#36 Doğum Günleri Bize Ne Söylüyor?

MÜZİK

MUSIC

Sosyal Kasaba 3. Sezonda yine kendimize güzel bir kasaba kuracağız.

In Season 3 of Social Town, we will once again build a nice town for ourselves.

Çok konuşacağız ve çok düşüneceğiz.

We will talk a lot and think a lot.

Ben Merve. Hazır mısın? Bölüm şimdi başlıyor.

I am Merve. Are you ready? The episode is starting now.

MÜZİK

MUSIC

Sosyal Kasaba yeni bölümden hepinize merhabalar.

Hello everyone from the new episode of Social Town.

Merve ben.

I am Merve.

Bu bölüm kendimle böyle sesle dertleştiğim, dertleşirken de sizleri dahil ettiğim farklı bir bölüm olsun istedim.

I wanted this section to be a different one where I share my thoughts with myself in this way and include you as well while doing so.

Geçtiğimiz hafta benim doğum günümdü.

Last week was my birthday.

Ağustos ayında doğanlar bilirler ki bizler doğum günleri olarak biraz şanssız bir nesiliz arkadaşlar.

Those born in August know that we are a bit of an unlucky generation when it comes to our birthdays, friends.

Çünkü tüm yıl boyunca o diğer tüm aylarda olan arkadaşlarımızın doğum günlerini kutlar,

Because throughout the year, we celebrate the birthdays of all our friends who have their birthdays in the other months,

bir fiil organizasyonlar yapar ve eşlik ederiz.

We carry out an action and accompany organizations.

Ama Ağustos ayında...

But in August...

Herkes böyle çiğli yavrusu gibi bir yerlere dağıldığı için o ektiğini biçemeyen grup yani Ağustos doğumluları hep bizizdir.

Since everyone scatters like young Chigli, we, the group that cannot reap what it sows, which is those born in August, are always the ones left behind.

Bu yüzden de biraz içimiz buruk olur.

That's why we feel a bit sad inside.

Sonra da bize derler ki tipik bir aslansın kardeşim talihsiz bir ayda doğmuşuz.

Then they tell us that you are a typical lion, brother, we were born in an unfortunate month.

Nasıl kükremeyelim ama öyle değil mi?

How can we not roar, right?

Şaka bir yana arkadaşlar gerçekten de yaza denk geldiği için ama şöyle olmadı, şunlar olmadı, şöyle kutlanmadı diye böyle anlattık.

Jokes aside, my friends, we really talked like this because it coincided with the summer, but it didn't happen like this, these things didn't happen, it wasn't celebrated like this.

Amalarla yeni yaşımıza böyle gergin gireriz ve işte o gergin yeni yaşına yine de yaş alan o mutlu Ağustoslular bizleriz.

With anxieties, we enter our new age like this, and yet we are those happy August people who still embrace their new age.

İşte öyle bir Ağustos'un bir gününde geçtiğimiz hafta benim doğum günümdü.

Last week was my birthday on one of those August days.

Ve yaş almayla beraber gelen o daha sakin, daha dingin olma halini bu yıl kendimde doğum günümde çok fazlasıyla hissettim ve gözlemledim.

And with the passing of age, I felt and observed that calmer, more serene state in myself much more on my birthday this year.

Bir önceki yıllara kıyasla baktığım zaman daha bekledim.

When I look compared to previous years, I waited longer.

Beklentili, böyle daha heyecanlı, hemen bir atraksiyon olacakmış, havai fişekler patlayacakmış gibi içimde oluşan o dev beklentiler bu sene bende yoktu.

The anticipation, the excitement that it would be like an attraction, as if fireworks were about to explode inside me, was not present in me this year.

Ama yaştan, ama yaşadığım ve geçirdiğim, vedalaştığım yaştan bilemiyorum.

But I don't know whether it's from age, or from the age I've lived and experienced, from the age I said goodbye to.

O günün başladığı saatlerde böyle birkaç saat sonra sessiz bir şekilde balkonda otururken dileğimi içimden dileyip kendime bir göz kırptım.

A few hours after that day began, while sitting quietly on the balcony, I made a wish in my heart and winked at myself.

