Dinlenmeyi Ne Zaman Hak Ederim?

Merhabalar herkese. Umarım iyisinizdir.

Hello everyone. I hope you are well.

Üst katta temizlik yapılıyor ve temizliği biraz temizlik partisine çevirmişler.

There is cleaning going on on the upper floor, and they have turned it into a bit of a cleaning party.

O nedenle bas bas müzik sesi geliyor.

That's why loud music can be heard.

Umarım çok gelmiyordur bu kayda.

I hope this record isn't coming too often.

Aslında bakarsanız şu arada birkaç bölüm kaydettim.

Actually, if you look closely, I recorded a few episodes recently.

Hatta bir tanesi iyi hissetmekle ilgiliydi.

In fact, one of them was about feeling good.

Yani nasıl daha iyi hisseder bir duruma geldim.

So I have come to a point where I feel better.

Nasıl perspektifimi değiştirdim şeklinde.

How I changed my perspective.

Paylaşmadım çünkü bir noktada şey hissettim yani.

I didn't share it because I felt a certain way at one point.

Hayat çok döngüler halinde yaşanan bir şey.

Life is something that is lived in many cycles.

Ve şu an iyi hissediyor olmam bir hafta sonra da aynı hissedeceğim anlamına gelmiyor.

And just because I feel good now doesn't mean I'll feel the same way in a week.

Böyle çok tepeden bir şey paylaşmak istemedim.

I didn't want to share something so high-handed.

Öyle kaydetmemiştim ama yine de emin olamadım.

I hadn't saved it that way, but I still couldn't be sure.

Birkaç böyle sesi bahane edip koymadım.

I didn't put it down by making excuses like a few of those sounds.

Ki yani itekim bence haklı çıktım.

So, I think I was right after all.

Çünkü sonrasında farklı bir duygu durumuna geldiğim için.

Because I came to a different emotional state afterwards.

Biraz şey oldu.

Something happened.

Nazar değmiş oldu.

It has been the evil eye.

Bir diğeri taşınmakla alakalıydı.

One of them was related to moving.

Onda da sesi beğenmedim bir şekilde yine paylaşmadım.

I didn't like the sound in it either, so I didn't share it again.

Yani hep bir bahaneler üreterek aslında o tıkanıklığımı hissettiğim bir zamandı.

So it was actually a time when I felt that blockage by constantly coming up with excuses.

Yani şu an hayatımda sanki bir sürü sekme açık ama hiçbirinde bir ilerleme kat edilmiyor gibi geliyor.

It feels like I have a lot of tabs open in my life right now, but there doesn't seem to be any progress being made in any of them.

Belki bu zamana dönüp baktığımda bir ilerleme göreceğim ama içindeyken öyle hissetmiyorum.

Maybe when I look back on this time, I will see progress, but I don’t feel that way while I'm in it.

Yorgunum.

I am tired.

Burnout dedikleri bu olsaydı.

If this is what they call burnout.

Bir sürü sekme açık dediğim gibi.

As I said, I have a lot of tabs open.

Hiçbirinde bir ilerleme kaydedilmiyor.

No progress is being made in any of them.

Ve bugün baktım ki zorlayarak olmuyor.

And today I saw that forcing it doesn't work.

Bıraktım.

I gave up.

Çok bir şey yapmadım.

I didn't do much.

Yani cuma.

So it's Friday.

Hiçbir işimi yapmadım doğruyu söylemek gerekirse.

I haven't done any of my work, to be honest.

Gittim kendime bir kahve aldım.

I went and got myself a coffee.

Öğleden sonra bir 7 dolar bayıldım.

I spent 7 dollars in the afternoon.

Zaten taşınma sebebiyle harcamam artmıştı.

My expenses had already increased due to the move.

Bu kahveleri biraz azaltmam gerekiyor.

I need to reduce these coffees a bit.

Maalesef şehirde yaşamak iyi değil.

Unfortunately, living in the city is not good.

Bu kafede aynı zamanda da böyle kitaplar...

In this cafe, there are also books like this...

...var ve böyle her girdiğim yerde ben kitaplara bakarım.

...exists, and in every place I enter, I look at the books.

Aynı zamanda defterler varmış.

There were also notebooks.

Bilmiyordum bunu.

I didn't know this.

Ve defterleri karıştırırken aslında insanların notlar bıraktığını fark ettim.

