5-Hayatı Romantize Etmek

İzlediğiniz için teşekkürler.

Thank you for watching.

Neyse, neyse.

Anyway, anyway.

Ben mi gireyim?

Shall I go in?

Ben şeyden, direkt yani bölümün neyle alakalı olacağından ufak bir bahsetmek istiyorum.

I want to briefly mention what the section will be about.

Bugün bir tık böyle out of concept'i konu hakkında konuşacağız.

Today, we will talk about this concept a bit out of context.

Hayatı romantize etmek.

Romanticizing life.

Aslında bu hem Nur'un hem benim çok fazla yaptığım bir şey.

Actually, this is something that both Nur and I do a lot.

Yani Instagram hesaplarımızı takip ediyorsanız özellikle görüyorsunuzdur.

So if you're following our Instagram accounts, you probably see it especially.

Özellikle de senin hesap.

Especially your account.

Yani benimkinin farklı bir hesabı var da seninki bayağı hani bahsettiğimiz anlamda bence romantize.

So mine has a different account, but yours is quite romanticized in the sense we are talking about, I think.

Aynen öyle.

Exactly.

Ama bu arada bunu da konuşmak, bak bu arada bunu da konuşmak istedim.

But in the meantime, I wanted to talk about this too, you know, I wanted to talk about this as well.

Seninkiyle benimkinin estetiği ikimizi romantize etme şekli birbirinden inanılmaz farklı.

The aesthetics of yours and mine are incredibly different in the way they romanticize us.

Evet.

Yes.

Bunu da konuşacağım.

I will talk about this too.

Evet konuşalım.

Yes, let's talk.

Çok farklı.

Very different.

Bende şey var bak, şey bendeki birazcık salaşlık ve hayatın akışı içerisindeki romantize,

I have a thing, you see, it's a bit of casualness in me and the romanticism within the flow of life.

seninki uğraşılmış estetik bir romantize.

yours is a worked-on aesthetic romanticization.

Aslında hiç uğraşılmış değil biliyor musun?

Actually, it hasn't been worked on at all, you know?

Öyle görünüyor ama hiç değil.

It seems that way, but it’s not at all.

Yani şöyle, ben işte romantize etme konusuna bak yavaştan giriyoruz direkt.

So here’s the thing, I mean we are slowly getting into the subject of romanticizing directly.

Yani şöyle, yani ben bu romantize etme furyasının bir tık mesela şu Pinterest that girl şeyi var ya,

So, here's the thing, I mean this trend of romanticizing, for example, there's this Pinterest "that girl" thing, right?

ondan birazcık geldiğini düşünüyorum.

I think a little bit of it came from him.

Herkes böyle bir o Pinterest'teki o kız olmaya çalışıyor falan.

Everyone is trying to be like that girl on Pinterest or something.

Ve bir tık da bence şeyden geldi bu, Emma Chamberlain'den.

And I think this came from a click from Emma Chamberlain.

Katılıyor musun bana burada?

Are you joining me here?

Yani katılıyorum çünkü hani bir de onun sesleri, podcastindeki alıntılar o kadar fazla videoların üzerine konulup,

I mean, I agree because, you know, the sounds of it, the quotes from the podcast are placed so much over the videos.

reallar çekiliyor ki hani.

The reels are being pulled, you know.

Gerçekten o furyanın başlangıcı Emma olabilir.

It could really be Emma who is the beginning of that frenzy.

Bu arada bir şey, araya bir şey diyerek girmek istiyorum.

By the way, I want to interrupt by saying something.

İşte o kavanozda su içmek falan.

It's like drinking water from that jar.

Ben bu arada kavanozda soğuk kahve içtim.

In the meantime, I drank cold coffee from a jar.

Neyse, bu arada bir şey diyeceğim.

Anyway, I will say something in the meantime.

Öncelikle ben bir romantize etmenin tanımını vermek istiyorum araya girerek.

Firstly, I would like to provide a definition of romanticizing by interjecting.

Çünkü hani ne olduğunu anlamamış olabilirsiniz.

Because you might not have understood what it is.

Çünkü ben de öykü bana ilk dediğinde şey dedim.

Because when the story first told me, I said something.

Okey aklıma bir şey geliyor mu acaba, düşündüğüm şey mi?

Okay, I wonder if something is coming to my mind, is it what I'm thinking?

Romantize etmek aslında bir şeyi ya da bir kimseyi, bir olayı, geçmişi ya da geleceği.

To romanticize is actually to idealize something or someone, an event, the past, or the future.

Gerçekte olduğundan daha iyi olarak kurgulamak.

To contrive it to be better than it actually is.

Ama bunu günümüze uyarlarsak nasıl bir şey oluyor?

But how does it translate to our present day?

İşte Pinterest'te ya da Instagram keşfetinizde gördüğünüz, işte o böyle estetik fotoğraflar,

Here are those aesthetic photos you see on Pinterest or your Instagram explore feed.

işte bir kahve fotoğrafı, ne bileyim mum yakmak, işte kitabını açmak.

Here's a photo of a coffee, I don't know, lighting a candle, just opening your book.

Bunlardan bahsediyoruz.

We are talking about these.

Romantize etmekten kastımız tamamen bu.

What we mean by romanticizing is completely this.

Evet, sana geri paslıyorum sözü.

Yes, I am passing the word back to you.

Bu arada ellerini bağlayacağım artık.

In the meantime, I will tie your hands.

Ya!

Oh!

Bir şey diyeceğim.

I have something to say.

Her bölümde, her bölümde arkada.

In every section, behind every section.

Elleri durmuyor mu?

Aren't his/her hands stopping?

Her bölümde arkada.

Behind every episode.

Sürekli arkadan bir hışır hışır bir ses geliyor ya.

There's a constant rustling sound coming from behind.

Ya ben konuşurken mimik yani.

Well, I mean facial expressions while I talk.

Sen aslında İtalyanmışsın.

You are actually Italian.

Why not?

Neden olmasın?

Hani gerçekten çok fazla elimi falan mimiklerimi kullanıyorum.

I really use my hands and facial expressions a lot.

Ve bütün bölümlerde arkada şey sesi var, şu.

And there is a sound in the background in all the sections, like this.

Şu falan hani.

You know, like that.

Şu an kulaklıkla dinleyenlerden huzur diliyoruz.

We wish peace to those listening with headphones right now.

Neyse artık.

Anyway.

Konuya direkt geri dönecek olursam.

If I return directly to the subject.

Yani şöyle, bence iki şekle ayrılıyor bu.

So, I think it can be divided into two forms.

Bir uğraşılmış romantize etmek var.

There is a tendency to romanticize it.

Bir de uğraşılmamış, salaş romantize etmek var gibi geliyor bana.

It also feels like there is an unbothered, shabby romance to it.

Ve şöyle, mesela hani o Pinterest'teki o kızı görüyorsun, tamam.

And so, for example, you see that girl on Pinterest, okay.

Şu an hani oradan buradan konuşuyoruz sürekli ama bence bağlamı anlayacaksınız o noktada.

Right now, we're constantly talking about this and that, but I think you'll understand the context at that point.

O Pinterest'teki o kızı görüyorsun ve hani şey diyorsun ya gerçekten.

You see that girl on Pinterest and you know, you're like, really.

Neden benim odam, neden benim evim bu kızın evi gibi değil?

Why is my room, why is my house not like this girl's house?

Bir yandan bence bu hayatı romantize etme olayı insanı çok şeye itiyor.

On one hand, I think romanticizing this life pushes a person towards many things.

Nasıl desem?

How can I say it?

Kendini çok yargılamaya.

Don't judge yourself too harshly.

Yani neden benim hayatım öyle değil?

So why isn't my life like that?

Kıyaslamaya.

To the comparison.

Evet, kıyaslamaya.

Yes, to the comparison.

Neden benim hayatım bu şekilde değil diye düşünmeye itiyor.

It makes me wonder why my life isn't like this.

Ve bence hani çok sağlıksız bir düşünce yapısı kesinlikle.

And I think it is definitely a very unhealthy mindset.

Ve bence bu da en sonunda şeyi doğurdu gibi geliyor bana.

And I think this eventually gave birth to something.

Salaş romantize etmeyi.

Don't romanticize the shabby.

Bence bu doğurdu.

I think this gave birth.

Anlatabiliyor muyum?

Can I explain it?

Mesela şimdi ben gidiyorum.

For example, I am going now.

Diyorum ki benim işte mutfağım, benim salonum neden o kızın evi gibi değil?

I'm saying, why isn't my kitchen, my living room like that girl's house?

