29 - Köprüde konuşmalar - Nazlı Akdeniz (Veteriner hekim; üniversite sıralarına ilk oturduğunda kendini oraya ait hissetmeyip yolunu yeniden inşa eden bir yaşam örneği)

İyi akşamlar. 3 Ocak 2021. Bugün Almanca bir şarkıyla başladım.

Good evening. January 3, 2021. I started today with a German song.

Monika Martin, 1962, Graz, Avusturya doğumlu.

Monika Martin, born in 1962, Graz, Austria.

Kalplerin penceresi yoktur diyor.

"There is no window to the hearts, they say."

Herzen haben keine Fenster. Gerçekten de öyle. Kalplerin penceresi yok.

Hearts have no windows. Indeed, that's true. Hearts have no windows.

İçinde ne var ne yok. İnsanın kendisi biliyor.

What is inside and what is not. Only the person knows.

Bulunduğumuz ortamlarda ortamın dışına çıkan, ortamı aşan insanlarla karşılaşırız.

We encounter people in our environments who transcend the context and go beyond the surroundings.

Genelde uç noktalar diye tanımlarsak uç noktaları pek sevimli bulmuyoruz belki ama

Generally, if we define them as endpoints, we might not find the endpoints very charming, but...

biraz ortamın üzerinde bulunan insanlar, bulundukları ortamda kendilerini daha farklı olarak gösterirler.

Some people who are above the environment tend to present themselves differently in that environment.

Hepimiz bunları bulunduğumuz sosyal ortamlarda da ya da bizim gibi eğitim camiası içindeyseniz

We all encounter these situations in our social environments or if you are in the education community like us.

bulunduğumuz sınıflarda da bunları fark ederiz.

We can also notice these things in the classes we are in.

Böyle benim de fazlasıyla öğrencim oldu. Onlara özel de ilgi duyuyorum açıkçası.

I have had quite a few students like this as well. To be honest, I have a special interest in them.

Çünkü ben bir İkizler Burcu insanıyım.

Because I am a Gemini.

Düz olmak, ne demekse düz olmak, böyle bir kelimem var şu anda bunun için.

To be straight, whatever it means to be straight, I currently have a word for this.

Bana göre bir şey değil. Yani insan dalgalı bir seyre sahip.

It's not something for me. I mean, a person has a fluctuating course.

Bütün gün içerisinde ruh halimiz aynı kalmıyor.

Our mood doesn't stay the same throughout the day.

Bunu zapt etmeye çalışırken çok çaba sarf ettiğimizde dışa yansıyan yüzümüz her zaman çok keyifli olmuyor.

When we put in a lot of effort to try to manage this, the face we present to the outside world is not always very pleasant.

O nedenle de dedim ki biz farklı olan insanları başka bir gözle ele almalıyız.

That is why I said we should approach different people with a different perspective.

Bu akşam sizlerle buluşturacağım önceden öğrencim olmuş.

I will be introducing someone to you this evening who has previously been my student.

Daha sonra o farklı özelliklerinden dolayı bizden ayrılarak başka bir üniversiteye, başka bir fakülteye, başka bir ilgi alanına geçmiş.

Later, due to those different qualities, she separated from us and transferred to another university, another faculty, and another area of interest.

Ve şu anda da veteriner hekim olarak hayatını kazanan yine eski bir öğrencim ama şimdi sevgili bir meslektaşım diyeyim.

And right now, a former student of mine who is now earning a living as a veterinarian, but let me say, a dear colleague.

Ben veteriner değilim ama olsun.

I'm not a veterinarian, but that's okay.

Nazlı Akdeniz ile sizi buluşturacağım.

I will introduce you to Nazlı Akdeniz.

Nazlı 2010 yılıydı yanlış hatırlamıyorsam.

It was 2010 if I remember correctly.

Birinci sınıfta öğrencimdi.

I was a student in the first grade.

Sınıfta o zaman için herhalde 100 kadar öğrenci vardı.

At that time, there were probably around 100 students in the classroom.

Bunun 50-60 tanesiyle ders yaptı.

He/she had classes with about 50-60 of them.

Yaptığımızı düşünelim.

Let's think about what we did.

Sınıfta farklılığını gösteren öğrencilerden birisiydi.

He was one of the students who showcased their uniqueness in the classroom.

Ama buradaki farklılık aidiyetle ilgiliydi benim gözlemim.

But the difference here was related to belonging, in my observation.

Bir türlü Nazlı o ortama, bizim sınıfımızın ders planına ait hissetmiyordu kendini.

Nazlı just couldn't feel that she belonged to that environment, to our class's lesson plan.

Ben de bunu gözlemliyordum.

I was observing this as well.

Daha sonra kendisiyle konuştuğumuzda aslında hayallerin başka olduğunu, biyolojiye yanlışlıkla geldiğini gördük, tespit ettik.

Later, when we talked to him, we realized that the dreams were different, and that he had come to biology by mistake.

Ve ondan sonra kendisinin hangi alanda ilgisi varsa oraya doğru gitmesi için destekledik.

And then we supported him to go towards whatever field he was interested in.

İsteklenmesi düşüncesi bende belirdi ve ondan sonrası kendiliğinden gelişti zaten.

The thought of being desired arose in me, and from there it all developed spontaneously.

Ondan sonrasını Nazlı'nın kendisinden dinleyeceğiz.

We will hear about the rest from Nazlı herself.

Benim kısaca Nazlı ile ilgili anlatacağım kısım böyle olsun.

Let this be a brief part about Nazlı that I will explain.

Merhaba Nazlı'cığım, hoş geldin.

Hello dear Nazlı, welcome.

Hoş buldum, nasılsınız?

I'm glad to be here, how are you?

Nasılsın? Ben iyiyim çok şükür. Sen de iyisin.

How are you? I'm fine, thank God. You are fine too.

Ben de iyiyim, teşekkür ederim.

I'm fine too, thank you.

Harika görünüyorsun. Bizden ayrıldıktan sonra yüz yüze, yüz yüze ilk defa görüşüyoruz değil mi?

You look fantastic. This is the first time we're seeing each other face to face since you left us, right?

Evet ilk defa.

Yes, for the first time.

Sanal ortamda.

In a virtual environment.

Evet ilk defa. Sanal ortamda. Evet ilk defa. Sanal ortamda.

Yes, for the first time. In a virtual environment. Yes, for the first time. In a virtual environment.

Birbirimizin fotoğraflarını görüyoruz, birbirimizden haberdarız ama bu şekilde ilk kez görüşüyoruz.

We see each other's photos, we are aware of each other, but this is the first time we are meeting like this.

Çok sevindim seni gördüğüme.

I'm very happy to see you.

Teşekkür ederim, ben de çok sevindim sizi gördüğüme.

Thank you, I am very glad to see you too.

Bu arada, sağ olasın, bu arada 10 yıl geçmiş değil mi?

By the way, thank you, it's been 10 years, hasn't it?

2010, 2021 mi? 10 yıl geçmiş.

2010, 2021? 10 years have passed.

Evet, 10 yıl.

Yes, 10 years.

Evet Nazlı, nereden başlayalım?

Yes Nazlı, where shall we start?

Hocam 1990 yılında İzmir'de Karşıyaka'da doğdum.

Teacher, I was born in 1990 in Karşıyaka, İzmir.

Daha sonra Cihat Kora Lisesi'ne gittim.

Later, I went to Cihat Kora High School.

Lise bittiği zaman bir bölüme giriş yapamadım.

I couldn't enroll in a department after finishing high school.

Fakat benim çocukluk hayatımda,

However, in my childhood life,

hayalim veteriner fakültesiydi.

My dream was to be in veterinary school.

Çocukken beslemediğim hayvan yoktu.

There was no animal I didn't take care of when I was a child.

Ailem de ve babam da aynı şekilde hayvanları çok seviyor.

My family and my father also love animals very much.

Tabi bunun da büyük etkisi var.

Of course, this has a great impact as well.

Ve hep veteriner olmak istiyordum yani çocukluğumdan beri.

And I always wanted to be a veterinarian, I mean since my childhood.

Böyle ilkokula gittiğim zamanlardan beri.

Since the times when I used to go to elementary school like this.

Fakat lise bittiği zaman üniversite sınavına girdim.

However, when high school finished, I took the university entrance exam.

Tercih yaptım.

I made a choice.

Bir sürü veteriner fakültesi tercihi yaptım.

I made a lot of choices for veterinary faculties.

Ancak bir tane de biyoloji yazdım hocam.

But I also wrote one for biology, teacher.

Hani...

Where...

Bulunsun diye.

So that it may be found.

Biyoloji de.

In biology too.

Yine canlılarla tabii ki ilgilendim.

Again, I was of course interested in living beings.

İlgilendiği için.

Because he/she is interested.

Yakın bir bölüm olduğu için.

Because it is a close section.

O dönemde bir hocam vardı.

I had a teacher at that time.

O da bana dedi ki hani biyoloji iyi bölümdür.

He told me that biology is a good field.

Yine hayvanlarla ilgilenirsin dedi.

"You will be dealing with animals again," he/she said.

Ben de biyoloji yazdım.

I also wrote biology.

Ve biyoloji tercihim tuttu.

And my preference for biology was successful.

Ve ben o dönem o kadar üzüldüm.

And I was so sad during that time.

Günlerce ağladım.

I cried for days.

Evden çıkmadım.

I didn't leave the house.

Baya moralim bozuldu.

I'm really down.

Fakat daha sonra tabii ki okula başladım.

But of course, I started school later on.

2010 girişliyim ben bu arada biyolojiye.

I'm a 2010 entrant, by the way, to biology.

Girdim çok güzel arkadaşlıklar edindim.

I entered and made very nice friendships.

Bizi tanıdım.

I got to know us.

O zaten apayrı bir konu.

That's already a completely separate topic.

Ve biyolojiye başladım.

And I started biology.

Gayet iyi gidiyordu aslında.

It was actually going quite well.

Her şey yolundaydı.

Everything was fine.

Bölümümüz zaten inanılmaz güzeldi.

Our department was already incredibly beautiful.

Bence biyoloji veterinerlikte biz tabii ki sadece hayvanlara dair bir şey öğreniyoruz ama

I think biology in veterinary medicine, of course, we are learning something only about animals, but...

biyoloji çok çok daha büyük bir alanı ifade ediyor.

Biology represents a much larger field.

Güzel gidiyordu.

It was going well.

Fakat böyle için hep neden veteriner olamadım böyle bir durum söz konusuydu.

But I always wondered why I couldn't become a veterinarian in such a situation.

Daha sonra benim teyzem bir dışında yaşıyor.

Later, my aunt lives outside.

İngiltere'de Londra'da.

In England, in London.

Orada psikolog.

There is a psychologist there.

Kısa bir süreliğine

For a short period of time.

yanına bir eğitim almaya gittim dil kursuna.

I went to a language course to receive some training.

Fakat bu arada dil kursuna gitmeden önce

However, before going to the language course

ben bir dershanede hani ileride öğretmen olurum diye

I am in a private tutoring center, thinking that I will become a teacher in the future.

orada gidip kısa süreliğine takıldım.

I went there and hung out for a short while.

Birkaç dershanede.

In a few tutoring centers.

Birkaç özel ders bile vermeye başlamıştım aslında.

I had actually started giving a few private lessons.

Yani geleceğimi ona göre yönlendiriyordum aslında.

So I was actually directing my future accordingly.

Fakat sonra Londra'ya gittim.

But then I went to London.

Orada bir sürü ülkeden tabii farklı farklı insanlar var.

There are, of course, different people from a lot of countries there.

Onlarla konuştum.

I talked to them.

Üç aylığına gitmiştim.

I went for three months.

Sonra size orada bir mail attım hocam.

Then I sent you an email there, professor.

