Duco de Vries

Er zijn heel veel clubs waar voordelen over zijn.

There are many clubs that offer benefits.

En over die bikers zijn er ontzettend veel voordelen.

And there are so many advantages to those bikers.

En door mijn contact is het heel makkelijk om daarin te begeven.

And through my contact, it is very easy to navigate in that.

Ik ga er heel veel naartoe, gewoon zonder de camera.

I go there a lot, just without the camera.

En op zoek te gaan naar een genuanceerd beeld erover.

And looking for a nuanced perspective on it.

Mooi mannen.

Beautiful men.

Waarom ik er nu weer ingedoken ben, is omdat ik iets anders wil laten zien...

The reason I dove back into it now is because I want to show something different...

dan het stereotype beeld dat er is over elke motorklub.

than the stereotype image that exists about every motorcycle club.

MC is een criminele organisatie.

MC is a criminal organization.

Daar wil ik nu eens één club uitpikken.

I want to pick out one club now.

En laten zien, hoezo elke club is een criminele organisatie.

And show how every club is a criminal organization.

En gewoon de jongens laten zien, met hun dagelijkse gedoeitjes.

And just show the boys with their daily antics.

Mijn naam is Annette van Soest en dit is De Klik.

My name is Annette van Soest and this is The Click.

De podcast met de verhalen achter de foto's.

The podcast with the stories behind the photos.

In deze aflevering portretfotograaf Duco de Vries.

In this episode, portrait photographer Duco de Vries.

Duco nam me mee naar het Friese Sint-Anna-parochie, waar we Chris opzochten.

Duco took me to the Frisian parish of Sint-Anna, where we visited Chris.

In een schuur bij zijn ouders thuis sleutelt Chris aan motors...

In a shed at his parents' house, Chris is working on motorcycles...

met zijn vrienden, zijn vader en zijn opa.

with his friends, his father, and his grandfather.

Die show dat hier staat, die Harley, dat toen ik sinds ik twee jaar oud ben heb ik altijd al gezegd...

That show that is here, that Harley, that ever since I was two years old I have always said...

dit is mijn motor, die wil ik hebben later.

this is my motorcycle, I want to have it later.

En mijn vader had gezegd, als je oud genoeg bent dan is die van jou.

And my father had said, when you're old enough, then it will be yours.

Dus hij is officieel van mijn vader, maar ik mag hem ook gewoon pakken, zeg maar.

So he is officially my father's, but I can just take him, so to speak.

Ik heb hem één keer geprobeerd te verkopen, toen moest ik huilen als klein jongetje.

I tried to sell him once, then I had to cry like a little boy.

Dus dat kon niet.

So that wasn't possible.

Chris is één van de oprichters van The Unknown City...

Chris is one of the founders of The Unknown City...

Seens, vijf jaar geleden nog een brommerclub, maar inmiddels een motorclub...

Looks like, five years ago it was still a moped club, but now it's a motorcycle club...

die al heel serieus wordt genomen in de full-collar en shopper scene.

who is already taken very seriously in the full-collar and shopper scene.

Tijdens de shoot maakte ik me zoveel mogelijk onzichtbaar, om de boel niet te verstoren...

During the shoot, I tried to be as invisible as possible, so as not to disturb things...

maar op de terugweg hadden Duco en ik alle tijd om te praten...

but on the way back, Duco and I had plenty of time to talk...

over zijn werkwijze, drijfveren en stijl.

about his methods, motivations, and style.

We zijn net bij Chris geweest en twee van zijn vrienden kwamen nog langs.

We just visited Chris and two of his friends stopped by.

We hebben zijn vader, zijn moeder, zijn opa gesproken.

We have spoken to his father, his mother, and his grandfather.

Paken, zijn paken, ja.

Pack, it's pack, yes.

Mooi, hè?

Beautiful, isn't it?

Ben je blij?

Are you happy?

Ja, ik ben heel blij met wat er allemaal ontstond, met wat we hebben gezien, we hebben gehoord.

Yes, I am very happy with what all developed, with what we have seen, we have heard.

Wat ik echt mooi vond, is dat we werden rondgeleid en los of het nou een goede foto is geworden, dat weet ik nog niet.

What I really liked is that we were given a tour, and whether or not it turned out to be a good photo, I don't know yet.

Dat ga ik straks thuis bekijken, maar wat ik mooi vond...

I'm going to look at that at home later, but what I found beautiful...

Chris liet ons dingen zien die hij de moeite vond om te laten zien.

Chris showed us things he found worth showing.

Deze is voor mij in die witte chopper die daar verderop staat.

This one is for me in that white chopper parked over there.

Ja.

Yes.

Ik zal het zaterdag opnieuw bekleden van deze.

I will reupholster this on Saturday.

En zo kwam ze paken om de hoek, kijk.

And so she came around the corner, look.

Toen kwam zijn moeder en ze ontstond vanzelf.

Then his mother came, and it happened naturally.

Dat merkte je gewoon, hoe hij erover sprak, waar eigenlijk het accent lag daar thuis.

You could just tell by how he talked about it, where the emphasis really lay at home.

En ik ben blij, daarom ben ik echt blij dat ik ook gewoon dacht, oké, wat is er nu gebeurd?

And I am glad, that's why I am really glad that I just thought, okay, what has happened now?

Wat heeft hij verteld?

What did he tell?

Waar zag ik zijn ogen glimmen als hij sprak?

Where did I see his eyes shine as he spoke?

Dus daar moet het gewoon zijn.

So it must be right there.

En wie moet er daarbij zijn?

And who should be there?

Over wie heeft hij het gehad?

Who was he talking about?

Over brommertjes verbouwen, chopperen van een oud poegie, een kreidler verbouwen, een sundub verbouwen tot een crossmotortje door zijn paken.

About rebuilding mopeds, choppering an old Peugeot, rebuilding a Kreidler, converting a Sundub into a cross motorcycle through its parts.

Nou, dus ja, dan wordt hij zo blij van.

Well, yes, that will make him so happy.

En ik zie het ook aan zijn mimiek.

And I can see it in his expression as well.

Dus dan moeten die mensen erbij zijn.

So those people need to be there.

En wat mazzel is dan, dat vind ik wel echt leuk.

And what luck is that, I really think that's great.

Dat zijn pa gelukkig gebeld wordt en die is een beetje in de buurt.

That his dad gets called happily and he is a bit nearby.

Ja, ik kan erover zitten om nu te zijn.

Yes, I can sit about it to be now.

Dus alle ingrediënten zijn daar om tot een goed beeld te komen.

So all the ingredients are there to create a clear picture.

Ik word blij omdat ik niet naar hele andere dingen heb krampachtig lopen zoeken.

I feel happy because I haven't been frantically searching for completely different things.

Het gewoon gehouden heb bij datgene wat er ontstond.

I just kept to what came about.

En volgens ze, ja, moet er nog een goede foto gemaakt worden.

And according to them, yes, a good photo still needs to be taken.

Ja, dat ga ik straks thuis merken.

Yes, I'll notice that at home later.

Ik dacht, omdat je die club, die groep volgt van tien jongens,

I thought, because you follow that club, that group of ten boys,

dat je je zou focussen op de wisselwerking tussen die jongens.

That you would focus on the interaction between those boys.

Maar je koos voor de familie.

But you chose family.

Ja, het fotoveren van motorclubs is...

Yes, the photo-sharing among motorcycle clubs is...

Het grote cliché is dat de power van een motorclub is zo overweldigend.

The big cliché is that the power of a motorcycle club is so overwhelming.

Het is zo verleidelijk om al die mannen op een motor te gaan fotoveren.

It's so tempting to take pictures of all those men on motorcycles.

Omdat het wel heel mooi is en heel indrukwekkend.

