1 yıl boyunca neredeydim: karar vermek

Merhaba, Hafif Deniz Sohbetleri'ne hoş geldiniz. Nerede ve ne zaman dinliyorsunuz? Umarım sizin için doğru yer ve zamandır.

Hello, welcome to Light Sea Conversations. Where and when are you listening? I hope it's the right place and time for you.

Ben Elif, çok uzun zamandır yoktum. Umarım beni hala hatırlıyorsunuzdur ve beni hala seviyorsunuzdur.

I am Elif, I haven't been around for a very long time. I hope you still remember me and still love me.

Yeni gelenlere de merhaba.

Hello to the newcomers as well.

Nerede olduğumu soracak olursanız, bir şeyi çok isterseniz, bir hedef bulursanız kendinize, bir hayal kurarsanız

If you ask where I am, if you want something very much, if you find a goal for yourself, if you dream.

ve onun uğruna çok çabalarsanız, çok çalışırsanız, her şeyinizi verirseniz, elinizden geleni yaparsanız,

and if you strive hard for it, work a lot, give everything you have, do your best,

manifestlerseniz, dua ederseniz, çok isterseniz, o şeyi elde edebileceğiniz hikayesine inanmış olduğum için ortalıkta yoktum.

I wasn't around because I believe in the story that if you manifest, pray, and really want something, you can attain it.

Arkadaşlar, bir yıldır ders çalışıyorum. Çok özür dilerim, çok havalı hikayeler anlatmak isterdim.

Friends, I have been studying for a year. I'm so sorry, I would love to tell some cool stories.

Ne kadar güzel zaman geçirdiğimi ve bu yüzden.

How beautifully I spent my time and because of this.

Podcast çekmeye vaktim olmadığını anlatmak isterdim size.

I would like to tell you that I don't have time to record a podcast.

Ama ben bir yıldır ders çalışıyorum.

But I have been studying for a year.

Bu arada 25 yaşındayım. TET-AYT'den de bahsetmiyorum.

By the way, I am 25 years old. I'm not even mentioning the TET-AYT.

Umarım herkesin çok iyi geçmiştir.

I hope everyone had a great time.

Ama koca bir yılın sonunda istediğimi elde edemedim.

But at the end of a whole year, I did not achieve what I wanted.

İstediğim puanı aldım. İstediğim sıralamayı aldım.

I got the score I wanted. I achieved the ranking I wanted.

Ama hala hiç istediğim yerde değilim ve çok umutsuz, mutsuz, bu konuyu her düşündüğümde ağladığım bir yerdeyim.

But I am still not where I want to be at all, and I am in a very hopeless, unhappy place, crying every time I think about this issue.

O zaman da dedim ki ben neden bu mutsuzluğumu, geleceğe dair bu hayal kırıklığımı diğer insanlarla da paylaşıp onların da moralini bozmayayım ki dedim.

So I said to myself, why should I share this unhappiness and disappointment about the future with other people and ruin their spirits as well?

Ve bir bölüm çekmeye karar verdim.

And I decided to shoot a segment.

Üstelik şu an video çekiyorum aynı zamanda kendimi konuşurken.

Moreover, I am currently recording a video while talking myself.

Umarım beni görürsünüz ya da görmezsiniz. Bilmiyorum daha karar vermedim bu konuya.

I hope you see me or you don’t. I don’t know, I haven’t decided on this matter yet.

Şimdi başlayacak olursam.

If I were to start now.

Beni dinleyenler bilir ya da arkadaşım olanlar.

Those who listen to me know, or my friends do.

Her ufacık böyle on metre falan yanıma yaklaşan, bana ne haber diye soran herkes bile bilir.

Even everyone who approaches me within ten meters like this and asks me how I'm doing knows.

Her zaman yanlış meslek seçimi yaptığımı düşündüm.

I always thought I made the wrong career choice.

Doğru karar veremediğimi düşündüm.

I thought I couldn't make the right decision.

Ve her zaman bir çıkış yolu aradım buradan.

And I always looked for a way out from here.

Ama işte İzmir'de okuduğum arkadaşlarım dünyanın en iyi arkadaşlarıydı.

But the friends I studied with in İzmir were the best friends in the world.

Ve bir şekilde ben okuldan mezun oldum.

And somehow I graduated from school.

Sonra da hemen çalışma hayatına başladım.

