Ufrasa Kimdi ve Neden Teyzemi Çuvala attırdı?

Merhaba, ben Destina. Bendeniz çok konuşan ve bir o kadar da çok soru soran biri olarak sorulacak soruların veya aradığım cevapların benimle sınırlı kalmasını istemedim.

Hello, I am Destina. As someone who talks a lot and asks just as many questions, I didn't want the questions to be limited to me or the answers I was looking for.

Saçmalamanın kelime anlamını kaybedeceği bu yayında sen de kaybolmak istiyorsan haydi başlayalım.

If you want to get lost in this broadcast where the literal meaning of nonsense will be lost, then let's get started.

Herkese selam.

Hello everyone.

Ne diyormuş gibi anlaşılmasın lütfen. Çok güzel bir zaman geçirdim gerçekten.

Please don't misunderstand me. I really had a wonderful time.

Bu aile ziyareti beraberinde bölümün konusunu da getirmiş oldu hatta.

This family visit also brought the subject of the department along with it, even.

Aile fertleri bir araya gelince edilen o hoş ve nostaljik sohbetleri siz de bilirsiniz diye düşünüyorum.

I think you know those pleasant and nostalgic conversations that happen when family members come together.

Hani o teyzenizin ya da anneannenizin artık sizin için her kimse o kişinin hazırladığı buram buram memleket kokan çeşit çeşit yemeklerin yendiği,

Remember those diverse dishes, fragrant with the scent of your hometown, prepared by that aunt of yours or your grandmother, whoever it may be for you, that are enjoyed...

hunharca yeme eyleminin kendisini şişkin bir mideye bıraktığı,

the act of gluttony left itself to a bloated stomach,

küçük teyzenizin ablasına,

to your little aunt's sister,

bir yandan onun yaptığı çorbayı içerken,

while drinking the soup he made,

bir yandan da abla bu çorbayı nasıl yaptın ya ben asla böyle yapamıyorum diyerek tarif almaya çalıştığı,

on the one hand, sister, while trying to find out how you made this soup, saying I could never make it like this,

yenen lezzetli yemeklerin hazlıyla dört köşe olunan o yemeklerden bahsediyorum evet.

I'm talking about those delicious meals that make you feel elated, yes.

Aslında yediğimiz yemeği o kadar lezzetli kılan ettiğimiz sohbetler bana kalırsa.

In my opinion, it’s the conversations we have that make the food we eat so delicious.

Tam böyle bir akşam yemeğinde ergen kuzenim hızlıca yemeğini yiyip kalktı ve odasına çekildi.

During such a dinner, my teenage cousin quickly finished his meal and went to his room.

Masada ben, küçük teyzem ve büyük teyzem oturmaya devam ederken,

While I, my little aunt, and my big aunt continued to sit at the table,

aile sofrasının olmazsa olmaz konularından olan,

one of the essential topics of the family table,

bizim zamanımızda şöyleydi aman o zamanlar böyleydi konuşmaları yapılmaya başladı beklendiği üzere.

In our time, it was like this; oh, those days were like this - such conversations have begun to take place, as expected.

Bu konuşmaların devamında küçük teyzem 4-5 yaşlarındayken kedi gibi sokağa bırakıldığını söyledi laf arasında.

In the continuation of these conversations, my little aunt mentioned that she was left in the street like a cat when she was about 4-5 years old.

Ben tabii şaşkın şaşkın bakıyorum teyzeme nasıl yani dercesine nasıl böyle bir şey yaşandı ve ben bunu neden bilmiyorum.

Of course, I'm looking at my aunt in shock, as if to say how could something like this happen and why don't I know about it.

Sonra büyük teyzem ufrasa işte ufrasa falan deyip gülmeye başladı.

Then my great-aunt started laughing, saying "well, if that's the case, then that's the case."

Aklında iki soru.

You have two questions in mind.

Bir soru belirdi.