Kendime göz kırpmıştım yani inanılır gibi değil.

I had winked at myself, I mean, it's hard to believe.

Böyle kendim varmış karşımda gibi ve dileğimi de ona söyleyip böyle olacak der gibi onaylatmış şekilde kendime göz kırptım.

I winked at myself as if there was someone like me in front of me, and I checked for approval by saying my wish to them, as if saying it would happen like this.

Ve bu bende çok farklı bir farkındalık yarattı.

And this created a very different awareness in me.

Çünkü hani insan kendine göz kırpmaz.

Because you know, a person doesn’t wink at themselves.

Bu yıl kendime dair öğrendiklerim arasında sanırım bu göz kırpma olayı buradan geliyor.

I think this winking thing I learned about myself this year comes from here.

En çok kendimi daha çok sevebilmekle uğraştım çünkü arkadaşlar.

I struggled the most with loving myself more because of friends.

Kendimi sevebilmeyi ve kendime şefkat gösterebilmekle çok ama çok uğraştım.

I have struggled a lot to be able to love myself and show compassion to myself.

Çünkü ben hayatım boyunca çocukluğum da dahil olmak üzere kendini yeterince çok sevmeyen, sevilse dahi sevildiğine ikna edemeyen bir birey olarak hep yaşamımı sürdürdüm bugüne kadar.

Because I have lived my life, including my childhood, as an individual who does not love themselves enough, and even if loved, could not convince myself that I am loved, until today.

O yüzden geçtiğimiz yaş, geçirdiğim yaşta en çok daha çok sadece kendim odaklı bir yıl yaşamaya aslında çok uğraştım.

That's why in the past year, I really made an effort to live a year that was mostly focused on myself.

Ve o yüzden de dileğimi bilme hakkı aslında yine en çok kendimdeydi ve kendime söyleyip bir göz kırptım.

And that's why the right to know my wish was actually mostly mine, and I told myself and winked.

İlk kez dinlendirmedim mesela dileklerimi.

For example, I didn't share my wishes for the first time.

Kimseyle paylaşmadım.

I didn't share with anyone.

Uzun uzun düşündüm üzerine.

I thought about it for a long time.

Daha önce hiç düşünmediğim kadar üstelik.

Moreover, I have never thought about it as much as I do now.

Ve sonra dedim ki doğum günlerim bana ne söyledi bugüne kadar?

And then I said, what have my birthdays told me so far?

Veya bugün bana ne söylüyor?

Or what does it tell me today?

Ne söylemek istiyor?

What does he want to say?

Bunu düşündüm.

I thought about this.

Sahi.

Really.

Doğduğumuz gün böyle pastalı, mumlu, eşli, dostlu, beklentili, kaprisli, Allah Allah böyle

On the day we are born, like this with cake, candles, accompanied, with friends, with expectations, capricious, oh my goodness, like this.

ya da tam tersi, keyifsiz, kimsesiz, yalnız, gergin bir şekilde geçer ve gün sonlanır.

Or it can be the exact opposite, passing in an unpleasant, lonely, isolated, tense manner, and the day comes to an end.

Gece o sıfır sıfırla başlayan o beklentilerimiz ve böyle işte mesaj trafiklerimiz

Our expectations that started at zero at night and our message traffic like this.

ve işte o doğum günü hengamesi arasına geçen, sıkışan o ruhumuz

and there it is, our soul caught in the chaos of that birthday celebration

aslında o günün bize verdiği ve söylemek istediği o çağrıları hiç mi hiç kulaklamadık?

Did we really not pay any attention to the calls that day gave us and wanted to tell us at all?

Belki de hiç aklımıza gelmez.

Maybe it never occurs to us.

Ama o günün bize söylemek istediği mutlaka bir şey olmalı.

But that day must have something to tell us.

Öyle değil mi?

Isn't it so?

Çünkü herhangi bir mevsimin, herhangi bir ayında, herhangi bir yılında sen, ben, biz doğduk.

Because in any season, in any month, in any year, you, I, we were born.

Dünyaya geldik.

We came into the world.