Because it is indeed very beautiful and very impressive.

Maar als ik die motoren weghaal en gewoon ze laat zien...

But if I take those engines away and just show them...

Wat zijn ze nu zonder motor?

What are they now without an engine?

Wie zijn ze als persoon?

Who are they as a person?

Wat blijft er over van die enorme kracht?

What remains of that enormous power?

Dan kan het een middel zijn, een goede reden zijn om te zeggen...

Then it can be a means, a good reason to say...

Oké, dan ga ik ze thuis fotoveren.

Okay, then I will take pictures of them at home.

Ja, en dan betekent dat dat je ze eigenlijk stuk voor stuk thuis gaat ontmoeten.

Yes, and that means that you will actually meet them one by one at home.

En zien wat daar ontstaat.

And see what emerges there.

Wat blijft er van die grote krachtige goossen over?

What remains of those great powerful giants?

Gewoon thuis, met papa, met mama, met opa.

Just at home, with dad, with mom, with grandpa.

Die net bloembollen had geplant.

She had just planted flower bulbs.

Jouw filosofie als portretfotograaf is dat je...

Your philosophy as a portrait photographer is that you...

100% jezelf moet kunnen zijn.

You must be able to be 100% yourself.

Als fotograaf, maar ook als onderwerp.

As a photographer, but also as a subject.

Je durven verliezen in een ontmoeting.

Daring to lose in a meeting.

Kan je dat uitleggen?

Can you explain that?

Het belangrijkste is dat je niet afgaat op wat je hebt voorgenomen, wat je weet.

The most important thing is that you don't give in to what you have planned, what you know.

Maar dat wat je weet en wat je voorbereid bent om gewoon opzij te zetten.

But that which you know and what you are prepared to simply set aside.

En een fotograafsontmoeting hebt op basis van wat er ontstaat.

And a photographer's meeting is based on what emerges.

Wat er gewoon spontaan ontstaat.

What just spontaneously arises.

En daarvoor moet je één ding doen is gewoon luisteren.

And for that, you need to do one thing: just listen.

En kijken wat is daar ter plekke mogelijk.

And see what is possible there on site.

En wat wil iemand?

And what does someone want?

Hoe is de energie?

How is the energy?

Hoe is mijn energie?

How is my energy?

Wat kunnen we laten ontstaan over die ontmoeting?

What can we let arise from that meeting?

Maar wat vergt dat van jou als fotograaf?

But what does that require from you as a photographer?

Jij moet alles ook kunnen loslaten.

You must also be able to let everything go.

Dus terwijl je allerlei dingen in je hoofd hebt.

So while you have all sorts of things in your head.

Denk ik dan van zo wil ik het hebben.

Then I think to myself, that's how I want it.

Je hebt een kader van waaruit je werkt.

You have a framework from which you work.

Ja, klopt.

Yes, that's right.

Kijk als eerste is het denk ik goed om te vertellen.

Look, first of all, I think it's good to tell.

Er zijn drie elementen voor mij van belang.

There are three elements that are important to me.

Technisch moet je goed genoeg zijn.

Technically, you need to be good enough.

Je bouwt ervaring op door te weten wat voor camera, wat voor lens.

You gain experience by knowing what kind of camera, what kind of lens.

Wat voor type licht heb je.

What type of light do you have?

Je moet weten hoe ga je daar als mens mee om?

You need to know how to handle that as a person.

Wanneer gebruik je? Dat is het tweede facet.

When do you use it? That is the second facet.

Wat bedoel je met hoe ga je daar als mens mee om?

What do you mean by how do you deal with that as a person?

Hoe reageer je met de mogelijkheid van technieken?

How do you respond with the possibility of techniques?

Wil je dat altijd laten zien?

Do you always want to show that?

Ben je heel erg eager om te laten zien wat je doet?

Are you really eager to show what you do?

Om te laten zien wat je allemaal kan?

To show what you can do?

Of pas je toe op datgene wat je ontmoet?

Or do you only apply yourself to what you encounter?

Dus je kunt natuurlijk zeggen ik ga altijd een flitser gebruiken.

So you can of course say I will always use a flash.

Met paraplu indirect licht, zacht licht, zijlicht.

With umbrella indirect light, soft light, side light.

Ik neem maar voorbeeld of ik ga altijd een softbox gebruiken.

I just take an example or I will always use a softbox.

Of ik gebruik altijd wel gewoon bestaand licht.

Or I always just use existing light.

Maar ik vind het veel belangrijker dat je het licht en techniek gebruikt.

But I find it much more important that you use light and technology.

Datgene wat het moment, wat de ontmoeting nodig heeft.

That which the moment, that the encounter needs.

Wat de sfeer is van de persoon die ik ontmoet.

What the atmosphere is of the person I meet.

In die ruimte, in die locatie.

In that space, in that location.

Dan dat je je gaat voorstaan op ik ben de fotograaf.

Instead of standing on the fact that I am the photographer.

Die altijd dat soort type licht gebruikt.

That always uses that kind of light.

Het staat allemaal in dienst van de ontmoeting.

It all serves the purpose of the meeting.

En dan kom ik op het derde punt.

And then I come to the third point.

En dat vind ik uiteindelijk het allerbelangrijkste.

And I ultimately believe that is the most important thing.

Is dat je alles wat je weet binnen techniek en als fotograaf.

Is that all you know about technology and as a photographer?

Je ervaring los kunt laten.

You can let go of your experience.

En niet meer wil dan nodig is op het moment.

And does not want more than is necessary at the moment.

Dat je het dus niet heel erg gaat sturen.

So you’re not going to control it too much.

Natuurlijk ga je op een plek daar waar je bent.

Of course, you go to a place where you are.

Als portretfotografe geef ik mezelf de vrijheid om dingen te stilleren.

As a portrait photographer, I allow myself the freedom to simplify things.

Te componeren.

To compose.

Ja want jij stuurde ook.

Yes, because you sent too.

Jij gaf aanwijzingen.

You gave instructions.

Ja ik gaf echt aanwijzingen.

Yes, I really gave instructions.

Die motor iets meer daar.

That engine a bit more over there.

Die brommer daar.

That moped over there.

Die onderdelen iets meer naar links.

Move those parts a little more to the left.

Maar die vrijheid geef ik me.

But I grant myself that freedom.

Dat mag ik van mezelf.

I am allowed to do that for myself.

Omdat het daar allemaal te plekken daar is.

Because it is all too much there.

Alle ingrediënten die ik vind.

All the ingredients I find.

Die ik vind in iemands eigen omgeving.

That I find in someone's own environment.

Daar vind ik dat ik daar mee mag schuiven wat ik wil.

I believe that I should be able to adjust that as I wish.

Als ik op het laatste moment maar niet zeg.

If I just don't say it at the last minute.

Hoe die daar binnen moet bewegen.

How it should move inside there.

En hoe die moet kijken.

And how it should look.

Nou je zei wel op een gegeven moment.

Well, you did say at one point.

Want ze waren een beetje.

Because they were a little.

En dat brengt mij op de volgende vraag.

And that brings me to the next question.

Ze waren een beetje gespannen natuurlijk.

They were a bit tense, of course.

En dan ga je lachen.

And then you will laugh.

En jij kan je wel verliezen in het moment.

And you can really get lost in the moment.

Maar jouw onderwerpen.

But your subjects.

Of onderwerp.

Or subject.

Moet dat ook kunnen.

That should also be possible.

En de meeste mensen.

And most people.

Die verkrampen voor een camera.

They stiffen up in front of a camera.

Dus dan is ongeremdheid ver weg.

So then, unrestrainedness is far away.

Hoe ga je daar mee om?

How do you deal with that?

Nou wat er nu was.

Well, what was there now.

Normaal ben ik één op één.

