Ivan De Vadder: "Al heel mijn leven last van koortsblazen"

Ik ben Christel van Dijk en ik mag met een bekend persoon in de spiegel kijken.

I am Christel van Dijk and I get to look in the mirror with a famous person.

En dat mag ik nu doen met politiek journalist en politiek analist, tv-persoonlijkheid ook.

And now I get to do that with a political journalist and political analyst, also a TV personality.

Van de Vadder.

From the Father.

Dag Christel.

Hello Christel.

Is dat te veel eer of zo?

Is that too much honor or something?

TV-persoonlijkheid?

TV personality?

Heel veel bij elkaar.

A lot together.

Ja, ik noem mijzelf politiek journalist of analist.

Yes, I call myself a political journalist or analyst.

Dat zijn de dingen die ik zelf meestal gebruik.

Those are the things I usually use myself.

Al de rest doet er ook minder en minder toe.

Everything else matters less and less.

Ik denk dat we aan het evolueren zijn.

I think we are evolving.

Het gaat er allemaal minder en minder toe doen.

It will all matter less and less.

En dat kleine ding, die smartphone, internet, alles wat digitaal is, gaat een veel belangrijkere rol spelen in die mate.

And that little thing, that smartphone, internet, everything that is digital, will play a much more important role to that extent.

Dat, denk ik, tv-persoonlijkheid eigenlijk niet meer ertoe zal doen.

I think that TV personalities will actually not matter anymore.

En daarom dat ik ook denk van, goed, laten we dan maar meteen voor de kern van de zaak gaan als politiek journalist of politiek analist.

And that's why I also think, well, let's get straight to the heart of the matter as a political journalist or political analyst.

Je bent hier om in de spiegel te kijken.

You are here to look in the mirror.

Hoe is jouw relatie met de spiegel?

What is your relationship with the mirror?

Zal ik daarmee beginnen?

Shall I start with that?

Oh, die is oké.

Oh, that's okay.

Ik vermijd de spiegel niet.

I do not avoid the mirror.

Er zijn een paar dingen, en dat heeft iedereen wel, denk ik.

There are a few things, and I think everyone has that.

Laten we zeggen, een paar kilo's te veel.

Let's say, a few kilograms too much.

Een paar, serieus, paar kilo's te veel.

A couple, seriously, a couple of kilos too much.

Dus dat zie je wel in de spiegel.

So you can see that in the mirror.

En dan heb ik het vooral wanneer je de volle lengte spiegel neemt.

And then I particularly mean when you take the full-length mirror.

Dan, ja, dat is wel een confrontatie.

Then, yes, that is quite a confrontation.

En voor de rest?

And what about the rest?

Voor de rest heb ik daar eigenlijk, als ik bijvoorbeeld nu naar de spiegel kijk, zie ik een koortsplaats.

For the rest, I actually have nothing there; when I look in the mirror now, I see a fever spot.

Ja, kijk, ik heb een spiegel bij, ik ga hem aan jou geven.

Yes, look, I have a mirror with me, I will give it to you.

Dus je mag echt eens kijken en jezelf beschrijven.

So you can really take a look and describe yourself.

Dus een koortsplaats is iets wat ik al heel mijn leven heb.

So a fever spot is something I've had my whole life.

Is dat echt?

Is that for real?

Ja.

Yes.

Dus dat duikt heel geregeld op.

So that comes up quite frequently.

Dus dat vind ik heel vertrouwd.

So I find that very familiar.

En heeft dat met iets te maken met stress?

And does that have anything to do with stress?

Nu heeft het te maken met in de zon gaan wandelen.

Now it has to do with going for a walk in the sun.

En ik heb een tik nerveu als ik...

And I have a nervous tick when I...

inspanningen doe.

make efforts.

Dat is, ik lik aan mijn lippen.

That is, I lick my lips.

En dat geeft, ja, dat is natuurlijk niet goed.

And that gives, yes, that is of course not good.

En dat geeft dus inderdaad een soort uitslag.

And that indeed results in a sort of outcome.

En als je dan heel erg ook in de zon daar gaat lopen, dan krijg ik bijna, je kan er gif op innemen, krijg ik een koortsplaats.

And when you walk around there a lot in the sun, I almost guarantee you, I get a fever blister.

Ah ja, en dat is altijd al zo geweest.

Ah yes, and it has always been that way.

En dat is altijd al zo geweest.

And that has always been the case.

In de andere momenten is het inderdaad stress, maar nu is het puur vakantie.

At other times it is indeed stress, but now it is purely a vacation.

En dus die combinatie van het likken aan de lippen, wat ik al sinds mijn jonge jaren...

And so that combination of licking my lips, which I've been doing since my younger years...

doe, wat ik probeer te vermijden, maar dat gaat niet.

Do what I am trying to avoid, but that is not possible.

Ik zie mijn vader dat nog doen.

I still see my father doing that.

Mijn vader deed dat ook.

My father did that too.

Mijn vader is al heel lang overleden.

My father has been deceased for a long time.

Maar dat was iets wat hij ook deed.

But that was something he did too.

Aan zijn, met de tong, zo even, die lippen bevochtigen.

To wet those lips with his tongue, just now.

En ja, dat geeft dan met dat speeksel een uitslag.

And yes, that results in an output with that saliva.

Maar het had ook te maken, of het heeft soms ook te maken met stress, zeg je.

But it also had to do with, or it sometimes has to do with stress, you say.

Ja, ja, ja.

Yes, yes, yes.

Nog dan sluit je met iemand die heel stressbestendig is.

Then you end up with someone who is very resilient to stress.

Ja, maar dat...

Yes, but that...

Dat is het uiterlijke kenmerk.

That is the outward characteristic.

In Wendig ben je toch nog altijd op sommige momenten heel erg onder stress bezig.

In Wendig, you are still very much under stress at certain moments.

En dan is dat niet de uitzending.

And then that is not the broadcast.

Dat is al lang gedaan.

That has been done for a long time.

Het idee van de deadline of stress bij de uitzending.

The idea of the deadline or stress during the broadcast.

Maar in het werk dat ik op dit moment doe, die politieke analyse, loop ik heel vaak op een heel dunne lijn.

But in the work I am doing at the moment, that political analysis, I often walk a very fine line.

Wij zijn lid van de openbare omroep.

We are members of the public broadcaster.

Wij zijn geen krantenjournalist.

We are not newspaper journalists.

Die heel makkelijk een standpunt kunnen innemen.

They can easily take a stand.

Die ook ideologische standpunten geregeld innemen.

They also regularly take ideological positions.

Afhankelijk van de krant waarbij je hoort.

Depending on the newspaper you belong to.

Waarbij ook een lijn van een krant wordt naar buiten gedragen.

Whereby a line from a newspaper is also carried outside.

En die lijn wordt dan ook verdedigd en gekozen.

And that line is also defended and chosen.

Bij ons, bij de omroep, is dat een stuk minder.

With us, at the broadcaster, it's a lot less.

Minder uitgesproken, minder makkelijk.

Less pronounced, less easy.

Moeilijker dus, eigenlijk.

Actually, it's harder.

En ja, dat zorgt wel eens voor stress.

And yes, that does cause stress sometimes.

Van, oké, ben ik hier goed bezig?

Well, okay, am I doing this right?

Goed aangepakt?

Handled well?

Is dat correct?

Is that correct?

Er zijn heel veel dingen.