Neden o kızın salonu gibi değil?

Why isn't it like that girl's living room?

Vesaire.

Et cetera.

Anca böyle kendi hayatımı şu şekilde romantize edebiliyorum.

I can only romanticize my life this way.

Sanki bir sanat filminin içindeyim.

It feels like I am inside an art film.

Anca o zaman.

Only then.

Hani o soba detayı.

What about that stove detail?

Anlatabiliyor muyum?

Can I explain?

Evet, yani böyle bir sanat filminin içindeymiş gibi hissettiğim zaman kendimi anca o zaman romantize edebiliyorum.

Yes, I can only romanticize myself when I feel like I'm within such an art film.

Anca öyle bir filmin içine sokabiliyorum yani.

I can only put you into such a movie, I mean.

Anlatabildim mi?

Did I manage to explain?

Evet, yani aslında şöyle.

Yes, actually it's like this.

Konuya birazcık böyle ortadan girdik gibi hissettim ben.

I felt like we kind of jumped into the topic a bit randomly.

Evet.

Yes.

Niye öyle oldu?

Why did it happen that way?

Ben de bilmiyorum.

I don’t know either.

Çünkü biz bölüm öncesinde konuştuk birazcık o yüzden.

Because we talked a little bit before the section, that's why.

Evet ya, onu birazcık sanki yapmamamız gerekiyordu.

Yes, we kind of shouldn't have done that.

Ya şöyle mesela bu arada bu bölümü çekerken bile işte benim elimde...

Well, for example, even while shooting this section, I have...

Burada böyle yeşil çayım var.

I have green tea here.

Bu arada biraz kafein tüketimimi azaltmaya çalışıyorum.

In the meantime, I'm trying to reduce my caffeine intake a bit.

Yanında mum yanıyor.

There is a candle burning next to you.

Bir saat.

One hour.

Öğlen 12 hani.

Where is noon 12?

Evet.

Yes.

Alakasız.

Irrelevant.

Ama o kadar iyiliklerimizi işlemiş ki aslında belki bulunduğumuz ortamı estetikleştirmeye ve orada bulunan şeyleri göze hitap eder şekilde düzenlemek o kadar içimize işlemiş ki maalesef öğlen 12'de bile mum yaktırıyor size.

But the way he has absorbed our kindnesses is such that perhaps beautifying our environment and arranging the things there in a visually appealing way has become so ingrained in us that unfortunately, even at noon, it makes you light a candle.

Aynen öyle.

Exactly.

Açıklandık.

We have been revealed.

Sen dedin ya az önce bir sanat filminin içinde hissediyorum diye.

You just said you feel like you're inside an art film.

Ya şunu fark ettim.

I noticed this.

Aslında bir sanat filmi izlediğimizde de gerçekten çok iyi sinematografiye sahip bir film izlediğimizde çok etkileniyoruz.

In fact, when we watch an art film, we are also greatly affected when we watch a film with really good cinematography.

Ama hayatlarımızın o şekilde olmadığını fark ediyoruz.

But we realize that our lives are not like that.

Ya da hayatlarımızın hiçbir zaman o işte real'daki, instagram real'daki o aşırı estetik olmadığını fark ediyoruz.

Or we realize that our lives have never been as overly aesthetic as those on Instagram Reels.

Ve bu bizi maalesef kötü hissettiriyor, eksik hissettiriyor.

And this, unfortunately, makes us feel bad, makes us feel inadequate.

Kıyas yönüne gidiyoruz.

We are heading towards comparison.

Bunun tabii ki sosyal medyanın etkisi çok büyük bu noktada.

Of course, the impact of social media at this point is very significant.

Ve şunu fark ettim aslında biz bunu yaparken de kendimizi bir film karakteri gibi hayal ediyoruz.

And I've noticed that while we do this, we actually imagine ourselves like a movie character.

Yani işte kalkıyoruz mumumuzu yakıyoruz.

So, we get up and light our candle.

Kahvemizi içiyoruz.

We are drinking our coffee.

İşte kitabımızı okuyoruz böyle estetik bir fotoğraf çekiyoruz.

Here we are reading our book and taking such an aesthetic photo.

Evet ya da böyle dışarıya mesela işte tek başına çıkıyorsun tamam mı yemek yiyorsun.

Yes, or for example, you go out alone, right? You eat.

İşte sahil kenarında biraz dolaşıyorsun.

Here you are strolling along the beach.

İşte şey havasına giriyorsun.

You're getting into that kind of mood.

I am the main character.

I am the main character.

Havasına giriyorsun böyle.

You're getting carried away like this.

İşte bence bir tık da şey sıkıntı ya.

I think it’s a bit of a problem, you know.

Hani böyle terapi seanslarına gittiğimizde işte psikologumuzla konuşurken falan hep şey derler ya bize.

You know how they always say to us when we go to therapy sessions and talk to our psychologist?

İşte hayatının baş rolü sensin.

Here is the leading role of your life, you are.

Kimsenin bu rolü çalmasına izin vermez.

He won't let anyone steal this role.

İzin verme.

Do not allow.

Gibi şeyler söylerler ya işte.

They say things like that, you know.

Bence sıkıntı da biraz şey değil mi ya?

I think trouble is a bit of a thing too, isn't it?

Herkesin kendini baş rolü zannetmesi.

Everyone thinks of themselves as the main character.

İnsanın ilişkilerindeki en büyük sıkıntı.

The biggest problem in human relationships.

Ve şey bu arada çok çok yani garip balıntı olacak.

And by the way, it will be a very, very strange reference.

Halsey'nin bir röportajında izlemiştim.

I watched it in an interview with Halsey.

Belki görmüşsündür.

Maybe you've seen it.

Şey diyordu işte 20'li yaşlardaki bir insana ne tavsiye verirsiniz diye soruyorlardı.

They were asking what advice you would give to someone in their 20s.

O da şey diyordu.

He was saying that too.

You're not the main character of everybody's life.

You’re not the main character in everybody’s life.

You're the main character of your own diyordu.

"You are the main character of your own story."

Yani gerçekten bu noktada öyle aslında.

So at this point, it really is like that.

Kendi hayatının başrolü.

The leading role of your own life.

Düsün aslında sadece.

Just think, actually.

Başkasının hayatında başrol olmaya çalışma diyordu.

He said don't try to be the main role in someone else's life.

Evet işte.

Yes, exactly.

O noktada çok yanılıyoruz yani.

We are very mistaken at that point, that is to say.

Aynen öyle ve Halsey'den alıntı vereceğimi hiç düşünmezdim.

Exactly, and I never thought I would quote Halsey.

Ne alaka hani?

What's that got to do with it?

İnsanlık halinde Halsey alıntısı.

A quote by Halsey about humanity.

Evet yani bir de ben bir de şeyi sormak istiyorum sana.

Yes, I also want to ask you something.

Yani sence neden hayatı bu kadar romantize etme ihtiyacı duyuyoruz hepimiz?

So why do you think we all feel the need to romanticize life so much?

Ben bunun özellikle hani şimdi ben bir medya öğrencisiyim ve aslında bizim bazı derslerimizde

I am especially interested in this because I am a media student and actually in some of our courses.

bu işin sosyolojik, psikolojik nedenlerini yani sosyal medya kullanımının sosyolojik, psikolojik nedenlerini ve sonuçlarını öğreniyoruz.

We are learning about the sociological and psychological reasons of this issue, that is, the sociological and psychological reasons and outcomes of social media usage.

Ve orada aslında birçok derste gördüğüm şey aslında bu sosyal medya etkisiyle olmayan bir şeyi oluyor gibi yansıtma eğilimine giriyoruz.

And there, what I actually see in many lessons is that we tend to reflect something that is not influenced by social media as if it is.

Yani şey gibi örneğin mesela az önce bir story paylaştım.

So, like for example, I just shared a story.

İşte laptopum düzenli bir şekilde duruyor kenarda.

Here is my laptop sitting neatly on the side.

Mumum yanıyor.

My candle is burning.

İşte kahvem ya da işte yeşil çayım ortada duruyor.

Here is my coffee or here is my green tea standing in the middle.

Estetik bir fotoğraf.

An aesthetic photo.

Ama fotoğrafı çektikten sonra ben o bilgisayar orduna ulaştım.

But after I took the photo, I reached that computer instead.

Ben o bilgisayar orduna ulaştım.

I reached that computer army.

Ben o bilgisayarı alıyorum ve tam üzerine atıyorum.

I'm taking that computer and throwing it right on top.

Geçiyorum oturuyorum karşısına.