A question arose.

Ufrasa kimdi ve neden teyzemi çuvala attırdı?

Who was Ufrasa and why did she have my aunt thrown into a sack?

Meğersem ufrasa Ege yüresinde batil inançları verilen azmış.

It turns out, in the Ege region, there are rampant superstitions that have been given.

Ege bölgesindedir herhalde diye tahmin yürüttük çünkü internette yaptığım kısa araştırmanın sonucunda asla böyle bir kelimeye rastlamadım.

I guess it's in the Aegean region because as a result of my brief research on the internet, I never came across such a word.

Eğer başka yerlerde de kullanılıyorsa Google'ın cahili yüzünden böyle söyledim bilesiniz.

If it's being used elsewhere, know that I said this because of Google's ignorance.

Simite gevrek dediğimiz gibi batil inancı ufrasa dememiz beni pek şaşırtmadı doğrusu.

It didn't really surprise me that he referred to the crunchy simit as a baseless belief, to be honest.

Neyse.

Anyway.

Gelelim teyzemin hikayesine.

Let's come to my aunt's story.

Teyzem çocukken 4-5 yaşlarındayken çok mızmız bir kız çocuğuymuş.

My aunt was a very fussy little girl when she was about 4 or 5 years old.

Sürekli anneannemin peşinde mızmız gezermiş.

He used to whine constantly behind my grandmother.

Zaten kendisi ailenin son çocuğu.

She is already the youngest child of the family.

Tekne kazıntısı planda olmayan bir çocuk artık bundan mıdır nedendir bilmiyoruz ama pek mızmızmış.

We don't know if it's because of an unplanned boat scratch or something else, but the child seems quite whiny.

Ve anneannem de tarlada çalışıyor.

And my grandmother is also working in the field.

İnek sığıyor artık ne varsa yapıyor köy yerinde.

The cow is fitting in, doing whatever it can in the village.

Bir yandan da bu mızmız kız çocuğunu ehlemeye çalışıyor.

On the one hand, he is trying to manage this whiny little girl.

Yine teyzemin anneannemin darladığı bir kız.

Again a girl that my aunt and grandmother are bothering.

Bir günde anneannem yetti artık bu çocuğun mızmızlığı diye söylenirken bunu duyan eltisi parantez içinde akrabalık terimlerinden asla anlamıyorum aklını da tutamıyorum o yüzden elti deyip geçeceğiz.

One day my grandmother said, "I've had enough of this child's whining," and hearing this, his sister-in-law (I don't understand the kinship terms at all and I can't keep track of them, so we will just call her sister-in-law) responded.

Sen dur ben biliyorum bunun çözümünü demiş ve teyzemi bir kedi yavrusu gibi tutup boş bir çuvalın içine atmış.

"You wait, I know the solution to this," he said and picked up my aunt like a kitten and threw her into an empty sack.

Sonra da çuvalı sırtına atarak başlamış yürümeye.

Then he started walking by throwing the sack onto his back.

Anneannem de hiç itiraz etmeden onun peşinden yürümüş.

My grandmother also followed him without any objection.

Teyzem tabi çığlık kıyamet.

My aunt, of course, it's a scream and a riot.

Sonra da yol ağzına bırakıvermiş.

Then he just left it at the crossroads.

Teyzem öyle çuvalla sanki gerçekten kedi yavrusunu bırakırmış gibi.

My aunt acts as if she would really leave a kitten in a sack.

Ve anneannemle beraber eltisi hiç arkalarına bile bakmadan yürümeye başlamışlar.

And my grandmother and her sister-in-law started walking without even looking back.

Tabi teyzem kıyamam ne kadar korktuysa hiç ses çıkmadan tıpış tıpış arkalarından yürümeye başlamış.

Of course, my aunt couldn't bear it; she must have been so scared that she started to tiptoe behind them without making a sound.