Then I immediately started working life.

Çok istemediğim bir şehirde, istemediğim şartlarda çalıştım.

I worked in a city I didn't really want to be in, under conditions I didn't want.

Ve sürekli...

And constantly...

Ben yaklaşık 2020'den beri kendime bir çıkış yolu arıyorum.

I have been looking for a way out since around 2020.

İşte farklı bir meslek mi?

Is this a different profession?

Ne yapabilirim? Nereye gidebilirim?

What can I do? Where can I go?

İşte içerik mi üretsem falan gibi şeyler sürekli kafamdaydı.

I was constantly thinking about whether I should produce content or something like that.

Bu süreçte işte arkadaşlarımla konuşuyordum, ailemle konuşuyordum.

During this process, I was talking to my colleagues at work and talking to my family.

Ama bir türlü bir çıkar yol bulamıyordum.

But I just couldn't find a way out.

Sonra kendimi hiç olacağımı düşünmediğim bir yerde buldum.

Then I found myself in a place where I never thought I would be.

Memuriyet isterken buldum.

I found it while looking for a government job.

Bölümüm diş hekimliği.

My major is dentistry.

Uzmanlık sınavımda.

I am in my specialization exam.

Uzmanlık sınavımız var.

We have a specialization exam.

Ve ona hazırlanmaya karar verdim birden.

And I suddenly decided to get ready for it.

Çünkü çok kötü bir durumdaydım.

Because I was in a very bad situation.

İlk çalıştığım yerden istifa etmiştim.

I had resigned from the first place I worked.

İkinci çalıştığım yer beni çıkardı.

The second place I worked let me go.

Ve ondan sonra ben mesleği bırakacağım artık.

And after that, I will quit my job.

Gerçekten ne olursa olsun onu yapacağım dediğim bir yerde Ankara'ya gittim.

No matter what happens, I said I would do it, and that's where I went to Ankara.

Arkadaşlarımla konuşmaya ve benim yaşımdaki gençlerle bir araya gelmeye gittim.

I went to talk to my friends and gather with young people my age.

Ve orada herkes aslında ne kadar mutsuz.

And there, everyone is actually so unhappy.

Hiçbir mesleğin ne kadar insanı tatmin etmediği.

No profession satisfies how many people.

Ve bir mesleğin hayalinin kurulamayacağı gerçeğiyle yüzleştim.

And I faced the reality that a profession's dream cannot be built.

Ve sonra elimdeki mesleğe tutunmaya karar verdim.

And then I decided to hold on to the profession I have in hand.

Çünkü maalesef ki bir ekonomik özgürlüğe ihtiyacım var.

Because unfortunately, I need an economic freedom.

Ailem her zaman yanımda.

My family is always by my side.

Ama benim istediğim hayatta bundan daha fazlasına ihtiyacım var.

But what I want is that I need more than this in life.

Ve bunu sağlayabilecek tek kişi benim şu an.

And the only person who can provide this right now is me.

Ve bunu elde ettiğimde de bu parayı elde ettiğimde de biraz da şöyle bir hafta sonunda en azından ihtiyacım var.

And when I get this, I need this money at least for a weekend like this.

Bu denklemi kurduğumda işte meslekten vazgeçmediğimde.

When I set up this equation, that's when I didn't give up on my profession.

Ve kendime bir zaman ayırabileyim dediğimde bu işte bir yıldır çalıştığım sınava çalışmaya karar verdim.

And when I said I could set aside some time for myself, I decided to study for the exam I had been working on for a year.

İşte Ankara'dan geldim falan böyle başladım.

"Here, I just came from Ankara and started like this."

Hiçbir bilgim yoktu.

I had no information at all.

Hiç de kafamda olan bir şey değildi.

It was not at all something I had in mind.

Bir plan da değildi.

It wasn't a plan either.

Bunun için hiç çalışmadım da.

I didn't work for this at all.

Hiçbir ön hazırlığım da yoktu.

I had no preparations at all.

Neyse sonuç olarak böyle bir yola girmiş oldum.

Anyway, as a result, I've embarked on such a path.

Zaten çoğu kişi de şaşırdı buna.

Most people were surprised by this as well.

Hani bu yola girdiğimi pişman mıyım bilmiyorum.

I don't know if I regret stepping into this path.

Ama sonra işte.

But then, you see.