Orada bir sürü kişi, herkes aslında veteriner olmak istediğimi,

There are a lot of people there, everyone actually knows that I wanted to be a veterinarian.

okuduğum bölümle tam eşleşemediğimi,

I don't fully match with the program I am studying.

yani böyle içimde böyle ufak bir mutsuzluk olduğunu belirtmiştim.

I mean, I mentioned that I have a little bit of unhappiness inside me.

Sonra size bir mail attım oradan.

Then I sent you an email from there.

Size dedim ki hocam böyle böyle işte ben bu böyle bir değişiklik yapmak istiyorum

I told you, teacher, that I want to make such a change.

ama siz ne diyorsunuz diye bir mail attım.

But I sent an email asking what you think.

Çünkü size kendimi inanılmaz yakın görüyordum.

Because I felt incredibly close to you.

Hani sizin fikriniz benim için çok önemliydi.

You said your opinion was very important to me.

Hayır deseydiniz belki yapmayacaktım.

If you had said no, maybe I wouldn't have done it.

Hahaha.

Hahaha.

Sonra siz bana dediniz ki sen buraya ait değilsin dediniz hocam.

Then you told me, "You do not belong here," you said, teacher.

Tabii onu çok net görmüştüm ben zaten o zaman.

Of course, I had already seen it very clearly back then.

Onları çok iyi hatırlıyorum o dönemi.

I remember that period very well.

O yüzden öyle bir mesaj gelmesi demek kişinin kendinin farkına varması demek bence.

So I think that receiving such a message means that the person has become aware of themselves.

Bence hayatında en önemli kısmı o.

I think that's the most important part of your life.

Kendinin farkına vardığı zaman yolda açıyorsun işte.

You open the way when you become aware of yourself.

Şu anda senin anlattığın kısım orada ben orada devreye girmişim.

Right now, the part you are explaining is where I have intervened.

Hatırlıyorum çok iyi hatırlıyorum mesajı.

I remember very well the message.

Devreye girmişsiniz.

You have been activated.

Sonra hocam sizinle konuştum.

Then I spoke with my teacher about you.

Siz bana dediniz ki hayallerinin peşinden koş.

You told me to chase my dreams.

Eğer ileride yani bu verdiğin karardan ne olursa olsun mutsuz olmayacaksan yani dilediğini

If in the future you won't be unhappy no matter what happens as a result of this decision you made, that is, what you wish.

yap demiştiniz bana bu ki benim için çok önemliydi.

You told me to do that, which was very important for me.

Sonra ben tabii ki Londra'da ilk başta teyzemle görüştüm işte bu kararı verdim

Then of course I initially met with my aunt in London, and that's when I made this decision.

sizin desteğinizi aldım arkadaşlarımla konuştum.

I received your support and talked to my friends.

Bu arada biyoloji okuyan arkadaşlarım hep şey dedi.

In the meantime, my friends studying biology always said this.

Ya geri döneceksin nasıl yapacaksın falan böyle.

So you're going to come back, how will you do that and so on.

Herkes bana sürekli kötü olacağını ya bir daha nasıl sınava gireceksin?

Everyone constantly tells me that it will be bad for me, like how will you take the exam again?

İşte gidip dershanede takıldın şimdi öğrenci mi olacaksın?

There you go, you hung out at the tutoring center, are you going to be a student now?

Herkes böyle söyledi.

Everyone said so.

Tabii ki en önemlisi de ailem destekçiydi.

Of course, the most important thing was that my family was supportive.

Babamla annemle konuştum.

I talked to my dad and mom.

Onlar beni desteklediler.

They supported me.

Bu benim için çok önemliydi.

This was very important to me.

Ama tabii ki yine de iş insanı kendisinde bitiyor.

But of course, it ultimately depends on the businessman himself.

Yani kolay bir şey değildi benim için.

So it wasn't an easy thing for me.

Hani gerçi ben bir yıl okudum ama tabii ki bir yılda hazırlanmam gerekiyor.

Well, I studied for a year, but of course, I need to prepare in one year.

Yani bir iki yıllık bir kaybım olacaktı.

So I would have a loss of one or two years.

Öncesinde de zaten benim bir kaybım vardı.

I had a loss before that as well.

Yani ben veteriner fakültesine girdiğim zaman büyük ihtimal benim arkadaşlarım okullarını bitirip iş hayatına atılmış olacaklardı.

So when I entered veterinary school, my friends would probably have finished their studies and started working.

Tabii ki böyle geriliyordum ister istemez.

Of course, I was getting tense whether I wanted to or not.

Ama tabii işte destekler ve istemek aslında bazı şeylere insanın kulağını kapaması bence o çok önemli.

But of course, I think it’s very important for a person to turn a deaf ear to certain things regarding support and desire.

Ben bunların hepsini ekarte ettim.

I have eliminated all of them.

Tekrar bir dershaneye yazıldım.

I enrolled in a tutoring center again.

Hani zordu tekrardan ders almak, tekrardan dinlemek.

It was difficult to take lessons again, to listen again.

Zaten aslında yakın bir tarih önce ben bunları yaşadım.

In fact, I experienced this not long ago.

Evet.

Yes.

Bayağı zordu.

It was quite difficult.

Ama gittim.

But I went.

Hatta böyle nasıl diyeyim, çok sinirliydim o dönem.

In fact, how should I put it, I was very angry during that time.

Şey diyordum, dönmeyeceğim falan.

I was saying that I wouldn't come back or something.

Dönmemem lazım.

I need to not return.

Böyle kendimi hem böyle telkin ediyordum ama hem de böyle işte gaza getiriyordum.

I was both reassuring myself like this and getting revved up like this.

Hani böyle dönemem, tekrar başlayamam, tekrar yapamam falan diyordum.

I used to say things like, "I can't turn back like this, I can't start again, I can't do it again."

Çok iyi.

Very good.

Sonra sınava girdim.

Then I took the exam.

Ve Şanlıurfa'ya gittim.

And I went to Şanlıurfa.

Yani Harran Üniversitesi Veteriner Fakültesi'ni kazandım.

So I got into the Faculty of Veterinary Medicine at Harran University.

Tabii benim için de İzmir'den çok uzak, farklı bir kültür.

Of course, it's very far from İzmir for me too, a different culture.

Çok çok değişikti.

It was very very different.

Ama gittim ve babamla birlikte gitmiştim hatta.

But I went, and I even went with my father.

O beni götürdü buradan arabayla.

He drove me away from here by car.

Biz gittik bildiğiniz Urfa'ya.

We went to Urfa, as you know.

Uzun süren bir yolculukla.

With a long journey.

Tabii ki İzmir'den çok farklıydı.

Of course, it was very different from Izmir.

İlk defa yani hani tabii şehir dışına çıktım ama hiç böyle bir durumla karşılaşmadım daha önce.

It's the first time, I mean, of course, I've been out of town, but I've never encountered a situation like this before.

Ben kısa bir süreliğine hani yaşamaya gitmiyorum.

I'm not going to live there for a short period of time.

Veteriner Fakültesi beş yıl.

Veterinary Faculty is five years.

Beş yıllığına gidiyorum ve tek başıma gidiyorum.

I am going for five years and I am going alone.

Ve İzmir'de doğdum burada, büyüdüm.

And I was born in İzmir, I grew up here.

Benim bütün hayatım burada geçti.

My whole life has been spent here.

Manisa'ya da İzmir'den gidip geliyordum zaten.

I was already commuting to Manisa from Izmir.

Daha sonra gittim.

I went later.

Tabii ki çok farklı bir kültür ama Urfa çok güzel bir şehir.

Of course, it's a very different culture, but Urfa is a very beautiful city.

Herkese gidip görmesini tavsiye ederim.

I recommend everyone to go and see it.

Tabii oraya gidince Urfa, Mardin, Antep, Mersin böyle yakın yerleri de görme fırsatım oldu.

Of course, when I went there, I had the opportunity to see nearby places like Urfa, Mardin, Antep, and Mersin.

Urfa'ya gittim.

I went to Urfa.

Tabii ki ilk baş benim için çok zordu bir yandan.

Of course, it was very difficult for me at first on one hand.

Bir anda böyle İzmir'den çıkıp gitmek.

To suddenly leave İzmir like this.

Bayağı bir süre aslında zorlandım.

I actually struggled for quite a while.

Bir ev tuttuk, babam bir ev tuttu.

We rented a house, my father rented a house.

Ben hani tabii ki burada aileyle yaşayınca hiç iştir, güçtür, hiçbirine aşina değilim.

I mean, of course, living here with family is never easy, it's difficult, I'm not familiar with any of it.

Bir anda hatta şöyle bir şey yaptım.

All of a sudden, I even did something like this.

Bulaşık makinesine deterjanı dökmüştüm.

I had poured detergent into the dishwasher.

Ve bulaşık makinesi köpürmüştüm.

And I had a dishwasher that overflowed.

Daha böyle nice farklı tabii anılar var.

There are many more different natural memories like this.

Sonra hocam İzmir'den gelen çok fazla kişi yoktu o dönem.

At that time, there weren't many people coming from İzmir, my teacher.

Şu an öyle değil ama o dönem çok yok yani.

It's not like that right now, but there wasn't much during that period.

Daha çok çevre illerden geliyorlardı.

They were coming more from the surrounding provinces.

Bir de eskiden yine o taraflarda öyle.

It used to be like that over there, too, back then.

Veteriner Fakültelerinde kadınların sayısı biraz daha az olabiliyor.

The number of women in Veterinary Faculties can be a little lower.

Ama Urfa iyiydi.

But Urfa was good.

Yani bir sürü kişi İzmir'den gelmeme rağmen beni inanılmaz iyi karşıladılar.

So, despite a lot of people coming from Izmir, they welcomed me incredibly well.

Böyle bayağı sıcak dostluklar oluşturdum.

I have formed such superficial friendships.

Halen arkadaşlarımla oradan görüşüyorum, konuşuyorum.

I still meet and talk with my friends from there.

Sonrasında hiç gidebilme fırsatım olmadı ama

After that, I never had the chance to go.

çok özlüyorum yani.

I miss you a lot, I mean.

Her ne kadar kırmızı et yemesem de

Even though I don't eat red meat,

yine de özlüyorum.

I still miss you.

Beslenme zor olmuş demek ki orada.

It must have been difficult to find food there.

Beslenmen zor olmuştur tabii.

Of course, your nutrition must have been difficult.

Evet beslenme biraz zor oldu.

Yes, nutrition was a bit difficult.

Ama güzeldi yani çok değişik.

But it was beautiful, very different.

İnanılmaz yani böyle nasıl diyeyim.

It's unbelievable, I mean, how can I say it?

Mesela Urfa'ya gittiğim zaman farklı bir insan oluyordum.

For example, when I went to Urfa, I became a different person.

İzmir'e geldiğim zaman bambaşka bir insan oluyordum.

When I came to İzmir, I became a completely different person.

Yani ister istemez o yaşadığınız yere uyum sağlamak zorunda oluyorsunuz.

So, whether you like it or not, you have to adapt to the place you live in.

Ama tabii ki güzel anlamda, iyi anlamda.

But of course in a good way, in a positive way.

Daha sonra tabii ki Urfa ve İzmir arası çok uzak.

Of course, later Urfa and Izmir are very far apart.

O dönem 2012 girişliyim bu arada ben veteriner fakültesine.

I entered in 2012, by the way, I am in veterinary faculty.

Yani 2011'de sınava hazırlandım.

So I prepared for the exam in 2011.

2012'de fakülteye girdim.

I entered the faculty in 2012.

Sonra tabii ki çok uzaktı.

Then of course it was very far away.

Benim gidip gelmem çok zor oluyordu.

It was very difficult for me to go back and forth.

Hatta birkaç kere uçağım iptal olmuştu sis yüzünden.