There are a lot of things.

Bovendien doe ik dat in een heel kleine groep.

Moreover, I do that in a very small group.

Dat wil zeggen, met een heel kleine groep mensen.

That means with a very small group of people.

Vaak ook, zoals altijd in audiovisuele media, heel snel.

Often also, as always in audiovisual media, very quickly.

Wij zijn de snelste die met een opinie of een mening komen.

We are the fastest to come up with an opinion or a viewpoint.

Of een analyse, als je het zo wil zeggen.

Or an analysis, if you want to put it that way.

Een krantenjournalist heeft daar op z'n minst twaalf uur over om eens na te denken.

A newspaper journalist has at least twelve hours to think about it.

En dan de dag nadien verschijnt die column met heel fijne zinnetjes.

And then the day after, that column appears with very nice sentences.

En uitgewerkt.

And worked out.

Wij hebben soms maar tien, vijftien minuten op z'n maximum.

We sometimes only have ten, fifteen minutes at most.

En dan moet het er staan.

And then it has to be there.

En ja, goed.

And yes, good.

Dat zijn de dingen die op dit moment...

Those are the things that at this moment...

Heb ik voldoende informatie?

Do I have enough information?

Ben ik correct?

Am I correct?

Heb ik alle elementen?

Do I have all the elements?

Ben ik niks vergeten?

Have I forgotten anything?

Dat zijn de dingen die mij stress bezorgen.

Those are the things that stress me out.

De koortsblaas.

The cold sore.

Dat is het eerste wat jij zag als je in de spiegel keek.

That's the first thing you saw when you looked in the mirror.

Het tweede ding, mijn haar.

The second thing, my hair.

Ik bedoel, het staat er nog allemaal.

I mean, it's all still there.

Dat is misschien heel raar, maar in de tak van mijn moeder...

That may be very strange, but on my mother's side...

Alle mannen zijn kaal geworden op hun twintigste.

All men have gone bald by their twenties.

Zo vroeg?

So early?

Ja.

Yes.

Dus mijn nonkels, allemaal kaal.

So my uncles, all bald.

Mijn grootvader.

My grandfather.

En dus dat is altijd van...

And so that is always from...

Ja, oké.

Yes, okay.

Het is er nog.

It is still there.

Ik ben niet kaal aan het worden.

I am not going bald.

Het is toch een vorm van ijdelheid.

It's still a form of vanity.

Zal ik het zelf invullen, Christel?

Shall I fill it in myself, Christel?

Ja, ja, ja.

Yes, yes, yes.

Absoluut.

Absolutely.

Oké, jij hebt het gezegd.

Okay, you said it.

En het is eigenlijk al grijs.

And it's actually already gray.

Kijk, ik vind het eerder blond.

Look, I find it more blonde.

Nou, grijs is het...

Well, it's gray...

Ik denk niet dat...

I don't think that...

Er zitten wel wat grijze haren in.

There are quite a few grey hairs in it.

En er zit hier zo vanachter een klein tonsuurtje van.

And there is a small ton of it back here.

En dat zie je dan als je langs achter gefilmd wordt.

And you can see that when you're filmed from behind.

Maar goed, dat maakt niet uit.

But okay, that doesn't matter.

Maar het idee dat ik als jongeling had van...

But the idea I had as a young person of...

Wat gaat met al mijn nonkels?

What’s going on with all my uncles?

Kijk.

Look.

En goed.

And good.

Maar het is toch al een beetje uitgedund.

But it has already thinned out a bit.

Ja, tuurlijk.

Yes, of course.

Toch een klein beetje.

Just a little bit.

Maar je bent je leeftijd.

But you are your age.

Heeft het geleden onder de chemotherapie?

Has it suffered from the chemotherapy?

Dat je het gehad hebt?

That you’ve had enough?

Nee.

No.

Ik heb darmkanker gehad.

I had colon cancer.

En de chemo bij darmkanker dunt je haar een beetje uit.

And the chemotherapy for colorectal cancer thins your hair a bit.

Maar doet het niet uitvallen.

But don’t let it break down.

Dus het was een beetje dunner.

So it was a bit thinner.

Maar ik heb al heel dun haar.

But I already have very thin hair.

Dus dat merkte je eigenlijk nauwelijks.

So you barely noticed that.

Dus nee, daar heeft het geen effect op gehad.

So no, it has not had any effect on that.

Dus ik heb ook geen kale periode gehad.

So I haven't had a bald period either.

Nee.

No.

Toen ik de chemo kreeg.

When I received chemotherapy.

Dus koortsblaas.

So cold sore.

Ja.

Yes.

Het haar dat er nog is.

The hair that is still there.

Ja.

Yes.

Hoe zou je jezelf nog beschrijven?

How would you describe yourself further?

Ik ben niet meer de jongste.

I am no longer the youngest.

Dat is ook iets wat mij...

That is also something that...

Ik sta raar.

I stand strangely.

Maar in mijn hoofd ben ik nog altijd ergens tussen de 18 en de 25.

But in my head, I am still somewhere between 18 and 25.

Zo jong?

So young?

Ja, daar zit toch nog altijd dat...

Yes, there's still that...

Als je dat een jongetje wil noemen.

If you want to call that a little boy.

Ja, dat zit daar nog altijd in ergens.

Yes, that's still somewhere in there.

Door elke keer binnen te komen.

By coming in each time.

Of deel uit te maken van redacties.

Or to be part of editorial teams.

Wat je elke keer als jongetje...

What you do every time as a boy...

Jongste van den hoop.

Youngest of the bunch.

Ongeveer toch binnenkomt.

About to come in anyway.

Heb ik heel lang het gevoel gehad.

I have felt that for a very long time.

Ik blijf hier de jongste van den hoop.

I remain here the youngest of the bunch.

En dat was op de verkeersredactie.

And that was at the traffic editorial office.

Dan ben ik op de cultuuredactie de jongste.

Then I am the youngest on the culture editorial team.

Ging je naar VRT Nieuws in 91.

Did you go to VRT News in '91?

Ja, je was de jongste.

Yes, you were the youngest.

Ik kwam recht van de universiteit.

I came straight from university.

Dus ik heb alleen maar VRT als job gedaan.

So I have only worked for VRT.

Dus veel van de collega's...

So many of the colleagues...

Ik heb nog een examen afgelegd in 91.

I took another exam in '91.

Het grote journalisten-examen.

The big journalist exam.

Het laatste dat ooit georganiseerd was.

The last thing that was ever organized.

Maar heel veel van de collega's hadden al een andere job.

But many of the colleagues already had another job.

Toen ze aan dat examen deelnamen.

When they took that exam.

En waren dus eigenlijk al een stuk ouder.

And they were actually quite a bit older.

Dus ik heb altijd zo het gevoel gehad van...

So I've always had that feeling of...

Ik ben hier de jongste.

I am the youngest here.

Dan ben ik naar de politieke redactie gegaan.

Then I went to the political editorial team.

Waar ik alweer de jongste van den hoop was.

Where I was once again the youngest of the bunch.

Op dat moment.

At that moment.

En dat heeft zo heel lang bij mij het gevoel gehad van...

And that has had the feeling for me for such a long time of...

Oké, ik blijf hier de jongste van het geheel.

Okay, I remain the youngest of the whole group.

En ongemerkt is dat altijd zo'n gevoel.

And unnoticed, it always feels like that.

