar ons zoontje is nu op de basisschool gestart.

But our little boy has now started primary school.

En ja er zijn gelukkig een heel aantal voorbeelden.

And yes, fortunately there are quite a few examples.

Maar ik ben eigenlijk wel een beetje klaar met een pleister te zijn.

But I’m actually a bit done being a band-aid.

Zeg maar voor iets wat eigenlijk gewoon een operatie vraagt.

Just say it requires a procedure.

Dus en eigenlijk een hele transformatie vraagt.

So it actually requires a whole transformation.

Dus mijn visie voor de komende tien jaar.

So my vision for the coming ten years.

Zou eigenlijk toch wel echt zijn dat we een school gaan starten.

It would really be true that we are going to start a school.

Die ja een vervanging is voor de school die er nu is.

That is a replacement for the school that is currently there.

En ik heb het ook heel erg eng gevonden om daar echt over na te denken.

And I found it really scary to actually think about that.

De afgelopen tien jaar.

The past ten years.

Omdat het ook zo ingewikkeld is.

Because it is so complicated.

Je moet dan allerlei dingen voldoen.

You then have to meet various requirements.

Maar ik vind onder andere bijvoorbeeld Agora onderwijs.

But I find, among others, for example Agora education.

Die zijn tien jaar geleden ongeveer tegelijk met ons gestart.

They started about the same time as us ten years ago.

Met de eerste school.

With the first school.

Ik mocht daar toen ook zijn.

I was allowed to be there too.

In Zuid-Limburg bij chef Drummen.

In South Limburg with chef Drummen.

Een geweldige gek.

A wonderful crazy person.

Eigenlijk ja een beetje van dezelfde soort mafke zoals wij.

Actually, yes, a bit of the same kind of crazy as we are.

Die het gewoon heel anders durven te doen.

Those who dare to do it very differently.

En nou ik zie echt dat zij dezelfde waarde als wij in hun zie.

And now I really see that they see the same value in themselves as we do.

Het systeem van onderwijs hebben zitten.

The education system is in place.

Heel erg vanuit het zijn wie je bent.

Very much from being who you are.

Heel erg vanuit je eigen nieuwsgierigheid.

Very much out of your own curiosity.

Samen zijn.

Being together.

Nou ik ga er niet verder over uitweiden.

Well, I'm not going to elaborate on it further.

Maar ik ben daar wel heel erg op aan om te kijken.

But I am very keen on watching that.

Of wij daar een breekjaar Agora bijvoorbeeld school.

Or we have a break year there, Agora for example school.

Of misschien wel meerdere scholen kunnen gaan starten.

Or perhaps several schools can start.

Zodat wij gewoon gesubsidieerd door de overheid.

So that we are simply subsidized by the government.

Echt een goede leerplek voor jongeren kunnen creëren.

Really creating a good learning environment for young people.

Het opstapje kan meteen met Agora.

The stepping stone can be done immediately with Agora.

En Agora Roermond.

And Agora Roermond.

Ja.

Yes.

Die nu gaan beginnen.

Those are about to begin.

En die ook een deel van dat studiezaalprogramma gaat het heten.

And that will also be part of that study hall program.

Ook breekjaarelementen erin wil stoppen.

I also want to include break year elements in it.

Zodat dat geïntegreerd wordt voor de buurt.

So that it is integrated for the neighborhood.

Waar heel veel kansarme kinderen zijn.

Where there are a lot of underprivileged children.

Dus geen pleisters meer maar operaties.

So no more band-aids, but surgeries.

En van de grond af.

And from the ground up.

En dat we dit gewoon heel duurzaam neerzetten.

And that we simply implement this in a very sustainable way.

Lucas heb jij nog wat te doen de komende tijd?

Lucas, do you have anything to do in the near future?

Nog niet.

Not yet.

Maar ik heb genoeg te doen.

But I have enough to do.

Maar misschien wel.

But maybe yes.

Wie weet.

Who knows.

Laten we het daarover hebben.

Let's talk about that.

Jij mag Anke.

You may Anke.

Jij mag kiezen wie de volgende is.

You can choose who the next one is.

Nou Pi.

Well Pi.

Is dat wel het puntje van je stoel volgens mij?

Is that really the edge of your seat according to me?

Nou ik moest gelijk denken aan iets wat we nu nog niet hebben benoemd.

Well, I immediately thought of something that we haven't mentioned yet.

Maar bij de start van breekjaar.

But at the start of the break year.

Aan elkaar hebben uitgesproken.

Expressed to each other.

En dat is dat ons doel is dat breekjaar niet meer bestaat.

And that is that our goal is for that gap year to no longer exist.