And while I was flipping through the notebooks, I realized that people had left notes.

Sonra bu defteri karıştırırken bir sayfasında birinin sevgilisine yazdığı bir notu gördüm.

Later, while flipping through this notebook, I saw a note someone had written to their girlfriend on one of the pages.

Aslında şöyle başlıyor.

Actually, it starts like this.

Aşık olmak ne demek?

What does it mean to be in love?

Sonunda da aşkı tanımlıyor.

Finally, it defines love.

Onun tanımına göre aşk ilkbahar sabahları gibi bir şey.

According to her definition, love is something like spring mornings.

Hatta ilkbahar sabahları yürüyüşü gibi.

It's just like a spring morning walk.

Böyle güneşin ilk tenine değdiği zaman.

When the sun first touches the skin like this.

Ben hiç öyle yaşamıyorum aşkı.

I don't live love like that at all.

Benim için aşk uçurumdan denize atlamak gibi bir şekilde açıklanabilir.

For me, love can be described as jumping off a cliff into the sea.

Her seferinde büyük bir risk var.

There is a big risk every time.

İçimden bir şey hem atla diyor hem de sakın atlama.

There's something inside me saying leap but also don't leap at all.

İçine girince bir ferahlama geliyor.

Once you step inside, a sense of relief comes.

Hayatta hissediyorsunuz kendinizi.

You feel yourself in life.

Onda belki suyun içinde yüzerken de bir huzur var.

Maybe there is a peace in it even while swimming in the water.

Ama çıkarken önceden olduğum konuma ulaşmak için epeyce bir yol kat etmem.

But to reach my previous position when leaving, I have quite a long way to go.

Tırmanmam gerekiyor.

I need to climb.

Suyun içindeyken harika.

It's wonderful when you're in the water.

Ama bitişi keyifsiz, uzun ve yorucu.

But the ending is unpleasant, long, and exhausting.

Yani keşke benim için de aşk ilkbahar gibi olsa.

I wish love was like spring for me too.

Burnout kelimesini kullandım şu anki durumumu açıklamak için.

I used the word burnout to describe my current situation.

Bunu bilerek seçtim.

I chose this intentionally.

Yani Türkçesi tükenmişlik sendromu sanırım.

So I guess the Turkish term is burnout syndrome.

Ve bu bağlantıyı ben aslında birkaç hafta önce kurdum.

And I actually established this connection a few weeks ago.

Aslında ikisini farklı şeyler zannediyordum.

I actually thought they were two different things.

Çünkü tükenmişlik sendromu biraz Türkiye'de hayatımıza Meryem Üzerli'yle ilgili.

Because burnout syndrome is somewhat related to our life in Turkey with Meryem Uzerli.

Belki uzmanlar öncesinde biliyordur ama en azından benim öğrenmem öyle oldu.

Maybe the experts knew beforehand, but at least that's how I learned.

İşte Meryem Üzerli Muhteşem Yüzül'ü bir anda bırakınca tükenmişlik sendromuna yakalandı dendi.

It was said that Meryem Uzerli fell into burnout syndrome after abruptly leaving "Magnificent Century."

Şu zamanda da müjde uzmanla ilgili, onun kızılcık şerbetini bırakmasıyla ilgili tükenmişlik sendromu sebebiyle olduğu söyleniyor.

It is said that the news related to the expert nowadays is due to burnout syndrome because of his decision to quit the cornelian cherry syrup.

Birkaç kez de böyle Bergüzal Korel sanırım söylenmişti çalışma şartlarıyla ilgili.

I think there have been a few times when Bergüzar Korel was mentioned regarding working conditions.

Yani böyle durumlarda tükenmişlik sendromu...

So, in such situations, burnout syndrome...

Kelimesini, terimini kullanmamamın sebebi Türkiye'de biraz şımarıklık gibi bu lanse ediliyor.

The reason I don't use the word or term is that it is perceived as a bit spoiled in Turkey.

Biraz edilgen bir dil.

A somewhat passive language.

Hatta etken bile olabilir.

It could even be a factor.

Yani şunu demeye çalışıyorum, şeyi suçlayan.

So what I'm trying to say is, the one who blames the thing.

Bunu yaşayan insanı suçlayan, onu daha güçsüz gören bir şey gibi geliyor.

It seems like something that blames the person experiencing this and sees them as weaker.

