Egosal Aşk

Herkese merhaba, Rota Oluştu'ya hoş geldiniz. Ben Semiha.

Hello everyone, welcome to Rota Oluştu. I am Semiha.

Bugün farklı bir şekilde ses kaydı alıyorum. Nasıl çıktığına dair hiçbir fikrim yok.

I'm recording audio in a different way today. I have no idea how it turned out.

Çünkü ya ses kaydı alacaktım ya da hiçbir şey yapamayacaktım.

Because I was either going to make a voice recording or I wouldn't be able to do anything.

Sürekli bu ikidir, son ikidir aksilikler geliyor.

It has continuously been these last two times that things have gone wrong.

Herhalde böyle kişisel gelişim yaptığım için oluyor. Onu da anlamış değilim gerçekten.

I guess it's happening because I'm doing personal development like this. I really don't understand that either.

Ama artık ne olursa olsun bu ses kaydını çekip yükleyeceğim.

But no matter what happens, I will record and upload this audio.

İnşallah güzel olmuştur. Çok kötü olduysa zaten yüklemem diye düşünüyorum.

I hope it turned out to be nice. If it turned out very badly, I don't think I'll upload it anyway.

Bugün egosal aşktan konuşacağız. Başlıktan da anladığınız gibi.

Today we will talk about egoistic love. As you can understand from the title.

İlişkilerimizde aslında egoyu nasıl işin içine kattığımızı, nasıl karşı tarafı değil de kendi egomuzu sevdiğimizi vs. bunlardan konuşacağız.

We will actually talk about how we incorporate the ego into our relationships, how we love our own ego instead of the other person, and so on.

Ama tabii ki önce ilk soru biz neden bir ilişki içine girmek?

But of course, the first question is why do we enter into a relationship?

İstiyoruz. Tabii ki fiziksel hazlarımızın ya da psikolojik doyumlarımızın peşinden koşuyoruz.

We want it. Of course, we are chasing our physical pleasures or psychological satisfactions.

Neden? Çünkü bunların bizi mutlu edeceğine inanıyoruz.

Why? Because we believe that these will make us happy.

Bizim bu içimizdeki yalnızlık hissinin gideceğine inanıyoruz.

We believe that this feeling of loneliness inside us will go away.

Huzursuzluk hissinin gideceğine, o korku, yalnızlık korkusu belki bilmiyorum ya da bir şeyi tek başına yapamamadan dolayı kaynaklanan o korku,

The feeling of restlessness will go away, that fear, the fear of loneliness, maybe I don’t know, or that fear stemming from not being able to do something alone,

o yoksunluk hissi vs. eksiklik belki bilmiyorum ama hani bu tarz.

That feeling of deprivation vs. deficiency, maybe I don't know, but you know, something like that.

Biz bunlardan kurtulmak için aslında bazılarımız böyle bir ilişki içerisine giriyor.

Some of us actually enter into such a relationship to get rid of these.

Ama şöyle bir işte işin patladığı yer şurası oluyor ki bu doyum hali kısa süreli oluyor.

But the point where things go wrong in such a job is that this state of satisfaction is short-lived.

Çünkü biz bu doyum halini kendi varlığımızdan değil de dışarıdan alıyoruz.

Because we derive this state of fulfillment not from our own existence, but from external sources.

Mutluluğumuzu kendi varlığımızdan değil de dışarıdan.

Not from our own existence but from the outside.

İşte bir ilişki içerisinde olursan mutlu oluruz.

If you are in a relationship, we will be happy.

Düşüncesiyle hareket edip ilişkimizden alıyoruz.

We act according to his/her thoughts and take from our relationship.

Ama bizim kendimize bağlı olan bir mutluluk ya da varlık inancımız olması gerekiyor ki temelleri bir sağlam otursun ve dışarıdan gelen herhangi bir şeyden etkilenmesin.

But we need to have a belief in happiness or existence that is dependent on ourselves so that its foundations are solid and it is not affected by anything coming from the outside.

Yani geçici bir deneyim hali değil de kalıcı bir mevcudiyet hali oluşsun.

So that it becomes a state of permanent existence rather than a temporary experience.

O yüzden geçen haftaki podcastimde artık belki 100 kere dedim o podcaste.

That's why I probably said it 100 times in my podcast from last week.

Kendi varlığımızı hissetmenin ne kadar önemli olduğundan benlik duygumuzu kendi varlığımızdan kendimizden almamız gerektiğinden bahsettim.

I talked about how important it is to feel our own existence and that we should derive our sense of self from our own existence.

Çünkü zihnimiz bize sürekli şunu söylüyor.

Because our mind keeps telling us this.

İşte şöyle olman gerekiyor.

This is how you need to be.

Şunlara ulaşman gerekiyor.

You need to reach those.

Şu hale gelmen gerekiyor.

You need to get to this point.

Şunlara sahip olman gerekiyor.

You need to have these.

Şöyle başarman gerekiyor.

You need to start like this.

Böyle yapman gerekiyor.

You need to do it like this.

Saçın şöyle olsun böyle olsun.

Your hair should be like this or like that.

İşte şuydu buydu diye diye biz sürekli zihnimizin o gürültüsüne kapılıp gidip kendi benliğimizde.

Here it is, saying this and that, we keep getting carried away by the noise of our minds into our own selves.

Zihnimizi unutuyoruz.

We are forgetting our minds.

İşte o zihnimizin gürültüsünden kaynaklı bir ego ilişkisine giriyoruz.