Çok fazla ders çalışmaya başladım.

I have started studying a lot.

Yani bu işte tuz tuz çalışanlar bilir.

So those who really work hard in this job know.

KPSS çalışanlar da beni anlar.

Those who work for KPSS will understand me too.

Hani liselerin arasında kütüphanede ders çalışmak.

Remember studying in the library among the high schools.

Ondan sonra ailede gerçekten sınav çalışan çocuğa tekrar dönmek.

After that, going back to the child in the family who is really studying for exams.

Yani kaç yaşında olduğunuzun hiçbir önemi kalmıyor.

So, it doesn't matter how old you are anymore.

Siz odasında ders çalışan kız çocuğu erkek çocuğusunuz onların gözünde.

You are the girl studying in her room in the eyes of the boy.

Bir yandan onların da hoşuna gittiğini düşünüyorum bu durumun.

On the one hand, I think they also like this situation.

Ama birden o konuda buluyorsunuz kendinizi tekrar.

But suddenly you find yourself back on that subject.

Yani benim böyle çok meslekle zaten aram şey olmadığı için.

So, since I don’t really have much of a relationship with many professions anyway.

İyi olmadığı için.

Because it is not good.

İstediğim bir bölüm vardı.

There was a program that I wanted.

Ve bu istediğim bölümde 4500-4000 kişinin girdiği sınavda ilk 100'e girmen gereken bir bölümdü.

And this was a department where you needed to be among the top 100 in an exam taken by 4500-4000 people.

Ve ben de o bölümü istiyordum.

And I wanted that section too.

Benim istediğim hayat şartlarını bana getirebileceğini düşündüğüm bir bölümdü.

It was a department that I thought could bring me the living conditions I wanted.

Ki hala öyle.

It still is that way.

Neyse gerekeni yaptık arkadaşlar.

Anyway, we did what was necessary, friends.

İki kere girdim sınava.

I took the exam twice.

Ama işte ilk girdiğimde.

But here's the thing, when I first entered.

Bir beş ay çalışma fırsatım oldu.

I had the opportunity to work for five months.

İkinci girdiğimde de işte bir iki ay mola verdikten sonra tekrar.

When I entered the second time, I took a break for a month or two and then came back again.

Ya sonuç olarak bir yıl ben sınava hazırlandım.

So, as a result, I prepared for the exam for a year.

Ve istediğim sonucu aldım.

And I got the result I wanted.

Çok mutluydum.

I was very happy.

Her şey çok güzeldi.

Everything was very beautiful.

Ve diyordum ki sonunda oldu.

And I was saying that it finally happened.

Elif yani senin tek olayın hedef koyamamakmış ve karar verememekmiş.

Elif, so your only issue is not being able to set goals and make decisions.

Çünkü gerçekten çok zorlanıyordum karar verirken.

Because I was really struggling to make a decision.

Ve hani o karar vermediğim kısım benim çok içimde kalacak gibi düşünüyordum.

And I was thinking that the part where I didn't make a decision would stay deep inside me.

Ama.

But.

Artık etrafımdakiler de o kadar şey yaptı ki Elif bir karar ver sınavsa sınav değiştirmekse değiştirmek çok iyi gelmişti bana ve beni çok rahatlatmıştı.

Everyone around me has done so much that Elif, make a decision whether it’s an exam or a change, it had felt really good to me and had relieved me a lot.

Zaten ders çalışmak şöyle bir şey.

Studying is essentially something like this.

Hani bu vizeye finale çalışmak gibi bahsetmiyorum.

I'm not talking about studying for this visa like preparing for a final exam.

Çok fazla zaman çok düzenli ders çalışanlar beni anlar.

Those who study very regularly will understand me.

Bir yerden sonra her şeyi unutuyorsunuz ve tek gerçekleriniz ders çalışmak oluyor yani.

After a certain point, you forget everything and your only reality becomes studying.

Değişik bir yer oluyor.

It's becoming a different place.

Onu bilmiyorum nasıl anlatabileceğimi.

I don't know how to explain it.

Hani ya olmayan anlamaz çalışmayan anlamaz yani işte bir hafta kendini vize final için kapatmakla alakası yok üniversite sınavıyla da alakası yok yaş olarak ondan bahsediyorum.

