Eurostory - Heddy Lester en de mazzel

Dag, mijn naam is Edward van de Vendel en dit is het begin van de podcast die ik voor Eurostory.nl

Hello, my name is Edward van de Vendel and this is the beginning of the podcast that I am doing for Eurostory.nl.

van plan was te gaan maken met zangeres, actrice en muziektheaterartiest Hedy Lester.

was planning to collaborate with singer, actress, and musical theater artist Hedy Lester.

Hedy Lester en de mazzel, zo zou deze podcast gaan heten.

Hedy Lester and the Luck, that's what this podcast would be called.

Ik zeg zou, want we zijn met de opname begonnen, maar hebben die niet af kunnen maken.

I say "would," because we started the recording, but we couldn't finish it.

Omdat Hedy op 30 januari 2023 op 72-jarige leeftijd overleden is.

Because Hedy passed away at the age of 72 on January 30, 2023.

Dat gebeurde toch nog vrij plotseling, hoewel ze al een tijdje wist dat ze ziek was.

That happened quite suddenly, although she had known for a while that she was sick.

En dat terwijl er zoveel prachtige verhalen te vertellen waren.

And that while there were so many beautiful stories to tell.

We zouden een stuk of vijf afleveringen gaan maken.

We would make about five episodes.

We gaan steeds rond een groot thema uit Hedy's leven.

We keep revolving around a major theme from Hedy's life.

Jeugd, oorlog, liefde, dood, roem en natuurlijk het zongfestival.

Youth, war, love, death, fame, and of course the song festival.

Want zo heeft het grote publiek haar leren kennen.

Because that is how the general public got to know her.

Als jonge zangeres die in 1977 voor Nederland aan Eurovisie meedeed.

As a young singer who represented the Netherlands at Eurovision in 1977.

Met haar liedje De Mallenmolen.

With her song The Mallenmolen.

We zijn aan veel van de grote onderwerpen niet toegekomen.

We haven't gotten to many of the big topics.

Maar we namen wel de aflevering.

But we did take the delivery.

Over dat zongfestival op.

About that song festival.

Het werd een memorabel gesprek.

It became a memorable conversation.

Dat we in overleg met Hedy's familie toch graag publiceren.

That we would still like to publish in consultation with Hedy's family.

Om Hedy's stem te laten horen.

To let Hedy's voice be heard.

Met al haar humor, directheid en haar vaak unieke kijk op het leven.

With all her humor, directness, and her often unique perspective on life.

Het gesprek wordt straks ingeleid met de eerste maten van dat Eurovisieliedje van De Mallenmolen.

The conversation will be introduced shortly with the first few bars of that Eurovision song by De Mallenmolen.

Geschreven door Wim Hogenkamp en Hedy.

Written by Wim Hogenkamp and Hedy.

Hedy's jongste broer Frank Affolter.

Hedy's youngest brother Frank Affolter.

In de live uitvoering zoals we die op het festival hoorden.

In the live performance as we heard it at the festival.

Maar eerst hoor je straks een stuk uit de proloog die we opnamen.

But first you will soon hear a piece from the prologue that we recorded.

Daarin praat Hedy over het plan dat we hadden.

In it, Hedy talks about the plan we had.

Deze podcast dus.

This podcast then.

En over de extra reden om dat te gaan doen.

And about the extra reason to do that.

Haar ziekte.

Her illness.

We willen dit deel van het gesprek laten horen vanwege de unieke openhartige en bemoedigende meid.

We want to share this part of the conversation because of the unique, candid, and encouraging girl.

De manier waarop Hedy Lester tegen ziek zijn aankeek.

The way Hedy Lester viewed being sick.

Dus eerst een stuk uit ons gesprek over de podcast.

So first a piece from our conversation about the podcast.

En daarna het volledige eerste deel van dat wat een reeks had moeten worden.

And then the complete first part of what was supposed to be a series.

Zonder achtergronden bij je.

Without backgrounds with you.

Je bent van Jood-Surinaamse afkomst.

You are of Jewish-Surinamese descent.

Je ouders hebben een bijzondere geschiedenis met de Tweede Wereldoorlog.

Your parents have a special history with World War II.

Jij hebt na je zingen een hele andere carrière gehad.

You have had a completely different career after your singing.

Op het toneel met name.

On stage in particular.

En ook later in de musical.

And also later in the musical.

Ook op liefdesvlakken is er nog wel het een en ander gebeurd.

In terms of love as well, quite a few things have happened.

Nou, nou, nou, nou.

Well, well, well, well.

Ja, ja, ja.

Yes, yes, yes.

En dus hebben we bedacht om een podcast te gaan maken.

And so we decided to make a podcast.

Om een aantal van de grote thema's uit je leven met elkaar te bespreken.

To discuss some of the major themes in your life with each other.

Maar.

But.

Er is ook wel een extra reden om dat te gaan doen.

There is also an extra reason to do that.

Ja, dat is lastig.

Yes, that's difficult.

Wel een beetje om te zeggen.

Well, it's a bit difficult to say.

Maar je bent ziek.

But you are sick.

Ja, ik ben ziek, ja.

Yes, I am sick, yes.

Ja.

Yes.

Ja, ik heb.

Yes, I have.

Ik heb kanker.

I have cancer.

Ja.

Yes.

Met zomaar even uit te drukken.

Just to put it simply.

En niet zo'n.

And not such a one.

Nou, niet een klein beetje ook wel.

Well, not a little bit either.

Nee, het is een beetje boel.

No, it's a bit much.

Maar.

But.

Ik heb geen idee.

I have no idea.

Ik voel me heel erg goed.

I feel very good.

En ik.

And I.

En ik doe alles.

And I do everything.

En ik wil eigenlijk ook niet veel.

And I actually don't want much either.

Aandacht aan besteden, want dan krijg ik mensen die alweer zeer medelijnd naar me gaan

Pay attention to it, because then I will get people who will look at me with pity again.

staan kijken en heb ik helemaal geen behoefte aan en ja, en ik, ik lig niet in bed, dus

I am standing and I have no need for that at all, and yes, and I, I'm not in bed, so

ik, ik ben gewoon net als altijd.

I, I am just like always.

Eigenlijk, ik leef mijn leven net als altijd, alleen een beetje minder energie.

Actually, I live my life just like always, just a bit less energy.

Ja, een beetje minder energie.

Yes, a little less energy.

Ja, want je weet, dat is dus het rare tegenstrijdige.

Yes, because you know, that's the strange contradiction.

Het.

The.

De prognoses zijn helemaal niet goed, maar je voelt je wel goed.

The forecasts are not good at all, but you feel good.

Ja, dat is dus heel raar.

Yes, that's very strange.

Ja, dus je bent in een soort raar, rare tijd waarin je nou soms ook wel moet terugdenken

Yes, so you are in a kind of strange, odd time where you sometimes have to reflect back.

of moet denken aan wat er verder zal gaan gebeuren.

or must think about what will happen next.

Ja, absoluut.

Yes, absolutely.

Ja, maar je moet er niet aan denken.

Yes, but you shouldn't think about it.

Als je het hebt, moet je gewoon denken van ik heb het.

If you have it, you just have to think that I have it.

Nee, dus althans, dat is in mijn in mijn perspectief denk ik nou, ik heb het gewoon

No, so at least, that is from my perspective I think now, I just have it.

helemaal niet.

not at all.

Nee, ja, die artsen hebben het wel gezegd, want die begrijpen me ook niet helemaal, denk

No, yes, those doctors have said so, because they don't quite understand me either, I think.

ik, in deze, want ik wil, ik hoef het allemaal niet te weten.

I, in this, because I want to, I don't need to know all of it.

Nee, ze praten tegen mijn broer Frank, die dan meegaat, die altijd meegaat.

No, they are talking to my brother Frank, who then goes along, who always goes along.

Ja, en daar praten ze en denk ik het gaat helemaal niet over mij, waar gaan we, het gaat

Yes, and there they talk and I think it's not about me at all, where are we going, it's going.

over iemand anders.

about someone else.

Ja.

Yes.

Dat ik een gevoel heb.

That I have a feeling.

Dus je hebt het, maar je hebt het niet.

So you have it, but you don't have it.

Ja.

Yes.

Dat doen we als uitgangspunt voor de gesprekken.

We will use that as a starting point for the conversations.

Ja, ja.

Yes, yes.

Maar, nou, we gaan wel die gesprekken in en ik ken jou, ik weet dat je ook vrij direct

But, well, we're going into those conversations, and I know you, I know that you're also quite direct.

bent en ook eigenlijk dingen niet uit de weg gaat.

are and also actually do not shy away from things.

Nee.

No.

Nee, want je kan wel ook zeggen tegen me, ja, je bent er bang voor en daarom wil je

No, because you can also tell me, yes, you are afraid of it and that's why you want to.

er niet mee geconfronteerd worden.

not to be confronted with it.

Nou ja, dat is niet zo, maar ik ben er helemaal niet bang voor.

Well, that's not the case, but I'm not scared of it at all.

Ik heb er anderhalf jaar mee moeten leven door mijn ex-man, mijn ex-vriend en die kreeg

I had to live with it for a year and a half because of my ex-husband, my ex-boyfriend, and he got.

ook ineens te horen dat hij kanker had.

also suddenly hearing that he had cancer.

En, nou ja, toen zijn wij, want ik woonde niet samen, we leefden apart.

And, well, then we are, because I didn’t live together, we lived apart.

Ja, hij woonde in Den Haag en jij in Amsterdam.

Yes, he lived in The Hague and you in Amsterdam.

Hij woonde in Den Haag en was er drie dagen op, drie dagen af en dan weer eens niet,

He lived in The Hague and was there for three days on, three days off, and then sometimes not at all.

want hij liep altijd, ga jij maar feestvieren met je vriendjes en dat hoef ik allemaal niet,

because he always walked, you go party with your friends and I don't need any of that.

want het was een vrij introverte man, maar toen werd hij ziek en dat was in de corona

because he was a rather introverted man, but then he got sick and that was during the corona.

gebeuren.

happen.

Ja, want dat is recent, hè?

Yes, because that's recent, isn't it?

Ja, dat is recent, ja.

Yes, that is recent, yes.

En hij had, nou ja, hij had die rotziekte, zullen we maar zeggen.

And he had, well, he had that damn disease, shall we say.

Ja.

Yes.

En toen zijn we samen gaan leven hier.

And then we started living together here.

Ja, in Amsterdam.

Yes, in Amsterdam.

In Amsterdam.

In Amsterdam.

Bij jou thuis, in jouw huis.

At your home, in your house.

Ja.

Yes.

Dat hebben jullie ongeveer een half jaar, denk ik, hè?

You've had that for about half a year, I think, right?

Ja, langer.

Yes, longer.

Langer.

Longer.

Ja, langer.

Yes, longer.

En hij is al een jaar geleden overleden.

And he passed away a year ago.

Ja.

Yes.

Bijna een jaar nu.

Almost a year now.

Bijna een jaar.

Almost a year.

Ja.

Yes.

De tijd dat we dit opnemen is eind oktober, 31 oktober.

The time we are recording this is late October, October 31.

Ja.

Yes.

Hij is 9 december overleden.

He passed away on December 9th.

Ja.

Yes.

Vredig.

Peaceful.

En vlak daarna.

And just after that.

En toen, inderdaad, toen dacht de duivel, en je had me al flink te pakken gehad de laatste

And then, indeed, then the devil thought, and you had already quite caught me the last time.

jaren, enorm te pakken met vrienden die allemaal overleden zijn.

Years, incredibly difficult with friends who have all passed away.

En een van mijn beste vrienden is ook overleden, tweeënhalf jaar geleden, en die, dit is

And one of my best friends also passed away, two and a half years ago, and that, this is

er nu ook al drie, daar ging ik altijd mee feesten en uit en, en, en, en, nou ja, dat

there are already three now, I used to go out and party with them, and, and, and, well, that

was een van m'n maatjes waar ik altijd alles mee deed en, nou, die was binnen één nacht,

was one of my buddies with whom I did everything, and, well, he was gone in one night,

was ie er niet meer.

was he no longer there.

Nee.

No.

Dus dat was ook maar een paar jaar geleden.

So that was just a few years ago.

Ja.

Yes.

Dus dat was een enorme klap.

So that was a huge blow.

Nou ja.

Well then.

Ik ben er achteraan.

I am following up on it.

Ja.

Yes.

Het was de tweede klap.

It was the second blow.

De twee mannen waar ik het meest van hield, waren er ineens niet, zijn er ineens niet meer.

The two men I loved the most were suddenly gone, are suddenly no more.

Nou, hoe, hoe moet je dan verder?

Well, how, how do you proceed from there?

Ja.

Yes.

Nou ja, en je zei net alsof de duivel dacht, er is nog niet genoeg.

Well, and you just said as if the devil thought, there's not enough yet.

Nee, de duivel, ja.

No, the devil, yes.

In de richting van Hedy L. gestuurd.

Sent in the direction of Hedy L.

Ja, terwijl ik altijd gezegd heb, ik ben een zondagskind, ik ben gelukkig, er gebeurt

Yes, while I have always said, I am a Sunday child, I am happy, things happen.

mij nooit wat.

never anything to me.

Ik ben, het leven is fantastisch en top, maar na Ben, was ik wel totaal de weg kwijt.

I am, life is fantastic and great, but after Ben, I was completely lost.

Ja.

Yes.

Toen Ben overleed, was ik totaal de weg kwijt.

When Ben passed away, I was completely lost.

Ja.

Yes.

Ja, er was een tijd dat je...

Yes, there was a time when you...

Nou, toen wilde ik niet meer.

Well, then I didn't want to anymore.

Nee, ik dacht, weet je wat ik doe?

No, I thought, you know what I'm going to do?

Ik, want ik werd toen ziek, heel ziek zelfs, en toen dacht ik nou, als ik nou slim ben,

I, because I got sick then, very sick even, and then I thought well, if I’m smart now,

blijf ik gewoon in bed liggen en doe net een gekke loefje en dan ga ik vanzelf wel dood.

I'll just stay in bed and do a silly little thing and then I'll just naturally die.

En mijn andere, ik heb heel veel vrienden en mijn familie natuurlijk, maar ik dacht,

And my other, I have a lot of friends and of course my family, but I thought,

misschien vinden ze me wel en ik ga niet meer eten, ik blijf gewoon in bed en dan is

maybe they will find me and I won't eat anymore, I'll just stay in bed and then it's

het heel snel voorbij.

it goes by very quickly.

Nou, zo werkt het natuurlijk helemaal niet in het leven.

Well, that's not how it works in life at all.

En iemand, een vriendinnetje van mij zei, het, we gaan één keer in de week boodschappen

And someone, a girlfriend of mine said, we go grocery shopping once a week.

doen en hè, een beetje leuk, blablabla.

do and hey, a little fun, blablabla.

En ik had nog meer vriendjes hoor, die zeiden allemaal, we gaan dit doen en we gaan, maar

And I had even more friends, you know, who all said, we're going to do this and we're going to, but

ik had nergens, ik zei, nee jongens, laat mij nou maar met rust, laat mij nou maar lekker

I had nowhere, I said, no guys, just leave me alone, just let me be comfortable.

rouwen.

mourning.

Maar dat was een enorme excuus voor, om dood te gaan.

But that was a huge excuse for dying.

Ja.

Yes.

En, en op een dag kwam, kon ik niet meer lopen.

And one day came, I could no longer walk.

Toen was het, en toen kwam een vriendinnetje mij halen.

Then it was, and then a friend came to pick me up.

En, nou, wij op pad.

And, well, we’re on our way.

Ja.

Yes.

Op pad.

On the road.

En toen zei ik ineens tegen haar, ik kan niet meer lopen.

And then I suddenly said to her, I can't walk anymore.

En toen zei ze, ik bedoel, je kan niet meer lopen.

And then she said, I mean, you can't walk anymore.

Ik zei, nee, ik kan niks meer.

I said, no, I can't do anything anymore.

Nou, toen was het, de volgende dag zat ik in het ziekenhuis.

Well, the next day I was in the hospital.

Ja.

Yes.

En, nou, toen kreeg ik, een hele zware operatie heb ik toen gekregen.

And, well, then I had to undergo a very serious surgery.

En toen zei die arts, ja, het is allemaal niet zo best, het ziet er niet zo best uit.

And then the doctor said, yes, it's all not so great, it doesn't look so good.