Here we enter into an ego relationship stemming from the noise of our minds.

Böyle de bir sıkıntı var.

There is such a problem as well.

Zaten böyle ilişkilere baktığımızda belli bir süre sonra o sevgi ilişkisi gerçekten sevgi ve nefret ilişkisine dönüşüyor.

When we look at such relationships, after a certain period, that love relationship really turns into a relationship of love and hate.

Bizim gözümüze başlangıçta bir perde oluşuyor.

At first, a veil forms in front of our eyes.

Ben buna şey diyorum hani o perde iniyor diyorlar.

I call this thing, you know how they say the curtain is falling.

Ben arkadaşlar arasında şey diyoruz.

We say "thing" among friends.

Fitreli görüyoruz karşı tarafı bir yerden sonra.

We see the other side with a filter from a certain point onward.

Gerçekten o instagram fitreleri gibi karşı tarafın kusurlarını görmüyoruz.

We really don't see the flaws of the other side like those Instagram filters.

Yani kusur neye göre kime göre evet ama hoşlanmadığımız sevmediğimiz şeyleri belki de başlangıçta o fitreden dolayı biz görmüyoruz.

So, according to whom and based on what is something considered a flaw? Yes, but perhaps we don't see the things we dislike or do not like at first because of that filter.

Ama zaman geçtikten sonra vakit geçirdikten sonra o kişiyle birlikte o fitre tabii ki kalkıyor.

But after some time has passed and you've spent time with that person, that tension certainly eases.

Ve o fitre kalktıktan sonra hani biz o huzursuz eden sevemeyeceğimiz şeyleri görünce de.

And after that relief, when we see those unsettling things that we cannot love.

İşte burada önemli olan burada oluyor.

What matters is happening here.

Ve biz bunları kabul edebilir miyiz edemez miyiz belki edemeyeceğimiz şeyler bilmiyorum.

And can we accept these things or not, maybe there are things we cannot accept, I don't know.

Ama ilişkiye devam ettiren şey o fitre kalktıktan sonra da o kişiyi beğenebilmek sevebilmek bunlar önemli.

But what keeps the relationship going is the ability to like and love that person even after the veil has been lifted; these are important.

Bir darbe alındığında istenilen şey yapılmadığında ya da istenilen şey verilmediğinde diyeyim ben.

I mean when a blow is received, when what is desired is not done or when what is desired is not given.

Bir kavganı oluştuğunda.

When a fight breaks out.

Bir nefrete dönüşüyor mu?

Is it turning into a hatred?

O canını acıtma isteği oluşuyor mu?

Do you have the desire to hurt yourself?

O vahşi bir saldırı hissi.

It's a feeling of wild attack.

Sevgisizlik hissi.

Feeling of lack of love.

Düşmanlık hissi.

Feeling of hostility.

Yani gerçekten düşmanmışçasına karşı tarafın canını acıtıyoruz.

So we are really hurting the other side as if they are our enemies.

Karşı tarafa çok kötü şeyler söylüyoruz.

We are saying very bad things to the other side.

Derler ya ağzı alınmayacak şeyler.

They say there are things that shouldn't be taken to heart.

Gerçekten karşı tarafa ağzı alınmayacak şeyler söylenilen bir ilişki var.

There is a relationship where unacceptable things are said to the other party.

Belki bazılarınız o neymiş ya falan diyebilir.

Maybe some of you might say, "What's that, anyway?"

Ama gerçekten.

But really.

İlişkilerini bu şekilde yaşayan insanlar var.

There are people who live their relationships this way.

Sürekli bu sevgi ve nefret arasında gidip gelen, iki kutup arasında gidip gelen ilişkiler var.

There are relationships that continuously fluctuate between love and hate, moving between two poles.

Bunlar çok nadir görülen bir ilişki tipi değil.

These are not a very rare type of relationship.

Hele ki bizim toplumumuzda duygularıyla hareket eden, duygularıyla karar veren bir toplumuz.

Especially in our society, we are a community that acts with emotions and makes decisions based on feelings.

Hiç nadir olduğunu sanmıyorum bu tarz ilişkilerin.

I don’t think these kinds of relationships are rare at all.

Ve sorun şuradaki çiftler bunlardan haz alıyorlar.

And the issue is that the couples here are enjoying these.

Çünkü bu kavga.

Because this is a fight.

Anları işte ne kadar güzel, ne kadar tutkuduyuz gibi işte o dram oluşturma, acı oluşturma, pembe dizi hali.

Moments are just so beautiful, how passionate we are, it's that drama creation, that pain creation, the soap opera state.

Gerçekten bunlar bu tarz şeyler o insanları canlı hissettiriyor.

These kinds of things really make those people feel alive.

Ama tabii şöyle bir sorun var.

But of course, there is a problem like this.

Sürekli bu iki kutup arasında gidip gelme ilişkiyi bir yerden sonra dengesizleştiriyor, yıpratıyor.

Constantly oscillating between these two poles eventually destabilizes and wears out the relationship.

Ve bu tarz ilişkiler olumsuz olan kutupa doğru yöneliyor.

And these types of relationships are heading towards the negative pole.

Ve ilişki çöküyor haliyle.

And the relationship is obviously falling apart.

Bu eğer ya da geç tabii ki meydana geliyor.

This happens sooner or later, of course.

Çünkü dediğim gibi acıdan haz alma üzerine kurulu bir ilişki var.

Because, as I said, there is a relationship built on deriving pleasure from pain.

Yani egosal bir ilişki var.

So there is an egotistical relationship.