Dat is zo'n gevoel geweest.

That has been such a feeling.

En ja, oké.

And yes, okay.

Ik moet nu vaststellen dat dat absoluut niet meer is.

I must now determine that that is absolutely no longer the case.

Als je naar de mes gaat...

If you go under the knife...

Je zult bij de oudste zijn.

You will be among the oldest.

Dan stel je vast, ja.

Then you establish, yes.

En ik vraag me nog altijd af van...

And I still wonder about...

Oké, wanneer is die omkering altijd ergens begonnen in je hoofd?

Okay, when did that reversal always start somewhere in your head?

Nogmaals, zit er nog altijd iemand die een heel stuk jonger is?

Once again, is there still someone who is a lot younger?

Maar je beschrijft dat alsof je dat een comfortabele positie vond.

But you describe it as if you found it a comfortable position.

Zo de jongste te zijn.

So to be the youngest.

Ja, omdat je elke keer aanschoof.

Yes, because you joined in every time.

En enorm veel leerde van ouderen.

And learned a tremendous amount from the elderly.

En collega's.

And colleagues.

Ja, ik heb dat altijd een relatief comfortabele positie gevonden.

Yes, I have always found that to be a relatively comfortable position.

Maar had je dan niet het idee van...

But didn't you have the idea of...

Ik moet me hier extra bewijzen, want ik ben de jongste.

I have to prove myself more here because I am the youngest.

De rest heeft al veel meer ervaring dan ik.

The rest has much more experience than I do.

Ja.

Yes.

Maar daar heb ik eigenlijk nooit problemen mee gehad.

But I never really had problems with that.

Ik heb wat dat betreft...

I have in that regard...

Het klinkt misschien allemaal pretentieus, maar wel...

It may all sound pretentious, but well...

Ik was ervan overtuigd dat het vak dat ik nu doe...

I was convinced that the subject I am currently doing...

Dat dat mij lag.

That suited me.

En dat ik dat kon.

And that I could do that.

Dat klinkt misschien heel raar, maar dat is iets waar ik altijd wel van overtuigd ben geweest.

That may sound very strange, but it's something I have always believed in.

Een politieke analyse maken, politiek journalisten.

Making a political analysis, political journalists.

De inzage in hoe politiek functioneert.

The insight into how politics functions.

Dat is eigenlijk hoe mensen onder elkaar functioneren, gekoppeld aan de ideologie.

That is essentially how people function among themselves, linked to ideology.

Daar zitten een aantal parameters in, die ik van jongs af aan eigenlijk heel boeiend vind.

There are a number of parameters in there that I have actually found very fascinating since I was young.

En altijd het gevoel gehad van, ik ben hier op mijn plaats.

And always had the feeling that I belong here.

En natuurlijk moet je je dan gaan bewijzen ten opzichte...

And of course, you then have to prove yourself in relation to...

...van oudere collega's of meer ervaren collega's.

...from older colleagues or more experienced colleagues.

Maar goed, ik was...

But well, I was...

Dus ik ben begonnen in 91 en in 96 kreeg ik al de kans om de 7e dag te presenteren.

So I started in '91 and in '96 I already got the chance to present the 7th day.

Ik was toen nog geen 30.

I was not yet 30 at the time.

Dat klinkt nu misschien niet zo, hoe moet ik zeggen, opvallend.

That might not sound very, how should I put it, remarkable.

Maar toen was dat wel.

But then it was indeed.

Je had toen op dat moment heel veel oudere collega's...

At that moment, you had a lot of older colleagues...

...die eigenlijk die 7e dag wilden presenteren.

...who actually wanted to present that 7th day.

Dirk Sterk zou dat eigenlijk doen.

Dirk Sterk would actually do that.

En Siegfried Bracken wou dat eigenlijk ook doen.

And Siegfried Bracken actually wanted to do that as well.

En door een toeval, en dat heeft te maken met het feit dat er werd gezegd...

And by chance, and that has to do with the fact that it was said...

...ja, maar jij bent beter daar en jij bent beter daar.

...yes, but you are better there and you are better there.

En de laatste die overbleef was bij wijze van spreken ik.

And the last one left was, so to speak, me.

En nu klinkt...

And now it sounds...

Het is een beetje kort door de bocht allemaal.

It's all a bit too simplistic.

Maar ja, het gevoel gehad van, oké, ik ben hier op mijn plaats.

But yes, I had the feeling of, okay, I am in my place here.

Ik kan dit.

I can do this.

En ik doe dit graag.

And I enjoy doing this.

Zie je dan ook een zelfverzekerd man in de spiegel hiervan?

Do you also see a confident man in the mirror?

Op dat gebied wel, ja.

In that regard, yes.

Altijd geweest?

Always been?

Ja.

Yes.

Ook in jouw jonge jaren?

Also in your younger years?

Ja.

Yes.

Wat sommige mensen, denk ik, op een zekere manier arrogant zullen gevonden hebben.

What some people, I think, will have found somewhat arrogant.

Denk ik wel.

I do think so.

Heeft men dat jou ooit gezegd?

Has anyone ever told you that?

Ja.

Yes.

Dat gebeurt wel eens.

That happens sometimes.

Het is gek, hè?

It's crazy, isn't it?

Dat zelfzekerheid en arrogantie heel dikwijls verward worden.

That self-confidence and arrogance are often confused.

Of de grens is misschien niet zo...

Or the border might not be so...

De grens zal misschien heel dun zijn.

The border may be very thin.

Maar ja, ik heb...

But yes, I have...

Maar er zit ook een aspect in van, ik heb dat altijd heel graag gedaan.

But there is also an aspect of, I have always enjoyed doing that very much.

Het is misschien...

It might be...

Het is echt mijn...

It is really my...

Dat was mijn droomjob.

That was my dream job.

Dat wou ik graag doen.

I would like to do that.

Ik voelde mij daar thuis komen.

I felt at home there.

Ik heb ook ongelooflijk veel geluk gehad.

I have also been incredibly lucky.

Om maar een voorbeeld te geven.

Just to give an example.

We hebben...

We have...

Jij ook.

You too.

Ik heb onder Jan Schouwkes mijn basisopleiding gekregen.

I received my basic training under Jan Schouwkes.

Dat is een van de strengste, denk ik, opleidingen...

I think that is one of the strictest trainings...

die je op radio en tv kon krijgen.

that you could get on radio and TV.

Met een drang naar perfectionisme.

With a drive for perfectionism.

Die Jan eigen was en die jou heel sterk corrigeerde.

That Jan was his own and corrected you very strongly.

Maar Jan heeft er ook voor gezorgd, bijvoorbeeld...

But Jan has also ensured, for example...

dat ik moest nog mijn legerdienst doen.

that I still had to do my military service.

Dat ik mijn legerdienst bij Televox heb kunnen doen.

That I was able to do my military service at Televox.

Dus ik heb eigenlijk televisie leren maken.

So I actually learned how to make television.

Nog voor ik bij de nieuwsdienst aankwam.

Even before I arrived at the news service.

Dat ik gewoon meteen kon beginnen.

That I could just start right away.

Maar heb je het gevoel dat je misschien soms fouten gemaakt hebt ook?

But do you feel that you might have made mistakes sometimes as well?

Door de, ja, moet ik het zeggen...

Due to the, yes, should I say it...

De verbetenheid.

The tenacity.

De verbetenheid waarmee dat je je plek daar wou krijgen, wou veroveren.