Mutlaka o günden bugüne bize eşlik eden o aynı günün bize söyleyeceği birkaç şey vardır en azından dedim.

"There are certainly a few things that the same day, which has accompanied us since that day, has to tell us, at the very least, I said."

Ve başladım düşünmeye.

And I started to think.

Bugün karşıma bir insan gibi.

Today, like a human, comes in front of me.

Dile gelseydi bana ne derdi, ne demek isterdi diye düşünmek istedim.

I wanted to think about what it would say to me if it could speak, what it would mean.

Ve ertesi gün o sonlanan, o kutlu doğum günümüz, doğduğumuz gün bir kelebek ömrü kadar üstelik.

And the next day, that ending, that blessed birthday of ours, is as brief as the life of a butterfly on the day we were born.

Ve belki de kelebek etkisi bırakamadan, yaşatamadan öylece iyi ki doğduğunlarla gelip geçiyor.

And perhaps, without leaving a butterfly effect, without being able to live it, it just passes by with those you've been glad to be born with.

Mumları üflüyoruz, gülüyoruz, eğleniyoruz veya yalnızlıktan oturuyoruz.

We blow out the candles, we laugh, we have fun, or we sit in loneliness.

Her ne ortamdaysa günü böyle söndürüyoruz aslında.

Whatever the environment is, we actually extinguish the day like this.

İyi ki ama iyi ki.

Good thing, but really good thing.

İyi ki doğduk, iyi ki varız.

Glad we were born, glad we exist.

Ama bugün bu doğum anı, bu yaşım bana neler demek istiyor?

But today, what does this moment of birth, this age want to tell me?

İşte ben bu podcast bölümünde kendime söylenenleri size fısıldayarak belki sizler de aynı şeyleri alıp hayatınıza uygularsınız veya uygulamaya karar vermişsinizdir diye böyle bir bölüm çekmek istedim.

In this podcast episode, I wanted to create a segment where I whisper what was said to me, so perhaps you can take the same things and apply them to your life or maybe you've already decided to implement them.

Bir farkındalık yaratmak istedim.

I wanted to create awareness.

İşte bu yıl 39. yaşımı kutluyorum ve kutlarken tam bu noktada bir farkındalıkla kutlamış oldum.

This year I am celebrating my 39th birthday, and while celebrating, I realized I celebrated with a sense of awareness at this very moment.

Aslında ilk kez o çağrıya kulak verdim.

Actually, it was the first time I paid attention to that call.

Bana belki de yıllardır her doğum günümde o fısıldadığı o çağrıları hiç kulak vermemiştim ama bu doğum günümde gün bitmeden ben onun o fısıldalarını yakaladım.

Maybe I had never listened to those whispers he had been murmuring every year on my birthday, but this year on my birthday, before the day ended, I caught his whispers.

Farkında olmuyoruz ama arkadaşlar böyle püf diye gelip geçen o gün o bizim geleceğimize dair, geçmişimize dair mutlaka o yılların, o yaşların barındırdığı bir söylem de olmalı diye düşünüyorum aynı zamanda.

We may not realize it, but I think that friends who come and go like that must also carry a discourse about our future and our past, which those years and ages hold.

En nihayetinde dediğim gibi...

Ultimately, as I said...

Farklı mevsimler, farklı aylar, farklı yıllar ve farklı günlerde gözümüzü açıyoruz ve varoluşsal o bitmeyecek sancılarımıza merhaba diyoruz aslında doğduğumuz gün.

We open our eyes on different seasons, different months, different years, and different days, and we actually say hello to our unending existential pains on the day we are born.

Bir mumla geçiştirilemeyecek kadar özel olduğunu ben 39. yaşımda idrak ettim.

I realized at the age of 39 that it is too special to be celebrated with just a single candle.

Ve idrak ettiğim noktada o güne dair olan beni yani Merve'yi bir de doğduğum günden dinlemek istedim aslında.

And at the point I realized, I actually wanted to listen to myself, Merve, regarding that day from the day I was born.

Biraz karmaşık gelebilir.

It may seem a bit complicated.

Ama beni biraz tanıdıysanız ben böyle daha çok labirent gibi yolları, düşünceleri ve karmaşayı seviyorum.