Ego o acıda kavga, o acı anında o kavgada durmayı seviyor.

The ego loves to fight in that pain, to pause in that fight during that painful moment.

Kendini ızırap çektirmeyi çok seviyor.

He loves to make himself suffer.

Biz ego ne demiştik?

What did we say about the ego?

Ego zihnimizin uydurduğu sahte bir benlik demiştik.

We said that the ego is a false self created by our mind.

Ve biz zihnimiz bu sahte benlik duygumuzu sürekli özdeşleştiriyor.

And our mind continuously identifies with this false sense of self.

Beşleştiriyoruz biz kendimizi.

We are making ourselves into fives.

Bu da sıkıntı hali oluşuyor.

This also creates a state of distress.

Çünkü biz benlik duygumuzu zihnimizin ürettiği o sahte benlikle özdeşleştirdiğimiz zaman

Because when we identify our sense of self with that false self produced by our mind

biz benlik duygumuzu dışarıdan almış oluyoruz.

We are acquiring our sense of self from outside.

Bu ne demek?

What does this mean?

İşte toplumsal rolümüzden alıyoruz.

Here we draw from our social role.

Belki bir patronumuz, işçiyiz, öğretmeniz, doktoruz, eczacıyız, anneyiz, babayız, arkadaşız.

Maybe we are a boss, we are workers, we are teachers, we are doctors, we are pharmacists, we are mothers, we are fathers, we are friends.

Belki o benlik duygumuzu malımızdan alıyoruz.

Maybe we derive our sense of self from our possessions.

Belki o benlik duygumuzu malımızdan, mülkümüzden alıyoruz.

Maybe we derive our sense of self from our possessions and property.

Dış görünüşümüzden alıyoruz.

We draw from our appearance.

Belki çok güzel bir kadımız.

Maybe we are a very beautiful woman.

Belki çok yakışıklıyız.

Maybe we are very handsome.

Belki çok güzel bir fiziğimiz var.

Maybe we have a very beautiful physique.

Ve benlik duygumuzu bundan alıyoruz.

And we derive our sense of self from this.

Kendimizi sevmeyi bundan tatmin ederek alıyoruz.

We satisfy our self-love with this.

İşte başarıyız, başarısızlıklarımızdan alıyoruz.

Here we are successful; we learn from our failures.

Ve biz kendimize bir benlik duygusu oluşturuyoruz.

And we are creating a sense of self for ourselves.

Tabii bu saydıklarımın hepsinin ortak bir noktası var.

Of course, all of these things I mentioned have a common point.

Hepsi geçiciler.

They are all temporary.

Hepsi geçici.

It's all temporary.

Yani biz bir anda işimizi de kaybedebiliriz.

So we could suddenly lose our job as well.

Güzelliğimizi de kaybedebiliriz.

We can also lose our beauty.

Bir sivilceye bakıyor gerçekten.

It really looks like a pimple.

Malımızı, mülkümüzü kaybedebiliriz bir anda.

We can lose our property and possessions in an instant.

Yani böyle sağlam temellere dayalı değil de geçici temellere tutturuyoruz biz bu benlik duygumuzu.

So we are anchoring our sense of self not on solid foundations, but on temporary ones.

Böyle sürekli dışarıdan aldığımız için de ne oluyor?

What happens because we constantly get it from outside?

Bir kuş sesi de, bir kur sesi de haliyle bizi etkiliyor.

Both a bird's song and a stream's sound naturally affect us.

Egomuzda...

In our ego...

Benlik duygumuzu bu kadar dışarıdan aldığımız için

Because we get our sense of self from outside so much

haliyle kendini çok güvensiz, savunmasız, korku dolu hissediyor.

Naturally, she feels very insecure, defenseless, and filled with fear.

Kendisiyle özleşemediği için bizim benliğimiz özleşebileceği bir benlik arıyor.

Because it cannot identify with itself, it is looking for a self that our identity can identify with.

E ne oluyor?

What's happening?

O haliyle egoya dayalı bir ilişki içerisine girmiş oluyor.

In that state, they enter into a relationship based on ego.

O ilişki egosunun tüm o savunmasızlığını, korkusunu, görünme,

That relationship reveals all that ego's vulnerability, its fear, the need to be seen.

var olma, onaylanma ihtiyacını karşılıyor başta.

It primarily satisfies the need for existence and approval.

Bizim bu hayatımıza anlam veren, gözümüzde bir Yunan tanrısı gibi gözüken o kişiye aşık oluyoruz.

We fall in love with that person who gives meaning to our lives, who appears to us like a Greek god.

Kendi dünyamızın merkezinde o kişi var.

That person is at the center of our own world.

Aslında kendimiz olmamız gerekirken hop hemen kendimizi alıyoruz.

Actually, while we should be ourselves, we immediately take on another identity.

Aşık olduğumuz o Yunan tanrısını koyuyoruz oraya.

We are placing that Greek god we are in love with there.

Yani egomuzun yaşadığı o korku hissi yok, yetersizlik hissi yok,

So there is no fear that our ego experiences, no feeling of inadequacy.

güvensizlik hissi yok.

There is no feeling of insecurity.

Huzursuzluk hissi yok.

There is no feeling of restlessness.

Nereye gitti onlar?

Where did they go?

Tabii ki bizim ilişki içerisinde olduğumuz insandan tatmin ediyoruz bu duyguları.

Of course, we satisfy these feelings from the person we are in a relationship with.