Normally I am one on one.

Nu was jij erbij.

Now you were there.

Dat maakt het extra spannend.

That makes it extra exciting.

Maar één op één is het makkelijk.

But one-on-one it's easy.

Je begint gewoon te fotograferen.

You just start taking photographs.

Terwijl je achter iemand aanloopt.

While you are following someone.

En dan ontspant iemand vanzelf.

And then someone relaxes naturally.

Er is niet één moment waar je naartoe werkt.

There is not one moment you are working towards.

De foto die is eigenlijk al terloops genomen.

The photo was actually taken casually.

Beste foto.

Best photo.

Maar nu was er een moment waar we echt naartoe werkten.

But now there was a moment we were really working towards.

Namelijk met z'n drieën.

Namely, the three of us.

En dan weet ze.

And then she knows.

Ja nu gaat het gebeuren.

Yes, now it's going to happen.

Daar is geen ontkomen aan.

There is no escape from that.

Er ontstaat iets lacherigs.

Something funny is happening.

En je moet ze de kans geven om dat te laten zijn.

And you have to give them the chance to let it be.

Chris.

Chris.

Wil jij eens in het midden gaan staan.

Do you want to stand in the middle for once?

Even kijken of dat.

Let's see if that.

Kom een troep is hier pa.

Come, a crowd is here, dad.

Ja.

Yes.

Altijd heel ruim.

Always very spacious.

Kom eens naar voren.

Come forward.

Chris.

Chris.

Zou je eens naar voren willen staan.

Would you please come forward?

Voordat.

Before.

Daar ja daar.

There, yes there.

Misschien zijwaarts.

Maybe sideways.

Dit ja.

This yes.

Gewoon een grote stap.

Just a big step.

Sorry.

Sorry.

Dit.

This.

Dat is hem.

That's him.

Ik begin gewoon te fotoveren.

I just start to take pictures.

En met dat fotoveren geven ze het gevoel van.

And with that photo frames they give the feeling of.

Het is goed zoals jullie zijn.

It is good as you are.

Ik ga je niet gelijk allerlei opdrachten geven.

I'm not going to give you a bunch of tasks right away.

Helemaal niet.

Not at all.

Het is goed zoals jullie zijn.

You are good just the way you are.

Dus die lach.

So that smile.

Die ontspanning.

That relaxation.

Allemaal mooi.

All nice.

Maar op een gegeven moment merk ik.

But at some point, I notice.

Dat er te veel herhaling komt.

That there is too much repetition.

En dan heb ik dat al gehad.

And then I've already had that.

Dan probeer ik door iets te zeggen.

Then I'll try by saying something.

Of iets te doen.

Or to do something.

Een andere energie te laten ontstaan.

To create another energy.

Dreizen Shaggy.

Travel Shaggy.

Ik zie hem inderdaad.

I do see him indeed.

Ik zeg.

I say.

Ah mooi.

Ah nice.

We zijn klaar.

We are ready.

Ik ben nooit helemaal klaar.

I am never quite finished.

Pas als ik mijn spullen heb opgeruimd.

Only when I have cleaned up my things.

Dus ik blijf kijken wat er gebeurt.

So I keep watching what happens.

En dan zie ik hem Shaggy draaien.

And then I see him turning Shaggy.

En dat doet hij op zo'n eigen manier.

And he does it in such his own way.

Ik zeg.

I say.

Jongens.

Boys.

We gaan nog even een keer foto maken.

We're going to take a photo one more time.

Terwijl jij dat Shaggy doet.

While you do that Shaggy.

Laten we nog even teruggaan.

Let's go back for a moment.

Waar we net waren.

Where we just were.

En dan voeg ik daarmee in feite een laag toe.

And then I effectively add a layer to that.

Aan wat we samen hadden bedacht.

To what we had thought of together.

Ik heb een compositie bedacht.

I have come up with a composition.

Die driehoek.

That triangle.

Of dat de oudjes zijn aan de buitenkant.

Or that the old ones are on the outside.

Of de jongen in het midden.

Or the boy in the middle.

Dat maakt me niet uit wat het gaat worden.

I don’t care what it’s going to be.

Maar ik heb een soort dynamische compositie.

But I have a kind of dynamic composition.

De twee brommertjes.

The two mopeds.

En de drie mannen in het midden.

And the three men in the middle.

Maar daar moet natuurlijk iets aan toevoegd worden.

But of course something must be added to that.

Want datgene wat ik heb bedacht.

Because that which I have conceived.

Dat is niet het eindpunt.

That is not the endpoint.

Ik hoop door iets wat er ontstaat.

I hope for something that arises.

Dat er iets aan toevoegd wordt.

That something is being added to it.

Wat vele malen sterker is.

What is many times stronger.

Dan wat ik had kunnen bedenken.

More than I could have imagined.

Zou hij maar iets met zijn kont willen draaien.

If only he would just wiggle his butt a bit.

Dat je hem op de zijkant in beeld krijgt.

That you get him in view on the side.

Ja ja.

Yes yes.

Zoiets ja.

Something like that, yes.

Leuk man he.

Cool man, huh.

Man man.

Man man.

Dat valt eigenlijk mee.

That's actually not too bad.

Dan komen we weer in de nachtstad Giel he.

Then we'll be back in the night city Giel, won't we?

Leuk.

Nice.

Top.

Great.

Helemaal blij.

Completely happy.

We hadden het over jouw filosofie.

We were talking about your philosophy.

Je durven verliezen in een ontmoeting.

Daring to lose in a meeting.

Vaak is zo'n ontmoeting ook een eerste ontmoeting.

Often such a meeting is also a first meeting.

Want je kent elkaar nog niet.

Because you don't know each other yet.

Wat is makkelijker?

What is easier?

Iemand portreteren die je pas vijf minuten kent.

To portray someone you have known for only five minutes.

En die je meeneemt.

And that you take with you.

Die je rondleidt in zo'n ruimte.

That guides you through such a space.

Zo'n loods vol met motors.

Such a warehouse full of motorcycles.

Of een werkplaats eigenlijk.

Or a workshop actually.

Of is het makkelijker om iemand te portreteren die je goed kent.

Or is it easier to portray someone you know well?

Maak je niet een betere foto van iemand als je hem ook beter kent?

Don't you take a better photo of someone when you know them better?

Nou, het is voor mij absoluut duidelijk.

Well, it is absolutely clear to me.

Iemand die je heel goed kent is eigenlijk veel moeilijker.

Someone you know very well is actually much harder.

Ja?

Yes?

Ja, er zijn veel meer dingen waar je recht aan wil doen.

Yes, there are many more things you want to do justice to.

Hoe meer je van iemand weet.

The more you know about someone.

Hoe meer je weet dat er in potentie in een beeld zou zitten.

The more you know that there could be potential in an image.

Dus het gevaar is ook dat je eigenlijk een beeld veel te diffuus maakt.

So the danger is also that you actually make an image much too diffuse.

Dus dat er gebrek en eenduidigheid komt.

So there is a lack and clarity arises.

Omdat je dat er allemaal in wil stoppen.

Because you want to include all of that in it.

Wanneer je iemand niet of nauwelijks kent weet je dat niet.

When you don't know someone well or at all, you don't know that.

Het gevaar dat je er teveel in wil stoppen.

The danger of wanting to put too much in it.

Dus een onduidelijk verhaal.

So an unclear story.

Is er veel minder.

There is much less.

Dus krijg je veel sneller een eenduidigheid in beeld.

So you get a much quicker clarity in the picture.

En dat is eigenlijk de kracht wat je wel in je achterhoofd moet hebben.

And that is actually the strength that you should keep in the back of your mind.

Je kunt heel veel weten en heel veel leren en horen van iemand.

You can know a lot and learn a lot and hear from someone.

