#17 Hoe gaat het met jou en hoe gaat het met ons? (Special)

Science Quest, de Tilburg University podcast, Science Quest.

Science Quest, the Tilburg University podcast, Science Quest.

Welkom bij deze Science Quest special, for something completely different.

Welcome to this Science Quest special, for something completely different.

Tijdens de opening van het academisch jaar vond een panelgesprek plaats met deskundigen en studenten.

During the opening of the academic year, a panel discussion took place with experts and students.

Gespreksleider was filosoof Roos Legers.

The discussion leader was philosopher Roos Legers.

Het onderwerp was niet wetenschap en wetenschappers, maar studenten en vooral hun welzijn.

The subject was not science and scientists, but students and especially their well-being.

Studeren zit veel mensen onder druk. Studenten voelen zich soms eenzaam en geïsoleerd.

Studying pressures many people. Students sometimes feel lonely and isolated.

Het panelgesprek ging in op de beleving en mogelijke oplossingen voor studenten.

The panel discussion addressed the experiences and potential solutions for students.

Het is onze diepste wens om liefde te ontvangen en liefelijk te zijn.

It is our deepest wish to receive love and to be gentle.

Om te worden geloofd en lief.

To be believed and loved.

Dat schrijft de zogenaamde vader van het kapitalisme, econoom en filosoof Adam Smith in 1759 in zijn boek The Theory of Moral Sentiments.

This is written by the so-called father of capitalism, economist and philosopher Adam Smith, in 1759 in his book The Theory of Moral Sentiments.

We willen dus niet alleen liefde ontvangen, legt Smith uit.

"We don't just want to receive love," Smith explains.

We willen het dus voelen hebben dat we liefelijk zijn.

So we want to feel that we are loving.

En dat de liefde die we krijgen ook echt ons betreft.

And that the love we receive truly concerns us.

Niet de rijkdom die we hebben vergaard.

Not the wealth that we have amassed.

Niet onze chique...

Not our fancy...

De koets met vier paarden.

The carriage with four horses.

Niet onze status.

Not our status.

Het is de tragiek van de commerciële samenleving dat we enerzijds willen worden gezien voor wie we van binnen echt zijn.

It is the tragedy of the commercial society that, on one hand, we want to be seen for who we really are on the inside.

En dat we het anderzijds alsmaar barrières opwerpen die het voor anderen juist heel moeilijk maken om ons te zien.

And that, on the other hand, we keep putting up barriers that make it very difficult for others to see us.

Rondrijdend in onze koets ontvangen we bewonderende blikken, maar we voelen ons helemaal alleen.

Driving around in our carriage, we receive admiring glances, but we feel completely alone.

We weten immers dat de bewondering die we ontvangen niet onszelf betreft.

After all, we know that the admiration we receive is not about ourselves.

We voelen ons niet liefelijk, niet lovely.

We don't feel lovely, not lovely.

Maar ons laten zien zoals we zijn.

But showing us as we are.

Daarvoor bestaan geen formules, geen routes naar gegarandeerd succes.

There are no formulas for that, no routes to guaranteed success.

Als je je laat zien dan ben je kwetsbaar.

If you show yourself, you are vulnerable.

En dus verkiezen we vaak eenzaamheid boven kwetsbaarheid.

And so we often prefer loneliness over vulnerability.

Maar daarmee maken we juist de resonantie die Wim noemde in de opening onmogelijk.

But by doing that, we make the resonance that Wim mentioned in the opening impossible.

Denk ook aan Dumoulin.

Also think of Dumoulin.

Met Maureens lezing.

With Maureen's lecture.

Zo succesvol en van binnen erg ongelukkig.

So successful and very unhappy inside.

Kleinschaliger misschien dat we op het eind van het jaar als we onze Spotify playlist ontvangen, onze Spotify wrapped.

Perhaps smaller scale, that at the end of the year when we receive our Spotify playlist, our Spotify wrapped.

Waarop de nummers staan waar we het meest naar geluisterd hebben.

On which the songs are that we listened to the most.

Dat we voordat we die doorsturen wellicht enige nummers verwijderen.

That before we forward them we might delete some numbers.

Niet genoeg mannelijke klanken zoals door Plato voorgeschreven.

Not enough masculine sounds as prescribed by Plato.

Smit schrijft dit.

Smit writes this.

In het midden van de achttiende eeuw.

In the middle of the eighteenth century.

Ik deel zijn inzicht hier als een inleiding tot een kort panelgesprek.

I share his insight here as an introduction to a brief panel discussion.

Rond deze gevoelens van eenzaamheid en isolatie.

Around these feelings of loneliness and isolation.

Ik verwelkom hiervoor graag psycholoog en een van de vijf vertrouwenspersonen hier aan Tilburg University.

I would like to welcome a psychologist and one of the five confidential advisors here at Tilburg University for this.

Anke Bisschops.

Anke Bisschops.

Visorector Magnificus Jantine Schuit.

Vice-Rector Magnificus Jantine Schuit.

Masterstudent International Management Thijs van der Zanden.

Master's student International Management Thijs van der Zanden.

En universitair docent filosofie Barend Terooi.

And university lecturer in philosophy Barend Terooi.

Welkom.

Welcome.

Anke, ik zou graag bij jou beginnen.

Anke, I would like to start with you.

Jij hebt vanuit jouw ervaring als vertrouwenspersoon natuurlijk enorm veel te maken met die gevoelens

You naturally deal with those feelings a lot in your role as a confidant based on your experience.

van eenzaamheid en isolatie.

of loneliness and isolation.

Zou jij daar uit jouw ervaring iets over willen delen?

Would you like to share something about that from your experience?

Ja, je kan natuurlijk kijken naar het probleem van het leven.

Yes, you can of course look at the problem of life.

Het leven zou eigenlijk altijd leuk moeten zijn, maar dat is natuurlijk voor niemand.

Life should actually always be fun, but of course that's not the case for anyone.

Vanuit een meer macro perspectief, dat hebben Moreen en Wim gedaan, als vertrouwenspersoon

From a more macro perspective, that is what Moreen and Wim have done, as confidants.

zitten wij vaak één op één.

we often sit one on one.

Dan komen mensen die door hun leidinggevende eigenlijk op een onempatische manier op de

Then come people who are actually treated in an unempathetic way by their supervisor on the...

kop hebben gekregen.

gotten a head.

Dat soort eenzaamheid is, dat komen we vaak tegen, pestgedrag, dus op microniveau zijn

That kind of loneliness is something we often encounter, bullying behavior, so on a micro level, is.

het weer hele andere dingen.

the weather completely different things.

En daar zie ik bijvoorbeeld dat, omdat ik mij erger aan iemand, daaraan zou ik het recht

And there I see, for example, that because I am annoyed by someone, I would have the right to that.

kunnen ontlenen om vervolgens maar af te reageren op die persoon en niet meer de kwetsbaarheid

can draw from to then just react negatively to that person and no longer show vulnerability

te zien.

to see.