Yani zaten bunun hakkında konuşulurken işte o kişiler çok şımarıkmış, güçsüzmüş, yapamamış.

So, while talking about this, those people were just very spoiled, weak, and unable to do it.

Başka insanlar dayanırken onlar niye dayanamamış gibi şeyler konuşuluyor.

People talk as if they couldn't endure while others are enduring.

Kelimenin kalıbında bile yani tükenmiş olma hali, tüketilmiş olma hali değil de tükenmiş olma.

Even in the form of the word, it is not the state of having been consumed, but rather the state of being exhausted.

Sanki kendi suçuymuş gibi, kendi güçsüzmüş gibi.

As if it were his own fault, as if he were powerless.

Sanki en başta onun daha az gücü olduğu için onu tüketmiş.

It seems that it has worn him out because he had less power in the beginning.

Ama başkaları daha güçlü olduğu için devam edebiliyormuş gibi bir şey çağrıştırıyor bana.

But it evokes a sense that others can continue because they are stronger.

Ama burnout'a baktığımda burnout biraz daha...

But when I look at burnout, burnout is a bit more...

Mesela açıklamasında stres ve çok çalışmanın sebep olduğu çöküş deniyor.

For example, it is mentioned in the explanation that the collapse is caused by stress and overwork.

Ya da işte başka anlamlarına baktığınızda bir şeyde şeyin kalmaması, yakıtın kalmaması, fazla ısınması şeklinde.

Or when you look at other meanings, it refers to something running out, not having fuel left, or overheating.

Yani bu kelimede biraz daha tükenen kişi değil, tüketen durum suçlanıyor.

So in this word, it is not the person who has consumed that is blamed, but rather the consuming situation.

Ve çok fazla, mesela Amerika'da burnout yaşıyorum dediğinizde kimse size bence çok güçsüzmüşsünüz gibi direkt olarak bakmaz.

And when you say that you are experiencing burnout, for example in America, I don't think anyone will look at you directly as if you are very weak.

Bence daha az buna karşı önyargı var.

I think there is less prejudice against this.

Ama her ne kadar daha az önyargı olsa da burnout hakkı bence herkeste yok.

But even though there is less prejudice, I believe that not everyone has the right to burnout.

Yani burnout olmaya hakkınızın olması için belli bir meslek grubunda olmanız gerekiyor.

So you need to be in a certain profession to have the right to experience burnout.

Belli şartlarda çalışıyor olmanız gerekiyor.

You need to be working under certain conditions.

Yani işte diyelim finans sektöründesiniz, doktorsunuz, günde 10 saat çalışıyorsunuz ya da 5 tane kitap yazsınız bir senede.

So let's say you work in the finance sector, you are a doctor, you work 10 hours a day, or you write 5 books in a year.

Bu tarz şeylerde burnout çok kolay kabul edilebiliyor.

In things like this, burnout can be easily accepted.

Ama benim gibi işlerde çalışıyorsanız bence daha zor bunun kabul edilmesi.

But if you are working in jobs like mine, I think it's harder to accept this.

Çünkü benim iş sistemim biraz daha esnek.

Because my work system is a bit more flexible.

Üzerine üstümde böyle çok kötü bir patron yok.

There is no such very bad boss over me.

Tatilerim esnek.

My holidays are flexible.

İyi bir şey için çalışıyorum.

I am working for a good cause.

Para odaklı çalışmıyorum akademide olduğum için.

I don't work with money in mind because I'm in academia.

Belli streslerim yok.

I don't have any particular stresses.

Ve yaptığım işi seviyorum.

And I love the work I do.

Ama bunun sıkıntısı da şu.

But the problem with this is this.

Zihnim.

My mind.

Zihnim hiçbir zaman susmuyor.

My mind never stops.

Yani işten çıktığım anda bile benim sürekli telefonuma bakıyor olmam gerekiyor.

So I need to be constantly checking my phone even at the moment I leave work.

Ya da yapmadığım şeyleri düşünmem gerekiyor.

Or I need to think about the things I haven't done.

Ama işte bunu ifade ettiğimde de sanki burnout'umun sebebi benmişim gibi oluyor.

But when I express this, it feels like I am the reason for my burnout.

Yani sanki ben kafamda stres yarattığım için, ben bunu kendime yaşattığım için burnout yaşıyormuşum gibi.

