Halının Altındakiler #1

Herkese merhaba. Şeftali Bahçesi'nin yeni bölümüne hoş geldiniz. Derya ben.

Hello everyone. Welcome to the new episode of the Peach Orchard. I'm Derya.

Sanırım kaydettiğim en zorlu bölümlerden biri olacak.

I think this will be one of the most challenging sections I've recorded.

Tabii ki hiçbir şey Azrail'i Kışkırtmak bölümünü geçemez.

Of course, nothing surpasses the chapter of Provoking Azrael.

Ama sanırım arkadaki sesleri şu anda duyuyorsunuz. Deniz, çocuk ve insan seslerinin.

But I think you can hear the sounds in the background right now. The sounds of the sea, children, and people.

Şu anda çok uzun zamandır hep söylediğim gitmemem gereken bir yere geldim.

I have come to a place that I have always said for a long time that I should not go.

Burası Kastamonu'nun Cide kasabası.

This is the town of Cide in Kastamonu.

Burasının hikayesi aslında benim için çok değişik, çok anlamlı, gerçekten masalsız.

The story of this place is actually very different, very meaningful, truly like a fairy tale to me.

Sadece benim için değil aslında. Ben çok merak edip Cide'nin birazcık tarihini araştırdığımda

Not just for me, actually. When I became very curious and researched a little about the history of Cide.

tarih için de gerçekten çok anlamlı bir coğrafya diyebilirim.

I can truly say it is a very meaningful geography for history as well.

Hatta tarihe baktığımızda şu an Cide'nin yerli milleti burada yaşayan ilk milletin yaşam tarzlarını tamamen taşıyor.

In fact, when we look at history, the local people of Cide currently fully carry the lifestyles of the first nation that lived here.

Ben buraya 9 yaşımla geldim İstanbul'dan.

I came here at the age of 9 from Istanbul.

Yani üçüncü sınıfta.

So in the third grade.

Daha sonrasında ilkokulda çok büyük bir değişim oldu benim için.

Later on, there was a very big change for me in elementary school.

Çünkü ben çocukluğumda yani okula başladığımda gerçekten ev ve okul arasına gidip gelen bir çocuktum.

Because I was a child who really went back and forth between home and school when I started school in my childhood.

Yani hiçbir zaman işte mahalle oyunları, farklı işte aktiviteler falan yoktu hayatımda.

So there were never any neighborhood games, different activities or anything like that in my life.

Zaten çok inek bir öğrenciydim.

I was already a very nerdy student.

Aslında birçok şeyle tanışmıştım.

Actually, I had encountered many things.

Yani bunlardan en büyüğü sanattı.

So the greatest of these was art.

Beni tanıyanlar bilir, ben sanatın hep çok içinde olmayı seven bir kadınım.

Those who know me know that I am a woman who always loves to be deeply involved in art.

Ve bu böylesi, bunun en büyük nedenlerinden biri aslında Cide'dir.

And this is so, one of the main reasons for this is actually Cide.

Çünkü ben ilk Cide'de dans ettim, ilk Cide'de şarkı söyledim, ilk Cide'de tiyatroda bir oyunda oynadım.

Because I danced for the first time in Cide, I sang for the first time in Cide, and I acted in a play for the first time in Cide.

Cide'de maketler yaptım, yarışmalara katıldım, korolar yaptım, şehir şehir gezdim.

I made models in Cide, participated in competitions, formed choirs, and traveled from city to city.

İçerisinde bulundum Cide sayesinde ve içindeki o sanatçıl ruhu aslında ortaya çıktı.

I found myself thanks to Cide, and the artist's spirit within me actually emerged.

Sonrasında da zaten biliyorsunuz daha önceki podcast bölümlerinde bahsetmişimdir ki lisede de sanat okudum.

Later on, as you already know, I mentioned in previous podcast episodes that I studied art in high school as well.

Bunun en büyük etkilerinden biridir.

It is one of the biggest effects of this.

Belki de Cide'nin içinde bu kadar sanat olmasının nedenlerinden en büyüğü Rıfa Tılgaz olabilir.

Perhaps one of the biggest reasons for the abundance of art in Cide is Rıfa Tılgaz.

Rıfa Tılgaz biliyorsunuz ki çok büyük bir yazar.

Rıfa Tılgaz, as you know, is a very great writer.

Ve birçok...

And many...

Aslında sanat eserine de damga bulmuş bir isim.

In fact, it is a name that has also stamped the artwork.

Ve Cide'li kendisi.

And he is from Cide.

Zaten Cide'ye geldiğinizde de ondan çok fazla ruh bulabiliyorsunuz.

You can already find a lot of spirit from it when you come to Cide.

Ve çok enteresandır ki yani Cide'de çok fazla sanatçı var.

And it is very interesting that there are a lot of artists in Cide.

Sanat ruhlu insan, üreten insan.

An artistically-minded person is a productive person.

Belki de bu ruhlar, bu yaratıcılıklar ondan geliyordur, bilmiyorum.

Maybe these spirits, these creativities come from him, I don't know.

Çünkü Cide'nin tarih...

Because the history of Cide...

Tarihine baktığımızda çok sanatı göremiyoruz aslında.

When we look at its history, we actually don't see much art.

Daha böyle savaşçıl bir milletmiş.

They were a more warrior-like nation.

Yani buraya ilk yerleşen insanlar.

So, the people who first settled here.

Balıkçılık, hayvancılık, tarım faaliyetleri yaparmış sadece.

They only engaged in fishing, livestock farming, and agricultural activities.

Ve yerel tanrılara inanırlarmış.

And they would believe in local gods.

