Hoş Geldiniz Bölümü

Hoş geldiniz ama neye hoş geldiniz bilmiyorum.

Welcome, but I don't know what you're welcome to.

Umarım siz de bilmediğiniz halde benimle kalırsınız.

I hope you stay with me even though you don't know.

Ben Rana.

I am Rana.

Ne anlatacağımı birazdan sizinle öğreniyor olacağım.

I will soon find out what I will tell you.

Minik bir transkrip çıkardım ilk defa zorunlu olmadığı halde.

I made a little transcript for the first time even though it wasn't mandatory.

Ama ona sadık kalacağımı hiç sanmıyorum.

But I don't think I will stay loyal to her at all.

Pek benim huyum değil.

That's not really my nature.

Ama yani şu an...

But I mean right now...

Hey! Niye kaydetmiyorum?

Hey! Why am I not saving?

Bir dakika tamam ben bilgisayarı çözüyorum.

One minute, okay, I'm solving the computer.

Kaydediyor şu an.

It's recording right now.

Ama şu an odamda tek başıma oturup...

But right now I'm sitting alone in my room...

Tabii tek başıma demeyeyim yanımda Seşem var.

Of course, let me not say alone, Seşem is with me.

Bebişim köpüşüm.

My baby, my puppy.

Tek başıma oturup böyle insanlara hitap ediyor gibi konuşmam...

I can't sit by myself and talk as if I'm addressing such people...

Huylarımı terk ediyorum anlamına geliyor.

It means I am abandoning my habits.

Çünkü bu benim uzun zamandır yapmak istediğim bir şeydi.

Because this was something I wanted to do for a long time.

Oturayım podcast kaydedeyim.

Let me sit down and record a podcast.

Ne anlatayım ama?

What should I talk about?

Psikolojimi anlatayım.

Let me explain my psychology.

Zaten herkes benden daha iyi biliyor.

Everyone already knows better than I do.

Mitolojimi anlatayım.

Let me tell you about my mythology.

İyi de ben ne biliyorum ki?

Well, what do I know?

Ben sadece oturuyorum okuyorum.

I am just sitting and reading.

Aktaracağım kadar hiç öğrenmemişim.

I haven't learned as much as I will convey.

Falan fistan.

Blah blah.

Sonra dedim ki...

Then I said...

İnsanların kendileri hakkında konuşmasını dinlemek çok eğlenceli bir şey.

It is very entertaining to listen to people talk about themselves.

Ben bayılıyorsam niye millet bayılmasın?

If I love it, why shouldn't others love it?

Aynı zamanda...

At the same time...

Aynı zamanda yok.

At the same time, it doesn't exist.

Çünkü ne zaman aynı zamanda diye lafa girsem...

Because whenever I talk about at the same time...

Dünyanın öbür ucuna gerçekleşen...

Happening at the other end of the world...

Çok alakasız bir olaydan giriyorum.

I'm entering from a very irrelevant event.

Ben dün geceden bahsedeceğim.

I will talk about last night.

Ne olmuş dün gece?

What happened last night?

Dün gece ben oturdum.

I sat down last night.

Bir sürü insanın...

A lot of people...

Batış hikayesini dinledim.

I listened to the story of the sinking.

Bu çok eğlenceliydi.

This was a lot of fun.

Bildiğimiz gemideki batışından bahseden olduğu...

It is said to be about the sinking of the ship we know...

İşini batırışından bahseden olduğu...

...that talks about his failure in business...

Aynı zamanda bu sefer alakalı bir şey söyleyeceğim.

At the same time, I will say something related this time.

O konuşmalarda kendimi buldum.

I found myself in those conversations.

Çünkü...

Because...

Değerli bir iş adamı...

A valuable businessman...

Kurduğu ilk işin dondurmacı olduğunu söyledi.

She said that her first business was an ice cream shop.

Ben dedim ki...

I said that...

Bir saniye ya.

Just a second.

Biz de aynısını yaptık arkadaşımla.

My friend and I did the same thing.

Biz de...

We also...

Sattıklarımızın yarısını yiyerek...

By eating half of what we sell...

Ve...

And...

Şeker koması gibi...

Like a sugar coma...

Geçirerek...

By passing...

O gün pek kâr edemedik.

We didn't make much profit that day.

Yani o işin pek bize göre olmadığını anladık.

So we understood that this job is not really for us.

Şimdi dedim ya...

I said it now...

Bu benim ilk defa yaptığım bir iş.

This is a job I am doing for the first time.

O yüzden sürekli...

That's why constantly...

İki cümlede bir kendi anlattığıma...

In every two sentences, I tell about myself...

Geri dönüyorum.

I am coming back.

Ne demişim diye.

What did I say?