Hikayenin sonuna o günden sonra bir daha hiç mızmızlanmadım diye gülerek ekledi teyzem.

My aunt added with a laugh that since that day, I never whined again.

Bu batıl inançlarla çocukların bir şeylerden vazgeçirilmesine dair dinlediğim ilk hikaye değildi elbette.

This was certainly not the first story I had heard about children being made to give up on things due to these superstitions.

Ama en gaddarcı olanıydı diyebilirim.

But I can say it was the cruelest.

Tırnak yemesin diye acı sürülen tırnaklar.

Nails that are coated with bitter substances to prevent nail-biting.

İşte pipisiyle oynayan erkek çocuğuna bak senin pipini yakarım diye tehdit edilmesi.

Look at the boy playing with his penis being threatened with "I'll burn your penis."

Korkan çocuğu daha da korkutmak ister gibi damağın düşmesin diyerek ağzına parmak tokmak.

It seems like you want to use your fingers to poke in the child's mouth as if trying to frighten the scared child even more, so that their palate doesn't drop.

Çocuklar yatakta yemek yemesin diye kırıntı düşen yatağa şeytan gelir denmesi gibi bolca örnek sayabilirim.

I can give many examples, like saying that the devil comes to the bed when children eat in bed because of the crumbs that fall on the bed.

Eminim sizin de bunlara benzer hikayeleriniz vardır.

I'm sure you have similar stories as well.

Batıl inançlarla ilgili yaptığım araştırmada şöyle bir yazıya rastladım hatta.

In my research on superstitions, I even came across such an article.

Dünyada...

In the world...

13 sayısının uğursuz olduğu inancı çok yaygın biliyorsunuz.

You know that the belief that the number 13 is unlucky is very common.

Bazı ülkelerde evlerin kapılarına 13 numarası verilmiyor.

In some countries, the number 13 is not assigned to house doors.

Bu inanç bir fobi yani bir çeşit korku hastalığı olarak da kabul ediliyor.

This belief is also considered a phobia, or a type of anxiety disorder.

Ve adına da triskaidekofobi deniyor.

And it is also called triskaidekaphobia.

İnanılmaz zor telaffuzu umarım yanlış telaffuz etmemişimdir.

Incredibly difficult to pronounce, I hope I haven't pronounced it wrong.

Yani Yunanca'da 3, 10 ve fobi sözcüklerinden oluşuyor.

So it consists of the words for 3, 10, and phobia in Greek.

Sözcüye yazılı kaynaklarda da ilk kez 1911'de yer verilmiş.

According to Sözcü, it was first mentioned in written sources in 1911.

Hz. İsa...

Jesus Christ...

Hz. İsa'nın çarmıha gerilmesinden önceki son yemeğinde toplam 13 kişi bulunuyordu.

There were a total of 13 people at the last meal before the crucifixion of Jesus Christ.

İsa ve 12 havari.

Jesus and the 12 apostles.

Sonraları 13 sayısını çağrıştıran bu sayının geçtiği her şey lanetli, kötü, korkunç olarak nitelendirilmeye başlandı.

Later on, everything associated with this number, which evokes the number 13, started to be described as cursed, bad, and terrible.

İbranilere göre 13 sayısının uğursuz olmasının nedeni İbrani alfabesinin 13. harfinin mavet, ölüm sözcüğünün ilk harfi olan me olmasıydı.

According to the Hebrews, the reason the number 13 is considered unlucky is that the 13th letter of the Hebrew alphabet is "mem," which is the first letter of the word "mavet," meaning death.

Hamur abi kanunları listesinde ise 13 sayısı atlanmıştı.

The number 13 was skipped in the list of dough uncle laws.

Kimi ülkelerdeki birçok otel müşterisi 13 numaralı odada kalmayı reddeder.

In some countries, many hotel guests refuse to stay in room number 13.

Bu nedenle kimi otellerde oda numaraları 12, 12a, 14 olarak devam eder.