Ve kendi sınırları dışına çok çıkmayı sevmeyen bir milletmiş.

And they are a nation that does not like to venture far beyond their own borders.

Hala öyle aslında.

It's still like that, actually.

Cide'nin yerli milleti gerçekten...

The local people of Cide really...

Başka bir şehirden geldiğinde...

When he/she comes from another city...

Siz de böyle inanamıyorsunuz.

You can't believe it like this either.

Yani bu samimiyet, bu işte hani...

So this sincerity, in this...

Herkes her yeri açık bırakarak bir yerlere gidiyor.

Everyone is going somewhere, leaving everything open.

Yani çok enteresan bir millet.

So they are a very interesting nation.

Ve yani bizim yaşadığımız normal şehir hayatından çok uzak.

And so, it is far from the normal urban life we experience.

Ama aynı zamanda tabii ki her bölgede, her küçük bölgede olduğu gibi...

But of course, just like in every region, in every small area...

Birazcık böyle bilmemişlik de var.

There is a bit of ignorance as well.

Yani o yüzden onun hislerini...

So that's why his feelings...

Onun...

His...

Bakışlarını, onun adımlarını anlayabiliyorsun da.

You can understand her steps with your gaze.

Ama bunların hepsinin yanında çokça sanatçılığı da var Cide'nin.

But alongside all of this, Cide also has a lot of artistry.

Doğası, ritimleri, sesleri...

Nature, rhythms, sounds...

Bilmiyorum.

I don't know.

Masalsılığı da var yani.

It also has a fairy-tale quality.

Her neyse ben 9 yaşına geldiğimde...

Anyway, when I turned 9...

12 yaşına kadar Cide'de yaşadım.

I lived in Cide until I was 12 years old.

Ve gerçekten benim ilk arkadaşlıklarım...

And truly, my first friendships...

Yani gerçekten arkadaşlıklarım...

So, my friendships really...

Hala en sevdiğim insanlar olan...

They are still my favorite people...

İlk böyle...

It starts like this...

İlk olan her şeyim ya.

You are my first in everything.

İlk bağlılığım, ilk tutkum, her şeyim burada olmuş olabilir.

My first commitment, my first passion, everything of mine may have been here.

Sanatın yanı sırasında...

Alongside art...

Hayata karşı çok fazla şey de öğrendiğim bir noktadaydı çünkü...

Because he/she was at a point where he/she had learned a lot about life...

Ben Cide'ye geldiğimde artık hani her şeyi...

When I came to Cide, everything was...

Kendi başıma yapmaya başladığım bir çocukluk yaşamaya başlamıştım.

I had begun to live a childhood that I started doing on my own.

Ve buradaki arkadaşlıklar çok başka. Yani...

And the friendships here are very different. I mean...

Şehirde büyüyen bir çocuğun arkadaşlıkları ile Cide'de büyüyen bir çocuğun arkadaşlıkların...

The friendships of a child growing up in the city and the friendships of a child growing up in Cide...

Arasında gerçekten fark vardır.

There is действительно a difference between them.

Ben tüm arkadaşlarımın işte ailelerini...

I want all my friends to have families at work...

Onlar benim ailelerimi ya da tüm işte...

They are my families or all in the business...

Ailevi sorunlarımı, ben onların ailevi sorunlarımı...

I have my family problems, they have their family problems...

Hani hep birlikte yaşarız.

Remember, we live together.

Büyük bir akraba kalabalığı gibi düşünün.

Think of it like a large crowd of relatives.

Neyse sonra...

Anyway, later...

12 yaşından...

From the age of 12...

Ben İstanbul'a gittim.

I went to Istanbul.

Ablamla yaşadığım için ablamlar oraya taşındım.

I moved there because I live with my sister.

Daha sonrasında tabii ki bu...

Of course this afterwards...

Olaya ben çok dayanamadım. Yani...

I couldn't withstand the situation very much. I mean...

Olmadı çünkü...

It didn't work because...

Dediğim gibi çok başka bir arkadaşlık, çok başka bir çevre, çok başka bir doğa...

As I said, a very different friendship, a very different environment, a very different nature...

Alışamadım ona ve bazı etkenler daha vardı ve bir yıl İstanbul'da okuduktan sonra...

I couldn't get used to it, and there were some other factors as well, and after studying in Istanbul for a year...

Cide'ye geri dönmek istedim ve bu sefer yatılı okula döndüm.

I wanted to return to Cide, and this time I went back to boarding school.

Bir de de birkaç ay yatılı okudum ben.

I also studied boarding school for a few months.

Yemekhanede işte sabah, öğle, akşam yemek yiyorduk falan ve...

We were eating breakfast, lunch, and dinner in the cafeteria, and...

O yemekhanedeki yemekler mesela mercimek yemeği yaparlardı. Bir de makarna yaparlardı. Makarnayı...

In the cafeteria, for example, they would make lentil stew. They would also make pasta. The pasta...

Pardon işte...

Excuse me, here it is...

Hem mercimek yaparlardı hem makarna yaparlardı. Mercimeği çoğaltmak için...

They would make both lentils and pasta. To increase the lentils...

İçine makarna da koyarlardı.

They would also put pasta in it.

Falan yani...

You know, like...

Çok enteresan...

Very interesting...

Bir deneyimdi benim için. Yani...

It was an experience for me. I mean...

Böyle gerçekten...

Really like this...

Katı bir yurt kuralı vardı çünkü...

There was a strict dormitory rule because...

Herkes köyden geliyordu. Onun yönetimi ağırdı. Hani belli bir saatten sonra...

Everyone was coming from the village. His management was strict. You know, after a certain hour...

