Waterrat

Waterrad

Water wheel

Weet je dat je kan verdrinken als je je handen op het filter zet?

Did you know that you can drown if you put your hands on the filter?

Vraagt Lea zodra ik boven water kom.

"Lea asks as soon as I come up for air."

Ze zit op de zwembadrand en leunt met haar kin op een opgetrokken knie.

She is sitting on the edge of the swimming pool and resting her chin on a drawn-up knee.

Hoezo?

How come?

Nou, vorig jaar verdronk een jongetje hier die hier aan het spelen was.

Well, last year a little boy drowned here while he was playing.

Hij deed een handstand op het filter en het filter zoog hem vast.

He did a handstand on the filter and the filter stuck to him.

En hij kwam helemaal blauw en opgezwollen bovendrijven.

And he came floating up completely blue and swollen.

Ik rol mijn ogen. Lea vertelt altijd dit soort verhalen.

I roll my eyes. Lea always tells this kind of stories.

Vorige week nog zei ze dat we niet moesten rennen over de natte zwembadtegels...

Last week she said that we shouldn't run on the wet pool tiles...

omdat er iemand zo hard was gevallen dat al haar tanden door het zwembad vlogen.

because someone had fallen so hard that all her teeth flew through the swimming pool.

Lea wees naar de lichtbruine vlekjes op de muur als...

Lea pointed to the light brown spots on the wall as...

bewijs, bloed.

evidence, blood.

Je bent gewoon jaloers dat ik langer mijn adem in kan houden, zeg ik.

You're just jealous that I can hold my breath longer, I say.

Ze grijnst, schudt haar hoofd, duikt onder water voor ik de kant op kan klauteren...

She smirks, shakes her head, and dives underwater before I can scramble to the shore...

en maakt een handstand op de bodem, vlakbij het filter.

and does a handstand at the bottom, near the filter.

We zwemmen elke donderdagavond, Meerte, Lea en ik.

We swim every Thursday evening, Meerte, Lea, and I.

Aan het begin van de les...

At the beginning of the lesson...

oefenen we grepen op het drogen.

we practice grips on drying.

Hoe je iemand vast moet houden om die naar de kant te trekken...

How to hold someone to pull them to the side...

of hoe je je losmaakt als een drenkeling jou juist onverwacht vastgrijpt.

or how to free yourself when a drowning person unexpectedly grabs you.

Daarna oefenen we in het water.

Then we practice in the water.

Aan het einde van de les gooien we touw.

At the end of the lesson, we throw rope.

Ik zet de zwembril op die ik vorige week voor mijn verjaardag heb gekregen.

I put on the swimming goggles that I received for my birthday last week.

Tijdens de training mogen we die niet dragen...

During the training, we are not allowed to wear that...

want die heb je ook niet altijd op als je iemand gaat redden.

because you don't always wear that when you're going to save someone.

Maar na de les hebben we een uur vrij zwemmen.

But after the lesson, we have an hour of free swimming.

Toen ik de elastiek strak getrokken heb, haal ik diep adem...

When I pulled the elastic tight, I took a deep breath...

en duik kaarsrecht het water in.

and dive straight into the water.

De truc van onderwater zwemmen is dat je pas begint...

The trick to swimming underwater is that you only start...

als je de snelheid van de duik bent verloren...

if you have lost the speed of the dive...

en dan trage slagen maakt.

and then makes slow blows.

Dankzij die bril zie ik alles kraakhelder.

Thanks to those glasses, I see everything crystal clear.

De lijnen tussen de tegels op de bodem...

The lines between the tiles on the floor...

een verloren haarelastiekje...

a lost hair tie...

een armbandje van strijkkracht...

a bracelet of resilience...

en een strijkkrale.

and a ironing bead.

Bijna bij de bodem drukt het water op mijn oren.

Almost at the bottom, the water presses on my ears.

Ik tik de grond aan.

I tap the ground.