En toen zei ik, ja, maar ik wil leven.

And then I said, yes, but I want to live.

En toen zei ze, ja, maar je wilde toch zo graag dood?

And then she said, yes, but you wanted so badly to be dead, didn't you?

Ik zei, ja, dat wilde ik.

I said, yes, I wanted that.

Maar nu niet meer.

But not anymore.

En toen keek ze me een beetje verbijsterd aan.

And then she looked at me a little bewildered.

Toen zei ik, nee, ik vind het zo egocentrisch.

Then I said, no, I find it so egocentric.

Al mijn familie en, en mijn vrienden, die allemaal een enorm verdriet hebben.

All my family and my friends, who are all experiencing immense sorrow.

En waarvoor?

And for what?

In godsnaam.

In God's name.

Waarom moet ik hun dat aandoen?

Why should I put them through that?

Omdat ik zo nodig dood wil.

Because I so desperately want to die.

Het is niet eerlijk, tegenover hun.

It's not fair to them.

Daar zijn ze mij ook te diva voor, allemaal.

They are all too much of a diva for me as well.

Dus ik, ik ben aan het surviven nu, als een, als een gek.

So I, I am surviving now, like a, like a crazy person.

Ja.

Yes.

En het lukt me behoorlijk goed, moet ik zeggen.

And I must say I'm doing quite well.

Ja.

Yes.

Ja, want toen is dus geconstateerd dat die ziekte er is, waarvan jij zegt dat die er niet is.

Yes, because it was then established that that disease exists, which you say does not exist.

Niet omdat je niet gelooft, maar omdat het een betere levensinstelling is.

Not because you don’t believe, but because it’s a better attitude towards life.

Ja, ik denk het wel.

Yes, I think so.

Denk het ook?

Do you think so too?

Ja, ik denk wel dat je, als je optimistisch blijft.

Yes, I do think that if you remain optimistic.

En, ehm, ja, het heeft met optimisme te maken.

And, um, yes, it has to do with optimism.

Je hoeft niet alles te doen, wat, wat, wat de anderen zeggen.

You don't have to do everything that the others say.

Van, ga nou mee, niet doen.

Come on, just go with me, don’t do that.

Dat moet je allemaal niet willen.

You shouldn't want all that.

Of, dat hoeft ook allemaal niet.

Or, that doesn't have to happen at all.

Maar je moet wel in het leven blijven geloven.

But you do have to believe in life.

En, en, eh, en ik heb altijd heel erg in het leven geloven.

And, and, uh, I've always believed very much in life.

Ja.

Yes.

En ik heb veel, hele nare dingen meegemaakt in mijn leven.

And I have experienced many very unpleasant things in my life.

Maar ook hele fantastische dingen.

But also really fantastic things.

Dus, ja, eh, dan moet je kiezen of delen of je wil in die kist gaan liggen.

So, yeah, uh, then you have to choose whether to share or if you want to lie in that coffin.

En ik zeg, nee, dat wil ik helemaal niet.

And I say, no, I don't want that at all.

Ik wil gewoon door.

I just want to move on.

Ja.

Yes.

Ik wil nog een tijdje door.

I want to keep going for a while longer.

Ja.

Yes.

En, dat, dat ga je ook natuurlijk.

And, that, of course, you are going to do as well.

En dat gaat je ook.

And that goes for you too.

En, dat, wat wij nu gaan doen in, in deze gesprekken is, met die energie die jij hebt, met die instelling die je hebt, eh, met het gevoel wat je altijd hebt gehad, dat je mazzel hebt gehad in je leven.

And what we are going to do now, in these conversations, is, with the energy you have, with the mindset you have, uh, with the feeling you have always had, that you have been lucky in your life.

Ja.

Yes.

Daar gaan we de gesprekken in.

There we go into the conversations.

Eh, maar, nou, zoals we nu net al hebben gehoord, je, je, je mijt ook geen onderwerpen, weet je wel.

Uh, but, well, as we just heard, you, you, you don't avoid any topics, you know.

Eh, je hebt ook, eh, daarmee, tegen mij gezegd vooraf dat je het, dat je niet wil gezien worden als, eh, degene die ziek is en alleen maar daarop in te, eh, gevraagd wil worden.

Eh, you also, eh, said to me beforehand that you don’t want to be seen as, eh, the one who is sick and only want to be asked about that.

Nee, dat wil ik absoluut niet.

No, I absolutely do not want that.

Dat gaat bij wijze van spreken.

That goes by way of speaking.

Nee.

No.

Dus dat, dat, nou ja, dat is, dat is je aarzeling, maar, eh, we weten, nou ja, tegelijkertijd wil je het niet uit de weg gaan.

So that, that, well, that is, that is your hesitation, but, uh, we know, well, at the same time you don't want to avoid it.

Dus we gaan gewoon een aantal grote dingen uit je leven bespreken.

So we are just going to discuss a number of big things in your life.

Je zegt net, ik heb fantastische dingen meegemaakt en hele vervelende dingen.

You just said, I have experienced fantastic things and very annoying things.

We gaan de duivel en de lieve heer misschien, eh, kijken wat ze, wat ze aangericht hebben in jouw leven.

We are going to take a look at what the devil and the good Lord have done in your life.

Ja.

Yes.

We gaan beginnen met, eh, niet, niet nu, want dit was een begin aflevering, maar de eerstvolgende aflevering gaat, eh, over daar waar we je van kennen.

We're going to start with, uh, not, not now, because this was a pilot episode, but the next episode will, uh, be about where we know you from.

Dat is onvermijdelijk dat we het gaan hebben.

It is inevitable that we are going to talk about it.

Onvermijdelijk is het.

It is inevitable.

Het is gruwelijk, maar waar.

It is horrific, but true.

Over het Songfestival, dat gaan we eerst doen.

About the Song Festival, we will do that first.

En dan gaan we daarna over een aantal andere dingen spreken.

And then we will talk about a number of other things afterwards.

Ja, oké.

Yes, okay.

Nou, oké.

Well, okay.

Eh, ik hoop dat de mensen gaan luisteren naar de volgende aflevering.

Eh, I hope that people will listen to the next episode.

Ja, dat hoop ik ook, ja.

Yes, I hope so too, yes.

En dat ze niet erg van me schrikken.

And that they are not very startled by me.

Nee, nou, een beetje schrikken mag wel, toch?

No, well, a little scare is fine, right?

Een beetje, nou, nee.

A little, well, no.

Nee, nee, oké.

No, no, okay.

Nee, ze, ze moeten niet van me gaan schrikken.

No, they shouldn't be scared of me.

Nee, oké.

No, okay.

En ik ben, eh, nog steeds een heel gelukkig mens, wat ik altijd geweest ben.

And I am, uh, still a very happy person, which I have always been.

Oké.

Okay.

Mooi laatste woord.

Beautiful last word.

We gaan snel naar de volgende aflevering.

We're going quickly to the next episode.

Oké.

Okay.

Hedi, we gaan het over allerlei dingen uit je leven hebben.

Hedi, we are going to talk about all sorts of things from your life.

Dat hebben we bedacht met elkaar.

We came up with that together.

Het veelgewogen leven van mij.

The heavily weighed life of mine.

Het heel gewogen leven van Hedi Lester.

The fully weighed life of Hedi Lester.

Oh lala.

Oh wow.

Ja, Hedi Lester in de mazzel noemend, omdat je zelf vindt dat je heel veel geluk hebt gehad.

Yes, calling Hedi Lester lucky because you believe you have had a lot of luck.

Ja.

Yes.

Toch?

Right?

Ja.

Yes.

En ik ben haar ook nog geboren op, eh, vaderdag.

And I was also born on, uh, Father's Day.

Oh.

Oh.

Zo, zoet hè?

Oh, so sweet, right?

Heel zoet.

Very sweet.

Ja.

Yes.

En ook op een zondag dus dan.

And also on a Sunday then.

Ja.

Yes.

Letterlijk zondag.

Literally Sunday.

Ja.

Yes.

Oké.

Okay.

Nou, dat is al heel mooi.

Well, that's very nice.

We gaan het over een aantal thema's hebben, hebben we in de trailer die we hebben gemaakt

We are going to discuss a number of themes, as we have in the trailer we made.

ook al aangekondigd.

also announced.

We gaan het, denk over familie hebben, we gaan het over liefdes hebben, over roem en misschien

We're going to talk about having family, we're going to talk about love, about fame, and maybe

ook een beetje over de dood.

also a little about death.

Vrolijk onderwerp.

Cheerful subject.

Ja, ook veel vrolijk onderwerp.

Yes, also a very cheerful subject.

Ja.

Yes.

Maar, eh, ja, wij kunnen het niet vermijden, wij moeten het toch eerst hebben over waar

But, uh, yes, we can't avoid it; we still have to talk about where first.

ik denk veel mensen jou van kennen en wat een ambivalent iets is in je leven.

I think many people know you, and what an ambivalent thing it is in your life.

Ja.

Yes.

Dat mag ik toch wel zo zeggen.

I can say it that way, can't I?

Ja.

Yes.

Namelijk het Songfestival.

Namely the Song Festival.

Ja.

Yes.

In 1977 deed jij mee aan het Nationaal Songfestival.

In 1977, you participated in the National Song Festival.

Dat heb je tegenwoordig niet meer, maar er was de selectie om een liedje te vinden voor

You don't have that anymore these days, but there was the selection to find a song for

het Eurovisie Songfestival voor Nederland.

the Eurovision Song Contest for the Netherlands.

Daar deden toen best heel veel bekende artiesten aan mee, gaan we het straks over hebben.

A lot of famous artists participated in that back then, we'll talk about it later.

Jij won dat als eigenlijk relatief onbekende.

You won that as someone who was actually relatively unknown.

Je had al wel een beetje carrière, gaan we het misschien ook nog even over hebben.

You did have a bit of a career, maybe we should talk about that too.

Maar goed, jij ging dus daarna naar Engeland, want daar werd het, net als volgend jaar, toen

But well, you went to England afterwards, because that was where it happened, just like next year, then.

ook gehouden.

also held.

Ja.

Yes.

Je deed mee met een liedje, De Mallenmolen, zo heet dat.

You participated in a song, The Mallenmolen, that's what it's called.

Een liedje van je broer, Frank Afolter.

A song by your brother, Frank Afolter.

Muziek.

Music.

Ja.

Yes.

Muziek.

Music.

En een tekst van Wim Hogekamp, destijds bekende tekstschrijver en cabaretier.

And a text by Wim Hogekamp, then a famous lyricist and cabaret artist.

En je werd daar dertiende, geloof ik.

And you came thirteenth there, I believe.

Ja.

Yes.

Nee, twaalfde.

No, twelfth.

Twaalfde?

Twelfth?

Ja, twaalfde.

Yes, twelfth.

Ja.

Yes.

En, maar goed, vervolgens heb jij ongeveer 35 jaar geweigerd om dat liedje nog te zingen.

And, well, then you refused to sing that song for about 35 years.

Ja.

Yes.

Ik vond het gruwelijk.

I found it horrific.

Je vond het gruwelijk.

You found it gruesome.

Maar laten we beginnen bij het begin.

But let’s start at the beginning.

Ja.

Yes.

Want dit is heel moeilijk met mij, hè, een begin maken.

Because this is very difficult for me, isn't it, to make a start.

Ja.

Yes.

Ja, nou, we gaan beginnen bij het begin.

Yes, well, we will start at the beginning.

Gaan we gewoon doen.

Let's just do it.

Ja.

Yes.

Hoe kwamen ze...

How did they come...

In godsnaam aan jou.

In God's name to you.

Ja.

Yes.

Hoe kwamen ze bij jou?

How did they find you?

Nou, ik weet het niet.

Well, I don't know.

Ik weet het niet.

I don't know.

Ze kwamen bij jou.

They came to you.

Ja.

Yes.

Hoe kwamen ze bij jou?

How did they end up with you?

Nou, ik werkte in die tijd in Américain, in Amsterdam, dat grote restaurant, weet je

Well, I was working at that time in Américain, in Amsterdam, that big restaurant, you know?

wel, hotel, Américain, op de Leidsplein.

Well, hotel, Américain, at the Leidseplein.

Daar werkte, daar zong ik.

There I worked, there I sang.

En ja, de pi's zijn geen hond tegenaan, hoor, want ze lulden allemaal er doorheen.

And yes, the pies aren't a dog against it, you know, because they were all talking over each other.

En ik stond er wel, maar het was, ja, het hield niks over.

And I was there, but it was, yes, it didn't leave anything over.

En toen was Nico knapper, maar ja, dit zegt een hele hoop mensen niet.

And then Nico was more handsome, but yes, this doesn't mean a lot to many people.

En de regisseur.

And the director.

Ja, zijn regisseur.

Yes, his director.

En die zei, waarom ga jij nou niet meedoen aan het Songfestival?

And she said, why aren't you going to participate in the Song Festival?

Nou, ik keek hem aan en zei, het Songfestival, daar heb ik helemaal geen behoefte aan.

Well, I looked at him and said, I have no desire for the Song Festival at all.

Zo'n commerciële toestand vind ik helemaal niks.

I don't like such a commercial situation at all.

Zei hij, nou, je wilt al zo graag beroemd worden.

He said, well, you want to become famous so badly.

En ik was toen zo naïef van beroemd.

And I was so naïve about being famous.

Dat vond ik nog iets wat veel meisjes en jongens hebben helemaal nu.

I found that to be something that many girls and boys have, especially now.

Iedereen wil beroemd worden.

Everyone wants to become famous.

Hij zei, dat is de enige manier om beroemd te worden.

He said, that is the only way to become famous.

Ik zei, nou, ik wil wel meedoen, maar dan moet mijn broertje, Frank,

I said, well, I would like to join, but then my little brother, Frank,

en die was toen acht jaar jonger dan ik,

and she was then eight years younger than I.

mee de muziek schrijven.

writing with the music.

Ja.

Yes.

Hoe oud was jij toen zelf?

How old were you yourself?

27.

27.

27, ja.

27, yes.

En toen zei die broertje, Frank,

And then that little brother, Frank, said,

ik zei, ja, mijn broertje is de enige die de muziek mag schrijven.

I said, yes, my little brother is the only one who is allowed to write the music.

Nou, dat heeft Frank ook gedaan.

Well, Frank did that too.

Toen zeiden wij, ja, ik had een coach in die tijd.

Then we said, yes, I had a coach at that time.

En dat klinkt een beetje raar, maar ik had een echte coach, Marino.

And that sounds a bit strange, but I had a real coach, Marino.

En die wist wel ergens een tekstschrijver op een zolderkamertje zitten.

And he knew there was a copywriter sitting in a small attic room somewhere.

En die kon prachtig teksten schrijven, zei hij.

And he could write beautiful texts, he said.

En dat was inderdaad weer Mogenkamp.

And that was indeed Mogenkamp again.

En die zat inderdaad op een zolderkamer.

And she was indeed in an attic room.

Maar die woonde gewoon hier in Amsterdam op kamers.

But he just lived here in Amsterdam in a room.

Ja, die woonde gewoon op een zolderkamer.

Yes, he/she simply lived in an attic room.

En die was ook hartstikke jong.

And he was also really young.

Ja, die was ook piepjong.

Yes, she was very young as well.

Dus ook iets van 19 of 20, zoiets?

So something like 19 or 20, something like that?

Ja, die was net zo oud als ik.

Yes, she was just as old as I was.

Oh, oké.

Oh, okay.

Die was net zo oud als ik.

She was just as old as I was.

En, nou, die, misschien was die wel iets jonger, maar niet veel.

And, well, that one, maybe he was a bit younger, but not much.

En, nou, Frank en hij zijn toen samen gekomen.

And, well, Frank and he got together then.

En toen hebben ze samen geknutseld.

And then they crafted together.

Want de Malamore was ook al klaar, min of meer.

Because the Malamore was also ready, more or less.

Dat had hij al geschreven ooit.

He had already written that once.

Maar er zat helemaal geen muziek bij.

But there was no music at all.

Oh, dat is goed.

Oh, that's good.

En toen hebben ze geknutseld met z'n tweeën.

And then they tinkered together.

En dat is de Malamore geworden, uiteindelijk.

And that has become the Malamore, in the end.

En kan je je nog herinneren hoe dat er vervolgens ging?

And can you still remember how that went afterwards?