In fact, my flight had been canceled a few times due to fog.

Hemen uçak iptal oluyordu Urfa'da sis yüzünden İzmir uçağı.

The flight to İzmir was about to be canceled immediately due to fog in Urfa.

Bir kere otobüste gelmiştim İzmir'e.

I once came to İzmir by bus.

10 küsur saat.

More than 10 hours.

Ve geldiğim zaman yürüyemiyordum otobüsten indiğimde.

And when I arrived, I couldn't walk when I got off the bus.

Çünkü her yerim uyuştu ve gidiyoruz gidiyoruz Konya'dayız.

Because all my body went numb and we are going, we are in Konya.

Gidiyoruz gidiyoruz Konya'dayız.

We are going, we are going, we are in Konya.

Yani artık böyle.

So it's like this now.

Geldiğimde hani ben İzmir'e mi geldim, nereye geldim, ailemi gördüm.

When I arrived, I was like, did I come to İzmir, where did I come, I saw my family.

Ben sevinemedim yani hiçbir şeye.

I couldn't be happy, I mean about anything.

Çünkü artık yolda hemen bu yol bitmeyecek diye kendimi odaklamış.

Because I have now focused on the fact that this road will not end immediately.

Yani geliyorum yani.

So I'm coming, that is.

Sonra çok sık gidip gelemedim.

Then I couldn't go back and forth very often.

Çünkü uçuşları hani önceden ayarlamak zor oluyordu.

Because it was difficult to arrange the flights in advance.

Ve ilginç olacak ama o dönem için ev kiraları falan çok pahalıydı şu an hiç bilmiyorum.

And it will be interesting, but during that time, rent prices were very high; I don't know at all now.

Ben çok zorlandım o açıdan.

I struggled a lot in that regard.

Yurtta çıkmamıştı bana maalesef.

Unfortunately, it hadn't been released to me from the dormitory.

Ve benim annem Balıkesirli ve akrabalarımız var Balıkesir'de.

And my mother is from Balıkesir, and we have relatives in Balıkesir.

Ben Balıkesir Veteriner Fakültesine geçme kararı aldım.

I have decided to transfer to Balıkesir Veterinary Faculty.

Yani yatay geçiş yapacağım.

So I will do a horizontal transfer.

Hani illa Balıkesir değildi şartım ama.

It didn't have to be Balıkesir, though.

Batı'ya gelmek istedin.

You wanted to come to the West.

Evet İzmir'e yakın bir yere gelmek istedim.

Yes, I wanted to come to a place near Izmir.

O da hani uzaklığından dolayıydı.

It was because of the distance.

Başka bir sebebi yoktu.

There was no other reason.

Sonra işte yatay geçiş için tabii ki not ortalamamı yükseltmem gerekiyordu.

Then, of course, I had to raise my GPA for the horizontal transfer.

Şimdi de not ortalaması yükselteceğim.

Now I will raise my GPA.

Yani hep bir şey, hep bir şey yapıyorum.

So I'm always doing something, always doing something.

Hedef var.

There is a target.

Evet hep hedef var.

Yes, there is always a target.

Aslında her zaman da bilmiyorum hocam.

Actually, I don't always know, teacher.

Yani hep hedef koymak iyi değil herhalde ama.

So setting goals all the time isn't necessarily good, I guess.

Tartışabiliriz onu.

We can discuss it.

Tartışabiliriz.

We can discuss.

Evet.

Yes.

Yorucu oluyor bazen.

Sometimes it can be tiring.

Evet.

Yes.

Sonra ben tabii ki not ortalamasını yükseltmem gerekiyor.

Of course, then I need to raise my GPA.

Çünkü hani böyle bir hedefim yoktu benim.

Because I didn't have such a goal.

Ve ben normal hani derslerime ortalama bir not alıp geçiyordum.

And I was normally just passing my classes with an average grade.

Tabii ki bir anda böyle bir karar verince bu sefer yani o son dönemki ortalamayı çok yükseltmeliyim ki

Of course, when making such a decision suddenly, I need to significantly raise the average from that last period.

benim genel ortalamamı da yukarı çekmesi gerekiyor.

It also needs to raise my overall average.

Hocam ben bir başladım yine çalışmaya.

Teacher, I have started working again.

Böyle bir şey yok.

There is nothing like that.

Çalışıyorum, çalışıyorum işte ortalama yapmam lazım.

I'm working, I'm working, I just need to make an average.

Tabii ki geçmem gerekiyor.

Of course, I need to pass.

Neyse ortalamayı yaptım.

Anyway, I averaged it out.

Onda bir sorun yok.

There is no problem with him/her.

Sonra İzmir'e yakın işte birkaç fakülteye gittim.

Later, I went to a few faculties near İzmir.

Balıkesir istiyordum zaten akrabalarımız da orada olduğu için.

I wanted to go to Balıkesir anyway because our relatives are there.

Balıkesir'e başvuru yaptım.

I applied to Balıkesir.

Balıkesir oldu.

It became Balıkesir.

Ondan sonra bu sefer de Urfa'dan Balıkesir'e gelme olayı başladı.

After that, the event of coming from Urfa to Balıkesir began.

Tabii ki orada işte bir ev tutmuştum ve düzenim vardı.

Of course, I had rented a house there and had my routine.

Arkadaşlarım var ki güzeldi de uyum da sağlamıştım.

I had friends who were nice and I had also adapted well with them.

Yani ben orada beş sene yaşayabilirdim aslında.

So I could have actually lived there for five years.

Ama işte böyle bir gaza geldik.

But we got caught up in something like this.

Ondan sonra başvuru yaptım kazandım.

After that, I applied and I won.

Sonra bir sefer Balıkesir'e geldim.

Then I came to Balıkesir once.

Tabii ki ben geldiğimde kaçta?

Of course, what time should I come?

İkinci sınıfı bitirmiştim.

I had finished the second grade.

Urfa'da iki sene yaşadım.

I lived in Urfa for two years.

Üçüncü sınıfta Balıkesir'e geçtim.

I transferred to Balıkesir in third grade.

Tabii ki müfredat farklılıkları vardı hocam siz daha iyi bilirsiniz.

Of course, there were differences in the curriculum, you know better, teacher.

Mesela onlar birinci sınıfta işte bizdeki birinci sınıftaki dersi onlar ikide görmüş.

For example, they have studied the subject in their second grade, which we cover in our first grade.

Veya bizde ikide olan o fakültede birde.

Or we also have one in that faculty where there are two of us.

Böyle bir sürü soru var.

There are so many questions like this.

Böyle bir sürü sorunla karşılaştım.

I encountered a lot of problems like this.

İlk gittiğim dönem yani 16-17 tane ders almaya başladım.

The first time I went, I started taking about 16-17 courses.

Ve derslerde yani nasıl diyeyim birbiriyle çakışan dersler var.

And in the classes, how can I say, there are overlapping classes.

Bir sürü böyle problem var.

There are a lot of problems like this.

Neyse sağolsunlar hocalarımı da çok desteklediler.

Anyway, my teachers were also very supportive.

Ki ben de yani dersleri işte saatlerini günlerini ayarlamaya çalıştım.

So I tried to arrange the times and days of the lessons as well.

Tabii ki zordu bazı dersler yarım kalıyordu ama bir şekilde hallediyorduk artık.

Of course it was hard, some lessons were left unfinished, but we were managing somehow.

Bir gün bir baktım ya alttan derslerle devam ediyor ama.

One day I saw that he was still continuing with the lessons from below.

Bir şekilde bitecek.

It will end in some way.

Böyle böyle böyle devam etti.

It continued like this, like this, like this.

Tabii ki Balıkesir'de de bir sürü yeni arkadaşlar, hocalar.

Of course, there are many new friends and teachers in Balıkesir as well.

Tabii ki oranın ortamı çok farklı.

Of course, the atmosphere there is very different.

Bir anda geldim.

I arrived all of a sudden.

Hani o insanlar 3 senedir aynı fakültedeler ve sınıf olarak birbirleriyle iç içeler.

Those people have been in the same faculty for 3 years and are intertwined with each other as a class.

Ben bir anda tabii geldim.

I suddenly felt natural.

Zaten ha bire okul değiştiriyorum bölüm değiştiriyorum.

I keep changing schools and changing my major anyway.

Böyle bir sürü şey durum.

It's such a bunch of things.

Bir bakıyorsunuz orada bir evim var.

All of a sudden, you find that you have a house there.

Bir bakıyorsunuz burada bir evim var.

You might find that I have a house here.

Böyle her şey.

That's just how everything is.

Karman çorman oldu.

It became a mess.

Ama tabii ki yine fakülte aynı fakülte.

But of course, the faculty is still the same faculty.

İki üniversitedeki hocalar da hani hepsi de çok desteklediler.

The professors at both universities were all very supportive.

Benim yatay geçiş yapacağım zaman da beni çok desteklediler.

They supported me a lot when I was going to make my horizontal transfer.

Geldiğim zaman Balıkesir'e hocalar onlar da beni çok desteklediler.

When I arrived in Balıkesir, the teachers also supported me a lot.

Yani hocaların hani desteği olmasa hani hiçbir şey olmuyor.

So, if the teachers' support is not there, nothing happens.

Sonra hocam ben çalıştım çalıştım.

Then, my teacher, I studied and studied.

Neyse sonuç olarak fakülteyi 5 senede bitirebildim.

Anyway, as a result, I was able to finish the faculty in 5 years.

Bir de hatta okulda dönem üçüncülüğü aldım.

I even placed third in my school year.

Öyle bir kasmışım ki artık herhalde.

I must have really tensed up like that.

Çok güzel.

Very beautiful.

Hani artık öyle bir alışmışım ki bu tempoya.

I've gotten so used to this pace by now.

Daha aşağısı olmadı.

There was nothing lower.

Neyse güzel de oldu.

Well, it turned out nice anyway.

Yani iyi oldu ama tabii ki ailemin, hocalarımın desteği çok önemliydi.

So it was good, but of course the support of my family and my teachers was very important.

Benim tek başıma verdiğim kararı eğer ailem desteklemeseydi.

If my family had not supported the decision I made on my own.

Çünkü ben bir sürü böyle insan duyuyorum.

Because I hear a lot of people like that.

Kendi arkadaşlarımdan da var.

I have friends of my own too.

İşte mesela ben mimar olmak istiyordum.

For example, I wanted to be an architect.

İşte ben de veteriner olmak istedim.

Well, I wanted to be a veterinarian too.

İşte ben de şunu olmak istedim.

Here’s what I wanted to be.

Ama hani ya ne yapacaksın?

But what are you going to do?

Artık girdin oku bitir diyen bir sürü insan var.

There are many people now telling you to get in and finish reading.

Benim için de o zamanlar çok zordu.

It was very difficult for me back then as well.

Çünkü 2017 mezunuyum ben.

Because I graduated in 2017.

Benim bazı arkadaşlarımın çocukları var.

Some of my friends have children.

Evlendiler.

They got married.

Ben daha son sınıftayım.

I'm in the last year.

Biz bir yere gidiyoruz yemeğe.

We are going somewhere to eat.

Herkesin parası var.

Everyone has money.

Herkes işte işini almış.

Everyone has taken their job at work.

2 yıl, 3 yıl, 5 yıl olmuş.

It's been 2 years, 3 years, 5 years.

Ben öğrenciyim işte vizeye gideceğim.

I am a student, I will go for the visa.

İşte final haftam, ders çalışmam lazım falan diyorum.

Here is my final week, I'm saying that I need to study and all that.

Böyle ilginç oluyordu.

It was getting so interesting.

Ama ben bundan rahatsızlık duymuyordum.

But I wasn't bothered by that.

Ama toplum öyle değil.

But society is not like that.

Buna kulağınızı tıkamanız gerekiyor.