But if you know me a little, I love paths, thoughts, and chaos that are more like a labyrinth.

Çünkü karmaşıklıkta çok farklı bir netlik vardır aslında.

Because there is a very different clarity in complexity.

Ben çok seviyorum hayattaki bu kısımları.

I love these parts of life very much.

Çünkü neden biliyor musunuz arkadaşlar?

Because do you know why, friends?

Bu da bir başkaldırı.

This is also a rebellion.

Net olup hiç anlaşılmadığımı 39 yılı sayarsak böylesi artık daha çabasız.

If we count the 39 years that I've been completely misunderstood, this is now easier.

Biraz da karşı taraf çabalasın arkadaşım düşüncesiyle labirentleri sadece anlayanlara...

With the thought that the other side should also make an effort, to those who only understand the labyrinths...

Açıyorum aslında.

I'm actually opening it.

Ve özetle aldığım günü karşıma ve kafamda o günle sohbet ettim.

And in summary, I faced the day I experienced and had a conversation with it in my mind.

Ne istedin şu hayatta?

What did you want in this life?

Neredesin?

Where are you?

Yine o doğduğun güne geldin.

You've come again to the day you were born.

Aslında yine o sıfır noktasındasın dedim kendi kendime.

Actually, I told myself that you are at that zero point again.

Cevapla bakalım dedim sonra.

I said, let's see your answer then.

Sen benden peki ne istiyorsun?

So, what do you want from me?

Bana dair gözlemlerin neler?

What are your observations about me?

Sence ben nasıl bir yol katettim?

What do you think, how far have I come?

Neleri geride bıraktım?

What have I left behind?

Neleri geride bırakamadım?

What things could I not leave behind?

Nelerden vazgeçemedim?

What couldn't I give up?

Mesela hepsini tek tek cevapladım.

For example, I answered them all one by one.

Her sene kapımı çalar ve gidersin dedim.

I said you knock on my door every year and leave.

Ben gerçekten nasılım sana göre?

How do you really see me?

İlk doğduğum o andan ta bugüne gelene kadar bir fiil sadakatle bana eşlik ettin.

From the moment I was born until today, you have accompanied me with unwavering loyalty.

Ve etmeye de devam edeceksin.

And you will continue to do so.

Uzun ömürlerim oldukça.

As long as I have a long life.

Öyleyse dedim ve başladık koyu bir sohbete.

"Then I said, and we began a deep conversation."

Hiçbir doğum gününe durup tam anlamıyla arkadaşlar nasıl olduğuma hiç kafa yormamışım.

I have never stopped to truly think about how I am with friends on any birthday.

Kendimle hiç kalmamışım.

I have never been alone with myself.

Yani Merve nasılsın?

So Merve, how are you?

Sen nasıl bir yıl geçirdin?

How was your year?

Gerçekten hayattan, beklentilerin veya isteklerin, hayal kırıklıkların noktasında neredesin diye hiç kendime bu soruyu sormamışım.

I have never asked myself this question: where are you in life, at the point of expectations or desires, or disappointments?

O kadar iyi geldi ki.

It felt so good.

Bu yıl sahi nasıl geçti?

How did this year go?

Neleri yaşamakla kaldım?

What experiences have I been left with?

Neleri kafamda bıraktım?

What have I left in my mind?

Neleri ardımda bırakabildim?

What could I leave behind?

Ve bu yaşımdan götürdüğü şeylerin bende bıraktığı hissiyat tam olarak neydi?

And what exactly was the feeling that the things it took from me at this age left behind?

Ben benden yeni bir yıl istedim.

I asked for a new year from myself.

İçin neleri bekliyordum sahi?

What was I really waiting for you?

Ben bana nasıl bakacaktım?

How was I supposed to look at myself?

Nasıl sahip çıkacaktım?

How was I supposed to take care of it?

Neler artıda, neler eksideydi?

What were the positives and what were the negatives?

Yani yalan makinesine bağlansam en çok kendime dair nerelerde fire verecektim arkadaşlar?

So if I were hooked up to a lie detector, where would I most likely slip when it comes to myself, friends?