You know, those who don't have it won't understand, and those who don't work won't understand either. I mean, it's not related to closing yourself off for a week for the visa final, nor is it related to the university exam; I'm talking about age in that context.

Sonra arkadaşlar bu işin yani ders çalışma kısmını yaptım sınavda başarı elde etme kısmını yaptım yani bir şey kalmıştı sadece bir şey kontenjan.

Then, friends, I did this job, meaning the study part; I achieved success in the exam, so there was only one thing left, just one thing: the quota.

Yani üniversiteler ben bu kadar.

So, universities, that's it for me.

Ben bu kadar kişi istiyorum ben bu kadar kişi istiyorum dediği bir kontenjan ve bu sınav 6 ayda bir yapılıyor önceden yılda bir yapılıyormuş aşağı yukarıda benim istediğimin belli yani 80 ile 90 arası ne olabilir ki ben kendime şehir seçiyorum hatta işte böyle Ankara olmadı falan diye üzülüyordum böyle bir anda bir anda 65 kontenjan açıkladılar arkadaşlar ve ben bittim.

I want this many spots, I want this many spots, and this exam is held every six months, whereas it used to be held once a year. It’s clear that what I want is around 80 to 90. What else could it be? I'm choosing a city for myself, and I was upset about not getting Ankara or something like that. Suddenly, they announced 65 spots, and I'm done for.

Yani şu anda kendimi.

So right now I feel.

Zor tutuyorum yani derdini butonuna basabilirsiniz isterseniz böyle dertler mi olur diyebilirsiniz ama gerçekten bir kere dini olsun bir kerecik emeğimin karşılığını almak istedim istediğim şey olsun bunu istedim yani benim bir hedefim var ve bu hedefime ulaşabilirim yani tek bir adım var benim şansa bıraktığım benim hiçbir şekilde kontrolümün olmadığı hiçbir şekilde müdahale edemediğim tek bir adım var.

I'm holding back, you can press the button for your troubles if you want, you can say can there really be such troubles, but really once I wanted to get the reward for my efforts, I wanted what I desired. I have a goal, and I can reach this goal, there is only one step that I've left to chance, the only step that I have no control over and cannot intervene in.

Ya o adımı da atın ya hani ezan okunuyor şu an anlamıyorum artık kader kısmet hayırlısı buymuş şeylerini duymaktan o kadar sıkıldım ki bu kader ve kısmet bu hayır ve işte kader düzeni kader çizgisi niye bir tek benim olduğum zamanlara denk geliyor diye isyan etmeye başladım zaten yasın 5 aşamasında inkar ve öfke adımlarında gidip gidip geliyorum.

Either take that step for me or, you know, the call to prayer is being recited right now. I can no longer understand this; it seems this is destiny, luck, and what is meant to be. I'm so tired of hearing these notions of fate and fortune, this good and just the fate system, the fate line. I’ve started to rebel against why it only coincides with the times when I am present. I'm already going back and forth through the stages of grief in denial and anger.

Pazarlığa bile oturamadım hala ya içinde yaşadığım gerçekliği ve verdiğim kararları sorguladığım bir yerdeyim ve çok kısa bir süre içinde yeni bir karar vermem lazım Elif Urfa'da yaşayacaksın istediğin hayal ettiğin ve bu sınava uğruna bir yıl çalıştığım bölümde olmak için Urfa'da mı yaşayacaksın yoksa bunu bundan vazgeçip istediğin şehirde mi yaşayacaksın ama hayalini kurduğum bir bölümde değil gibi bir.

I still haven't been able to negotiate, I'm still at a place where I'm questioning the reality I live in and the decisions I've made, and I need to make a new decision in a very short time. Elif, will you live in Urfa to be in the department I've worked for a year for this exam, or will you give that up and live in the city you want, but not in the department I dream of?

İkilemdeyim yani konuşmadığım kimse kalmadı bir an herkesten fikir almak istiyorum bir an hiç kimseyle konuşmak dahi istemiyorum şu an bana gelen mesajların hiçbirine cevap vermiyorum karar vermek istemiyorum tercihler başlasın istemiyorum ama bugün aslında sizinle karar vermeyi konuşmak istiyorum aslında bu 10 dakika boyunca dinlediğiniz şey beni anlamanız için umarım bir girişti.