Çalışma masasında bile olamıyordun.

You couldn't even be at the desk.

Yatağına girmek zorundaydın falan.

You had to get into bed or something.

Tabii şunu atlamamak gerekiyor aslında. Ben...

Of course, this should not be overlooked actually. I...

12 yaşında o İstanbul'a gitmeden yani o yaz...

When she was 12 years old, before going to Istanbul, that summer...

İstanbul'a gideceğim belli olduğu o kış var ya onun yazında...

That winter when it became clear that I would go to Istanbul, in the summer of that...

Ben ilk defa aşık oldum.

I fell in love for the first time.

12 Temmuz 2012'de.

July 12, 2012.

Bu arada tarihlerden 12 Temmuz 2024.

Meanwhile, the date is July 12, 2024.

Tabii ki şu anda o duyguları taşımıyorum.

Of course, I am not feeling those emotions right now.

Ama ben yıllar sonra CİDE'ye geldim ve tam bugün...

But I came to CİDE years later, and exactly today...

Aynı konumda, aynı yerde, aynı duygularla, aynı güçlükle bu bölümü kaydetmek istedim.

I wanted to record this section in the same place, at the same location, with the same feelings and the same difficulty.

12 Temmuz 2012'de ne yazık ki midye meleğim ya da bilmiyorum belki de çok teşekkür etmeliyim.

Unfortunately, on July 12, 2012, I don’t know if I should thank my mussel angel or not.

İlk defa...

For the first time...

Bu...

This...

Böyle duygularla...

With such feelings...

Karşılaştım. Hatta ilk ne olduğunu anlayamadım. Yani...

I encountered it. In fact, I didn't even understand what it was at first. I mean...

Karşımdaki insanlara söyleyemiyorum bile hani...

I can't even tell the people in front of me...

Çünkü o kadar ağır bir duygu yaşıyordum ki gerçekten hasta gibi hissediyordum kendimi.

Because I was experiencing such a heavy feeling that I really felt like I was sick.

Daha sonrasında böyle psikolojik danışmanlık desteğiyle falan filan aslında...

Later on, with such psychological counseling support and so on...

Duygularımı kabul etmeye başladım.

I have started to accept my feelings.

Daha çok küçüksün.

You are still very little.

Böyle bir his yaşıyorsun ama böyle birini beğenmek gibi değil. O yaşa kadar tabii ki birilerini beğeniyorsun.

You experience such a feeling, but it's not like liking someone. Of course, you like someone until that age.

Sonuçta ergen...

After all, a teenager...

Ergenlik dönemindesin.

You are in your adolescence.

Falan filan.

Blah blah.

Ama o duygular bana o kadar ağır gelmişti ki yani ben...

But those feelings felt so heavy to me that I...

Hasta gibi hissediyordum kendimi.

I was feeling like a patient.

Ve gerçekten çok ağır duygular olduğu için bunu kendime bile anlatamıyorken...

And since there are really heavy emotions, I can't even explain this to myself...

Karşımdaki insana hiçbir zaman bunu anlatamadım tam olarak.

I could never fully explain this to the person in front of me.

Hatta hiçbir zaman tam olarak anlatamadığım için...

In fact, because I've never been able to fully explain it...

Bir Temmuz gecesi diye Red Pad'de bir kitap yazmıştım. O zaman...

I had written a book called "One July Night" at Red Pad. At that time...

O dönemler Red Pad çok popülerdi.

At that time, Red Pad was very popular.

Ben de Bir Temmuz Gecesi diye bir kitap yazmıştım.

I had written a book titled "On a July Night."

Ve duygularımı aktarmaya başlamıştım oraya.

And I had started to convey my feelings there.

Yani anılarımı.

So my memories.

Sonrasında ben 8. sınıfın sonuna kadar CİDE'de kalmaya devam ettim.

After that, I continued to stay in CİDE until the end of 8th grade.

Ama orada tabii ki yine benim için sanat devam ediyor.

But of course, art continues for me there.

Zaten güzel sanatlara hazırlanıyordum.

I was already preparing for fine arts.

Müzik okumak istiyordum.

I wanted to study music.

Bir sürü anı. Yani...

A lot of memories. I mean...

Ne kadar fazla ki ve...

How much more is there and...

Şöyle söyleyeyim.

Let me put it this way.

Ben...

I...

Burada yaşadığımda...

When I lived here...

Benim için en güzel şeyler aslında arkadaşlıklar ve sanatın verdiği motivasyondu.

The most beautiful things for me were actually friendships and the motivation that art provided.

Ama en büyük motivasyonsuzluk ise ailevi duyguların çok fazla yüz üstüne çıkıp...

But the biggest lack of motivation is when familial feelings come to the forefront too much...

Çünkü sürekli bir değişim.

Because it is a constant change.

Sürekli bir onun yanında kalıyorsun.

You are constantly staying next to him.

İşte ablan taşınıyor. Sonra baban geliyor. Sonra baban bir ara evleniyor.

Here your sister is moving. Then your father comes. After that, your father gets married for a while.

Sonra babanın yeni bir çocuğu oluyor.

Then your father has a new child.

Falan filan derken...

So and so...

Böyle karman çorman ailevi duyguların içinde...

In such a jumble of family emotions...

Sen sadece sanata ve dostluğa sığınıyorsun.

You only seek refuge in art and friendship.

Çok büyük bir şeyden de ilham alıyorsun ve üretmeye başlıyorsun.

You are also inspired by something very big and you start to create.

Bu şey de aslında tam olarak aşk.

This thing is actually exactly love.

Ve çok küçük yaşta tanışıyorsun bununla.