En niet meer ook verantwoordelijkheid voor mijn eigen gevoelens te nemen.

And no longer taking responsibility for my own feelings.

Dus ja, ik ben natuurlijk psycholoog, cultuurpsycholoog, dan kijk je ook wel wat breder, maar ja,

So yes, I am of course a psychologist, a cultural psychologist, so you look at things a bit more broadly, but yes,

op individueel niveau is het toch, ja, dat we de kwetsbaarheid van de ander weigeren

On an individual level, it is indeed that we refuse the vulnerability of the other.

te zien en ons afreageren, onaardig zijn, kwetsen, en dan komen mensen bij een vertrouwenspersoon

to see and vent, be unkind, hurt, and then people come to a confidant

en dan kunnen we natuurlijk niet zo heel veel doen.

and then we can't really do much, of course.

Maar ja, ik denk dat dat heel erg belangrijk is.

But yes, I think that is very important.

Maar ja, dat is wel onze verantwoordelijkheid allemaal.

But yes, that is indeed our responsibility altogether.

Laten we zacht zijn voor elkaar, hè, is een bekende term.

Let's be kind to each other, okay, is a well-known phrase.

Ik vind het heel interessant dat je begint over ergernis, want inderdaad, ik had het erover

I find it very interesting that you start talking about annoyance, because indeed, I mentioned it.

van je laten zien en hoe moeilijk dat is, maar aan de keerzijde of aan de andere kant

showing you and how difficult that is, but on the flip side or on the other hand

ervan hebben ons allemaal wel eens aan iemand geërgerd op de werkvloer en hoe je inderdaad

We've all been annoyed by someone in the workplace at some point, and how you indeed...

dan geneigd bent iemand volledig te verengen tot die ergernis en dan ook niet meer voor

then you tend to entirely reduce someone to that annoyance and no longer for

die persoon openstaat.

that person is open.

Dat microniveau.

That microniveau.

Ja.

Yes.

Dat microniveau dat je aansnijdt, ik wil daar graag even op door en naar Thijs gaan.

That micro level you mentioned, I would like to elaborate on that and go to Thijs.

Thijs, jij hebt zelf ervaring van grote kwetsbaarheid, je hebt zelfs ervaring met depressie, ik stel

Thijs, you have personal experience of great vulnerability, you even have experience with depression, I suggest

het enorm op prijs dat jij daar ook hierover wil spreken.

I greatly appreciate that you want to talk about this too.

Zou jij iets kunnen zeggen over de ervaring die jij had toen jij, ja, dat wilde, wat wilde

Could you say something about the experience you had when you, yes, wanted that, what did you want?

delen over de situatie waarin je bevond en ja, de obstakels die er waren om dat eigenlijk

Share about the situation you were in and yes, the obstacles that were there to actually do that.

te laten zien?

to show?

Ja, dat is goed.

Yes, that's good.

Mijn depressie begon hier rond het eerste jaar bij de universiteit.

My depression started here around the first year at university.

Ik wil hier zelf ook staan omdat ik hier drie jaar geleden zat ik daar als student bestuurder

I also want to stand here because I was there as a student executive three years ago.

ook in de zaal.

also in the hall.

Ik kon me niet heel veel meer herinneren wat die opening van het academisch jaar besproken

I couldn't remember much more about what was discussed at the opening of the academic year.

is.

is.

Dat ik eigenlijk alleen maar op dat moment in mijn hoofd bezig was van het gaat niet

That I was actually only in my head at that moment thinking that it wasn't going to work.

goed met mij, hoe ga ik hiermee om, kan ik überhaupt het bestuursjaar wel aan, op deze

good with me, how do I deal with this, can I even handle the board year at all, with this

manier met deze gevoel dacht ik, ik ben binnen een paar maanden uitgevallen, maar ik durfde

The way with this feeling I thought, I would be gone in a few months, but I dared.

er met niemand echt over te denken.

to really think about it with no one.

Ik durfde niet om te praten.

I didn't dare to speak.

Ik durfde het niet op te gooien dat ik me zo voelde en dat komt denk ik terug op dan

I didn't dare to bring it up that I felt this way, and I think that goes back to then.

de eenzaamheid.

the loneliness.

Ja, je durft het eigenlijk vanuit jezelf ook niet te herkennen.

Yes, you actually don't dare to recognize it from yourself either.

Ik schaamde er een beetje voor en ik dacht ook het is onzin dat ik me zo voel, ik moet

I was a bit ashamed of it and I also thought it's nonsense that I feel this way, I have to

er gewoon voor gaan en het komt allemaal wel goed en ik probeerde alles in mijn eigen hoofd

Just go for it and everything will be fine, and I tried to handle everything in my own head.

op te lossen.

to solve.

Maar het is een mentaal probleem en als je dat een jaar lang in je eigen hoofd probeert

But it is a mental problem and if you try to deal with it in your own head for a year

op te lossen, dan wordt het meestal alleen maar erger en dat sluit wel echt aan bij

to solve it, then it usually just gets worse and that really aligns with

de eenzaamheid die ik denk op dat moment ook echt voelde.

the loneliness that I think I really felt at that moment.

Juist.

Correct.

Ja.

Yes.

En dan heb je ook een grote afstand tussen enerzijds jouw publieke functie, je had natuurlijk

And then you also have a large distance between your public role, you of course had

een heel druk sociaal leven, maar dan in die drukte af en toe de ervaring van, dus letterlijk

a very busy social life, but then in that busyness occasionally the experience of, so literally

in een grote groep op een borrel van eigenlijk eenzaamheid en niet gezien worden.

in a large group at a gathering of actually loneliness and not being seen.

Ja, iedereen denkt vaak bij eenzaamheid dat het iemand is die alleen op zijn kamer zit

Yes, everyone often thinks of loneliness as someone who is sitting alone in their room.

de hele dag, maar ik was altijd onder andere mensen, maar ik gaf nooit echt naar buiten

the whole day, but I was always among other people, but I never really expressed myself outwardly

hoe het echt met me ging en dan sta je op een borrel vaak heel erg in je eigen hoofd en

how it really was with me and then at a gathering you often find yourself very much in your own head and

tegen je zins ook wel en heel erg, ja, natuurlijk een lach op te zetten dat je het naar jezelf

"Against your will, yes, of course, to put on a smile for yourself."

in hebt.

you have.