So it's as if I'm experiencing burnout because I create stress in my mind, because I put myself through this.

Yani Türkiye'deki tükenmişlik sendromu gibi algılanıyor.

So it is perceived like burnout syndrome in Turkey.

Yani zorunda değilsin bunu hissetmeye.

So you don't have to feel this.

Niye bu kadar kendini yoruyorsun?

Why are you exhausting yourself so much?

Ne üretiyorsun ki?

What are you producing?

Ne yaptın ki bu kadar yoruluyorsun?

What have you done that you are so tired?

Şeklinde bir yaklaşım olabiliyor.

There can be an approach like this.

Ya benim hayatımda şu an olan şeylere baktığımızda yakın zamanda taşındım.

Well, when we look at the things happening in my life right now, I moved recently.

Ve taşındığım için de tabii ki de ev çok dağınık.

And of course, the house is very messy because I just moved.

Eve geldiğimde bile dinlenemiyorum.

I can't even rest when I get home.

Ve işten dolayı gücüm kalmamış oluyor.

And I have no strength left due to work.

Çünkü bir saat gidiyorum trenle, bir saat geri dönüyorum.

Because I go by train for an hour and come back for an hour.

Tren zaten yorulduğunuz bir şey.

The train is already something you are tired of.

Şimdi Türkiye'de insanlar metrobüsü çektiği için burada şımarıklık yapmak istemiyorum ama

I don't want to act spoiled here since people are struggling with the metrobus in Turkey, but...

Pazartesi mesela.

For example, Monday.

6.30'da gelmesi gereken tren, 8.30'da geldim.

The train that was supposed to arrive at 6:30 came at 8:30.

Ben 2 saat orada bekledim.

I waited there for 2 hours.

Yani buradaki toplu taşıma sistemi pek iyi değil.

So, the public transportation system here is not very good.

Şu an elektrikliğe geçmeye çalıştıkları için bir şekilde daha da fazla aksaklık olmaya başladı.

They are currently trying to switch to electric, which has somehow led to even more disruptions.

Yani şey çok zorlayıcı bir şey.

So it's something very challenging.

Siz bir plana göre hareket etmeye çalışıyorsunuz ama o plan gerçekleşmiyor.

You are trying to act according to a plan, but that plan is not happening.

Ve siz oturup orada beklemek durumunda kalıyorsunuz.

And you have to sit there and wait.

Ve hayatınızın tüm düzeni kaymış oluyor.

And the entire order of your life is disrupted.

Yani oradaki o stres, sinir olma durumu, o kadar insanla bekleme hali beni yoruyor.

So the stress and irritation of waiting there with so many people is exhausting me.

Eve geldiğimde de hiçbir şey yerleşmiyor.

Nothing settles when I get home, either.

Kaynaştıracak gücüm kalmıyor ama evde böyle düzenli olmadığı için daha da dinlenemiyor oluyorum.

I don't have the strength to make connections anymore, but because it isn't organized at home, I can't rest properly.

Çünkü kafam takılıyor bazı şeylere.

Because I get stuck on some things.

Kendimi iyi hissetmiyorum.

I don't feel well.

Üzerine bu hafta işte Retreat dedikleri bir şey vardı.

There was something called a Retreat at work this week.

Yani burada yeni yıl başlangıcında, yeni iş yılında insanları kaynaştırmak için bazı etkinlikler yapılıyor.

So here, at the beginning of the new year, some activities are being organized to bring people together for the new business year.

Çoğunlukla böyle bir günlüğüne bir yere gidiyorsunuz takımınızla.

Most of the time, you go to a place like this with your team.

Ve ben iki merkezde çalıştığım için iki Retreat vardı bu hafta.

And because I worked at two centers, there were two Retreats this week.

Birinden ben sorumlu olduğum için işleri de benim yapmam gerekiyordu.

I had to do the work because I was responsible for someone.

Diğerinde biraz daha sadece katılımcıydım.

In the other one, I was a bit more just a participant.

Ve hani bunda da deli bir suçluluk hissediyor insan yoruldum dediğinde.

And then when a person feels an insane sense of guilt when they say they are tired.

Çünkü sözde hani sizi eğlendirmek için de yapılan bir şey.

Because it's something that is supposedly done to entertain you as well.

Güzel bir yere götürüyorlar sizi.

They are taking you to a nice place.