You need to turn a deaf ear to this.

Her zaman kolay olmuyor galiba.

It seems like it's not always easy.

Nazlı şimdi söyleyeceklerini toparlasan.

Nazlı, could you gather your thoughts and say what you want to say now?

Hem sana biraz nefes aldırayım.

Let me give you a little breather.

Hem de ben de birkaç şey söyleyeyim buraya kadar olan kısmı.

Let me also say a few things about this part so far.

Birincisi aileye değinerek başladın zaten sözüne.

You started your speech by referring to the family, after all.

Hatırlarsan sana o zaman da yazıda söylemişimdir.

If you remember, I told you that in the text at that time as well.

Ailem bunu destekliyor mu?

Does my family support this?

Çünkü aile desteklemezse olmuyor.

Because it doesn't work if the family doesn't support it.

Senin durumda olan o kadar çok öğrencim oldu ki.

I have had so many students in your situation.

Bende de böyle bir seçicilik var herhalde.

I guess I have such selectiveness too.

Bir paratonerlik var.

There is a lightning rod.

Çekiyorum ve buluyorum.

I'm pulling and finding.

Böyle senin durumunda olan, bize ait olmayan çok öğrencim oldu.

I have had many students in a situation like yours who do not belong to us.

Hep de onlar bana denk geldiler.

They always turned out to be the ones I encountered.

Yani belki arada kaynayanlar olmuştur ama çoğu denk geldi.

So maybe there were some that got lost in the mix, but most matched up.

Ve birkaç öğrencimi bu konuda ailesini ikna etmek için ben telefonla konuştuğumu biliyorum.

And I know that I have talked on the phone with a few of my students to convince their families about this.

Ayşe teyzeciğim ya bakın ben çocuğunuzun işte hocasıyım.

Aunt Ayşe, look, I am your child's teacher.

Bu çocuk buraya ait değil.

This child does not belong here.

Burada kalırsa yazık olacak.

It will be a shame if it stays here.

Okuyamayacak.

He/She will not be able to read.

Arkadaşlarıyla sorun yaşayacak falan.

He will have problems with his friends or something.

Böyle birazcık abartarak da annelerle, çoğunlukla anneler çünkü bu işlere karar veriyor.

A little exaggerated like this, mostly with mothers because they make the decisions in these matters.

Konuştuğumuz için de hatırlıyorum.

I remember it because we talked about it.

Hatta bir öğrencinin, şu anda ismini vermeyeyim belki daha sonra onu da yayına çağıracağım.

In fact, there is a student whose name I won't mention right now; perhaps I will invite him to the broadcast later.

Bir öğrencinin annesini iki yıl arka arkaya aramak zorunda kaldım.

I had to call a student's mother for two consecutive years.

Kabul etmedi annesi.

She did not accept it, her mother.

Ben dedi zor okutuyorum zaten onu dedi.

He said, "I'm already having a hard time getting him to read it."

Okuyacak orayı bitirecek dedi.

He said he would finish reading that place.

Ben durmadan arıyorum teyzeyi ama artık iyice ahbap olduk teyzeyle.

I keep calling my aunt nonstop, but we've become really close now.

Oğlum diyor uğraşma benim kızımla diyor.

He says, "Don't mess with my daughter."

Bırak diyor okusun orada diyor.

"Let him read there, he says."

Diyorum teyzeciğim olmuyor.

I'm saying, auntie, it's not working.

Bizde olmuyor bu çocuk.

This child is not working for us.

Ama daha iyi yerlerde çok iyi olacak.

But it will be very good in better places.

Nitekim ikinci yılında Ege Üniversitesi'nde istediği bir bölüme gitti.

Indeed, in his second year, he went to a department he desired at Ege University.

Ve oradan mezuniyeti de dereceyle oldu.

And there, she graduated with honors.

Çok iyi bir firmaya daha mezun olmadan teklif aldı ve çalışmaya başladı.

She received an offer from a very good company before even graduating and started working.

Annesiyle hiç görüşmedim bir daha.

I never met with her mother again.

Ama eminim demiştir ya iyi ki o adam oradan uğraştı.

But I'm sure he must have said, luckily that man dealt with it.

Bu kızı oradan gönderdi diye.

They sent this girl away from there.

Böyle çok örnek var.

There are many examples like this.

Ailesi desteklemediği için gidemeyen de öğrencilerim oldu.

Some of my students couldn't go because their families did not support them.

Tabi bunun da çeşitli sebepleri var.

Of course, there are various reasons for this as well.

Hem ekonomik olabilir hem de sosyal açıdan da.

It can be both economical and socially beneficial.

Çünkü şöyle bir şey var az önce sen söyledin.

Because there is something like this that you just said.

Ya sizin kız hala okuyor mu?

Is your daughter still studying?

Hala mı aynı yerde okuyor diye soran çok oluyordur tahmin ediyorum.

I guess there are probably quite a few people asking if he/she is still studying at the same place.

Evet.

Yes.

Erkekler için de sorun oluyor.

It is also a problem for men.

Bunlar da tabii sosyal baskı oluşturuyor ne yazık ki.

Unfortunately, these also create social pressure.

Evet.

Yes.

O yüzden aileni de bu anlamda tebrik etmek lazım.

Therefore, your family should also be congratulated in this regard.

Teşekkür ederiz.

Thank you.

Özel bir durum.

A special situation.

Diğer taraftan hocalarla ilgili de söyledin.

On the other hand, you also mentioned the teachers.

Hocalar da ben de hoca olarak bakıyorum şu anda.

Both the teachers and I are currently looking at it as a teacher.

Hocalar da şöyle bakıyor.

The teachers are looking at it this way too.

Bu öğrenci çaba sarf ediyor.

This student is making an effort.

Bir şey yapmak istiyor.

He/She wants to do something.

Diğerleriyle benzerleriyle karşılaştırıyor.

He is comparing it with others and their similarities.

Daha çok bir şey yapmak istediğini fark ediyor bu sefer.

This time, he realizes that he wants to do more.

O zaman işte çünkü aşılmayacak problem yoktur.

Well, that's because there is no problem that cannot be overcome.

Çözülmeyecek sorun yoktur.

There is no problem that cannot be solved.

Bunu insanlar ortamı oluşturarak çözerler ya da ortamı oluşturarak çözümsüz hale getirirler.

People either solve this by creating an environment or make it unsolvable by creating an environment.

Orada senin tabii pozitif bir mesajın var.

There, you have of course a positive message.

Onu da değerlendirmeye almak lazım.

That also needs to be taken into consideration.

Hocalarını bu anlamda olumlu etkilemişsindir.

You must have positively influenced your teachers in this regard.

Gidip Güneydoğu'da.

Going to the Southeast.

Urfa gibi bir yerde yaşamışsın.

You have lived in a place like Urfa.

Orada aldığın bir kültür var.

There is a culture you have acquired there.

Ben İzmir insanıyım diyerekten kendini geride tutmamışsın.

You haven't held yourself back by saying "I am from Izmir."

Kalkmışsın Balıkkesir'e gelmişsin.

You've gotten up and come to Balıkesir.

Orada aynı şekilde çaba sarf.

Put in the same effort there.

Bunlar hep toplamda bir bütün aslında.

These are all part of a whole actually.

Hepsi bizim sahip olduğumuz şeylerin dışarı yansıması.

They are all reflections of what we have.

Biz şimdi öğrencilerimizle bu tür şeyleri konuşurken çoğu arkadaşımız,

When we talk about these kinds of things with our students now, most of our friends,

birinci sınıftaki öğrencilerin çoğu şey diyor.

Most of the students in the first grade are saying things.

Ya hocam ne gerek var bunlara?

Oh come on, what’s the need for all this?

Ya senin o çevren olmasa,

If it weren't for your circle,

annen baban,

your mother and father,

arkadaşların,

your friends,

öğretmenlerinle iyi ilişkilerin olmasa

if you don't have good relationships with your teachers

sen boşlukta yüzen bir balon gibi olursun.

You would be like a balloon floating in the void.

Hiçbir şey ifade etmezsin.

You don't mean anything at all.

Ve sert bir iğnenin ucu gelir pat diye patlatır seni.

And the tip of a sharp needle comes and suddenly pops you.

Anlamazsın da ne olduğunu.

You wouldn't understand what it is.

Kaybolup gidersin.

You will disappear and go away.

O yüzden çevremizi mutlaka bu anlamda iyi tutmalıyız ki

That's why we must definitely keep our surroundings good in this sense.

bir kısmı şans olabilir ama büyük bir kısmını biz kendimiz yapıyoruz.

Some of it may be luck, but a large part of it is what we do ourselves.

O çevrenin büyük bir kısmı kendimizden kaynaklanıyor.

A large part of that environment comes from ourselves.

Evet biraz nefes aldırdım sana.

Yes, I gave you a little breathing room.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Evet.

Yes.

Evet Balıkkesir'den mezun olduğun derece yaptın ve çok güzel bir şey.

Yes, you graduated from Balıkesir with a degree, and that's a very beautiful thing.

Takdire değer bir şey.

Something worthy of appreciation.

Evet teşekkür ederim.

Yes, thank you.

Bu kadar yerleri dolaştıktan sonra ben hep şey yapıyorum.

After traveling so many places, I always do something.

Hikayenin sonuna doğru bakıyorum.

I'm looking towards the end of the story.

Şöyle bir şey görüyorum.

I see something like this.

Bir amacı vardı oraya doğru gitti.

He had a purpose, so he went there.

Bir amacı vardı.

It had a purpose.

Yani yüreğinin götürdüğü yere git.

So go where your heart leads you.

Suzan'la tam oranın kitabını yazıyorsun sen şu anda aslında.

You are actually writing the book of that place with Suzan right now.

Evet hocam.

Yes, teacher.

Kendi kitabımı yazdım.

I wrote my own book.

Evet daha da var hocam.

Yes, there is even more, teacher.

Halen daha okuyorum bu arada.

I am still reading this, by the way.

Onu da söyleyeceğim birazdan.

I will also say that in a moment.

Daha bitmiyor.

It's not over yet.

Tamam.

Okay.

Gerçekten dediğiniz gibi desteklemeyen aileler var.

There are really families that do not support, as you said.

Ama tabii ki bazı şeyler de bizim elimizde.

But of course, some things are in our hands as well.

Benim bu arada teyzem de yayına katıldı görüyorum onu.

In the meantime, I see that my aunt has also joined the broadcast.

Benim teyzem psikolog ve benim hayatımın şekillenmesinde çok önemli bir yeri var.

My aunt is a psychologist and she has a very important role in shaping my life.

Annemle babamı şey yani ben daha çocukken bile yönlendirebilen birine sahiptim ben.

I had someone who could guide my mom and dad, I mean even when I was just a child.

Benim teyzem işte çocuk ergen yetişkin psikolojisiyle ilgileniyor.

My aunt is interested in child, adolescent, and adult psychology.

Benim öyle de bir şansım vardı.

I had such a chance as well.

Halen arkamda halen destekçimdir.

He is still behind me, still my supporter.

Her en ufak bir alan.

Every tiny area.

O zaman da bile ben hemen böyle böyle oldu.

Even then, it happened just like this for me right away.

Sence ne yapmalıyım?

What do you think I should do?

Ama teyze olarak değil bir psikolog olarak diye sürekli danışıyorum.

But I constantly consult as a psychologist, not as an aunt.

Ve kendimi inanılmaz şanslı görüyorum o konuda.

And I see myself incredibly lucky in that regard.

O da biliyor.

He/she knows that too.

Hocam devam edeyim.

Shall I continue, professor?

Daha sonra fakülteyi bitirdim.

Later, I graduated from the faculty.

Ve tabii ki Balıkesir'den İzmir'e geri döndüm.