The determination with which you wanted to secure your place there.

Dat je soms mensen pijn hebt gedaan ook.

That you have also hurt people at times.

Of ongeus behandeld, of...

Either treated unfairly, or...

Snap je wat ik bedoel?

Do you understand what I mean?

Ja, wellicht wel.

Yes, perhaps so.

Je bent ook.

You are too.

Je komt in de loop der jaren in een groep van mensen terecht...

You find yourself in a group of people over the years...

die allemaal op verschillende momenten hetzelfde proberen te doen.

who all try to do the same thing at different times.

Dus allemaal die...

So all those...

Ik ga niet zeggen één positie.

I'm not going to say one position.

Want...

Because...

Onschijnt voor heel veel mensen.

Seems like for a lot of people.

Maar wel in datzelfde traject zitten.

But still be on that same path.

En dat je dan af en toe wel eens een duw uitdeelt.

And that sometimes you give a little push.

Maar ook een duw krijgt.

But also gets a push.

Ja, dat hoort er wel bij.

Yes, that is part of it.

Ook dat heeft met leeftijd te maken, denk ik.

I think that also has to do with age.

Op een bepaald moment draait die hele cyclus.

At a certain point, that whole cycle turns.

Kom je inderdaad tot de vaststelling van...

Are you indeed reaching the conclusion of...

Oh, ik ben hier niet meer de jongste.

Oh, I'm not the youngest here anymore.

En bijvoorbeeld op dit moment probeer ik heel sterk...

And for example, at this moment I am trying very hard...

Alles wat ik weet door te geven aan een jongere generatie.

Everything I know to pass on to a younger generation.

Ja, maar heb je schrik ook van de hete adem van die jongere generatie?

Yes, but are you also afraid of the hot breath of that younger generation?

Want op een bepaald moment gaan zij doen wat jij hebt gedaan...

Because at some point they will do what you have done...

en gaan ze jou misschien toch wel even in een hoekje duwen.

and maybe they will push you into a corner after all.

Ja, be my guest zou ik zeggen.

Yes, be my guest, I would say.

Doe alsjeblieft.

Please do.

Want het zal onvermijdelijk op een dag moeten gebeuren.

Because it will inevitably have to happen one day.

Maar vergeet niet dat in mijn vak, politieke journalistiek...

But don't forget that in my field, political journalism...

een geheugen een beetje zoals bij de wijn is.

a memory somewhat like that of wine is.

Hoe ouder je wordt...

The older you get...

En nu ga je zeggen totdat die ranzig wordt.

And now you’re going to say it until it becomes disgusting.

Maar vaak helpt het wel om een goed geheugen te hebben in wat ik doe.

But often it helps to have a good memory in what I do.

En dat merk ik ook bij collega's die ongeveer even oud zijn.

And I notice that with colleagues who are roughly the same age.

Walter Pauli van de Knak, Johnny van Zevenand van de radio.

Walter Pauli from Knak, Johnny from Zevenand from the radio.

Dat geheugen helpt enorm.

That memory helps enormously.

En is eigenlijk iets wat niemand anders...

And is actually something that no one else...

Dus van alle mensen die staan te drummen om het zo te zeggen...

So out of all the people who are waiting in line, so to speak...

Heeft niemand dat.

Doesn't anyone have that?

Omdat ze per definitie gewoon jonger zijn.

Because they are simply younger by definition.

En veel minder jaren.

And many fewer years.

En veel minder ervaring hebben.

And have much less experience.

En dat is toch nog een heel belangrijke troef eerlijk gezegd.

And that is still a very important asset to be honest.

Ja, maar misschien gaat men wel kiezen voor jongeren.

Yes, but maybe they will choose for young people.

Frissere journalisten op het beeld.

Fresher journalists in the picture.

Het bies ook.

It was also.

Geen mannen die rond de zestig zweven.

No men hovering around sixty.

Ja, want dat...

Yes, because that...

Goed, het is vakantie nu.

Good, it is vacation now.

Je hebt mij een spiegel voorgehouden.

You held up a mirror to me.

Normaal gezien zit daar iemand altijd heel strak in pak en das.

Normally, there is always someone there dressed very sharply in a suit and tie.

Dat is het beeld.

That is the image.

Nu niet.

Not now.

Het is vakantie.

It is vacation.

Ik heb vrije tijdskleding aan.

I am wearing casual clothes.

Maar dat is wel het beeld dat ik altijd...

But that is the image that I always...

Ik heb een spiegel.

I have a mirror.

Dat ik het ook heel sterk heb willen benadrukken.

That I also wanted to emphasize very strongly.

En dat ik denk voor een stukje ook met mijn generatie zal uitsterven.

And I think that for a part it will also die out with my generation.

Dat echte pak en das.

That real suit and tie.

Pak zal misschien nog blijven.

Pack may still stay.

Maar das wordt alsmaar zeldzamer.

But that's becoming increasingly rare.

Omdat dat ook van een oudere generatie is.

Because that is from an older generation as well.

Dus ja, op een bepaald moment gaat men voor een andere stijl kiezen.

So yes, at a certain point, one will choose a different style.

Ga je daar dan in volgen?

Are you going to follow that?

Nee, ik ga denk ik mijn tijd uitoen en blijven zoals ik ben.

No, I think I'm going to take my time and stay as I am.

En daar denk ik ga ik weinig aan veranderen.

And I think I'm going to change little about that.

Ik wil...

I want...

En het zal niet op die das aankomen.

And it won't come down to that tie.

Maar nee, dat ga ik niet meer doen.

But no, I am not going to do that anymore.

Pak en das, is dat omdat dat een zekere neutraliteit ook...

Suit and tie, is that because it provides a certain neutrality as well...

Ja?

Yes?

Ja.

Yes.

Moet mijn zin zelfs niet afmaken.

I don't even need to finish my sentence.

Ik ga je een anekdote die ik altijd vertel.

I'm going to tell you an anecdote that I always share.

Ik was met Bert Anciot.

I was with Bert Anciot.

Bert Anciot was minister van ontwikkelingssamenwerking in het begin van de eeuw in Zuid-Afrika.

Bert Anciot was the minister of development cooperation at the beginning of the century in South Africa.

En het was warm.

And it was warm.

Het was 30, 35.

It was 30, 35.

En we gingen een township bezoeken.

And we went to visit a township.

En de hele delegatie, minister op kop, Bermuda, slippers, t-shirt.

And the whole delegation, minister in the lead, Bermuda shorts, flip-flops, t-shirt.

En ik moest s'avonds een, wat heette, een statement afleveren.

And I had to submit what was called a statement in the evening.

Dus op het einde van een reportage zeg je dan nog wat een concluderende zin.

So at the end of a report, you then say a concluding sentence.

En daar voeg je aan toe, Yvan de Vadder vanuit Johannesburg.

And there you add, Yvan de Vadder from Johannesburg.

Of ik weet niet meer juist waar het exact was.

Or I don't remember exactly where it was.

Dus ik was in pak en das.

So I was in a suit and tie.

Want dat was wat...

Because that was something...

Wat ik nog altijd vind dat hoorde.

What I still think that belongs.

Zelfs in die township.

Even in that township.

Achteraf zijn mensen van die township, die ons ontvangen hadden, mij komen zeggen

Afterwards, people from that township, who had welcomed us, came to tell me.

dat ze mijn houding, mijn kledij, een teken van respect vonden.

that they found my attitude, my clothing, a sign of respect.