Yemek yiyorsunuz, insanlarla konuşuyorsunuz.

You are eating and talking with people.

Ama günün sonunda kimse sizin hayrınıza yapmıyor bunu.

But at the end of the day, no one is doing this for your benefit.

Bir kere işle ilgili bir şey konuşuyorsunuz.

You are talking about something related to work.

İştekilerle kaynaşmanız gerekiyor ki iyi çalışın.

You need to bond with the people at work so that you can work well.

Yani böyle yine bence orada çalışıyor olmanız gerekiyor.

So I think you still need to be working there.

Yani eğlenmiyorsunuz.

So you're not having fun.

Bir de normal iş saati 9-5 ise,

If the normal working hours are 9-5,

orada akşam 8'e kadar belki kalıyorsunuz.

You might be staying there until 8 in the evening.

Yani hiçbir ara yok.

So there is no break at all.

Kendinizi ayırdığınız hiçbir zaman yok.

You never take any time for yourself.

Ve ben kendime zaman ayırmaya çok ihtiyaç duyan birisiyim.

And I am someone who really needs to take time for myself.

İnsanlarla vakit geçirmeyi sevsem de.

Although I enjoy spending time with people.

İşte bile yani öğle saati mesela insanlarla yemek yerine

Here, even at lunchtime, for example, instead of eating with people.

kendi başıma böyle sakin bir yerde yemeği tercih ederim.

I prefer to eat in a calm place like this by myself.

Çünkü tüm gün kafam böyle yorulmuş.

Because my head has been tired like this all day.

Ve hani ona ihtiyaç duyarım böyle.

And you know I need it like this.

İki saat çok yoğun bir toplantı olduysa da

Although it was a very intense meeting for two hours,

bir 15 dakika etrafta tek başıma yürümem gerekir.

I need to walk around alone for about 15 minutes.

Kendime gelebilmek için.

To get myself together.

Retreat'te bunları yaşayamadım.

I couldn't experience these things at the retreat.

Ama dönüp baktığımda sonuçta bir etkinlik.

But when I look back, it's ultimately an event.

Bunun yüzünden çok yoruldum, burn out oldum demek

I got very tired because of this, I mean I burned out.

sanki şımarıklıkmış gibi geliyor.

It feels like it's just being spoiled.

Üzerine benim şu an çok fazla projem var.

I currently have a lot of projects on it.

Ve hiçbir proje ilerleme kat etmiyor.

And no project is making progress.

O nedenle böyle sürekli bir şeyler hakkında

That's why I constantly talk about something like this.

sorun çözmem gerekiyor.

I need to solve a problem.

Ya da ilgilenmem gerekiyor.

Or I need to take care of it.

Ama hiçbir şey sonuca bağlanmadığı için

But because nothing was concluded

tatmin olma halini de yaşayamıyorum.

I can't even experience a state of satisfaction.

Bu da üzerimde böyle bir yük yaratıyor.

This also creates such a burden on me.

Bunların hepsine baktığımızda aslında

When we look at all of these, actually

çok böyle normal benim yorulmuş olmam.

It's quite normal for me to be tired.

Ama bu sistem öyle bir şekilde işliyor ki

But this system works in such a way that

sanki herkesin kabul edeceği

as if it is something everyone would accept

çok büyük bir iş yapmadıysanız

if you haven't done a very big job

yorulmaya hakkınız yokmuş gibi hissediyorsunuz.

You feel like you have no right to be tired.

Bunu böyle başka arkadaşlarımla konuşurken de

I talk about this like this when I'm talking to my other friends too.

onlar da tatildeydi.

They were on vacation too.

Sürekli kovulacak gibi hissettiklerini söylemişlerdi.

They said they felt like they were going to be fired constantly.

Yani tatile çıkmışlar sonuçta.

So they've gone on holiday after all.

Uzaktan çalışıyorlar.

They are working remotely.

Ve kimse onlara bir şey demiyor.

And nobody is telling them anything.

Ama sürekli böyle çalışmadıkları zamanda

But when they don't work like this all the time

belki ellerinde yapacak iş yok

Maybe you have no work to do with your hands.

ama bundan dolayı suçluluk duyuyorlar.

but they feel guilty about it.

Sanki biri onları kovacak.

As if someone is going to chase them away.

Sanki biri onların çalışmadığını farkedip bir şey yapacak.