And of course, I returned from Balıkesir to Izmir.

Fakülteyi bitirdikten sonra.

After graduating from the faculty.

Tabii ki bir anda ailemin evine döndüm.

Of course, I suddenly returned to my family's house.

Kolay olmadı o duruş.

That stance was not easy.

Artık bağımsızlığını ilan ettin aslında değil mi?

You have actually declared your independence now, haven't you?

Hocam etmiştim ama geri döndüm.

I had done it, but I came back.

Biraz şey olmadı.

It wasn't a bit of something.

İyi olmadı ama yani şaka yapıyorum tabii ki ama.

It didn't go well, but I mean I'm just joking of course.

Tabii ki hani 5 sene ayrı bir şehirde tek başına yaşamak bana inanılmaz farklı şeyler kattı.

Of course, living alone in a different city for 5 years has brought me incredibly different experiences.

Ve şöyle de bir şey var.

And there’s this as well.

Aynı şey yani nasıl diyeyim.

It's the same thing, how can I put it.

Doğup büyüdüğünüz şehirde yaşamak.

Living in the city where you were born and raised.

Orada doğuyorsunuz, büyüyorsunuz.

You are born there, you grow up.

Orada okumak.

Studying there.

Orada işe girmek.

Get a job there.

Evet bunlar çok güzel ama bence öbürünü de yapmak lazım.

Yes, these are very nice, but I think the other one should be done as well.

Yani ben buradan kalkıp kaç yaşındaydım?

So how old was I when I got up from here?

21 yaşında 22 yaşında gittim Urfa'ya.

I went to Urfa at the age of 21 and 22.

Belki ben fakülteyi kazanmasaydım orada.

Maybe if I hadn't won the faculty, I wouldn't be there.

Hiçbir zaman ben belki Urfa'ya benim yolum düşmeyecekti.

I would never have my way lead to Urfa.

Eğer bir doğu turu yapmaya karar vermeseydim.

If I hadn't decided to take a tour of the east.

Gidip turist olarak değil ben orada 2 sene oranın bir parçası oldum.

I didn't go there as a tourist; I became a part of it for 2 years.

Orada düzenli olarak yaşadığım oralı insanlarla veya çevre ildeki bir sürü farklı kültürle tanıştım.

I met local people I lived with regularly and a lot of different cultures from the surrounding city.

Ve ben o kadar farklı olduğunu bilmiyordum.

And I didn't know you were so different.

Hiçbir fikrim yok tabii ki.

Of course, I have no idea.

Çünkü ben karşıya kadar doğmuşum, büyümüşüm buradayım.

Because I was born and raised on the other side, I am here.

Kuyum yani.

I mean, it’s a treasure.

Bostanlılar karşıya kadar işte göz tepe falan.

The people of Bostanlı are over there at the hilltop and so on.

Hani bizim olayımız bu.

That's our thing.

Veya Manisa, Aydın.

Or Manisa, Aydın.

Ama Urfa, Antep, Mersin bunlar çok farklı şeyler.

But Urfa, Antep, Mersin, these are very different things.

Onların tabii ki yemekleri apayrı konu.

Of course, their food is a completely different subject.

Ama kültürleri, aileleri, hayata bakışları bana o kadar fazla şey kattı ki.

But their cultures, families, and perspectives on life have added so much to me.

Kelimelerle tarif edemem zaten onları.

I can't even describe them with words.

İşte o zaman insan ülkesinin zenginliğinin de farkına varıyor.

That's when a person realizes the wealth of their country.

Türkiye'yi gezdiğiniz zaman, doğusundan batısına, kuzeyinden güneye gezdiğiniz zaman

When you travel across Turkey, from east to west and from north to south

benim de kişisel olarak en büyük şansım oldu.

It has also been my greatest luck personally.

Yani yaptığımız işleri böyle geziye odaklı.

So we focus our work on trips like this.

Bitkileri toplama amaçlı geziye odaklı yaptığımız için

Because we focused on a trip aimed at collecting plants.

Türkiye'nin her yerini gezme imkanımız oldu.

We had the opportunity to travel everywhere in Türkiye.

O zaman diyorsunuz ki ya bu ülke çok güzel gerçekten.

So you are saying that this country is really very beautiful.

Ve dokunduğunuz her insanda bir maden var.

And there is a mine in every person you touch.

Her konuştuğunuz insan size bir şey veriyor.

Everyone you talk to gives you something.

Bu gerçekten çok kıymetli bir hazine.

This is truly a very valuable treasure.

Ve ancak işte böyle giderseniz fark ediyorsunuz.

And only if you go like this, you'll realize.

Öğretmen olarak gidebilirsiniz.

You can go as a teacher.

Polis memuru, hemşire.

Police officer, nurse.

Sen okumak için gitmişsin.

You went to study.

Ve de bir de yani istediğin şeyi okumak için gitmişsin.

And you went to read what you wanted, I mean.

Hepsi böyle harika bir bütün olmuş.

They all have become a wonderful whole like this.

Evet güzel oldu.

Yes, it turned out nice.

Sonra tabii ki Balıkesir'e geçtim de.

Then of course I moved on to Balıkesir.

Hani Balıkesir tabii ki hani yine annem de Balıkesir'le olduğu için.

Well, Balıkesir, of course, my mom is from Balıkesir too.

Ben hep çocukken de gidip geldiğim şehirde.

I have always been in the city I used to visit as a child.

Yani Balıkesir'de yine de orada yaşamak bana çok farklı şeyler kattı.

So living there in Balıkesir still added many different things to my life.

İzmir'e göre tabii ki farklı ama tabii ki bir Urfa kadar değişik gelmedi.

Compared to İzmir, it is of course different, but it didn't seem as different as Urfa, of course.

Buraya çok daha yakın.

Much closer to here.

Orası da güzeldi.

That place was nice too.

Sonra hocam döndüm.

Then I turned to my teacher.

Beş yıllık güzel serüvenimin sonrası.

The aftermath of my beautiful five-year adventure.

Yine döndük Karşıyaka'ya.

We are back in Karşıyaka again.

Çok seviyorum Karşıyaka'yı.

I love Karşıyaka very much.

O ayrı bir şey ama.

That's a different matter, though.

Buradan giderken bambaşka bir insandım.

I was a completely different person when I left here.

Döndüğüm zaman çok farklı bir insan olarak geri döndüm.

I returned as a very different person.

Manevi olarak.

Spiritually.

Bayağı farklıydım.

I was quite different.

Zaman zaman hani ailemle aynı evde bile birçok şeye farklı bakıyoruz.

From time to time, even in the same house with my family, we look at many things differently.

Okul bitince bir klinikte işe başladım.

I started working at a clinic after finishing school.

Güzel bir klinikti.

It was a nice clinic.

Daha sonra farklı bir karar aldım.

Later, I made a different decision.

Dedim ki ben klinik yapmayacağım.

I said that I will not do clinical work.

Klinisyenlik yapmayacağım.

I will not be practicing clinical work.

Ben klinik yapmayacağım.

I will not be doing clinical work.

Ben bir firmaya girmek istiyorum dedim.

I said I want to join a company.

Daha sonra bir ilaç firmasına girdim.

Later, I joined a pharmaceutical company.

Çok farklı olarak ve beşeri bir ilaç firmasıydı.

It was very different and a human pharmaceutical company.

Veterinerlikle alakası yok.

It has nothing to do with veterinary medicine.

Tabii ki ikisi de tıbbi bir bilim ama tabii ki aynı şey değil.

Of course both are medical sciences, but they are certainly not the same thing.

Sonra orada bir seneye yakın çalıştım.

Then I worked there for almost a year.

Ve farklı nedenlerden dolayı ayrılmak durumunda kaldım.

And I had to part ways for different reasons.

Şimdi tekrar kendi işimi yapıyorum.

Now I'm doing my own work again.

Bir veteriner kliniğinde çalışıyorum.

I work in a veterinary clinic.

Ve aynı zamanda iç hastalıklarında yüksek lisans yapıyorum.

And I am also doing a master's in internal medicine.

Daha.

More.

Yani yok bitmiyor.

So it's not over.

Tabii ki o benim kendi tercihim.

Of course, that is my own choice.

Balıkesir Üniversitesi'nde yapıyorum onu da.

I'm doing it at Balıkesir University as well.

Aralıklarla gidip geliyorum ama koronadan dolayı bir süredir gidip gelemiyorum.

I go back and forth occasionally, but I haven't been able to go for a while due to the pandemic.

Hatta şimdi tez aşamasındayım.

In fact, I am currently in the thesis stage.

İnşallah bitecek.

God willing, it will end.

Umarım bir an önce.

I hope it's soon.

Uğraşıyorum çünkü baya.

I'm trying because a lot.

Yani benim istediğim bir...

So what I want is a...

Ne kadar sürüyor Nazlı lisanslı eğitim?

How long does Nazlı's licensed training last?

Ne kadar sürüyor?

How long does it last?

Yani yüksek lisans mı şu anda yapıyorsun?

So are you currently doing your master's degree?

Yani uzman ne olacak?

So what will the expert be?

Evet.

Yes.

Uzman mı olacak?

Will he/she become an expert?

Uzman veteriner hekim.

Specialist veterinarian.

Evet.

Yes.

İki yıl.

Two years.

Evet.

Yes.

Evet hocam.

Yes, teacher.

İki yıl sürüyor.

It lasts for two years.

Benim şu an birazcık uzadı.

It has extended a bit for me right now.

Çünkü koronadan dolayı bir çalışmama...

Because of the coronavirus, a non-working situation for me...

Denimlerin eksik kaldı.

Your jeans are missing.

Evet.

Yes.

Geç başladı.

It started late.

Ama iki yıl sürüyor.

But it takes two years.

Umarım onu da bakalım bitireceğiz diye düşünüyorum.

I hope we will finish it too, I think.

Şimdi bir klinikteyim.

I am now at a clinic.

İşte bütün gün hayvanlarlıyım.

Here I am with animals all day long.

Tabii ki veterinerlik göründüğü kadar minnoş ve tatlış ve sürekli böyle köpeklerle,

Of course, veterinary medicine seems as cute and sweet as it is, and constantly dealing with such dogs,

kedilerle oynamıyoruz.

We don't play with cats.

Mesela siz benim Instagram'ı izliyorsunuz.

For example, you are following my Instagram.

Evet.

Yes.

Mesela siz benim Instagram'ı izliyorsunuz.

For example, you are watching my Instagram.

Ben sürekli kedilerle, köpeklerle böyle gülüyorum falan ama tabii ki hani o nadir

I always laugh like this with cats and dogs, but of course, it's rare.

anlarda hemen çekiyorum onu.

I'm pulling it right away.

Diğer geri kalan anlarda tırmıklar, ısırıklar, işte kedi kaçtı yakala falan böyle şeylerle

In the remaining moments, there are scratches, bites, like "the cat ran away, catch it" and things like that.

uğraşıyoruz aslında.

We are actually trying.

Çok güzel bir meslek.

It's a very beautiful profession.

Hayvanları sevmek başka bir şey.

Loving animals is something else.

Bu arada tabii ki ben de böyle bir şey değil.

Meanwhile, of course, I am not like that either.

Evet.

Yes.

Bunu girdikten sonra anladım.

I understood this after entering it.

Her seven veteriner olmak istiyor ama tabii ki tedavi etmek, yardım etmek, sevmek biraz

She wants to be a veterinarian, but of course, treating, helping, and loving is a bit...

farklı kavramlarmış aslında.

They are actually different concepts.

Meslek olarak olunca değil mi biraz daha farklılaşıyor.

When it comes to being a profession, it becomes a bit different, doesn’t it?

Evet.

Yes.

Meslek olunca biraz daha farklılaşıyor.

It becomes a bit different when it comes to profession.