For this reason, in some hotels, room numbers continue as 12, 12a, 14.

Kimi toplumlarda ise 13 sayısının uğruna inanılıyor.

In some societies, the number 13 is believed to be lucky.

Örneğin Meksika'da, Celtic ve German toplumlarında bu sayı genelin tam tersine önemli, kutsal ve şans getiren bir sayı olarak görülüyor.

For example, in Mexico, this number is seen as significant, sacred, and bringing luck in contrast to the general perception in Celtic and German societies.

İslam dünyasında da genel inanışın aksine 13 rakamına...

In the Islamic world, contrary to general belief, the number 13...

...ayrı bir değer veriliyor.

...a separate value is being given.

Müslümanlar için önem taşıyan bazı önemli tarihlere ait rakamların toplamının 13 çıkması bunun nedeni olarak gösterilebilir.

The sum of the numbers associated with some important dates significant to Muslims totaling 13 can be pointed out as the reason for this.

Örneğin Hz. Muhammed'in doğduğu yıl 571 tarihi de bu örnekler arasında yer alıyor.

For example, the year 571, when Prophet Muhammad was born, is also among these examples.

Yolda kara kedi görülmesi ve merdiven altından geçilmesi de uğursuzluk olarak görülüyor.

Seeing a black cat on the road and passing under a ladder is also considered bad luck.

Siz de biliyorsunuz ki.

You know it too.

Eski Mısır'da herhangi bir üçgenin içinden geçmek...

In ancient Egypt, passing through any triangle...

...inanca görülmektedir.

It is seen in belief.

Bu düşünceye göre Tanrı'nın kutsal alanını işgal etmek anlamı taşıyormuş.

According to this thought, it signifies occupying God's sacred space.

Bu sebeple insan cezalandırılabilirmiş hatta.

For this reason, a person can even be punished.

Duvara dayanan merdivenin de bir üçgen oluşturması ve altından birisinin geçmesi de Tanrı'nın kutsal alanını işgal etmek anlamına geleceği için tehlikeli sanılıyormuş.

It was considered dangerous because a ladder leaning against the wall forming a triangle and someone passing underneath it would mean invading God's sacred space.

Bu düşünce giderek yaygınlaştı.

This thought has become increasingly widespread.

Hatta bildiğiniz üzere Müslüman bir toplum olan bizle de merdiven altından geçmenin hala uğursuzluk getirdiğine inanılıyor.

In fact, as you know, it is believed that passing under a ladder still brings bad luck for us, a society that is Muslim.

Batılı inançlar toplumdan topluma farklılık gösterdiği gibi aynı eylemlerin farklı inanışlara mal edildiğini de görebiliyoruz böylece.

Just as Western beliefs vary from society to society, we can also see that the same actions are attributed to different beliefs.

Geçmişten gelen ve toplumsal olarak bağlandığımız bu inançları günümüzde de devam ettirdiğimizin bir örneği de 2023 yılında doktorun çözemediğini çözer diye düşünüp parmak ucunda yürüyen iki yaşındaki kuzenimin kızını da bu meşhur eltiğe götürmüş olmalarını örnek verebiliriz diye düşünüyorum.

An example of how we continue to uphold these beliefs, which come from the past and to which we are socially connected, can be seen in the fact that they took my two-year-old cousin's daughter, who walks on her toes thinking that a doctor cannot solve her issue, to this famous healer in 2023.

Allah'tan bu sefer bir çuvalın içine atma vakası yaşanmamış.

Thank God this time there hasn't been a case of being thrown into a sack.

Teyzemin yaşadığı bu travmatik olayı düşünürken acaba onda ne gibi izler bıraktığını merakıyla kendi kendime düşünmeye başladım.

While thinking about this traumatic event that my aunt experienced, I started to wonder what kind of marks it might have left on her.

Tabi hikayeler bu kadar değildi.