Maar uiteindelijk moet je gewoon simpelweg een goed beeld maken.

But in the end, you just have to create a good image.

Heel veel praten en wil ik dat allemaal inzetten.

Talking a lot and I want to use all of that.

En daar verloor ik me in het begin nog wel eens in.

And at first, I did sometimes lose myself in that.

Je hebt twee dochters.

You have two daughters.

Daar heb je ook portretten van gemaakt.

You also made portraits of that.

Ben je daar dan ook minder tevreden over?

Are you less satisfied with that as well?

Of is het een hele gevaarlijke vraag die ik nu stel?

Or is it a very dangerous question that I am asking now?

Kijk wat mooi is met mijn dochters.

Look how beautiful it is with my daughters.

Is dat ik zie ze zo veel.

Is that I see them so much.

Als ik nu niet alles erin stop.

If I don't put everything in it now.

Dan heb ik de volgende keer weer een kans om ze opnieuw te vatten.

Then I'll have another chance to catch them again next time.

Met andere woorden.

In other words.

Je krijgt heel veel kansen om iets van ze te laten zien.

You get a lot of opportunities to show something of them.

Dat maakt dat het gelijk wegvalt.

That means it just disappears.

Dat je alles in één beeld hoeft te stoppen.

That you have to condense everything into one image.

Het is juist moeilijk met iemand.

It's just difficult with someone.

Een goede vriend bijvoorbeeld.

A good friend, for example.

Die heel weinig ziet.

Who sees very little.

En waar je veel van weet.

And where you know a lot about.

Wat me boeit aan mijn werk.

What fascinates me about my work.

Is dat ik iedere keer het moet proberen te raken.

It's that I have to try to hit it every time.

De energie weet te raken in één naar twee foto's.

The energy manages to touch in one to two photos.

Of drie foto's.

Of three photos.

En dat is iedere keer weer anders.

And that is different every time.

En de ene keer sla ik er beter in dan de andere keer.

And one time I succeed better than the other time.

Hoe je dat doet.

How you do that.

Hoe je daar komt.

How you get there.

Is iedere keer weer anders.

It's different every time.

Ik verlang iedere keer.

I long every time.

Dat ik in mezelf graaf.

That I dig into myself.

Om tot die foto te komen.

To get to that photo.

Wat zie ik van jou terug in een portret?

What do I see of you in a portrait?

Waaraan zie ik dat jij het hebt gemaakt?

How can I tell that you made it?

Jezus.

Jesus.

Wat een moeilijke vraag.

What a difficult question.

Ik kan daar eigenlijk geen antwoord op geven.

I can't really answer that.

Ik denk dat anderen dat beter zou kunnen.

I think others could do that better.

Ik probeer iedere keer weer wat anders te laten zien.

I try to show something different every time.

Bij een andere persoon.

With another person.

Er zijn mensen die heel haarfijn kunnen zeggen.

There are people who can articulate very precisely.

Waar mijn fotografie voor staat.

What my photography stands for.

Probeer het zelf eens.

Try it yourself.

Het eerste beeld wat ik maak.

The first image I create.

Vaak de lach.

Often the laugh.

Het zoeken naar ontspanning.

The search for relaxation.

Opgebouwd uit alle dingen die je ooit hebt gehoord.

Built from all the things you have ever heard.

Van je moeder.

From your mother.

Hoe je op foto moet staan.

How to pose for a photo.

Dan ga ik op zoek naar een ander beeld.

Then I will look for another image.

Als reactie daarop.

In response to that.

En daarop.

And thereupon.

Als reactie op die tweede foto.

In response to that second photo.

Maak ik nog weer een derde foto.

Shall I take a third photo again?

Ik ben eigenlijk altijd op zoek naar de mooiste vorm van iemand.

I am actually always looking for the most beautiful shape of someone.

De meest veelzijdige vorm van iemand.

The most versatile form of someone.

Diepgang te laten zien.

To show depth.

Misschien wel zelfs een foto die te maken met iemand die die persoon zelf nog nooit heeft gezien.

Maybe even a photo related to someone the person has never seen themselves.

Maar als ik het goed begrijp.

But if I understand correctly.

Volstaat één foto niet.

One photo is not enough.

Er zijn eigenlijk drie foto's nodig om al die verschillende facetten van iemand te laten zien.

Actually, three photos are needed to show all the different facets of someone.

Kan dat niet in één foto?

Can't that be done in one photo?

Nee, voor mij niet.

No, not for me.

De tweede beeld ontstaat op basis van het eerste beeld.

The second image is created based on the first image.

En dat is allemaal waar.

And that is all true.

Dat is allemaal die persoon.

That's all that person.

Dat gaat allemaal over die ontmoeting.

It's all about that meeting.

En ze zijn allemaal even waar.

And they are all equally true.

Als je er eentje uit kiest.

If you pick one.

Ja, dat kan een mooi foto zijn.

Yes, that can be a nice photo.

Maar het zou nog veel meer recht doen aan een ontmoeting om drie foto's te nemen.

But it would do much more justice to a meeting to take three photos.

Of twee.

Or two.

Is er een terugkerend thema in je werk?

Is there a recurring theme in your work?

Nee.

No.

Nee, de werkwijze is hetzelfde denk ik.

No, I think the method is the same.

Mijn interesse in mensen.

My interest in people.

In wat zij durven te laten zien.

In what they dare to show.

Dat is eigenlijk wat alles verbindt.

That is actually what connects everything.

Verder heb ik geen groter doel.

Furthermore, I have no greater goal.

Misschien is er wel een doel.

Maybe there is a purpose.

Is dat ik wil laten zien hoe mooi mensen laten zien.

I want to show how beautifully people present themselves.

Maar dat durf ik eigenlijk bijna niet uit te spreken.

But I actually hardly dare to say that.

Waarom niet?

Why not?

Ehm, ja.

Um, yes.

Klinkt dit ook alweer te zoetsappig?

Does this already sound too sappy again?

Dat is het misschien meer.

Maybe that's more it.

Kijk, diepgang wordt vaak verward met cynisme en sarcasme.

Look, depth is often confused with cynicism and sarcasm.

En mensen die blij zijn en optimistisch zijn over hun leven.

And people who are happy and optimistic about their lives.

Wat ik heel erg ben.

What I am very much.

Dat wordt heel vaak gezien voor iets oppervlakkigs.

That is often seen as something superficial.

Terwijl ik heb geen vooropgezet plan met de ontmoetingen.

While I have no preconceived plan for the meetings.

Dus ik heb een heel positief beeld over mensen.

So I have a very positive view of people.

Omdat ik merk dat als je open in een ontmoeting gaat staan.

Because I notice that when you stand openly in a meeting.

Dat merk ik iedere keer weer.

I notice that every time again.

Dat mensen eigenlijk heel veel enthousiasme uit zijn.

That people are actually very enthusiastic.

Over alle dingen die ze nog willen doen.

About all the things they still want to do.

Over waar ze mee bezig zijn.

About what they are working on.

Er zijn al te veel lichtpunten.

There are already too many bright spots.

Die mensen weten te vinden in zichzelf.

Those people know how to find themselves.

En dat maakt mensen mooi en sterk.

And that makes people beautiful and strong.

En dat is wat ik wil zoeken.

And that is what I want to look for.

De kracht van mensen.

The power of people.

En niet op zoek gaan naar datgene wat ze zwakker maken.

And do not seek that which makes them weaker.

Misschien als een derde beeld.

Maybe as a third image.

Maar niet als een eerste.

But not as a first.

In alle zwaktes.

In all weaknesses.

Er zijn geen zwaktes.

There are no weaknesses.

Maar in alle kwetsbaarheden.

But in all vulnerabilities.

En alle twijfels die je hebt.