I am in a dilemma, which means I have no one left to talk to. For a moment, I want to get opinions from everyone, and for another moment, I don't want to talk to anyone at all. Right now, I am not responding to any of the messages coming to me; I don't want to make a decision. I don’t want preferences to start, but actually, today, I want to talk to you about making a decision. I hope that what you have been listening to for these 10 minutes serves as an introduction for you to understand me.

Karar vermek konusunda şöyle bir şey var.

There is something about making decisions.

Bir kısım.

A part.

Diyor ki yani hayatının en önemli kararı ve bunu hayatınız boyunca yani bir 25 yaşında bir Türk genci bunu 2-3 kere duymuştur işte üniversite sınavı ondan sonra işte lise sınavı tamam bir kere duymuşsunuzdur belki bilmiyorum abarttım da.

It says that the most important decision of your life, and throughout your life, a 25-year-old Turkish young person has probably heard this 2-3 times, like the university entrance exam, and then maybe the high school exam, so maybe you’ve heard it once; I might have exaggerated.

Yani şu an benim vereceğim karar gerçekten benim hayatımı etkileyecek bir karar ve ben aslında baştan bölüm seçiyorum baştan meslek seçiyorum ve geriye dönüp baktığımda aslında.

So right now the decision I'm going to make is truly a decision that will affect my life, and I am actually choosing my field from the beginning, choosing my profession from the beginning, and when I look back...

O herkese suçladım diş hekimliği okuduğum için herkese kızdığım beni yönlendirdiler işte ben 18 yaşındaydım bunu isteyip istemediğimi bile bilmiyordum zorla karar verdim dediğim yerde şimdi başa döndüm tekrar meslek seçiyorum.

I blamed everyone for studying dentistry and got angry at everyone because they directed me; I was 18 years old and didn't even know if I wanted this. I made a decision under pressure, and now I find myself back where I started, choosing a profession again.

Ve şu an aslında baktığınızda çok iyi karar verebilen çok iyi düşünebilen kendinin farkında bir kadın olmam gerekiyor aslında istediğim yerdeyim ama o kadar karar veremiyorum ki hani şey diyorlar ya bir kısım diyor ki işte.

And right now, if you actually look at it, I need to be a woman who can make very good decisions and think very well, someone who is aware of herself. In fact, I am where I want to be, but I can't make decisions that well, you know how some say that...

Kararların senin ömrünü belirler senin hayatını belirler işte karar vermek çok önemli bazıları da diyor ki yani senin bir kader planın var sen bir şeyleri yaşayacaksın ve bunları hangi kararı verirsen ver yaşayacaksın aslında yani verdiğin kararların hiçbir önemi yok senin bir kader çizgin var ve sen oradasın diyor bir kısımda.

Your decisions determine your lifespan, they determine your life; making decisions is very important. Some also say that you have a destiny plan, you will experience certain things, and no matter what decision you make, you will experience them anyway. In fact, your decisions don't matter; you have a destiny line, and you are there, according to some.

Şimdi aslında ikinci kısım beni çok rahatlatıyor düşündüğümde bir yandan da çok.

Now, actually, the second part relaxes me a lot when I think about it, but at the same time, it really does.

Panik ediyor yani madem bu kadar hiçbir önemi yok ben neden bir haftadır uyuyamıyorum ama bir yandan da düşündüğümde bu kaderciliğe bu kadar yakın mıyım bu kadar inançlı mıyım onu da bilmiyorum.

So I'm panicking; if this has no importance at all, why haven't I been able to sleep for a week? But on the other hand, when I think about it, am I really that close to fatalism? Am I that believing? I don't know that either.

Bir karar verirken ne yapmam gerektiğini bilmiyorum çünkü o kadar karar vermediğimiz bir yerde büyüdük ki dediğim gibi bir üniversite tercihi yapıyorsun sonra zaten önündeki 4-5 yıl bir karar vermene de gerek yok eğer radikal bir değişiklik düşünmüyorsan ne olacağın belli.

I don't know what I should do when making a decision because I grew up in a place where we made so few decisions; as I said, you make a choice for university, and then for the next 4-5 years, there's no need to make a decision if you're not considering a radical change, you know what you will become.

Evet.

Yes.

Vizem belli finalim belli yapacaklarım belli yapmayacaklarım belli zaten çoğu kişi önünde böyle bir sınav olmasa da mezun olduktan sonra böyle bir sıkıntıya düşüyor meslek hayatında çünkü artık sana ne yapacağını söyleyen hangi tarihte nerede olman gerektiğini tam olarak söyleyen bir şey yok.