Tabii ki farklılaşıyor.

Of course, it differs.

Evet.

Yes.

Şimdi ben şu an nasıl diyeyim mesela benim çok yakın arkadaşlarımın hayvanları var.

Now, how should I say, for example, my very close friends have pets.

Tabii ki konuşuyoruz.

Of course we are talking.

Hani tabii ki ben onlar gibi bakamıyorum artık şu anda.

Of course, I can't look like them right now.

Yani bundan bir beş sene önce daha farklı onlar gibi bakıyorken şu an ben öyle bakamıyorum.

So, about five years ago, I used to look at things differently like they do, but I can't look at them like that now.

Çünkü o benim işim.

Because it's my job.

O benim işim.

That's my job.

Daha farklı bakıyorum ama hala arkadaşlarım biliyor sokakta kendi köpek görüp hala

I look at it differently, but my friends still know that they see their own dogs on the street.

seviyorum.

I love you.

Böyle deliriyorum ve hani klinik diyorlar ki ya kusmadın mı artık falan hani yeter

I'm going crazy like this and they say in the clinic, haven't you thrown up yet, enough already.

falan diyorlar.

They say something like that.

Ben diyorum Allah Allah.

I say, oh my God.

Hala seviyorum.

I still love you.

Yani hani hala yolda yürürüm.

So I still walk on the road.

Kalkıp masadan yanına gidiyorum, çağırıyorum, öyle aksiyonlar yapıyorum.

I get up and go to his side from the table, I call him, I do actions like that.

Yani ben bunu ne yapayım?

So what should I do with this?

Ne yapayım?

What should I do?

Hani öyle aksiyonlar yapıyorum. Mesela sesini duyuyorum gidip bakıyorum. Böyle rahat vermiyorum hayvanlara. Onlar da diyor ki yeter artık hani yapma artık otur şurada falan diyorlar. Ama işte çok çok sevince herhalde böyle oluyor diye düşünüyorum.

I do such actions. For example, I hear their voices and go check. I don't let them relax like that. They say, "That's enough, don't do this anymore, just sit here," and so on. But I think it happens like this when you love them very, very much.

Ne zamandan beri o hayvan sevgisi var? Yani kendini en küçük ne zaman hatırlıyorsun? Bir kedi, bir yoksa?

Since when do you have that love for animals? I mean, when do you remember yourself the earliest? A cat, or is it something else?

Şöyle anlatayım. Şimdi benim annemle babam evlenmeden önce benim annemin evinde bir kedisi varmış zaten. Yani babamla evlendiği zaman annem kedisiyle geliyor.

Let me explain it this way. Before my mom and dad got married, my mom already had a cat at her house. So when she married my dad, she brought her cat with her.

Ve ben doğduğumda bizim bir kedimiz vardı evde ve ben 15 yaşındaydım. O 23 yaşındaydı öldüğünde. Yani hatırlamıyorum hani.

And when I was born, we had a cat at home and I was 15 years old. He was 23 years old when he died. So I don't really remember, you know.

Kendi gözümü açtım. Kedilerleydim. Bir sürü farklı hayvan besledim. Annemle babam da artık. Annem bazen laf ediyordu gerçi işte.

I opened my own eyes. I was with the cats. I kept a lot of different animals. So did my mom and dad. My mom sometimes complained about it, though.

Bir tane ördek almıştım. Küçücüktü.

I bought a duck. It was very small.

Böyle. Sonra ördek büyüdü büyüdü büyüdü büyüdü. Evin içine sığmıyor. Küvete sığmıyor. Yüzdürüyoruz falan.

Like this. Then the duck grew and grew and grew. It doesn’t fit inside the house. It doesn’t fit in the bathtub. We are floating it and so on.

Ya dedi ki buna dedi hani bir yere salalım hani bu hayvan artık evde olmaz. Bir de bir vaklıyor böyle. Sesi böyle artık evin içine yansılanıyordu.

He said, "Let's take it somewhere, this animal can't stay at home anymore." And then it was making this noise. Its voice was echoing inside the house.

Olmuyor artık. Ondan sonra bir okulun bahçesinde bir havuzlu bir yer vardı. Oraya bıraktık. Adı da mısırdı bu arada.

It's not working anymore. After that, there was a place with a pool in the garden of a school. We left it there. By the way, its name was corn.

İşte semember bile besledim. Yani beslemediğim şey yoktu. Bir sürü şey.

I even fed a snake. I mean, there was nothing I didn't feed. A bunch of things.

Yani gonzalesler, semenderler, hamsterler, işte zaten kedi köpeği artık saymıyorum. Balıklar. Yani bir sürü emayi çeşit hayvan.

So there's Gonzaleses, salamanders, hamsters, and I'm not even counting cats and dogs anymore. Fish. So a bunch of different kinds of animals.

Şimdi de mesleğim oldu tabii ki. Artık daha fazla maruz kalıyorum. Ayrı bir konu.

Now it has become my profession, of course. I am exposed to it more now. That's a separate topic.

Evet.

Yes.

Burada aklıma bir şey geldi. Şimdi veteriner hekim olarak bir klinikte çalışıyorsun.

Something occurred to me here. You are now working as a veterinarian in a clinic.

Belki hastalıkları iyileştirdiğin için onun manevi bir huzuru da oluyordur sende büyük ihtimalle.

Maybe you have a spiritual peace because you heal diseases, most likely.

Evet.

Yes.

Ya da işte bakımı olan, bakım için gelenlerin, bakımlarını yaptığında onların gibi...

Or, you know, when those who have care come for care, just like when they do their care...

Bir mutluluğu oluyordur tahmin ediyorum.

I guess he/she has a happiness.

Evet.

Yes.

Peki hayvanat bahçelerini genelde hayvanseverler desteklemiyorlar. Biliyorum.

Well, animal lovers generally do not support zoos. I know.

Evet. Ben de destekliyorum.

Yes. I support it too.

Hayvanların orada tutması. Mesela hayvanat bahçesinde çalışamazmışsın gibi geldi bana. Bilmiyorum. Yanılıyor muyum? Çalışabilir miyim?

It's about the animals being kept there. It feels to me like you wouldn't be able to work at a zoo. I don't know. Am I wrong? Could I work there?

Evet. Aslında çalışmıyor. Şöyle. Aslında çalışmıyor. Hatta geçen gün biz de bu konuyu konuştuk.

Yes. Actually, it’s not working. Here’s the thing. It’s actually not working. In fact, we talked about this issue the other day.

Aslında çalışmak isterdim. Ama şöyle. Hayvanat bahçelerine karşıyım. Ama o hayvanlara da yardım etmek isterdim.

Actually, I would like to work. But like this. I'm against zoos. But I would like to help those animals too.

Evet.

Yes.

Sanırım onu şöyle.

I think I will do it like this.

Öyle bir şey yapabilirdik. Mesela hani bu vahşi doğa veterinerleri oluyor ya. Hani belli bir alanda kapalı olmayan hayvanlara yardım ediyorlar.

We could do something like that. For example, you know there are wildlife veterinarians. They help animals that are not confined in a certain area.

Tabii ki Türkiye'de değil. Belki öyle bir şey olabilirdi. Yani bir pandaya bakmayı çok isterdim. En çok sevdiğim hayvan zaten.

Of course not in Turkey. Maybe something like that could happen. I would really love to look at a panda. It's my favorite animal after all.

Mesela bir çok isterdim yani hani görmek. Ne bileyim bir aslına bakmayı isterdim. Ama tabii ki hani ben de hayvanat bahçelerine maalesef karşıyım işte.

For example, I would really want to see it. I don’t know, I would want to look at something in its original form. But of course, I am unfortunately against zoos as well.

Ve çocukken de çok götürüldüm bu arada.

And by the way, I was taken away a lot when I was a child.

Evet.

Yes.

Haa. İzmir'deki kültür parktaki hayvanat bahçesine değil mi?

Oh. You mean the zoo in the culture park in Izmir, right?

Ama orası çok dardı. Yani çocuk psikolojisine bence iyi bir yeri yoktur oranın. Çok dar, küçük bir alandı. Yani oradaki rahmetli Bağdır bile ne kadar küçük bir alanda dolaşıyordu.

But that place was very cramped. I mean, I don't think it's a good place for child psychology. It was a very narrow, small area. I mean, even the late Bağdır was wandering around such a small space.

Çok zordaydı oradaki hayvanlar. Yani Sasalı yapıldıktan sonra daha rahatladılar elbette ama ben de hatırlıyorum. Yani oraya panda dedin aklıma geldi. 2013-14 yıllarında falan San Diego'ya bir kongreye gitmiştik.

The animals over there were in a very difficult situation. I mean, of course, they felt more comfortable after Sasalı was built, but I still remember. So when you mentioned panda, it came to my mind. We went to a conference in San Diego around 2013-14.

San Diego hayvanat bahçesi biliyorsun.

You know the San Diego Zoo.

Orada tabii pandalar için özel bir bölüm vardı. Onlar da böyle çok mülayim hayvanlar ya. Onların yanından geçerken sessiz olmak lazım. Fazla bıdı bıdı etmemek lazım. İşte sevmek için şirinlik yapmamak lazım falan.

There was of course a special section for pandas there. They are very gentle animals, you know. When passing by them, you need to be quiet. You shouldn't chatter too much. You shouldn't try to be cute to love them, and so on.

Bir köşede ilk defa görüyorum orada. Bir köşeye bir tane teyze oturmuş. Yani yaşı diyebilirim 85 belki de 90. Öyle bir teyze oturuyor. Panda konusunda uzman ama hobi olarak uzman.

I'm seeing her for the first time in a corner there. An elderly lady is sitting in a corner. I can say she is about 85 or maybe 90 years old. There's such an elderly lady sitting there. She is an expert on pandas, but as a hobby.

Evet.

Yes.

Mikrofonu da elinde. Anlatıyor. Panda işte bugün sabah şu saatte uyandı. Şunları yaptı. İşte öbür panda ona ziyarete geldi falan diye anlatıyor böyle sürekli olarak. Ve çok böyle düşük ses tonuyla anlatıyor. Arada da diyor ki sakın ses yapmayın anlatıklarıma gülmeyin falan diye de şey yapıyor.

He has the microphone in his hand. He is narrating. The panda woke up at this time this morning. It did this and that. He keeps saying things like another panda came to visit him and so on. And he is telling it in a very low voice. Occasionally, he says, "Don't make any noise, don't laugh at what I'm saying," and so on.

Öyle bir ortam olsa geniş bir alandı bu bahsettiğim San Diego hayvanat bahçesi. Biraz daha içimiz rahat eder diye düşünüyorum ama mekanlar dar olunca insan tabii o hayvanların orada sıkışıp kalmış olması.

If there were such an environment, it would be a spacious area, this San Diego zoo that I'm talking about. I think it would ease our minds a bit more, but when the spaces are narrow, of course, it makes one think that those animals are stuck there.

O geldi şimdi böyle hevesle anlatırken yani bir veterinerin ve hayvansever olarak bu görevi bir yerde veterinerlik mesleğini hayvanat bahçesinde yapması zor olur gibi geldi. Onun için böyle bir şey sordum sana.

He came now and while explaining with such enthusiasm, I thought it would be difficult for a veterinarian to perform this duty as a veterinarian in a zoo, as an animal lover. That’s why I asked you such a thing.

Evet. Yani tabii ki veteriner hekimler birçok farklı alanda çalışıyorlar. Hani çok geniş bir alana yayılmış durumdayız. Herkes işte klinisyenliği tercih etmeyebiliyor. Değişkenlik gösteriyor. Tabii ki herkese saygım sonsuz.

Yes. So of course veterinarians work in many different fields. We are spread over a very broad area. Not everyone may prefer clinical practice. It varies. Of course, I have infinite respect for everyone.