Heb jij dat dan hier, nou, niet hier, maar heb je dat toen in je huis daar gehoord voor het eerst?

Did you hear that over there, well, not here, but did you hear that for the first time in your house back then?

Weet je dat nog?

Do you remember that?

Wanneer ik het voor het eerst hoorde?

When did I hear it for the first time?

Ja.

Yes.

Ja, Frank en hij hebben dat gewoon toen zitten spelen en zingen.

Yes, Frank and he just sat there playing and singing.

Oh, jij was erbij?

Oh, you were there?

En toen op een gegeven moment kwam ik erbij, ja.

And then at one point I joined in, yes.

Ja.

Yes.

En toen was het klaar.

And then it was done.

Maar, goed, jij moest dat gaan zingen.

But, well, you had to go sing that.

Weet je nog wat je eerste indruk was toen van het liedje?

Do you remember what your first impression was of the song?

Ja, toen dacht ik, wat een moeilijk lied, dacht ik.

Yes, then I thought, what a difficult song, I thought.

Om te zingen.

To sing.

Ik vond het moeilijk.

I found it difficult.

Ja, het was niet makkelijk om te zingen.

Yes, it was not easy to sing.

Want het lijkt heel makkelijk, maar dat is het dus niet.

Because it looks very easy, but it is not.

En de tekst vond ik heel heftig.

And I found the text very intense.

Ik dacht, jeetje, wat een moeilijke tekst is dit.

I thought, wow, what a difficult text this is.

En ik was toen nog niet zo met, echt met teksten bezig.

And I wasn't really into, really into texts back then.

In de zin dat je nu, als ik het nu zing,

In the sense that you now, if I sing it now,

dan zing ik het ook totaal anders.

Then I will sing it completely differently.

Maar toen dacht ik, ja, Malle Molen, voor het leven, ja, nou.

But then I thought, yes, Crazy Mill, for life, yes, well.

Maar iedereen vond dat geweldig.

But everyone thought that was great.

Ja, want de tekst moet, voor de mensen die het niet kennen,

Yes, because the text needs to be for the people who do not know it.

iedereen zal het kennen, maar dat gaat eigenlijk over de rol die iedereen speelt in het leven.

Everyone will know it, but it actually pertains to the role that everyone plays in life.

Ja, en dat je er zo af kan donderen van het, dat je niet weg moet.

Yes, and that you can just fall off it, that you don't have to leave.

Ja, hoe moet ik dat nou zeggen?

Yes, how am I supposed to say that?

Ja, het is een metafoor, hè.

Yes, it's a metaphor, isn't it?

Dus de Malle Molen, de paartjesmolen, zeggen ze in Vlaanderen,

So the Crazy Mill, the couples' mill, they say in Flanders,

eigenlijk daarmee, ja, dat is de metafoor voor het leven.

Actually with that, yes, that's the metaphor for life.

En dan zing jij ook, voor iedereen is er een paartje bij.

And then you sing too, there is a pair for everyone.

Ja.

Yes.

Dus je hebt je eigen plek, maar soms wil je het opgeven.

So you have your own place, but sometimes you want to give it up.

Ja.

Yes.

Dan wil je even...

Then you want to...

Of je flikkert hem vanaf.

Just forget it.

Ja, dan heb je geen zin meer.

Yes, then you don't feel like it anymore.

Nee, en dan moet je, daar moet je vooruitkijken, dat je mee, dat je meegaat met, met het leven.

No, and then you have to look ahead, that you go along with, with life.

Ja, in de Malle Molen van het leven draait iedereen zijn eigen rondje mee, dat is de hoofdzin.

Yes, in the Mad Mill of life, everyone takes their own turn, that is the main point.

En daar dacht jij toen van...

And what did you think of that then...

Nou, dat is best een heavy tekst.

Well, that's quite a heavy text.

Ja, ik vond het wel moeilijk, ja.

Yes, I found it quite difficult, yes.

Ik denk, als ze dat nou maar begrijpen, mensen.

I think, if only they could understand that, people.

Want ik vind het al moeilijk om te begrijpen.

Because I already find it hard to understand.

Want ik was vrij, ik was vrij kinderlijk nog, hoor, in die tijd.

Because I was free, I was still childishly free, you know, back then.

Ik was wel 27.

I was 27.

Maar ik leek ook veel jonger en ik, ja, ik danste een beetje zo door het leven heen.

But I also looked much younger and I, yes, I danced a little through life.

Ik vond het allemaal, ik vond alles wel leuk.

I found it all, I found everything quite nice.

Ik had nooit heftige dingen ook meegemaakt.

I had never experienced intense things either.

En zo'n zongfestival, dat zei mij helemaal niks.

And such a singing festival, that didn't mean anything to me at all.

Had je toen wel, wel eens gekeken naar het zongfestival?

Did you ever watch the song festival back then?

Ja, we keken wel als kind, ja, we keken er wel naar.

Yes, we did watch it as kids, yes, we did look at it.

Ja.

Yes.

En weet je dan nog welke zangers of zangeressen je daar dan van kende?

And do you still know which singers you recognized from there?

Nou, pff, moeilijk hoor.

Well, pff, difficult you know.

Want mijn moeder, die keek er wel vaak naar en wij keken daar mee.

Because my mother often watched it and we watched it with her.

Nee, ik kende er niet echt mensen.

No, I didn't really know anyone there.

Nee, nee.

No, no.

Ja, Teddy Song, mijn moeder zong ook, hè.

Yes, Teddy Song, my mother sang too, didn't she?

Ah ja?

Oh really?

Dus die werkte met Teddy Scholten en met Cory Brocken en al dat soort mensen.

So he worked with Teddy Scholten and with Cory Brocken and all those kinds of people.

Daar werkte mijn moeder ook mee.

My mother also worked there.

Ja, twee van de mensen die aan het begin in de jaren 50 mee deden.

Yes, two of the people who participated at the beginning in the 1950s.

Ja, die hebben daar allemaal aan meegemaakt.

Yes, they all experienced that.

En allebei voor Nederland gewonnen hebben.

And both won for the Netherlands.

Ja.

Yes.

En je moeder zong wel met Cory Brocken en Teddy Scholten.

And your mother did sing with Cory Brocken and Teddy Scholten.

Ja, ja.

Yes, yes.

En die heeft ook bij Toon Hermans gezeten.

And that has also been with Toon Hermans.

Maar als achtergrondzangeres?

But as a backing singer?

Nee.

No.

Gewoon, mijn moeder was echt, nee, mijn moeder was de Nederlandse Jenna Durbin.

Just, my mother was really, no, my mother was the Dutch Jenna Durbin.

Ja.

Yes.

Dat zegt mensen helemaal niets.

That means nothing to people at all.

Maar dat was een hele beroemde zangeres, actrice.

But that was a very famous singer, actress.

Ja.

Yes.

En daar werd ze mee vergeleken.

And that's what she was compared to.

Wat mooi.

How beautiful.

Ja.

Yes.

Ja, want even nog je muzikale achtergrond.

Yes, just to touch on your musical background again.

Jouw ouders, of je vader eigenlijk, had een restaurant in die tijd.

Your parents, or actually your father, had a restaurant at that time.

Ja.

Yes.

Nou, de Bamboo Bar, hij had een bar in die tijd.

Well, the Bamboo Bar, he had a bar at that time.

Een bar?

A bar?

Ja, en toen ik met dat zongfestival, toen had hij een restaurant.

Yes, and when I was at that singing festival, he had a restaurant.

Ja.

Yes.

En ook in de buurt van het Leidseplein, hè?

And also near the Leidseplein, right?

Ja, alles in de buurt van het Leidseplein.

Yes, everything near Leidseplein.

En daar zong je ook wel, daar trad je ook wel op?

And you also sang there, you also performed there?

Ja, heel veel.

Yes, a lot.

Heel vaak.

Very often.

Daar ben ik ook door gaan reizen.

That's where I also continued traveling.

Ja, want op een gegeven moment ben je in de vroegere jaren zeventig, ben je een duo gaan

Yes, because at one point you are in the early seventies, you became a duo.

vormen.

shapes.

Ja.

Yes.

Dat heette April Shower.

It was called April Shower.

Ja, klopt.

Yes, that's right.

En daar, jullie zongen Engelstalig toen, helemaal niet malle molenachtige teksten, hè?

And there, you were singing in English back then, not at all silly windmill-like lyrics, right?

Nee, helemaal niks, nee.

No, nothing at all, no.

Nee.

No.

En je had een klein heetje, klein beetje in Nederland.

And you had a little heat, a little bit in the Netherlands.

Ja, de Railroad Song.

Yes, the Railroad Song.

De Railroad Song.

The Railroad Song.

Ja.

Yes.

En dat is in het buitenland iets, in sommige buitenlanden iets bekender geworden, toch?

And that has become something more familiar abroad, in some foreign countries, right?

Ja.

Yes.

Ja, dat is heel raar.

Yes, that's very strange.

In Mexico gingen we naartoe.

We went to Mexico.

Op een gegeven moment, we zaten gewoon in het restaurant van mijn vader te zingen.

At one point, we were just singing in my father's restaurant.

En er kwam er weer iemand die zei, wil je naar Mexico?

And then someone else came along who said, do you want to go to Mexico?

En dan keken wij elkaar aan, Gert en ik.

And then we looked at each other, Gert and I.

Ja hoor, we willen wel naar Mexico.

Sure, we want to go to Mexico.

We dachten, dat is een idioot, die man die zegt maar wat.

We thought, that is an idiot, that man just says whatever.

Nou, een week later lag er een contract en dan konden we naar Mexico.

Well, a week later there was a contract and then we could go to Mexico.

En dan waren we, dan hadden we televisie en een club staan en we stonden in de kranten.

And then we were, we had television and a club, and we were in the newspapers.

En toen kwamen we terug in Nederland en dat was weer helemaal niks.

And then we returned to the Netherlands and that was completely nothing again.

Was weer niks, ja.

It was nothing again, yes.

Ja, was helemaal niks.

Yes, it was nothing at all.

Dus je had een beetje, ja, een beetje aan de room geroken, zeg maar.

So you had smelled a bit, yes, a bit of the cream, so to speak.

Ja, ja.

Yes, yes.

Een klein beetje.

A little bit.

Maar ja, en ik had een partner, die partner, die gitaarist, die was heel nuchter en die

But yes, and I had a partner, that partner, that guitarist, he was very down-to-earth and he

snapte er helemaal niks van.

didn't understand anything at all.

En ik had nog wel iets van, oh god, wat leuk.

And I still had something like, oh god, how nice.

En ik vond het allemaal wel geweldig.

And I thought it was all amazing.

Maar ik wilde nooit, zoals Mexico, degene die mij daar naartoe had gehaald, was een hele

But I never wanted, like Mexico, the one who had taken me there, was a whole

beroemde man.

famous man.

En die, die wilde dat ik een carrière ging maken in Mexico.

And that one wanted me to make a career in Mexico.

Want die wilde me daar houden.

Because they wanted to keep me there.

Maar ik, ik had de MW.

But I, I had the MW.

Als solozangeres wilde die je toch?

As a solo singer, you wanted that, right?

Ja, hij wilde me als solozangeres.

Yes, he wanted me as a solo singer.

Ja.

Yes.

En ik sprak een beetje Spaans.

And I spoke a little Spanish.

En ik zong ook Spaans.

And I also sang in Spanish.

Dus ja, die vond het wel heel interessant, die man.

So yes, he found it very interesting, that man.

Ja.

Yes.

Raúl Belasco heette die.

That was the name of Raúl Belasco.

Hij heeft, als ik tegen Mexicanen zeg, die ik wel eens tegenkom, van kennen jullie Raúl

He has, when I say to Mexicans that I occasionally meet, do you know Raúl?

Belasco?

Belasco?

Ja, die kennen ze wel.

Yes, they know that well.

Het was net een soort Willem Duys.

It was just like a kind of Willem Duys.

Ja, ja.

Yes, yes.

Dus nou ja, dat had je achter de rug.

So well, that was behind you.

Je zong dan in het restaurant van je, van je vader.

You sang then in the restaurant of your, of your father.

En ook op een andere manier.

And also in another way.

Ja.

Yes.

Op het Leidseplein sowieso, bij Américain op zondag geloof ik.

At Leidseplein for sure, at Américain on Sunday I believe.

Ja.

Yes.

Op heavier.

On heavier.

Nou daar...

Well there...

Daar...

There...

En daar waren we?

And there we were?

Ja.

Yes.

Daar is...

There is...

Daar is het gebeurd.

That's where it happened.

Daar is zo'n festival begonnen, ja.

A festival has started there, yes.

Ja, toen heb je, nou het liedje voorgesteld, denk ik, aan de organisatie van Dit is het

Yes, then you, well, proposed the song to the organization of This is it.

dan, hier kom ik mee.

Then, here I come with this.

Ja.

Yes.

En dat...

And that...

Vertelling vond ik goed.

I found the story good.

Dat, dat heb ik niet eens eh gedaan hoor.

That, I didn't even do that, you know.

Ik geloof dat Nico dat heeft gedaan.

I believe that Nico did that.

genes는데요.

It seems that you've mixed languages, as "genes는데요" appears to contain Korean ("는데요") and not Dutch. Could you please clarify or provide a text that is entirely in Dutch for translation?

Ik weet niet hoe dat gaan rollen is.

I don't know how that's going to roll.

Maar goed, toen heb je op een bepaald moment gehoord Jij gaat meedoen

But well, at a certain point you heard You're going to participate.

Ja.

Yes.

Een van de, ik geloof, tien acts.

One of the, I believe, ten acts.

Tien, ja.

Ten, yes.

Met Bonnie Sinclair.

With Bonnie Sinclair.

Maggie McNeil.

Maggie McNeil.

Maggie McNeil en Oscar Harris.

Maggie McNeil and Oscar Harris.

Ja, in die tijd grote namen.

Yes, big names in that time.

Ja, grote namen.

Yes, big names.

Een groep bekende mensen.

A group of famous people.

Eigenlijk Rita Hoving.

Actually, Rita Hoving.

Ja, Rita Hoving.

Yes, Rita Hoving.

Hele bekende namen ook, ja.

Very well-known names too, yes.

En jij was daar eigenlijk als een van de weinig onbekende.

And you were actually there as one of the few unknowns.

Niemand had nog van je gehoord.

No one had heard from you yet.

Nee.

No.

Je moest, je zong daar je liedje.

You had to, you sang your song there.

Volgens mij zong je ook vrij aan het begin van het programma.

I think you also sang quite early in the program.

Weet je dat nog?

Do you remember that?

Geen idee.

No idea.

Nou ja, dat weet ik niet meer.

Well, I don't know that anymore.

Nee, want iedereen vond me echt een outcast.

No, because everyone really thought I was an outcast.

Ja.

Yes.

Omdat ik A, ik was van, ik ga dit wel doen.

Because I A, I was from, I will do this.

Beetje zo.

A little bit like this.

Maar iedereen was bloednerveus.

But everyone was extremely nervous.

Dat weet ik nog wel.

I still remember that.

Iedereen had de zenen, want iedereen wilde dat winnen.

Everyone had the jitters, because everyone wanted to win.

En ik zei alleen maar steeds, nou, ik hoef niet te winnen hoor, jongens.

And I just kept saying, well, I don't need to win, you know.

Want ik, nou weet iedereen wie ik ben.

Because I, now everyone knows who I am.

En that's it.

And that's it.

En winnen?

And win?

Nee.

No.

En ik ben al niet iemand die, competitie, daar heb ik niks mee.

And I'm not someone who, competition, I have nothing to do with that.

Ja, nou ja, toen woon ik het dus wel.

Yes, well, at that time I did live there.

Ja.

Yes.

Maar had je toen wel een beetje een idee van, nou hierdoor kan ik me een beetje laten zien.

But did you at that time have a bit of an idea of, well, this way I can show myself a bit.

En wie weet wat er daarna gebeurt.

And who knows what happens afterwards.

Nou, ik dacht, ik dacht, zo, dat heb ik in mijn pocket.

Well, I thought, I thought, like, I've got this in my pocket.

En nu kan ik het theater in.

And now I can go to the theater.

Want nu wil ik theater gaan maken.

Because now I want to make theater.

Ik heb, nu weten ze wie ik ben.

I have, now they know who I am.

En nu ga ik het theater in.

And now I'm going to the theater.