Of course, the stories were not just this.

Eskilerin genel lafı bizim zamanımızda çocuk bakmak ne kolaydı işte salardın çayla mevlam kayıra kızını dövmeyen dizini döver gibi söylemlerden de anlayabileceğimiz üzere çocuk bakmak bir tutağım umursamama.

The general saying of the old ones is that in our time, taking care of children was so easy; you would just let them be and everything would work out, like saying "the one who doesn't hit his daughter hits his own knee." As we can understand from these expressions, taking care of children is a kind of indifference.

Çocuk bakmak bir tutağım umursamama.

Taking care of a child is a matter of not caring.

Biraz şiddet biraz da sevgi karıştırılarak elde ediliyordu.

It was achieved by mixing a bit of violence with a bit of love.

Tarlada çalışan anneannem çocuklara vakit ayıramadığından daha doğrusu öyle bir çabası da olmadığından çünkü o zaman çocuk zaten böyle bakılıyordu.

My grandmother, who worked in the field, did not have time for the children, or rather, she didn't even make an effort for it because at that time, children were simply looked after like this.

Anlayacağınız kendi kendine büyümüş annemler.

What you can understand is that my parents grew up on their own.

Ehaliyle büyük kardeşin üstündeki yük de fazla olmuş.

The burden on your older brother has also become too much with the family.

Canım anneciğim küçücük yaşta ev temizliği, yemek, çamaşır ne gerekiyorsa hepsini öğrenip yapmaya başlamış anneanneme yük olmamak için.

My dear mother started to learn and do everything necessary for house cleaning, cooking, and laundry at a very young age, so as not to be a burden to my grandmother.

Kendisi sonra da bunun ne kadar yaşadığını bilmiyor.

He doesn't even know how long he has lived afterwards.

Yanlış olduğunu bilse de benzer beklentilere benim üzerimde de kapılarak aynı becerileri sergilememi bekledi ne yazık ki.

Unfortunately, even though he knew it was wrong, he expected me to exhibit the same skills by being swept up in similar expectations.

Ev işlerinden nefret etmemin sebeplerinden biri bu olabilir diye düşünüyorum.

I think this might be one of the reasons I hate housework.

Annem kesin şu an pasaklılığını nasıl da kurt buluyor diyordur içinden.

My mom is probably thinking right now how she manages to look so messy.

Yanlış olduğunu bile bile yaptığımız yanlışlar gibi de değil aslında bu durum.

This situation is not even like the mistakes we make knowing they are wrong.

Uzaklaştığını, farklı olduğunu sanmanın delüzyonu bence.

I think it's the delusion of thinking you are distant and different.

Annemin kendi annesinden çok farklı olduğunu düşündüğü o andaki yanılsaması

The illusion she had at that moment that her mother was very different from her own mother.

aslında annesine en yakın olduğu nokta belki de.

It is perhaps the point where she is closest to her mother.

Hepimiz de aşağı yukarı böyle olduğunu düşünüyorum.

I think we all feel that way to some extent.

Kaçtığımız travmalar, asla dediğimiz ebeveyn davranışları, ben kimseye benzemiyorum diyerek kendimizi soyutladığımız sülalemiz buna bir örnek olabilir.

The traumas we escape from, the parental behaviors we say we would never exhibit, and our family from which we isolate ourselves by saying I don't resemble anyone may be an example of this.

Bu aile tatilinde ergen kuzenimle de vakit geçirme fırsatım oldu.

I had the opportunity to spend time with my teenage cousin during this family vacation.

Bu süre zarfında kendi ergenliğimi bolca hatırlayarak güldüm.

During this time, I laughed a lot by remembering my own adolescence.

Bence ergenlik mükemmel bir şey.

I think adolescence is a wonderful thing.

Yani ergenliği yaşayan için öyle.

So it's like that for someone going through adolescence.

Etrafında buna maruz kalan yetişkinler içinse gerçek bir kabus.