And you meet this at a very young age.

Şunu da tekrar söylemek istiyorum.

I want to say this again.

Tabii ki şu anda bu duygularım aktif değil.

Of course, these feelings are not active right now.

Çünkü o zaman 12 yaşındayım.

Because I am 12 years old then.

Şu anda 24 yaşındayım.

I am currently 24 years old.

Aşk bence canlı bir şey.

I think love is a living thing.

Her canlının yaşama, doğuşu ve ölüşü var.

Every living being has a life, a birth, and a death.

Benim için de o hissettiğim duygular öldü tabii ki de.

Of course, those feelings I had for me are dead as well.

Çünkü ben değiştim, dönüştüm.

Because I have changed, I have transformed.

Duygularımı yönetmeyi öğrendim.

I have learned to manage my emotions.

Kendim için bir şeyler seçebilmeyi öğrendim.

I have learned to choose things for myself.

Şimdi belki diyeceksiniz ki aşk öyle bir şey ki hiçbir şey seçemezsin falan.

Now maybe you will say that love is something you cannot choose at all.

Ama yani evet ben de öyle düşünüyorum.

But I mean yes, I think so too.

Şu an belki başka bir şekilde aşık olsam yine taze duygular olduğu için herhangi bir şey seçemeyebilirim.

Right now, maybe if I fell in love in another way, I might not be able to choose anything because the feelings would still be fresh.

Ki yani böyle gerçekten çok fazla bazen bir şeyler hissetmeye başladığımda birine karşı duygularımı çok güzel yönetebiliyorum.

So, I can really manage my feelings towards someone very well when I start to feel something.

Yani kendimi tamamen kaptırmıyorum.

So I'm not completely giving myself over.

Hayatımdaki hani şey arkadaşlarınızdan mutlaka görmüşsünüz.

You know that thing in my life that you've definitely seen from your friends.

Herkesin vardır.

Everyone has it.

İşte olmuştur böyle bir arkadaşı.

Here is such a friend.

Tamamen kendini böyle aşırı kaptıran, 7-24 onu düşünen, onun için sürekli ağlayan, her arkadaş ortamında onu anlatan falan filan.

Completely lost in it like this, thinking about it 24/7, constantly crying for it, talking about it in every friend circle, and so on.

Şu andaki duygularımda ya da ilişkilerimde hiç böyle olmuyorum.

I’m not like this at all in my current feelings or relationships.

Aksine keyfine varıyorum ki artık beğenebildiğim insanları gerçekten kendim seçiyorum.

On the contrary, I enjoy the fact that I can truly choose the people I like.

Yani şak böyle ilk gördüm ve birini çok beğendim gibi bir şey olmuyor.

So it's not like I saw it for the first time and really liked one or something like that.

Yani benim beğendiğim insanlar zaten benim gibi insanlar oluyor.

So the people I like are already people like me.

Genelde doğayla barışık, iyimser, pozitif, işte güler yüzlü, enerjik, dost canlısı falan gibi insanlar ve beğeniyorum genelde.

I generally like people who are in harmony with nature, optimistic, positive, cheerful at work, energetic, friendly, and so on.

Ve bu insanları beğenmek ya da bu insanları sevmek ya çok genel konuşuyorum.

And liking these people or loving these people, I'm speaking very generally.

İnsanlar sanki birçok kişiyi aynamda seviyormuşum gibi oluyor.

It feels like I love many people in my mirror.

Ama hayır yani şu an anlatmaya çalıştığımız şey zaten öyle bir insanı sevmek bana zarar vermiyor.

But no, what we're trying to explain right now is that loving such a person doesn't harm me.

Yani öyle bir insanı sevmek ya da öyle bir insanı beğenmek bana aksine ilham veriyor.

So loving such a person or liking such a person inspires me, on the contrary.

Yani çünkü şu anda beğendiğim, sevebildiğim insanı ben kendim seçiyorum.

So because right now, I am choosing the person I like and can love myself.

Ve onun hayatı olan bakış açısını, onun yaşam tarzını, onun fikirlerini, onun saygısını beğeniyorum.

And I admire his perspective, his lifestyle, his ideas, his respect that are his life.

Ama işte küçükken böyle olmuyor yani ne yazık ki.

But you see, it doesn't happen like this when you're little, unfortunately.

Çok şanslı hissediyorum kendimi biliyor musunuz?

I feel very lucky, you know?

Çünkü ben bu duyguyu çok küçük yaşta yaşadım ilk olarak.

Because I experienced this feeling at a very young age for the first time.

Ve bu duyguyla nasıl savaşmam gerektiğini öğrendim aslında.

And I actually learned how to fight against this feeling.

Ve dediğim gibi yani çok şanslıyım çünkü işte daha büyüdüğüm, böyle lise çağında falan yaşadığım ilişkilerde, hissettiğim duygularda yanlış şeyler yapmadım.

And as I said, I am very lucky because, in the relationships I had when I was growing up, like during high school, I didn't do anything wrong in the feelings I experienced.

Yani tabii neye göre yanlış? Kime göre?

So of course, wrong according to what? According to whom?

Neye göre yanlış ama pişman olacağım şeyler, bana zarar vereceğim şeyler ya da yanlış ilişkiler, yanlış karakterle ilişkiler hiçbir zaman yapmadım bunu.

I never did things that I would regret, things that would harm me, or relationships with the wrong person, with the wrong character.

Yani o yüzden böyle çok büyük bir kırgınlığım yok ilişkiler ya da duygular anlamında.

So that's why I don't have a very big resentment in terms of relationships or feelings.

Çünkü hep böyle yapıcı ilişkilerle bulundum daha çok.