My visa is clear, my final is clear, what I will do is clear, and what I will not do is also clear. In fact, many people find themselves in such a predicament after graduation even if there isn't an exam in front of them, because there is no longer anything that tells you what to do, or exactly what date and where you should be.

O yüzden zaten mezune sonrası depresyona hepimiz giriyoruz hangi meslek grubu olduğumuza bakmaksızın bir de böyle benim vereceğim radikal bir kararın etrafımdaki insanları da o kadar korkutmuşum ve o kadar şey yapmışım ki.

That's why we all go into depression after graduation, regardless of our profession, and I've scared the people around me so much with this radical decision I'm going to make.

Mesela aileme sizin yüzünüzden böyle oluyor falan dediğim için sürekli şu an kimse bana yönlendirici bir cevap vermiyor sadece işte çok çok yakınlarım bazen git ya da gitme diyor ama şu an aslında hani istediğim yerde olduğumu fark edip hala bir karar verememem çok sıkıntılı çünkü hala içinde olduğum durumu kabul edemedim.

For example, because I said that it is happening this way because of you to my family, right now nobody is giving me any guiding answers, only very close ones sometimes say go or don't go, but right now I actually realize that I am in the place I want to be and yet I still cannot make a decision, which is very troubling because I still haven't accepted the situation I am in.

Bir şeylere karar vermeye başladığım yaşta 25'miş meğerse çünkü geriye dönüp baktım.

It turns out that I was 25 when I started to make decisions about things because I looked back.

Karar verdiğim hiç de bir şey yokmuş yani hiç bu kadar üstüne uzun uzun düşündüğüm bu kadar şey yaptığım bir geliyor aklıma işte yurttan eve mi taşınsak diye münevverle çok düşünmüştük ve öyle bir karar vermiştik.

It turns out I haven't really decided anything at all; I just remember thinking a lot about it and doing all these things, like whether we should move from the dorm to home, which we had thought about a lot with Münevver, and we had made such a decision.

Yani bende durum bu çok yine içim sıkıldı yani ağlıyorum bu konudan bahsederken sürekli çünkü emeklerimin boşa gittiği gerçeğini ve bu şans faktörünü artık hayatımda istemiyorum ve bu yola da şöyle çıkmıştım.

So this is my situation, I'm really upset, I mean I'm crying while talking about this constantly because I no longer want the reality that my efforts have gone to waste and this factor of luck in my life, and I started down this path like this.

Bir yıl ya Elif.

It's been a year, Elif.

Yani bir yıl hayatına paus ver kendini ada hiçbir şey bu kadar kendine adamadın hiçbir şey bu kadar istemedin hiçbir şey bu kadar çalışmadın bir yıl kendini ada zaten burada hani özel sektörde çalışsan da işte cumartesi de çalışacaksın çok uzun saatler çalışacaksın zaten bir şey yapamıyorsun burada ve işte sonucunu gör tamam onu yaptık şimdi ben 4 yıl daha dişimi sıkacağım.

So take a pause for a year in your life, devote yourself to nothing, you haven't committed yourself to anything this much, you haven't wanted anything this much, you haven't worked this hard at anything, dedicate a year to yourself, because here, even if you work in the private sector, you'll be working on Saturdays, you'll be working very long hours, you can't really do anything here, and then you'll see the results. Okay, we've done that, now I will grit my teeth for 4 more years.

Hani ben artık dişimi sıkmaktan bir şeylere tahammülüm.

I can no longer tolerate something by just gritting my teeth.

Etmekten bir şeyleri istediğim gibi olmayan şeyleri bir gün istediğim gibi olacak deyip o yarım yamalak haliyle kabul etmekten gerçekten çok yoruldum hayat belki tamam biraz böyle de bir şeydir ama hayat ne kadar böyle bir şeydir onu bilmiyorum yani ben nereye kadar diş sıkacağım bu 4 yılın sonunda da bir şey olacak ve ben yine bir şeyleri diş sıkmak zorunda kalacakmışım gibi hissediyorum.

I am really tired of accepting things that are not the way I want them to be by telling myself that one day they will be as I want, even in their half-hearted state. Life might be a bit like this, but I don't know how much it is like this. I mean, how long will I have to endure? I feel like at the end of these 4 years, something will happen, and I will have to endure again.