Dan zie ik iets bij het putje.

Then I see something by the drain.

Een touwtje.

A little rope.

Ik zwem wat dichterbij.

I'm swimming a little closer.

Het is te breed.

It is too wide.

Het lijkt meer een soort donkere schaduw.

It looks more like a kind of dark shadow.

Ik steek mijn hand ernaar uit...

I reach my hand out to it...

en voel het water aan mijn vingers trekken.

and feel the water pulling at my fingers.

Voor ik de schaduw aan kan raken...

Before I can touch the shadow...

snakken mijn longen naar lucht.

my lungs are gasping for air.

Zet me af van de bodem.

Drop me off the bottom.

Voel mijn oren poppen als ik weer boven kom.

I feel my ears popping when I come back up.

Na een diepe teug lucht...

After a deep breath...

maak ik meteen een nieuwe duik.

I'm immediately taking a new dive.

De schaduw is weg.

The shadow is gone.

Het filter zuigt traag water naar binnen.

The filter slowly draws in water.

Een pluk haar wiegt als zeewier heen en weer.

A strand of hair sways back and forth like seaweed.

MUZIEK

MUSIC

Schemer kleeft tijdens de training al aan de grote ramen rond het wedstrijdbad.

Dusk is already sticking to the large windows around the competition pool during training.

De lampen boven het bad branden fel wit licht.

The lamps above the bath shine bright white light.

Ik weet dat het er precies tien zijn...

I know that there are exactly ten...

omdat ik ze zo vaak telde tijdens mijn rugslag.

because I counted them so often during my backstroke.

Deze training duiken we ringen.

In this training, we dive through rings.

Zonder de zwembril prikt het gloor in mijn ogen elke keer dat ik boven kom.

Without the swimming goggles, the chlorine stings my eyes every time I come up.

Meerte moet de gele ringen opduiken, ik de rode.

Meerte needs to dive for the yellow rings, I need to dive for the red ones.

Ik heb er al vier op de kant gelegd...

I have already set four aside...

en ik zie er nog een.

and I see another one.

Ik zie er nog zes liggen.

I see six more lying there.

Ik maak een kaarsduik.

I'm doing a candle dive.

Bij de bodem frons ik.

At the bottom, I frown.

De ringen liggen verder weg dan ik dacht.

The rings are further away than I thought.

Dichter in de buurt van het filter waar ik eerder de schaduw zag.

Closer to the filter where I saw the shadow earlier.

Ik vertel mezelf dat het wateroppervlak soms spelletjes speelt met wat je ziet.

I tell myself that the water surface sometimes plays tricks on what you see.

Dat dit zoiets is als zwarte lijnen tussen de tegels...

That this is something like black lines between the tiles...

die niet recht lijken als je in het water kijkt.

that do not appear straight when you look in the water.

Ik pak de twee dichtstbijzijnde ringen, leg ze op de kant...

I take the two closest rings and place them on the side...

en zie dat ik inmiddels een stuk bij Meerte vandaan ben.

and see that I have moved quite a distance away from Meerte.

Zo ver uit elkaar zijn die ringen toch niet gegooid?

Those rings haven't been thrown that far apart, have they?

Ben je nog niet klaar? Roept Lea vanaf de kant.

Aren't you done yet? Lea calls from the side.

Meerte heeft al haar ringen al.

Meerte already has all her rings.

Ik haal diep adem, duik nogmaals onder...

I take a deep breath, dive under again...

en zie dat de ringen weer een stukje verschoven zijn richting het filter.

and see that the rings have shifted a bit towards the filter again.

Ik gist ze snel weg, hang ze om mijn arm en zet me af tegen de bodem.

I quickly toss them away, hang them around my arm, and push myself off the bottom.

Vanuit mijn ooghoek zie ik de zwarte schaduw...

From the corner of my eye, I see the black shadow...

verdwijnen bij het putje.

disappear down the drain.