Evet.

Yes.

Bunlar var ama işte herkesin bir tercihi var.

They are here, but everyone has their own preference.

Evet. Güzel güzel gidiyor Nazlı. Saat kaç olmuş diye baktım. 21.40 olmuş. Güzel keyifli gidiyor.

Yes. It's going well, Nazlı. I checked the time to see what time it is. It's 21:40. It's going nicely and pleasantly.

Evet. Hızlı geçiyor. Sen bu arada yazmış arkadaşların özellikle veterinerler seninle gurur duyuyorlar şu anda. Öyle mesajlar geçti.

Yes. It's passing quickly. Meanwhile, your friends, especially the veterinarians, are proud of you right now. Those messages came through.

Harika anlatıyorsun. Mesleğimizi çok güzel tanıtıyorsun diyerekten özel özel böyle yazılar kalpler geçiyor seninle ilgili. Çok güzel. Zaten senin doğal bir şeyin var.

You're telling a wonderful story. You're promoting our profession beautifully, and there are very special messages about you that touch the heart. It's very nice. You have a natural quality.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Olumlu bir dışa yansıyan yüzün var.

You have a positive outward-facing demeanor.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Bunu ben şimdi bütünleştirdiğim zaman bu hayvanseverliğe de bağlıyorum. Çünkü derler ya işte hayvanları sevmeyen, bitkileri sevmeyen, insanları da sevmez diye. Bence canlılara karşı mailin hani biyolojiyi kazanmış olman da belki onu gösteriyor.

When I integrate this now, I also relate it to animal love. Because they say that someone who does not love animals, does not love plants, does not love people either. I think that your mastery of biology perhaps demonstrates that you have a love for living beings.

Oradan gitmen de hayvanlarla ilgili bir iş yapmayı tercih etmen de onu gösteriyor zaten. O yüzden de yaptığın işi de eminim öyle yazılar da geçiyor. İyi olarak yapıyorsun. Güzel yapıyorsun. Belli.

It shows that you prefer to either leave there or do a job related to animals. That's why I'm sure that the work you do is also reflected in such writings. You are doing it well. You are doing it beautifully. It's clear.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Geliyorsun. Bu çok güzel.

You are coming. This is very nice.

Teşekkür ederim.

Thank you.

O yüzden de çalışmamış oluyorsun aslında sen. Zamanın geçtiğine dair hiçbir iz yok yani yüzünde şu anda.

That's why you actually haven't worked. There are no signs on your face right now that time has passed.

Teşekkür ederim hocam.

Thank you, teacher.

10 yıl geçmiş hiçbir farklılık yok yani kısacası.

Ten years have passed and there is no difference, in short.

Teşekkür ederim. Sağ olun.

Thank you. Thank you very much.

Bu da işini eğer iş olarak değil de böyle keyif olarak yaparsan insana kattığı şeylerden birisi diye bunu senin üzerinden paylaşmış olalım.

Let's share this through you as one of the things it adds to a person if you do this job not as a job but as a pleasure.

Peki daha ne yapmak isterdin Nazlı? Neler yapmak isterdin?

So, what else would you like to do, Nazlı? What would you like to do?

Tabii.

Of course.

Yani bir sürü şey yaptım.

So I did a lot of things.

Yapmışsın ama keşkelerim var mı? Keşke şunu da yapsaydım ya da iyi ki bunu yapmışım dediğin ne var? Bu ikisini birlikte mi değerlendirsin?

You've done it, but do I have regrets? What would you say you wish you had done, or what are you glad you did? Do you evaluate these two together?

Öncelikle iyi ki biyolojiye gelmişim. Yani iyi ki gelmişim. Sizi tanıdım. İnan şu an çok yakın iki arkadaşım var biyolojiden. En yakın arkadaşlarımdan iki tanesi de. Halen görüşüyoruz.

First of all, I'm glad I came to biology. I mean, I'm glad I came. I got to know you. Honestly, I currently have two very close friends from biology. Two of my closest friends are from there. We still keep in touch.

Hani orada yaşadığımız anılar biyolojide halen bizim için unutulmuyor. Bu arada tabii ki Celal Berk çok değişmiş. Bir kere gitme fırsatım oldu ama eski halini gördük.

The memories we lived there are still not forgotten for us in biology. In the meantime, of course, Celal Berk has changed a lot. I had the chance to go once, but we saw his old self.

Evet.

Yes.

İşte anılarımız.

Here are our memories.

Anılarımız canlandı. İyi ki biyolojiye gitmişim. Yani o yıl veteriner fakültesini kazanmayarak evet üzüldüm ama belki iyi ki de kazanamamışım. Hiç o konuda o dönem öyle düşünmüyordum tabii ki. Çok üzüldüm ama şu an diyorum ki iyi ki.

Our memories came to life. I'm glad I went to biology. I mean, that year I was sad for not getting into veterinary school, but maybe it's a good thing I didn't. Of course, I wasn't thinking that way at the time. I was very upset, but now I can say it's a good thing.

İyi ki Urfa'ya gitmişim. İyi ki o kültürü görmüşüm. Orada da hala çok yakın arkadaşlarım var. Bana kattığı şeylere minnettarım. İyi ki veteriner hekim olmuşum. Bunlardan yani hepsi bir keşke dediğim bir şey yok. Sadece ufak tefek şeyler var.

I'm glad I went to Urfa. I'm glad I experienced that culture. I still have very close friends there. I'm grateful for what it has added to my life. I'm glad I became a veterinarian. There’s nothing among these that I wish I hadn't done. Just a few small things.

Daha çok çalışsaydım. Ne bileyim keşke şu derste kalmasaydım da zaman kaybetmeseydim gibi. Onun haricinde hiçbir keşkem yok. Umarım da olmaz inşallah bundan sonra. Yani ben böyle biraz olumlu bakıyorum. O dönem kötü olarak baktığım şeyler tabii ki oluyor. Şu anda da yeni yeni oluyor ama. Sonrasında hepsiyle barışıp devam ediyorum. O yüzden keşke dediğim bir şey yok. Hepsi iyi ki.

I wish I had worked more. I don't know, I wish I hadn't failed this class and wasted time, stuff like that. Other than that, I have no regrets. I hope I won't have any in the future, God willing. I mean, I try to look at things a bit positively. Of course, there were things I viewed negatively back then. They are just starting to happen now, but I make peace with everything afterwards and move on. That's why I don't have anything I regret. Everything is something I'm glad about.

Böyle devam etsin bundan sonrasında inşallah.

Hopefully, it will continue like this from now on.

Umarım. Ama şöyle arkadaşlarım.

I hope so. But here's the thing, my friends.

Ama şunu söylemek istiyorum öncelikle. Benim gibi olan birçok insan var. Ben bunu biliyorum. Ben mesela çok böyle biraz enerjim benim yüksektir işte. Çok konuşurum, ederim, gülerim. Belki de işte bu yaptığım güzel şeylerden ve insanların bazı dediklerine kulaklarımı tıkamamdan dolayı oluyor.

But I want to say this first. There are many people like me. I know this. For example, my energy is generally quite high. I talk a lot, I engage, I laugh. Maybe it's because of the nice things I do and my tendency to ignore some of the things people say.

Ben şu an 30 yaşındayım. Hatta 31 oldum. Ve nasıl diyeyim? Daha hani meslekte ben yeniyim. Çok eski değilim. Ama benim yaşımdaki insanlar işte mesleklerinde yılları devirmiş. Ev alanları var, araba alanları var.

I am currently 30 years old. In fact, I have turned 31. And how should I put it? I am still new in my profession. I am not very experienced. But people my age have been in their professions for years. Some have bought houses, some have bought cars.

Ben öyle değilim. Daha yolun başındayım. Mesela işte ilaç firmasından tekrar kendi işime yeni bir dönüş yaptım. Çünkü gerçekten bunu istediğimi yeni anladım tekrardan.

I'm not like that. I'm just at the beginning of my journey. For example, I've made a new shift back to my own business from the pharmaceutical company. Because I really understood again that this is what I want.

Ya hayır firma bana göre değil. Yeni oldu. Yani bir takım şeyleri gerçekten eğer yüzleşebileceklerse o zaman devam etsinler. Ama öbür türlü çok zor. Çünkü çok eleştiri geliyor. Yani çok eleştiri geliyor.

Well, no, the company is not for me. It's new. I mean, if they can really face certain things, then they should continue. But otherwise, it's very difficult. Because there is a lot of criticism coming in. I mean, there is a lot of criticism coming in.

Hayat yani sonuçta kişinin kendi hayatı.

Life is, after all, a person's own life.

Evet.

Yes.

O hayatın üzerinde hüküm.

You reign over that life.

Hüküm kurma hakkı da kişinin kendi elindedir.

The right to judge is also in the hands of the person.

Evet kendisi.

Yes, it is him/her.

O eleştiri kısmı şöyle geliyor bana. Hani insanlar bazı şeyleri eleştirmek için ararlar ve sebep bulurlar. Senin için de başka insanlar için de. Şu anda ben bu yayını yapıyorum diye de insanlar mesela beni eleştirebilirler. Senin işin mi bu derler. Yani bunu ben şu anda keyif aldığım için yapıyorum.

That criticism part comes to me like this. You know how people look for reasons to criticize certain things. For you and for other people as well. Right now, since I’m doing this broadcast, people might criticize me, for example. They might say, "Is this your job?" So, I’m doing this because I enjoy it right now.

Diğer insanların bu konuda yorum yapması ya da ne bileyim onların bu konudaki söylentilerini.

Other people making comments on this matter or, I don't know, their rumors about it.

Benim kulak vermem aslında mantıksız bir şey.

My listening is actually an unreasonable thing.

Evet.

Yes.

Bu yolu tercih etmemiz gerekiyor. Ben iki üç kez bunu söylediğin için bir kez de ben üzerinden geçeyim. Yapma öyle bir şey gerek yok.

We need to choose this path. Since you've mentioned this two or three times, let me go over it once as well. Don't do something like that, it's not necessary.

İnsanlar her şeyi söylerler. Hatta dün böyle epeyce bir başarı elde etmiş öğrencilerinden birisi aradı bir konuyla ilgili fikrimi danışmak için.

People say everything. In fact, yesterday one of the students who had achieved quite a success called to ask my opinion on a matter.

Benzer bir şey söyledi. Bu kadar başarı elde edip de kimseyle paylaşamamak normal mi dedi. Bence çok normal.

He said something similar. He asked if it was normal to achieve so much success and not share it with anyone. I think it's very normal.

Şimdi aşağı doğru çekmeye meyil ediyorsa başarıyı zaten kendi içinizde yaşayacaksınız. Ne yazık ki başarı öyle bir şeydir.

If it is now inclined to pull downwards, you will experience success within yourselves anyway. Unfortunately, success is such a thing.

Ama başarı da paylaşıldıkça keyif veren bir şeydir. O zaman paylaştığında keyif vereceğin insanları çevrende tutup diğerlerini de arkadaş kategorisinde tutmaya devam edeceksin.

But success is something that brings joy when shared. Then you will keep the people around you whom you will bring joy to when you share, and you will continue to keep others in the friend category.

Ben böyle düşünüyorum açıkçası. Bir sürü boyanın içine girip çıkmış biri olarak böyle söylüyorum.

Honestly, that's how I think. I'm saying this as someone who has dived in and out of a lot of paints.

Benim 2015 yılında ilk kitabım çıktı. Altı ay sonra falandı. Benim çok eski arkadaşlarımdan birisi.

My first book was published in 2015. It was about six months later. He is one of my very old friends.

Ya ne güzel eğleniyorsun dedi. Bunu olumsuz olarak söyledi ama. Eğleniyorsun. Hani kendini oyalıyorsun falan dedi.