En önemlisi bu geçirdiğim ve bugün aslında bir yandan da vedalaştığım yaşımın bir adı olsaydı ne olurdu diye düşündüm.

Most importantly, I wondered what the name of this age I am going through and actually bidding farewell to today would be.

Ne olurdu biliyor musunuz?

Do you know what would happen?

Savaş.

War.

Çünkü en çok kendimi sevmekle savaştım.

Because I fought the most with loving myself.

Yani kendimi sevdiğime, kendimi ikna etmekle geçirdim.

So I spent time convincing myself that I love myself.

Ve sonrasında o sevebilme tınısını yakaladığımda çok keyif aldığımı fark ettim.

And later, I realized that I really enjoyed it when I captured that tune of being able to love.

Ve bunca kendimi sevmeden geçen yaşlarıma, yıllarıma oturdum.

And I sat down with all those years I spent without loving myself.

Bir güzel hüngür hüngür ağladım.

I cried beautifully, sobbing uncontrollably.

Ve hepsini tabii ki yazma eylemini çok sevdiğim için oturup hiç üşenmeden tek tek yazdım.

And of course, I love the act of writing them all, so I sat down and wrote each one without any reluctance.

Sessizce içimden dileğimi dilerken ve kendimi iletiyordum.

I was silently wishing for my desire and expressing myself.

İyi ki doğdun Merve.

Happy birthday, Merve.

Sen iyi ki varsın diye göz kırperken ilk kez içimde o hissettiğim, böyle nereye ait olduğunu bilmediğim bir duyguyla yaşadım yıllardır.

I experienced for the first time that feeling inside me, a sensation of not knowing where I belonged, while you winked and said I'm glad you exist.

Sanki bu dünyaya, bu aileye, bu hayata, bu eve, bu evrene ait değilmişim, bir boşluktaymışım gibi olan o his ilk defa böyle o kadar güzel bir aitlik duygusuna doğru evrildi ki.

It felt for the first time that the feeling of not belonging to this world, this family, this life, this home, this universe, and being in a void has evolved into such a beautiful sense of belonging.

Ve bundan sonraki tüm yaşlarımda o hep benimle kalsın isterim.

And I want her to stay with me in all my future years.

Belki sizlerde de vardır.

Maybe you have it too.

Nereye ait olduğunu hissedemeyen bir grup insanız biz aslında.

We are actually a group of people who cannot feel where we belong.

Tam olarak içe dönük müyüz, dışa dönük müyüz, dışta farklı, içte farklıyız.

Are we exactly introverted, are we extroverted, we are different on the outside, different on the inside.

Böyle değişik bir grubuz biz.

We are such a diverse group.

Ve o ait hissedemediğimiz her yerden bir bir çekiliriz.

And we will withdraw one by one from every place we do not feel we belong.

Ve bu bizim tüm sosyal yaşantımızı, hayatımızı, tüm her şeyimizi etkiler aslında.

And this actually affects our entire social life, our life, everything about us.

Ne diyorum bakın kendimi sevme eyleminde bile o kadar blokali bir hal aldı ki bu durum.

Look at what I'm saying; even the act of loving myself has become so blocked.

Yeni yeni fark ediyorum.

I'm starting to notice it recently.

Aslında kendimi uzattığım o şefkatli el öylesine sıcak ve içten samimi geldi ki böyle günü kaprissiz, beklentisiz böyle akışına bıraktım gittim.

Actually, the tender hand that I reached out felt so warm and sincerely heartfelt that I let the day flow without any whim or expectation, and I just went.

Çünkü önemli olan tek şey benim dediğiniz zaman dünyanın merkezi ayağınıza seriliyormuş arkadaşlar.

Because the only thing that matters is when you say, the center of the world is laid at your feet, friends.

Keşke daha önceki yaşlarımda gerçekten bunu keşfetseydim.

I wish I had really discovered this in my earlier years.

Muhteşem bir his.

A magnificent feeling.

Dünyanın tüm merkezi önünüzde hizalanıyor ve size inanılmaz bir özgüven veriyor.

The entire center of the world is aligning in front of you and giving you incredible confidence.