Ja.

Yes.

Dat wat ik even mis.

That is what I miss a little.

Dat wilde je.

That is what you wanted.

Ja, theater en niet alleen maar zingen in het theater, maar ook spelen.

Yes, theater and not just singing in the theater, but also acting.

Ja.

Yes.

Een monoloog eventueel doen, dat soort dingen.

Maybe do a monologue, that kind of thing.

Dat, dat was, dus het Songfestival, Nationals Songfestival was bedoeld als opstapje daartoe.

That, that was, so the Song Festival, the National Song Festival was intended as a stepping stone to that.

Ja.

Yes.

Ja, liep niet helemaal zo.

Yes, it didn't go quite like that.

Nee, dat liep niet helemaal zoals ik had gedacht.

No, that didn't go quite as I had thought.

Nee.

No.

Maar goed.

But all right.

Laten we, laten we chronologisch.

Let's, let's go chronologically.

Je won.

You won.

Ja, volgens mij was jij, je zat dan in de green room, of hoe ze dat tegen die, in die tijd ook noemde.

Yes, I think it was you, you were in the green room, or however they used to call it back then.

Nee.

No.

Maar jij was eigenlijk helemaal niet bezig met, met de presentering.

But you were actually not at all concerned with the presentation.

Nee, we zaten ook niet in de green room hoor.

No, we weren't in the green room either.

Nee, je was kwijt.

No, you were lost.

We zaten, we stonden achter het toneel.

We were sitting, we were standing behind the stage.

Nee, dat was allemaal helemaal nog niet zo, de green room.

No, it wasn't like that at all, the green room.

We stonden achter het toneel met z'n allen.

We were all standing behind the stage.

Oh.

Oh.

En ik stond met de brandweer te praten.

And I was talking to the fire department.

En die brandweer, die zei, die jongens, die zeiden, nou, we hebben het nauwelijks gezien hoor met jullie.

And that fire department, they said, those guys, they said, well, we hardly saw anything with you all.

We willen naar huis.

We want to go home.

Ik zeg, ja, dat wil ik ook.

I say, yes, I want that too.

En toen zegt een van die brandweerjongens, die zegt tegen mij, maar jij kan voorlopig niet naar huis.

And then one of those firefighters says to me, but you can't go home for now.

En toen zei ik, ik kan voorlopig niet, waarom kan ik voorlopig niet naar huis?

And then I said, I can't for now, why can't I go home for now?

Nou, zeiden ze, jij gaat het winnen.

Well, they said, you are going to win.

Ik zeg, ik ga het helemaal niet winnen, jongens.

I'm telling you, I'm not going to win it at all, guys.

Kom, ga dan kijken.

Come, go take a look.

Ik zeg, ik niet.

I say, not me.

Jullie zitten mij een beetje zwaar in de maling te nemen.

You’re kind of pulling my leg.

Nou, uiteindelijk.

Well, finally.

En toen, ja, dat was heel vervelend.

And then, yes, that was very unpleasant.

Ze riepen me dat die Leicester gewonnen hebben.

They called me that Leicester won.

En ik kwam, ik dacht dat ze me in de zwaar in de maling stonden te nemen.

And I came, I thought they were really pulling my leg.

Dus die brandweerjongens, die hebben me erop geduwd.

So those firemen pushed me onto it.

Die hebben me het toneel opgeduwd.

They pushed me onto the stage.

Nou, en toen, ja, toen was ik helemaal, ik was verbijsterd.

Well, and then, yes, then I was completely, I was baffled.

Ja, ja.

Yes, yes.

Ja, verbijsterd.

Yes, astonished.

Ja, door de brandweer gealarmeerd.

Yes, alerted by the fire department.

Ja, inderdaad.

Yes, indeed.

De volgende dag stond er ook in de krant, twee dagen daarna,

The next day, it was also in the newspaper, two days later,

door brandweerlieden ben ik toen gelift of zo.

I was then given a lift by firefighters or something.

Dat was, ja, daar hebben ze een stukje over geschreven.

That was, yes, they have written a piece about that.

Ja, ja.

Yes, yes.

Jij zegt, ik was verbijsterd.

You say, I was bewildered.

Ja, verbijsterd.

Yes, astonished.

Hoe zag die verbijstering er toen uit?

What did that astonishment look like back then?

Van mij?

From me?

Ja.

Yes.

Ja, dat ik, ik wist helemaal niet hoe ik me gedraagde.

Yes, I didn't even know how I was behaving.

En wat ik moest doen.

And what I had to do.

En ik, ik, ik was helemaal de weg kwijt.

And I, I, I was completely lost.

Ik, en ik weet nog dat Hans van der Tocht, die zat in de zaal.

I, and I still remember that Hans van der Tocht was in the audience.

En die waren allemaal door het, met nog meer vriendjes, die waren allemaal door het dolle heen.

And they were all beside themselves, with even more friends, they were all out of their minds.

Bekend tv-omroeper in die tijd.

Famous TV broadcaster at that time.

Ja, heel bekend was die toen.

Yes, he was very well known back then.

En, en die, ze waren allemaal door het dolle heen.

And, and they, they were all beside themselves with joy.

En al die, en allemaal fotografen.

And all those, and all photographers.

Het stikte van de fotografen.

It was swarming with photographers.

Allemaal hedi, hedi.

All hedgehogs, hedgehogs.

En dat was ik helemaal totaal niet gewend.

And that was something I was not used to at all.

Dus ik, ik, en toen ben ik naar de zaak van mijn vader gegaan.

So I, I, and then I went to my father's business.

Daarna nog, hè?

Afterwards still, right?

Dezelfde avond.

The same evening.

Ja, want er was dan een, ze hadden heel snel een feestje met elkaar gedraaid.

Yes, because there was one, they quickly had a party together.

Dus daar waren ook allemaal mensen die op me afkwamen.

So there were also all these people coming towards me.

Alles kwam heel erg als een, ja, het kwam allemaal echt op me af.

Everything really came at me, yes, it all really hit me.

Ja.

Yes.

En, nou, toen ben ik naar de zaak van mijn vader gegaan.

And, well, then I went to my father's business.

Dat is een soort storm, kwam het op je af.

That is a kind of storm, it came at you.

Ja.

Yes.

Je bent raar snel van Hilversum.

You're strangely fast from Hilversum.

Naar, ik weet niet waar het was.

I don't know where it was.

Naar Amsterdam.

To Amsterdam.

Naar Amsterdam gereden.

Drove to Amsterdam.

Om daar nog te gaan vieren.

To go celebrate there.

Heb je, maar in de tussentijd, heb je toen de andere artiesten nog gezien of gesproken?

Have you, in the meantime, seen or spoken to the other artists?

Ja, er waren een hele hoop heel blij voor me.

Yes, there were a whole lot of people very happy for me.

Sjoukje was heel blij voor me.

Sjoukje was very happy for me.

Maggie McNeil.

Maggie McNeil.

Ja, en Bonnie, Bonnie Sinclair.

Yes, and Bonnie, Bonnie Sinclair.

Die was ook, die vond het fantastisch.

She was also, she thought it was fantastic.

En Oscar en zo.

And Oscar and so on.

Rita Hoving was not amused.

Rita Hoving was not amused.

Ja, maar die werd ook laatste, hè?

Yes, but that one came last as well, didn't it?

Ja.

Yes.

Dat was ook wel heel erg.

That was also very bad.

Ja, zielig.

Yes, pitiful.

Die best bekend was toen.

That was best known then.

Ja, heel.

Yes, very.

Ja, want dat is dus heel sociaal.

Yes, because that is very social.

Maggie McNeil werd tweede, denk ik.

I think Maggie McNeil came in second.

Ja, die was heel lief.

Yes, that was very sweet.

Ja.

Yes.

En, toen ben je naar huis, naar het restaurant van je ouders.

And then you went home, to your parents' restaurant.

Hoe heette het ook weer, het restaurant?

What was the name of the restaurant again?

De Gouden Houding.

The Golden Posture.

Ja, dat was toen nog de Gouden Eeuw.

Yes, that was still during the Golden Age.

De Keizersgracht.

The Emperor's Canal.

De Gouden Eeuw, daar ben je naartoe gegaan.

The Golden Age, you went there.

Daar hadden ze, je ouders hadden natuurlijk jou zien winnen op televisie.

There they had, your parents must have seen you win on television.

Nee, nee.

No, no.

Nee, mijn ouders, die zaten op een cruise, die werkten op een cruise.

No, my parents were on a cruise, they worked on a cruise.

Mijn vader piano en mijn moeder zong.

My father played the piano and my mother sang.

En mijn vader belde op, s'nachts, toen ik in de zaak was, belde hij mij op.

And my father called, at night, when I was at work, he called me.

En toen zei hij, hoeveel ben je geworden?

And then he said, how much have you become?

En toen zei ik, oh, pap, het is heel erg.

And then I said, oh, dad, it's very bad.

Ik ben eerste geworden.

I came in first.

En toen zei hij, wat, tweede?

And then he said, what, second?

Ik zei, nee, eerste, eerste.

I said, no, first, first.

Maar hij bestond tweede.

But he finished second.

En toen zei hij, nou, dat is toch niet erg?

And then he said, well, that's not so bad, is it?

Dus hij had het helemaal verkeerd begrepen.

So he understood it completely wrong.

En toen heeft hij al die mensen op die...

And then he gathered all those people at that...

Cruise heeft hij een borrel aangeboden, de hele cruise kreeg.

He offered him a drink during the cruise, which he received throughout the entire cruise.

Huppakee, ja, mijn dochter is tweede geworden, maar dat is niet erg.

Hooray, yes, my daughter came in second, but that's okay.

En toen zagen ze de volgende dag in de krant, waar ze op Mallorca waren aangekomen.

And then they saw the next day in the newspaper that they had arrived in Mallorca.

En toen zagen ze in de Telegraaf, Hedy Lester heeft het Songfestival gewonnen.

And then they saw in the Telegraaf, Hedy Lester has won the Song Festival.

Maar ik ben eigenlijk naar de zaak gegaan, maar er was niemand.

But I actually went to the store, but there was no one there.

Er waren alleen een paar Mexicaaners.

There were only a few Mexicans.

Mexicaanse, Mexicanen.

Mexican, Mexicans.

En daar heb ik, en die hadden een fles champagne koud staan voor me.

And there I had, and they had a bottle of champagne cold for me.

En we zeiden, mijn zusje was erbij en mijn vriend toen.

And we said, my sister was there and my friend at that time.

En Frank, denk ik, ja, Frank.

And Frank, I think, yes, Frank.

Hebben we daar een drankje gedronken en toen zijn we allemaal gewoon naar huis gegaan.

We had a drink there and then we all just went home.

En gewoon naar bed gegaan.

And just went to bed.

Ja, gewoon naar bed gegaan.

Yes, just went to bed.

Maar de dagen daarna...

But the days that followed...

Was vreselijk.

Was terrible.

Was echt heel erg, hoor.

That was really very bad, you know.

En wat was er erg aan dat?

And what was so bad about that?

Nou, ik deed mijn deur open.

Well, I opened my door.

Ik woon op Driehoog, ergens op een gewone etage, niks bijzonders.

I live on the third floor, somewhere on a regular floor, nothing special.

En, het is een Amsterdamse huis.

And, it is an Amsterdam house.

En ik deed de deur open en er bleef maar, hoe heet het, mijn bel ging maar.

And I opened the door and my doorbell just kept ringing, what’s it called.

En weer een pakje, een pakje voor mevrouw Lester.

And another package, a package for Mrs. Lester.

Nou, dat ging maar door.

Well, that just kept going.

Want wij woonden op Driehoog.

Because we lived on the third floor.

En al die trappen.

And all those stairs.

Die stonden vol met cadeaus.

They were filled with gifts.

Een paar dagen lang, hè?

A few days, right?

Ja, maar ik durfde de straat niet meer op.

Yes, but I didn't dare to go out into the street anymore.

Want dat vond ik heel eng.

Because I found that very scary.

Dus ik zei, hoe moet ik nou op straat?

So I said, how am I supposed to go out on the street now?

Dat kan toch helemaal niet?

That can't be true at all?

Nou ja, dat hebben we toen toch wel gedaan.

Well, we did do that back then.

Want ik moest wel de straat op op een gegeven moment.

Because I had to go out onto the street at some point.

Maar het overviel me wel, hoor.

But it took me by surprise, you know.

Maar waar was je bang voor dan?

But what were you scared of then?

Al die mensen en al die aandacht.

All those people and all that attention.

Ik vind aandacht leuk.

I like attention.

Maar niet...

But not...

Niet zo.

Not like that.

Nee.

No.

Ik bedoel, het was te veel.

I mean, it was too much.

Ja.

Yes.

In de zin van, mensen wilden me aanraken.

In the sense that people wanted to touch me.

En ze gaven me bloemen op straat.

And they gave me flowers on the street.

En dan ging ik er in een restaurant in.

And then I went in a restaurant.

En dan hoefde ik niet te betalen.

And then I didn't have to pay.

Allemaal van die hele rare dingen.

All those really odd things.

En of ze belden me op.

And yes, they called me.

Mijn man is zo verliefd op u.

My husband is so in love with you.

En...

And...

Ik zeg, ja, maar ik weet niet eens wie uw man is.

I say, yes, but I don't even know who your husband is.

Je wel, die kent u wel.

You do, you know that one.

En dan weet je allemaal dit soort hele vreemde dingen krijg je.

And then you know you get all these really strange things.

Ja.

Yes.

Hele vreemde dingen.

Very strange things.

En ondertussen, ja, moest jij dus...

And in the meantime, yes, you had to...

Wist je dan dat je dan ergens in april naar...

Did you know that you would be going somewhere in April to...

Naar het echte.

To the real.

Naar Londen moest?

Had to go to London?

Ja.

Yes.

Want daar had je nog helemaal niet aan gedacht.

Because you hadn't thought of that at all.

Want je was helemaal niet ervan uitgegaan...

Because you had not considered at all...

Absoluut niet.

Absolutely not.

Dat je ook maar een kans maakte.

That you even had a chance.

Nee.

No.

Hoe ben je daar toen aan gaan werken?

How did you start working on that at the time?

Of aan gaan wennen?

Or to get used to it?

Laat ik het zo vragen.

Let me put it this way.

Ik ben eraan gaan wennen.

I have gotten used to it.

Nou ja, ik ben er helemaal niet aan gaan wennen.

Well, I haven't gotten used to it at all.

Ik ben gewoon gegaan.

I just went.

Ja.

Yes.

En...

And...

Nee, maar hebben jullie...

No, but do you have...

Heb je dingen bijvoorbeeld dacht over de act of over de kleding of dat soort dingen?

Did you think about things like the act or the clothing or that kind of stuff?

De kleding was allemaal al klaar.

The clothing was all ready.

Ik heb het nationaal...

I have the national...

Heb ik in dezelfde kleding gewerkt als het internationale.

Did I work in the same clothes as the international one?

Want iedereen zei van...

Because everyone said...

Nou, ga je dan ook wat anders dan mij?

Well, are you going to do something different from me?

Nee, we gaan gewoon zo als we...

No, we will just go as we...

Als ik nu ben, ga ik daar ook naartoe.

If I'm there now, I'm going there too.

Ik ga niet extra rare dingen overbruiken of weet ik veel.

I'm not going to use extra weird stuff or whatever.

Ik wilde gewoon zo als ik was.

I just wanted to be as I was.

Maar zoals je was, je had wel een heel mooie jurk.

But as you were, you had a very beautiful dress.

Ja, een hele mooie.

Yes, a very beautiful one.

Een roze jurk.

A pink dress.

Ja, een soort bijna kaftanachtige.

Yes, a sort of almost kaftan-like.

Ja, dat is heel beeldig.

Yes, that is very beautiful.

Ja.

Yes.

Ben...

I am...

Zendra Rhodes is een hele bekende ontwerpster.

Zendra Rhodes is a very famous designer.

Ontwerpster.

Designer.

Ja.

Yes.

Die had iemand in dienst.

That person had someone employed.

Ben Scholten.

Ben Scholten.

En die heeft die jurk gemaakt voor mij.

And she made that dress for me.

Ja.

Yes.

Ja, dus daar dacht je van...

Yes, so that’s what you thought of…

Nou, dit is gewoon wie ik ben.

Well, this is just who I am.