Because I have mostly been in constructive relationships like this.

Ve bunun en büyük nedeni de ben daha önce bu duyguyu çok derin yaşadım.

And the biggest reason for this is that I have experienced this feeling very deeply before.

Ve bununla...

And with that...

Çok güzel bir şekilde savaştım, kabul ettim, içimde bunu iyileştirdim.

I fought beautifully, I accepted it, I healed this inside me.

Birini nasıl bu kadar çok sevebiliyorsam aslında bundan sonrası yani o dönemin sonunda, kapanışında artık kendimi çok sevmeye, doğayı çok sevmeye, dünyayı çok sevmeye, tüm canlıları çok sevmeye başladım.

If I could love someone so much, actually after that, at the end of that period, in its conclusion, I began to love myself a lot, to love nature a lot, to love the world a lot, and to love all living beings a lot.

O yüzden teşekkür ediyorum yani böyle bir duyguyu çok küçük yaşta yaşadığım için.

That's why I am grateful, I mean for experiencing such a feeling at a very young age.

Evet.

Yes.

Bununla, bununla savaşam bildiğim için ve bunun içinden çok güçlü çıkabildiğim için.

Because I can fight with this, and because I can come out of this very strong.

Çok teşekkür ediyorum.

Thank you very much.

Ve tabii şunu da söylemek istiyorum.

And of course, I want to say this as well.

Yani şu anda 12 Temmuz 2024.

So right now it is July 12, 2024.

Tam 12 yıl önce ben şu an baktığım denize bakıyordum.

Exactly 12 years ago, I was looking at the sea I am looking at right now.

Ve zannedersem yine bu saatlerde.

And I think again at this hour.

Evet.

Yes.

O gün perşembe günü.

That day is Thursday.

Sunatsız fuck.

Unbelievable fuck.

günüydü ama bugün cuma günü.

It was the day, but today is Friday.

O anki deryanın

That moment's sea.

içinden geçenler, o anki

what passes through one's mind, at that moment

deryanın hayalleri,

the dreams of the sea,

hedefleri.

goals.

Yani gerçekten

So really.

şu an neredeyse aynı konumda

Right now, we are almost in the same position.

oturuyorum ama keşke şu anda ikimiz

I'm sitting here, but I wish we were both here right now.

yan yana oturabilseydik. Yani o anki

If we could sit side by side. I mean at that moment.

derya ile şu anki derya

the sea with the current sea

yan yana oturabilseydi ve

if they could sit side by side and

o deryaya çok destek olmak

to support that sea very much

isterdim. Bu arada çok güçlü bir

I would like to. Meanwhile, a very strong one.

derya. Çok güçlü ama

sea. Very strong but

tabii ki çok küçük de olduğu için

of course, because it is very small too

birazcık ne yapacağını

a little bit of what you will do

bilemiyor.

I don't know.

Ama şu anda

But right now

çok da küçük olmayan ve

not too small and

ondan sonrasında da

after that

bir sürü şey yaşayan bir derya var.

There is an ocean full of experiences.

Yani deryanın derya ablası var.

So, there is a sea sister of the sea.

Onun yanında olmak gerçekten çok

Being with him/her is really very...

isterdim.

I would want.

Ailevi

Familial

duygular, sorunlar olarak belki

feelings, perhaps as problems

daha da fazlasını yaşayacağını ama

that you will experience even more, but

hepsinden güçlükle çıkacağını,

that he will struggle to get out of all of them,

hiçbir şeyin imkansız olmadığını,

that nothing is impossible,

bu küçük

this is small

kasabaya tıkılıp kalmayacağını,

whether you will be stuck in the town,

hayallerinin, sınırlarının çok çok

the limits of your dreams are very, very

ötesine geçeceğini.

that you will go beyond.

Hep gözlerini kapattığında

Whenever you close your eyes

aslında ne olmak istiyorsun sorusuna

What do you actually want to be?

iyileştirici, dönüştürücü bir

healing, transformative a

insan olmak istiyorsun ve bunun

You want to be human and that…

bildiğin meslek grupları çok az

The professions you know are very few.

olduğu için

because it is

sınırlı meslekler

restricted professions

söyleyebiliyordum. Ama

I could say it. But

hep mesela gerçekten

always, for example, really

bir böyle yetimhane

a such orphanage

de çalışan işte

working at the job

böyle sosyal hizmet

such social service

sorumlusu gibi bir şey olmak çok

It feels very much like being the one responsible.

istediğim şeylerden biriydi.

It was one of the things I wanted.

Şu anda da sivil

Currently also civilian.

toplumcuyum. Yine iyileştirebilen,

I am a communal person. Again, someone who can heal,

dönüştürebilen, değiştirebilen

able to transform, able to change

bir meslek yapıyorum aslında.

I am actually doing a profession.

O yüzden

That's why.

çok şükür ediyorum buna.

I am very grateful for this.

Çünkü bu beni gerçekten çok

Because this really affects me a lot.

tatmin ediyor. Ve bunu

It satisfies. And it does this.

o kadar kalpten seviyorum, işimi

I love my job so deeply.

o kadar kalpten seviyorum ki

I love you so much from the bottom of my heart.

sanırım bu hayatta yaşadığım tüm

I think all that I have lived in this life

sorunlara rağmen

despite the problems

güçlü kalabilen,

able to remain strong,

ayakta kalabilen

able to stand up

insanların

of people

yaşamlarına öncülük

lead their lives

etmek demek ne kadar doğru olur ama

How accurate would it be to say "to do"?

bilmiyorum. Referans olabilmek

I don't know. To be a reference.

istiyorum gelecekte.