I'm passing by and sitting across from him/her.

Mumum kenarda yanmaya devam ediyor.

My candle continues to burn on the side.

İşte bardak elimde.

Here is the glass in my hand.

Hani orada görünen şey çok düzen bir estetik bir görüntü ama aslında gerçekte olan şey onun arkasında sadece o anı kurgulamak.

What seems to be a very orderly aesthetic appearance there is actually just the manipulation of that moment behind it.

Peki neden bunu yapma eğilimine giriyoruz?

So why do we tend to do this?

Çünkü hepimiz aynı şeyi yapıyoruz ve insan kendini bir yere dahil etmek istiyor.

Because we're all doing the same thing, and a person wants to belong somewhere.

Şu an akımda olan şey bu.

This is what is currently trending.

Hepimiz işte en mükemmel anlarımızı paylaşıyoruz evet.

We all share our most perfect moments at work, yes.

En estetik olan şeylerimizi en güzel sahip olduğumuz en mükemmel şeyleri paylaşmıyoruz.

We don't share our most beautiful things, which are the most perfect things we have.

En güzel sahip olduğumuz en mükemmel şeyleri paylaşmıyoruz.

We do not share the most perfect things we have.

En güzel sahip olduğumuz en mükemmel şeyleri paylaşmaya çalışıyoruz.

We are trying to share the most beautiful and perfect things we have.

İşte bu noktada da aslında bence bu akımın bu kadar yayılmasının sebebi kesinlikle hepimizin bu akıma katılıyor olmamız.

At this point, I actually think the reason for the widespread nature of this movement is definitely us all participating in this movement.

Yani sürü psikolojisi diyorsun.

So you are talking about herd psychology.

Katılıyor olması.

Participation.

Kesinlikle öyle.

Absolutely so.

Ben öyle olduğunu düşünüyorum.

I think so.

Ya ben bir tık da şeyden dolayı olduğunu düşünüyorum bu arada.

I also think it's a bit due to that, by the way.

Bence bir noktada da romantiz etme ihtiyacı duyuyoruz.

I think at some point we feel the need to be romantic.

Çünkü hayat bir noktada gerçekten o şekilde yaşanılabilir oluyor gibi geliyor bana.

Because life seems to me to be truly livable in that way at a certain point.

Yani romantiz etmezsem açıkçası ben hayatımı romantiz etmezsem kafayı yerim.

So, if I don't romanticize, honestly, I'd go crazy.

Çok ciddiyim.

I am very serious.

Yani illa hani romantiz etmekten kastım.

So, I mean, I’m not necessarily talking about romanticizing it.

Bu arada benim romantizmim.

Meanwhile, my romanticism.

Romantiz etme anlayışım seninkinden bir tık farklı.

My understanding of romance is slightly different from yours.

Mumu yakıp işte kahve içip veya işte kitap vesaire o tarz şeyler değil.

It's not about lighting a candle and drinking coffee or reading a book or things like that.

Daha farklı.

More different.

Ama nasıl desem yani yaşadığım duygular yaşadığım olayları da romantiz etmeyi, uçlarda yaşamayı çok seviyorum.

But how can I put it, I really love to romanticize the emotions I experience and to live life on the edge.

Hayır borderline bozukluğum yok.

No, I do not have borderline disorder.

Yani şundan bahsediyorum.

So, I'm talking about this.

Yani mesela acıyı bile romantiz etmek.

For example, even romanticizing pain.

Yani yaşadığın duygu durumu o sırada neyse onu bile romantiz etmek.

So romanticizing the emotional state you are experiencing at that moment.

Mesela örnek vereyim.

For example, let me give an example.

Sevgilinden ayrılıyorsun.

You are breaking up with your partner.

Evet rezalet bir şey.

Yes, it's a disgraceful thing.

Hani romantiz edecek hiçbir tarafın.

There’s no side to romanticize.

Hani kavga gürültü bile ayrılmış olsan.

Even if you have separated with a fight and noise.

Böyle bir film sahnesinde kavga gürültü ayrılan bir çiftin sahnesi geliyor aklıma.

In such a movie scene, a scene of a couple arguing and separating comes to my mind.

Ve onu bile o şekilde romantize edebiliyorum.

And I can even romanticize it that way.

Hani anladın mı?

You know what I mean, right?

Ya da işte birinden hoşlanıyorsun.

Or maybe you like someone.

Platoniksin birine karşı.

You're platonic towards someone.

Hani o ulaşamadığını daha fazla romantize ediyorsun.

You're romanticizing what you can't reach even more.

Kafanda kurguluyorsun.

You're imagining it in your head.

İşte senaryolar kuruyorsun.

Here you are creating scenarios.

Yani şu an baya yani klinik vaka gibi anlaşılacağım.

So right now I will be understood quite like a clinical case.

Anlaşılmaktan korkuyorum.

I am afraid of being understood.

Ama bunu hepinizin yaptığını biliyorum.

But I know that all of you do this.

Bence hepimizde buru hastalığı kesinlikle var öykü.

I think we all definitely have this disease, Öykü.

Ve...

And...

Kimse dile getirmiyor sadece.

No one is just expressing it.

Kesinlikle hepimiz bunu yapıyoruz.

We definitely all do this.

Bak kesinlikle yapıyoruz.

Look, we are definitely doing it.

Dile getirdiğim için kendimi tebrik ediyorum.

I congratulate myself for expressing it.

Buradan.

From here.

Bu arada...

By the way...

Hani bu bende de var.

Well, I have it too.

Çünkü şey diye de düşünüyorum.

Because I also think like this.

Bazen ben ciddi ciddi acıdan zevk alıyorum.

Sometimes I seriously enjoy pain.

Hayır sadomasoşist değilim.

No, I am not a sadomasochist.

Ama oturup kendine entel o şekilde bölüm yazabiliyorum ben.

But I can sit down and write a pretentious section like that for myself.

Yani bazen gerçekten kendimi böyle...

So sometimes I really feel like this...

Hani hiç derdim yok.

I don't have any problems at all.

Gidiyorum işte arabesk falan açıyorum.

I'm leaving, I'm just opening some Arabesque music.

Ondan sonra ben böyle triplere giriyorum.

After that, I start getting into these moods.

Ve oturup yazıyorum.

And I'm sitting and writing.

Gerçekten bazen bir ürün ortaya çıkartmam için...

Sometimes I really need to come up with a product...

Kendime zorla acı çektirdiğim oluyor.

I sometimes force myself to suffer.

Bu da aslında bir şey romantis etmek değil mi?

Isn't this actually about romanticizing something?

Bunu çoğu sanatçı da yapıyormuş bu arada.

By the way, most artists do this too.

Hani konuşmuştuk ya seninle.

Remember when we talked?

Zaten bence yani bütün sanatçılar da bunu kullanıyorlar.

I already think that all artists use this.

O acıyı kullanıyorlar.

They are using that pain.

O şarkılar, o filmler boşuna çıkmıyor.

Those songs, those movies don't come out for nothing.

Herkesin kendi romantizesinin sonucunda ortaya çıkıyor bence hepsi.

I believe all of it emerges as a result of everyone's own romanticism.

Bak geçen şöyle bir şey oldu.

Look, something like this happened.

Bir arkadaşım müzisyen.

A friend of mine is a musician.

İşte şarkılarını dedim hani neye göre yazıyorsun dedim.

"Here, I said, what do you base your songs on?"

Dedik ki ya açıkçası dedi hani herkes arkalarında bir anlam arıyor.

We said, well, honestly, he said that everyone is looking for a meaning behind them.

Ama ben sadece söz uyumundayım.

But I am just in harmony with the words.

Ona bakıp yazıyorum dedi.

She said she was writing while looking at him.

Ben şey dedim.

I said something.

Bir yetenek ya o bence.

I think it's a talent.

Ya dedim ki ama sakın dedim şarkın patladığı zaman...

I said, but I warned, when your song hits...

Atıyorum bir röportajda bunu böyle söyleme.

I'm saying don't say it like this in an interview.

Buna bir hikaye uydur.

Make up a story for this.

Çünkü mesela hani çok saçma bir hikaye uydur buna.

Because, for example, come up with a really ridiculous story for this.

Ama ilgi çekici olsun.

But let it be interesting.

Öyle patlar.

It will explode like that.

Çünkü insanlar da bir de şunu istiyor.

Because people also want this.

Romantize edilmiş şeyleri seviyorlar.

They love romanticized things.

Yani o daha çekici geliyor.

So that seems more attractive.

Herkes de kendi böyle...