Deze jurk past bij mij.

This dress fits me.

Ja, en ik had m'n coach, Marino.

Yes, and I had my coach, Marino.

Die was mee en die...

That one was with us and that one...

Nou ja, die had het hele ding bedacht.

Well, they came up with the whole thing.

Zoals ik het ook gewoon...

As I just...

Wat je moest doen.

What you had to do.

Welke gebaren...

Which gestures...

Ja, wat ik moest doen.

Yes, what I had to do.

Ja.

Yes.

Ja, want je...

Yes, because you...

Moet je het zeggen?

Do you have to say it?

Je wiegt eigenlijk een beetje.

You actually weigh a little.

Ja.

Yes.

Deze roepen nu tegenwoordig...

These are now calling...

Altijd heb ik heel vaak gehoord...

I have often heard...

Het leek wel of je een schaatser was.

It was as if you were a skater.

Nou ja, dan moet ik dan zo vreselijk...

Well, then I have to do it so terribly...

Schaatser.

Skater.

Ja, nou ja.

Yes, well.

Sommige mensen doen het denken aan schaatsen.

Some people are reminded of skating.

En heel veel mensen vonden de jurk gruwelijk.

And a lot of people found the dress horrible.

En dat vonden ook mensen prachtig.

And people found that wonderful too.

Dus ja.

So yes.

Ja, nou ja.

Yes, well.

Dat schaatsen...

That skating...

Moeten we dat even omschrijven?

Should we rephrase that?

Want het liedje heeft een bepaalde kadans.

Because the song has a certain cadence.

Ja.

Yes.

En die had een bepaalde kadans.

And that had a certain cadence.

En jij bewoog met je armen...

And you moved with your arms...

Ja.

Yes.

Ik ben het allemaal aan het...

I am all about...

Alsof je een kind aan het biegen was een klein beetje.

As if you were making a child confess just a little bit.

Maar je bewoog van links naar rechts.

But you moved from left to right.

Ja.

Yes.

Oh god.

Oh god.

Ik zie er niet meteen schaatsen in.

I don't immediately see skating in it.

Maar weet jij dat goed?

But do you know that well?

Ja, ik heb natuurlijk je optreden nog even bekeken.

Yes, I have of course watched your performance again.

Ja.

Yes.

Maar laten we nog even voor...

But let's just take a moment for...

Nou, dus je hoefde niet heel veel te veranderen.

Well, you didn't have to change much.

Het liedje was het liedje.

The song was the song.

Ja.

Yes.

Anderen zorgden dat dat allemaal in het goede arrangement en allemaal daar terechtkwam.

Others ensured that everything was arranged properly and that it all ended up there.

Maar goed, jij ging naar...

But okay, you went to...

Weet je nog waar het was?

Do you remember where it was?

Bam Leo.

Bam Leo.

Goede arrangementen, allemaal daar terechtkwam.

Good arrangements, everyone ended up there.

Maar goed, jij ging naar...

But well, you went to...

Weet je nog waar het was?

Do you remember where it was?

Bam Leo.

Bam Leo.

Ja, dat is in Londen.

Yes, that is in London.

En het is een tijdje uitgesteld geweest toen.

And it has been postponed for a while since then.

Ja, er is iets geweest, maar ik weet niet meer precies wat.

Yes, something happened, but I no longer remember exactly what.

De technici, geloof ik, van de BBC, van de omroep Staak.

The technicians, I believe, from the BBC, from the broadcaster Stop.

Ja, dat was in de Staak, hè?

Yes, that was in the Staak, right?

Ja, en daardoor moest het hele festival, ik geloof het, wel twee weken verschoven worden.

Yes, and because of that, the entire festival had to be postponed for, I believe, two weeks.

Ze hebben het verschoven, ja.

They have moved it, yes.

Maar goed, uiteindelijk ben je daarheen gegaan.

But well, in the end you went there.

Weet je nog of je heel lang van tevoren daar was?

Do you remember if you were there a long time in advance?

Was het een week of twee weken?

Was it a week or two weeks?

Nee, niet zo heel lang, een paar dagen maar.

No, not very long, just a few days.

Een paar dagen van tevoren.

A few days in advance.

En ik heb toen...

And I then...

Want we werden ontvangen door een...

For we were received by a...

Maar dat ging niet door, want het regende zo hard.

But that didn't go through because it was raining so hard.

Door zo'n band met van die kilt...

Through such a band with that kilt...

Doedelzakken.

Bagpipes.

Ja, doedelzakken.

Yes, bagpipes.

En die stonden daar in de regen op mij.

And they stood there in the rain waiting for me.

En we landden ergens anders.

And we landed somewhere else.

Het was heel erg lullig.

It was very mean.

En natuurlijk al die arme mensen die daar een beetje naartoe turen waren.

And of course all those poor people who were peering there a bit.

En ik was...

And I was...

Ze hebben mij nooit gezien.

They have never seen me.

Nou, gruwelijk.

Well, gruesome.

We hadden het bedacht om de Nederlandse delegatie te verwelkomen.

We had planned to welcome the Dutch delegation.

Alleen was er misverstand.

There was just a misunderstanding.

Zij stonden in de regen bij het verkeerde vliegveld.

They stood in the rain at the wrong airport.

Ja, het is echt zielig.

Yes, it's really sad.

Het begon niet goed, zullen we maar zeggen.

It didn't start well, shall we say.

Nee, het was heel naar.

No, it was very unpleasant.

Maar wat weet je nog van die dagen voordat het finale was?

But what do you still remember about those days before the final?

Eén van ons was heel erg ziek geworden.

One of us had become very ill.

Ja, één van de achtergrondzangeressen.

Yes, one of the background singers.

Ja.

Yes.

Die had griep.

He had the flu.

Ja.

Yes.

Nou, de naam...

Well, the name...

Jodie Pijper.

Jodie Pijper.

Jodie?

Jodie?

Ja.

Yes.

Ja, Jodie.

Yes, Jodie.

Natuurlijk was het Jodie.

Of course it was Jodie.

Ja, die was ziek geworden.

Yes, he/she had fallen ill.

En toen heeft mijn zusje...

And then my little sister...

Want die kon ook zingen.

Because he could sing as well.

Dus die is in Jodie de plaats gehaald.

So that has been replaced by Jodie.

Ja.

Yes.

Is ze meegegaan naar Engeland of was ze al van tevoren ziek?

Did she go to England or was she already sick beforehand?

Nee, nee.

No, no.

Ze is er naartoe gekomen.

She has come there.

Nee, maar ik bedoel, dus Jodie werd ziek in Engeland.

No, but I mean, Jodie got sick in England.

Nee, Jodie werd ziek in Engeland.

No, Jodie got sick in England.

Ah, ja, ja.

Ah, yes, yes.

Dat was heel naar voor haar, hoor.

That was really nasty for her, you know.

Ja, zeker.

Yes, certainly.

Gruwelijk.

Horrible.

Ja.

Yes.

Dus, en ik weet nog een foto uit de krant in die tijd dat jij Jodie opzocht aan haar bed.

So, and I still remember a photo from the newspaper at the time when you visited Jodie at her bedside.

Ja.

Yes.

Waarbij je de kool van je trui, je hebt trouwens nu ook zo'n kooltrui aan,

Where you have the cabbage of your sweater, by the way, you're also wearing such a cabbage sweater now.

dat hield je voor je mond, want je wilde natuurlijk niet ziek worden.

you held it in front of your mouth, because you didn't want to get sick, of course.

Nee.

No.

Ze was een mondkapje avant la lettre.

She was a face mask before it was a thing.

Ja.

Yes.

Ja, gelukt.

Yes, succeeded.

Toen al heb jij bewezen dat ze werken, de mondkapjes.

Even then, you proved that they work, the face masks.

Ja, de mondkapjes werken, ja.

Yes, the face masks work, yes.

Ja, nee, oh god, ja, dat is ook zo.

Yes, no, oh god, yes, that is true too.

Ja, en toen, maar goed, kan je je nog iets herinneren van die dagen,

Yes, and then, well, can you still remember anything from those days,

behalve deze ziekte van de repetities en dat soort dingen?

except for this illness of the rehearsals and that sort of thing?

Nou ja, repetities waren er en, nou, ik heb wel vreselijk gelachen,

Well, there were rehearsals, and, well, I had a terrible time laughing.

want het ging ook, ja, weet je, het is zo'n raar zootje bij elkaar.

because it also worked, yeah, you know, it's such a strange mix together.

Wat is een raar zootje?

What is a weird mess?

Ja, dat hele zongfestival.

Yes, that whole song festival.

Je weet niet wat je overkomt en je moet,

You don't know what's happening to you and you have to,

je moet interviews doen en mensen zijn in je geïnteresseerd.

You need to conduct interviews and people are interested in you.

Maar we zijn ook, we zijn ook naar de, hoe heet het, gegaan?

But we also went to the, what’s it called?

Naar de Gorslein, de theater.

To the Gorslein, the theater.

Naar de musical aan Gorslein.

To the musical in Gorslein.

Ja, naar de musical, daar zijn we naartoe gegaan.

Yes, we went to the musical.

En ik weet ook nog, nou, hebben we ook, nou ja, we waren ook wel zenuwachtig natuurlijk.

And I also remember, well, we also, well, we were quite nervous of course.

Ik lag met, Marino dus, die coach van mij, die lag al in bed en die lag televisie.

I was with, Marino then, that coach of mine, who was already in bed and watching television.

En die zegt, kom, kom je even naar mijn kamer toe.

And he says, come, will you come to my room for a moment?

Gaan we even lekker de warme chocola drinken.

Shall we go enjoy some hot chocolate?

Nou, oké, dus ik zo'n beker warme chocola, hé, een beker.

Well, okay, so I want a cup of hot chocolate, you know, a cup.

En ik van de, want ik was natuurlijk toch zenuwachtig,

And I was, because I was naturally nervous after all,

gooi die hele beker chocola in zijn bed.

Throw that whole cup of chocolate in his bed.

En toen zei die volgende, godverdorie, hé, die,

And then the next one said, damn it, hey, that,

hij zei, nou denken ze dat ik mijn bed volgescheven heb.

He said, now they think I wet my bed.

Nou ja, dat soort dingen gebeurden dan.

Well, those kinds of things happened then.

Ja.

Yes.

En dan hadden we enorme lol.

And then we had a great laugh.

Maar we hadden, we waren niet zo zenuwachtig voor het zonfestival zelf.

But we weren't that nervous about the sun festival itself.

Dat was heel raar.

That was very strange.

Nee.

No.

Maar meer voor de sfeer eromheen of de opgeploptheid.

But more for the atmosphere around it or the inflated nature.

Ja, het opge, ja, het opge, dat kon ik niet, hè.

Yes, it was gone, yes, it was gone, I couldn't do that, could I?

Ja, ja, ja.

Yes, yes, yes.

De, de, ehm.

The, the, um.

Het gehyper.

The hype.

Ja.

Yes.

En jij zegt wij, dan heb je het over je coach, Marino.

And when you say we, you're talking about your coach, Marino.

De soort mental coach was dat, hè.

That was the kind of mental coach, right?

Je broer Frank en Wim Hogekamp, de tekstschrijver.

Your brother Frank and Wim Hogekamp, the lyricist.

En Wim.

And Wim.

De tekstschrijver.

The copywriter.

Ja.

Yes.

En de dirigent was denk ik ook bij je, hè.

And the conductor was with you too, I think, right?

Harry van Hoofd.

Harry van Hoofd.

En de achtergrondzangeressen.

And the backing singers.

Ja, dus je deed het.

Yes, so you did it.

Maar we hadden het heel gezellig en we gingen met elkaar eten en dat was allemaal helemaal

But we had a great time and we went out to eat together and that was all just fine.

oké.

Okay.

Heb je dan ook andere artiesten ontmoet in die eerste dagen?

Did you also meet other artists in those first days?

Nee.

No.

Helemaal niet?

Not at all?

Nee, iedereen houdt zich, eh.

No, everyone keeps, uh.

Dat was gescheiden?

Was that separated?

Ja.

Yes.

Maar niet dat je in hetzelfde hotel zat toevallig met de Noor of zo?

But not that you happened to be in the same hotel as the Norwegian or something?

Nee, niemand liet zich zien.

No, nobody showed up.

En ook niet, want je hebt denk ik twee repetitiedagen gehad.

And also not, because I think you had two rehearsal days.

Ja, vermoedelijk.

Yes, presumably.

Vermoedelijk wel.

Probably yes.

Denk ik.

I think so.

Maar dan zie je toch degene die voor je is en die na je is.

But then you do see the one who is in front of you and the one who is behind you.

Ja, maar die is, en niemand, geen contact.

Yes, but that is, and no one, no contact.

Nee, er was geen contact.

No, there was no contact.

Heb je toen, hielden jullie je bezig met die andere liedjes?

Did you, back then, keep yourselves busy with those other songs?

Gewoon niet, ik snap dat er geen contact was, maar ging je luisteren naar wat er verder

Just don't, I understand there was no contact, but were you going to listen to what was next?

was?

what?

Ja, maar ik was er niet zo in geïnteresseerd in de zin van dat ik dacht, oh god, wat een

Yes, but I wasn't that interested in the sense that I thought, oh god, what a

goed liedje is dat nou, die gaat vast winnen.

That's a good song, it will definitely win.

Ik denk, ik ga het gewoon doen en zo wel.

I think I'll just do it anyway.

Ja.

Yes.

Maar de anderen hadden dat ook niet.

But the others didn't have that either.

Jawel.

Yes indeed.

Die waren er meer mee bezig.

They were more involved with it.

Ja, jawel, ja, we waren heel erg mee bezig.

Yes, indeed, yes, we were very much involved.

Maar ja, er zijn mensen die altijd willen winnen, en daarom doen ze het.

But yes, there are people who always want to win, and that’s why they do it.

Maar daar deed ik het helemaal niet voor.

But I wasn't doing it for that at all.

Maar ik denk toch, ik kan me haast niet voorstellen dat er in die dagen niet gesprekken tussen

But I still think, I can hardly imagine that during those days there were no conversations between

jullie zijn geweest van wat gebeurt er nou als we winnen of wat gebeurt er als we allerlaatste

You have been wondering what happens if we win or what happens if we come in last.

worden?

become?

Nee, hebben we niet gedaan.

No, we haven't done that.

Nee?

No?

We waren veel te nuchter voor.

We were way too sober for that.

Ja, we waren een heel nuchter stelletje.

Yes, we were a very down-to-earth couple.

Maar als jij al overvallen was geraakt door al die aandacht na het Nationaal Songfestival,

But if you had already been overwhelmed by all that attention after the National Song Festival,

dan kan ik me toch ook voorstellen dat je hebt gedacht, ik hoop in godsnaam niet dat

Then I can also imagine that you thought, I hope to God that not

we dit winnen, want wat gebeurt er dan in mijn leven?

We win this, because what happens then in my life?

Nee, daar heb ik nooit over nagedacht.

No, I have never thought about that.

Nee, nee.

No, no.

Nooit.

Never.

Dus je hebt het gewoon maar laten gebeuren allemaal.

So you just let it all happen.

Ja, ik denk, ik laat het maar gebeuren.

Yes, I think I'll just let it happen.

Ja.

Yes.

En, oké, dat was dan de dagen daarvoor.

And, okay, that was the days before.

Jullie hebben het met elkaar heel leuk gehad.

You all had a great time together.

Had je vertrouwen in, want je zei daar straks dat het qua muziek een moeilijk liedje is.

You had confidence in it, because you said earlier that it is a difficult song in terms of music.

Ja, ja.

Yes, yes.

Deze ding, oh, daar zit ook een modulatie in.

This thing, oh, there is also a modulation in it.

Ja.

Yes.

Ja, dat is niet zo, maar het is, Frank zegt altijd, het is niet zomaar een muziekje.

Yes, that's not the case, but it is, Frank always says, it's not just some music.

Want ik zei in het begin, nou, dat is niet zo'n moeilijk liedje, hè.

Because I said at the beginning, well, that's not such a difficult song, is it?

En ze zei, Frank, vergis je niet.

And she said, Frank, don't be mistaken.

Het is niet zo'n makkelijk lied.

It's not such an easy song.

En, ja, ik bedoel, ik kan het dromen.

And, yes, I mean, I can dream it.

Tuurlijk.

Of course.