Ben içme sinesine biyo seçmek istedim ya.

I wanted to choose bio for the drinking sine.

Sadece bunun için gerçekten bir yıl dişimi sıktım artık bunu hak ettiğimi düşünüyordum yani yine çok şey oldum sinirlendim ama bilmiyorum ne yapacağımı bilmiyorum karar vermek konusunda da hayatım boyunca hiçbir şeye karar vermemişim gibi hissediyorum hayatım boyunca büyük bir karar vermemişim meğerse ben hayatım boyunca bir karar vermişim ve bunun sonuçlarına katlanmak zorundaymışım gibi hissetmedim hiçbir zaman.

I really gritted my teeth for a whole year just for this, and now I thought I deserved it. I got very upset again, but I don’t know what to do. I feel like I have never made a decision about anything in my life; I’ve never made a big decision in my life. It turns out I have made a decision in my life, and I have never felt like I had to bear the consequences of it.

Yani üniversite tercihinde de verdiğim o karar.

So that decision I made about university preferences.

Böyle o kadar yüzen süzülen bir kararmış gibi geliyor ki hani o zaman da bu kadar büyük hissettirmemişti ama şimdi biraz büyüdüğüm için büyük ihtimalle ve hayatımın 4 yılını minimum 4 yılını bir yerde geçireceğim için çok büyük panik halindeyim çok büyük sıkıntılardayım hiçbir şekilde karar veremiyorum.

It feels like I'm floating in such a dark state that it didn't feel this huge back then, but now, probably because I've grown a bit, I'm in a state of great panic and have been going through a lot of troubles since I will be spending at least 4 years of my life in one place, and I can't make any decisions at all.

Kimseden fikir istemiyorum bu arada lütfen sadece ben de aynı durumdayım Elif'e canım çok sıkılıyor diyeyim bana.

I don't want to ask for anyone's opinion by the way, please let me say that I am in the same situation as Elif, I'm very bored.

Böyle büyük kararlar vermek zorunda olduğunuzda ne yapıyorsunuz onu çok merak ediyorum.

I'm very curious about what you do when you have to make such big decisions.

Yani kimse bana ama artı eksi listesi demesin artık yapacağım ben de onu ama böyle sanki Fleabag'in o sahnesi gibi günah çıkarma sahnesi gibi bir gelsin biri bana ama böyle şey ruhani biri gelsin bana desin ki ya Elif şunu yap nokta ama önü arkası sen neden böyle oldu ne oldu işte.

So nobody tell me about a pros and cons list anymore, I'm going to do that too, but I want it to be like that scene from Fleabag, like a confession scene, someone spiritual to come to me and say, "Elif, do this point," but then ask what happened, why it happened, and all that.

Bu senin için daha iyi şu senin için daha iyi sen şunu yap sen bunu yap falan filan demeyecek sadece diyecek ki Elif şuraya git nokta ama bu benim böyle hani tanıdığım biri de olmayacak yani bunun için tarot mu baktıracağım artık fal mı baktıracağım hacı hocaya mı gideceğim ne yapacağım bilmiyorum ama önümde bana verilen süreyle karar vermem gerçekten çok zor.

It won't say "this is better for you, that is better for you, do this, do that," it will simply say "Elif, go there," period. But this won't even be someone I know, so I don't know if I should get a tarot reading for this or go to someone who knows things, I really don't know what to do, but making a decision within the time given to me is really hard.

Siz ne yapıyorsunuz?

What are you doing?

Görüşmeyeli bana mail atabilirsiniz hafifteni sohbetler instagram hesabından bana ulaşabilirsiniz aynı şekilde hafifteni sohbetler at gmail.com'da bana mail de atabilirsiniz umarım sizi ferahlatmışımdır diyormuşum umarım sizin karar verme süreçleriniz benimkinden çok daha sağlıklı ve kusursuz işliyordur ve verdiğimiz kararlardan her zaman çok mutlu olurum.

It's been a while since we last spoke; you can email me at hafifteni sohbetler on Instagram, or you can also email me at [email protected]. I hope I have relieved you a bit. I hope your decision-making processes are much healthier and more flawless than mine, and I will always be very happy with the decisions we make.

Altyazı M.K.

Subtitle M.K.