I want in the future.

Bu yüzden

That's why.

şu an yaptığım işte

what I am doing right now

ne kadar çok deneyim, ne kadar

how much experience, how much

çok insan, ne kadar çok şefkat,

so many people, how much compassion,

ne kadar çok iyilik

how much goodness

benim için o kadar güzel.

It’s so beautiful to me.

Bu kadar çok

So much.

aslında yeni fikirlerin,

actually, new ideas,

yeni doğuşların, yeni dönüşümlerin

new births, new transformations

çıktılarını

outputs

aslında

actually

cideye de yansıtabilmek istiyorum.

I want to be able to reflect it to the eye as well.

Çünkü burada şunu

Because of this here,

görebiliyorum. Burada çok fazla

I can see. There is too much here.

kırık kalpler var.

There are broken hearts.

Ama kendi

But itself

sınırlarında hapsolmuş kırık kalpler

broken hearts trapped within borders

bunlar. Bu

these. this

sınırlar illa sadece

Boundaries are only ever just.

yollarla aşılmıyor.

It cannot be overcome with roads.

Sadece

Only

bu sınırları

these boundaries

yaratmak için bambaşka bir

to create a completely different

toplumda olmak gerekmiyor.

It is not necessary to be in society.

Bizim tüm

All of ours

sınırsızlığımız kendi içimizde.

Our infinity is within ourselves.

Dünyanın bile bir sınırı var ama

Even the world has its limits, but...

bizim hayal gücümüz bence

I think our imagination.

dünyanın kendi

the world's own

sınırlarından çok daha

much more than your borders

büyük. Ve bu

big. And this

dünyadan daha büyük olan sınırsızlığımız

our boundlessness that is bigger than the world

hayal gücümüz aslında

our imagination actually

dünyayı sarıyor, iyileştiriyor ve dönüştürüyor.

It embraces the world, heals it, and transforms it.

Ben de

Me too.

aslında

actually

burada kendi sınırlarının

your own limits here

içine hapsolmuş bu kırık kalpleri

these broken hearts trapped inside

onarmak

to repair

belki çok büyük bir şey olabilir ama

maybe it could be something very big but

dokunmak çok isterim.

I would really like to touch.

Bunun için

For this reason

çok daha iyi bir noktada

at a much better point

kendimi, ailemi

myself, my family

sadece ailemi değil

not just my family

tüm herkesi

everyone

sadece kendi milletimi değil

not only my own nation

tüm dünyayı, tüm

the whole world, all

kırık kalpleri

broken hearts

tüm yaraları

all wounds

sarabileceğim

I can wrap.

işler yapabilmek, üretmek

to be able to do work, to produce

istiyorum.

I want.

Bana hep ilham olan

You have always inspired me.

bugüne kadar bana yol gösteren

those who have guided me until today

benim aslında

actually, mine

bugün burada olmamı sağlayan

making it possible for me to be here today

en

In

değerli insanlar CİDE'deki

valuable people in CİDE

öğretmenlerimdi.

They were my teachers.

Daha önce

Earlier

podcast bölümünde belki

maybe in the podcast episode

bahsetmişimdir 8. sınıfta

I mentioned it in the 8th grade.

Emre öğretmen vardı, Türkçe

There was a teacher named Emre, Turkish.

öğretmenim. Çok disiplinli

My teacher. Very disciplined.

bir öğretmendi ama bizim aramızda

He was a teacher, but among us.

çok ayrı bir bağ vardı.

There was a very special connection.

Hissederdi yani benim

I mean, he/she would feel me.

hayallerimi, duygularımı, hedeflerimi

my dreams, my feelings, my goals

hissederdi ve gözlerim

he would feel and my eyes

için öyle bir bakardı ki yani

He would look at it in such a way that I mean.

sen bunu bir şekilde yapacaksın

You will do this somehow.

der gibi bakardı.

He would look as if he were judging.

Ve hep şunu söylerdi.

And he/she would always say this.

Bir ortama girdiğiniz

When you enter an environment

zaman

time

biri

someone

eee

Umm...

size ismini soruyorsa

if he/she is asking your name

işte bu derdi çok önemli.

this issue is very important.

Yani size iki tane isim

So I will give you two names.

soruş şekli vardır. Bir senin isminle

There is a way of questioning. With your name only.

hani o kadar büyük bir merak

where is that great curiosity

bir de belki

maybe also

orada bir şey vardır

There is something there.

olumsuzluk. Hani senin isminle yani

negativity. I mean with your name, that is.

bu olumsuzluğu kim yapmış olabilir

Who could have caused this negativity?

gibi bir şekilde sorar derdim.

I would ask in a way like that.

Ben 8. sınıfı

I am in the 8th grade.

bitirdim İstanbul'a gittim.

I finished and went to Istanbul.

İşte 14-15 yaşından

Here, from the age of 14-15.

beri İstanbul'dayım.

I have been in Istanbul since then.

Ve

And

hem lise dönemimde hem üniversite dönemimde

both during my high school years and my university years

hem iş hayatımda hep öğretmen

I have always been a teacher in my professional life.

Emre öğretmenin

Emre's teacher

dediği gibi o çok yapıcı çok

As she said, she is very constructive, very.

merak eden ilham dolu

those who are curious are full of inspiration

senin ismin ne gibi sorular aldım.

I received questions like what is your name.

Hep de aklıma Emre öğretmen

I always think of Teacher Emre.

geldi.

he/she/it came.

Bir de Muharrem öğretmen vardı

There was also Teacher Muharrem.

müzik öğretmeni. İşte bu CİDE'deki

music teacher. Here is this in CİDE

herkesin sanatçılığını aslında

everyone's artistry actually

yaratan öğretmendir Muharrem öğretmen.