Everyone is like that too...

Mesela bir şarkının duygusuz bir şekilde yazılmasını değil de...

For example, instead of a song being written in an emotionless way...

Arkasında çok derin anlamlar olduğunu bilerek dinlemek daha çok hoşuna gidiyor bence.

I think she enjoys listening more, knowing that there are very deep meanings behind it.

İnsanlarında.

In people too.

Herkes de o durumda romantize ediyor işte yani.

Everyone romanticizes it in that situation, you see.

Aynen öyle.

Exactly.

Ya bilmiyorum ya.

I don't know or maybe.

Bence hayatı romantize etmek her anlamda.

I think romanticizing life in every sense.

Yani kimi zaman çok uçlarda da yaşatsa çoğu duyguyu.

So sometimes it makes you experience most emotions at very extreme levels.

Bence her anlamda çok güzel bir şey.

I think it's a very beautiful thing in every sense.

İşte bu sosyal medya kısmına gelince...

When it comes to this social media part...

Yine işin sosyal medya kısmına döneceğim.

I will return to the social media part of the job again.

İşte böyle neden benim evim onunki gibi değil?

Then why isn't my house like his?

Neden benim bardağım onunki gibi durmuyor?

Why doesn't my glass look like hers?

Olayına gelince insan da gerçekten böyle bir hastalıklı kafa yapısı yaratıyor bence.

When it comes to the incident, I think a person really creates such a sick mental state.

Ve böyle...

And so...

Kesinlikle yaratıyor.

It is definitely creating.

Ya aslında bunlar...

Well, actually these are...

Şu an böyle bunlar bizim oturup konuşuyorlar.

They are currently sitting and talking like this.

Konuşmamız da çok enteresan.

Our conversation is also very interesting.

Çünkü aslında dışarıdan baktığınız zaman Instagram profillerimize vesaire.

Because when you actually look from the outside at our Instagram profiles and so on.

Baktığınız zaman hani bunlar hakkında konuşacak en son insanız gibi duruyor.

When you look at it, it seems like we are the last people to talk about these things.

Ama biz de o kaygıları yaşıyoruz.

But we also experience those concerns.

Zamanında yaşadık.

We lived in that moment.

Pinterest'e girdiğimiz zaman...

When we enter Pinterest...

Ben açıkçası sürekli yaşıyorum her Pinterest'e girdiğimde.

Honestly, I continuously live every time I log into Pinterest.

Bir de şey de var.

There is also that thing.

Hani ikimiz de diyoruz ya bizim sabah rutinlerimiz falan var.

You know how we both say that we have our morning routines and such.

Ve az çok işte ikimiz de bu şekilde yaşayan insanları...

And more or less, we are both people who live like this...

Ama her günümüzde öyle geçmiyor yani.

But not every day goes like that, you know.

Bunun da şeyini bilgisini verelim burada.

Let’s also provide the information about this here.

Her günümüz tabii ki öyle geçmiyor.

Not every day goes like that for us, of course.

Aynen.

Exactly.

Aynen öyle.

Exactly so.

İşte oraya birazcık değineceğim aslında.

Actually, I will touch on that a little bit.

Mesela sabah ilk uyanıyorsun ya.

For example, when you first wake up in the morning.

İşte kahveni koyuyorsun.

Here you are putting your coffee.

İşte bir müzik açıyorsun.

Here you are, you're playing some music.

Hani doğdu güneşim tık.

When my sun was born, tick.

Aynen.

Exactly.

Mumunu...

Your candle...

Hani işte mumunu yakıyorsun falan.

You know, like you're lighting your candle and all that.

Bazen mesela şey oluyor.

Sometimes, for example, this happens.

Bir sabah nasıl başladıysa günün devamı da öyle gidiyor.

The rest of the day goes on just as the morning began.

Bunu yaptığım zaman çok mesela basit bir şey.

When I do this, it's a very simple thing, for example.

Ama bu çok basit bir şey değil.

But this is not a very simple thing.

O gün başka hiçbir şey yapmasam...

If I do nothing else that day...

Bu beni o kadar tatmin ediyor ki bu duygu.

This feeling satisfies me so much.

Günümün geri kalanının da tamamının...

The rest of my day as well...

Aha güzel geçti dememe sebep oluyor.

Ah, it makes me say that it went well.

Ama mesela bazen şey oluyor.

But for example, sometimes it happens.

Bu kısmı atlıyorum hayatına.

I'm skipping this part in your life.

Yani hayatımdaki yaşamda estetiklik kısmını çıkartıyorum.

So I am removing the aesthetic part from the life in my life.

O zaman fark ediyorum ki...

Then I realize that...

Ya mutlu olamıyorum yaptığım şeylerden.

I'm just not happy with the things I do.

Hani o estetiklik algısı çok fazla kafamın içine işlemiş.

You know that perception of aesthetics has really ingrained itself in my mind.

Bir de şunun da etkisi var bence.

I think this also has an effect.

Ya mesela arkadaşlarınla bile buluştuğun zaman böyle...

For example, even when you meet with your friends like this...

Ben açıkçası telefonumu çıkarıp fotoğraf çekmeye inanılmaz korkuyorum.

To be honest, I am incredibly afraid to take out my phone and take photos.

Çünkü şey diyecekler içlerinden kesin diyorum böyle kendimce.

Because they're definitely going to say something like this among themselves, I'm sure of it.

Hani abi bu kız Instagram'da.

Where is this girl on Instagram?

Instagram için yaşıyor.

He/she lives for Instagram.

Aslında öyle değil.

Actually, it's not like that.

Hani artık eskiden bir tık daha öyleydi.

It used to be a bit more like that in the past.

Ama şu an mesela artık şey yapıyorum gerçekten.

But right now, for example, I'm really doing things.

O fotoğrafı çektikten sonra oturup arasından bir şey seçmemeye çalışıyorum.

After taking that photo, I try to sit and not choose anything from it.

Hani akşam bakayım onlara.

Let me check on them in the evening.

Çünkü o an ölüyor ya.

Because it is dying at that moment.

O an kaçıyor.

At that moment, it is escaping.

O an aslında fotoğrafı değil anı romantize etmen gerekiyor.

At that moment, you actually need to romanticize the memory, not the photo.

Ki bence anı romantize etsen fotoğrafa da daha iyi yansıyacak.

I think if you romanticize the moment, it will reflect better in the photo as well.

Ki amacın o olmasa bile.

Even if that is not your aim.

Ama işte o fotoğrafı romantize etmeye çalıştığın zaman...

But when you try to romanticize that photo...

Ne an romantize oluyor ne fotoğraf istediğin gibi romantize oluyor.

Neither the moment is romanticized nor the photo is romanticized as you wish.

Anlatabiliyor muyum?

Can I explain?

Bilmiyorum emin değilim.

I don't know, I'm not sure.

Bir de ben bunun bir tık daha insanın kendi sanatçı kişilik yapısıyla alakalı olduğunu düşünüyorum.

I also think that this is somewhat related to a person's own artistic personality.

Yani bazı insanlar da çok yüksektir.

So some people are very high.

Bazılarına daha düşüktür.

It is lower for some.

Beni biliyorsun işte ben fotoğraf çekiyorum düzenli.

You know me, I take photos regularly.

İşte makinem var falan böyle.

Here, I have my machine and stuff like that.

Hani çok seviyorum fotoğraf çekmeyi.

I really love taking photos.

Ve ben gerçekten bir yerde gezerken bile sürekli gözüm benim çekilmeye değer anlar arıyor.

And even when I'm wandering somewhere, my eyes are constantly looking for moments worth capturing.

Bir sürekli bir gözüm sürekli bir objektif gibi.

One eye of mine constantly like a lens.

Ve şey diyorum kesinlikle burayı durup çekmeliyim.

And I'm saying I definitely need to stop here and take a picture.

O algılarım çok açık benim.

My senses are very clear.

Açıkçası dediğim gibi hani bunun arkasında yatan sebebin de yani bu romantize etmenin arkasında yatan sebebin de...

To be honest, as I said, the reason underlying this, I mean the reason behind this romanticization...

İnsanların birazcık sanatçı kişilik yapılarıyla ilgili olduğunu düşünüyorum.

I think people have a bit of an artistic personality.

Senin instagram hesabınla benim instagram hesabımın estetiği çok farklı.

The aesthetics of your Instagram account and my Instagram account are very different.

Ama ikimiz hayatımızı romantize ederek paylaşım yapıyoruz.

But we are sharing our lives by romanticizing it.

Bende mesela şey var bir salaşlık var.