As if someone will notice that they are not working and do something.

Ama aslında olan onlara iş verilmediği için çalışmıyorlar.

But the truth is they are not working because they are not given any jobs.

Ya böyle sürekli kendimizi suçlu hissetme durumu hakim çalışmadığımızda

It's like we constantly feel guilty when we're not working.

ve hani işle ilgili bir şey düşünüyor olmak yeterli değil.

And it's not enough to just think about something related to work.

Çünkü kapitalist sistemde

Because in the capitalist system

hani elle tutulur şeyler başarı olarak görünüyor.

You know, tangible things seem to be seen as success.

Sizin bir şekilde kendinizi geliştiriyor olmanız

Your somehow improving yourself.

bir toplantı yapıyor olmanız

you are having a meeting

ofise gidip geliyor olmanız

You must be going to and from the office.

iş saati olarak görülmüyor.

It is not considered working hours.

Bunları düşünürken böyle şeyi farkettim.

While thinking about these things, I realized something like this.

Eskiden insanlar çok daha fiziksel olarak zor şeyler yapıyormuş.

In the past, people used to do much more physically challenging things.

Yani şu an mesela trene binebiliyorum.

So right now, for example, I can board the train.

Ya da marketten direkt yemek alabiliyorum.

Or I can directly buy food from the market.

Evde saatlerce yemek pişirmem gerekmiyor.

I don't need to cook for hours at home.

Kıyafetlerimi elimle yıkamama gerek yok.

I don't need to wash my clothes by hand.

Makinalar var.

There are machines.

Yani her şey beni, hayatımı kolaylaştırmak için dizayn edilmiş.

So everything is designed to make my life easier.

Ve buna rağmen ben bu kadar yoruluyorsam

And despite this, if I am this tired.

eskiden insanlar nasıl yapıyormuş gibi düşündüm.

I thought about how people used to do it.

Ve şeyi farkettim yani.

And I realized that.

Birinci fark tabii ki de eskiden insanlar

The first difference is of course that people in the past...

komünite şeklinde yaşıyorlar.

They live in a community.

Bir sürü kişi yardım ediyor birbirine.

A lot of people are helping each other.

Her gün başkası yemek yapıyor belki.

Maybe someone else is cooking every day.

Ya da evde birisi kalıyor ve yemeği yapıyor.

Or someone is staying at home and cooking the meal.

Bulaşıkları yıkıyor.

He/She is washing the dishes.

Çalışan bunları yapmıyor.

The employee is not doing these.

Diğeri de bence fiziksel ve zihinsel işin farkı.

The other is, in my opinion, the difference between physical and mental work.

Yani ben mesela fiziksel şeyleri yaptığımda da yoruluyorum.

So, for example, I get tired when I do physical things.

Diyelim işte bir yerde kampa gittim.

Let's say I went camping somewhere.

10 saat yürüdüm.

I walked for 10 hours.

Ama gelip uyuduğumda sabahına harika kalkıyorum.

But when I come and sleep, I wake up wonderfully the next morning.

Çok dinlenmiş bir şekilde kalkıyorum.

I am getting up feeling very rested.

Ama zihinsel yorgunluk aynı şekilde geçmiyor.

But mental fatigue does not pass in the same way.

Çünkü işi bıraktığımda taşımaya devam ediyorum olup kendimle.

Because I continue to carry myself when I quit my job.

Belki üzerine uykumda bile o zihin çalışıyor.

Maybe even in my sleep, that mind is working on it.

Ve onunla ilgili belki kabuslar görüyorum.

And maybe I'm having nightmares about him.

Yani fiziksel şeyi tabii ki de zor gibi görünüyor ama

So the physical thing certainly seems difficult, but

en azından bir bitişi oluyor ve uyuduğunuzda resetleniyorsunuz.

At least there is an ending, and when you sleep, you reset.

Ama zihinsel işlerde sürekli bir stres taşıyorsunuz üstünüzde.

But you are constantly carrying stress on your shoulders in mental work.

Hani bence sisteminizde çok daha

I think there is much more in your system.

zararlı, burnout'a çok daha kolay

harmful, much easier to burnout

sebep olabilecek bir şey.

something that could cause.

Bir de fiziksel bir şeyde günün sonunda yaptığınız iş belli.

Also, in a physical task, the work you did is clear at the end of the day.