The creator is the teacher, Teacher Muharrem.

Herkese tek tek

To everyone one by one

müzik öğrettim.

I taught music.

Binlerce kişiden oluşan

Consisting of thousands of people

bu küçücük ilçede kendi imkanlarıyla

in this tiny district with its own means

korolar yaptım.

I made choirs.

Belki bilirsiniz

Maybe you know.

Atatürk Marşı diye bir

There is a song called the Atatürk March.

marş var. Aslında

There is a march. Actually

bu yani özel günlerde

this means on special days

milli bayramlarda

on national holidays

çok fazla duyabileceğiniz bir şarkı.

A song that you can hear a lot.

Atatürk Çocuklarıyız

We are Atatürk's children.

adı. O şarkının

Its name. That song's

yazarı Muharrem Hoca

the author Muharrem Hoca

ve aslında

and actually

şarkının sözleri de

the lyrics of the song too

nakaratta CİDE Çocuklarıyız

We are the children of Cide in the chorus.

Atatürk Çocuklarıyız diye devam ediyor.

We are the children of Atatürk, it continues.

Ama

But

şarkı şu anda yani

the song is right now that is

müzik ülkenin

the music of the country

her yerinde tüm öğretmenler

all the teachers everywhere

tüm öğrenciler tarafından söyleniyor.

It is being said by all the students.

O yüzden CİDE Çocuklarıyız

That's why we are the children of CİDE.

demiyorlar tabii ki de.

Of course they are not saying that.

Böyle

Like this

sanatçılı bir yerde büyüdüm yani

I grew up in a place full of artistry, meaning.

gerçekten

really

çok fazla şey yaptım.

I did a lot of things.

Hatta aslında şöyle söyleyeyim

In fact, let me put it this way.

ilkokuldan

from primary school

biz

we

o sınıfımla yani

That class of mine then.

ilkokuldaki sınıfımla

with my class in elementary school

tiyatroyu çok severdik

We loved the theater very much.

ve her çarşamba günü

and every Wednesday

ne dersiydi rehberlik dersi mi

Was it the guidance course?

bir şey dersi vardı şu an

There was a class about something right now.

hatırlamıyorum. Biz o

I don't remember. We that

derste her çarşambaya

every Wednesday in class

tiyatro hazırlardık.

We would prepare a theater.

Hatta biz o kadar

In fact, we are that much.

bunu resmiyete dökerdik yani

We would formalize this, I mean.

o kadar içten yapardık ki

We would do it so sincerely.

bir gün tam

one day exactly

gerçek yapmak için hiç öğretmenimizin

to actually do it, our teacher never showed us.

haberi yok. Biz toplandık

He/She has no idea. We gathered.

o sınıf olarak

as that class

ekip olarak belediyeye gittik

We went to the municipality as a team.

belediyeden kostüm

costume from the municipality

istedik yani ücretsiz bir şekilde

We wanted it for free.

zaten paramız pulumuz yok

We don't have any money or resources anyway.

üçüncü sınıf öğrencisiyiz

We are third grade students.

kostüm istedik ve

we asked for a costume and

kostümlerimizi giyip tiyatro yaptık

We put on our costumes and performed a play.

sonra öğretmenimiz

then our teacher

baktık biz her hafta tiyatro yapıyoruz

We realized that we are performing theater every week.

her hafta metin yazıyoruz falan

We write texts every week and so on.

belediyeyle

with the municipality

konuşup aslında

actually talking

yerel belediyeye

to the local municipality

bir tiyatro yapmamızı

to do a theater play

sağladı. O zaman

provided. At that time

tüm cide bizi izlemeye gelmiş

Everyone from Cide has come to watch us.

hiç unutmuyorum

I never forget.

hatta daha profesyonel

even more professional

olması için de bizi bir öğretmenle

to have a teacher with us

çalıştırmıştı

had employed

hatta

even

manilerle ilgili bir oyun oynamıştık

We played a game related to manis.

yani manilerle

so with couplets

geçiyordum

I was passing.

onun dışında ben

besides me

yatılı okulda okurken

while studying at a boarding school

işte resimle tanıştım

Here I met the picture.

buradaki resim öğretmeni

the teacher in the picture here

yatılı okuyan

boarding student

öğrenciler için

for students

haftada işte bir saat falan

About one hour at work per week.

yağlı boya dersleri veriyordum

I was giving oil painting lessons.

orada o kadar sevdim ki

I loved there so much.

böyle renkli renkli tabloları

such colorful paintings

yani o boyanın kokusunu

that is, the smell of that paint

sonra lisede resim okudum

Then I studied art in high school.

zaten biliyorsunuz

You already know.

hiç unutmuyorum ben lisede resim

I never forget, I had art in high school.

okurken boya kokularıyla

with the smells of paint while reading

uyuyakalırdım gerçekten

I would really fall asleep.

ve o kadar alışmıştım ki buna

and I had become so accustomed to it.

beni hiç rahatsız etmezdi

It never bothered me.

çok umutluyum

I am very hopeful.