Maar ik kan me ook herinneren dat ik heel vaak bij studentenhuizen tijdens borrelschoon

But I can also remember that I often had to clean during parties at student houses.

naar mijn kamer tussendoor moest gaan omdat ik het gewoon even niet meer aankon om de hele

had to go to my room in between because I just couldn't handle the whole thing anymore.

tijd maar te doen alsof het goed ging en uiteindelijk toch wel, ja, een soort van een moed verzameld

time just to pretend it was going well and eventually, yes, kind of gathered some courage

was er ook omdat het op dat moment moest het bijna wel, het ging een heel stuk slechter

it was also because it almost had to be at that moment, things were going a lot worse

en toen dacht ik ik moet het nu wel openbaar gaan maken bij mijn dispuut en zowel bij mijn

And then I thought I should make it public now within my dispute and also with my

bestuur, dat was bij fractie Front, om meer ruimte te kunnen krijgen.

board, that was with the Front faction, in order to gain more space.

Dat was aan het begin heel spannend, want het had nog nooit om me heen ook echt gebeurd

That was really exciting at the beginning, because it had never really happened around me before.

dat mensen er openlijk over praten.

that people talk about it openly.

Maar zodra ik het echt bekend maakte, merkte ik zoveel begrip van iedereen, kreeg ik heel

But as soon as I really announced it, I noticed so much understanding from everyone, I received a lot

veel ruimte om echt aan mezelf te werken en gewilde heel veel mensen ook het gesprek

a lot of space to really work on myself and many people also wanted the conversation

juist aanruimen.

just tidy up.

Juist, oké, ja, dank daarvoor Thijs.

Right, okay, yes, thank you for that Thijs.

Jantien, ik schrijf graag even naar jou, jij hebt geen koets met vier paarden, maar wel

Jantien, I like to write to you, you don't have a carriage with four horses, but you do have

veel status.

a lot of status.

Of ik, ja, ik neem, misschien heb je wel een koets met vier paarden trouwens, ik ken je

Oh, me? Yes, I might take it, maybe you actually have a carriage with four horses, by the way, I know you.

niet goed genoeg, maar ook jij hebt als bestuurder ervaring met kwetsbaarheid tonen en de manier

not good enough, but you also have experience as a leader in showing vulnerability and the way

waarop daar op gereageerd wordt, zou jij daar ook iets over willen vertellen?

In response to that, would you like to say something about it as well?

Ja, heel graag.

Yes, very much.

En ik wil ook nog even reageren op wat Thijs zegt, want ik ben het helemaal eens is dat

And I also want to respond to what Thijs says, because I completely agree that

de vragen eigenlijk die we echt moeten stellen, hoe gaat het echt met jou?

The questions we really need to ask are, how are you really doing?

En die ervaring heb ik ook wel, dat als mensen aan mij vragen hoe gaat het met jou, dan ga

And I have that experience as well, that when people ask me how I am doing, then I go

je gewoon een beetje over de dingen praten, ook als bestuurder, de zakelijke dingen, tot

just talk a little about things, even as a manager, the business matters, until

dat iemand vraagt aan je, en dat heb ik ook het geluk dat dat mij gevraagd is, hoe gaat

that someone asks you, and I am fortunate that I have been asked that, how are you doing.

het nou eigenlijk echt met je?

How are you really doing?

En dan komt eigenlijk echt het gesprek op gang.

And then the conversation actually really gets going.

Maar dan moet je ook de moed hebben of ook de vrijheid voelen om daar ook over te praten.

But then you must also have the courage or feel the freedom to talk about it.

En ik denk in een rol als lid van het college van bestuur, maar ook decaan en misschien

And I think in a role as a member of the management board, but also dean and maybe

alle managers hier op de hoofden van afdelingen, is het soms wel spannend om je kwetsbaar op

All managers here head of departments, it can sometimes be thrilling to be vulnerable.

te stellen als mensen dat ook echt oprecht vragen en ook echt willen weten hoe het met

to ask when people genuinely and sincerely inquire and really want to know how it is with

je gaat, omdat je toch het gevoel hebt van nou, ik moet daadkrachtig zijn, ik moet besluiten

You go, because you feel like, well, I need to be decisive, I need to make decisions.

kunnen nemen.

can take.

Maar wij hebben allemaal ook dilemma's, wij worstelen soms ook, en dat heeft ook met te

But we all have dilemmas, we sometimes struggle too, and that also has to do with...

maken dat je dan bijvoorbeeld een bepaald gevoel hebt en dat, en dan wil ik ook nog even

make sure that you, for example, have a certain feeling and that, and then I also want to...

op terugkomen, jij zei dat ook, het gaat er ook over je waarde die je hebt, waar je dan

coming back to it, you said that too, it’s also about your worth, where you then

aan toetst.

to test.

Als voorbeeld is dat, ik ben iemand die echt onderdeel is, graag wil zijn van een team,

As an example, I am someone who really wants to be part of a team.

dus als één iemand zich niet als een team opstelt, dan doet dat met mij, ik kan boos

So if one person doesn't act as a team, then it affects me, I can get angry.

worden of verdrietig of verontwaardigd, maar dat heeft echt met die waarde te maken die

becoming either sad or indignant, but that really has to do with that value that

bij mij horen, die voor mij belangrijk zijn.

belong to me, those who are important to me.

En kwetsbaar opstellen is soms spannend, ik merk in het algemeen, ik denk dat ik iemand

And being vulnerable can be exciting, I generally notice, I think I am someone

ben die dat best durft, en krijg ik vaak goede reacties, maar één van de dingen wat me wel

I'm not afraid to do that, and I often receive good reactions, but one of the things that does get to me

opvalt is dat soms mensen dan ook het gevoel krijgen, oh, misschien kan ze het niet, moet

What stands out is that sometimes people get the feeling, oh, maybe she can't, must

ik haar gaan redden.

I am going to save her.

En dat is denk ik wel één, en dat heb ik geleerd ondertussen, is als je voelt dat je

And I think that's one, and I have learned this by now, is that if you feel that you

iets moet bespreken of wilt bespreken, bespreek ook wat het is, wat het met je doet, waar het,

something needs to be discussed or you want to discuss, also talk about what it is, what it does to you, where it is,

zeg maar.

Go ahead.

Hoe dat met je waarde of met je beliefs, hoe dat verhoudt, maar dan ook aangeven wat je

How that relates to your values or your beliefs, but also indicate what you

nodig hebt van de ander.

need from the other.

En ik wil eigenlijk, zou ik ook willen dat in onze universiteit we veel meer echt die

And I would actually like, I would also like that in our university we really have much more of that.

vragen aan elkaar stellen, ook die kwetsbaarheid, of gewoon vertellen wat het met je doet en

asking each other questions, also that vulnerability, or just sharing what it does to you and

waarom je dan bijvoorbeeld ook ongelukkig bent met de situatie of misschien ook verdrietig.

why you might be unhappy with the situation or perhaps even sad.

Ja, dank je.

Yes, thank you.

Op dat fenomeen van redden wil ik graag dadelijk even terugkomen.

I would like to come back to that phenomenon of saving shortly.