For example, I have a kind of casualness.

İnsanlar kendi haline takılırken ya da bir trafik akarken durup onun fotoğrafını çekmek.

People stopping to take a photo of it while they are busy with their own lives or when traffic is flowing.

Yani hayatın o olağan akışı içerisindeki bir anı yakalamanın estetiği var.

So, there is an aesthetics of capturing a moment within the ordinary flow of life.

Bende de bir tık doğa.

I also have a bit of nature in me.

Doğa estetiği var bende bir tık.

I have a bit of a sense of nature aesthetics.

Çok hayvan çekiyorum ben.

I attract a lot of animals.

Hayvanları darlıyorum resmen.

I'm seriously suffocating the animals.

Bende direkt şey yani street foto direkt böyle yani.

I also mean directly street photo, just like that.

Direkt sokak fotoğrafı.

Direct street photo.

Hani böyle anneler yapar ya anneler her bulduğu çiçeğin fotoğrafını çeker.

You know how mothers do that, mothers take pictures of every flower they find.

Ben o anneymişim.

I am that mother.

Bu arada Flip desimli bir tane filmden şöyle bir alıntı yazmışım kenara.

In the meantime, I wrote down a quote from a movie called Flip.

Bu bölüm için içeri kararken onu gördüm.

I saw him while coming in for this section.

Aslında...

Actually...

Aslında haklı buldum.

I actually found it to be correct.

Aslında romantize etmeyi birazcık haklı hale çıkartıyor.

Actually, it justifies romanticizing a little bit.

Bu diyor ki bir tablo ayrı ayrı parçalardan değil onların toplamından oluşur.

This says that a painting is formed not from separate parts but from their total.

Kendi başına bir inek sadece inektir.

A cow on its own is just a cow.

Kendi başına bir çayır sadece yeşillik ve çiçeklerden ibarettir.

A meadow on its own consists only of greenery and flowers.

Ama diyor hepsini bir araya getirdiğinde büyülü bir hale gelebilir diyor.

But she says that when you bring them all together, it can become magical.

Ve gerçekten de öyle aslında.

And it is really so, actually.

Yani bir kahve tek başına çok normal bir şey.

So having a coffee by yourself is a very normal thing.

Mum tek başına öyle.

The candle is like that alone.

Bir kitap tek başına öyle.

A book is like that on its own.

Ama sen bunları bir araya getirdiğinde ortaya bir kompozisyon oluşturmuş oluyorsun.

But when you bring these together, you create a composition.

Ve hani aslında oraya bir anlam katmış.

And apparently, it has actually added meaning to that place.

Bir tık romantizeleştirmişsin.

You've romanticized it a bit.

Bir tık romantizeleştirmiş oluyorsun o kısmı.

You're romanticizing that part a bit.

Aslında dediğim gibi bu birazcık sanatçı bakış açısıyla alakalı bir durum.

Actually, as I mentioned, this is somewhat related to the artist's perspective.

O yüzden bilmiyorum.

That's why I don't know.

Bu kültürü ne kadar yargılayabiliriz ki bu kültüre hizmet eden insanlar olarak.

How much can we judge this culture as people who serve this culture?

Ne kadar yargılayabiliriz ne kadar savunabiliriz.

How much can we judge and how much can we defend?

Ben de bu arada herkesin içinde bu duygunun olduğunu düşünmüyorum.

I don't think everyone has this feeling in the meantime.

Ben de düşünmüyorum.

I don't think so either.

Yani yetenek de değil ama işte o duyguyla alakalı bir şey.

So it's not about talent, but it is related to that feeling.

Yani bazısı...

So some of them...

Yani sen mesela o iğneye baktığın zaman aşırı romantik bir şey görebilirsin.

So when you look at that needle, you might see something extremely romantic.

Bir film sahnesi aklına gelir.

A scene from a movie comes to mind.

Ve aşırı romantik bulursun.

And you find it extremely romantic.

Ama başka bir insana sorduğun zaman o dümdüz bir inektir yani.

But when you ask another person, they are just a complete cow, you know.

İşte onu insan kendi romantizesine göre, kendi romantik anlayışına göre kafasında bir yere oturtuyor gibi geliyor bana.

It seems to me that a person places it in their mind according to their own romanticization, according to their own understanding of romance.

Bir de ben şunu düşünüyorum.

I'm also thinking this.

Bu romantize esmenin arkasında yatan aslında bir tık daha şu dediğim gibi.

What lies behind this romanticized longing is actually a bit more of what I just mentioned.

Hani dışarıda çok farklı hayatlar görüyoruz sosyal medyada.

You know, we see very different lives outside on social media.

Hani sürekli kendimizi onlarla kıyasladığımız için biz de hayatımızın o yönde ilerlemesini istiyoruz.

Since we constantly compare ourselves to them, we also want our lives to progress in that direction.

Çok garip bir alıntı gelecek bir yerden.

A very strange quote will come from somewhere.

Alıntı değil aslında.

It’s not actually a quote.

Bir şeyi anlatacağım.

I will tell something.

Ben mühendislik okurken o zamanlar işte bölümü çok bırakmak istiyorum.

When I was studying engineering, I wanted to quit the department a lot at that time.

Depresyondayım.

I'm depressed.

Lisedeki rehber hocamla, kendisi klinik psikologtu.

My guidance counselor in high school was a clinical psychologist.

Onunla görüşmeye gitmiştim.

I went to meet with him/her.

Ve işte şey demiştim.

And here’s what I was saying.

Hani hocam ben bırakmak istiyorum, yapamıyorum.

But teacher, I want to quit, I can't do it.

Bölümde hiç mutlu değilim gibi şeyler söylemiştim.

I had said things like I'm not happy at all in the department.

O da bana aslında kenara not almışım.

He actually wrote a note to me on the side.

Yani kaç yıl geçmiş üzerinden sanırım.

So, I guess how many years have passed.

4-5 yıl geçmiş.

4-5 years have passed.

Kenara not almışım bunu.

I've made a note of this on the side.

Yine bu bölüm için.

Again for this section.

Alıntı bakarken gördüm onları köşede.

I saw them in the corner while looking at the quote.

Şey demiş.

He said.

İçinde bulunduğun yeri güzelleştirmek senin elinde.

It is in your hands to beautify the place you are in.

Demiş.

He/She said.

Sevdiğini alamazsan aldığını sevmeye çalış demişti bana.

He told me that if you can't have the one you love, try to love the one you have.

Tabii ki her ne kadar ben bunu dinlemeyip mühendisliği bırakmış olsam da.

Of course, even though I did not listen to this and dropped engineering.

Aslında orada şeyi demeye çalışmıştı ya.

Actually, he was trying to say that there.

İçinde bulunduğun ortamı güzelleştirmek gerçekten senin elinde.

It is truly in your hands to beautify the environment you are in.

Bunu deyince aklıma şey geldi.

This made me think of something.

Benim bir tane çektiğim fotoğraf var.

I have a photo that I took.

Çok severim ya.

I love it so much.

En sevdiğim fotoğraf var.

I have my favorite photo.

Bir tanesidir.

It is one of a kind.

Kadıköy'de modada bir apartmanı çektim.

I took a picture of an apartment in Moda, Kadıköy.

İşte apartmanda böyle balkonlar var yan yana.

There are balconies like this next to each other in the apartment.

Balkonların bir tanesi.

One of the balconies.

Bir tanesi bomboş.

One of them is completely empty.

Hiçbir şey koymamış.

She/he hasn't put anything.

Bir tanesinde cam ekan var.

One of them has a glass panel.

İşte bir tanesi önüne çiçek koymuş.

Here is one that has placed flowers in front of it.

Bir tanesi farklı ışıklar koymuş.

One of them has placed different lights.

Yani şunu fark ettim aslında.

So I've actually realized this.

Gerçekten içinde bulunduğun yeri güzelleştirmek senin elinde.

It is truly in your hands to beautify the place you are in.

Baktığın zaman hepsi aynı standartlarda aşağı yukarı yaşayan.

When you look at them, they all live roughly at the same standards.

Aynı belki de gelir kategorisine sahip insanlar.

Perhaps people who fall into the same income category.

Ama içinde bulundukları ortamı güzelleştirme şekilleri birbirinden çok farklı.

But the ways they beautify their environment are very different from each other.

Kimse hiçbir şey yapmamış o balkona.

Nobody has done anything to that balcony.

Ve hani mekanlar böyle.

And the places are like this.

Hani karşıda Fenerbahçe sahili.

You know, over there is the Fenerbahçe shore.