For adults who are subjected to this around them, it is a true nightmare.

Ergenliğin en güzel yanlarından biri en doğruyu sizin bildiğinizi düşünmeniz.

One of the best aspects of adolescence is thinking that you know the truth best.

Sizden yaşça büyük ve tecrübeli insanların söyledikleri asla doğru olamaz.

What older and experienced people say can never be true.

Çünkü onlar sizin gözünüzde yeterince havalı değildir.

Because they are not cool enough in your eyes.

Ve havalı olmayan insanların söylediği şeyler de doğru olsa bile bu doğru eylemleri gerçekleştirmek seni kul biri yapmayacaktır.

And even if the things said by non-cool people are true, carrying out these true actions will not make you a humble person.

Teyzemlerle ettiğim soru.

The question I asked my aunts.

Teyzemlerle ettiğim sohbetlerin ve eskilerin yad edilmesinin devamında

In continuation of the conversations I had with my aunts and reminiscing about the past.

Unuttuğum ya da hatırlamak istemediğim için belki de çok geride bıraktığım bazı şeyler gün yüzüne çıktı.

Perhaps because I forgot or didn't want to remember, some things that I left far behind have come to light.

Küçük teyzem çok bakmış bana.

My little aunt has taken care of me a lot.

Buna dair bir hikaye anlatmaya başladı.

He started to tell a story about this.

3-4 yaşlarındayken annem dedemin otelini devralmış ve onu işletmeye başlamış.

When I was around 3-4 years old, my mother took over my grandfather's hotel and began to operate it.

O sırada bana küçük teyzem bakmış hep.

At that time, my little aunt was always looking at me.

Babam zaten yok işte Ankara'da çalışıyor.

My father is not here; he is working in Ankara.

Sonrasında da müfettişlik sınavlarına çalışmak için Ankara'ya döndüğünde de beni büyük teyzemin yanına yollamış rahat ders çalışabilmek adına.

Later, when he returned to Ankara to prepare for the inspector exams, he sent me to stay with my great-aunt so I could study comfortably.

Anneyle ilk ayrılışımı hatta o yaştaki bir çocuk gözünden bakarsak anne tarafından ilk terk edilişimi o zaman yaşamışım.

I experienced my first departure from my mother, or rather my first abandonment by my mother, even when looking at it from the perspective of a child of that age.

Burada annemi suçlamıyorum.

I am not blaming my mother here.

Ne de olsa o da çok genç, mutsuz bir evlilik içinde kendi ayakları üzerinde durmaya ve hayata tutunmaya çalışan bir kadındı.

After all, she was also a very young woman trying to stand on her own feet and hold onto life in an unhappy marriage.

O anda en doğru olduğunu düşündüğü neyse onu yaptı.

At that moment, he did what he thought was the right thing.

Hepimiz gibi.

Like all of us.

Hayat aslında o anlardan ibaret değil mi?

Isn't life actually made up of those moments?

Hani o anı kurtarmak için verdiğiniz kararların birleşimi gibi sanki.

It feels like a combination of the decisions you made to save that moment.

Teyzelerimin anlattıkları tabii ki annemin beni bırakışı üzerine değildi.

What my aunts told me was, of course, not about my mother letting me go.

Birisi kendisi çocukken nasıl bana baktığını, diğeri ise asla yemek yemeyen bana nasıl yemek yedirmeyi başardığının hikayesini anlatıyordu aslında.

One was actually telling the story of how he looked after me when he was a child, and the other was recounting how he managed to get me to eat when I never ate at all.

Hatta bu hikayeyi kısaca anlatmak istiyorum.

I actually want to briefly tell this story.

Ben büyük teyzenin yanına gittiğimde,

When I went to my aunt's house,

4-5 yaşlarına kadarken asla yemek yemeyen çok cılız bir çocukmuşum.

I was a very thin child who never ate until I was around 4-5 years old.