"Well, you are having such a good time," he said. But he said it negatively. "You are having fun. You know, you are just distracting yourself and so on," he said.

Ben dedim oyalamıyorum ben. Seviyorum ben bu işi yapmayı. Yazmayı seviyorum. Onun için yapıyorum.

I said I'm not wasting time. I love doing this job. I love writing. That's why I do it.

Yok ya işte ömrünü geçiriyorsun falan dedi böyle dalga geçerek. Ben dedim ki ama burada kalmayacak yani. Ben daha yazmaya devam edeceğim dedim.

"Come on, you’re just wasting your life," he said jokingly. I replied that it wouldn't stop here. I said I would continue writing more.

Ya boşver dedi. Senin işin mi bu dedi bana. Ben dedim ki benim işim değil ama sevdiğim bir şey. Niye yapmayayım ben bunu?

"Ah, forget it," he said. "Is this your job?" he asked me. I said, "It's not my job, but it's something I love. Why shouldn't I do it?"

Sen de başka bir şey yap. Ondan keyif al falan diye. Ona da hatta bir yol.

You do something else too. To enjoy it and so on. Even a way for that.

Açtım kendi kafasına. Çoğu insan böyle şeyler yapmayı tercih etmiyor. Çünkü kendinizi ortaya koyduğunuz zaman risk de alıyorsunuz.

I opened up my own head. Most people prefer not to do such things. Because when you put yourself out there, you also take risks.

Çoğu insan o riski de almıyor. Şu anda canlı yayındayız. Bakın yanlış bir şey söyleriz bir risk alabiliriz üstümüze.

Most people don't take that risk either. We are live right now. Look, if we say something wrong, we could face a risk.

Ya da işte konuğum Nazlı şu anda delirir. Başlar başka şeyler konuşmaya. Bir sürü risk alıyoruz aslında.

Or my guest Nazlı will go crazy right now. She will start talking about other things. We are actually taking a lot of risks.

Ama bu risk var diyerekten de bunu yapmazsak o zaman hiçbir hayata dair hiçbir çabamız yok demektir.

But if we say there is this risk and don't do it, then it means we have no effort concerning any life at all.

Ne yapmayalım?

What can we do?

Anımız olmaz o zaman. Anı yok demektir. O nedenle bence ne yapıyorsak arkasında durmamız lazım.

Then we won't have a memory. It means there is no memory. For that reason, I think we need to stand behind whatever we are doing.

O yüzden de sana ne derlerse desinler. Yaşatmıştaydın az önce ama yani o rakam olarak bence rakam olarak.

So whatever they say to you, they say. You were living it just a moment ago, but I mean, in terms of that number, I think in terms of that number.

Tabii hocam. Hissetmiyorum.

Of course, teacher. I don't feel it.

Tabii tabii. Hiç hissetmeyeceksiniz. Ben 50 yaşını geçmiş bir insanım. Hiç alakam yok yani o fikirde bile.

Of course, of course. You won't feel a thing. I am a person over 50 years old. I have no connection to that idea at all.

O yüzden öyle düşünmek lazım. Öyle hissetmek lazım. Çünkü ne yaparsan ne yaşarsan kendin için yaşıyorsun.

That's why you have to think that way. You have to feel that way. Because whatever you do or experience, you are living for yourself.

Evet.

Yes.

Bana çok geziyorsun.

You are traveling a lot to me.

Bana çok geziyorsun diyorlardı. Bak bir buçuk yıldır gezemiyoruz. Bir yıldır gezemiyoruz. Hiçbir yere gidemiyoruz.

They used to say that I travel a lot. Look, we haven't been able to travel for a year and a half. We haven't been able to travel for a year. We can't go anywhere.

Gezmişim diyorum. İyi ki. Fotoğraflarıma bakıyorum. Onlarımı tazeliyorum değil mi?

I say I've traveled. Good thing. I'm looking at my photos. I'm refreshing them, right?

Evet. Hepsi çok güzel bu arada.

Yes. By the way, they are all very beautiful.

Sağ olasın Nazlı'cığım. Son olarak söylemek istediğin bir şey varsa onları da alalım. Sohbetimizi tamamlayalım.

Thank you, my dear Nazlı. If you have anything else you want to say, let's get those as well. Let's wrap up our conversation.

Tamam hocam. Yani arkadaşlara hayallerinin peşlerinden koşmalarını söylüyorum.

Okay, teacher. So I tell the friends to chase their dreams.

Gerçekten iş çok önemli. Maddi boyutundan bahsetmiyorum. Manevi boyutu bence çok önemli.

Work is really important. I'm not talking about its material aspect. I think the spiritual aspect is very important.

Kesinlikle.

Definitely.

Yani mutlu.

So happy.

Çünkü hayattaki her şeyi değiştirebilirsiniz ama işinizi değiştiremiyorsunuz.

Because you can change everything in life, but you can't change your job.

O yüzden mutlu olabileceğiniz bir işi yapmak çok önemli.

That's why it's very important to do a job that you can be happy with.

Yani ben çalıştığım yeri bir sürü kez değiştirebilirim ama yine taşıdığım ünvan değişmiyor.

So I can change the place I work many times, but the title I carry does not change.

Bu yüzden bunu hayatımız boyunca yapacağımız için her gün işkenceyle yapılırsa bütün hayatımızı kötü etkiliyor.

That's why, since we will be doing this for our entire lives, if it is done with torture every day, it negatively affects our whole life.

Yani sosyal yaşamı da kötü etkiliyor. Aile, eştir, sevgilidir.

It also negatively affects social life. Family, spouse, or partner.

O yüzden bence iş çok önemli. Ondan sonra çalışma ortamı verilen paralar. Onların hepsi değişir.

That's why I think the job is very important. After that, the working environment and the money given. All of that can change.

Ama önemli olan gerçekten insanın mutlu olabileceği mesleği yapması bence çok önemli.

But what is really important is that a person does a job that makes them happy, I think that is very important.

Türkiye için söyleyeyim. Birçok insan yaptığı meslekten mutsuz.

Let me say this for Turkey. Many people are unhappy with their profession.

Ben mesela bir sürü üniversiteye gittim. Bu arada bir yaz okuluna bile gittim başka bir üniversitede.

For example, I went to a lot of universities. In the meantime, I even attended a summer school at another university.

Mezun olduğum üniversite, önceki üniversite. Görüyorum hani bir sürü hocam var, öğrenci var.

The university I graduated from is my previous university. I see that there are a lot of my teachers and students.

Belli oluyor aslında. Açıkçası biraz daha benim gibi böyle gezip görünce görüyorsunuz.

It's actually apparent. To be honest, when you travel and see things a bit more like me, you notice it.

Yani bu yaptığını sadece iş olarak mı yapıyor?

So is he doing this just as a job?

Yoksa gerçekten sevgi.

Or is it really love?

Sevdiği ve istediği için mi yapıyor? Bunu anlıyorsunuz.

Is she doing it because she loves and wants it? You understand this.

Ve bu da bütün herkese yansıyor.

And this reflects on everyone.

Nazlıcığım burada noktalayalım. Senin güzel yüzünü şimdi ekrandan kaldıracağım.

My dear Nazlı, let's end it here. I will now take your beautiful face off the screen.

Eksiklik olacak emin olabilirsin.

You can be sure there will be a deficiency.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Çok teşekkür ederim katıldığın için.

Thank you very much for joining.

Ben teşekkür ederim.

Thank you.

Böyle güzel bir geri dönüşe vesile olduğun için.

Thank you for being the reason for such a beautiful feedback.

Çünkü 10 yıl geçmiş o konuşulan şeylerin üzerinden.

Because 10 years have passed since those things were discussed.

Ve insan işte 1 yıl, 2 yıl, 3 yıl, 5 yıl bakın 10 yılda neler değişiyor insanın hayatında.

And look at how much changes in a person's life in 1 year, 2 years, 3 years, 5 years, even 10 years.

Bunlar bence güzel şeyler ve paylaşılmaya değer şeyler.

I think these are beautiful things and worth sharing.

Ve başkalarına da ilham olması istenen şeyler bence.

And I think these are things that are also intended to inspire others.

Ben yaptım, o da yapsın diyebilmek için.

So that I can say I did it, let him do it too.

Ya da Nazlı yapmış, ben de yapabilirim diyebilmek için bunları yapıyoruz.

Or Nazlı did it, I'm doing this to be able to say I can do it too.

Umarız birkaç öğrencimize, birkaç arkadaşımıza, yola çıkmış ama işte şerit değiştirmek isteyen,

We hope for a few of our students, a few of our friends, who have set out but want to change their lane.

yoldan ayrılıp başka yola gitmek isteyen arkadaşımıza bir ilham vermişizdir.

We have inspired our friend who wants to deviate from the path and take another road.

Sağlıkla onları uygulama imkanı bulsunlar.

May they find the opportunity to implement them healthily.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Çok güzel görev yıllarını olsun.

May you have very beautiful years of service.

Çok teşekkür ederim.

Thank you very much.

Bana bu fırsatı verdiğiniz için de çok teşekkür ediyorum.

Thank you very much for giving me this opportunity.

Her zamanki gibi mükemmelsiniz.

You are perfect as always.

Teşekkürler.

Thank you.

Çok teşekkür ederim.

Thank you very much.

Ben gurur duyuyorum her zaman.

I am always proud.

Böyle senin gibi arkadaşlarına her zaman gurur duyuyorum.

I am always proud of friends like you.

Yani bir zamanlar hayatınıza bir vesileyle dokunmuş olmak da bizim şansımızdır.

So it is our luck to have once touched your life in some way.

Senin gibi gerçekten gururla geçmiş, bayrağı almış arkadaşlarımız gururla arkanızdayız hepinizin.

We are always proudly behind all of you, our friends who have genuinely carried the flag with pride like you.

Teşekkürler hocam.

Thank you, teacher.

Ailene ayrıca teşekkür ederiz.

We also thank your family.

Böyle bir evlat yetiştirip ülkemize.

Raising such a child for our country.

Emanet ettikleri için.

Because they entrusted it.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Çok sağ olun.

Thank you very much.

İyi akşamlar diliyorum.

I wish you a good evening.

İyi akşamlar.

Good evening.

Güzel günlerde görüşelim.

Let's meet on beautiful days.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Burada özet nedir?

What is the summary here?

Yüreğinin götürdüğü yere git.

Go where your heart takes you.

Yani Suzan'la Tamara boşuna yazmamış o kitabı.

So Suzan and Tamara didn't write that book for nothing.

Biliyorsunuzdur sizler de okuduysanız bir başucu kitabı niteliğindedir.

You may know if you have read it, it is a kind of bedside book.

Ve buna benzer çok kitap var aslında.

And there are actually many books подобного.

Benim için de önemli kitaplardan birisi.

It is one of the important books for me as well.

İnsan istediği şeyi yapması lazım.

A person needs to do what they want.

İstediği şeyi yapınca bakın Nazlı gibi böyle güler yüzde.

When she does what she wants, look how she smiles like Nazlı.

Hem mesleğinizde hem kendinizde.

Both in your profession and in yourself.

Kendinizi ifade edebiliyorsunuz.

You can express yourself.

Çok gurur duyacak bir akşam yaşattı bize sağ olsun.

He gave us an evening to be very proud of, thank him.

Umarız sizler de kendi yolculuklarınızda aynı sevinci yaşayacaksanız da aynı hüznü tadıyla yaşayın derim.

I hope you all experience the same joy in your journeys, but I also say to experience the same sadness with its taste.

Evet bu akşama burada tamamlayacağız.

Yes, we will finish here this evening.

Tekrar görüşene kadar hepinize sağlıklı bir akşam, güzel bir yarın diliyorum.

Until we meet again, I wish you all a healthy evening and a beautiful tomorrow.

Hoşçakalın.

Goodbye.