Güven duygusunu, korkusuzluk hissini, huzursuzluk hissini o kişiden tatmin ediyoruz.

We satisfy the feeling of trust, the sense of fearlessness, and the feeling of restlessness from that person.

Kendimizden tatmin etmemiz gerekirken, kendimizi bir Yunan tanrısı ya da tanrıçası gibi görmemiz gerekirken

We should satisfy ourselves, we should see ourselves like a Greek god or goddess.

gidiyoruz el alemin oğlunu mu diyeyim kızını mı diyeyim onları o şekilde görüyoruz haliyle.

Are we going to see the son of the other person or the daughter? That's how we see them, naturally.

Bu sağlıklı olmuyor.

This is not healthy.

Nerede patlıyor?

Where is it exploding?

O kişi bizi işte o yetersizlik hissimizi karşılamadığında ya da bizi onaylamadığında,

That person, when they do not meet our feelings of inadequacy or when they do not approve us,

bizi güzel hissettirmediğinde hatta şey derler eşkıya,

"when it doesn't make us feel good, they even say it's a bandit,"

of hep sürekli onun dediği oluyor ya da sürekli benden bir şey istiyor,

"Either what he says always happens, or he is constantly asking me for something."

sürekli sürpriz yapmamı istiyor falan zor günlerimde yanımda olmuyor.

They want me to constantly surprise them, but they're not there for me on my tough days.

Neden?

Why?

Çünkü senden sürekli onaylanmak isteyen, sürekli işte egosunu tatmin etmeni isteyen bir ilişki içerisinde.

Because you are in a relationship where someone constantly wants to be approved by you, always wanting you to satisfy their ego at work.

Yani o kişiye o istediğini vermediğinde o kişide öfke oluşacak ya da bizde öfke oluşacak.

So when you don't give that person what they want, anger will arise in that person or we will feel anger.

Biz egosal bir ilişki içerisindeysek bize istediğimizi vermediğinde öfke belirecek, şiddet belirecek,

If we are in an egotistical relationship, anger will arise when it doesn't give us what we want, and violence will emerge.

düşmanca duygular belirecek, gerçekten ağzı alınmayacak, laflar edilecek, nefret belirecek.

Hostile feelings will emerge, truly unmentionable words will be spoken, hatred will arise.

Yani gerçek sevginin bir karşıtı, bir zıttı yok.

So there is no opposite, no antonym of true love.

Yani biz partnerimizin, ne bunu söyleyemiyorum,

So, I can't say what our partner is.

partnerimizin,

our partner's,

bizi bugün sevip de yarın ondan düşmanca nefret edemeyiz.

We cannot love someone today and then turn to hostile hate tomorrow.

Eğer sevgimizde karşı duygu varsa o sevgi değil,

If there is a reciprocal feeling in our love, then it is not love.

o egonun yani sahte benliğimizin böyle daha tam ve derin bir benlik duygusu duyduğu güçlü bir ihtiyaç.

It is a strong need for that ego, or our false self, to feel a more complete and deeper sense of self.

Çünkü kendinden anlıyor benlik duygusunu demiştik.

Because we said that it understands the sense of self from itself.

Geçici bir şey ve gidince de yerine öfke alıyor.

It's a temporary thing, and when it goes, anger takes its place.

Gerçekten bu egosal aşkı bir uyuşturucuya benzetebiliriz.

We can really compare this egotistical love to a drug.

Bizi işte tatmin ettiği zaman biz o kişiyi çok severiz.

We love that person very much when they satisfy us at work.

Yükseklerden uçarız ama tatmin etmediği yerde,

We fly high, but where it doesn't satisfy,

o karşılanmadığı yerde ya da bizden bir şey gideceği yerde,

where it is not welcomed or where something will go from us,

sabır göstermemiz gereken bir anda biz öfkeleniriz.

At a moment when we should show patience, we get angry.

Yani şiddet çıkar içimizden.

So violence will emerge from within us.

Aslında bizim sevdiğimiz, aşığım, ölüyorum, bitiyorum dediğimiz o insan mı?

Is it really that person we say we love, I'm in love, I'm dying, I'm finished?

Yoksa biz egomuzun tatmin olmasını mı seviyoruz?

Or do we enjoy satisfying our ego?

Bizim o yetersizlik duygusunu, onun yeterliliği karşıladığı için mi o kişiyi seviyoruz?

Do we love that person because their competence addresses our feelings of inadequacy?

Bizim kendimizi onaylamamız gereken yerde o kişinin bizi onaylamasını mı bekliyoruz?

Are we waiting for that person to approve us where we need to approve ourselves?

Öyle bir şey ki o kişi dediğimde özel, spesifik bir kişi değil.

It's such that when I say "that person," I'm not referring to a specific, individual person.

Birinin biz onun ilişki içerisinde olduğumuz kişinin bizi onaylamasını bekliyoruz.

We expect someone to approve us in the relationship we are in.

İşte burada böyle bir bekleyin.

Here, wait like this.

Biraz böyle bir tokat çarpacak herhalde bazılarının yüzüne.

I guess a slap like this will hit some people's faces.

Çünkü gerçekten,

Because really,

kendi varlığımız, kendi benliğimizin olduğunu bizim bilmemiz gerekiyor.

We need to know that we have our own existence, our own self.

Yani birinin bize güzel olduğumuzu söylemesine gerek yok.

So, there is no need for someone to tell us that we are beautiful.

Var mı?

Is there?

İstediğini söylesin o insanlar bizimle ilgili.

Let those people say what they want about us.

