NAZIM HİKMET

Mavi Gözlü Dev, Minnacık Kadın ve Hanım Elleri

Blue-Eyed Giant, Tiny Woman, and Lady Hands

O mavi gözlü bir devdi. Minnacık bir kadın sevdi. Kadının hayali minnacık bir evdi. Bahçesinde Ebru'yu hanım ele açabiliyordu.

He was a blue-eyed giant. He loved a tiny woman. The woman's dream was a tiny house. In its garden, she could open a hand to Ebru.

Bir dev gibi seviyordu dev ve elleri öyle büyük işler için hazırlanmıştı ki devin. Yapamazdı yapısını, çalamazdı kapısını. Bahçesinde Ebru'yu hanım ele açabiliyordu.

The giant loved like a giant, and his hands were so large that they were made for great deeds. He could not do his structure, nor could he knock on his door. In his garden, he could only present Ebru to the lady.

O mavi gözlü bir devdi. Minnacık bir kadın sevdi. Yeni minnacıktı kadın, rahat acıktı kadın. Yoruldu devin büyük yolunda.

He was a blue-eyed giant. He loved a tiny woman. The woman was newly tiny, easily got hungry. The giant got tired on his great road.

Ve elveda deyip mavi gözlü deve.

And the blue-eyed camel said goodbye.

Girdi zengin bir cücenin kolundan. Bahçesinde Ebru'yu hanım ele açan eve.

He entered the house of a wealthy dwarf, where Ebru, the lady, was revealing her hand in the garden.

Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev, dev gibi sevgilere mezar bile olamaz. Bahçesinde Ebru'yu hanım ele açan ev.

Now he understands that the blue-eyed giant cannot even be a grave for loves as vast as a giant. The house in its garden that opened its doors to Ebru, the lady.