Uğurladığım yaşımın yani doğum günümün bana mesajlarını tek tek deftere yazdım.

I wrote down the messages from my age that I am bidding farewell to, that is, my birthday, one by one in a notebook.

O fısılda da ben yazdım.

I wrote in that whisper too.

O fısılda da ben yazdım ve yazdıkça rahatladım.

I whispered it and felt relieved as I wrote.

Kendimi hizaya çektim.

I got myself in line.

Hiç lafını kesmedim.

I never interrupted you.

Hiç araya girmedim.

I never interrupted.

Eleştirdi ağzımı açmadım.

I didn't say anything when he/she criticized.

Yer yer güldük.

We laughed here and there.

Yer yer ağladık.

We cried here and there.

Anıları hatırladık.

We remembered the memories.

Özenle tek tek her kelimesini zihnime kazıdım.

I meticulously etched each word into my mind one by one.

Ve bir sonraki doğum günümde unutmayayım hazırlıkla çıkayım karşısına diye o kadar dikkatli dinledim.

And I listened so carefully so that I wouldn't forget and could face it prepared on my next birthday.

Dedim ki belki son zamanlarda kimseyi bu kadar dikkatli dinlemedim.

I said maybe I haven't listened to anyone so attentively lately.

Ve bazı başlıklar var arkadaşlar.

And there are some titles, friends.

Onları da sizlerle paylaşmak istedim.

I wanted to share them with you as well.

İhtiyacı olan alsın.

Let those in need take it.

Bu benim kendi yaşımla olan dertleşmelerimin bir özeti.

This is a summary of my conversations about my own age.

Bu yıl kendim için yaptığım en cesurca hareket kendimi sevmeye başlamak olduğu dediğim gibi.

This year, the bravest thing I did for myself was to start loving myself, as I mentioned.

Kendime sahip çıkmasını öğrendim.

I learned to stand up for myself.

Savunmasızca böyle memnun etmeye çalıştığım tüm ruhlarla vedalaştım.

I have bid farewell to all the spirits I tried so helplessly to please.

Ve o ruhları da serbest bıraktım.

And I have released those souls as well.

Bırakabildim yani.

So I was able to let go.

Kendimi çok sevebilmeyi denedim ve sanırım bunda başarılı oluyorum.

I tried to love myself a lot, and I think I'm succeeding in that.

Kendime yetebilmeyi ödev olarak verdim kendime.

I assigned myself the homework of being self-sufficient.

Hala üzerinde çalışıyorum.

I'm still working on it.

Yetmeye çalışıyorum.

I'm trying to manage.

Herkesin ayrı hayatları olduğunu ve herkesle aynı ilişkiye sahip olunamayacağını öğrendim.

I learned that everyone has their own lives and that you can't have the same relationship with everyone.

Bunun altını çizmek istiyorum.

I want to emphasize this.

Çünkü bazen zannediyoruz ki herkes bizim gibi.

Because sometimes we think that everyone is like us.

Ve herkesin hayatına biz kendimiz gibi.

And we live in everyone's life like ourselves.

Kendimizi gördüğümüz için dahil olabiliriz ama hayır.

We can be involved because we see ourselves, but no.

İlişkiler, statüler, sosyal durumlar hepsi farklı ve iç içe geçemeyecek kadar bazı ilişkiler ayrıştırılmalı arkadaşlar.

Relationships, statuses, social situations are all different, and some relationships that cannot be intertwined should be distinguished, friends.

Daha çok sadeleştim.

I have simplified even more.

İstiflediğim, atmaya kıyamadığım, maddi, manevi ve artık bana da pek fayda sağlamayan birçok şeyle vedalaştım.

I bid farewell to many things that I had accumulated, that I couldn't bring myself to throw away, which had both material and spiritual value, and that no longer provided me much benefit.

Tasarruf kelimesini irdeledim ve yer yer deneyimlemek için uğraştım.

I examined the word "savings" and tried to experience it in various ways.

Kalemim bir 10-15 yıl kadar susmuştu arkadaşlar.

My pen had been silent for about 10-15 years, my friends.

Ona yeniden bu yıl ruh üfledim.