And all the doubts you have.

Iemand kracht er neer bij te zetten.

Someone is forcing them down.

Omdat het gewoon menselijk is.

Because it's simply human.

Dat heeft iedereen.

Everyone has that.

Maar hoe je daarmee omgaat.

But how you deal with it.

Dat defineert iemand.

That defines someone.

En mijn vertrekpunt is altijd.

And my starting point is always.

Hoe gaat iemand leren?

How is someone going to learn?

In al zijn positiviteit of kracht om.

In all his positivity or strength to.

Met alle menselijke zwaktes.

With all human weaknesses.

Die uiteindelijk iedereen heeft.

That ultimately everyone has.

Kijken ze even naar links.

They are looking to the left.

Ja.

Yes.

Mooi he.

Beautiful, isn't it?

Wij rijden nu op de Afsluitdijk.

We are now driving on the Afsluitdijk.

En als het maar enigszins kan.

And if it is at all possible.

Als ik in het noorden moet fotograferen.

If I have to photograph in the north.

Word ik zo blij van.

It makes me so happy.

Want dan moet ik over de Afsluitdijk heen.

Because then I have to go over the Afsluitdijk.

Maar het is nu ook echt heel mooi.

But it is really very beautiful now.

Je ziet eigenlijk niet waar het water begint.

You can't actually see where the water begins.

En waar de lucht ophoudt.

And where the air stops.

Of andersom.

Or the other way around.

Windstil.

Calm.

Dit is toch de reden.

This is indeed the reason.

Waarom ik dit leef.

Why I live this.

Omdat ik de 25e jaren volhoud.

Because I hold on until the 25th year.

Omdat je overal naartoe rijdt.

Because you drive everywhere.

En je ontmoet.

And you meet.

En je ziet dit soort.

And you see this kind.

Je zit de hele dag.

You sit all day.

Prachtige omgevingen.

Beautiful surroundings.

Zochtends hier.

In the mornings here.

Zes uur rijden.

Six hours of driving.

En je rijdt richting noorden.

And you drive north.

Dan heb je het zonsopgang.

Then you have the sunrise.

Rechts van je.

To your right.

Het is werk adembenemend.

It is breathtaking work.

En vissen.

And fishing.

Die is net omhoog gehaald.

That has just been lifted up.

Het is prachtig.

It is beautiful.

En jij werkt ook voornamelijk op locatie he.

And you mainly work on location, right?

Niet in de studio.

Not in the studio.

Nee.

No.

Ik heb.

I have.

Na mijn rietveld heb ik.

After my reed field, I have.

Mijn eerste baantje was als assistent.

My first job was as an assistant.

Bij Hans van der Pol in Rotterdam.

At Hans van der Pol in Rotterdam.

En die zat heel veel in zijn studio te werken.

And he spent a lot of time working in his studio.

En dat werkt voor mij niet.

And that doesn't work for me.

Want je werkt in een hele artificiële wereld.

Because you work in a very artificial world.

Waarbij alle impulsen eigenlijk teruggebracht zijn.

Where all impulses have actually been reduced.

Tot iets wat je zelf heel erg in de hand hebt.

To something you have a lot of control over yourself.

En namelijk een eigen omgeving.

And namely a personal environment.

Je eigen licht.

Your own light.

En iemand komt niet gelijkwaardig binnen.

And someone does not come in on equal terms.

Ik bedoel je hebt alles in controle.

I mean you have everything under control.

Ik wil naar een situatie toe.

I want to get to a situation.

Waarbij je als fotograaf.

Whereby you as a photographer.

Waar ik het eigenlijk veel minder in controle heb.

Where I actually have much less control over it.

Ik moet me aanpassen.

I need to adapt.

En omdat ik al.

And because I already.

Ik weet al dat je.

I already know that you.

Dat ik ben bijna twee meter.

That I am almost two meters tall.

Met een zware stem.

In a heavy voice.

Ik kom daar met mijn camera aan.

I will arrive there with my camera.

Flitser.

Flashlight.

Ik ben al best aanwezig.

I am already quite present.

Nou.

Well.

Als je dan naar iemand toe kunt gaan.

If you can then go to someone.

Dan maakt het wat gelijkwaardiger.

Then it makes it a bit more equal.

Waarom is die gelijkwaardigheid nodig?

Why is that equality necessary?

Omdat ik.

Because I.

In de eerste plaats natuurlijk.

In the first place, of course.

Omdat ik vooral.

Because I mainly.

In de andere geïnteresseerd ben.

I am interested in the other.

En dit werk doe ik.

And this work I do.

Vooral als portret fotograaf.

Especially as a portrait photographer.

Omdat ik geïnteresseerd ben.

Because I am interested.

Wat andere mensen.

What other people.

Te vertellen.

To tell.

En te laten zien.

And to show you.

En als ik in een situatie kan komen.

And if I can get into a situation.

Waarin ze zoveel mogelijk van zichzelf durft te laten zien.

In which she dares to show as much of herself as possible.

Dan zal ik dat niet laten.

Then I won't let that happen.

En de omgeving vertelt ook al heel veel.

And the surroundings also tell a lot.

Over iemand.

About someone.

Precies.

Exactly.

Klopt.

Correct.

Je hebt een prachtige aanleiding.

You have a beautiful reason.

Om tot nieuwe dingen te komen.

To come up with new things.

Bij nieuwe mensen.

With new people.

Als je dat in hun omgeving doet.

If you do that in their environment.

Als je dat in een.

If you do that in a.

In je eigen omgeving.

In your own environment.

In je eigen studio doet.

In your own studio.

Dan is dat.

Then that is it.

Dan is er minder aanleiding.

Then there is less reason.

Om steeds weer.

Over and over again.

Andere dingen te zoeken.

Other things to look for.

In jezelf.

In yourself.

Om tot portretten te komen.

To arrive at portraits.

Je gaat sneller jezelf herhalen.

You will start repeating yourself faster.

Waar schiet jij je portretten mee?

What do you use to take your portraits?

Ik werk meestal met de D3.

I usually work with the D3.

De D3 van Nikon.

The D3 from Nikon.

Ja dat.

Yes, that.

Ik werkte heel graag met de 6x7 Mamiya.

I really enjoyed working with the 6x7 Mamiya.

Maar toen ik op een boerderij ging wonen.

But when I moved to a farm.

Ver weg van het lab.

Far away from the lab.

Was er praktisch wel een probleem.

There was practically a problem.

Want dan moest ik iedere dag.

Because then I would have to every day.

Altijd via Amsterdam.

Always via Amsterdam.

Via het lab.

Through the lab.

Om daar mijn filmrollen te ontwikkelen.

To develop my film rolls there.

Nou dat was gewoon.

Well, that was simple.

Tromslachtig.

Drum-like.

Ik heb jou net aan het werk gezien.

I just saw you at work.

Op locatie.

On site.

En dan.

And then.

Nou probeer je dus alles.

Well, you’re trying everything then.

Zo voor te bereiden.

So as to prepare.

Dat je het ook weer los kunt laten.

That you can let it go again.

Maar je kunt zo meteen.

But you can right away.

Als je thuis bent natuurlijk.

If you are home, of course.

Ook nog allerlei keuzes maken.

Also make all sorts of choices.

Achter je beeldscherm.

Behind your screen.

Ja.

Yes.

Het kan zijn.

It can be.

Dat in de foto.

That in the photo.

Iets net iets.

Something just a bit.

Te licht is.

Too light is.

En te veel aandacht krijgt.

And gets too much attention.

Waar je eigenlijk niet wilt.

Where you actually don't want to.

Dat de kijker als eerste naar kijkt.

That the viewer looks at first.

Dus dan maak je het donkerder.

So then you make it darker.

Door donker te maken.