En dat we de stichting zouden kunnen opheffen.

And that we could dissolve the foundation.

En ik weet nog het gesprek wat wij hadden met mijn advocatenbureau in die tijd.

And I still remember the conversation we had with my law firm at that time.

Die echt dacht van wat?

That really thought of what?

Maar jullie moeten toch ook je rechten beschermen?

But you also need to protect your rights, don't you?

En je wilt toch juist blijven bestaan?

And you do want to continue to exist, don't you?

En wij zeiden nee.

And we said no.

We willen zoveel mogelijk van onze kennis delen.

We want to share as much of our knowledge as possible.

En we willen zorgen dat wij niet meer bestaan.

And we want to ensure that we no longer exist.

En de gedachte daarachter was namelijk.

And the thought behind it was, namely.

We zijn hier niet om breekjaar te starten.

We are not here to start a break year.

Het gaat niet over ons.

It's not about us.

Het gaat over onze missie.

It's about our mission.

En die missie is zorgen dat die veiligheid.

And that mission is to ensure that safety.

Die persoonlijke ontwikkeling.

That personal development.

Dat dat ingebed wordt.

That it gets embedded.

In onderwijs.

In education.

In opvoeding.

In upbringing.

In cultuur.

In culture.

In de maatschappij.

In society.

En voor mij staat dat nog steeds garant.

And for me, that still guarantees it.

En als het betekent dat we nog veel meer scholen moeten oprichten.

And if it means we need to establish many more schools.

Dan gaan we dat doen.

Then we will do that.

En voor mij gaat het erover dat we op een gegeven moment niet meer nodig zijn.

And for me, it’s about the fact that at some point we are no longer needed.

En ik denk dat.

And I think that.

Ik denk dat als ik kijk naar de afgelopen tien jaar.

I think that when I look at the past ten years.

Waarin wij niet alleen.

In which we are not alone.

Dus meer dan duizend jongeren zoveel hebben kunnen geven.

So more than a thousand young people have been able to give that much.

Waarinuit ook een hoop wetenschappelijk onderzoek.

From which a lot of scientific research also emerges.

Inmiddels blijkt dat het werkt.

In the meantime, it turns out that it works.

En niet een beetje.

And not a little bit.

Dat het ontzettend goed werkt.

That it works incredibly well.

Dat het voor mij gaan de komende tien jaar daarover.

That it's about that for me in the coming ten years.

Dat iedereen dit weet.

That everyone knows this.

En in zijn eigen gezin.

And in his own family.

Organisatie.

Organization.

Bedrijf.

Company.

School.

School.

Whatever.

Wat dan ook.

Gaat integreren.

Going to integrate.

En dan kunnen we echt met pensioen.

And then we can really retire.

Ja.

Yes.

Mooi.

Beautiful.

Mijn hartje sprong omhoog toen ik van Anke hoorde.

My heart leaped when I heard from Anke.

Nu is het programma in de scholen.

Now the program is in the schools.

Want daar heb ik decennia lang.

Because I have been there for decades.

Eigenlijk werk ik tegen kansenongelijkheid van die kinderen.

Actually, I work against the unequal opportunities of those children.

En dan realiseer ik me.

And then I realize.

En daar word ik emotioneel van.

And that makes me emotional.

Als ze het in dit programma niet krijgen.

If they don't get it in this program.

Krijgen ze het niet.

They won't get it.

Dan krijgen die kinderen het allemaal niet.

Then those children will not get any of it.

Onze kinderen allemaal wel.

Our children all are.

Dan heb ik het over die sector van praktijk, onderwijs en VMBO, MBO.

Then I am talking about that sector of practice, education, and VMBO, MBO.

Waar heel veel kinderen zijn van ik ben dom dus ik moest hier naartoe.

Where there are a lot of children who say I am dumb so I had to come here.

En ik ben eigenlijk niks.

And I am actually nothing.

Kort samengevat is het echte essentie.

In short, it is the true essence.

Het kan niet.

It can't be done.

Dus dat moet in jeugdzorg moet het programma.

So that has to be in youth care, the program.

En er moet natuurlijk een volksscholen komen.

And of course, there must be public schools.

Niet alleen maar maatschappelijke stages.

Not just social internships.

Maar het moet op die plekken plaatsvinden.

But it has to take place in those locations.

Met een mix van postcodes.

With a mix of postal codes.

Dan is dat meteen ook geregeld.

Then that's settled right away.

Ik noteer even jongens.

I'll just make a note, guys.

Een school.

A school.

Een nieuwe GGZ.

A new mental health care system.

Ja.

Yes.

Dat is wel best.

That's alright.

Ja.

Yes.

