Sedat Yılmaz'dan mektup (Yapay zeka uygulaması ile seslendirilmiştir)

Malumunuz çalışma arkadaşlarım Dicle Müftüoğlu, Mehmet Şah Oruç ve Abdurrahman Göl ile birlikte 6 aydır tutukluyuz.

As you know, my colleagues Dicle Müftüoğlu, Mehmet Şah Oruç, and Abdurrahman Göl and I have been detained for 6 months.

Muhtemelen bu uzun tutukluluk sürecinin normal veya hayret verici görenler olduğu kadar vardır bir suçları şeklinde şüphe duyanlar da vardır.

There are likely those who see this long detention period as normal or surprising, as well as those who have doubts that there is a crime involved.

Hepsine, herkese eyvallah.

Goodbye to all of them, to everyone.

Kürt olmamızdan kaynaklı suça meyilli düşüncesinin beyaz bir kafa olduğunu hatırlatmak isterim.

I would like to remind you that the idea of being prone to crime because we are Kurdish is a white mindset.

O yüzden de acaba nedir suçları diye merak dahi edemeyenlere kendi dosyamı açıyorum.

That's why I'm opening my own file to those who cannot even wonder what their crimes are.

Nereden başlayacağımı da bilmiyorum.

I don't even know where to start.

Yaklaşık 23 yıldır bu mesleğin içindeyim.

I have been in this profession for about 23 years.

Soma'dan Amasra'ya, Bursa Metal Direnişi'nden Zonguldak Maden Faciası'na, İzmir Depremi'nden Roboski Katliamı'na ve en son Hatay, Antep, Adıyaman ve Malatya deprem bölgeleri olmak üzere.

From Soma to Amasra, from the Bursa Metal Resistance to the Zonguldak Mining Disaster, from the İzmir Earthquake to the Roboski Massacre, and most recently the earthquake regions of Hatay, Antep, Adıyaman, and Malatya.

Türkiye'de neredeyse...

Almost in Turkey...

Gitmediğim, takip etmediğim olay kalmadı.

I haven't missed any event that I didn't go to or follow.

Çok geniş bir haber kaynağı ve kendime göre büyük bir saygınlığa sahip olduğumu düşünüyorum.

I believe I have a very wide news source and a significant reputation for myself.

Az çok dost ve meslektaşım da buna tanıktır.

Many of my friends and colleagues are witness to this.

Bunları niye anlatma gereği duydum.

Why did I feel the need to explain these?

Çünkü ailem, çalışma arkadaşlarım, meslektaşlarım ve haber kaynaklarıyla yaptığım telefon görüşmeleri suç olarak lanse ediliyor.

Because the phone calls I make with my family, colleagues, coworkers, and news sources are being presented as a crime.

Ançak, sus nedir, kanıt nedir ortada yok.

However, there is no proof or silence to be found.

Olağan dışı görülen telefon görüşmelerime rağmen gizliliğe çok riayet ettiğim ve sosyal yaşamımı da kılıf olarak kullandığım savunuluyor.

Despite my phone calls being regarded as unusual, it is claimed that I pay great attention to privacy and that I use my social life as a cover.

Üstüne üstlük tüm haber ve yazılarımın altında bulunan özgeçmiş bilgilerim iki gizli tanığa yeni açığa çıkmış bir bilgi gibi savunuluyor.

On top of that, the biographical information at the bottom of all my news and writings is being defended as if it were newly revealed information to two secret witnesses.

Yani özgeçmişim, gazetecilik geçmişim, örgüt yöneticisi olarak karşıma çıkıyor.

So my resume, my journalism background, comes forth as an organizational manager.

Gizli tanıklardan bir tanıdığım.

I know a secret witness.

Birine göre ANF'a ayıda çalışıyorum.

According to someone, I also work for ANF.

Peki buna kanıt nedir?

So what is the evidence for this?

Kanıt, 12 Temmuz 2019'da meslektaşım Hüseyin Aykol ile dayanışma amacıyla Twitter'dan paylaştığım mesajın ANF tarafından kullanılmış olmasıdır.

The evidence is that my message shared on Twitter for the purpose of solidarity with my colleague Hüseyin Aykol on July 12, 2019, was used by ANF.

Evet, yanlış duymadınız.

Yes, you heard it right.

ANF ile tüm hikayem bu kadar.

That's all there is to my story with ANF.

Mesajın içeriğine dair bir suçlama yok.

There is no accusation regarding the content of the message.

Ancak üç defa okumama rağmen anlayamadım şu cümleyle.

However, I couldn't understand this sentence even after reading it three times.

Kürt asula ve gazetesi olduğu gazetesi ve Kürt asulu kimliğini özellikle öne çıkarma çabası içinde olduğu bu sayede Kürt asuli olması ve gazetesiliğinden dolayı hakkında adli işlem yapıldığı düşünülmesi maksadıyla algı odaklı haber içeriğine yer verdiği bir suç işlediğim anlatılmaya çalışılıyor.

It is being claimed that I committed a crime by featuring content focused on perception, with the aim of suggesting that legal action was taken against me due to my Kurdish origin and my identity as a journalist, particularly emphasizing my Kurdish background and my newspaper.

Ancak o kadar özensiz bir durum ki buradan Hüseyin Aykol'un Kürt olmadığını ve Manisalı olduğunu ben ispiyonlamış olayım.

However, it is such a careless situation that I may have revealed from here that Hüseyin Aykol is not Kurdish and is from Manisa.

50 yıldır bu ülkede gazetecilik yapan Aykol'u ispiyonlamak da bana düştü.

It has fallen to me to snitch on Aykol, who has been a journalist in this country for 50 years.

Ne yapayım?

What should I do?

Başka ne var?

What else is there?

Şu var.

There is that.

Benim birden çok kez Harkuke alanına giderek Mustafa Karasu ile görüştüğüm ve talimat aldığım ileri sürülüyor.

It is alleged that I visited the Harkuke area multiple times and met with Mustafa Karasu to receive instructions.

Ancak ne var ki iddia sahibi devamında şüpheli şahsın habur sınır kapısından giriş çıkış kayıtları olmasa da örgütüst yönetimi ile görüşmeler yaptığımı söylüyorlar.

However, the claimant continues to say that although there are no entry and exit records for the suspect at the Habur border gate, they claim that I had meetings with the organization’s upper management.

Peki kanıt?

Well, evidence?

Kanıt işte hayatımda hiç görmediğim bir gizli tanık.

Evidence, here is a secret witness I've never seen in my life.

Hepsi bu.

That's all.