Hiç onaylanmaya ihtiyacımız yok.

We don't need any approval.

Yani birinin dediği kendi, kendimizin bize güzel olduğumuzu söylemesi gerekiyor.

So someone has to say to us that we are beautiful, just like we say to ourselves.

Ben her gün kendime söylüyorum, sen çok güzelsin diyorum.

I tell myself every day, you are very beautiful.

Çünkü birinin bana söylemesine gerek yok.

Because I don't need someone to tell me.

Tabii sevgilimiz söylediğinde daha iyi hissettiriyor.

Of course, it feels better when our partner says it.

Daha güzel hissettiriyor.

It makes you feel better.

Yani gelip de sevgilinizin size söylememesi normal demiyorum.

So I'm not saying it's normal for your partner not to tell you when they come.

Söylesin tabii ki ama önemli olan bu hissiyatı içimizden almak.

Of course, they can say it, but the important thing is to take this feeling from within us.

Dışarıdan birinin bize söylemesi ihtiyacını hissetmemek.

Not feeling the need for someone from the outside to tell us.

Ben benlik enerjimi kendimden alıyorum.

I draw my sense of self from within myself.

Öyle kolay olmuyor tabii.

It's not that easy, of course.

Bununla iyi çalışıyorum ama

I work well with this, but

hani ben siz nereden alıyorsunuz ya ben nereden alıyorum.

Where do you get it from, and where do I get it from?

Derseniz ya da alıyor muyum derseniz bunun en güzeli hani cevabı şu yalnızken huzurlu musunuz yani tek başınıza oturup bir kahve içebiliyor musunuz tek başınıza yürüyüşe çıkabiliyor musunuz bir şeyleri yapmayı tek başınıza seviyor musunuz cevabınız evetse hatta yüksek sesi evet en sevdiğim şey hatta bu diyorsanız yani kendi içinizde huzurlu bir insansınız.

If you ask me or if I take it, the best answer is this: Are you peaceful when you are alone? Can you sit alone and have a coffee? Can you go for a walk by yourself? Do you love doing things on your own? If your answer is yes, or even a loud yes, if you say that's my favorite thing, then you are a peaceful person within yourself.

Bu benim bahsettiğim hayattaki her şeyden.

This is everything I've been talking about in life.

Bir şey yolundayken hissedilen bir huzurdan bahsetmiyorum.

I'm not talking about the peace felt when everything is going well.

Hani gerçekten hayatımız kayarken bile gidip bir bardak kahve alıp sahile gidip içtiğimiz tek başımıza içtiğimiz hiçbir şey düşünmeden tek başımıza içtiğimiz yani bir çözüm belki yoktur hayatımızdaki sorunla ilgili ama tek başımıza içtiğimiz o kahveden bahsediyorum.

Isn't it ironic how, even when our lives are slipping away, we go and get a cup of coffee, head to the beach, and drink it alone without thinking about anything? I’m talking about that coffee we drink alone, even if there may not be a solution to the problems in our lives.

Ama bunu yapamıyorsunuz yani kendi başınıza tek başınıza kalmaktan bir şeyler yapmayı sevmiyorsanız içten içe huzursuz hissediyorsanız kendinizi.

But you can't do this, so if you don’t like doing things alone and feel uneasy inside about being by yourself.

Yani işte o huzursuzluk hissedilsin diye bir ilişki içinde oluyorsunuz.

So you are in a relationship to feel that sense of unease.

Yani kendi başına huzurlu olmayı bilmeyen bir insan iki kişiyken yani bir ilişki içerisindeyken hayatta huzurlu yani hiçbir şekilde huzurlu olamaz.

In other words, a person who does not know how to be peaceful on their own cannot be peaceful in life when they are in a relationship with another person.

Tabii ki hepimizin huzursuz olduğu dönemler sinirli olduğu karşı tarafa yansıttığı partilerine yansıttığı dönemler olabiliyor ama bahsettiğim o dönem değil.

Of course, there are times when we all feel restless, which can be reflected in our behavior towards others, but that's not the period I'm talking about.

Genel olarak içten gelen bir huzursuzluk.

Generally, a deep-seated unease.

Bundan bahsediyorum.

I'm talking about this.

Eğer biz kendi mutluluğumuzu partnerimize yapışıp ondan arıyorsak onun varlığına teslim ediyorsak mutluluğumuzu huzurumuzu güzelliğimizi o bizi bırakınca ne kalacak bizden geriye?

If we seek our happiness by clinging to our partner and surrendering our well-being, beauty, and happiness to their existence, what will be left of us when they leave?

Gidecek bizim kendi mutluluğumuz da gidecek huzurumuz da gidecek işte sorun orada yine başlıyor.

Our own happiness will go, our peace will go, and that's where the problem starts again.

Biz kendi mutluluğumuzu o kişiye teslim ettiğimiz için o kişi gidecek diye korkuyoruz gitmesin diye.

We are afraid that that person will leave because we have entrusted our own happiness to them.

O kişiye.

That person.

O kişiye hayatı zindan ediyoruz.

We are making that person's life a prison.

Manipüle ediyoruz.

We are manipulating.

Duygusal şantaj yapıyoruz o kişiye.

We are emotionally blackmailing that person.

Onu çok mu sevdiğimizden?

Is it because we loved him/her so much?

Hani bunu yapıyoruz.

Here, we are doing this.

Sevgi böyle bir şey değil.

Love is not like that.

Sevgi emekti.

Love was effort.

Hani nerede bu işin içerisinde sevgi yok yani.