I breathed life into it again this year.

Tüm cesaretimi toplayıp sizlerle buluşabilmeyi başardım mesela.

For example, I managed to gather all my courage and meet with you.

Anlatıcı olmayı, hikayelerimi paylaşmayı ve beraber öğrenmeyi hiç ama hiç tanımadığım sizlerle deneyimlemek

Experiencing being a storyteller, sharing my stories, and learning together with you all whom I have never known at all.

benim şöyle söyleyeyim yitirdiğimi zannettiğim o bir tarafıma yeniden sur üflenmesi gibi oldu adeta.

Let me put it this way, it felt as if the part of me that I thought I had lost was being revived, almost like a trumpet being blown again.

Yeni yaşımda ben de bu kadar.

In my new age, that's all for me.

Yeni yaşım için peki tam ben bugün nasıl bir sözleşme imzalayacaktım doğum günümle?

So, what kind of contract was I supposed to sign today for my new age on my birthday?

Elbette bunları da konuştuk oturduk.

Of course, we talked about these things too and sat down.

Merak etmemem gereken hiçbir şeyi merak etmemeye karar verdim.

I decided not to be curious about anything I shouldn't worry about.

Kendim dışındaki olayları irdelememeye, karışmamaya ve uzak kalmaya daha fazla çabalamaya karar verdim.

I decided to make more of an effort not to analyze, interfere with, or get involved in events outside of myself.

Daha az ama öz cümlelerle yolumu aydınlatmaya karar verdim.

I decided to illuminate my path with fewer but more meaningful sentences.

Anlaşılmayı beklemeden cümlelerimi kurmayı ve anlayana kadar...

I will form my sentences without waiting to be understood, and until it is understood...

Kalbimi daha çok açmaya karar verdim.

I decided to open my heart more.

Kırılgan yapımı daha çok kabullenecek ve gittikçe içe dönük hale gelen ruhuma asla yabancı muamelesi yapmamaya karar verdim.

I decided not to treat my increasingly introverted and fragile nature as something foreign.

Tavşanın küstüğünden o dağı haberdar edecektim mesela ne olursa olsun bu da benim verdiğim kararlardan bir tanesi.

For example, I would inform that mountain that the rabbit was sulking, no matter what, this is one of the decisions I made.

Mütevazılık hırkasını artık tüm mevsimlere sonsuza dek armağan edecektim çünkü yeter giymeyecektim daha fazla.

I would now gift the cloak of modesty to all seasons forever because I would no longer wear it.

Ne kadar mütevazı, o denli az saygıyla geçen o simsiyah yıllarıma biraz şaşak atmak artık benim hakkım olmalıydı ne de olsa.

It should have been my right to take a little astonishment at those pitch-black years that passed with so little respect, no matter how humble they were.

Okumayı, öğrenmeyi, araştırmayı, yazmayı hiç bırakmayacaktım.

I would never stop reading, learning, researching, and writing.

Defter ve kalemi kendime, kendim için ekmek ve su yapacaktım söz verdim.

I promised to make a notebook and a pen for myself, bread and water for myself.

Yaşım kaça doğru, nereye doğru evrelirse evrilsin çocuk yanımın o anılarına, o sevdiği pamuk şekerle daima...

No matter how old I get, wherever I evolve, my inner child will always cherish those memories, with that beloved cotton candy...

Baki kılmaya, beslemeye devam edecektim.

I would continue to nourish and sustain.

Sınırlarım daha net, hayırlar daha fazla, daha az korkuyla insanlarla iletişim kuracaktım.

My boundaries were clearer, there were more no's, and I would communicate with people with less fear.

Bu yaşımla bu güzel sohbeti sonlandırırken ona dedim ki sana söz bu yılı kendime adayacağım.

As I end this beautiful conversation at my age, I told her that I promise to dedicate this year to myself.

E tabi şaşırdı çünkü hiçbir yılı tam anlamıyla kendime adayamamıştım.

Of course he was surprised because I had never been able to fully dedicate a year to myself.

Belki de ilk kez benden böyle şeyler duyduğu için ne demek kendine adamak dahi demedi.