Ik wil eerst even naar Bas.

I want to go see Bas first.

Ja.

Yes.

Barent.

Barent.

Barent, jij hebt als docent uiteraard ervaring met kwetsbare studenten, dat hebben we allemaal

Barent, as a teacher you naturally have experience with vulnerable students, we all do.

in meer of mindere mate.

to a greater or lesser extent.

Kun jij daar iets over zeggen?

Can you say something about that?

Ja, zeker.

Yes, certainly.

Bedankt.

Thank you.

We hebben een fantastisch beroep natuurlijk, maar ik herken me ook wel in deze verhalen

We have a fantastic profession, of course, but I also recognize myself in these stories.

die ik hier hoor.

that I hear here.

En ik vind het heel erg fijn dat we hier op dit podium het ook over die toch wat moeilijkere

And I find it really great that we can also discuss those somewhat more difficult topics here on this stage.

aspecten van onze universiteit kunnen hebben.

aspects of our university may have.

En als docent vind ik het belangrijk om open te zijn, om empathisch te zijn.

As a teacher, I find it important to be open and to be empathetic.

We worden ook gestimuleerd om een veilige, inclusieve leeromgeving te bieden.

We are also encouraged to provide a safe, inclusive learning environment.

En dat vind ik heel erg belangrijk.

And I find that very important.

Studenten moeten zich kwetsbaar kunnen opstellen en gezien worden.

Students must be able to be vulnerable and be seen.

Niet alleen als student, maar ook als persoon.

Not only as a student, but also as a person.

En er gebeurt nogal wat in het leven van onze studenten.

And quite a lot is happening in the lives of our students.

Leuk en minder leuk, zoals we net ook bij Thijs hebben gehoord.

Nice and less nice, as we just heard from Thijs.

Maar dat betekent ook dat studenten soms ook dingen bij je neerleggen als docent, waar

But that also means that students sometimes leave things with you as a teacher, where

je niet per se voor bent opgeleid.

you are not necessarily trained for.

Bijvoorbeeld als er iets heel ergens is gebeurd en ze weten niet wat ze ermee aan moeten en

For example, if something has happened somewhere and they don't know what to do with it and

ze komen naar jou als empathische open docent toe om dat te delen.

They approach you as an empathetic open teacher to share that.

En ik vind het in die momenten heel erg belangrijk dat ik er voor mijn studenten ben.

And I find it very important in those moments to be there for my students.

Want ik wil voor ze door het vuur gaan.

Because I want to go through fire for them.

Maar het is ook heel moeilijk, want je bent er niet per se voor opgeleid en je wil ook

But it is also very difficult because you are not necessarily trained for it and you also want to

een bepaalde afstand bewaken die als docent je ook moet hebben.

maintaining a certain distance that you must have as a teacher.

Dus ja, die vorm van onzichtbaar werk misschien van de docent in deze welzijnsdiscussie wilde

So yes, that form of invisible work maybe of the teacher wanted in this welfare discussion.

ik wel ook graag bespreekbaar maken.

I would also like to make it discussable.

Ja, zeker.

Yes, certainly.

En daar speelt wellicht ook een gender- en een leeftijdscomponent mee.

And there may also be a gender and age component at play.

Dat studenten meer geneigd zullen gaan naar bepaalde docenten toe te staan.

That students will be more inclined to approach certain teachers.

Ja, zeker.

Yes, certainly.

En dat is ook heel moeilijk om een docent toe te stappen om een kwetsbaarheid te tonen

And that is also very difficult to approach a teacher to show vulnerability.

dan anderen.

than others.

Ja, dat kan ik me heel erg voorstellen.

Yes, I can imagine that very well.

Dat je dan eerder op een docent afstapt die misschien net zoals ik iets jonger is, iets

That you then approach a teacher who, like me, is perhaps a bit younger, a bit.

dichter bij de belevingswereld van de docent staat, van de student staat.

closer to the experiential world of the teacher and the student.

Of juist naar iemand die al sneller als empathisch of emotioneel beschikbaar gezien wordt of

Or just towards someone who is already seen as more empathic or emotionally available or

verwacht te zijn wordt.

is expected to be.

Bijvoorbeeld vrouwelijke docenten misschien.

For example, female teachers perhaps.

Ja.

Yes.

Anke, wat Jantien daarnet beschreef.

Anke, what Jantien just described.

We hebben allemaal wel eens die oproep tot kwetsbaarheid van laat je zien, toon je kwetsbaar.

We have all had that call to vulnerability to show yourself, to display your vulnerability.

Maar we hebben, veel van ons toch ook inderdaad, een vergelijkbare ervaring gehad van dan heb

But we have, many of us indeed, had a similar experience of then having.

je de moed opgebracht om je kwetsbaar te tonen en dan gaat iemand je redden.

you summoned the courage to show your vulnerability and then someone comes to save you.

Terwijl, ja, daar zat je eigenlijk niet op te wachten.

Meanwhile, yes, that was actually not what you were waiting for.

Het is goed bedoeld wellicht, maar waar komt dat uit voort?

It may be well-intentioned, but where does that come from?

Of hoe kunnen we daar mee omgaan?

Or how can we deal with that?

Ja, nogmaals, goed bedoelde reactie wellicht, maar soms niet de meest behulpzaam.

Yes, once again, a well-intentioned response perhaps, but not always the most helpful.

Ja, dat is natuurlijk eigenlijk een gebrek aan empathie.

Yes, that is actually a lack of empathy.

Want als ik jou ga helpen, want jij bent zielig of sneu of kwetsbaar of klein of zwak, ziek,

Because if I'm going to help you, it's because you are pitiful or pathetic or vulnerable or small or weak, sick,

misselijk, dan ben ik degene die de redder is en jij bent degene die afhankelijk is.

Sick, then I am the one who is the savior and you are the one who is dependent.

En het is natuurlijk heel ingewikkeld met onze, ik zeg wel eens, wij zijn in onze huidige

And of course, it is very complicated with our, I sometimes say, we are in our current

tijd, wij zijn én ongelukkiger én gevoeliger.

time, we are both unhappier and more sensitive.

Kwetsbaar en gevoelig is nog eens.

Vulnerable and sensitive is another thing.

Wij zijn anders, hè.

We are different, aren't we?

En er is de behoefte hier, Giva Maslov, dus mensen, we hebben allemaal onze eigen prioriteiten.

And there is the need here, Giva Maslov, so people, we all have our own priorities.

Onderaan heb je eten, drinken onderdak en dan krijg je veiligheid, geen gevaren.

At the bottom, you have food, drink, shelter, and then you get safety, no dangers.

En dan komt ie, ergens bij horen.

And then it comes, belonging somewhere.

Nou, zoals wij hier zitten, wij horen wel nog zo wel ergens bij.

