15-Doğum Sırasının Psikolojiye Etkisi: En Büyük, Ortanca ve En Küçük Çocuk Olmak

İzlediğiniz için teşekkürler.

Thank you for watching.

Kişiliğimizi nasıl etkiliyor?

How does it affect our personality?

En büyük çocuk olmak, erken yaşta sorumluluk almak demek mi?

Does being the oldest child mean taking on responsibility at an early age?

Ortancı çocuk olmak, arada kaybolmak ve dikkat çekmek için farklı yollar denemek mi?

Being the middle child means getting lost in between and trying different ways to draw attention?

Ya da en küçük çocuk olmak, tüm ilginin merkezinde olmakla birlikte bir yandan sorumluluktan kaçışta olabilir mi?

Or could being the youngest child, while being the center of all attention, also be a way to escape responsibility?

Bugünkü bölümde bu üç farklı rolü ele alacağız.

In today's episode, we will address these three different roles.

Aslında aile sıralamasından nerede olursak olalım, hepsinin kendine özgü hem avantajları hem de zorlukları olduğunu göreceğiz.

In fact, regardless of where we are in the family hierarchy, we will see that each has its own unique advantages and challenges.

Belki de bugün konuştuklarımızı kendi deneyimlerinizle bağdaşlaştıracaksınız ve belki bu konudaki farkındalığınız da artacak.

Maybe today you will relate what we talked about to your own experiences, and perhaps your awareness on this topic will also increase.

O zaman hadi başlayalım, bakalım aile sıralaması hepimizin hayatında nasıl bir iz bırakmış.

Well then, let's get started and see what kind of impact family ranking has left in all of our lives.

En büyük çocuktan başlayalım.

Let's start with the oldest child.

Ailenin mini yetişkini de diyebiliriz.

We can call it the mini adult of the family.

En büyük çocuk olmak biraz şuna benzer.

Being the oldest child is somewhat like this.

Daha tam olarak oyun oynamaya doyamadan sorumluluk sahibi olman beklenir.

You are expected to take responsibility before you can fully indulge in playing games.

Sen abisin, sen ablasın, kardeşine örnek ol cümlesi size muhtemelen yabancı gelmiyordur.

You are an older brother, you are an older sister, the sentence "be a role model for your sibling" probably does not sound foreign to you.

Kardeşlerin bir hata veya yanlış yaparsa sanki o yapılan yanlış senin hatanmış gibi hissedersin.

When your siblings make a mistake or do something wrong, you feel as if that mistake is your fault.

Kendi duyduğun için.

Because you heard it yourself.

Duyguların çoğu zaman arka planda kalır.

Feelings often remain in the background.

Çoğunlukla diğer insanların duyguları daha önceliklidir.

Most of the time, other people's feelings take precedence.

Ve bunun dışında ailenin ilk çocuğu olmak demek de bir yandan ebeveynlerinin ilk ebeveynliği anlamına da geliyor.

And besides that, being the first child of the family also means that it is the first parenting experience for your parents.

Bu yüzden sana karşı olan beklentileri daha yüksek olabiliyor.

Therefore, the expectations towards you can be higher.

Ve bu da bunun sonucunda da mükemmel yetişik eğilimler göstermeye başlayabiliyor en büyük çocuklar.

And as a result of this, the oldest children can start showing excellent mature tendencies.

Örnek veriyorum.

I'm giving an example.

İşte her şeyin en iyisini yapmalıyım.

I must do the best in everything.

Hata yaparsam o zaman dünya başıma yıkılır gibi bir baskı hissetmeleri çok olası.

If I make a mistake, it is very likely that they will feel a pressure as if the world is falling down on their heads.

Bu yüzden de en büyük çocukların kaygı düzeyleri de yüksektir aslında.

For this reason, the anxiety levels of the oldest children are actually higher.

Fakat bunu güçlü görünmek uğruna çoğunlukla saklarlar.

However, they usually keep this hidden to appear strong.

Kendi içlerinde yaşarlar.

They live among themselves.

Mesela etrafımdaki arkadaşlarımı düşünüyorum.

For example, I am thinking about my friends around me.

En büyük çocuk olan arkadaşlarım.

My friends who are the oldest children.

Bu kişiler çoğunlukla lider rolündeydiler.

These individuals were mostly in leadership roles.

Çünkü çocukken bile birçok sorumlu, sırtlamış kişiler oluyor bunlar.

Because even as children, there are many responsible individuals who carry burdens.

Ödev mi yapılacak mesela?

Is homework going to be done, for example?

Hemen başkalarının da ödevini yapıyor.

He is immediately doing others' homework as well.

Birinin yardıma mı ihtiyacı var?

Does someone need help?

Hemen onun yardımına koşuyor.

He is rushing to his aid.

Kardeşinin etrafındakilerin okuldan zayıf aldığı dersler için bile bu kişileri endişelenirken bulabilirsiniz.