Ik ben slecht in het touwgooien.

I am bad at tug-of-war.

Meerte speelt drenkeling deze training.

Meerte plays a drowning person in this training.

Ze watertrappelt nu vlakbij het schaduwfilter, schreeuwt...

She is now water treading near the shadow filter, screaming...

en zwaait haar armen overdreven wild heen en weer.

and swings her arms overly wildly back and forth.

Ik probeer te compenseren voor mijn afwijking naar links...

I am trying to compensate for my deviation to the left...

maar gooi daardoor niet hard genoeg.

but don't throw it too hard because of that.

Het touw komt niet eens bij Meerte in de buurt.

The rope doesn't even come close to Meerte.

Ze verdwijnt onder water.

She disappears underwater.

Even is het stil.

Even it is quiet.

En dan komt ze boven en schreeuwt verder.

And then she comes upstairs and continues to scream.

Ze klinkt wel heel overtuigend vandaag, lacht Lea.

She sounds very convincing today, laughs Lea.

Je moet beter gooien voor ze echt verdrinkt.

You need to throw better before she really drowns.

Ik doe alsof ik Lea niet gehoord heb en rol het touw op.

I pretend I didn't hear Lea and roll up the rope.

Meerte verdwijnt weer onder water.

Meerte is disappearing underwater again.

Zou niet de eerste keer zijn dat iemand verdrinkt omdat het touw te laat kwam, vervolgt Lea.

"It wouldn't be the first time someone drowned because the rope arrived too late," Lea continues.

Ik wil het touwgooien.

I want to throw the rope.

Ik wil het touw in haar spottende gezicht gooien.

I want to throw the rope in her mocking face.

Eindelijk komt Meerte boven.

Finally, Meerte comes up.

Zodra ze ademt, schreeuwt ze weer.

As soon as she breathes, she screams again.

Ze klinkt schoor.

She sounds hoarse.

Gelukkig gooi ik het touw deze keer goed.

Fortunately, I'm throwing the rope well this time.

Meerte grijpt het touw onmiddellijk vast, alsof ze inderdaad een wanhopige drenkeling is.

Meerte immediately grabs the rope, as if she really is a desperate drowning person.

Ik begin haar naar de kant te trekken.

I start pulling her to the side.

Normaal gesproken gaat dat gemakkelijk, maar deze keer moet ik veel kracht zetten.

Normally, that is easy, but this time I have to exert a lot of effort.

Zodra ze op het droge staat, snou ik...

As soon as she is on dry land, I snap...

Waarom stribbelde je nou tegen?

Why did you resist?

Dat deed ik niet, roept Meerte.

I didn't do that, Meerte shouts.

Ik dacht dat ik iets zag bij het filter.

I thought I saw something at the filter.

Dan ziet Meerte Lea kijken en onderbreekt haar zin.

Then Meerte sees Lea looking and interrupts her sentence.

Weet je wel niet hoe lang ik daar lag?

Do you have any idea how long I lay there?

Ik sla mijn armen over elkaar.

I cross my arms.

Ik kan er ook niets aan doen dat dat stomme touw nooit recht gegooid wil worden.

I can't help it that that stupid rope never wants to be thrown straight.

De schemer hangt al in de lucht.

The twilight is already in the air.

Als ik naar het zwembad fiets.

If I cycle to the swimming pool.

Ik ben laat.

I am late.

Meerte en Lea wachten op me, terwijl ik zo snel mogelijk mijn joggingsbroek voor mijn badpak verruil.

Meerte and Lea are waiting for me while I quickly change my sweatpants for my swimsuit.

Ik luister half naar hun gesprek.

I am half listening to their conversation.

Misschien was het wel de geest van dat verdronken jongetje, zegt Lea.

"Maybe it was the spirit of that drowned boy," Lea says.

Mijn ouders zeiden dat de badmeester werd ontslagen omdat ze niet opletten.