Ve teyzem bana bir türlü yemek yediremiyormuş.

And my aunt couldn't get me to eat no matter what.

Bir gün işten dönen aslı bayan işten yine yemek yedirmek için peşimde koşan teyzem görünce,

One day, when Aslı was returning from work and saw her aunt who was again chasing after her to feed her,

sen dur bakayım deyip muhtemelen boyu benden büyük olan peluş ayıyı karşısına alıp yemek yedirmeye çalışmış.

He probably said "wait a minute" and tried to feed the stuffed bear, which is probably taller than me, in front of him.

E haliyle bu peluş ayıyı da yemeği yemeyince,

Naturally, since he didn't eat the meal, this plush bear too...

sen misin yemeği yemeyen deyip her yemeği yemediğinde bam güm vurmuş ayıya.

Are you the one who hasn't eaten the meal, saying that every time you don't eat, you've hit the bear bam-gum?

E bunu gören ben de teyzemin ağzıma tıktığı yemekleri sesim tıkladı.

And seeing this, the food my aunt had stuffed in my mouth clicked in my throat.

Yemekleri sesim çıkmadan yemişim.

I've eaten the food without making a sound.

Hatta annemin yanına geri döndüğümde kilo aldığımı gören herkes şok geçirmiş.

In fact, everyone who saw me when I returned to my mother was shocked to see that I had gained weight.

Benim çocukluğuma dair kendi hafızalarında yer eden anıları anlatıyorlardı onlar.

They were sharing the memories that were etched in their own minds about my childhood.

Bense her zaman yaptığım gibi her hikayenin altında yatan, gizlenen hikayeleri bulmaya çalışıyordum.

But as always, I was trying to find the hidden stories underlying each narrative.

Şimdi geriye baktığınızda o yıllarda olmuş iyi kötü hiçbir şeyi değiştiremezsiniz.

Now that you look back, you can't change anything good or bad that happened in those years.

Burasından bakınca,

Looking from here,

o zaman kurcalamanın ne anlamı var ki?

Then what’s the point of meddling?

deyip geçebilirsiniz.

You can just say that.

Ama asıl mesele şu andaki sizi iyi etmek hali hazırda.

But the main issue is to make you feel good right now.

Geçmişe gidip o çocukla konuşamam.

I can't go back in time and talk to that child.

Ama o çocuk şu an buradaymış gibi onu yani beni mutlu edecek, iyi edecek şey neyse onu bulmaya ve yapmaya çalışabilirim.

But that child, as if he is here right now, I can try to find and do whatever will make him, or me, happy and well.

Bu bana terapistimin tavsiyesiydi.

This was my therapist's advice.

En son yaptığımız seansta bana çocukken yaşadıklarınızı değiştiremeyiz ama size şu an neyin iyi geleceğini bulabiliriz dedi.

In the last session, she told me that we cannot change what you experienced as a child, but we can find out what would be good for you right now.

Çocukken alışveriş merkezine gitmeyi,

Going to the shopping mall as a child,

bu standlarından rengarenk şekerler alıp onları yiyerek oyuncakçı gezmeyi çok sevdiğimi söyledim.

I said that I really loved going to toy stores, buying colorful candies from their stands, and eating them.

Terapistimin tavsiyesi zaman zaman bunları o çocuk yanımdaymış gibi yapmam oldu.

My therapist's advice was to sometimes act as if that child part of me was present.

Yani benim bunu hali hazırda yapıyor olmam dışında bir problem yoktu.

So there was no problem other than the fact that I was already doing this.

Tabi onun kastettiği tek şeyin alışveriş merkezinde elinde şekerle gezen 26 yaşında bir kız olduğunu zannetmiyorum.

Of course, I don't think what she meant was just a 26-year-old girl wandering around the shopping mall with candy in her hand.

En azından sadece o değildir diye düşünüyorum.