Omdat ik tenminste het respect had getoond om mij op te kleden, om hen te bezoeken.

Because I at least had shown the respect to dress up to visit them.

En niet, zoals ze lieten verstaan, de rest van de delegatie op Bermuda en slippers.

And not, as they implied, the rest of the delegation in Bermuda shorts and slippers.

En dat is iets wat ik altijd onthouden heb.

And that is something I have always remembered.

Dat het een vorm van respect is.

That it is a form of respect.

Ten tweede, een vorm van respect ten opzichte van de kijker ook.

Secondly, a form of respect towards the viewer as well.

Een zekere neutraliteit.

A certain neutrality.

Maar de maatschappij gaat veranderen.

But society will change.

En dus op een bepaald moment gaat dat beeld, pak en das, de stijl gaat misschien veranderen.

And so at a certain point, that image, suit and tie, the style might change.

Ik moet wel zeggen, als ik aan jou denk op de verkeersredactie.

I have to say, when I think of you at the traffic editorial office.

Want we kennen elkaar daarvan, Yvan.

Because we know each other from that, Yvan.

Het is eind jaren tachtig.

It is the late eighties.

Ja, ja, ja.

Yes, yes, yes.

Ik herinner mij jou daar in Salopet.

I remember you there in Salopet.

Dat droeg jij precies in mijn geheugen.

You wore that exactly in my memory.

Toen had jij altijd een salopet aan.

Back then, you always wore a jumpsuit.

Ja, dat is inderdaad een kledingstuk dat ik toen wel eens durfde uit te halen.

Yes, that is indeed a piece of clothing that I dared to take off back then.

Ja, ja, ja.

Yes, yes, yes.

Ik vertel dat soms aan mensen.

I sometimes tell that to people.

Ik zeg, Yvan de Vader, ik heb je nog leren kennen in Salopet.

I say, Yvan the Father, I got to know you in Salopet.

Mensen geloven dat niet.

People don't believe that.

De wereld is veranderd.

The world has changed.

Maar goed, het is het proces dat ik uitleg van waarom die keuze voor pak en das.

Well, it's the process that I explain of why that choice for a suit and tie.

Er wordt heel vaak gelachen op de redactie wanneer in vakantietijden

There is often a lot of laughter in the editorial office during vacation times.

of als er echt geen uitzending of geen parlement is,

or if there really is no broadcast or no parliament,

dus vaak in de vakantieperiodes, kom ik.

So I often come during the holiday periods.

Gewoon vrije tijdskleden, dat mensen altijd een opmerking maken van

Just casual leisure wear, that people always make a comment about.

heb jij geen pak en das aan?

Aren't you wearing a suit and tie?

Nee.

No.

Denk je nu echt dat ik daar altijd mee ga slapen?

Do you really think I'm going to sleep with that all the time?

Ik bedoel, dat wordt opgemerkt.

I mean, that gets noticed.

Je moet nog 59 worden dit jaar, maar eigenlijk ben je bijna zestiger.

You still have to turn 59 this year, but actually you are almost sixty.

Dat hoor je misschien niet graag.

You might not like to hear that.

Gun me dat jaar nog, Christel.

Give me that year, Christel.

Gun me dat jaar nog.

Give me that year more.

Vind je dat een moeilijk getal?

Do you think that's a difficult number?

Nee.

No.

Ik vond 50 moeilijk en dat had met de kanker te maken.

I found 50 difficult and that had to do with the cancer.

Ik heb kanker gekregen toen ik 49 was.

I got cancer when I was 49.

En eigenlijk de overgang van 49 naar 50 zat in chemo en heel die overschakeling.

And actually the transition from 49 to 50 involved chemo and the whole switch.

En dat was moeilijk.

And that was difficult.

Maar ik denk dat het meer met de combinatie van de ziekte en de leeftijd

But I think it has more to do with the combination of the illness and the age.

dan het pure leeftijd op zich.

than the pure age itself.

Dat vond ik een akelig moment.

I found that an eerie moment.

Ja.

Yes.

Maar nee, die zes.

But no, that six.

En waarschijnlijk ook blij dat je ouder kan worden.

And probably also happy that you can grow older.

Want je hebt natuurlijk de voorgeschiedenis van je vader.

Because you naturally have the background of your father.

Die was 42 of 44?

Was it 42 or 44?

44 toen hij gestorven is.

44 when he has died.

Ook kanker.

Also cancer.

Absoluut.

Absolutely.

Maar longkanker was dat zeker?

But it was definitely lung cancer?

Eigenlijk weet ik het niet meer.

Actually, I don't know anymore.

Maar laten we zeggen dat het het klassieke verhaal was.

But let's say it was the classic story.

Maar ik spreek over de jaren 80.

But I'm talking about the 80s.

Meneer, we hebben hem open gedaan en de uitzaaiingen.

Sir, we have opened him up and the metastases.

En we hebben hem terug dicht gedaan.

And we closed it back up.

En dat is zo het verhaal dat je dan te horen kreeg.

And that is how the story you heard goes.

Bij welke kanker het dan exact begonnen was, dat weet ik zelfs niet meer.

I don't even remember exactly which cancer it had started with.

Maar dat is echt de prehistorie.

But that is really prehistory.

Als je nu ziet hoe met kanker wordt omgegaan en er sterven nog altijd mensen aan kanker.

If you see how cancer is being dealt with now and people are still dying from cancer.

Martien Tange is er het meest recente voorbeeld van.

Martien Tange is the most recent example of this.

Nee, het meest recente voorbeeld.

No, the most recent example.

Maar als je ziet hoe toen een behandeling werd gedaan.

But if you see how a treatment was done back then.

Dat was ruw.

That was rough.

Het was experimenteren, proberen, er zo lang mogelijk in leven houden.

It was experimenting, trying, keeping it alive as long as possible.

Het was eigenlijk mensonwaardig.

It was actually inhumane.

Zo heb ik dat ervaren.

That's how I experienced it.

Bij mij was het nog altijd in de zin van de chemo is eigenlijk een kanon dat gebruikt wordt om op een mug te schieten.

For me, it was still in the sense that chemo is actually a cannon used to shoot at a mosquito.

Maar laat hem maar.

But just let him be.

Het is een groot kanon voor iets kleins.

It's a big cannon for something small.

Terwijl men nu stilletjes aan in een aantal domeinen met immunotherapie zit.

Meanwhile, they are quietly starting to use immunotherapy in a number of fields.

Die heel gericht kunnen werken.

They can work very focused.

Waardoor je ook relatief makkelijk door het leven kan gaan met die chemo.

Which also allows you to go through life relatively easily with that chemo.

Wat bijvoorbeeld bij mij niet gelukt is.

What, for example, I have not succeeded in.

Nee, jij was ook heel ziek.

No, you were very sick too.

Ja, ik was heel ziek.

Yes, I was very sick.

Maar heeft die vroege dood van jouw vader op dat moment jou banger gemaakt toen je die kanker kreeg?

But did your father's early death at that moment make you more afraid when you got that cancer?

Zo van god.

So from God.

Dat de geschiedenis zich niet herhaalt?

That history does not repeat itself?

Jawel, die gedachten gaan natuurlijk door je hoofd.

Yes, those thoughts naturally go through your mind.

Absoluut.

Absolutely.