Maar ik heb daar ook niet zoveel moeite mee gehad.

But I didn't have much trouble with that either.

Maar ik hoor het heel veel om me heen zingen.

But I hear it singing around me a lot.

En dan denk ik, ja, ze pakken het net niet zoals het eigenlijk moet.

And then I think, yes, they just don't get it the way it should be.

Nee.

No.

Want wat ik me bijvoorbeeld kan voorstellen, ik weet niet of dat klopt, hoor, met wat jij nu zegt,

Because what I can imagine, I don't know if that's true, you know, with what you are saying now,

maar is dat het, dat je heel goed op de timing moet.

But is that it, that you really have to pay attention to the timing?

Ja, heel erg.

Yes, very much.

Heel erg zelfs.

Very much so.

En dat het daar misschien al fout gaat, als anderen het zingen.

And that it might go wrong there, when others sing it.

Ja, je moet hem recht zingen.

Yes, you have to sing it straight.

Want als je dat niet doet, dan gaat hij wiebelen.

Because if you don't do that, then it will wobble.

Ja.

Yes.

En dan, ja, dan gaat het mis.

And then, yes, then it goes wrong.

Of dat je hem te langzaam inzet, of...

Either you deploy him too slowly, or...

Ja, want in de muziek, in het arrangement, zitten niet heel veel aanwijzingen voor jou, hè.

Yes, because in the music, in the arrangement, there aren't very many cues for you, right?

Je moet echt heel goed opletten als zanger, als zangeres.

You really have to pay close attention as a singer.

En je zei, het was natuurlijk toch wel zenuwachtig,

And you said, it was of course quite nerve-wracking,

meer voor de gedoe.

more for the hassle.

Meer voor de gedoe eromheen.

More for the hassle around it.

Maar kan je je nog herinneren hoe je naar die avond hebt toegeleefd, op die zaterdag?

But can you still remember how you anticipated that evening, on that Saturday?

Geen idee.

No idea.

Nee.

No.

Nou ja, ik kwam binnen en ik was de lover van het hele Wembley Hall, hè.

Well, I walked in and I was the lover of the whole Wembley Hall, you know.

Ze vonden mij de leukste in de Wembley.

They found me the funniest at Wembley.

Al die mensen die daar achter de...

All those people who are back there...

Die daar werkten.

Those who worked there.

Ja.

Yes.

En waarom?

And why?

Ja.

Yes.

Geen idee.

No idea.

Nee.

No.

Misschien omdat we...

Maybe because we...

Misschien omdat we heel aardig waren en betrokken waren bij de mensen die achter het toneel hielpen.

Perhaps because we were very nice and involved with the people who helped behind the scenes.

En altijd een praatje maakten.

And always made small talk.

Want zo werden wij ook benaderd.

For this is how we were approached too.

En ze riepen ook dat ik ging winnen.

And they also shouted that I was going to win.

Ja?

Yes?

Ja.

Yes.

Die ook weer de brandweermannen van Londen.

Those are the firefighters of London again.

Ja, alles wat techniek was en zo.

Yes, everything that was technology and so on.

Die zeiden, you're gonna win.

They said, you're gonna win.

Ja.

Yes.

En mijn eigenlijk...

And my actually...

Eigenlijk is het jammer geweest dat ik niet in het Engels heb mogen zingen.

Actually, it’s a pity that I haven't been able to sing in English.

Ja.

Yes.

Want er was wel een Engelse versie.

Because there was indeed an English version.

Er was de kans veel groter geweest.

The chance would have been much greater.

Want, nou ja, we liepen er toen uit.

Well, we then walked out.

Toen we het achter de rug hadden.

When we had gotten past it.

En toen heb ik wel dat meisje van Frankrijk, hoe heet ze nou?

And then I do have that girl from France, what’s her name again?

Marie-Miriam de Winnares.

Marie-Miriam the Winner.

Frankrijk woont.

France lives.

Ja, haar vader had ook een restaurant in Parijs.

Yes, her father also had a restaurant in Paris.

Dat was wel geestig.

That was quite funny.

Mijn had er een en haar ook.

I had one and she did too.

En daar heb ik nog wel even mee gesproken.

And I talked about that for a while.

En de rest, ja, was allemaal...

And the rest, yes, was all...

Ja, het is toch een heel moeilijk gedoe, hoor.

Yes, it's really a very difficult matter, you know.

Mensen zijn niet zo aardig tegen elkaar.

People are not so kind to each other.

Nee?

No?

Maar het liefste onderling?

But preferably among ourselves?

Ja, het onderling is er toch een soort strijd en jaloezie.

Yes, there is a kind of rivalry and jealousy among them.

En ik liep eruit.

And I walked out.

We liepen de Wembley Hall uit.

We walked out of the Wembley Hall.

En de portier stond daar.

And the doorman stood there.

En die...

And that...

Dat verhaal is...

That story is...

Dat is wel een bekend verhaal.

That is quite a well-known story.

Die zei...

That said...

Heb je nog een foto voor mij?

Do you have another photo for me?

Ik zei, ja, absoluut.

I said, yes, absolutely.

Ik zei, my last picture is this for you.

I said, my last picture is this for you.

Dus die had ik toen gedekend.

So that one I had covered then.

En toen trok hij zijn gouden ring van zijn vinger.

And then he took his gold ring off his finger.

En toen zei hij...

And then he said...

Met tranen in zijn ogen.

With tears in his eyes.

I wish you all the luck in the world, my child.

I wish you all the luck in the world, my child.

Zei hij tegen me.

He said to me.

Huilen.

Crying.

Tranen met tuiten huilde die man.

That man cried buckets of tears.

Nou, dat was de eerste keer dat ik ook aan het huilen was.

Well, that was the first time I was crying too.

Want voor de rest...

Because for the rest...

Ja, weet je, want de meeste mensen gaan ook huilen als ze niets gewonnen hebben.

Yes, you know, because most people also cry when they haven't won anything.

Want er waren er ook nog een aantal die aan het huilen waren.

Because there were also a few who were crying.

En toen schoot ik ook vol.

And then I also became emotional.

Nou, wat lief, die man.

Well, how sweet, that man.

Maar waarom was dat dan?

But why was that then?

Waarom moest hij huilen?

Why did he have to cry?

Omdat hij vond dat ik had moeten winnen.

Because he thought I should have won.

In zijn optiek.

In his view.

Dus dat was toch een soort kleine winst van jou.

So that was kind of a minor victory for you.

Voor jou ook.

For you too.

Ja.

Yes.

Als het zo eindigt vanavond.

If it ends like this tonight.

Het is eigenlijk ook...

It is actually also...

Dat zeg ik ook vaak.

I often say that too.

Het is eigenlijk het enige wat ik me goed kan herinneren dat die man dat deed.

It's actually the only thing I can clearly remember that man did.

Ja.

Yes.

Want voor de rest is het een beetje aan me voorbij.

Because for the rest, it's kind of passed me by.

Het is een waard.

It is a value.

Ik ging erop.

I went for it.

Ja.

Yes.

En mijn ouders zaten ook in de zaal.

And my parents were also in the auditorium.

Dat vond ik wel heel fijn.

I really liked that.

Dat die er waren.

That they were there.

Maar voor de rest is het een beetje als een soort vreemde roes.

But for the rest, it’s a bit like a strange high.

Maar als ik nu vraag wat je...

But if I ask what you...

Als je op het toneel staat, wat je ziet.

When you are on stage, what you see.

Wat je in de zaal ziet.

What you see in the room.

Kan je dat nog voor je halen dan?

Can you still manage to do that?

Nee.

No.

Wat ik toen zag.

What I saw then.

Ja.

Yes.

Kijk, wat wij zien, dat is duidelijk.

Look, what we see is clear.

Maar wat ziet een artiest zelf als hij daar staat in die drie minuten?

But what does an artist see themselves when they stand there in those three minutes?

Ik zag niks.

I saw nothing.

Nee.

No.

Ik zag hele...

I saw whole...

Een donker gat.

A dark hole.

Ja.

Yes.

Een groot donker gat.

A big dark hole.

Zag je Harry van Hoofd bewegen?

Did you see Harry from Head move?

Want het orkestpark was voor je.

Because the orchestra park was for you.

Ja, ja, die wel.

Yes, yes, that one.

Ja.

Yes.

Oké.

Okay.

Geloof het jou?

Do you believe it?

Nee.

No.

Want Harry stond achter...

Because Harry was standing behind...

Volgens mij stond Harry achter mij.

I think Harry was behind me.

Ja, dat zou kunnen.

Yes, that could be.

Ja.

Yes.

Ja, Harry stond achter mij.

Yes, Harry was behind me.

Maar kan je wel nog die laatste minuten voordat je op moest herinneren?

But can you still remember those last minutes before you had to go?

Hoe maakte je dat?

How did you make that?

Ja, nou, dat heb ik altijd natuurlijk met iedereen, want ik dacht ook, of het nou zo, of het nou, weet ik veel, een klein zaaltje is of een grote zaaltje, ik ben altijd heel zenuwachtig.

Yes, well, I always have that with everyone, because I thought it doesn't matter if it's a small room or a big room, I am always very nervous.

Ja.

Yes.

En dan ga ik ontzettend, ben ik heel nerveus.

And then I get really nervous.

Dan ga ik, dan moet ik erop.

Then I'll go, then I have to get on it.

Dan denk ik, ah, waarom doe ik dit?

Then I think, ah, why am I doing this?

Waarom doe ik dit?

Why am I doing this?

Kost me honderd jaar van mijn leven.

Costs me a hundred years of my life.

Wat een onzin.

What nonsense.

En dan ga ik erop.

And then I'm going for it.

En dan krijg ik een soort...

And then I get a sort of...

Ja, power van, ik zal jullie eens even laten zien wie ik ben.

Yes, power on, I will show you who I am.

Dat gevoel.

That feeling.

En dan barst ik los.

And then I explode.

Die power...

That power...

Dat heb ik altijd, dat heb ik met alles, of het dan met het Songfestival was, of dat het nou, weet ik veel, in een kroeg.

I always have that, I have that with everything, whether it was with the Eurovision Song Contest, or whether it was, I don’t know, in a pub.

Je zal wel even naar mij luisteren.

You will listen to me for a moment.

En die power, die krijg je dan bij je eerste stappen?

And do you get that power with your first steps?

Ja, bij mijn eerste, ja.

Yes, with my first, yes.

Bij mijn eerste zin begint het dan meteen.

With my first sentence, it starts right away.

Baf, dan moet die er zijn.

Wow, then it must be there.

Ja, want je was dus ook niet bang voor de inzet, bijvoorbeeld, voor jouw inzet.

Yes, because you were also not afraid of the stakes, for example, for your involvement.

Nee.

No.

Heb je die dag veel, bijvoorbeeld die eerste zin gezongen?

Did you sing a lot that day, for example that first line?

Nee joh.

No way.

Nee, maar er zijn sommigen die dat doen.

No, but there are some who do that.

Ja, die doen de hele dag niks anders.

Yes, they do nothing else all day.

Nee.

No.

Nee joh, dat had ik allemaal...

No way, I had all that...

Ik kende het toch.

I knew it anyway.

Ja.

Yes.

No problem.

No problem.

Ja, je bent, ja, je kan me ook...

Yes, you are, yes, you can also...

Ik zou doodsbang zijn, had ik een zin verkeerd zeggen, dat ik net even verkeerd zing.

I would be terrified if I mispronounced a sentence, that I just sing a little wrong.

Nee joh.

No way.

Nee, oké.

No, okay.

Nee, ik heb het de ene keer gehad toen ik het in België...

No, I had it once when I was in Belgium...

Ik schrik altijd van het feit dat, en dat was toen in België, ik kwam op in België voor een televisie.

I am always shocked by the fact that, and that was back in Belgium, I appeared on television in Belgium.

En het begint, en de hele zaal begint te zingen in de Malmö.

And it begins, and the whole hall starts to sing in Malmö.

Dus ik, toen was ik de klus kwijt, dan raak ik de klus kwijt.

So I, then I lost the job, then I lose the job.

Als mensen heel enthousiast en blij.

When people are very enthusiastic and happy.

En als ze het gaan zingen, dan sta ik, kijk ik, verbijsterd in het rond.

And when they start singing, I stand, look around, astonished.

Ja.

Yes.

Want daar begrijp ik nooit wat van.

Because I never understand anything about that.

Nee.

No.

Nee, mooi.

No, nice.

Nog even, nou de laatste ding nog over die avond, hè.

Just a moment, now the last thing about that evening, okay?

Je bent daar, dus je hebt gezongen, je was helemaal in het begin van het programma, je was als vierde.

You were there, so you sang, you were at the very beginning of the program, you were fourth.

Ja, dat zeg jij.

Yes, you say that.

En daar moest je nog heel lang wachten.

And there you had to wait a very long time.

Ja, nee, dat was zo.

Yes, no, that was the case.

En niet per se een gunstig moment, hè.

And not necessarily a favorable moment, right?

Bijvoorbeeld de winnares was de allerlaatste.

For example, the winner was the very last one.

Allerlaatste.

Very last.

Ja, die wordt zich natuurlijk, herinneren mensen zich heel goed.

Yes, of course, people remember that very well.

Ja, beter, ja.

Yes, better, yes.

Ja, dus...

Yes, so...

Maar, oké, zo was het.

But, okay, that's how it was.

Je hebt lang moeten wachten, daarna is de puntentelling.

You had to wait a long time, then the scoring begins.

Weet je nog iets van de puntentelling, of kan je dat niet meer herinneren?

Do you remember anything about the scoring, or can't you recall that anymore?

Nee.

No.

Weet ik niks meer van.

I don't remember anything about it.

Nee.

No.

En daarna is een feest.

And then there is a party.

Ja, een diner was er volgens mij met, of een borrel uitgebreid met eten en alles.

Yes, there was a dinner in my opinion, or a drink extensively with food and everything.

Ja, ja.

Yes, yes.

En daar heb je dus Marie-Miriam nog even gesproken en gefeliciteerd.

And there you spoke to Marie-Miriam for a bit and congratulated her.

Ja, die heb ik gefeliciteerd.

Yes, I congratulated him/her.

Ja.

Yes.

Want ik had eerst een verkeerde.

Because I initially had a wrong one.

Oh.

Oh.

Dat weet ik nog wel.

I still remember that.

Dat ik iemand, ik geloof dat ik een zanger is.

That I am someone, I believe I am a singer.

Dat ze uit Zwitserland had.

That she had from Switzerland.

En die zat in tranen aan de tafel.

And she was in tears at the table.

Ja.

Yes.

En dat weet ik nog wel.

And I still remember that well.

Ja, nou, Zwitserland was een groep mannen, dus die zou ik niet...

Yes, well, Switzerland was a group of men, so I wouldn't...

Maar een ander land misschien dan, ja.

But maybe another country then, yes.

Ja.

Yes.

Oké, je ging de verkeerde feliciteren.

Okay, you congratulated the wrong person.

Ja, ik ging de verkeerde feliciteren.

Yes, I congratulated the wrong person.

En toen dacht ik, oh shit, ik ben verkeerd.

And then I thought, oh shit, I'm wrong.

En toen ben ik naar de...

And then I went to the...

Marie-Miriam gegaan, ja.

Marie-Miriam has gone, yes.

Ja.

Yes.

Jong meisje ook.

Young girl too.

Ja, ik ben jong.

Yes, I am young.

Een carrière daarnaar gehad, maar ze was eigenlijk heel erg vergelijkbaar met jou op dat moment, denk ik.

She had a career in that direction, but she was actually very much comparable to you at that moment, I think.

Ja, ik heb een jaar later nog een keer gesproken.

Yes, I spoke again a year later.

Ah ja, ja.

Ah yes, yes.

En toen zei ze, kom, als je naar Parijs komt, kom dan naar mijn vaders restaurant.

And then she said, come on, if you go to Paris, come to my father's restaurant.

En daar had ik ze er nooit van gekocht.

And I would never have bought them from there.

Nee, nee.

No, no.

Mooi liedje wel, Lois-Oéland van...

Nice song indeed, Lois-Oéland by...

Prachtig.

Beautiful.

Ja, ja.

Yes, yes.

Prachtig liedje.

Beautiful song.

Op zich ook wel een liedje wat jij zou kunnen zingen.

It's also a song that you could sing.

Ja, dat had ik best gekund, ja.