You can find these people worrying even about the classes that your brother's peers are failing at school.

İşte bu sorumluluk yükü bu kişileri bir yerden sonra yormaya başlıyor, tüketmeye başlıyor.

This burden of responsibility begins to wear these individuals down and exhaust them after a certain point.

Bu sorumluluk yükü bu kişileri bir yerden sonra yormaya başlıyor, tüketmeye başlıyor.

This burden of responsibility begins to wear these individuals down and exhaust them after a certain point.

Yani çocukla her şeyin sorumlusu gibi hissetmek bizi hem fiziksel hem de duygusal olarak tüketebilir.

So feeling like we are responsible for everything with the child can exhaust us both physically and emotionally.

Ve bu sonunda da kendini fiziksel rahatsızlıklarla da göstermeye başlar.

And eventually, it starts to manifest itself through physical discomforts as well.

Çünkü kendimizi ne kadar ihmal edip sürekli diğer insanları düşünürsek,

Because the more we neglect ourselves and continuously think about other people,

kendimizi ne kadar geri plana atarsak

the more we put ourselves in the background

bir süre sonra bedenimiz artık ''ben de buradayım'' demek için çeşitli hastalıklar ortaya çıkarmaya başlar.

After a while, our body starts to develop various illnesses to say "I am here too."

Yani ilk çocuk ve en büyük çocuk olmanın getirebileceği hem iyi yönleri hem de zorlayıcı yönleri olabiliyor.

So being the first child and the oldest child can have both positive aspects and challenging aspects.

Peki ya ortanca çocuk ya da buna arada sıkışan kardeş de diyebiliriz.

Well, we can also refer to it as the middle child or the sibling caught in between.

Ortanca çocuk olmak biraz garip bir durum aslında.

Being the middle child is actually a bit of a strange situation.

Çünkü bir yandan ablan ya da abin kadar büyük değilsin ama bir yandan da küçük kardeşin gibi şımartılmıyorsun da.

Because on one hand you are not as big as your older sister or brother, but on the other hand you are not spoiled like your little sibling either.

Genelde arada sıkışan kişiler oldukları için bu kişiler kendilerini arada kaybolmuş gibi hissederler.

Since they are usually people who get caught in between, they feel as if they have lost themselves in the gap.

Değersizlik duyguları yoğun olur.

Feelings of worthlessness are intense.

Ve bu yüzden dikkatleri üzerine çekmek için bazen farklı yollar deneyebilirler.

And for this reason, they may sometimes try different ways to attract attention.

Özellikle küçük çocuklarda öfke problemleri görünebilir.

Anger issues may appear, especially in young children.

Daha yaramaz olabilir mesela bu çocuklar.

For example, these children can be more mischievous.

Diğer çocuklar kadar uyumlu olmayabilirler.

They may not be as cooperative as other children.

Okul hayatlarında ya da aile içinde sorunlar yaşayabilirler.

They may experience problems in their school life or within the family.

Bu kişiler genellikle kendini ne eksik ne de fazla hissettiklerinden bahsederler.

These individuals often talk about feeling neither lacking nor excessive.

Çünkü çocukluklarından ne zaman bir şey yapmak isteseler ya büyük kardeşi ya bunu zaten ben yapıyorum diye öne çıkar.

Because whenever they want to do something from their childhood, either the older sibling steps forward or says, "I'm already doing this."

Ya da küçük kardeşi çok tatlı ve sevimli olduğu için tüm ilgiyi üzerine toplar.

Or his little brother attracts all the attention because he is very cute and charming.

Ortanca çocuklar bu yüzden bazen kendi kimliklerini bulmakta da zorlanabilir.

Middle children may sometimes struggle to find their own identity for this reason.

Tam olarak ne yapmak istediklerini, neyi sevip sevmediklerini, hayattaki hedeflerinin ne olduğunu belirlemekte zorlanabilirler.

They may have difficulty determining exactly what they want to do, what they like or dislike, and what their goals in life are.

Fakat bu durum onları daha da yaratıcı kişiler yapabilir veya farklı yollardan başarıya ulaşan kişiler haline de getirebilir.

However, this situation can make them even more creative individuals or can turn them into people who achieve success through different paths.

Peki ya en küçük çocuk olmak?

What about being the youngest child?

Ailenin en küçük çocuğu olmak genellikle en büyük ve ortanca kardeşler tarafından çok önemli.

Being the youngest child in the family is often very significant to the oldest and middle siblings.

Çok tatlı bir hayatmış gibi algılanır.

It is perceived as a very sweet life.

Çünkü en küçük çocuklar genellikle daha serbest bırakılırlar.

Because the youngest children are usually given more freedom.

Belki de ebeveynler artık çok yorulmuş oldukları için çok fazla uğraşmak istemezler.

Perhaps parents don't want to put in too much effort anymore because they are very tired.

Ailede herkesin gözdesi olmak eğlenceli bir şeymiş gibi görünse de aslında en küçük çocuklar bazen hafife alınma hissiyle de baş başa kalabilir.