Well, as we sit here, we still do belong somewhere.

Maar wij zijn als samenleving, zeker als Westerse samenleving, gaan we meer richting het

But we, as a society, especially as a Western society, are moving more towards the

dat we erkenning willen en waardering willen.

that we want recognition and appreciation.

En omdat al onze andere behoeftes is aan voorzien.

And because all our other needs are provided for.

Maar dan wordt het dus heel gevoelig.

But then it becomes very sensitive.

En tegelijkertijd zien we in onze samenleving dat we, doordat we zo ongelukkig zijn door,

And at the same time, we see in our society that we are so unhappy because of,

nou ja, we hebben twee prachtige lezingen gehad daarover, die dat verklaren of, nou ja,

well, we've had two wonderful lectures about that, which explain it or, well,

wat dat dan doorkomt.

what that then comes through.

En als ik ongelukkig ben, heb ik minder aandacht voor jou.

And when I am unhappy, I have less attention for you.

Dan gaat het toch weer eerst om mijn eigen hartje, mijn eigen.

Then it's still mainly about my own little heart, my own.

Dus dan zie je dat er, aan de ene kant hebben we meer behoefte aan erkenning,

So then you see that, on the one hand, we have a greater need for recognition,

omdat we hebben allemaal eten en drinken, een verzorgingssamenleving.

because we all have food and drink, a caring society.

En aan de andere kant, ja, krijgen we het minder.

And on the other hand, yes, we are getting less.

Ja, we krijgen de mooie plaatjes op Facebook en dat soort dingen.

Yes, we get the nice pictures on Facebook and that sort of thing.

Dus we zitten eigenlijk als samenleving ontzettend.

So we are actually stuck as a society.

Ja, als ik het zo zit te vertellen, ik voel gewoon verdriet dat dat zo is geglopen.

Yes, as I’m telling it this way, I just feel sad that it went that way.

Dan zijn we in godsnaam.

Then we are in God's name.

Terechtgekomen.

Ended up.

Wim van der Donk zei het ook.

Wim van der Donk said it too.

Wat is er met ons gebeurd?

What has happened to us?

Maar goed, het is...

But alright, it is...

Dank Anke.

Thank you, Anke.

Thijs, we hebben hier inderdaad jouw waarneming en wat jij ziet gebeuren met inderdaad het

Thijs, we do indeed have your observation here and what you are seeing happening with indeed the

verdriet dat daarbij hoort.

sorrow that goes with it.

Thijs, jij had het over dat je er op een gegeven moment toch voor gekozen hebt of het kwam

Thijs, you were talking about how at one point you chose for it or it just happened.

er op een gegeven moment van dat jij toch deelde met dispuutsgenoten, met andere bestuursleden.

At a certain point, you shared that with fellow members of the committee and with other board members.

Dus een moment van resonantie hebt gevonden, want je hebt toen begrip ervaren.

So you found a moment of resonance, because you experienced understanding then.

Dus hier hebben we in ieder geval één voorbeeld van hoe het doorbroken kon worden.

So here we at least have one example of how it could be overcome.

Wat maakte voor jou het verschil?

What made the difference for you?

Je zei dat je je regelmatig terugtrok op je kamer, dat je even alleen moet zijn om dan

You said that you often retreated to your room, that you need to be alone for a while to then

weer de façade hoog te kunnen houden als je in de publieke sfeer inging.

to be able to maintain the façade high again when you entered the public sphere.

Wat maakte voor jou het verschil dat je toch besloten hebt het onderwerp aan te snijden?

What made the difference for you that you decided to bring up the topic anyway?

Of wat maakte het mogelijk?

Or what made it possible?

Misschien was het niet een rationeel besluit, maar gebeurde er iets dat...

Maybe it wasn't a rational decision, but something happened that...

dat voor jou de aanleiding was?

what was the reason for you?

Ja, allereerst duurde het heel lang voordat ik echt die stap durfde nemen.

Yes, first of all it took me a long time to really dare to take that step.

Ik weet dat ik ook heel vaak al op de universiteitssite ben gaan kijken.

I know that I have often looked at the university site as well.

Waar kan ik hulp vinden?

Where can I find help?

En dan was ik eigenlijk bijna op het knopje drukken om echt te doen.

And then I was actually almost about to press the button to really do it.

En dan dacht ik nee, toch klikte ik weer weg.

And then I thought no, yet I clicked away again.

En dan ging je zo weer een paar maanden verder.

And then you went on like that for a few more months.

En het was denk ik bij mij altijd echt te maken met, en dat komt denk ik deels met,

And I think it always really had to do with me, and I think that partly comes from,

ja, je wilt een bepaald beeld van jezelf.

Yes, you want to project a certain image of yourself.

Ik was hard bezig met een serieuze bestuursfunctie, zowel bij mijn dispuut als bij de universiteit.

I was actively involved in a serious administrative role, both at my fraternity and at the university.

Je wilt toch een bepaald aanzicht laten zien.

You want to show a certain perspective.

En in mijn hoofd hoorde dat...

And in my head I heard that...

zwakte hoorde daar gewoon nog niet bij.

Weakness simply did not belong there yet.

Dus dat ik me slecht voelde, dat ik daar eigenlijk een stapje terug moest doen.

So that I felt bad, that I actually had to take a step back from that.

En dat was voor mij aan het begin al heel moeilijk om zelf te erkennen.

And that was very difficult for me to acknowledge at the beginning.

En dat was denk ik de grootste stap geweest.

And that was, I think, the biggest step.

Nadat ik uiteindelijk durfde te zeggen vanuit mezelf,

After I finally dared to speak from myself,

ja, ik kent dat, dat om deze dingen nog allemaal te kunnen blijven doen,

Yes, I know that, to still be able to do all these things.

is dit niet het juiste moment. Ik moet wel een stap terug nemen.

This is not the right moment. I do need to take a step back.

Ja, en toen ben ik echt met mensen gaan praten.

Yes, and then I really started talking to people.

En dat begon eerst gewoon echt met een coach.

And it all started with a coach.

En die heeft me uiteindelijk geholpen om het tegen mijn dispuut en tegen mijn bestuur te vertellen.

And that ultimately helped me to tell it against my dispute and against my board.

En...

And...

Ik denk dat dat ook belangrijk is.

I think that's important too.

Probeer niet meteen eigenlijk met een psycholoog of iets in gesprek te gaan.

Try not to immediately engage in conversation with a psychologist or something similar.

Probeer het eerst met een ouder of met een huisgenoot of met een familielid.

Try it first with a parent, a roommate, or a family member.

En stap voor stap.

And step by step.

Want ik merkte wel zodra ik met iemand weer in gesprek ging, ging het alleen maar beter.

Because I noticed that as soon as I started talking to someone again, it only got better.

En merkte ik dat ik heel veel begrip kreeg.