By making it dark.

Gaat de beeldscherm.

The screen is going.

In de foto.

In the photo.

Iets net iets.

Something just a bit.

Te licht is.

Too light is.

Dat de kijker als eerste naar kijkt.

That the viewer looks at first.

Dus dan maak je het donkerder.

So then you make it darker.

Door donker te maken.

By making it dark.

Gaat het oog van de kijker.

The viewer's eye goes.

Daar niet als eerste naartoe.

Don't go there first.

Hoeveel haal je weg?

How much do you take away?

Wat is nog acceptabel?

What is still acceptable?

Ik bedoel.

I mean.

Ja.

Yes.

Iets donkerder maken.

Make it a little darker.

Is niet hetzelfde.

Is not the same.

Als iets weghalen natuurlijk.

Of course, if removing something.

Nee precies.

No, exactly.

Nee.

No.

Iets weghalen.

Remove something.

Er is.

There is.

Door mijn.

By my.

Ja.

Yes.

Door mijn schilderachtergrond.

Due to my painting background.

Is er heel veel.

There is a lot.

Vrijheid voor mij.

Freedom for me.

Wat ik ingebouwd heb.

What I have built in.

Er is voor mij.

There is for me.

Alle vrijheid.

All freedom.

Om.

Om.

Accent te leggen.

To emphasize.

Waar je ook maar wil.

Wherever you want.

Ten eerste plaats.

First place.

Tijdens het enceneren.

During the encenering.

En.

And.

Maar ook later.

But also later.

Tijdens het foto bewerken.

During photo editing.

Als je maar niet.

As long as you don't.

De.

The.

Uit oog verliest.

Out of sight.

Dat het.

That it.

Het verhaal.

The story.

Wezenlijk anders maakt.

Makes fundamentally different.

Dus wat ik niet zal doen.

So what I will not do.

Is dingen.

It is things.

Plakken.

Sticking.

En daar.

And there.

Snel weer inzetten.

Quickly re-deploy.

Iets wat.

Something that.

Wat een kleur accent is.

What a color accent is.

Dat zou ik.

I would do that.

Bijvoorbeeld wel.

For example, yes.

Wat niet wezenlijk.

What is not essential.

Voor het verhaal is.

For the story is.

Inhouden.

Contents.

Zou ik wel donkerder maken.

I would make it darker.

Of een andere kleur geven.

Or give it a different color.

Dat is de vrijheid.

That is freedom.

Die ik me wil geven.

That I want to give myself.

Zo deed ik dat ook.

That's how I did it too.

In mijn schilderen.

In my paintings.

Voor mij niet.

Not for me.

Met portretfotografie.

With portrait photography.

Als.

If.

De camera.

The camera.

Niet aantast.

Do not touch.

Van.

From.

Wie ik ontmoet heb.

Who I have met.

Net.

Net.

Je zei het al.

You already said it.

Je hebt een achtergrond.

You have a background.

Als schilder.

As a painter.

Hoe ben je.

How are you?

In de fotografie.

In photography.

Terecht gekomen.

Rightly so.

Eigenlijk.

Actually.

Als schilder.

As a painter.

Had ik heel veel tentoonstelling.

I had a lot of exhibition.

Ik verdien daar maar.

I only earn there.

Verdeeld.

Divided.

Geld mee.

Bring money.

Hoef je daar niet voor te schamen.

You don’t have to be ashamed of that.

Duco.

Duco.

Je kijkt er echt bij.

You really look at it.

Alsof het heel erg is.

Like it’s a big deal.

Verschrikkelijk.

Terrible.

Dat komt.

That will come.

Omdat.

Because.

Mijn docenten.

My teachers.

Vonden.

Found.

Dat het belachen was.

That it was laughable.

Dat.

That.

Vonden ze mij.

They found me.

Veel te jong voor.

Much too young for that.

Was ik nog niet klaar voor.

I wasn't ready for that yet.

En dat ik dus daar.

And that I'm there.

Gewoon.

Just.

Mijn werken.

My works.

Allemaal verkocht.

All sold.

Dat.

That.

Ja.

Yes.

Dat.

That.

Vonden ze niet gepast.

They did not find it appropriate.

Maar.

But.

Wat ik wil zeggen.

What I want to say.

Is dat.

That is.

Daar moet ik lachen.

That makes me laugh.

Ik kocht.

I bought.

Voor dat geld.

For that money.

Kocht ik.

I bought.

Geen nieuwe schilderspullen.

No new painting supplies.

Ik kocht camera's.

I bought cameras.

Toen al.

Already then.

Dus.

So.

Ik wist.

I knew.

Eigenlijk.

Actually.

Op die tekenacademie.

At that art academy.

Al.

All.

Dat mijn hart.

That my heart.

Eigenlijk.

Actually.

Heel erg.

Very much.

Bij fotografie lag.

In photography, it lay.

En toen merkte ik.

And then I realized.

Dat mijn grootste.

That my greatest.

Inspiratiebron.

Source of inspiration.

Is niet.

Is not.

Mie maar zelf.

Me but myself.

Alleen.

Alone.

In het atelier.

In the studio.

Maar dat het.

But it does.

Dat ik.

That I.

Veel meer.

Much more.

Creëer.

Create.

In samenhang.

In context.

Met anderen.

With others.

En.

And.

Dat mijn camera.

That's my camera.

Daar.

There.

Heel erg goed.

Very good.

Van pas kwam.

Came in handy.

Dus ik ging naar buiten.

So I went outside.

De stad in.

Into the city.

In New York.

In New York.

En daar ontdekte ik.

And there I discovered.

Een grotere.

A bigger one.

Inspiratiebron.

Source of inspiration.

Door.

Door.

In samenhang.

In context.

Met anderen.

With others.

Daar.

There.

Op straat leef.

Live on the street.

Van New York.

From New York.

In Nederland.

In the Netherlands.

Was voor mij.

Was for me.

Heel duidelijk.

Very clear.

Ik.

I.

Ik heb de opleiding.

I have the training.

Afgemaakt.

Finished.

Ik heb nog wat.

I still have some.

Even lesgegeven.

Just taught a lesson.

Tekenles.

Drawing class.

Maar ik heb me.

But I have.

Aangemeld.

Registered.

Bij de Rietveld.

At the Rietveld.

En ben.

And I.

Fotografie.

Photography.

Gaan doen.

Going to do.

Nog.

Still.

Drie jaar.

Three years.

And you never look back.

And you never look back.

Nooit.

Never.

Nee.

No.

Dit is het.

This is it.

Het klopt.

That's correct.

Gewoon.

Just.

Veel beter.

Much better.

Bij wie ik.

With whom I.

Zijn.

To be.

Wil zijn.

Will be.

Als mens.

As a human.

Ik heb een.

I have one.

Prachtige.

Beautiful.

Ervaring.

Experience.

Daar heb ik.

There I have.

Zoveel.

So much.

Van geleerd.

Of learned.

Hoe zij.

How they.

Heel vrij.

Very free.

Kijken.

Look.

Naar.

Disgusting.

Fotografie.

Photography.

Dat.

That.

Sprak.

Spoke.

Me.

Me.

Heel erg.

Very much.

Aan.

On.

Ook.

Also.

Als.

If.

Fotograaf.

Photographer.

Toen.

Then.

Dacht.

Thought.

Ik.

I.

O.

O.

Die.

Die.

Overgang.

Transition.

Van.

From.

Schilden.

Shields.

Naar.

Towards.

Fotografie.

Photography.

De vrijheid die je.

The freedom that you.

Zelf.

Yourself.

Neemt.

Takes.

Die.

That.

Je.

You.

Zelf.

Self.

Geeft.

Gives.

Die.

That.

Is.

Is.

Niet.

Not.

Per.

Per.