İşte manzaralı evin var.

Here is your house with a view.

Ama sen işte bir çiçek bile koymuyorsun.

But you don't even put a flower there.

İşte o senin elinde olan bir durum aslında.

Actually, that's a situation that is in your hands.

İşte herkesin romantizesi kendine.

Here is everyone's romanticization for themselves.

Aklıma yine şey alıntısı geldi.

I was reminded of a quote again.

Oğuz Atay'ın var ya tutunamayanlardan.

You know, Oğuz Atay's "The Disconnected."

İşte bunca yıl diyor nasıl şu diyor duvara bir tablo asmamışım.

After all these years, he says, how is it that I haven't hung a painting on the wall?

Kötü bir resim asacağım diye hiçbir şey asmamışım diyor.

She says that she hasn’t hung anything because she doesn't want to hang a bad picture.

Evet işte eylemsizliğe de itiyor insanı.

Yes, it pushes people towards inaction as well.

Şimdi romantik olmazsa benim bu yaptığım şey bir şey yapmayayım o zaman demeye ihtiyacım var.

Now, if it doesn't become romantic, I need to say that I shouldn't do what I'm doing.

Mesela bak.

For example, look.

Bazen şunu fark ediyorum ben.

Sometimes I notice this.

Özellikle son zamanlarda bunu çok yaşıyorum.

I've been experiencing this a lot, especially lately.

Çok bırakmam gereken bir huyu ve bırakacağımdan da eminim.

I have a habit that I should definitely let go of, and I am sure I will.

Ama şöyle bir şey var.

But there is one thing.

Mesela etrafımda estetik romantik bir şey yoksa.

For example, if there is nothing aesthetic or romantic around me.

Romantik şeyden kastımın ne olduğunu bu arada umarım hepiniz anlıyorsunuzdur.

By the way, I hope you all understand what I mean by romantic things.

Etrafımda böyle estetik bir şey yoksa hikaye paylaşmıyorum.

If there is nothing aesthetic around me, I don't share stories.

Çok garip bir şey yani.

It's a very strange thing, you know.

Estetik olması lazım illa.

It must be aesthetic, of course.

Hayır olması gerekmiyor halbuki.

It doesn't necessarily have to be no.

İşte bence bu da şeyi doğruluyor.

I think this also confirms that.

Yani seninle konuştuğumuz şey doğdu.

So what we talked about has been born.

Salaş romantizeyi doğurdu.

It gave birth to a casual romance.

Yani şey diyorsun bu dump kültürünü.

So you're saying this dump culture.

Dump kültürü aynen.

Just like dump culture.

Dump kültürü son zamanlarda zaten çok fazla var.

Dump culture has been very prevalent lately.

Herkesin profili dumplar kaynıyor.

Everyone's profile is boiling with dumplings.

Bizimki de öyle keza.

Ours is the same.

Ve böyle işte şey o bir gününü mesela çekiyor.

And like that, you know, he's recording a day, for example.

Aşırı estetik olmasa bile bir gününü koyuyor.

Even if it's not extremely aesthetic, it's putting in a day.

Ki benim çok özendiğim bir şey bu arada.

By the way, this is something I really admire.

Asla da yapamadığım bir şey.

Something I could never do.

Ben bir de şunu fark ettim sen şey deyince.

I also noticed this when you said "thing."

Estetik bir şey görmeyince story atasım gelmiyor dedin ya.

You said that you don't feel like posting a story when you don't see anything aesthetically pleasing.

Geçen arkadaşımla bir kafeye gittim.

I went to a café with a friend last week.

Dedik şey dedim.

I said what I said.

Kafe hiç bana estetik gelmedi gerçekten.

The café has never seemed aesthetically pleasing to me, really.

Ve şey dedim kendimi hiç iyi hissetmiyorum burada.

And I said I don't feel good at all here.

Oturasın gelmiyor değil mi?

You don't want to sit down, do you?

Evet.

Yes.

Asla gelmiyor.

It's never coming.

Evet ya şu yeni nesil kahveciler var ya.

Yes, there are those new generation coffee shops.

Hani neyden bahsettiğimi anlamıştım.

I had understood what I was talking about.

Üçüncü nesil evet.

Yes, third generation.

Üçüncü nesil kahvecilerden birinde oturmazsam oturamıyorum.

I can't sit down unless I'm at a third-wave coffee shop.

Değil mi?

Isn't it?

Hani birisi baya material girl.

Someone is quite the material girl.

Evet ama işte o sosyal medyanın dayattığı şey.

Yes, but that's what social media imposes.

Evet.

Yes.

Bir şey söyleyeceğim ya.

I'm going to say something.

Şu an aslında bence.

Actually, I think right now.

Bir noktada bir tık kendimizle yüzleşiyoruz.

At some point, we confront ourselves with a click.

Ve çok cringe bir bölüm olma yolunda ilerliyor.

And it's heading towards being a very cringe-worthy episode.

Ama şunu da hani biliyorum ki birçoğumuz böyleyiz.

But I also know that many of us are like this.

Bu yüzden bu kadar açıyorum ben bu konuyu da kendimi.

That's why I am opening up about this topic and myself so much.

Kendimi çok fitrelemek.

I am very good at filtering myself.

Bir terapik bir bölüm oldu.

It was a therapeutic section.

Terapik diye bir kelime var mı onu da bilmiyorum.

I don't even know if there is a word called therapeutic.

Neyse yoksa da artık var.

Well, if it doesn't exist, it exists now.

Evet.

Yes.

Mesela gerçekten şeyim hani.

For example, it's really my thing, you know.

Bir kahve alacağım mesela.

I will have a coffee, for example.

İşte paketlenmiş.

Here it is packaged.

Geçen fark ettim.

I noticed it last time.

Böyle baktım makroya girdim işte.

I looked like this and entered the macro.

Elim direkt şeye gitti.

My hand went directly to the thing.

En böyle estetik duran ambalaja gitti.

It went to the most aesthetically pleasing packaging.

Ama dediğim gibi insanız ve hepimizin gerçekten estetik kaygıları var.

But as I said, we are human, and we all really have aesthetic concerns.

Zaten hani yani bu estetik kaygısı olmayan insan.

After all, I mean, this is a person who doesn't have aesthetic concerns.

Bilmiyorum öyle ki biz mi çok şeyimiz yoksa herkesin böyle.

I don't know if it's that we have very little or if everyone has like this.

Mesela çok basit bir örnek vereceğim sana.

For example, I will give you a very simple example.

Şimdi sen kahve deyince aklıma geldi.

Now that you mention coffee, it came to my mind.

Yani ben Nescafe içemiyorum biliyor musun?

So I can't drink Nescafe, you know?

Çünkü hiç estetik gelmiyor bana.

Because it doesn't seem aesthetic to me at all.

Filtre kahve içmek zorundayım.

I have to drink filtered coffee.

Anlatabiliyor muyum?

Am I able to explain it?

Bu arada ben de içemiyorum da.

By the way, I can't drink either.

Benimki tamamen tatla alakalı.

Mine is totally related to taste.

Ben de şey var.

I have something too.

O kahveyi kötü bir kupada içemem.

I can't drink that coffee in a bad cup.

Mümkün değil.

It's impossible.

Evet böyle el yapımı seramik bir kupada içmek zorundayım onu yani.

Yes, I have to drink it from such a handmade ceramic mug.

Ben el yapımı seramik kupam yok.

I don't have a handmade ceramic mug.

Benim el yapımı seramik kupa koleksiyonum var.

I have a collection of handmade ceramic mugs.

Gerçekten mi?

Really?

Evet.

Yes.

Benim şey ama böyle hani.

That's my thing, but you know, like this.

İşte bu da Pinterest izlen.

Here is the Pinterest view.

Allah belanı ver.

May God curse you.

Ben Pinterest hesabını kapatıyorum ya.

I'm closing my Pinterest account.

Hani ben mesela gerçekten o kahve içtiğim kupanın bile güzel olmuyor.

You know, for example, even the cup I drink that coffee from doesn't look nice to me.

Önem gösteriyorum.

I pay attention.

Normal bir su bardağından ziyade böyle şekilli şukullu şişer falan var.

Instead of a normal glass of water, there are bottles that are shaped and designed like this.

Geçen dedim işte.

I told you last time.

Emma Chamberlain bunu hani yaydı ya.

Emma Chamberlain spread this, you know.

Ben kavanozda soğuk kahve içtim bütün yaz.

I drank cold coffee in a jar all summer.

Ben de su içtim.

I also drank water.

Pipetle. Metal pipetle.