And I noticed that I received a lot of understanding.

En dat gaf ook weer motivatie om het verder met anderen ook te bespreken.

And that also provided motivation to discuss it further with others.

Ja, ja.

Yes, yes.

Eigenlijk, als ik heel even mag.

Actually, if I may just have a moment.

Eigenlijk is het een heel mooi voorbeeld dat je dus moedig moet zijn om kwetsbaar tevoorschijn te komen.

Actually, it's a very nice example that you have to be brave to come forward in vulnerability.

Dus...

So...

Zachte kwetsbaarheid is een teken van kracht.

Soft vulnerability is a sign of strength.

Dat is zo dwars op wat wij als samenleving denken.

That is so contrary to what we think as a society.

Ja.

Yes.

Het is jammer dat het een soort...

It's a pity that it's a kind of...

Je bent dus heel moedig geweest uiteindelijk.

So you have finally been very brave.

Ook wel uit noodzaak geboren.

Also born out of necessity.

Maar je hebt het wel gedaan.

But you did do it.

Ja.

Yes.

Het is jammer dat er een soort van die schaamte om...

It's a pity that there is a sort of shame about...

Ja, eigenlijk op zit.

Yes, actually it's on.

Ik had ook de eerste paar keren dat ik naar mijn psycholoog ging.

I also had that the first few times I went to my psychologist.

Ik denk dat studenten het zullen allemaal wel kennen.

I think students will all know it.

De Tuinstraat bijvoorbeeld.

The Garden Street, for example.

Het is een straat vol met studentenhuizen.

It is a street full of student houses.

Maar toch moest ik iedere keer daar naar de psycholoog.

But still, I had to go to the psychologist there every time.

Ja.

Yes.

En ik vond het verschrikkelijk.

And I found it terrible.

Ieder moment.

Any moment.

Want dan moest je door die straat.

Because then you had to go through that street.

Het staat enorm groot op de zijkant.

It is written very large on the side.

Psychologenpraktijk.

Psychology practice.

En dan moest ik daaraan aanbellen.

And then I had to ring the bell for that.

Ik hoopte iedere keer dat ze binnen één seconde de deur opende.

I hoped every time that she would open the door within one second.

Zodat ik direct naar binnen kon.

So that I could go in directly.

En ik had enorme schaamte.

And I felt enormous shame.

En nu kijk ik erop terug.

And now I look back on it.

En dan denk ik.

And then I think.

Die was helemaal niet nodig.

That was not necessary at all.

Maar echt op dat moment.

But really at that moment.

Ik denk dat heel veel studenten dat wel echt herkennen.

I think that a lot of students can really relate to that.

Voelen ze dat echt wel.

Do they really feel that?

Ja.

Yes.

Ik denk ook zo belangrijk dat je zo'n hele specifieke anekdote deelt.

I also think it's very important that you share such a specific anecdote.

Omdat wij allemaal bekend zijn natuurlijk met schaamte op onze eigen gedachten.

Because we are all familiar with shame regarding our own thoughts, of course.

Hyperspecifieke manier.

Hyperspecific way.

En het is altijd zo'n opluchting om van iemand anders te horen.

And it is always such a relief to hear from someone else.

Dat ze zich ook schaamt.

That she is also ashamed.

Vind ik althans.

At least, that's what I think.

En dat je die herkenbaarheid schept dan wel een bepaalde ruimte voor ons.

And that you create that recognition, then a certain space for us.

Jantien.

Jantien.

Ik wil ook nog naar jou terug.

I also want to come back to you.

Als bestuurder.

As a driver.

We hebben het gehad over empathie.

We talked about empathy.

Is dat al te sprake?

Is that already being discussed?

Ja.

Yes.

Dat is ook een heel belangrijk punt.

That is also a very important point.

Dat je ook een bepaalde ruimte hebt.

That you also have a certain space.

En dat je ook een bepaalde ruimte hebt.

And that you also have a certain space.

We hebben natuurlijk ook te maken met situaties van grensoverschrijdend gedrag.

Of course, we are also dealing with situations of inappropriate behavior.

Waarin jij dan, en andere bestuursleden, de moeilijke rol hebben om niet alleen empathie

In which you then, and other board members, have the difficult role of not only showing empathy.

te hebben met het slachtoffer.

to have with the victim.

Maar ook ruimte te bieden voor het verhaal van de vermeende, althans de doelgroep.

But also to provide space for the story of the alleged, at least the target group.

Dus dat je die herkenbaarheid schept.

So that you create that recognition.

Dus dat je die herkenbaarheid schept dan wel een bepaalde ruimte voor ons.

So that you create that recognition, it definitely provides a certain space for us.

Jantien.

Jantien.

Ik wil ook nog naar jou terug.

I also want to return to you.

Als bestuurder.

As a driver.

We hebben het gehad over empathie.

We talked about empathy.

Is dat al te sprake?

Is that already being discussed?

Gekomen.

Arrived.

Inderdaad, je kwetsbaar tonen.

Indeed, showing your vulnerability.

We hebben natuurlijk ook te maken met situaties van grensoverschrijdend gedrag.

Of course, we also deal with situations of transgressive behavior.

Ruimte te bieden voor het verhaal van de vermeende, althans dader.

To provide space for the story of the alleged, at least the perpetrator.

Hoe zie jij die dynamiek in relatie tot deze onderwerp?

How do you see that dynamic in relation to this subject?

Want dat is natuurlijk ook een bijzonder geïsoleerd persoon.

Because that is of course also a particularly isolated person.

Zeker nu met alle aandacht die er is rond grensoverschrijdende dromen.

Certainly now with all the attention surrounding cross-border dreams.

Inderdaad, wij hebben de verantwoordelijkheid voor allebei.

Indeed, we are responsible for both.

Echt, en dat moeten we niet vergeten.

Really, and we must not forget that.

Want er wordt heel vaak ook, hoewel ook voor mensen die slachtoffer zijn of die melden,

Because there is very often also, although also for people who are victims or who report,

een melding maken, ben je geneigd om daar wel echt heel goed naar te luisteren.

If you make a report, you are inclined to really pay attention to that.

Maar je moet ook altijd echt naar de dader luisteren of de vermeende dader.

But you also always have to really listen to the perpetrator or the alleged perpetrator.

Want het is ook echt een hele ingewikkelde kwestie.

Because it is really a very complicated issue.

Wat Wim en ik ook heel vaak tegen elkaar zeggen is, en ook nu ook met Wilma,

What Wim and I often say to each other is, and now also with Wilma,

van wat is het verhaal erachter?

What is the story behind it?

Heel vaak zijn er nog meer dingen die er spelen.

Very often there are still more things going on.

Dus dat is echt heel erg belangrijk.

So that is really very important.

En wat je daar ook mee, en vaak zijn dat verhalen die niet stroken.