Zee.

Sea.

Gebruikelijk.

Usual.

In.

In.

De.

The.

Portret.

Portrait.

Fotografie.

Photography.

Nou.

Well.

Niet.

Not.

Binnen.

Inside.

Journalistieke.

Journalistic.

Fotografie.

Photography.

Denk.

Think.

Ik.

I.

Werk.

Work.

Voor.

For.

Bladen.

Leaves.

Daar.

There.

Zie.

See.

Gaaf.

Cool.

Die.

That.

Bij.

By.

Wij.

We.

Spreken.

Speak.

Niets.

Nothing.

Willen.

To want.

Aan.

On.

Raken.

Touch.

Als.

As.

Binnen.

Inside.

Komen.

Come.

En.

And.

Vinden.

Finding.

Dat.

That.

Ze.

They.

Niets.

Nothing.

Mogen.

May.

Schuiven.

Sliding.

Dat.

That.

Ze.

They.

Moeten.

Must.

Doen.

Do.

Met.

Met.

Het.

The.

Licht.

Light.

En.

And.

Dat.

That.

Is.

Is.

Gewoon.

Just.

In.

In.

Techniek.

Technique.

En.

And.

Lekker.

Tasty.

Tegen.

Against.

Lichtjes.

Lights.

Heerlijke.

Delicious.

Technieke.

Techniques.

Je.

You.

Kunt.

Can.

Met.

Met.

Allerlei.

All sorts.

Lichtjes.

Lights.

Flitsertjes.

Flashes.

Kun.

Kun.

Je.

You.

Dingen.

Things.

Opleuken.

To embellish.

Door.

Door.

Tekening.

Drawing.

Geeft.

Gives.

Eigenlijk.

Actually.

Ben.

Ben.

Ik.

I.

Wel.

Well.

Van.

Of.

De.

The.

Heel erg.

Very much.

Ja.

Yes.

Ik.

Me.

Zit.

Sit.

Even.

Even.

Te.

Tea.

Denken.

Think.

Hoe.

How.

We.

We.

Een.

One.

Mooi.

Beautiful.

Einde.

End.

Kunnen.

Can.

Maken.

Make.

Ja.

Yes.

Terwijl.

While.

We.

We.

Praten.

Talking.

Wordt.

Becomes.

Mijn.

Mine.

Energie.

Energy.

Terwijl.

While.

We.

We.

Praten.

Talk.

Over.

Over.

Fotografie.

Photography.

Ga.

Go.

Mijn.

Mine.

Energie.

Energy.

Stel.

Suppose.

Een.

One.

Vraag.

Question.

Ja.

Yes.

Wat.

What.

Is.

Is.

De.

The.

Laatste.

Last.

Foto.

Photo.

Die.

That.

Heb.

Heb.

Gemakt.

Facilitated.

Waar.

True.

Je.

You.

Helemaal.

Absolutely.

Blij.

Happy.

Wat.

What.

Is.

Is.

De.

The.

Laatste.

Last.

Foto.

Photo.

Waar.

Where.

Je.

You.

Voelde.

Felt.

In.

In.

De bron.

The source.

Dat.

That.

Je.

You.

Voelde.

Felt.

Rotterdam en ik was een hele dag op pad geweest samen met twee andere fotografen, twee andere

Rotterdam and I had been out all day with two other photographers, two others.

straatfotografen en de allerlaatste foto die ik maakte, ik was heel ontevreden over hoe de dag

street photographers and the very last photo I took, I was very dissatisfied with how the day

was gegaan, ik had niks geschoten waar ik echt blij mee was en de laatste foto, het licht was

had gone, I hadn't taken anything that I was really happy with and the last photo, the light was

heel mooi, we gingen nog even naar een koffietent en ik liep daar naartoe en ik zag een oude man

very nice, we went to a coffee shop and I walked there and I saw an old man

een krant lezen binnen, ik stond dus buiten en ja het licht scheen heel mooi op zijn hoofd, hij had

reading a newspaper inside, so I was standing outside and yes, the light was shining very beautifully on his head, he had

grijze haar en het was gewoon net een schilderij en ik zag dat en toen heb ik geklikt en dat was

gray hair and it was just like a painting and I saw that and then I clicked and that was

het. Maar dat is het toch, je wordt verrast door iets wat je niet hebt gedacht aan te treffen,

But that's it, you are surprised by something you didn't expect to encounter.

je bent daar als fotograaf, je maakt een foto, maar dat je dat noemt dat is precies wat maakt

You are there as a photographer, you take a photo, but what you call that is exactly what makes it.

mij ook dat ik mezelf gun en mensen om me heen om verrast te worden door die mensen en dat is

I also allow myself and the people around me to be surprised by those people, and that is.

de dat dat is het allermooiste. Er was een andere foto die ik laatst heb genomen, ook door een

the date that is the most beautiful. There was another photo that I took recently, also by a

ruit heen toevallig. Het was buiten koud, het regende, binnen was het heel druk dus er was

I happened to look through the window. It was cold outside, it was raining, and it was very busy inside so there was

allemaal condens op dat glas en daar zat een vrouw met een blauwe jas en zat nog dat riempje

all condensation on that glass and there was a woman in a blue coat and she was still wearing that strap

van haar tasje.

from her bag.

Zo over haar rug heen lopen, dat riempje was felroze, vond ik heel mooie kleuren. Maar toen

Walking over her back like that, that strap was bright pink, I thought the colors were very beautiful. But then

ik thuis kwam, ik dacht niet echt dat ik iets had, maar toen ik thuis kwam zag ik dat er in dat

When I got home, I didn’t really think I had anything, but when I got home I saw that there was in that.

beslagen raam, dat er iemand een hartje had getekend en dat zag ik pas in de computer toen

fogged window, where someone had drawn a little heart, and I only saw that on the computer then

ik die foto had ingeladen en toen werd die foto werd toen ook opeens heel speciaal. Door dat

I had uploaded that photo and then that photo suddenly became very special. Because of that.

detail wat ik helemaal niet had gezien toen ik hem had gemaakt. Heb je dat ook wel eens,

detail that I hadn't seen at all when I made it. Do you ever have that too?

dat je pas later dingen ziet die je niet zijn opgevallen,

that you only notice things later that you hadn't noticed.

toen je de foto maakte? Er zijn dingen die inderdaad in tweede

when you took the photo? There are things that indeed occur in second

instantie opvallen en als het goed is gebeurt het je nog tijdens fotograferen. Dat is mooi,

noticing the instance and ideally it happens to you while photographing. That's lovely,

als ik nu langer fotografeer dan kan ik ook naar mezelf kijken, wat heb ik nu gedaan? En dan kom

If I take pictures longer now, I can also look at myself, what have I done now? And then I come

ik sneller tot de dingen, tot een soort beeld van, ah ja, nu ben ik voor het cliché gegaan,

I get to things faster, to a kind of image of, ah yes, now I've gone for the cliché,

maar laat ik nu eens indalen. Een voorbeeld, ik had een fotoshoot met Fares Boustanchi,

but let me get to the point. An example, I had a photo shoot with Fares Boustanchi,

een man die training geeft met roofvogels en die... Wacht even hij geeft trainingen met...

a man who trains with birds of prey and who... Wait a minute, he gives training with...

trainingen door middel van roofvogels zoals mensen dat met paarden doen, geeft hij training aan

training using birds of prey, just like people do with horses, he provides training to

managers door middel van roofvogels. Roofvogels die zijn extreem gevoelig voor het gedrag van de

managers through birds of prey. Birds of prey that are extremely sensitive to the behavior of the

persoon en daar ga je een gesprek over krijgen. En ik merkte dat dat helemaal waar is, want die

person and you will have a conversation about that. And I noticed that this is completely true, because that

roofvogels reageerden heel erg op mijn...

birds of prey reacted very strongly to my...