Where is the love in this work, anyway?

Biz o insanı sevmiyoruz.

We do not love that person.

Onun varlığı üzerinden kendimizi anlamlandırmışız.

We have understood ourselves through his existence.

O kadar eziyiz ki yani varlığımızı o kişinin üzerinden anlamlandırmışız.

We are so tortured that we have defined our existence through that person.

O giderse bizim varlığımızı.

If he/she goes, our existence will be affected.

Varlığımız da gidecek diye korkuyoruz.

We are afraid that our existence will also go away.

Kendimizi seviyoruz yani aslında.

We actually love ourselves.

Günün sonu herkes tabii ki kendini seviyor.

At the end of the day, everyone obviously loves themselves.

Tüm ilişkiler bunun üzerine dayalı ama buradaki bahsettiğim çok daha başka bir boyut.

All relationships are based on this, but the dimension I am talking about here is something much different.

Hatta işte anneler oğullarını çok sevdiğinden böyle gelinleriyle paylaşamıyor.

In fact, mothers love their sons so much that they can't share them with their daughters-in-law.

Sürekli yarış haline giriyor.

It is constantly entering a state of competition.

Bu da öyle bir şey.

This is also something like that.

Çünkü anneler aslında oğullarını sevmiyor.

Because mothers actually do not love their sons.

Kendilerinin yani egolarını seviyor.

They love themselves, meaning their egos.

Anne ile oğul arasında da egosal bir aşk var.

There is also an egotistical love between mother and son.

Ego neydi?

What was ego?

Sahte benlik demiştik.

We said false self.

Anne kendi varlığını yani kendi benliğini kendi üzerinden inşa etmesi gerekirken oğlu üzerinden inşa ediyor.

The mother builds her existence, that is, her own self, through her son instead of constructing it through herself.

Ve oğlunu birisi alıp geliyor.

And someone is coming to take his son.

Yani anneden geriye ne kalıyor?

So what remains from the mother?

Hiçbir şey.

Nothing.

Sonuç ne oluyor?

What is the result?

İşte o öfkeler, işte gelinimi sevmiyorum, yok oğlunu manipüle etmeler.

Here are those angers, I don't love my daughter-in-law, no manipulating your son.

Hani gerçekten Kızılcık Şerbet'in Fatih vakası oluşuyor.

You know, the Fatih incident of Kızılcık Şerbet is really happening.

Yani Kızılcık Şerbet'ini bile izlemeye gelmiyor.

So, she doesn't even come to watch Kızılcık Şerbeti.

Gerek yok.

No need.

Esrar ol.

Be a mystery.

10 dakika herhalde bir açsak, izlesek, değil mi?

Let's open it and watch for about 10 minutes, shall we?

Hani orada direkt anlayacağız yani.

You know, we will understand it directly there.

Yani çok vahim.

So it's very serious.

Durumlar çok vahim.

The situation is very dire.

10 dakikada egosal aşk nedir?

What is egotistical love in 10 minutes?

Nasıl yaşanılır?

How to live?

Çiftler nasıl birbirini manipüle eder?

How do couples manipulate each other?

Duygusal şantaj nasıl yapılır?

How is emotional blackmail done?

İşte yok anne ile gelin oğul arasındaki üçlü ilişki oluşuyor falan.

Here, a triangular relationship is forming between the mother-in-law and the daughter-in-law.

Böyle bir sürü her şeyi öğrenmiş, tüm ilişki tiplerini öğrenmiş oluruz.

We would have learned a lot of things like this, having learned all types of relationships.

Her bir tek sağlıklı ilişki nedir?

What is a healthy relationship?

Nasıl kurulan?

How is it set up?

Bunları öğrenmiş oluruz yani.

We will have learned these.

Gerçekten sağlıklı ilişki de var.

There are really healthy relationships as well.

Yani bu kadar şey hani negatif negatif negatif konuşuyorum ama sağlıklı ilişkide olay aslında hani diyor ya işte partnerinizin, eşinizin de sınırları var diye.

So, I'm talking about so many negative things, but in a healthy relationship, the point is, as it is said, your partner's boundaries also exist.

Olay var aslında çünkü siz kendi başınıza bir varlıksınız.

There is an event actually because you are an entity on your own.

Eşiniz de kendi başına bir varlık.

Your spouse is also an entity on their own.

Siz kendi varlığınızın temellerine kendinizi koymuşsunuz.

You have placed yourself at the foundations of your own existence.

Eşiniz de sizle birlikteyken,

While your spouse is with you,

tek bir varlık olarak görmüyorken o da kendi varlığının temellerine kendini koymuş.

While not seeing it as a singular entity, he has placed himself at the foundations of his own existence.

Siz birlikteyken aslında tek bir varlık değil de çok çok iyi bir takımsınızdır.

When you are together, you are not actually a single entity, but rather a very good team.

Yani aradaki böyle bir fark var.

So there is such a difference in between.

Yani aa seninleyken bir kişiyim olmuyor.

So I can't be myself when I'm with you.

O bir tekim seninleyken derken arada bir kişi oluyor.

When I say I'm alone with you, there's someone in between.

Ama ben seninleyken takım hissediyorum diyorsanız takım zaten iki kişiyle oluyor.

But if you say I feel like a team when I'm with you, then a team already consists of two people.

Yani o yüzden ilişkilerinize takım olmaya bakmak lazım.

So that's why it's important to approach your relationships as a team.

Takım olmaya bakmak daha önemli oluyor.