And whatever you do with it, often these are stories that do not match.

Dus dan heb je ook, je hebt niet altijd alle informatie.

So then you also have, you don't always have all the information.

En dat is ook een van die dingen die dan iets met je doet.

And that is also one of those things that affects you in some way.

Want je wil er voor allebei wel zijn.

Because you want to be there for both.

En ook zorgvuldig zijn.

And also be careful.

Maar het is misschien als consequentie dat het lang duurt.

But it may be a consequence that it takes a long time.

Waardoor je denkt, ach, het duurt weer te lang.

Which makes you think, oh, this is taking too long again.

Een van de dingen waar ik ook zelf mee worstel, hoe transparant ben je?

One of the things I struggle with is how transparent you are.

Want je hebt inderdaad verantwoordelijkheid voor beide.

Because you are indeed responsible for both.

Maar als bijvoorbeeld blijkt dat iemand echt grensoverschrijdend gedrag heeft getoond,

But if, for example, it turns out that someone has really exhibited transgressive behavior,

zou je het liefst willen laten zien aan de organisatie, wij treden op.

Would you prefer to show it to the organization, we perform.

Maar ook dan heb je nog steeds te maken als werkgever,

But even then you still have to deal with as an employer,

dat je ook verantwoordelijk bent voor degene om wie het gaat.

that you are also responsible for the person in question.

Dus het blijft heel erg lastig.

So it remains very difficult.

En ik denk ook dat wij nu ook met andere leden van andere college van bestuur hier ook praten.

And I also think that we are now talking with other members from other boards here.

En een van de dingen die wij nu ook heel bewust in ons leiderschapsprogramma hebben gedaan,

And one of the things we have now also very consciously done in our leadership program,

gaat ook over sociale veiligheid en welzijn.

also concerns social safety and well-being.

En wij als college van bestuur met de dekanen gaan nu ook samen dat gesprek aan van hoe doen we dit.

And we as the board of directors, along with the deans, will now also engage in that conversation about how we will do this.

Want wij vinden het namelijk belangrijk dat we ook leren om met elkaar dat goede gesprek hier over te voeren.

Because we find it important that we also learn to have that good conversation about it together.

Want het is gewoon, en welke dilemma's zijn er en hoe kunnen we daarin helpen?

Because it is simply, what dilemmas are there and how can we help with that?

Want geen enkele sociale veiligheid of onveiligheidssituatie is hetzelfde.

Because no social safety or unsafe situation is the same.

En ik denk dat ook Anke dat kan bevestigen.

And I think that Anke can confirm that as well.

Ja, juist.

Yes, exactly.

Nou, we hebben dus inderdaad mensen die in een formele rol inderdaad omgaan met deze situatie,

Well, we do indeed have people who are in a formal role dealing with this situation.

die heel veel empathie vereisen en daar ook te opgeleid zijn op hele verschillende manieren.

that require a lot of empathy and are also trained in very different ways.

Barend, jij had het er al over dat je als docent soms ook heel onverwacht verhalen over je heen krijgt eigenlijk.

Barend, you already mentioned that as a teacher you sometimes unexpectedly encounter stories as well.

Die soms het tot gevolg kunnen hebben.

Which can sometimes have the consequence.

Want dat vergt natuurlijk enorm veel energie om een student die naar je toe komt soms huilend of duidelijk oversturen

Because it obviously requires a huge amount of energy to handle a student who comes to you sometimes crying or clearly overwhelmed.

met enorme kwesties die er spelen.

with enormous issues at play.

Maar ze hebben wel jou uitgezocht om naar jou toe te komen.

But they have chosen to come to you.

Ja, dat kan er ook toe leiden.

Yes, that can also lead to that.

We hebben het enorm druk.

We are very busy.

Het is belangrijk te vragen, hoe gaat het nou echt met jou?

It's important to ask, how are you really doing?

Maar soms pas je wel op om die vraag te stellen voor wat je mogelijk losmaakt.

But sometimes you are careful about asking that question because of what you might unleash.

Nou, Roos, met mij gaat het goed.

Well, Roos, I am doing well.

Maar ik vind het fijn dat je de vraag ook hier hebt.

But I’m glad you have the question here as well.

Nee, dat is inderdaad wel een lastig aspect van ons werk.

No, that is indeed a difficult aspect of our work.

En misschien een keerzijde van de discussie die we hier vandaag op gang hebben gepakt van ja,

And perhaps a downside of the discussion we've started here today, yes,

het is heel erg belangrijk om die openheid te stimuleren.

It is very important to promote that openness.

Ik wil graag in vertrouwen genomen worden door studenten en fijn dat we het ook over mentaal welzijn en gezondheid kunnen hebben.

I would like to be trusted by students and I think it's great that we can also talk about mental well-being and health.

Maar erken ook inderdaad dat dat ook een moeilijke discussie is om te hebben en zorg dat het ook voor docenten dat die de tijd krijgen om dat te verwerken en goed te doen.

But also acknowledge that it is indeed a difficult discussion to have and ensure that teachers are given the time to process it and do it well.

En dat kan als docent natuurlijk ook eenzaam zijn, want iemand neemt jou in vertrouwen.

And that can be lonely as a teacher, because someone confides in you.

Soms over dingen die best persoonlijk zijn, die ze niet aan andere mensen willen vertrouwen en ja, dan loop jij daar ook mee rond.

Sometimes about things that are quite personal, that they don't want to confide in other people, and yes, then you also carry that around.

Dus in die zin kan dat ook best lastig zijn, maar we doen het natuurlijk met alle liefde.

So in that sense, it can indeed be quite challenging, but we do it, of course, with all our love.

Heb je iets nodig of wat zou je kunnen gebruiken of wat zou de universiteit jou of jullie kunnen bieden?

Do you need anything or what could you use or what could the university offer you?

Nou ja, ik denk dat misschien inderdaad bepaalde workshops of trainingen daarin wel kunnen hebben.

Well, I think that perhaps certain workshops or training sessions can indeed have that.

Maar het belangrijkste is denk ik inderdaad.

But the most important thing, I think, is indeed.

Roosje had het al over druk.

Roosje was already talking about pressure.

Gewoon zorgen dat we de tijd hebben om daar ook aandacht aan te besteden.

Just make sure we have the time to pay attention to that as well.

En dat is sowieso een heel relevant thema.

And that is definitely a very relevant theme.

Ik weet ook dat de Universiteit Tilburg daar heel erg in begaan is.

I also know that Tilburg University is very concerned about that.

Maar ik denk dat dat het belangrijkste is.

But I think that's the most important thing.

En ik ben ook wel, ik weet niet of ik dat hier kan zeggen, maar ik ben heel dankbaar voor mijn collega's die helaas niet bij deze opening van het academische jaar aanwezig kunnen zijn.