Gözünüzde görüyorsunuz ve

You see it with your eyes and

evet bugün bunu yaptım diyebiliyorsunuz.

Yes, you can say that you did this today.

Ama zihinsel bir şeyde tüm gün çalışıp

But working all day on something mental

hiçbir şey yazmamış da olabilirsiniz.

You may not have written anything at all.

Tüm gün belki bir şey okudunuz, birileriyle konuştunuz.

Maybe you read something all day, talked to someone.

Ama eve geliyorsunuz, diyorsunuz ki

But you are coming home, you say that

ben ne yaptım tüm gün?

What did I do all day?

Çünkü aslında bu rapor bitmemiş.

Because actually this report is not finished.

Çünkü siz aslında araştırma yapıyordunuz.

Because you were actually doing research.

Ve araştırma tarafını elinizle tutamadığınız için

And because you cannot hold the research side with your hand.

kendinizi suçlu hissediyorsunuz.

You feel guilty.

En azından ben böyle hissediyorum.

At least that's how I feel.

Bunun iyi yanı zihinsel şeylerin

The good thing about this is the mental things.

aslında ofis hayatı ya da zihinsel işler

actually office life or mental work

kadın ve erkek eşitliğine daha elverişli deniyor.

It is said to be more conducive to gender equality.

Kadınlar da bu sistemde iş bulabiliyorlar.

Women can also find jobs in this system.

Hatta bazen daha iyi oluyor rutin işler, ofis işleri onlar için.

In fact, sometimes routine tasks, office work are better for them.

Ama bunu kabul etmekle birlikte

But while accepting this

kadınlar için daha elverişli bir iş olması

to be a more suitable job for women

tüm sistemin erkekler için

the entire system is for men

kurulduğu gerçeğini değiştirmiyor bence.

I don't think it changes the fact that it was established.

Çünkü

Because

5 günlük iş haftası şeklinde yaşanıyor her şey.

Everything is experienced in the form of a 5-day work week.

Her gün aynı performansı sergiliyor olmanız gerekiyor.

You need to perform at the same level every day.

Bu da erkek sistemine uygun bir şey.

This is also something suitable for the male system.

Çünkü erkek hormonları 24 saatte bir resetleniyor.

Because male hormones reset every 24 hours.

Kadın hormonları öyle değil.

It's not like that with female hormones.

Kadınların her haftası farklı işliyor.

Women's weeks operate differently.

Belki bir hafta 7 gün çalışabilirsiniz.

Maybe you can work 7 days a week for a week.

Ama adet gördüğünüz hafta hiç çalışmayacaksınız.

But you won't work at all during the week you have your period.

Çünkü vücudunuz çok yorgun ve bir şeyden geçiyor.

Because your body is very tired and going through something.

Yani her gün aynı şekilde işte yer almanız bekleniyor.

So, you are expected to participate in the work in the same way every day.

Bu da daha çok erkek sistemine uygun bir şey.

This is more suitable for a male system.

Kadın sistemine değil.

Not to the women's system.

Bununla ilgili insanlar dalga geçebilir, bir şey yapabilir.

People might make fun of this, or they might do something about it.

Ama kadın sistemi cidden daha esneklik isteyen bir sistem.

But the women's system really requires a system that is more flexible.

Bazı zamanlar çok üretken olup

Sometimes I am very productive.

bazı zamanlar cidden fiziksel olarak zorlandığınız olabiliyor.

Sometimes you can really feel physically challenged.

Bazı zamanlar daha dışa dönük olup

Sometimes being more outgoing

daha kolay birilerini yönlendirip

to guide someone more easily

diğer zamanlar daha içinize dönük olduğunuz zamanlar oluyor.

There are times when you are more introspective.

Ve bu da hormonlarla açıklanabilecek bir şey.

And this is something that can be explained by hormones.

Çünkü bir ay döngüsü yaşanıyor.

Because a lunar cycle is being experienced.

Ve iş sistemi hiç buna uygun değil.

And the work system is not suitable for this at all.

Kadınlar regle ilgili herhangi bir şey söylediğinde sürekli bir dalga konusu oluyor.

Women are constantly the subject of jokes whenever they say anything related to their period.

Ama bu bence çok büyük bir ayrımcılık şu noktada.

But I think this is a very big discrimination at this point.

Yani her gün aynı performansın bekleniyor olması.