Although it may seem fun to be the favorite in the family, sometimes the youngest children can also be left alone with the feeling of being underestimated.

Yani hafife alınma hissi derken neyi kastediyorum?

So what do I mean by the feeling of being underestimated?

Sürekli büyük kardeşlerin bir şekilde işleri halledeceğine dair hep bir güvenceleri vardır.

They always have some assurance that the older siblings will somehow handle the matters.

Bu da küçük çocukların bazen kendilerini tam anlamıyla sorumlu hissedememelerine neden olabilir.

This can also lead to small children sometimes not feeling entirely responsible for themselves.

Etrafınızdaki en küçük çocukları düşünün mesela.

For example, think about the smallest children around you.

Çoğunlukla en küçük çocukların her istediği yapılır.

Mostly, whatever the youngest child wants is done.

Hata yaptığında çok fazla üzerine gidilmez.

When you make a mistake, you shouldn't be pushed too hard.

Fakat bu ilgi ve rahatlık bu kişilerde bir süre sonra...

However, this interest and comfort in these individuals after a while...

...hiçbir şeyin sorumlusu ben değilim hissi uyandırır.

...gives the feeling that I am not responsible for anything.

Bunun da dezavantajı şu.

The disadvantage of this is as follows.

Bu kişiler yetişkin olduklarında kendi ayakları üzerinde durmakta zorlanabilirler.

These individuals may struggle to stand on their own feet when they become adults.

Çünkü hayatları boyunca hep birilerinin onlara yol göstereceği beklentisi vardı.

Because they always had the expectation that someone would guide them throughout their lives.

Aile sıralaması gerçekten karakterimizi şekillendiriyor mu?

Does family ranking really shape our character?

Tabii ki ailedeki sıralama bizim kişiliğimizi, karakterimizi şekillendirebilir.

Of course, the order in the family can shape our personality and character.

Fakat bu her ailenin karakterini şekillendiriyor.

But this shapes the character of each family.

Bizim açlığımızın bir ikisi de farklı, ayrısta birazcık dahilinden aradığımız...

Our hunger is somewhat different; we are also searching for a little bit from within.

...her Amaçلara göre ailenin hungerini karşılıyoruz.

We meet the family's hunger according to their purposes.

Ainä Kristine, mahkeme çocuklarımız değil insanlar weitere çabuk...

Ainä Kristine, the court is not about our children, it's about people.

...olacak jakona şab confronte olabilecek ve o automaticamente erst sembire ne de olsa....

...the jackona will be able to confront the shab and it will automatically adjust to the first scepter after all....

...bir böyle Brett eruptu mahalen onlara gele Returnal ve anx giant de,

...like this, Brett erupted and they came for the Returnal and the anx giant.

Eindlilere de rehber ameliyat izlenmeye başlamaya...

They have started to be monitored for guide surgery as well...

...sabına reflexiva tässä sıraya de melowskixte britisch interpretation...

"...the reflexive sabina in the melowskixte British interpretation..."

en büyük çocuklar daha sorumlu, daha olgun ve lider ruhlu oluyorlar.

The eldest children are more responsible, more mature, and have a leadership spirit.

Ortancı çocuklar değersizlik hissiyle boğuşan, arada kaybolan kişiler olabiliyorlar

Middle children can be individuals who struggle with feelings of worthlessness and sometimes feel lost.

ve en küçükler ise daha rahat ve özgüvenli olma eğiliminde olabiliyor.

And the youngest tend to be more relaxed and confident.

Sonuç olarak doğduğumuz sıraya göre bazı psikolojik etkiler hissetmemiz, deneyimlememiz gayet normal.

As a result, it is quite normal to feel and experience some psychological effects based on the order in which we are born.

Fakat bu etkilerin farkında olup kendimizi keşfetmek hayatımızı daha iyi yönetmemize yardımcı olabilir.

However, being aware of these effects and discovering ourselves can help us manage our lives better.

Bunların getirdiği etkiler hayatınızı ciddi bir boyutta etkiliyorsa bunları her zaman değiştirmek veya yönetmek mümkün.

If the effects of these are seriously impacting your life, it is always possible to change or manage them.

Peki siz ne düşünüyorsunuz? Ailedeki sıralamanız sizi nasıl etkiledi?

So what do you think? How has your order in the family affected you?

Bu bölümde bahsettiğim özellikler size de yakın geliyor mu veya eklemek istediğiniz şeyler var mı?

Do the features I mentioned in this section resonate with you, or is there anything you would like to add?

Benimle paylaşabilirseniz çok sevinirim.

I would be very happy if you could share it with me.

Bir sonraki bölümde kaldığımız yerden devam ederiz.

We will continue from where we left off in the next chapter.

Şimdilik kendinize ve zihninize iyi bakın.

For now, take good care of yourself and your mind.

Görüşmek üzere.

See you soon.