It becomes more important to focus on being a team.

Belki hani ben de mi acaba egosal bir aşk içerisindeyim,

Maybe I'm also in a selfish love, I wonder.

egom tatmin olsun diye karşı tarafı sömürüyorum ya falan derseniz

"If you say I'm exploiting the other side just to satisfy my ego and so on."

hani buradaki sorun karşı taraf değil ya da ilişkiniz de değil.

The problem here is not the other party or your relationship.

Sorun sizsiniz çünkü siz yine aynı yere dönüp dolaşıp geliyoruz.

The problem is you because we keep coming back to the same place again.

Acılarınızla yüzleşmiyorsunuz.

You are not facing your pain.

Bu yüzden özgürleşemiyorsunuz.

That's why you can't become free.

Işığı zorla zorla o kaçtığınız o acınıza çekindiğiniz neyse onu böyle tutacaksınız ki karanlığa tutacaksınız ki aydınlık olsun.

You will hold it like that, whatever you are afraid of, whatever pain you are trying to escape from, so that it will be held in the darkness, so that there can be light.

Buradaki en önemli şey ya nasıl tutacağım?

The most important thing here is how will I hold it?

Bu ne demek?

What does this mean?

Yani acı çekiyorum ama ışık tutmak ne demek?

So I'm suffering, but what does it mean to shed light?

Öfkelendiğinizde elinize böyle alacaksınız kağıdı kalemi ya da işte telefonunuzun notlar kısmına.

When you get angry, you will take the paper and pen like this, or you will use the notes section of your phone.

Ben neden öfkeleniyorum?

Why am I getting angry?

Hani ilkel bu amip canlılar.

Those primitive amoeba creatures.

Rekibi gidip de karşı tarafı suçlamayacaksınız.

You will not go to your rival and blame the other side.

Hani amip en basit, en böyle düşünebilen canlı tek hücre.

You know, the ameba is the simplest, single-celled organism that can think like this.

Yani onlar gibi o basitlik de olmayıp karşı tarafa sen suçlusun,

So instead of that simplicity like theirs, it is you who is at fault.

kendi başarısızlıklarınızı karşı tarafın üstüne senin yüzünden yapamadın falan gibi şeyler yok.

There are no things like blaming the other side for your own failures, saying you couldn't do it because of you, etc.

Öfkelendiğinizde, canınız sıkıldığında falan neden öfkelendin?

Why did you get angry when you were angry or bored?

Bunun soru ne?

What is the question?

İşte bu yüzden atıyorum.

That's why I'm throwing it.

Bana bunu dedi.

He/She told me this.

Bana bunu deyince ben neden böyle oldu?

Why did this happen when you told me that?

Beni ne tetikledi?

What triggered me?

Vesaire vesaire.

And so on, and so forth.

Dedikçe, dedikçe, dedikçe çözülüyor zaten her şey.

As we say it over and over again, everything is already unraveling.

Asıl sorunu çözüyorsunuz.

You are solving the main problem.

Tabii ki ilk iş kendi hayatınızın merkezine kendinizi koyacaksınız.

Of course, the first thing you will do is put yourself at the center of your own life.

Bu önemli.

This is important.

İşte eşiniz varsa, kocanız, karınız vesaire varsa bir kere onları çıkarın.

If you have a spouse, your husband, wife, etc., first take them out.

Onların öyle hiçbir suçu da yok.

They have no such fault at all.

Kendi acılarınızı da onlara yüklemeyin.

Don't project your own pains onto them.

Kimseye zor hiçbir şey yaptırmadı.

He didn't make anyone do anything difficult.

Yaptırdıysa da gerçekten artık dram falan yaratmayın.

If you did it, really don't create any drama anymore.

Burada önemli olan gerçekten kendi hayatınızın merkezine kendinizi koyacaksınız.

What's important here is that you really put yourself at the center of your own life.

Hiç dışarıdaki şeyi, onu o kadar güçlendireceksiniz ki dışarıda fırtına da kopsa, yağmur da yağsa

You will strengthen that thing outside so much that even if a storm breaks out or it rains outside.

sizin kendi benliğiniz, hiçbir şey o merkeze koyduğumuz, varlığımızı hissettiğimiz o semihanın, sizin farkındalığımızı gerçekten arttırmamız gerekiyor.

Your own self, nothing needs to put that center, we really need to increase your awareness of that essence where we feel our existence.

Ve bunun için, yani farkındalık arttırmak için herhalde bol bol bir şeyler okumak, izlemek, dinlemek gerekiyor.

And for that, I suppose it's necessary to read, watch, and listen to a lot of things to raise awareness.

Çok yargılayıcı bir dille de konuşmak istemiyorum ama gidip de Aşk Meşhi kitapları değil de daha farkındalığımızı yaratacak şeyler yapmak gerekiyor.

I don't want to speak in a very judgmental tone, but we need to do things that will raise our awareness instead of just going for romance novels.

İnsanların gerçekten hayatı, yolculuğunu dinlemek çok güzel.

It's really beautiful to listen to people's lives and their journeys.

Belki 100 yıl önce yaşamış, belki 200 yıl önce yaşamış bir insanın hayatı, yolculuğunu dinlemek...

Listening to the life and journey of a person who lived perhaps 100 years ago, perhaps 200 years ago...

Bu insan da çaresizlik dönemleri geçirmiş, ne yapacağını bilemediği dönemler geçirmiş, kendini sorguladığı dönemler geçirmiş, iyi olduğu, kötü olduğu dönemler geçirmiş.