Yes, I could have done that, yes.

Oké, daarna begrijp ik dat er...

Okay, then I understand that there...

Heb je het idee gehad dat mensen teleurgesteld waren over je plaats, of helemaal niet?

Did you have the impression that people were disappointed with your place, or not at all?

In het begin wel, waren ze wel teleurgesteld.

At first, yes, they were disappointed.

Zo van, hé, wat jammer, hè.

Like, hey, what a shame, huh?

Nou, veel te laag geëindigd.

Well, finished much too low.

Maar later...

But later...

Hoorde ik ook altijd, als mensen zeiden...

I always heard, when people said...

Hé, hé, die...

Hey, hey, that...

Over het Songfestival.

About the Song Festival.

Ja, nee, zij heeft het Songfestival gewonnen.

Yes, no, she won the Song Festival.

Ja, ja.

Yes, yes.

En zeker...

And certainly...

Ik heb helemaal het Songfestival niet gewonnen.

I didn't win the Song Festival at all.

Je hebt het toch wel gewonnen?

You did win it, didn’t you?

Ik zei, nee joh, hoe kom je daar nou bij?

I said, no way, how did you come up with that?

Voor heel veel mensen is het zo dat ik het wel gewonnen heb.

For a lot of people, it seems that I have won.

Maar dat komt denk ik ook doordat het liedje een bepaalde klassieker status heeft gekregen.

But I think that also comes from the fact that the song has gained a certain classic status.

Ja, vermoedelijk wel.

Yes, probably.

Het is later ook nog opgenomen door Paul de Leeuw bijvoorbeeld, en nog door andere mensen.

It was later also recorded by Paul de Leeuw, for example, and by other people as well.

Bijna iedereen heeft het opgenomen.

Almost everyone has recorded it.

Ja, maar jij hebt op een bepaald moment, vlak na het Songfestival, bepaald dat je het niet meer ging zingen.

Yes, but at a certain point, just after the Song Festival, you decided that you were no longer going to sing it.

Nee.

No.

Ik zag het niet meer zitten.

I couldn't see it anymore.

Ik denk, nou heb ik het wel gezongen, nou wil ik iets anders.

I think, well I've sung this, now I want something different.

En dat was wanneer? Weet je hoe lang dat was na het Songfestival?

And when was that? Do you know how long that was after the Song Festival?

Nou, een half jaar daarna of zo.

Well, about half a year later or so.

Want je was het liedje zat?

Because you were tired of the song?

Ja, ik was het liedje zat.

Yes, I was tired of the song.

En dat ik niks anders kon dan dat.

And that I couldn't do anything else but that.

Ja, want je hebt dus ongeveer 35 jaar het liedje niet meer gezongen.

Yes, because you haven't sung the song for about 35 years.

Ja.

Yes.

Waarom heb je dat al geweigerd?

Why have you already rejected that?

Ja, weet ik niet.

Yes, I don't know.

Nee.

No.

Want ik deed het altijd af en toe, nee hoor, daar heb ik geen zin in.

Because I always did it sometimes, no way, I'm not in the mood for that.

En dan zeiden ze, ah hé, doe nou even zo.

And then they said, oh hey, just do it like this.

Ik zei, nee, daar heb ik geen trek meer in.

I said, no, I'm not in the mood for that anymore.

Dat is geweest.

That is over.

Ik wil wel, ik wil 10.000 liedjes zingen, maar niet de malle molen, daar heb ik geen zin in.

I want to, I want to sing 10,000 songs, but not the silly mill, I'm not in the mood for that.

En waarom?

And why?

Ik had er, ja, dat kwam ook, het had ook te maken met dat ze om me gingen lachen in het theater.

I had that, yes, that was also it, it was also related to the fact that they were going to laugh at me in the theater.

Ik kwam op een gegeven moment bij Ramse Shafi terecht.

At one point, I ended up with Ramse Shafi.

En die had een theaterprogramma in de Nes, en die zei het, ik wil graag dat je meedoet.

And he had a theater program at the Nes, and he said, I would like you to participate.

En dan iedere keer als hij mij aankondigde, dan ging de zaal lachen.

And every time he introduced me, the audience would laugh.

Ja.

Yes.

Want dan zei hij, hey, die Lester.

Because then he said, hey, that Lester.

En dan hoorde ik alleen maar, ha, ha, ha, ha, hey, die Lester.

And then I just heard, ha, ha, ha, ha, hey, that Lester.

Zo.

There.

Ja, vanwege het Songfestival natuurlijk, hè.

Yes, because of the Song Contest, of course.

Ja, vanwege het Songfestival.

Yes, because of the Song Festival.

Want theatermensen geloven niet in het Songfestival.

Because theater people do not believe in the Song Festival.

Ja, het is geloof tegenwoordig helemaal nu anders.

Yes, faith is completely different nowadays.

Het is anders, ja, zeker.

It is different, yes, certainly.

Het is allemaal veranderd.

It has all changed.

Maar toen de tijd was het niet comme il faut, hè.

But at that time it wasn't proper, was it?

Nee.

No.

En, eh, en daarom, dat was ook een van de redenen dat ik het niet meer wilde zingen.

And, uh, and that's why that was also one of the reasons I didn't want to sing it anymore.

Dat ik dacht, ja, zeg, iedere keer dat gezeik.

That I thought, yes, say, every time that hassle.

En, eh, en dan ging ik gewoon op een hele andere toer, wat mensen totaal niet van mij verwachten.

And, um, and then I just took a completely different direction, something people don't expect from me at all.

Zoong ik Barbara.

I sang Barbara.

Ja, de Franse zangeres Barbara, Nederlandse vertalingen zong je daarvan.

Yes, the French singer Barbara, you sang Dutch translations of her songs.

Je hebt ook een album gemaakt, jaar daarna ongeveer.

You also made an album about a year later.

Ja.

Yes.

Deel van mijn bestaan, hè, dat, ik had dat album, dus ik ken dat heel goed.

Part of my existence, huh, that, I had that album, so I know it very well.

Ja, jij had dat album al, ja.

Yes, you already had that album, yes.

Maar daar heb je niet de Malamole opgezet.

But you haven't set up the Malamole there.

Nee, stom, hè.

No, silly, right?

Waarom stom?

Why stupid?

Ja, omdat het commercieel natuurlijk totaal stom is geweest.

Yes, because it has been completely stupid commercially.

Nou, je hebt er veel meer verkocht.

Well, you sold many more.

En, eh, maar ik wil, ik had natuurlijk de Malamole, dat hadden we erop moeten zetten.

And, uh, but I want, I should have put the Malamole on there, of course.

Maar wij vonden dat commercieel en belachelijk als je dat deed.

But we found it commercial and ridiculous if you did that.

En, eh, goedkoop, goedkoop vonden we dat ook.

And, uh, we thought it was cheap, cheap too.

Ja, voor de hand.

Yes, obvious.

We hadden toch al die, dat plaatje.

We already had that, that picture.

Nou, en moesten we nu een LP waar de Malamole niet op stond.

Well, we had to get a record that didn’t have the Malamole on it.

Ja, daar ben je niet goed bij je hoofd, maar zo is het wel gegaan.

Yes, you are not right in your head, but that's how it went.

Nou ja, je platenmaatschappij is daar ook in mee gegaan.

Well, your record label has gone along with that too.

Ja, die zijn er ook in mee gegaan.

Yes, they have also been included in that.

Maar, ja, dus het is duidelijk niet gebruikt als een soort brekeijzer om, om, om ook je andere liedjes te laten horen.

But, yes, so it is clearly not used as a kind of breakthrough to showcase your other songs as well.

Nee, stom.

No, stupid.

Maar wat je wel gedaan hebt, je hebt daar een liedje opgezet over het zongfestival.

But what you have done is, you put a song up about the Song Festival.

Ja.

Yes.

Zo begint de LP ook, waarin je zegt drie minuten is niet veel op een mensenleven.

That's how the LP begins, where you say three minutes is not much in a human life.

Een liedje en een glimlach en dan is het gedaan.

A song and a smile and then it's over.

Ja.

Yes.

Ja, dit is ook zo.

Yes, this is also true.

Dit is ook zo.

This is also true.

Maar weet je, weet je nog waarom, was dat een liedje waarvan jij wilde dat dat qua inhoud erop kwam?

But you know, do you remember why that was a song you wanted to include in terms of content?

Of had Frank dat bedacht of een ander?

Or did Frank think of that or someone else?

Wat het, het pats mocht?

What it, the pats could?

Ja, ja.

Yes, yes.

Nee, dat is gewoon ontstaan.

No, that just came about.

Wim had het geschreven.

Wim had written it.

En Frank heeft dat niet eens de muziek van gemaakt.

And Frank didn't even make music out of that.

Er was nog even, die er inmiddels ook al niet meer is, Nico van der Linden, bekend door de, nou die heeft heel Nederland begeleid.

There was also a moment, which is no longer there now, Nico van der Linden, known for, well, he has accompanied all of the Netherlands.

Ja.

Yes.

En.

And.

Veel met Therese Steinmetz gewerkt.

Worked a lot with Therese Steinmetz.

Ja, ook.

Yes, also.

Ja.

Yes.

En met Ramzes en met iedereen eigenlijk.

And with Ramses and with everyone actually.

En die heeft die muziek daarop gezet.

And he put that music on it.

En wij vonden dat zo'n grappig nummer.

And we found that such a funny song.

Want het is natuurlijk heel grappig.

Because it's really funny, of course.

En ja, daarom hebben we het opgenomen.

And yes, that's why we recorded it.

Ja, maar daarmee geef je natuurlijk ook, gaf je een soort commentaar op, ja, Songfestival gedaan, dat was even, pats, boom.

Yes, but with that, of course, you also made a sort of comment on, yes, the Song Festival was done, that was just, bam, boom.

Ja.

Yes.

Jullie, en zo heb ik het ervaren, dat staat eigenlijk ook een beetje in dat liedje.

You all, and that is how I have experienced it, is actually also a bit in that song.

Maar goed.

But okay.

Ja, hoe ga je dan verder?

Yes, how are you going to proceed?

Ja, dat is het.

Yes, that is it.

Hoe ben je verder gegaan?

How did you proceed?

Nou ja, ik ben toen bij Shafi, zijn we begonnen in de zin van theater maken.

Well, I was with Shafi then, we started in the sense of creating theater.

Om te kijken hoe dat werkt, hè.

To see how that works, right?

Bij theaterpubliek.

At the theater audience.

Bij theaterpubliek, die nummers.

With theater audiences, those numbers.

En ik ben altijd een hele goede entertainer geweest.

And I have always been a very good entertainer.

Ik kan heel goed entertainen.

I can entertain very well.

En ja, dat was een succes.

And yes, that was a success.

En dat vond iedereen wel fantastisch.

And everyone thought that was fantastic.

Als ik het dan had gedaan, hè.

If I had done it then, right?

Ja.

Yes.

Moest ik mezelf eerst bewijzen.

I had to prove myself first.

Ja.

Yes.

En toen zijn wij, mijn vader had ondertussen een theaterrestaurant gekocht.

And then we, my father had meanwhile bought a theater restaurant.

Of tenminste, een garage gekocht.

Or at least, bought a garage.

En daar een theaterrestaurant van gemaakt.

And made a theater restaurant out of it.

En toen zijn wij de eerste show begonnen te maken.

And then we started making the first show.

Een soort, nou niet, een soort one woman show eigenlijk, hè.

A kind, well not really, a sort of one woman show actually, right?

Ja, een one woman show.

Yes, a one woman show.

Ja.

Yes.

En daar heb je er een aantal van gemaakt.

And there you have made a few of them.

Ja, vier.

Yes, four.

Vier.

Four.

En je hebt voor de eerste of de tweede, weet ik niet, maar een hele grote prijs gekregen.

And you received a very big prize for the first or the second, I don't know which.

Ja, nou ja, dat waren allemaal exportprijzen.

Yes, well, those were all export prices.

Nou ja, dat was, er waren niet.

Well, there weren't any.

Het was toen.

It was then.

Het was een grote prijs.

It was a big prize.

Ja, nou ja, oké.

Yes, well, okay.

Ja, dat was toen natuurlijk ook weer heel.

Yes, that was of course very much the same then.

Ja, dat was toen een tijd een grote prijs.

Yes, that was a big prize at that time.

Dus dat.

So that.

Want dan zou je denken, en je bent in die tijd ook nog wel eens op televisie geweest

Because then you would think, and you were also on television during that time.

in shows waar je liedjes van anderen zong of, nou ja.

in shows where you sang songs by others or, well.

Ja, bijna nooit van anderen hoor.

Yes, almost never from others, I hear.

Nou ja, nee, ik bedoel, waar je dan, waar een andere tekst op was gemaakt.

Well, no, I mean, where you then, where another text was made.

Ja, ja.

Yes, yes.

Oh, je bedoelt vertalingen en zo.

Oh, you mean translations and such.

Ja, ja.

Yes, yes.

Van Aznavour heb je bijvoorbeeld heel erg gezongen.

For example, you sang a lot from Aznavour.

Ja, Amsterdam, ja.

Yes, Amsterdam, yes.

In de Nederlandse vertaling heet dat Amsterdam, inderdaad.

In the Dutch translation, it is called Amsterdam, indeed.

En zo zijn er nog wel meer dingen die je, dus je was een tijdje dan wel op jouw manier aanwezig.

And so there are many more things that you, well, were present in your own way for a while.

Ja.

Yes.

Zou je kunnen zeggen.

Could you say.

Ja.

Yes.

En toch ben je na die vier programma's, waar toch vooral het zingen heel belangrijk was,

And yet after those four programs, where singing was especially important,

eigenlijk een beetje van het zingen afgestapt.

Actually stepped away from singing a bit.

Ja, niet helemaal.

Yes, not entirely.

Maar ja, als je dan opgebeld wordt, want ik was al aan het toneelspelen.

But yes, when you get called, because I was already acting.

Kleine, kleine dingetjes hoor.

Little, little things, you know.

Er was een Tsjechische bijvoorbeeld die, dat was in de jaren tachtig.

There was a Czech, for example, that was in the eighties.

Er was iemand die ze een stuk, een solostuk wilde laten doen.

There was someone who wanted them to perform a piece, a solo piece.

La Roy Man.

La Roy Man.

Nou ja, die actrice was uitgevallen, want dan kon ze niet meer werken.

Well, that actress had dropped out, because then she could no longer work.

En toen vroeg ze of ik het wilde doen.

And then she asked if I wanted to do it.

En toen heb ik dat inderdaad gedaan.

And then I actually did that.

Ja.

Yes.

Een aantal voorstellingen.

A number of performances.

Bij mijn vader in de zaal.

In my father's hall.

Ja.

Yes.

Want ja, die had daar.

Because yes, he was there.

Die had een theaterrestaurant.

He had a theater restaurant.

Ja, die had daar theater.

Yes, they had theater there.

En toen kwam.

And then came.

En de Neon Woman met Gerard Tole en Liz Snoyink.

And the Neon Woman with Gerard Tole and Liz Snoyink.

Dat was ook bij ons in de zaak.

That was also the case with us in the business.

Heel groot.

Very large.

Dat was een heel leuk stuk.

That was a very nice piece.

En met Loes Lucas zat erin en Arjan Edeveen.

And with Loes Lucas was in it and Arjan Edeveen.

En Gerard wilde dat bij mijn vader in de tent doen.

And Gerard wanted to do that in my father's tent.

Nou, dat was natuurlijk ook lachen.

Well, that was of course funny too.

Leuk.

Nice.

En ik speelde daar een Spaanse doofstomme.

And I played a Spanish deaf-mute there.

En toen werd ik gebeld door een stripper.

And then I got a call from a stripper.

Nou ja, het ging over een club in de kleedkamer waar alle strippers bij elkaar zitten en

Well, it was about a club in the dressing room where all the strippers are together and

dan opmoeten één voor één en daar wordt dan gepraat en gedaan en gesnoven werd en van

then have to meet one by one and there will be talking and doing and sniffing and of

alles gebeurde in dat stuk.

everything happened in that piece.

En het was één afstuk.

And it was one adjustment.

Het zat ook iedere avond stampant vol.

It was also packed every evening.

Er kon niemand meer bij.

No one could join anymore.

Nou, dat was heel leuk.

Well, that was really fun.

En toen werd ik gebeld door een...

And then I received a call from a...