I think it is at least not just that.

Tabi bu konu burada bahsettiğim kadar kolay gelmesin size çünkü bence hiç değil.

Of course, don't let this topic seem as easy as I mentioned here, because in my opinion, it is not at all.

Zamanında hayatın ona çocuk olması için müsaade etmediği kişiler daha iyi anlayacaktır şimdi söyleyeceğim şeyi.

The people whom life did not allow to be a child in due time will better understand what I am about to say now.

Bu kişiler enakları olduğu zamanda bile yeteri kadar şımaramamış, istediği olmadı diye yerlerde tepinememiş,

These people, even when they had enough, couldn't be spoiled enough, couldn't throw tantrums on the ground just because they didn't get what they wanted.

sadece çocukça problemleriyle uğraşmaktan fazlasıyla karşı karşıya kalmış kişiler için uygulaması gerekiyor.

It needs to be implemented for individuals who have been confronted with more than just childish problems.

En hakkınız olduğu yani aslında olması gereken olduğu zamanlarda yardım istemeyi değil kendi kendinize halletmeyi öğrendiyseniz eğer şimdi kazık kadar olmuş hallerinizle nasıl yardım isteyeceksiniz ki?

If you have learned to handle things by yourself instead of asking for help at times when you actually had the right to do so, how will you ask for help now with your grown-up selves?

Bu yardım kelimesi gözünüze çok ağır, büyük geliyor olabilir.

This word "help" may seem very heavy and large to you.

Keza bana öyle geliyor.

It seems that way to me too.

Ama aslında bu yardım sizin için ufacık bile olsa, maddi manevi neye ihtiyacınız varsa,

But actually, even if this help is tiny for you, whatever material or spiritual needs you have,

kendiniz yapabilecek bile olsanız öğü beyinlerinizden yardım istemeniz olabilir.

Even if you can do it yourself, you may need to ask for help from your brains.

Öğü beyin olarak gördüğünüz kişi her kimse ya da.

Whoever the person you see as a brain is.

Şimdi siz de düşünün derim.

I would say you should think about it too.

Sizin çocukken yapmayı en sevdiğiniz şey neydi?

What was your favorite thing to do when you were a child?

Şimdi geriye dönüp baktığınızda o kendinizi en mutlu hissettiğiniz anlar nelerdi?

What were the moments when you felt the happiest when you look back now?

Bir düşünün ve eğer imkanınız varsa onları yine yapın.

Think about it, and if you have the chance, do them again.

Evet artık yetişkin olabilirsiniz, bir şirkette CEO olabilirsiniz, ciddi işler yapıyor olabilirsiniz.

Yes, you can now be an adult, you can be a CEO in a company, you may be doing serious business.

Ya da hala serserilik peşinde koşuyor olabilirsiniz.

Or you might still be chasing after a wild life.

Evliya da boşanmış olabilirsiniz, çocuğunuz olabilir.

You may also be divorced, you may have a child.

Kendinize eklediğiniz ya da çıkardığınız hiçbir şey o içinizdeki çocuğu yine mutlu etmenize engel değil.

Nothing you add or remove from yourself prevents you from making that child inside you happy again.

Şimdi benden size, aslında terapistimden bize bir tavsiye.

Now I have a piece of advice for you from my therapist.

Küçükken o en mutlu olduğunuz zamanları düşünün ve o zamanları size hissettirecek en yakın şey neyse onu yapın.

Think about the happiest moments from your childhood and do the closest thing that makes you feel like those times.

O küçük çocuğun kaybedecek hiçbir şey yok.

That little child has nothing to lose.

Bu bölümün de sonuna geldik.

We have come to the end of this section as well.

Sevgiyle kalın dostlar.

Stay with love, friends.

Sonraki bölümde görüşmek üzere.

See you in the next section.

Ayrıca lütfen beni takip etmeyi unutmayın.

Also, please don't forget to follow me.