This person has also gone through times of helplessness, periods when they didn’t know what to do, times of self-questioning, as well as good and bad times.

Demek, bunu bilmek iyi hissettirip sizinle ilgili konuştum.

So, knowing this makes me feel good and I talked about you.

Asla eşinizle ilgili, sevgilinize ilgili hiçbir şey demedim.

I never said anything about your spouse or your girlfriend.

Çünkü gerçekten gerçek sevgi olduğu gibi sevmek, bunu bir kere kabul edelim, değiştirmeden olduğu gibi kabul etmektir.

Because truly loving as real love is means accepting it as it is without changing it, let's accept that once.

Zaten kendimizi de böyle sevmemiz gerekiyor.

We need to love ourselves this way too.

Ki ben değiştirin asla demiyorum, geliştirin, ilerletin diyorum.

I'm not saying to change it at all, I'm saying to improve it, to advance it.

Zaten siz kendinizi geliştirdikçe, belli bir vizyona soktukça, ilişki içerisinde olduğunuz kişi de o vizyona gelecek.

As you develop and embrace a certain vision, the person you are in a relationship with will also align with that vision.

Aynı vizyonda değilseniz zaten anlaşamazsınız.

If you don't share the same vision, you won't be able to agree.

Aynı seviyede değilseniz zaten hiç öyle bir arkadaş dahi olamazsınız.

If you are not at the same level, you cannot even be that kind of friend.

Bırakın sevgili olmak için siz o insanı değiştiriyorsunuz.

You are changing that person to be in love.

O insanı seviyor musunuz?

Do you love that person?

Yoksa kendi egonuzu mu seviyorsunuz?

Or do you love your own ego?

İşte burada bu oluyor.

This is what is happening here.

Gerçek sevgi gerçekten derinliklerden geliyor.

True love truly comes from deep within.

Öyle kolay değil birini sevmek.

It's not that easy to love someone.

Çünkü sevgi bir varlık hali.

Because love is a state of being.

Ve dışarıdaki geçici şeyleri asla bağlı değil.

And the temporary things outside are never tied.

Dediğim gibi içimizdeki o derinliklerden geliyor.

As I said, it comes from the depths within us.

Onun kaynağı.

Its source.

Yani biz asla onu kaybetmiyoruz.

So we never lose it.

O da bizi asla terk etmez.

He will never leave us.

Sevgi böyle bir şey.

Love is something like this.

Zaten bedene bağlı bir form olduğunu hiç düşünmüyorum.

I never think of it as a form that is bound to the body anyway.

Sevginin.

Of love.

Yani gün ışığı nasıl gerçekten seçicideyse bir insanın sevgisi de öyle olması gerekiyor.

So just as sunlight is really selective, a person's love needs to be the same way.

Seçici olmaması gerekiyor.

It shouldn't be selective.

Bir çiçeği de sevmemiz, bir hayvanı, bir kuşu, bir böceği sevmek ve bir insanı sevmek böyle bir şey.

Loving a flower, an animal, a bird, an insect, and a person is all such a thing.

Aynı şey yani sevgi.

The same thing, that is love.

Zaten hani tanrı sevgisi böyle bir şey.

After all, isn't divine love something like this?

Bakınca bir şeyi sevip diğerlerini sevmemek değil aslında sevgi.

Love is not about loving one thing and not loving others when you look at them.

Yani bu dinde dahil olmak.

So this includes being part of this religion.

Çok üzere sizinle aynı görüşte olmayabilir bir insan.

A person may not necessarily share the same opinion as you.

Çok başka bir görüşte de olabilir.

It could also be a very different opinion.

Ama sırf sizinle aynı görüşte değil diye ben onu sevmiyorum cümlesi bu sevgi değil zaten.

But just because I don't agree with you doesn't mean I don't love him; that's not love anyway.

Çünkü sevgi gerçekten seçici değil bir kere.

Because love is really not selective, for once.

Yargılayıcı değil.

Not judgmental.

Dışlayıcı hiç değil.

It is not exclusive at all.

Çünkü sevgi gerçekten tanrı sevgisi.

Because love is truly the love of God.

Eğer böyleyse sevginiz o sevgi değil egosal sevgi.

If that's the case, your love is not love, but egotistical love.

Sevgi.

Love.

Sizin egonuzu tatmin ediyorsa, hoşunuza gidiyorsa seviyorsunuz.

If it satisfies your ego and you like it, then you love it.

Yoksa sevmiyorsunuz.

Or you don't love.

O zaman hadi o yani öyle bir şey yok.

Well then, let's say there's no such thing.

Ben hep şey derim yani her yürekte olmaz sevgi.

I always say that love doesn't exist in every heart.

Öyle.

That's right.

Böyle yine bol uzun uzun konuştuk yine sizinle.

Again, we talked a lot and at length with you.

Yine böyle bir kişisel girişim oldu konumuz.

Again, there was a personal initiative like this regarding our topic.

O zaman podcastimizin sonuna geldik.

Well, we've come to the end of our podcast.

Hoşçakalın diyorum.

I'm saying goodbye.

Gerçekten sağlıklı bir zihin diliyorum sağlıklı bir beden hem size hem kendime sağlıklı bir çevre bu çok önemli sağlıklı bir çevre sağlıklı bir sevgi hali diliyorum hoşçakalın haftaya görüşürüz.

I truly wish for a healthy mind, a healthy body for both you and myself, and a healthy environment, which is very important. I wish for a healthy state of love. Goodbye, see you next week.