With a straw. With a metal straw.

İşte neyse.

Well, anyway.

Şimdi yine de metal pipet kullanın arkadaşlar.

Now still use a metal straw, friends.

Yani bir tane dünyamız var lütfen.

So we have one world, please.

Araya bunu da gireyim.

I'll throw this in as well.

Kamu spotu tamam.

Public service announcement completed.

En şey sensin.

You are the most significant thing.

Neydi o kızın adı?

What was that girl's name?

Greta mıydı?

Was it Greta?

Greta Thunberg.

Greta Thunberg.

Greta.

Greta.

En Greta sensin.

You are the greatest.

Greta.

Greta.

En Greta sensin öykü.

You are the most Greta story.

Bu arada dediğim gibi ya bu öyle bir bölüm ki şimdi ya bizim gibi olanlar ya da bizim gibi olmayanlar.

By the way, as I said, this is such a section that now there are either those like us or those who are not like us.

Eminim ki bizim gibi olanlar bizi çok iyi anlıyorlar şu anda ve çok hani kendilerini iyi hissediyorlar.

I am sure that those who are like us understand us very well right now and they are feeling quite good about themselves.

Bunları dışarıya vuramadıkları ve dışarıya vuran iki tane insan bunu açıkladığı için ama diğer tarafta büyük bir şey diyor.

They couldn't express these things outside, and because two people who did explain this, but on the other hand, they are saying something big.

Yani ne konuşuyor bu geri zekalar.

So what are these idiots talking about?

Bu arada bir şey söyleyeyim mi?

By the way, can I say something?

Ben kesinlikle yani bu bölümü dinleyen bir insan olsaydım.

I would definitely say that if I were a person listening to this section.

Ama ikimizin Instagram hesaplarına baksaydım mesela şey derdim ya dalga mı geçiyor bunlar?

But if I looked at both of our Instagram accounts, I would say, are they kidding around?

Hani bunların hayatından daha estetik bir hayat yoktur derdim ama öyle değil gerçekten.

I used to say that there is no more aesthetic life than theirs, but that's not really true.

Yani onun arka planı cidden öyle olmuyor.

So his background really isn't like that.

Asla asla.

Never, never.

Diyorum ya hani az önce bir story attım.

I'm saying, I just posted a story a little while ago.

Her şey çok güzel planlanmış programmış.

Everything was a well-planned program.

Sonra aldım hepsini oradan kaldırdım her şeyini.

Then I took everything and removed all of it from there.

O sadece bir ilüzyon oradaki.

It is just an illusion there.

Sosyal medya bir ilüzyondur arkadaşlar.

Social media is an illusion, friends.

Biri medya öğrencisi tarafından söylenmiş birisi az önce.

Someone just said it by a media student.

Bu arada ben yavaştan şeye girmiştim.

By the way, I had slowly gotten into something.

Bir şey söylemek istiyorum.

I want to say something.

Gereksiz romantize edilenler.

Unnecessarily romanticized.

Ama birazcık estetiklikten uzak olarak.

But a little bit away from aesthetics.

Yani romantize edilmenin açıklaması neydi?

So what was the explanation for romanticizing?

İşte bir şeyi bir kimseyi bir olayı olduğundan daha iyi olarak kurgulamaktır.

It is to construct something, someone, or an event to be better than it actually is.

Mesela Türkiye'de çok gereksiz romantize edilen bazı şeyler var.

For example, there are some things in Turkey that are unnecessarily romanticized.

Evet.

Yes.

Birazcık bunun hakkında inside almak için.

To get a little bit of insight about this.

Şeyden bence o bir tık.

I think that's just a bit.

Yani bu arada kendisini çok severim ama.

I mean, I love her very much in the meantime.

Nuri Bilge Ceylan filmi var.

There is a Nuri Bilge Ceylan film.

Şeyleri romantize etmeye bayılıyor.

She loves to romanticize things.

Bizim milletimiz gerçekten.

Our nation is truly remarkable.

Kesinlikle.

Absolutely.

Yani şey hani Anadolu.

So, you know, Anatolia.

Ekmek bizim kültürümüzde en romantize edilen şey olabilir.

Bread may be the most romanticized thing in our culture.

Evet.

Yes.

Ekmek parası.

Bread money.

Ekmek teknesi.

Breadwinner.

Aynen öyle.

Exactly that.

Ve hani ekmek o kadar romantize ediliyor ki biz de.

And bread is so romanticized that we are too.

Hani ekmek sanki şey çok kutsal bir şey olarak görüyoruz.

We seem to see bread as something very sacred.

Tabii ki bu arada hani dediğim yanlış yere çekilmesini istemem.

Of course, in the meantime, I don't want it to be parked in the wrong place as I mentioned.

Ama dediğim gibi mesela soba.

But as I said, for example, the stove.

Sobanın nesi güzel?

What is nice about the stove?

Evet.

Yes.

Yani fakirliği romantize etmeye bayılıyor bizim milletimiz.

Our people love to romanticize poverty.

Yani bunu söylerken hiçbir şekilde.

So saying this in no way.

Aynen.

Exactly.

Fakir edebiyatı.

Poverty literature.

Ofansif olmak istemiyorum yani.

I don't want to be offensive, I mean.

Birçoğunuzun ne dediğimi anlayacağınızı düşünüyorum.

I think many of you will understand what I am saying.

Yani şu şekilde.

So in this way.

Mendil satan çocuğu romantize edecek hiçbir taraf göremiyorum ben.

I don't see any side to romanticize the child selling handkerchiefs.

Ama aslında sosyal medyaya baktığın zaman bir sürü şey var.

But when you actually look at social media, there are a lot of things.

Yani mendil satan çocuklarla alakalı bir ton hikaye var.

So there are a ton of stories related to the kids selling handkerchiefs.

Yani bunun romantize edilecek hiçbir tarafı yok bence.

I don't think there's any romantic side to this.

Yani gereksiz romantizeye bayılıyoruz.

So we love unnecessary romanticizing.

Sadece şöyle hani biz aynı şeyi yaşamadığımız için o şey belki bize romantik geliyor.

It's just that since we haven't experienced the same thing, that thing may seem romantic to us.

Ya da biz bunu romantize etmeye çalışıyoruz.

Or we are trying to romanticize this.

Ama o insana sorsam bu lanet bir şey.

But if I were to ask that person, it's a cursed thing.

Yani hiçbir insanın ben şey diyeceğini tahmin etmiyorum.

I don't think any person would say that.

Hiçbir atıyorum.

I'm not throwing anything at all.

Durumu kötü bir insanın.

The situation of a bad person.

Ya işte ben kaloriferli bir evde oturmak istemem.

Well, I don't want to live in a house with central heating.

Hani kesinlikle soba yanacak cayır cayır.

The stove will definitely burn brightly.

Hani sırf böyle sobanın yanına geçip işte üzerine kestane koymak için.

You know, just to sit by the stove and put chestnuts on it.

Sırf romantize etmek için kimse soba kurmaz arkadaşlar yani.

No one sets up a stove just to romanticize things, friends.

Kesinlikle.

Absolutely.

Hani biz bunları çok romantize ediyoruz.

You know we romanticize these things a lot.

Örneğin şey de buna dair.

For example, that thing is also related to this.

Bu olayı gerçekten yaşayan insanlar romantize etmiyor bunu.

People who have actually experienced this event do not romanticize it.

Ve aslında bu olayı yaşamayan.

And actually, this event did not happen.

Sıkıntısı olmayan insanlar.

People who have no troubles.

İnsanlar romantize ediyor.

People romanticize.

Kesinlikle.

Absolutely.

Mesela şey de var bizde.

For example, there is also that with us.

Doğu ekspresi.

Eastern Express.

Yani bakıyorum.

So I'm looking.

Tamam.

Okay.

Hani bakıyorum.

I am looking.

Alt tarafı hani Kars'a giden bir tren.

It's just a train going to Kars.

Ama zaten hani diyorum ya.

But you know what I'm saying.

Bu arada alt tarafı dediğime bakmayın.

By the way, don't be fooled by what I just said.

Tamam çok estetik.

Okay, very aesthetic.

Tam bizlik bu arada bence o öykü.

I think that story is just for us, by the way.

Ama dediğim gibi.

But as I said.

Baktığınız zaman sadece Kars'a gidip gelen bir tren.

When you look at it, it's just a train that goes back and forth to Kars.

Ama onu romantik eden şey ne zaten.

But what makes it romantic anyway?

İşte herkes kendi kompartımanını böyle ışıklarla falan süslüyor.