Bakıyorum ki ben kendi dediğime çok gülüyorum.

I see that I am laughing a lot at what I said.

Yani bu güzel bir şey.

So this is a nice thing.

Arkaya gülme efekti koymakla uğraşmam gerekmeyecek.

I won't have to bother putting a laughing effect in the background.

Ama bir noktaya kadar güzel bir şey.

But it's a beautiful thing up to a point.

Çünkü sonrası bakır kör.

Because after that, it's blind copper.

Aynı zamanda çok şey diyormuşum.

I guess I talk a lot at the same time.

Ama bunun için kendime kızmamaya çalışacağım.

But I will try not to be angry with myself for this.

Çünkü aylar yıllar sonra...

Because months after years...

İlk defa oturup...

Sitting down for the first time...

15 dakika boyunca Türkçe konuşmaya çalışacağım.

I will try to speak in Turkish for 15 minutes.

Konuşmamdan rahatsız olmamak için...

To avoid being disturbed by my speech...

Çok uğraşacağım.

I will try very hard.

Sizleri de bu etkinliğe davet ediyorum.

I invite you all to this event.

Umarım güzel geçer.

I hope it goes well.

Şimdi dün akşamki etkinliğe dönersek...

Now, if we return to the event from last night...

Eve dönüş yolunda...

On the way back home...

Çok düşündüm.

I thought a lot.

Çok.

A lot.

Gerçekten de çok.

Indeed, very much.

Hadi daha da...

Come on, even more...

Lafı dolandırmadan...

Without beating around the bush...

Kriptime döneyim.

Let me get back to the crypto.

Şöyle başlamışım.

I started like this.

Herhangi bir şey...

Anything...

Karalamak, oluşturmak istiyorum.

I want to scribble.

Çünkü dün...

Because yesterday...

Çok fazla ilhamla dolmuşum.

I am filled with a lot of inspiration.

Bir şeyler yapmak istiyorum.

I want to do something.

Ama hemen...

But right away...

Harekete geçebileceğim bir şey bulamıyorum.

I can't find anything I can take action on.

Oturup günlüğüme yazıyorum.

I am sitting and writing in my diary.

Resim çiziyorum.

I am drawing a picture.

Bu yalnızca benimle kalıyor.

This stays only with me.

Bu da beni...

This also makes me...

Okulun ilk günü yazdığım...

The first day of school I wrote...

Yazıya götürdü.

He/She took (him/her) to the writing.

Kütüphanede ağlarken yazıyorum bunu.

I'm writing this while crying in the library.

Ondan sonra arkadaşlarım...

Then my friends...

Beni aradığını görmemişim.

I didn't see that you called me.

Özür dilerim.

I'm sorry.

Şöyle yazmışım.

I wrote like this.

Okul kütüphanesinde ağlarken suçlu hissettim.

I felt guilty while crying in the school library.

Kimseyle konuşamadığımı hissettiğim için...

Because I felt that I couldn't talk to anyone...

Saklandığım yerde düşüncelerimi...

I hide my thoughts where I'm concealed...

Kendime sakladığım için suçlu hissettim.

I felt guilty for keeping it to myself.

Düşüncelerimin dinlediğim müzik gibi...

My thoughts are like the music I listen to...

Başkasına ulaşamayacağını bildiğimden...

Knowing that you won't be able to reach anyone else...

Okuduğum kitaptaki gibi...

Like the one in the book I read...

Üzüntüm konusuna dürüst olamadığım için.

I am saddened because I couldn't be honest about the issue.

Ne kadar iğrendiğimi...

How disgusted I am...

Ve kendimi kemirmek üzere olduğumu düşündüm.

And I thought I was about to gnaw at myself.

Yalnızca düşündüm.

I just thought.

Ve gerçekten...

And really...

Hiçbir yere varmadı o üzüntüm.

That sadness of mine went nowhere.

Kendi kendine kaldı.

He was left alone.

Beni kemirdi.

It gnawed at me.

Sonrasında arkadaşlarım kemirmeye başladı.

After that, my friends started to nibble.

Çünkü kendiniz mutsuzken...

Because when you are unhappy yourself...

Gerçekten etrafa da zarar veriyorsunuz.

You are really harming the surroundings too.

Bunları deneyimlemiş oldum.

I have experienced these.

Üzerinden aylar geçti.

Months have passed.

Şu an Aralık'tayız.

We are currently in December.

Böyle...

Like this...

Hala üzerimde ısırık izleri var gerçekten.

I still have bite marks on me, really.

Ama sonunda diyebilirim ki...

But in the end, I can say that...

Aynı Aralık gününde değilim.

I am not in the same period.

Bu sefer içimde farklı şeyler var.

This time I have different things inside me.

Vücudumun görünen kısımda hala o izler var.