Ik.

I.

In tien jaar.

In ten years.

Ja.

Yes.

Ik hoop gewoon.

I just hope.

Inderdaad.

Indeed.

Gewoon in het verlengde van wat Pi zei.

Just in line with what Pi said.

Dat dit.

That this.

Dat wij onszelf mis.

That we miss ourselves.

Ja.

Yes.

Gewoon misbaar hebben gemaakt.

Just made a fuss.

En wat ik daarmee bedoel is dat het naast lichamelijke gymnastiek gewoon een aantal uur per week.

And what I mean by that is that it is just a few hours a week in addition to physical exercise.

Sociaal, emotionele en mentale gymnastiek is op school.

Social, emotional, and mental gymnastics are at school.

Van elk niveau.

Of every level.

Elke leeftijd.

Every age.

Van een jaartje of zeven denk ik.

I think about seven years.

Tot waar het onderwijs maar gaat.

Until where education goes.

En dat je gewoon.

And that you just.

Begint met.

Starts with.

In wat voor klas ben ik.

What grade am I in?

Met wat voor mensen.

What kind of people.

Wat voor verhalen zijn hier.

What kind of stories are here?

Zodat daadwerkelijk.

So that actually.

Waar je mee dood wordt gesmeten.

What you are being hit with to death.

Op scholen is allemaal respect.

At schools, there is all respect.

Respect elkaar.

Respect each other.

Niet pesten.

Don't bully.

Maar dat er waarlijk respect komt voor elkaar.

But that there is truly respect for one another.

Want daar hebben we gewoon het leven voor nodig.

Because we simply need life for that.

In de klaslokalen.

In the classrooms.

Als het leven in de klaslokalen mogen.

If life is allowed in the classrooms.

En de docenten zijn oké met het leven.

And the teachers are okay with life.

Daarmee zijn.

That is.

Zeg maar.

Go ahead.

Binnen het klaslokaal.

Inside the classroom.

Ja.

Yes.

Dan krijg je gewoon.

Then you just get.

Het leven in de klaslokalen.

Life in the classrooms.

Het leven in de klaslokalen mogen.

The life in the classrooms may.

En de docenten zijn oké met het leven.

And the teachers are okay with life.

Daarmee zijn.

That is.

Zeg maar.

Go ahead.

Binnen het klaslokaal.

Inside the classroom.

En dan krijg je gewoon.

And then you just get.

Waarlijk onderwijs.

True education.

Wat mij betreft.

As far as I'm concerned.

En dan hoeven wij een spreekjaar niet meer te bestaan.

And then we no longer need to exist a speaking year.

En dan.

And then.

Ja.

Yes.

Dan kan ik.

Then I can.

Met een gerust hart.

With a calm heart.

Tussen zes planken.

Between six boards.

Haha.

Haha.

van programma's, concepten

of programs, concepts

in Nederland dus. Waarbij

in the Netherlands then. Whereby

huidskleur, etnische achtergrond,

skin color, ethnic background

opleidingsniveau, klassenverschillen,

education level, class differences

sociale onrechtvaardigheid

social injustice

eigenlijk

actually

geen rol meer speelt of je wel of niet

no longer matters whether you do or not

bij breekjaar kunt zijn. En dat

could be at the break year. And that

zijn we natuurlijk allerlei aanzetten toegeweest met

we have, of course, made all sorts of suggestions with

het breekfonds en ik weet ook niet

the breaking fund and I don't know either

waar breekjaar daar nu precies helemaal in staat.

where the leap year is exactly in there.

Maar ik weet nog dat dat toen best wel een ding was

But I still remember that it was quite a thing back then.

voor onszelf om over die

for ourselves to think about that

hobbel heen te komen.

bump along the way.

Hoe kon je nou werkelijk

How could you really

niet maar voor één groep

not just for one group

witte, Nederlandse, relatief hoog

white, Dutch, relatively high

opgeleide, welvarende mensen,

educated, affluent people,

hoe kun je voor alle jongeren er zijn?

How can you be there for all young people?

En ik denk dat dat mijn wens zou zijn

And I think that would be my wish.

voor breekjaar. Zolang het nog moet bestaan

for break year. As long as it still has to exist

dat ook dat helemaal geïntegreerd kan worden.

that it can be fully integrated as well.

Ja.

Yes.

Mooi.

Beautiful.

En jij dan, Mauppie? Heb je nog wat te zeggen

And what about you, Mauppie? Do you have anything to say?

voor de komende tien jaar? Je gaat wel weg, maar

for the next ten years? You're leaving, but

wat moeten we doen?

What should we do?

Wat laat je af?

What are you dropping off?