Door Erik Vos, van De Appel.

By Erik Vos, from De Appel.

Van theatergroep De Appel, grote, serieuze theatergroep.

From theater group De Appel, a large, serious theater group.

Ja, grote, heel serieuze.

Yes, big, very serious.

Die je vroeg voor een rol in Ghetto, een belangrijk stuk.

Who asked you for a role in Ghetto, an important play.

Misschien dat we in één van de afleveringen daar nog wat meer over gaan praten.

Maybe we will talk about that a bit more in one of the episodes.

Om het even bij het Songfestival en bij de Malle Molen te houden.

To stay with the Song Festival and the Crazy Mill.

Jij hebt het in al die jaren afgeschud.

You have shaken it off over all those years.

Je had ook, denk ik, een beetje zelf het gevoel van goh, ik ben ook maar dat meisje dat aan het Songfestival heeft meegedaan.

I think you also felt a bit like, well, I'm just that girl who participated in the Song Festival.

Absoluut, ik was zo gefrustreerd als ik weet iemand.

Absolutely, I was as frustrated as I know someone.

Ja.

Yes.

Dus je hebt ook aan jezelf moeten bewijzen dat je andere dingen kon.

So you also had to prove to yourself that you could do other things.

Ja.

Yes.

Heel erg.

Very much.

Wanneer is dat overgegaan?

When did that pass?

Nou, niet eens zo lang geleden hoor.

Well, not even that long ago, you know.

Nou.

Well.

Ik denk een jaar of 7, 8, 10 misschien.

I think about 7, 8, maybe 10 years.

Dat ik dacht van...

That I thought of...

Ja, toen was ik zo stom.

Yes, I was so stupid then.

Ramse zei altijd tegen mij, die hier moet ik blijven zingen.

Ramse always said to me, I have to keep singing here.

Het is jouw lied.

It's your song.

Net als ik Sammy moet doen, moet jij de Malle Molen doen.

Just like I have to do the Sammy, you have to do the Malle Molen.

Toen zei ik, ja hoor Sjaf.

Then I said, sure Sjaf.

Maar ik doe het lekker niet.

But I simply won't do it.

Maar hij heeft gelijk gehad daarin.

But he was right about that.

Hij vond dat je dat moest blijven doen voor je publiek.

He thought you should keep doing that for your audience.

Net als Aznavour natuurlijk eigenlijk en al die anderen.

Just like Aznavour of course and all the others.

Altijd maar dezelfde nummers blijven zingen.

Always singing the same songs.

Want de nieuwe nummers vinden het publiek niet leuk.

Because the audience does not like the new songs.

Nee.

No.

Of door je oude nummers ze laten wennen aan je nieuwe nummers.

Or by letting your old songs get used to your new songs.

Ja.

Yes.

Dus is dat op een bepaald moment veranderd?

So did that change at some point?

Ja.

Yes.

Kwam dat door een vraag?

Did that come from a question?

Was er ergens een programma...

Was there a program somewhere...

Nou, er waren mensen wel eens en die zeiden...

Well, there were people sometimes who said...

Ah, zing je dan vanavond ook de Malle Molen?

Ah, are you singing the Malle Molen tonight as well?

Als we dan een...

If we then a...

Hoe heet het?

What is it called?

Hoe noem je dat?

What do you call that?

Een snabbel hadden of zo.

To have a side gig or something like that.

In mijn theaterprogramma's deed ik het niet.

I didn't do it in my theater programs.

Daar zoek ik het niet in.

That's not where I search for it.

Maar op een gegeven moment kan je er niet meer onderuit.

But at some point, you can no longer avoid it.

En dan zie je dat mensen er zo'n plezier van hebben.

And then you see that people enjoy it so much.

En het zo leuk vinden.

And like it so much.

En dan denk je, waarom doe je dat nou?

And then you think, why are you doing that?

Wat maakt het uit?

What does it matter?

Wat maakt het uit dat je dat lied zingt?

What does it matter that you sing that song?

Die mensen worden daar heel gelukkig van.

Those people become very happy from that.

Dus hou ermee op met je onzin.

So stop with your nonsense.

Ja.

Yes.

Want ben je ook weer van het lied gaan houden op de een of andere manier?

Because you fell in love with the song again in some way?

Ja, ja.

Yes, yes.

Zeker.

Certainly.

Ja.

Yes.

Heel erg zelfs.

Very much so.

Ja?

Yes?

Ja.

Yes.

En wat voor liefde is dat dan?

And what kind of love is that then?

Het verleden.

The past.

Het verleden...

The past...

Eh...

Eh...

Ik denk met dat lied altijd aan alle mensen waar ik...

I always think of all the people where I...

Oeps, ik word nu emotioneel.

Oops, I'm getting emotional now.

Oh, raar is dit.

Oh, this is strange.

Ik moet heel erg denken aan de mensen waar ik heel veel van gehouden heb.

I can't help but think of the people I have loved very much.

En...

And...

En die dat niet meer willen zijn.

And those who no longer want to be.

Ja.

Yes.

Daar leidt die tekst ook heel erg naar toe.

That text also leads very much towards that.

God, we zouden het gezellig houden.

God, we were supposed to have a good time.

Ja, maar...

Yes, but...

Maar goed, malle molen van het leven.

But well, silly mill of life.

Ja.

Yes.

Als ik dat zing, dan komen ze allemaal voorbij.

When I sing that, they all come by.

En ik zing het niet huilend hoor.

And I'm not singing it while crying, you know.

Nee.

No.

Dat gaat te ver.

That's going too far.

Maar...

But...

Nou, nu je het aan me vraagt zo van wat doet het je dan?

Well, now that you ask me what it does to you?

Ja, dan denk ik, ja, dat doet het me.

Yes, then I think, yes, it affects me.

Mensen waar ik zielsveel van hielst.

People whom I care deeply for.

En die ook die tijd met me hebben meegemaakt natuurlijk.

And those who have experienced that time with me, of course.

En...

And...

En überhaupt...

And anyway...

Ja, het is die tekst die...

Yes, it is that text that...

Die...

That...

Daar heeft het mee te maken.

That's what it has to do with.

Die metafoor van die paardjes die zo'n rondje draait.

The metaphor of the little horses going around in a circle.

Ja.

Yes.

En dan zie je de mensen hun rondje draaien.

And then you see the people spinning their circle.

Ja, dan komt alles voorbij.

Yes, then everything will pass by.

Ja.

Yes.

En heb je het over je vader en je moeder?

And do you talk about your father and your mother?

Over mijn vader en mijn moeder?

About my father and my mother?

Zijn dat van die mensen die je dan ziet?

Are those the kind of people you see?

Ja, nee.

Yes, no.

Nee, die zie ik niet eens zo.

No, I don't see it that way.

Nee, het zijn meer de mensen waar...

No, it's more the people who...

Het zijn niet eens mijn ouders.

They aren't even my parents.

Nee, het is meer de mannen.

No, it's more the men.

Nee, de man waar ik toen mee was.

No, the man I was with at that time.

In de tijd van de mallenmolen.

In the time of the mold mill.

En die ook flink met mijn carrière bezig is geweest.

And who has also been significantly involved in my career.

Die uiteindelijk een paar jaar geleden zelfmoord heeft gepleegd.

Who ultimately committed suicide a few years ago.

Die zie ik dan.

I'll see that then.

En Marino, mijn coach.

And Marino, my coach.

En Wim en...

And Wim and...

Terwijl ik met Wim helemaal niet zo'n grote band had.

While I didn't have such a strong connection with Wim at all.

En de mensen die zo langzaam allemaal weg zijn gegaan.

And the people who have all left so slowly.

Uit mijn leven.

From my life.

Door de dood.

Through death.

Dat komt dan wel allemaal zo...

That will all come together like that...

Heel snel hoor.

Really fast, you know.

Want ik moet het lied ook nog zingen dan.

Because I still have to sing the song then.

Ja.

Yes.

Want je moet ook mensen aankijken en zo.

Because you also have to make eye contact with people and such.

Want ik zing het op mensen heel erg nu.

Because I sing it to people a lot now.

Ja.

Yes.

Maar dan zie ik...

But then I see...

Ja, ik zie dan heel veel...

Yes, I see a lot then...

Eigenlijk heel veel liefde zie ik.

Actually, I see a lot of love.

Ja, het klinkt een beetje pathetisch.

Yes, it sounds a bit pathetic.

Een beetje pathetisch misschien.

A bit pathetic maybe.

Maar wel heel veel...

But quite a lot...

Ja, heel veel...

Yes, a lot...

Als ik het zing, dan is het altijd heel bijzonder.

When I sing it, it's always very special.

Nu vind ik het bijzonder.

Now I find it special.

Als ik het zing.

When I sing it.

Dat ik al die mensen zo...

That I find all those people so...

Die ook aan me voorbij trekken.

They also pass me by.

Maar die ook in de zaal heel gelukkig zijn.

But they are also very happy in the hall.

Die allemaal heel...

That all very...

Veel liefde uitstralen naar me.

Radiate a lot of love towards me.

Dat vind ik zo speciaal.

I find that so special.

Ja.

Yes.

Want er waren vrienden van mij.

Because there were friends of mine.

Ik was in de Lamar een aantal jaren geleden.

I was in the Lamar a few years ago.

En toen hadden ze gevraagd of ik het wilde zingen.

And then they asked if I wanted to sing it.

Ik zei ja, ik wil het wel zingen.

I said yes, I would like to sing it.

Maar ik kan het niet met een band.

But I can't do it with a band.

Want ik zing niet met band.

Because I don't sing with a band.

Dus ik moet met mijn broer.

So I have to go with my brother.

Nou, het was geen probleem.

Well, it was no problem.

Maar ja, dan wordt het een ander lied.

But then it becomes a different story.

Als je dat met piano alleen doet.

If you only do that with piano.

Met zo'n orkestband.

With such an orchestral band.

Ja, dan zing je wel...

Yes, then you'll sing...

Dan moet je in de maat...

Then you have to be in the measure...

Dan moet je in de maat blijven.

Then you have to stay in time.

Maar met Frank is het natuurlijk een heel ander verhaal.

But with Frank, it's of course a completely different story.

En vrienden van mij zaten op de tweede rij.

And my friends were sitting in the second row.

En die zeiden wat er toen gebeurde.

And they said what happened then.

Was zo absurd.

It was so absurd.

En ik voelde ook wel iets.

And I did feel something too.

Maar ik kon het niet helemaal goed voelen.

But I couldn't feel it completely right.

Want ik was met Rutja Kott, Sanda Reemer.

Because I was with Rutja Kott, Sanda Reemer.

Nou, er waren nog een paar bekende...

Well, there were a few familiar faces...

Aan het Songfestival deelnemers.

To the Eurovision Song Contest participants.

Ja.

Yes.

Die deden alles met band natuurlijk.

They did everything with a band, of course.

Want die werken met banden.

Because they work with tires.

En ik kwam op.

And I came up.

En Frank begint heel zachtjes de malamone in te zetten.

And Frank starts to gently introduce the malamone.

En wat er toen in die zaal gebeurde.

And what happened then in that room.

Nou, iedereen ging...

Well, everyone went...

Iedereen stond op.

Everyone got up.

En dat had ik nog niet eens in mijn gaten.

And I hadn't even noticed that.

Want ik begon heel vrij langzaam.

Because I started very slowly.

En zacht.

And soft.

Begon heel zacht.

Started very softly.

En iedereen ging staan.

And everyone stood up.

En mijn vrienden zeiden.

And my friends said.

Nou, het was zo waanzinnig wat er gebeurde.

Well, it was so insane what happened.

En ik liep af.

And I walked down.

Ik dacht.

I thought.

Wat is er nou gebeurd?

What happened now?

Na afloop ook.

Afterwards too.

Kwamen allemaal mensen naar me toe.

All kinds of people came up to me.

Waarom ben je niet teruggekomen?

Why haven't you come back?

En waarom heb je niet nog wat gezongen?

And why didn't you sing a bit more?

En ik zei.

And I said.

Ja, nee.

Yes, no.

Maar ik was maar voor dat ene liedje uitgenodigd.

But I was only invited for that one song.

En daarover.

And about that.

En ik zei.

And I said.

Maar iedereen heeft dat toch blijkbaar gevoeld.

But apparently everyone has felt that.

En dat doet de malamone vermoedelijk met je.

And that's probably what the malamone does to you.

Ja.

Yes.

Vermoedelijk, hè?

Presumably, right?

Ja.

Yes.

Want je hoort het ook.

Because you can hear it too.

Ja, ik hoor het ook wel op straat.

Yes, I hear it on the street as well.

Mensen zeggen.

People say.

Ik ben toch geen Lesner?

I'm not a Lesnar, am I?

Ja.

Yes.

Oh, maar ik heb mijn moeder verleden week begraven.

Oh, but I buried my mother last week.

En ik zei.

And I said.

Och, jee, wat naar.

Oh dear, how unfortunate.

Ja.

Yes.

En we hebben de malamone gedraaid.

And we have played the malamone.

Ja.

Yes.

Dat vind ik altijd heel bijzonder hoor.

I always find that very special, you know.

Maar het heeft echt te maken met mij.

But it really has to do with me.

Als ik het zing.

When I sing it.

Met mijn verleden.

With my past.

En met de liefde die ik heb gekregen voor heel veel mensen.

And with the love I have received for many people.

Ja.

Yes.

Nou.

Well.

Zo.

There.

Dat is eruit.

That is out.

Ja.

Yes.

Ik wilde je nog een laatste vraag stellen.

I wanted to ask you one last question.

Nog een vraag?

Another question?

Ja, laatste.

Yes, last.

Maar die sluit aan op wat je net hebt gezegd.

But that connects to what you just said.

Als je nou heel kort zou moeten zeggen wat het Songfestival je in je leven gebruikt.

If you had to briefly say what the Song Festival has meant to you in your life.

Wat zou je dan zeggen?

What would you say then?

Veel.

A lot.

Haha.

Haha.

Wat ik net ook al zei.

What I just said as well.

Ja.

Yes.

Veel liefde.

Lots of love.

Veel vrolijkheid.

A lot of joy.

Veel liefde.

Much love.

Veel vrolijkheid.

Lots of cheerfulness.

Ja.

Yes.

Veel liefde.

Much love.

Veel vrolijkheid.

Much joy.

Veel.

A lot.

Dank je wel.

Thank you very much.

Je hebt geluisterd naar het begin van de onvoltooid gebleven podcast

You have listened to the beginning of the unfinished podcast.

Heddy Lester en de mazzel.

Heddy Lester and the luck.

Over het leven van zangeres, actrice en muziektheaterartiest Heddy Lester.

About the life of singer, actress, and musical theater artist Heddy Lester.

Die leefde van 1950 tot 30 januari 2023.

He lived from 1950 until January 30, 2023.

Verantwoordelijk voor deze podcast is Eurostory.nl

Responsible for this podcast is Eurostory.nl.

Het online literair journalistieke magazine over het Eurovisie Songfestival.

The online literary journalistic magazine about the Eurovision Song Contest.

De montage was in handen van Jelmer Soes en mijn naam is Edward van de Vendel.

The assembly was in the hands of Jelmer Soes and my name is Edward van de Vendel.

We bedanken Frank Affolter en de verdere familie van Heddy

We thank Frank Affolter and the extended family of Heddy.

en raden je aan om ook Heddy's andere muziek te luisteren.

and we recommend that you also listen to Heddy's other music.

Zoals bijvoorbeeld de liedjes van haar LP Deel van mijn bestaan.

For example, the songs from her album Part of My Existence.

Daarvan vind je de meeste op YouTube.

You will find most of them on YouTube.

Verder kun je op www.eurostory.nl nog een geschreven interview met Heddy lezen

You can also read a written interview with Heddy on www.eurostory.nl.

en een persoonlijke column als reactie op haar overlijden.

and a personal column in response to her passing.

Bedankt voor het kijken.

Thank you for watching.

Tot de volgende keer.

Until next time.

En tenslotte wil ik eindigen met al mijn dank aan Heddy zelf.

And finally, I want to conclude with all my thanks to Heddy herself.

Je te hebben gekend en bijvoorbeeld een gesprek als dat van deze podcast te mogen maken.

To have known you and to have the opportunity to have a conversation like the one in this podcast.

Heddy, dat is pas mazzel.

Heddy, that's pure luck.