Here, everyone decorates their own compartment with lights and such.

İşte kahve demliyorlar.

They are brewing coffee.

Hani şöyle düşündüm.

I thought like this.

Doğu ekspresinin pazarlanması bile oradaki estetiklikten geliyor.

Even the marketing of the Eastern Express comes from the aesthetics there.

Çünkü ama baktığınız zaman sadece Kars'a giden bir tren bu.

Because, if you look at it, this is just a train that goes to Kars.

Evet.

Yes.

Romantize ediliyor sosyal medyada.

It's being romanticized on social media.

Bu arada yani iki pazarlamacının da oturup pazarlama kültürünü eleştirmesi.

In the meantime, that is, both marketers sitting down and criticizing the marketing culture.

Harbiden.

Really.

Ama şöyle.

But like this.

Bence önemli olan ne biliyor musun bu arada?

Do you know what I think is important, by the way?

Hani o pazarlama kültürüyle alakalı tabii ki bunlar.

Of course, these are related to that marketing culture.

Hepimiz bunu biliyoruz.

We all know this.

Ama işte önemli olan hani pazarlamacı da olsan.

But the important thing is that even if you are a marketer.

Onu kendi hayatının içinde yaşamamak.

Not living it within your own life.

İşi ve hayatını ayırmak yani.

It's about separating work and life.

Mesela bizde şey de var.

For example, we also have that.

Evlilik fotoğrafları.

Wedding photos.

Yani Kore'yle hani denk gelmişsinizdir siz de eminim ki.

So you've probably encountered Korea as well, I'm sure.

Kore işte versus Türkiye'nin işte şeyi var.

Korea has its own thing at work, versus Turkey's thing at work.

Evlilik fotoğrafları, düğün fotoğrafları karşılaştırması.

Comparison of marriage photos and wedding photos.

Bizde düğün fotoğrafları bile o kadar böyle organize edilip planlanıp programlanıp işte en iyi halini çekmeye çalışıyoruz ki.

Even our wedding photos are organized, planned, and programmed to try to capture the best version of them.

Orada öyle bir estetik yaratmaya çalışıyoruz ki aslında.

We are trying to create such an aesthetic there, in fact.

Ama baktığınız zaman Kore'ye.

But when you look at Korea.

Gereksiz fotoğraflar falan.

Unnecessary photos and such.

Adamın ağzından işte gelin damlıyor falan.

The man's mouth is dripping with the bride, and so on.

Elin üstüne oturuyor falan.

She's sitting on your hand or something.

Elin üstüne oturmuş.

You've sat on your hand.

Çok iyi bu.

This is very good.

Neyse ama Kore'deki versiyonuna baktığımda geline damat yan yana duruyor ve bir portre çektiriyorlar.

Anyway, when I look at the version in Korea, the bride and groom are standing side by side and having a portrait taken.

Aslında ben bunu şöyle düşünüyorum.

Actually, I think of it this way.

Herkes bir ihtiyacı doğrultusunda bir şeyi romantize ediyor kendi hayatında.

Everyone romanticizes something in their life based on a need.

Evet.

Yes.

uzaklaşmaya çalışıyoruz aslında. Şey gibi

We're actually trying to distance ourselves. Like, you know.

çocukken mesela işte sobalı evde büyümüşsün.

For example, you grew up in a house with a heater when you were a child.

Orada kötü hanım var bununla ilgili ama sen bunu

There is a bad lady over there regarding this, but you this.

ileride romantize etmeye çalışıyorsun.

You are trying to romanticize it in the future.

Çok zengin oluyorsun işte. Kenara bir odanın

You are becoming very rich. Set aside a room.

bir köşede soba koyuyorsun. Ya da ne bileyim işte

You're putting a stove in a corner. Or, I don't know, something like that.

konferanslarda bunları anlatıyorsun

You are explaining these in conferences.

falan. Hah aynen öyle yani.

and so on. Yeah, exactly like that.

Şey diyorsun ben ne kadar çok fakir değil mi?

You’re saying how poor I am, right?

Toplum sana sempati besliyor. Bence

Society has sympathy for you. I think.

ya bence birçoğumuz

I think many of us

şunu tercih ediyoruz gibi geliyor bana.

It seems to me that we prefer that.

Acı bir gerçektense tatlı bir yalanı

If it's a bitter truth, then a sweet lie.

tercih ediyoruz hayatımızı romantize

We prefer to romanticize our lives.

ederek. Ve bu da hani

by doing it. And this is, you know...

bir film sahnesinin içinde

inside a movie scene

gibi hayal etmekten

to imagine like

geçiyor. Ben en azından o şekilde romantize

It's passing. At least I romanticize it that way.

edebiliyorum kendi hayatımı. Hep böyle bir film

I can manage my own life. It's always like this in a movie.

sahnesinin içindeymiş

he was inside the scene

gibi. En sıradan iş bile

like. Even the simplest job

yine bir sanat filminin içindeymiş

she felt as if she were in another art film again.

gibi. Ve bence işte bu

like that. And I think this is it.

şekilde hayatta bir noktada

at some point in life

daha yaşanılabilir oluyor.

It becomes more livable.

Ve dozunu koruduğun sürece

As long as you maintain the proper dosage

onun dozunu yakalayabildiğin sürece

as long as you can catch its dose

hayatı romantize etmek bence her anlamda

I think romanticizing life in every sense.

güzel. Diyerekten

Beautiful. Saying that.

yavaştan bu bölümün sonuna geliyoruz.

We're slowly coming to the end of this section.

Bu bölümün sonuna gelirken

As we come to the end of this section

ben şöyle ufak bir şeyden bahsetmek

I would like to mention a small thing.

istiyorum. Geçtiğimiz günlerde

I want. Recently

sevgili Mert Pektoraner'in

dear Mert Pektoraner's

Dialogues in the Dark albümünden

From the album Dialogues in the Dark.

Silence of Flowers şarkısını dinledim.

I listened to the song Silence of Flowers.

Dışarıdaydım tek başıma o gün.

I was outside alone that day.

Ve böyle zaten

And that's how it is.

o şarkıyı her dinlediğimde böyle

Every time I listen to that song, like this.

çok farklı alımlıyorum. Her

I perceive very differently. Each

dinlediğimde çok farklı hissediyorum. O gün tek

I feel very different when I listen. That day alone.

başıma dışarı çıkmıştım.

I had gone outside.

İşte kordonda yürüyordum.

I was walking on the promenade.

Ve böyle kendimi gerçekten

And so I really find myself

o sırada bir film sahnesinin içinde gibi hissettim.

At that moment, I felt like I was inside a movie scene.

Bu parça

This piece

sözsüz bir parça ve dediğim gibi

a wordless piece and as I said

her dinlediğimde farklı alımladım ben.

I perceived it differently every time I listened to it.

Ve bu bölümde bize bu

And in this section, this is given to us.

parçayı hediye ettiği için yine sevgili

again beloved for giving the piece as a gift

Mert Pektoraner'e çok teşekkür ediyoruz.

We thank Mert Pektoraner very much.

Siz de bakalım kendinize göre

Let's see how it fits for you.

alımlayın. Siz neler hissedeceksiniz?

Absorb it. What will you feel?

Bize veya ona yazın.

Write to us or to him/her.

Aynı şekilde. Buradan ona

Similarly. From here to him.

tekrar çok teşekkür edelim. O şekilde.

Let's thank again very much. In that way.

Bu bölümü şu an kapatmayın

Do not close this section right now.

bence. Bir iki dakika

I think. One or two minutes.

kenarda müzik çalsın. Dinleyin.

Let the music play in the background. Listen.

Gerçekten ne hissettirdiğini

What it really made you feel.

bir düşünün. Sizin için de böyle bir meditasyon

Think about it. A meditation like this for you too.

gibi olur belki. Böyle farklı

It might be like that. So different.

bir... Hangi filmin içinde hissedeceksiniz

Which movie will you feel in?

kendinizi? Bir bakın.

How about yourself? Take a look.

Evet. Yazın bize.

Yes. Write to us.

Çok merak ediyorum. Gerçekten yazın bize.

I'm very curious. Please really write to us.

Ben çok merak ediyorum şu an mesel cevabı.

I am very curious about the answer to the riddle right now.

Nasıl hissettirecek?

How will it make you feel?

Kendinize iyi bakın. Dozunu koruyarak

Take care of yourself. By maintaining your dosage.

hayatı romantize edin.

Romance life.

Hoşçakalın.

Goodbye.

Altyazı M.K.

Subtitle M.K.