çok gururluyum

I am very proud.

bence her şey hayatında olması

I think everything should be in your life.

gerektiği gibi olmuş

It has turned out as it should.

bundan sonrası için bence

I think for what comes next.

benim için çok daha kolay çünkü

it's much easier for me because

bir şeyler az çok

more or less something

rayına oturdu

settled into its course

tabi hayat bu yani öyle şeyler

Of course, that's life, these kinds of things happen.

yaşadık ki bugüne kadar ya da

we have lived until today or

öyle şeyler yaşayacağız ki

We will experience things like that.

devam edecek bilemeyiz

We cannot know if it will continue.

ama güç çok önemli

but power is very important

bir şey

something

sevmek çok önemli

Loving is very important.

bir şey aslında

actually something

hani hep deriz ya

you know how we always say

en çok da kendini sevmek

most of all, loving oneself

hayır en çok da kendini sevmek

No, most of all, loving yourself.

falan önemli değil

it doesn't matter or something like that

en çok da dünyayı doğayı

most of all the world, nature

aslında en çok da

actually the most

evreni sevmek güneşi

to love the universe is to love the sun

sevmek işte bu denizi

to love this sea

sevmek şu anda uyuyor musunuz bilmiyorum

I don't know if you are sleeping right now.

bunları en çok sevdikten

after loving these the most

sonrası zaten sevginin

after that, it is already love's

en güzeli sizinle olmaya

The best thing is to be with you.

devam ediyor

it continues

bilmiyorum

I don't know.

ben çok mutluyum

I am very happy.

yaşadığım için yaşayabildiğim için

because I can live since I am alive

her ne olursa olsun

no matter what happens

şu an

right now

babamlayım yıllar sonra

I'm with my dad after years.

daha önceki

previous

bölümlerinden biliyorsunuz

You know from the episodes.

bir anda her şey bitmişti

Everything was suddenly over.

İstanbul'da evim gitmişti

My home in Istanbul was gone.

ailem gitmişti

my family had gone

ben hayal kurmuştum ama ve

I had daydreamed, but...

her şey güzelleşmişti

Everything had become beautiful.

bir anda

suddenly

şimdi onların gittikleri yerlerden

now from the places they have gone to

geldim çocukluğuma

I have returned to my childhood.

geldim babamlayım

I came, I'm with my father.

babamın ailesiyleyim

I am with my father's family.

eski

old

arkadaşlarımlayım

I'm with my friends.

eski anılarımın olduğu yerdeyim

I am at the place where my old memories are.

aslında ve

actually and

burada güneş o kadar güzel doğuyor

The sun rises so beautifully here.

o kadar güzel batıyor ki

It sets so beautifully.

çünkü burada

because here

çok az şey var en çok

There are very few things at most.

yani

that is, so

dikkat çeken şey dağ ve deniz

The striking thing is the mountain and the sea.

burası dağ ve denizden

This is from the mountain and the sea.

oluşan bölge

formed area

dağların ve denizlerin

of mountains and seas

böyle kesiştiği noktadan

from such a point of intersection

doğup batıyor güneş

the sun is rising and setting

bu da muazzam bir tutkum

this is also an immense passion of mine

bu podcast bölümüne

to this podcast episode

ilk başladığımda

when I first started

karanlık bir depoda

in a dark warehouse

küçücük bir cama karşı

against a tiny window

telefonumu

my phone

büyük su bardağım üstüne

on top of my large water glass

koyarak başlamıştım

I had started by putting it down.

hayallerim vardı o zamanda

I had dreams back then.

acılarım vardı

I had my pains.

ama yavaş yavaş bir şeyler

but slowly something is happening

yapmaya iyileşmeye

to do to heal

kendimi sevmeye

to love myself

dünyayı sevmeye başlamıştım

I had started to love the world.

şu anda da

right now too

tamamen

completely

iyileştiğim bir dönemdeyim galiba

I think I am in a period of recovery.

her şeyin

of everything

en güzel olduğu dönemdeyim

I am in the period when I am at my most beautiful.

şu anda karanlık bir depoda değilim

I am not in a dark warehouse right now.

kumların üstündeyim

I am on the sand.

elimde sevdiğim

in my hand, the one I love

bir

one

içki, karşımda deniz

drink, the sea in front of me

güneşin batışı

sunset

dalgalar

waves

buyum ben yani gerçekten

I am big, I mean really.

doğanın

of nature

içindeyim böyle en dibindeyim

I'm in it, I'm at the very bottom.

yani burada böyle

so here it is like this

yaşayabilirim sonsuzca

I can live endlessly.

sınırsızca

limitlessly

kapatırken şunları söylemek

I would like to say the following while closing.

istiyorum aslında bence

I actually want it, I think.

sevmek çok güzel

Loving is very beautiful.

birini de sevmek çok güzel

Loving someone is very beautiful.

ama

but

işte onu

here it is

dönüştürmek

to convert

onun

his/hers/its

yaratıcılığını kullanmak

to use one's creativity

ondan ilham almak çok değerli

It is very valuable to take inspiration from it.

herhangi bir

anyone

şeyi çok sevip

loving it a lot

kendinizin

yourself

kendinizden daha fazla önemli

more important than yourself

kılmak bu çok acımasızca

Doing this is very ruthless.

sevgi

love

size ilham vermeli

It should inspire you.

sizi

you

iyiliğe sürükleyebilmeli

It should be able to lead to goodness.

size iyi

you good

gelebilmeli

must be able to come

size kötü hissettirmemeli

It shouldn't make you feel bad.

diye düşünüyorum

I think so.

ben

I

Deryan şu an 24

Derya is currently 24.

yaşındayım

I am that old.

bugün 12 Temmuz 2024

Today is July 12, 2024.

kesinlikle bugün 12 Temmuz 2012

It is definitely today, July 12, 2012.

değil

not

tam 12 yıl sonra

exactly after 12 years

24 yaşında

24 years old

olmam gereken

I should be.

en güzel yerdeyim

I am in the most beautiful place.

bir sonraki bölümde

in the next chapter

görüşmek üzere

See you soon.