Maar ik ga eerder zeggen dat ik de leeftijd van 44 aan heb gekeken van

But I will say that I looked at the age of 44 from...

is het nu zover?

Is it finally time?

En dat bleek dan niet te zijn.

And that turned out not to be the case.

Het bleek vijf jaar later te zijn.

It turned out to be five years later.

Dus je leeft daar wel mee.

So you do live with that.

Absoluut.

Absolutely.

Hoe keek je in de spiegel toen je in volle behandeling was?

How did you look in the mirror when you were in full treatment?

Wat voor man zag je toen?

What kind of man did you see then?

Ik keek toen niet in de spiegel.

I didn't look in the mirror then.

Nee?

No?

Nee.

No.

Of dat ik toen wel de spiegel ging vermijden.

Or that I began to avoid the mirror back then.

Het is geen mooi beeld.

It is not a nice picture.

Ik heb toen ook mijn baard laten staan.

I also decided to keep my beard then.

Heel bewust.

Very conscious.

Ik laat mijn baard.

I am growing my beard.

Maar dus echt vol.

But really full.

Ik ben negen maanden ziek geweest.

I have been sick for nine months.

Hij is negen maanden blijven staan.

He has stood still for nine months.

En dus het scheren van de baard was bijna het beeld letterlijk in de spiegel gaan kijken.

And so shaving the beard was almost like looking into the mirror literally.

Ik ben een barbier geweest.

I have been a barber.

En dus de baard er echt af laten scheren met het idee van nu is het gedaan, nu is het weg, nu is het...

And so having the beard really shaved off with the idea that now it is done, now it is gone, now it is...

Dat zijn kleine spelletjes die je met jezelf speelt, maar dat was het wel.

Those are small games you play with yourself, but that was it.

Dus ja, dat relatief donkere beeld van een heel volle baard was plotseling weer weg.

So yes, that relatively dark image of a very full beard was suddenly gone again.

En daar stond in mijn ogen dan toch weer iemand die er een stuk frisser uitzag dan met die volle baard.

And there stood someone in my eyes again who looked a lot fresher than with that full beard.

Was je zo getekend?

Were you so marked?

Ja, ik vond van wel.

Yes, I thought so too.

Ja.

Yes.

En dat werd mij ook wel gezegd.

And I was indeed told that.

Ja.

Yes.

Getrokken.

Pulled.

Getrokken ja.

Drawn yes.

Vermoeid.

Tired.

Vermoeid, getrokken, wallen.

Tired, drawn, bags (under the eyes).

Ja.

Yes.

Het is heel moeilijk in te schatten omdat het natuurlijk niet alleen met het pure uiterlijk te maken heeft,

It is very difficult to assess because it is of course not only related to pure appearance,

maar ook met de manier hoe je je gedraagt, het feit dat je het zwaar vindt.

but also with the way you behave, the fact that you find it difficult.

En er komt veel meer bij kijken bij iemand die zegt goh, je ziet er getrokken uit dan alleen puur dit gezicht.

And there is much more to it than just this face when someone says, wow, you look drawn.

Het heeft ook met de ogen te maken, met de sprankel, met alles.

It also has to do with the eyes, with the sparkle, with everything.

Dat is ook, ja, dat wou ik net zeggen.

That is also, yes, that is exactly what I wanted to say.

Ik heb ook chemotherapie gehad.

I have also had chemotherapy.

Ik zag het ook in mijn ogen.

I saw it in my eyes too.

Mijn blik was veel doffer en daar zat geen licht in.

My gaze was much duller and there was no light in it.

Dus veel meer dan gewoon wat trekken die anders liggen.

So much more than just what pulls that lie differently.

Dus ja, het heeft misschien ook het meest met die ogen te maken en met dat licht, ja.

So yes, it might have the most to do with those eyes and that light, yes.

Heeft het jou verouderd of is het allemaal goed geworden?

Has it aged you or has everything turned out fine?

Jawel, nee, nee, nee.

Yes, no, no, no.

Ik heb het gevoel dat ik verouderd ben.

I feel like I have aged.

Niet in die zin dat je zegt een goed vieux, want dat zou betekenen bijvoorbeeld grijs haren.

Not in the sense that you say a good vieux, because that would mean, for example, gray hair.

Maar het is bijna een, nu ga ik grote woorden gebruiken, een rite passage geweest.

But it has been almost a, now I’m going to use big words, a rite of passage.

Een overgangsritueel naar een, niet dat het leven voordien zorgeloos was, maar nadien is het nooit meer zorgeloos geworden.

A transitional ritual to a, not that life was carefree before, but afterwards it never became carefree again.

Ik zal het zo zeggen.

I will put it this way.

Ah ja?

Oh yes?

Ja, omdat je daar dan toch altijd mee geconfronteerd blijft.

Yes, because you are always confronted with it anyway.

Ik moet heel vaak, al heel vaak, ik ga toch geregeld op controle.

I have to go very often, quite often, I do go for check-ups regularly.

Je blijft daar mee geconfronteerd.

You keep being confronted with it.

Je blijft eraan denken.

You keep thinking about it.

Je blijft daar, ja, je bent eens en voor altijd.

You stay there, yes, you are once and for all.

Dat is niet een prettig gevoel.

That is not a pleasant feeling.

Zo ervaar ik het toch een kankerpatiënt.

That's how I experience it as a cancer patient.

Je wordt daar ook elke keer aan herinnerd.

You are reminded of that every time.

Bijvoorbeeld in dit soort gesprekken.

For example, in this type of conversations.

Dat is een dankbaar onderwerp om over te praten.

That's a grateful topic to talk about.

Dus ja, dat is een soort, er is een voor en er is een na.

So yes, that is a kind, there is a before and there is an after.

Jawel.

Yes indeed.

Wat vond je, als je erop terugkijkt, de beste leeftijd?

What did you think was the best age, when you look back on it?

Ik vind dat heel verraderlijk, die vraag.

I find that question very treacherous.

En mijn antwoord is altijd hetzelfde.

And my answer is always the same.

Nu.

Now.

Ja?

Yes?

Ja, omdat, dat klinkt raar.

Yes, because that sounds strange.

Ik zal proberen uit te leggen waarom ik dat als antwoord geef.

I will try to explain why I give that as an answer.

Omdat je altijd geleerd hebt, je probeert de fouten niet meer, je hebt fouten gemaakt, je probeert uit die fouten te leren.

Because you have always learned, you no longer try the mistakes, you have made mistakes, you try to learn from those mistakes.

Je probeert die nu te doen en je bent nu op je best.

You are trying to do that now and you are at your best now.

Als je naar foto's van jezelf kijkt, dan zal je zien dat er toen toch altijd wel die kleren waren wat raar.

When you look at photos of yourself, you will see that there were always those clothes that seemed strange.

En die mode was wat vreemd.

And that fashion was a bit strange.

En dat haar was net wat anders.

And that hair was just something else.

En nu is het zo op zijn best.

And now it's at its best.

Ik weet dat dat niet zo is.

I know that is not the case.

Natuurlijk, objectief gezien klopt dat niet.

Of course, objectively speaking, that's not correct.

Ik was fysiek gewoon veel beter toen ik dertig was.

I was simply much better physically when I was thirty.

En veel, veel sterker.

And much, much stronger.

En ook sportiever en noem maar op wat.

And also more sporty and you name it.

Wat je wil.

Whatever you want.