Welk veld stuur je ons in?

Which field are you sending us in?

Welk bos stuur je ons in?

Which forest are you sending us into?

Allemaal in de zweetut?

All in the sweat suit?

Nou, de zweetut is wel een belangrijk

Well, the sweat suit is quite important.

onderdeel van het.

part of it.

Voor mij is er een hoop

For me, there is a lot.

al gezegd en ik

already said and I

voel me

feel me

heel erg verbonden omdat

very much connected because

dat horen we eigenlijk

we should actually hear that

van

from

ouders, van

parents, of

professionals die

professionals who

bij ons aankomen sluiten in de open avond

arriving at us closes on the open evening

of docenten

of teachers

horen we dat echt super

do we really hear that super

vaak van, weet je,

often, you know,

had ik maar dit toen ik

I wish I had this when I

achttien was, weet je wel, zo.

Eighteen was, you know, like that.

En dat is echt niet geloofd. Het wordt gewoon

And that is really not believed. It just becomes

aan de lopende wand geroepen.

called to the running wall.

Dus in die zin kan ik me heel erg

So in that sense, I can very much

verbinden met breekjaar.

connect with break year.

En geldt dat

And does that apply

voor mij eigenlijk net zo.

For me, it's actually the same.

Want ik was ook gewoon

Because I was just

een beetje aan het aanklooien en aan het zoeken.

a bit fumbling and searching.

Ik weet ook wel dat mijn

I also know that my

eerste intro

first intro

kamp als trainer

camp as a trainer

dat ik toen

that I then

rookte ik nog.

I still smoked.

Papa, je luistert niet, hè?

Dad, you're not listening, are you?

Maar toen zaten wij buiten

But then we were sitting outside.

en toen zei je nou, wat vind je het van het?

And then you said, well, what do you think of it?

Toen zei ik nou, ik weet het niet hoor.

Then I said, well, I don't know.

Het is wel echt een gekke bende hier.

It's really quite a crazy mess here.

En iedereen,

And everyone,

weet je wel, iedereen gaat open

you know, everyone is going open

en mensen gaan een verkleed

and people are going to dress up

bonte avond in.

colorful evening in.

Maar het zegt ook veel over mij.

But it also says a lot about me.

Dus de breekjaar heeft mij zelf ook gebracht

So the leap year has brought me as well.

dat ik open mocht zijn, weet je wel.

that I could be open, you know.

En dat is in een later stadium gekomen

And that has come about at a later stage.

nadat ik achttien of zestien of zeventien was.

after I was eighteen or sixteen or seventeen.

Dat was pas toen ik, nou weet ik veel,

That was only when I, well I don't know,

vijf, zes,

five, six,

zevenentwintig was of zo.

twenty-seven or so.

Dus ja, dat gun ik sowieso iedereen.

So yes, I wish that for everyone anyway.

En daarin zijn denk ik

And in that, I think.

alle voorbeelden wel genoemd.

all examples mentioned.

En persoonlijk

And personally

sluit ik het meest aan op

I connect the most with

wat Dof ook roept.

whatever Dof may say.

Er is ook

There is also

een olietanker die een andere kant op gaat.

an oil tanker that is going in another direction.

Maar het veranderen

But changing

van het systeem van de

from the system of the

huidige gezondheidszorg

current healthcare

en de jeugdgezondheidszorg

and the youth healthcare

en daar meer ruimte voor creëren

and creating more space for that

waarin jongeren elkaar kunnen ondersteunen.

where young people can support each other.

En dat dat ook weer gefaciliteerd wordt door

And that this is facilitated again by

mensen die er verstand van hebben.

people who know about it.

Dat zou ik heel tof vinden

I would think that is very cool.

als wij daar ook nog een rol in kunnen spelen.

if we can also play a role in that.

Dus we hebben het over de volgende tien jaar,

So we're talking about the next ten years,

maar het blijkt alsof we nog wel wat te doen hebben

but it seems like we still have some work to do

de komende tijd.

the coming time.

Ja, en heel erg bedankt

Yes, and thank you very much.

voor jullie om hier te zijn

for you to be here

deze ochtend en dit prachtige gesprek

this morning and this beautiful conversation

zo met elkaar te hebben over de oprichting.

to discuss the establishment with each other.

Luisteraars, bedankt voor het luisteren naar

Listeners, thank you for tuning in to

eigenlijk alles wat BKR is.

actually everything that BKR is.

Chaotisch,

Chaotic,

inspirerend, humor, huilen,

inspiring, humor, crying

alles komt voorbij.

Everything passes by.

Ja,

Yes,

en op naar de volgende tien jaar.

and on to the next ten years.