So it's expected that the same performance is given every day.

Her gün farklı hormonal durumla ve farklı yorgunlukla uyanan bir bireyden

From an individual who wakes up every day with different hormonal conditions and varying levels of fatigue.

her gün aynı performansın bekleniyor olması

Expecting the same performance every day.

ve farklı hissettiğinde de

and when you feel different too

kendini suçlu hissediyor olması bu bireylerin

The fact that these individuals feel guilty.

ya da suçlu ve yetersiz hissettiriliyor olması

or feeling guilty and inadequate

bence yine sistemin bir şekilde burada işlemediğini gösteriyor.

I think it shows once again that the system is not working here in some way.

Ve bunun çözümü bence biraz konuşmaktan geçiyor.

And I think the solution to this lies in talking a bit.

Yani bence herkes bir noktada anlatmalı.

So I think everyone should explain at some point.

Erkekler de anlatmalı.

Men should also tell.

Erkeklerin de farklı hissettiği zamanlar,

Times when men feel different too,

işte kendini suçlu hissettiği zamanlar,

here are the times when he/she feels guilty,

yorulduğu zamanlar,

when he/she is tired,

stresten burn out yaşadığı zamanlar varsa

if there are times when he/she experiences burnout from stress

onların da konuşması gerekiyor.

They need to talk as well.

Kadınların da anlatması gerekiyor.

Women also need to tell their stories.

Hani ben bu hafta 6 gün çalışırım ama şu 3 gün ben çalışamayacağım

I said I would work 6 days this week, but I won't be able to work for the next 3 days.

çünkü ağrım oluyor diyebilmesi gerekiyor.

Because he/she needs to be able to say that he/she is in pain.

Ya da ben taşınacağım için böyle bir yorgunluğum olacak

Or I will have this kind of fatigue because I will be moving.

ve bunu kimseye açıklamak zorunda değilim.

and I don't have to explain this to anyone.

Ama başka bir zaman daha enerjik bir şekilde

But at another time, in a more energetic way.

bunu bir şekilde kompansiye edeceğim diyebiliyor olması lazım.

He should be able to say that he will compensate for this in some way.

Ve bu da sadece birbirimize anlatarak bunu normalleştirerek olabilir

And this can only happen by normalizing it through telling each other about it.

gibi geliyor.

It seems like.

Ama bu kadar yarışın içinde bu sistem değişir mi onu da bilemiyorum.

But with so many competitions, I don't know if this system will change.

Çünkü ben hayır, benim böyle hissetmeye hakkım var desem

Because I would say no, I have the right to feel this way.

yerimi alacak birisi var.

Someone is going to take my place.

Yani bu biraz kolektif aksiyon problemi.

So this is a bit of a collective action problem.

Yani kolektif bir aksiyon alamıyoruz.

So we cannot take collective action.

O nedenle bunun asıl çözümü sistemden çıkmak mıdır?

Is the main solution to this, then, to exit the system?

Ya da yeni sistemler yaratmak mıdır?

Or is it about creating new systems?

Benim şu an bu podcastı yapmam gibi.

It's like me doing this podcast right now.

Bilmiyorum.

I don't know.

Tek bildiğim şey bu.

The only thing I know is this.

Tek bildiğim şey birçok insanın zorlanıyor olması.

The only thing I know is that many people are struggling.

Yani etrafımda bir sürü arkadaşım var.

So I have a lot of friends around me.

Günde 8-9 saat çalışıyor olmalarına rağmen

Despite working 8-9 hours a day

kendilerini çok yetersiz ve her an kovulacakmış gibi hissediyorlar.

They feel very inadequate and as if they could be fired at any moment.

Ben fiziksel olarak bir şey yaşıyorum ve zorlanıyorum.

I am experiencing something physically and I am struggling.

Ama buna hakkım yokmuş gibi suçluluk duyuyorum.

But I feel guilty as if I don't have the right to this.

Sanki bir makine gibi.

Like a machine.

Her gün aynı derecede verimli olmam gerekiyormuş gibi.

As if I have to be equally productive every day.

Ve yani bu bence ciddi bir problem.

And so, I think this is a serious problem.

Çözümünü asla bilmediğim.

The solution I never knew.

Benim kafam yine karışık.

My mind is confused again.

Bir ben var.

There is only me.

Benden karmaşık.

More complicated than me.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.

See you in the next section.