My parents said that the lifeguard was fired because they weren't paying attention.

Ze zag hem pas toen hij kwam bovendrijven, helemaal opgezwollen en donkerblauw.

She only saw him when he came floating up, completely swollen and dark blue.

Dat is vreselijk, mompelt Meerte.

"That's terrible," mumbles Meerte.

Je moet daar geen grapjes over maken, oké?

You shouldn't make jokes about that, okay?

Lea grijnst naar me als ze ziet dat ik luister.

Lea grins at me when she sees that I'm listening.

Ik trek gauw mijn haren in een staart en kijk de andere kant op.

I quickly tie my hair back in a ponytail and look the other way.

Bij het vrij zwemmen zet ik mijn zwembril op, laat de wereld blauw kleuren achter de glazen en duik naar de bodem.

During free swimming, I put on my goggles, let the world turn blue behind the lenses, and dive to the bottom.

Ik heb de hele training aan dat jongetje gedacht.

I thought about that little boy the whole training.

Nu zwem ik traag langs de tegenlijnen, alsof ik nog sporen zou kunnen vinden...

Now I swim slowly along the opposing lines, as if I could still find traces...

...van wat er jaren geleden gebeurd is.

...of what happened years ago.

Iets als bruine vlekken op de muur.

Something like brown spots on the wall.

Een teken dat iemand hier verdronk.

A sign that someone drowned here.

Het schaduwfilter zuigt traag water naar binnen.

The shadow filter slowly sucks water in.

Als ik mijn shampoo in mijn tas stop, zie ik dat ik mijn zwembril vergeten ben.

When I put my shampoo in my bag, I see that I forgot my swimming goggles.

Volgende week op, zegt Meerte.

"Next week on," says Meerte.

Ze wikkelt de handdoek om haar hoofd.

She wraps the towel around her head.

Dan is het kerstvakantie, herinner ik haar.

Then it's Christmas holiday, I remind her.

Ik ga nu nog wel even terug.

I'm going back for a moment now.

Het wedstrijdbad is uitgestorven.

The competition pool is deserted.

De schemer achter de ruiten verandert in pikdonker.

The twilight behind the windows turns pitch dark.

De tien lampen boven het doodstille wateroppervlak branden op halve felheid.

The ten lamps above the dead still water surface burn at half intensity.

De lamp boven het schaduwfilter knippert zodat het licht heen en weer danst in het water.

The lamp above the shadow filter flickers so that the light dances back and forth in the water.

Ik houd niet van water dat strak gespannen staat.

I don't like water that is tightly stretched.

De bijna onzichtbare rimpels die suggereren dat het oppervlak wacht tot er iets gaat gebeuren.

The almost invisible wrinkles that suggest the surface is waiting for something to happen.

Mijn voeten maken een smakkend geluid op de natte vloer.

My feet make a smacking sound on the wet floor.

Tanden die door de lucht vlogen.

Teeth flying through the air.

Bloedspetters op de muur.

Blood splatters on the wall.

Mijn zwembril ligt niet op de rand waar ik die heb gelaten.

My swimming goggles are not on the edge where I left them.

Ik kijk het bad rond en voel mijn hart bonken tegen mijn ribbenkast als ik de bril vind.

I look around the bath and feel my heart pounding against my ribcage when I find the glasses.

Die ligt op de zwembadbodem.

It lies on the bottom of the pool.

Niet ver van het filter.

Not far from the filter.

Opgezwollen.

Swollen.

Helemaal blauw.

Completely blue.

Ik moet teruggaan.

I have to go back.

Me afdrogen, mijn dikke muts opzetten, naar huis fietsen.

Drying myself, putting on my thick hat, cycling home.

Iemand anders zal de zwembril wel opduiken en die beide gevonden voorwerpen leggen.

Someone else will likely find the swim goggles and place both found items.

Als ik nu het water induik, moet ik straks mijn haren weer wassen.