Maar in mijn hoofd is dat zo.

But in my head, that's how it is.

Is raar misschien, maar...

It's probably strange, but...

Zullen we nog eens even terug gaan naar die verkeersredactie, waar wij elkaar hebben leren kennen.

Shall we go back to that traffic editorial office where we got to know each other?

Het kan zijn dat mijn geheugen mij in de steek laat, maar ik kan mij jou zo herinneren op dode momenten als het rustig was, dat jij zat te studeren.

It may be that my memory is failing me, but I can clearly remember you during dead moments when it was quiet, that you were studying.

Klopt dat?

Is that correct?

Ja, dat was voor het journalisten examen.

Yes, that was for the journalism exam.

Absoluut.

Absolutely.

Ik vond jou toen een ernstige jongensman.

I found you to be a serious young man back then.

Mooi.

Beautiful.

Ja, je zat met je neus in de boeken.

Yes, you had your nose in the books.

Ja, maar dat was ook heel belangrijk.

Yes, but that was also very important.

Dat was het laatste grote journalisten examen.

That was the last major journalism exam.

Mensen kunnen zich daar misschien niets bij voorstellen, maar dat begint met vijftienhonderd mensen in een hal van Flanders Expo.

People may not be able to imagine it, but it starts with fifteen hundred people in a hall at Flanders Expo.

Allemaal aan een tafeltje en allemaal dertig vragen.

All at a little table and all thirty questions.

En daar blijven na die eerste ronde, bleven er denk ik een stuk of vijftig mensen over van die vijftienhonderd.

And after that first round, I think about fifty people were left out of the fifteen hundred.

Dat is een behoorlijk klein percentage.

That is quite a small percentage.

Daar moest je dus absoluut bij zijn, want bij de volgende stappen was de afvallingsratio veel kleiner.

You absolutely had to be there, because in the following steps, the dropout rate was much smaller.

Dan verdwenen er af en toe nog een paar mensen.

Then a few more people would occasionally go missing.

Maar je eindigde, wij zijn geëindigd denk ik, met een goeie vijfentwintig van die vijftig die na die eerste ronde overbleven.

But you ended, we ended I think, with a good twenty-five of those fifty that remained after that first round.

Dus ik moest daar door.

So I had to go through that.

Ja, ja.

Yes, yes.

Absoluut.

Absolutely.

Maar als jij iets in je koppeltje steekt, dan moet het er ook uitkomen.

But if you put something in your little head, then it also has to come out.

Ja, ja.

Yes, yes.

Precies.

Exactly.

Ja, ja.

Yes, yes.

Maar dat is dan ook gelukt.

But that has also succeeded.

Ik was daar heel blij om.

I was very happy about that.

Omdat dat toen, opnieuw spreken we uit de jaren tachtig, je had eigenlijk maar weinig manieren om op de VRT goed te beginnen toen.

Because back then, we're talking about the eighties again, you actually had very few ways to successfully start at the VRT.

Zeker als je als journalist wou beginnen.

Especially if you wanted to start as a journalist.

Alles was nog stevig dichtgemetseld.

Everything was still securely bricked up.

Wanneer je nieuws wou maken of als journalist iets wou doen, dan was er maar één manier.

When you wanted to make news or do something as a journalist, there was only one way.

Dat was in dat examenslag.

That was in that exam period.

Dat was geen andere manier.

There was no other way.

Ja.

Yes.

Maar tegenwoordig nemen wij mensen in dienst na een paar korte proeven of nemen wij mensen gewoon in dienst omdat we appreciëren wat ze op andere plekken doen.

But these days, we hire people after just a few short trials or we simply hire people because we appreciate what they do elsewhere.

Dus daar is een veel grotere soepelheid gekomen in het aannemen, aanwerven.

So there has been a much greater flexibility in hiring and recruiting.

Als je in de spiegel kijkt, Ivan, wie zie je dan?

When you look in the mirror, Ivan, who do you see?

Je vader of je moeder?

Your father or your mother?

Alle twee.

Both.

Met allebei een even belangrijke.

With both equally important.

Je vader verliezen wanneer je...

Losing your father when you...

Ouders verliezen is nooit.

Losing parents is never.

Mijn echtgenoot heeft daar twee ouders nu, dit jaar, verloren.

My spouse has lost two parents there this year.

En dat klinkt dan raar, maar het is altijd te vroeg.

And that may sound strange, but it is always too early.

Dus je vader verliezen wanneer je zelf zeventien bent, is zeker te vroeg.

So losing your father when you are seventeen is certainly too early.

Sowieso.

Anyway.

En dat heeft een impact op je leven.

And that has an impact on your life.

Dat heeft het toch op mijn leven gehad.

That has had an impact on my life.

De leidende hand, zoiets?

The guiding hand, something like that?

Ja.

Yes.

Je gaat zelf op zoek.

You are going to search for it yourself.

Dat is de weg die ik dan toch gevolgd heb.

That is the path I have followed after all.

Ik heb me dan helemaal losgemaakt.

I completely detached myself then.

En in een soort poging van onafhankelijkheid en het zelf maar uitzoeken geprobeerd mijn leven te vormen.

And in a kind of attempt at independence and figuring things out for myself, I tried to shape my life.

Dat is gelukt en niet gelukt.

That has succeeded and not succeeded.

Maar is een moeder softer misschien in het omgaan met haar kinderen?

But is a mother perhaps softer in dealing with her children?

Ik alleszins wel, maar goed.

I certainly do, but alright.

Dat heeft een rol gespeeld.

That has played a role.

Er zijn heel vaak momenten waarop ik gedacht heb, hoe zou mijn vader daar nu op gereageerd hebben?

There are often moments when I think, how would my father have reacted to that?

Wat zou zijn advies geweest zijn?

What would his advice have been?

Hoe zou hij daarover gedacht hebben?

How would he have thought about that?

Dat is een vraag die je continu blijft stellen.

That is a question you keep asking.

Misschien nu niet meer, of de afgelopen jaren veel minder.

Maybe not anymore now, or a lot less in the past few years.

Maar in het begin constant.

But at the beginning constantly.

En dan mis je wel een soort richting.

And then you kind of miss a direction.

Bovendien, ik zei daarnet, 17, ik was een opgroeiende tiener.

Moreover, I said earlier, 17, I was a growing teenager.

Ik was behoorlijk rabels.

I was quite rambunctious.

Dus je duikelt letterlijk van, laten we maar zeggen, degene die zich afzet tegen je vader.

So you literally tumble from, let's just say, the one who is opposed to your father.

Want het was vooral de vaderfiguur tegen wie ik mij afzette.

Because it was mainly the father figure against whom I rebelled.

Naar degene die moet vaststellen, oh, ik heb die persoon, ik mis die hier wel.

To the one who has to determine, oh, I have that person, I do miss them here.

Dus je duikelt gewoon emotioneel van de ene positie naar de andere positie.

So you just emotionally tumble from one position to another.

En dat was niet makkelijk.

And that was not easy.

Hoe komt het dat het allemaal goed gekomen is dan?

How come everything turned out well then?

Ik weet niet of het goed gekomen is.

I don't know if it turned out well.

Ik denk dat dat kwetsuren zijn die je voor de rest van je leven meedraagt.

I think those are injuries that you carry with you for the rest of your life.

En die je probeert gewoon te verwerken gedurende de rest van je leven.

And you try to process it for the rest of your life.