There are still those marks on the visible part of my body.

Evet.

Yes.

Onları da atamayacağım.

I won't be able to assign them either.

Ama içimdeki bu ilhamı...

But this inspiration inside me...

Güzel hisleri dışarı çıkarmazsam...

If I don't express my beautiful feelings...

Onlardan ibaret kalma ihtimalim var.

I might remain just like them.

Ben öyle durmak istemiyorum.

I don't want to stand like that.

O yüzden içimde olan şeyi...

That's why what I have inside me...

Herhangi bir şeye dönüştürme fikrini de reddediyorum.

I also reject the idea of transforming anything into something else.

Herhangi bir şeye dönüştürmek istemiyorum.

I don't want to turn into anything.

Güzel bir şeylerin başlangıcı olarak...

As the beginning of something beautiful...

İçime sinen bir iş yapmak istiyorum.

I want to do a job that satisfies me.

Ve aslında görüyorsunuz ki...

And in fact, you see that...

Uzun bir süre sonra kendim için bir şey yapıyorum.

I am doing something for myself after a long time.

İnsanların buna ne tepki vereceğini...

What people's reaction to this will be...

Hiç düşünmeden, tahmin etmeden, umursamadan...

Without thinking at all, without guessing, without caring...

Kendi kendime konuşuyorum.

I'm talking to myself.

Ve sonrasında bunu sizinle paylaşıp...

And then I will share this with you...

Sizi bu yolculuğa davet ediyorum gibi görünüyor.

It seems like I am inviting you on this journey.

Şimdi her ne kadar kendim için yapıyor olsam da...

Now, even though I am doing it for myself...

Sizi de dahil ettiğim için bu olayın içine...

...because I included you in this matter...

Size sizin bilmediğiniz kısımlardan bahsetmem gerekecek.

I will need to talk about parts that you don't know.

Bu da çocukluğum.

This is my childhood.

Çocukluğumda nasıl bir iş oldu.

What kind of job did it become in my childhood?

Bu da çocukluğum.

This is my childhood.

Düşünmezdim, umursamazdım.

I wouldn't have thought, I wouldn't have cared.

Şu anki gibi.

Like right now.

İlk defa çocukluğumdaki gibi hareket ediyorum diyebilirim.

I can say that I am acting like I did in my childhood for the first time.

Sırf eğlendiğim için...

Just because I enjoy it...

Arkadaşımla sürekli...

I constantly... with my friend.

Fotoğraf düzenleme uygulamalarıyla uğraşırdık.

We used to deal with photo editing applications.

Sürekli kendi gazete haberlerimizi yazardık.

We would constantly write our own newspaper articles.

O zaman o kadar seviyordum ki...

At that time, I loved so much...

Yazmayı yazar olacağından emin hale gelmiştim.

I had become certain that he would become a writer.

Sonrasında...

After that...

İnsanlar zaten okumuyorsa...

If people are not reading anyway...

İstediğim kadar yazabilirim diyerek...

I can write as much as I want by saying...

Defterler boyunca...

Through the notebooks...

Yaz...

Write...

Defterler boyunca diyebilir miyiz?

Can we say throughout the notebooks?

Bir sürü defter tuttum.

I kept a lot of notebooks.

Yani...

So...

Şiir defteri...

Poetry notebook...

Günlüklerim...

My diaries...

İsmini koyamadığım bir sürü defter.

A lot of notebooks that I couldn't name.

Sırf ilgimi çeken bir Amerikan grubu var diye gittim.

I went just because there is an American band that interests me.

Bütün bir dili öğrendim.

I have learned an entire language.

Bütün bir kültürü keşfettim.

I have discovered an entire culture.

Şimdi onun sayesinde çalışıyorum.

Now I am working thanks to him/her.

Onunla üniversite eğitimi alıyorum.

I am studying at university with him/her.

Bu İngilizceyle.

This is with English.

Ben...

I...

Aklıma gelmeyecek insanlarla tanıştım.

I met people I would have never thought of.

Ama çocukken...

But when I was a child...

Bunun...

This...

Bu noktaya varabileceğinden haberim yoktu.

I had no idea that you could come to this point.

Ben bir yere varması için de yapmıyordum.

I wasn't doing it for it to lead to anywhere.

Sadece eğlendiğim için yapıyordum.

I was doing it just for fun.

Transkripte demişim ki...

I said in the transcript that...

Şimdi eğlence dışında sebeplerim var.

Now I have reasons other than entertainment.

Para kazanmam lazım.

I need to make money.

20 yaşıma gelmişim artık.

I have turned 20 now.

Sevdiğim sevmediğim bir iş yapmam lazım ki...

I need to do a job that I don't like, but I love...

Elimde bir şeyler olsun.