If I dive into the water now, I'll have to wash my hair again later.

Dan denk ik aan Lea.

Then I think of Lea.

Lea die nooit misgooit met het touw.

Lea who never misses with the rope.

Lea die lachend verhalen over verdronken kinderen vertelt.

Lea who tells laughing stories about drowned children.

En niet bang is voor schaduwfilters.

And is not afraid of shadow filters.

Ik ga op het startblok staan.

I am going to stand on the starting block.

Krul mijn tenen om de rand.

Curl my toes around the edge.

Doe mijn ogen dicht.

Close my eyes.

Haal diep adem en duik het water in.

Take a deep breath and dive into the water.

De onderwaterstilte verwelkomt me.

The underwater silence welcomes me.

Mijn hartslag kalmeert.

My heartbeat calms down.

Met de eerste trage slag.

With the first slow blow.

Dit is waarom mama me een waterrat noemt.

This is why mom calls me a water rat.

Ik doe mijn ogen pas open als ik voel dat ik bijna bij de bodem ben.

I only open my eyes when I feel that I am almost at the bottom.

Onmiddellijk prikt het gloor.

Immediately, the chlorine stings.

Het water is kalm.

The water is calm.

Leeg.

Empty.

Beweegt alleen waar ik zwem.

Moves only where I swim.

Ik strek mijn hand uit om mijn zwembril te pakken.

I reach out my hand to grab my swimming goggles.

Die ligt iets verder dan ik dacht.

That's a bit farther away than I thought.

Net waar ik er niet bij kan.

Just where I can't be.

Ik maak een slag richting het filter.

I make a move towards the filter.

Het water zuigt naar binnen.

The water is sucking in.

Voor het eerst kan ik het voelen.

For the first time, I can feel it.

Die stroming trekt aan mijn hand.

That current pulls on my hand.

Als ik eindelijk mijn zwembril om mijn vinger kan haken.

When I can finally hook my swimming goggles around my finger.

Me af wil zetten om op te duiken.

To drop me off to surface.

Wordt die stroming ineens sterker.

Does that current suddenly become stronger?

Het filter zuigt me die kant op.

The filter is pulling me in that direction.

Ik probeer terug te zwemmen.

I am trying to swim back.

Of omhoog.

Or up.

Maar het filter trekt me aan.

But the filter attracts me.

Alsof ik een veldje ben.

As if I am a little field.

Dat het uit het water moet halen.

That it has to come out of the water.

Mijn longen beginnen te branden.

My lungs are starting to burn.

Mijn ogen prikken.

My eyes are stinging.

Nu niet alleen meer van het gloor.

Now no longer just of the chlorine.

Ik kan niet gillen zonder een slok water binnen te krijgen.

I can't scream without taking a sip of water.

Dan blinken plotseling helderwitte tanden.

Then suddenly bright white teeth shine.

In een inktzwarte schaduw.

In an ink-black shadow.

Dit verhaal is geschreven door Maaike Rijntjens.

This story was written by Maaike Rijntjens.

En heel veel creatives meer.

And many more creatives.

Het is een vliegtuig met een grachting van 1, keep it clean.

It is an airplane with a ditching of 1, keep it clean.

En je moet leeg blijven zitten.

And you have to stay empty.

Als de lucht naar voren gaat.

If the air goes forward.

Dan gaan we naar het buitenstapel.

Then we go to the outer stack.

Ik kwam daar in de dag.

I arrived there during the day.

Ik ben��er.

I am there.

Ik blijf bij mijn zoon.

I stay with my son.

Ik ben Buurman.

I am Neighbor.

Met Meexu.

With Meexu.

Me en mijn vriendin.

Me and my girlfriend.

En meens.

And it means.

Ja en me.

Yes and me.

Mijn zoon.

My son.

Gewoon bij me.

Just with me.

Haar leven.

Her life.

Mijn zoon.

My son.