Maar je was een rebel, zei je. Dat kan ook de verkeerde kant op gaan.

But you were a rebel, you said. That can also go the wrong way.

Dat is ook schier de verkeerde kant op gegaan.

That has also almost gone in the wrong direction.

Ja, er zijn momenten geweest.

Yes, there have been moments.

Ik heb een paar keren in mijn leven, bijvoorbeeld, ik heb...

I have a few times in my life, for example, I have...

Mijn ouders waren sowieso al niet rijk.

My parents were already not rich anyway.

Goed, dan val je terug op een... Mijn moeder werkte niet.

Good, then you fall back on a... My mother didn't work.

Je valt terug op een weduwepensioen.

You fall back on a widow's pension.

Dat is een heel laag pensioen.

That is a very low pension.

Je krijgt dan wel een studiebeurt, die een aantal...

You will receive a study period, which a number of...

Maar de afspraak was wel, ja, falen aan de universiteit betekent gaan werken.

But the agreement was, yes, failing at university means going to work.

Er is gewoon geen geld om een tweede kant te geven.

There simply isn't any money to give it a second side.

En laten we zeggen dat ik het eerste jaar dan toch wel heel erg met mijn moeder bezig was.

And let's say that during the first year I was really very much focused on my mother.

Ik moet zeggen dat ik het eerste jaar dan toch wel heel erg met mijn kansen gemorst heb.

I have to say that I really squandered my chances in the first year.

En dat bijna fout gelopen is.

And that almost went wrong.

Dus er zijn momenten waarbij het niet altijd even zo goed is gelopen.

So there are moments when things haven't always gone well.

Maar uiteindelijk dan toch goed gekomen is.

But in the end, it has turned out well.

Maar toch, dan moet er toch iets in jou gezeten hebben dat dacht van, komaan de vader.

But still, there must have been something in you that thought, come on, the father.

Ja.

Yes.

Of ook weer mag je rustig zijn.

Or you may feel calm again.

Nee, er zit een zekere hardnekkigheid.

No, there is a certain stubbornness.

Ik heb dus een heel zware tweede zit gehad.

I had a very difficult resit.

Ik ben als een monnik gaan leven om die tweede zit, die ik dan nipt gehaald heb,

I have lived like a monk to barely pass that second sitting, which I then just managed to get through.

waardoor ik naar tweede kant kon gaan.

which allowed me to go to the second side.

Oef.

Phew.

Ja, oef.

Yes, phew.

Dus die ernstige jongen van de verkeerde actie, ik had er gewoon een beetje een verkeerd beeld van.

So that serious boy from the wrong action, I just had a bit of a wrong impression of him.

Nee, die kon zeer ernstig zijn.

No, that could be very serious.

Maar ja, ik denk dat mijn medestudenten toch even de wenkbrauwen zullen fronsen wanneer ze dit horen.

But yes, I think my fellow students will raise their eyebrows when they hear this.

Zeker het eerste jaar, maar eigenlijk daarna ook.

Certainly the first year, but actually also afterwards.

Ja.

Yes.

Ik heb heel veel genoten van het studentenleven.

I greatly enjoyed student life.

Ik heb ervoor gezorgd dat ik in de verdere jaren het geheel onder controle krijg.

I have ensured that I will have everything under control in the coming years.

Maar ik heb veel meer gedaan dan alleen gestudeerd.

But I have done much more than just study.

Ja.

Yes.

Laat het zo zijn.

Let it be so.

Dat is goed.

That is good.

Ja.

Yes.

Ik heb daar ook veel uitgeleerd.

I have learned a lot from that too.

Ah, nog eens in de spiegel kijken.

Ah, looking in the mirror again.

Mocht je iets kunnen veranderen aan jezelf, louter fysiek, wat zou het dan zijn?

If you could change something about yourself, purely physically, what would it be?

Gewoon tien kilo minder.

Just ten kilos less.

Tien kilo minder.

Ten kilos less.

Ja.

Yes.

Wat eigenlijk in handbereik ligt.

What is actually within reach.

Ik bedoel, dat zou moeten mogelijk zijn, maar ja, ik drink graag een glas en ik eet graag wat lekkers.

I mean, that should be possible, but yes, I enjoy having a drink and I like to eat something tasty.

Meestal de dingen die lekker zijn, zijn dan ook het zwaarst.

Most of the things that are tasty are also the heaviest.

En ja, ouder worden natuurlijk is ook een beetje moeilijker om dat eraf te krijgen.

And yes, getting older is of course a bit harder to get rid of.

Wordt het moeilijker om dat eraf te krijgen.

Will it become harder to get that off?

Dus, maar mocht ik iets echt veranderen, dan zou ik zeggen, ja, die tien kilo.

So, if I could really change something, I would say, yes, those ten kilos.

Omdat het, ik weet het, want ik heb het ooit gedaan, die tien kilo.

Because I know it, because I've done it once, those ten kilos.

Ja, het maakt gewoon een verschil.

Yes, it simply makes a difference.

Je bent ranker.

You are slimmer.

Allee, goed.

Alright, good.

Je postuur is anders.

Your posture is different.

Je komt...

You are coming...

Goed.

Good.

Misschien voor volgend jaar of zo.

Maybe for next year or so.

En wat vind je het mooist aan jezelf?

And what do you like best about yourself?

Eigenlijk mijn ogen.

Actually my eyes.

Dat is, ja, dat is iets waar ik...

That is, yes, that is something that I...

Ja.

Yes.

Nu doe je mij...

Now you make me...

Ja, ik denk het, ja.

Yes, I think so, yes.

Mijn ogen.

My eyes.

Ja?

Yes?

Ja.

Yes.

Ik vind jouw houding ook wel mooi.

I also think your attitude is nice.

Dank je.

Thank you.

Staat recht.

Stand up.

Maar ik vind de ogen heel belangrijk.

But I find the eyes very important.

Je hele zijn gaat door de ogen.

Your entire being goes through the eyes.

Ik bedoel, ik probeer je recht in de ogen te kijken, want ik probeer ook gewoon waarheidsgetrouw te antwoorden.

I mean, I'm trying to look you straight in the eyes because I'm also just trying to answer truthfully.

Als ik zou dit doen tijdens mijn antwoord, dan zou jij heel ambetant beginnen worden.

If I were to do this during my response, then you would start to become very annoying.

Ik kijk nu weg terwijl ik aan het antwoorden ben.

I am looking away while I am answering.

Dat is niet leuk voor jou.

That's not fun for you.

Je wil dat ik...

You want me to...

Die ogen zijn zo belangrijk.

Those eyes are so important.

Je verleidt iemand door de ogen.

You seduce someone through the eyes.

Je bent kwaad met je ogen.

You are angry with your eyes.

Dus ja, ik vind dat heel belangrijk.

So yes, I find that very important.

En ja, ik vind dat ook mooi.

And yes, I think that is beautiful too.

Ik heb blauwe ogen, dus...

I have blue eyes, so...

Heel, heel blauw, hè?

Very, very blue, right?

Ja.

Yes.

Maar ook de houding.

But also the attitude.

Ik vind jouw houding ook heel mooi.

I also find your attitude very beautiful.

Voilà.

There you go.

Dank je wel.

Thank you.

Met dat compliment gaan we eindigen.

We'll end with that compliment.

Dank je wel.

Thank you.

Dank je wel, Christel.

Thank you, Christel.