And I am also, I don't know if I can say this here, but I am very grateful for my colleagues who unfortunately cannot be present at this opening of the academic year.

Maar die ook bij die andere opening van het academische jaar zijn in Utrecht.

But they are also present at the other opening of the academic year in Utrecht.

Om op te komen voor het welzijn van de universitaire gemeenschap en voor alle soorten werken die we hier doen, zichtbaar en onzichtbaar.

To stand up for the well-being of the university community and for all types of work that we do here, visible and invisible.

Een belangrijke taak.

An important task.

Dankjewel.

Thank you.

Ik kom als laatste nog graag even bij jou terug, Thijs.

Lastly, I would like to come back to you, Thijs.

Niet om nou druk op jou te leggen, maar jij spreekt hier over je eigen ervaring.

Not to put pressure on you, but you are speaking here about your own experience.

Dus zoals gezegd, dat vergt al moed.

So as mentioned, that already takes courage.

Je doet dat op een hele rustige, eloquente manier.

You do that in a very calm, eloquent manner.

Daardoor kan het plaatje ontstaan.

This can create the image.

Dus niet iedereen in deze zaal is hier.

So not everyone in this room is here.

Deze zaal is volmaakt gelukkig.

This hall is perfectly happy.

Mensen die ook met depressie te maken hebben, zelf of bij een persoon die hen nabij staat.

People who are also dealing with depression, either themselves or in someone close to them.

Er kan het idee ontstaan, dat kwam ook in Maureens toespraak naar voren, dat er een correcte manier van depressief zijn is.

The idea may arise, which was also mentioned in Maureen's speech, that there is a correct way to be depressed.

Hoe je dan daarover dient te praten.

How you should talk about it there.

En jij doet dat nou bijvoorbeeld op een hele fijne manier die het voor ons toegankelijk maakt en het ook makkelijker maakt om het over te spreken.

And you do that, for example, in a very nice way that makes it accessible for us and also makes it easier to talk about.

Het is natuurlijk een feit dat het voor heel veel mensen juist het allermoeilijkste is.

It is of course a fact that for many people, it is precisely the most difficult thing.

Daar kunnen ze ook geen woorden aan geven.

They cannot put words to that either.

Ook al zouden ze een gesprek beginnen, dat mislukt dan weer.

Even if they were to start a conversation, it would fail again.

Wat doen we daarmee als we niet de instrumenten hebben die jij wel hebt?

What do we do with that if we don't have the instruments that you do?

Ja, dat heeft denk ik wel deels ook een keerzijde gehad.

Yes, I think that has partly had a downside as well.

Dat was ook bij mij een dispuut.

That was also a dispute for me.

Ik had het zelf voor de eerste keer open besproken aan tafel.

I discussed it openly at the table for the first time myself.

En toen hadden we een jaar later een beetje een soortvergelijkgeval met ook een jongen bij ons.

And then a year later we had a bit of a similar case with another boy with us.

Maar die was inderdaad zoals jij aangeeft, vond het veel moeilijker om dat openbaar op tafel te leggen.

But indeed, as you pointed out, she found it much more difficult to put that on the table publicly.

En dan kreeg je toch zin in dat.

And then you started craving that.

En dan kreeg je toch snel de reacties van, ja, maar jij praatte er tenminste gewoon over.

And then you quickly received responses saying, yes, but at least you talked about it.

Dus wij begrepen tenminste wat er bij jou aan de hand was.

So we at least understood what was going on with you.

En bij hem niet. Dus ja, hoe kunnen we dan weer begrip voor hebben?

And with him, it's not the case. So yes, how can we have understanding for that again?

En dat maakt het meteen weer veel moeilijker.

And that makes it much harder again.

Dus het beeld is soms inderdaad dat het ook altijd hetzelfde is.

So the image is sometimes indeed that it is always the same.

Maar iedere situatie is weer compleet anders.

But every situation is completely different.

Voor de ene is het heel veel moeilijker om over te praten dan voor de andere.

For one person, it is much harder to talk about than for the other.

En voor mij, ik zou hier drie jaar geleden ook niet gestaan hebben.

And for me, I wouldn't have stood here three years ago either.

Het was aan het begin ook hartstikke lastig voor mij om erover te praten.

At the beginning, it was really difficult for me to talk about it.

Maar je hoeft ook niet meteen in een grote groep.

But you don't have to join a large group right away.

Maar praat vooral met iemand erover.

But especially talk to someone about it.

Ik denk dat dat enorm helpt. Probeer het niet zelf op te lossen.

I think that helps a lot. Don't try to solve it yourself.

En ik denk ook voor de mensen die dan een keer zo'n gesprek horen.

And I also think for the people who hear such a conversation once.

Probeer vooral ook begrip te hebben voor iemands verhaal.

Especially try to have understanding for someone's story.

En probeer niet snel te oordelen over waarom die iemand iets zou kunnen hebben.

And try not to judge quickly why that person might have something.

En misschien is er wel een andere reden.

And maybe there is another reason.

Of iemand wil gewoon niet meer bij borrels zijn.

Or someone just doesn't want to be at social gatherings anymore.

Dan krijg je soms ook wat te horen.

Then sometimes you hear something too.

Maar probeer echt begrip te hebben voor iemand.

But really try to have understanding for someone.

Als iemand iets openbaar bespreekt, moet hij enorm veel moed verzameld hebben.

If someone discusses something publicly, they must have gathered a lot of courage.

Dus luister dan naar het verhaal.

So listen to the story then.

En probeer in ieder geval gewoon zo goed mogelijk te helpen op de manier die voor degene het ook het fijnst is.

And try to help as well as possible in the way that is most comfortable for the person.

En dat heeft diegene vaak.

And that is often the case for that person.

Maar laat zelf het best door.

But let it go through by itself.

Dus laat die dat ook zelf aangeven, denk ik.

So I think they should indicate that themselves.

Ja, dat is heel helder.

Yes, that's very clear.

Kom niet meteen met jouw oplossingen.

Don't immediately come up with your solutions.

Bied ruimte om ook echt, dat die persoon echt zijn verhaal kan doen en gehoord kan worden.

Provide space for that person to truly tell their story and be heard.

Empathie dus weer.

Empathy then, again.

Echte empathie.

Genuine empathy.

Ik wil jullie bedanken voor dit bijzonder fijne gesprek.

I want to thank you for this particularly nice conversation.

Dank jullie wel.

Thank you very much.

Dank voor het luisteren.

Thank you for listening.

In de volgende editie gaan we het met wetenschappers hebben.

In the next edition, we will be discussing with scientists.

Over mentale gezondheid.

About mental health.

Graag tot dan.

Looking forward to it.

Dit was Science Quest.

This was Science Quest.

De podcast van Tilburg University.

The podcast of Tilburg University.

TV GELDERLAND 2021.

TV GELDERLAND 2021.