I want to have something in my hands.

Hayatımı sürdürebileyim.

May I continue my life.

İstediklerimi yapayım.

Let me do what I want.

Ama ben buna şimdi katılmıyorum.

But I do not agree with this right now.

5 dakika önce yazdığıma katılmıyorum.

I do not agree with what I wrote 5 minutes ago.

Eğlence ana madde olarak kalmalı bence.

I think entertainment should remain the main focus.

Çünkü parayı esas olarak yaptığım işleri hatırlıyorum.

Because I primarily remember the work I did for money.

Hala o işlerden kazandığım paradan nefret ediyorum.

I still hate the money I earned from those jobs.

O paralarla aldığım giysileri giyerken iğrenç hissediyorum.

I feel disgusted wearing the clothes I bought with that money.

Çirkin hissediyorum.

I feel ugly.

Çünkü aslında üzerime yakışmayan şeyler.

Because they are actually things that do not suit me.

E şimdi o ilk iki dediğime dönecek olursak...

Now, if we go back to those first two things I mentioned...

Evet, para kazanmam lazım.

Yes, I need to make money.

İnsanım sonuçta.

I'm human after all.

Gerçekten de hayatımı sürdürmek için miktarı fark etmeksizin kazanmam gerekiyor.

I really need to earn, regardless of the amount, to sustain my life.

Ama aynı zamanda 20 yaşıma gelmişim.

But at the same time, I have turned 20 years old.

Artık öğrenmişim ne kadar çok kazandığımın bir anlamı yok.

I have learned that it doesn't matter how much I earn anymore.

Çünkü sadece para kazandıktan sonra ben mutlu olmayacağım.

Because I will not be happy only after making money.

Bu da beni ikinci notuma götürüyor.

This leads me to my second note.

Demişim ki her uyandığımda kahveyi hazırlamadan önce kahve içmek istediğinden emin olmam lazım.

I said that every time I wake up, I need to make sure that I want to drink coffee before preparing it.

Çünkü çok korkuyorum yine bir düzenin içine düşeceğim.

Because I am very afraid that I will fall into a system again.

Ve oradan çıkana kadar bu düzenle sıkışmış hissettiğimi fark etmeyeceğim diye.

And I won't realize that I feel stuck in this arrangement until I get out of there.

Mesela Türkçe konuşamama düzenine düşmüşüm.

For example, I have fallen into a system where I can't speak Turkish.

Ve bundan benim haberim yok.

And I have no knowledge of this.

Aylardır yalnızca İngilizce konuşuyorum.

I have been speaking only English for months.

Ve kendi ana dilimi unutmaya başlamışım.

And I have started to forget my own native language.

Ben bundan rahatsızım.

I am uncomfortable with this.

Ama şimdi keşfediyorum bunu.

But now I'm discovering this.

Demişim ki...

I said that...

Meğer ne kadar kolaymış bir ömrü harcamak ve bundan bir haber yaşamak.

It turns out how easy it is to waste a lifetime and remain unaware of it.

Başkaları bana ayrı yollar göstermese bilmeyecektim.

If others hadn't shown me different paths, I wouldn't have known.

Gerçekten tanıştığım insanlara çok şey borçluyum.

I really owe a lot to the people I've met.

Çünkü her zaman onların desteğine sahibim.

Because I always have their support.

Her zaman bende bir ışık görüyorlar.

They always see a light in me.

Ve onun üzerine düşmemi istiyorlar.

And they want me to fall on top of it.

Benim göremediğim bir ışık.

A light that I cannot see.

Nereye gitmem gerektiğini bilmiyorum.

I don't know where I should go.

Ama sadece yola çıktığımda görüyorum ki...

But I only see it when I hit the road...

Yol gerçekten beni bir yere götürüyor.

The road is really taking me somewhere.

Ve hayata güvendiğim sürece güzel bir yere varabiliyorum.

And as long as I trust life, I can reach a beautiful place.

Şimdi kendim hakkında çok özel bir bilgi söyleyeyim.

Now let me tell you a very special piece of information about myself.

Ben bir İngilizce öğretmenliği öğrencisiyim.

I am an English language teaching student.

Ve sürekli duyduğum, aynı zamanda öğrencilerime tekrarladığım bir fikir.

And a thought that I constantly hear and also repeat to my students.

Ana fikir bulmak.

Finding the main idea.

Ve onu güzel bir şekilde ifade edebilmek.

And being able to express it beautifully.

Ama bu ilk bölümde öyle bir şey olmayacak.

But there won't be anything like that in this first episode.

Çünkü ben şu an bir yoldayım.

Because I am currently on a path.

Ve bir yere varmadan bitiriyorum bu ilk konuşmamı.

And I am finishing my first speech without reaching anywhere.