Mijn postuur, mijn lengte, mijn stem.

My posture, my height, my voice.

Ik merkte dat als ik me kleiner maakte, na verloop van tijd tijdens het Valtveer...

I noticed that if I made myself smaller, over time during the Valtveer...

en ik ging zitten op mijn hurken en ik zei bijna niets.

And I squatted down and said almost nothing.

En ik ging met vares alleen nog maar praten in gebarentaal.

And I only spoke with Vares in sign language.

Ik gaf wijzing met alleen maar vinger.

I gave a signal with just a finger.

Dan merkte ik dat ik steeds meer de kern raakte van wat ik daar moest zijn als Valtgraaf.

Then I noticed that I was increasingly getting to the core of what I had to be there as Valtgraaf.

En dat ontroerde me zo dat ik zat om mijn knieën, mijn armen naar beneden.

And that moved me so much that I sat on my knees, my arms down.

En vares werd er rustig van, die roofoog werd er rustig van.

And it became calm, that robbing eye became calm.

En ik wilde een close-up maken.

And I wanted to take a close-up.

En door minder te doen, kreeg ik steeds meer.

And by doing less, I got more and more.

Door minder te doen, door mijn camera weg te laten...

By doing less, by not bringing my camera...

en niet daar steeds als Valtgraaf aanwezig te zijn...

and not always be present there as Valtgraaf...

kreeg ik het maximale, namelijk de intensiteit...

I got the maximum, namely the intensity...

van dat hele onrustige, die roofoog werd heel rustig...

from that whole unrest, the robber eye became very calm...

en kon ik een close-up maken van die snavel bij het oog van vares.

and could I get a close-up of that beak at the eye of Vares.

Door alleen maar niets te doen, niets te willen...

By simply doing nothing, wanting nothing...

mijn camera zelfs weg te laten en heel even één moment mijn camera te pakken...

to put my camera away and for just a moment to grab my camera...

één keer rustig mijn beweging naar hun te maken.

Once calmly make my move towards them.

En één keer klik.

And one click.

En toen had ik het beeld.

And then I had the image.

Hé, dat is ook de naam van deze podcast.

Hey, that's also the name of this podcast.

Ja, ja.

Yes, yes.

Ja, dus ervaren maakt dat je heel vaak gewoon vooral niet moet willen fotograferen.

Yes, so experience often teaches you that you shouldn't want to take photos too often.

Je legt dat rot ding weg en je kijkt naar iemand.

You put that damn thing down and look at someone.

Je maakt je bewegingen minimaal.

You minimize your movements.

En je merkt dat je zijn daar, je hele zijn als mens...

And you notice that you are there, your whole being as a person...

en het feit dat die camera is, heel erg indaalt bij iemand.

and the fact that that camera is really impactful for someone.

En dan worden zijn bewegingen weer natuurlijk.

And then his movements become natural again.

Minder alert.

Less alert.

Je hebt net gezien met Chris.

You just saw Chris.

Dat hij heel erg alert nog was.

That he was still very alert.

En dat bleef hij vrij lang.

And he remained so for quite a while.

Het is mooi om op een gegeven moment ook vooral tijd samen te zijn en niet te fotograferen.

It's beautiful to spend time together at some point and not just take pictures.

Dus dat je op een twee uur dat je bij iemand bent...

So that you are with someone for two hours...

gewoon een half uur gewoon vooral niet die camera in je hand hebt.

just for half an hour, just don’t have that camera in your hand.

En in dit geval was het voor hem natuurlijk nog lastiger...

And in this case, it was of course even harder for him...

omdat er ook nog eens iemand bij was.

because there was also someone else there.

Ik.

I.

Met twee microfoons in de hand.

With two microphones in hand.

Hij was heel erg bewust van wat hij kon zeggen.

He was very aware of what he could say.

En moest zeggen.

And had to say.

En wat hij had willen zeggen misschien wel.

And what he might have wanted to say, perhaps.

Nou, er zijn wel wat scharne grappen toch.

Well, there are some pretty dirty jokes, right?

Heel fijn, godzijdank.

Very nice, thank goodness.

En jij gaat natuurlijk nog een keer, heb je beloofd als danseres voor hem staan.

And of course you will go one more time, you promised to stand as a dancer for him.

En de groep, voor de MC toch?

And the group, for the MC right?

In je korte rok.

In your short skirt.

Als jij je camera thuis laat, wil ik dat best wel een keer doen.

If you leave your camera at home, I'm fine with doing that once.

Dat lijkt me een goed idee, ja.

That seems like a good idea to me, yes.

Ben je blij dat je morgen gewoon weer in je eentje op pad kunt?

Are you happy that tomorrow you can just go out on your own again?

Ja.

Yes.

Zonder mij?

Without me?

Ja, als ik eerlijk gezegd ben, wel.

Yes, to be honest, I do.

Ik zeg wel dat ik alles vergeet om me heen.

I do say that I forget everything around me.

Maar eigenlijk vind ik het lekkerste gewoon een op een te gaan.

But actually, I just prefer to go one-on-one.

Een op een te zijn, ja.

To be one-on-one, yes.

Ik dacht dat ik heel erg, na 25 jaar ervaring, dat ik dat heel erg los kon laten.

I thought that after 25 years of experience, I could let that go very easily.

Maar nee, ik ben onder bewust, ben ik toch heel erg bezig met.

But no, I am subconsciously very much engaged with it.

Heb jij nog wel wat je nodig hebt?

Do you still have what you need?

Is het voor jou nog oké?

Is it still okay for you?

Ik ook hoor.

Me too.

Ik ben natuurlijk ook bezig met, loop ik niet in de weg?

I'm of course also busy, am I not getting in the way?

En verstoor ik het proces niet teveel?

And am I not disrupting the process too much?

Maar volgens mij ging het best goed.

But in my opinion, it went quite well.

Ja, behalve dat je natuurlijk je harsen niet wist te houden in het begin.

Yes, except that you of course couldn't keep your resins at the beginning.

We waren al bezig.

We were already working on it.

En jij begon haar even vragen te stellen.

And you started asking her some questions.

Dat was natuurlijk niet de bedoeling.

That was obviously not the intention.

Je begrijpt niet helemaal je rol nog.

You don’t quite understand your role yet.

Volgens mij moest jij nog even iets uit de bus pakken.

I think you still had to grab something from the bus.

Bescheidenheid.

Modesty.

Dat was geloof ik het toverwoord.

I believe that was the magic word.

Hé Duco, dankjewel.

Hey Duco, thank you.

Jij, hartstikke bedankt voor de kans om hierover te praten samen.

You, thank you very much for the opportunity to talk about this together.

Leuk, echt goeie.

Nice, really good.

Dankjewel dat je mee wilde.

Thank you for wanting to join.

Ben je benieuwd naar het werk van Duco?

Are you curious about Duco's work?

Kijk dan op ducodevries.com.

Then check ducodevries.com.

Eerder al verscheen van hem het boek Bikers in Holland.

Previously, his book Bikers in Holland was published.

Waarvoor hij de leden van motorclub The Rogues meer dan 10 jaar fotografeerde.

For which he photographed the members of the motorcycle club The Rogues for more than 10 years.

Marcel van Roosmalen schreef de inleiding.

Marcel van Roosmalen wrote the introduction.

Dit was De Klik.

This was The Click.

Klikte het?

Did it click?

Abonneer, like en deel.

Subscribe, like, and share.

Vragen of suggesties? Laat het me weten.

Questions or suggestions? Let me know.

Je vindt me op Twitter.

You can find me on Twitter.

Het Annette van Soest.

It is Annette van Soest.

Tot de volgende klik.

Until the next click.