Perhaps it was because it was the first time he heard such things from me that he didn't even say what it means to dedicate oneself.

Çünkü alt metinde neler olduğunu anlattım.

Because I explained what is happening in the subtext.

İşte böyle sevgili arkadaşlar.

Here it is, dear friends.

Doğum günlerimiz bize hep bir şeyler söyler.

Our birthdays always tell us something.

Hep bir şeyler fısıldar ama duyarız ama es geçeriz çünkü hep bir telaşımız vardır.

There are always things that whisper, but we hear them and let them pass because we are always in a hurry.

Ve evet o mumları üflemek çok önemlidir.

And yes, it is very important to blow out those candles.

Bir brownie'nin üstünde bile olsa bir mum üflediğimizde doğum günümüzü yaşanmış sayarız ya.

We consider our birthday celebrated even if we blow out a candle on top of a brownie.

Ama bence çağrılara kulak verirsek eğer o gün bize ne söylüyor diye bakarsak doğum günümüzü işte tam hakkıyla o gün kutlamış oluruz.

But I think if we listen to the calls and look at what it tells us on that day, we will celebrate our birthday on that day in full.

Çünkü ben ilk kez bu yaşımda bu doğum günümde onu duydum ve ona kulak verdim.

Because I heard it for the first time at this age on this birthday and I listened to it.

Hayatımda inanın yaptığım nadir kaliteli sohbetlerden birine şahitlik etmiş olduk aslında ikimiz de.

We both have actually witnessed one of the rare quality conversations I've had in my life, believe me.

Bu bölüm ve anlattıklarım isterim ki size ilham olsun.

I would like this section and what I have described to inspire you.

Kulak verin yeni yaşınıza.

Listen to your new age.

Veda eden yaşınıza kulak verin.

Listen to the age that bids farewell.

Size elbette size eşlik eden onca yıl boyunca söyleyeceği o kadar uzun yoldan geliyor.

Of course it comes from such a long journey of all those years that it has accompanied you.

Çünkü bir şeyler vardır mutlaka.

Because there are certainly some things.

Sonuçta bir mevsim bir ay ve bir gün.

In the end, a season, a month, and a day.

Size ayrılan sürenin sonuna geldiğinizde o Z raporunu bir de onlardan dinleyin isterim.

When you reach the end of the time allocated to you, I would like you to listen to that Z report from them as well.

Hayatınızdaki en verimli saatler bana inanın en dingin, en sakin, en güzel.

The most productive hours of your life, believe me, are the most peaceful, calm, and beautiful.

İyi ki doğduk o halde iyi ki dünya denen bu mavi kürenin içinde.

Good thing we were born, then good thing in this blue sphere known as Earth.

Oradan oraya savruluyoruz.

We are being blown from there to here.

Yerler kar yağıyor.

The ground is covered in snow.

Yerler güneş açıyor.

The ground is sunny.

Yer yer bir balerin piyano ile beraber bale yapıyor.

Here and there, a ballerina is dancing ballet with a piano.

Ama biz hep o mavi kürede.

But we are always on that blue sphere.

Öylece varlığımızla varız.

We exist simply by our presence.

O halde iyi ki varız sosyal kasaba dinleyicilere.

Then it's good that we exist, social town listeners.

Varlığımıza armağan ettiğimiz en güzel şey unutmayalım ki yine biziz.

Let us not forget that the most beautiful thing we have bestowed upon our existence is still us.

Bir sonraki bölümde yepyeni bir konuyla karşınıza gelene dek kendinize lütfen çok ama çok iyi bakın.

Please take very good care of yourself until we meet again in the next section with a brand new topic.

Doğum günlerinize kulak verin.

Listen to your birthdays.

Yepyeni bir yaş her zaman yeni bir sayfadır hepimiz için.

A brand new age is always a new page for all of us.

Bir sonraki bölümde bana dair hikayeleri rastlayana kadar da kendinize çok ama çok iyi bakın.

Take very, very good care of yourselves until you come across stories about me in the next chapter.

Sosyal kasabayla kalın.

Stay with the social neighbor.

Hoşçakalın.

Goodbye.