bölüm 8: yargısal & algısal ÜNLÜLER

8. Radix bölümünden merhaba herkese.

Hello everyone from the Radix section.

Bugün belki de son kez selebriti dünyasına uğrayıp şöhret sahibi yargısalları ile algısalları konuşacağız.

Today, we will perhaps visit the world of celebrities for the last time and discuss the judgments and perceptions of those who possess fame.

Ve böylece Myers-Briggs kişilik envanterinin son iki fonksiyonunu da tamamlamış olacağız.

And thus, we will have completed the last two functions of the Myers-Briggs personality inventory.

Gerçek ünlülerle başlayalım bakalım.

Let's start with real celebrities.

Eylül'cüğüm kimler var senin listende bu sefer?

My dear Eylül, who is on your list this time?

Merhabalar Şeyda'cığım.

Hello dear Şeyda.

Herkese merhabalar.

Hello everyone.

Bu hafta ben bu bölümde daha doğrusu biraz sanatçı ağırlıklı bir liste hazırladım.

This week I prepared a list that is more focused on artists in this section.

Çünkü ikimizin de zihninde bu bölümün oturması birazcık bu fonksiyonların oturması zor olmuştu hatırlarsan.

Because it was a bit difficult for both of us to grasp this section, as you might remember.

Daha böyle dışarı gösterdiğimiz tarafımızı ifade ediyor ya yükselen burca benzetmiştik hatta.

It expresses the side of us that we show to the outside world; we even compared it to the rising sign.

Aha hatırlıyorum.

Ah, I remember.

Ben de dinleyenlerimizin de zihninde daha kolay oturmasını oturtacağını bu fonksiyonları düşündüğüm daha tanıdık ünlülerden seçmeye çalıştım listemi.

I tried to choose from more familiar celebrities, thinking that it would help both in my mind and in the minds of our listeners to settle these functions more easily.

Çok iyi anmışsın.

You've remembered very well.

Şimdi o zaman her zamanki gibi ulu önderimiz Mustafa Kemal Atatürk ile başlamak isterim.

Now, I would like to start, as always, with our great leader Mustafa Kemal Atatürk.

Süper.

Super.

Ulu önderimiz bir yargısal buna karşılık algısal tarafta da Ernesto Che Guevara var.

Our great leader has a judicial counterpart, while on the perceptual side, there is Ernesto Che Guevara.

Aslında ulu önderimizin bir yargısal oluşu beni şaşırtmadı.

In fact, I was not surprised by our great leader's judicial nature.

Beni de.

Me too.

Değil mi?

Isn't it?

Yani elbette devlet adamlığı için ulus inşa etmek için belirli bir esneklik, empati, bir daha algısal bir tarafta gerekmekle birlikte.

So of course, statesmanship requires a certain flexibility, empathy, and a more perceptual aspect for nation-building.

Sanki böyle bir yargısala özgü o kararlılık, o hani adım adım bir şeyleri bitirip o şekilde ilerleme özelliği.

It’s as if that determination specific to such a judgment, that feature of completing things step by step and progressing in that way.

Mustafa Kemal Atatürk'ü ulu bir lider olarak çok üstlere taşıyor diye düşünüyorum.

I think Mustafa Kemal Atatürk elevates to a very high status as a great leader.

Kesinlikle.

Definitely.

Dolayısıyla bence de aslında ulu önderimiz tam bir yargısal rahmet ve minnetle anıyoruz yeniden.

Therefore, I believe we are once again commemorating our great leader with full judicial grace and gratitude.

Evet her zaman.

Yes, always.

Che Guevara da evet özellikle Atatürk'e göre kıyaslandığında bir algısal olduğunu söylemek mümkün.

It is possible to say that Che Guevara is indeed perceived as a figure, especially when compared to Atatürk.

Daha böyle hani koşullara göre, aklına estiğine göre, kendi doğru bilgiye göre.

More like according to the conditions, as it comes to mind, based on one's own correct information.

Bildiğinden şaşmayan ama bunu çok da böyle Atatürk kadar en azından sistemli yapmayan ya da yapamayan, daha böyle akışa göre hareket eden.

Not deviating from what they know, but not doing it in a systematic way like Atatürk, or unable to do so, moving more according to the flow.

Evet öyle görünüyor.

Yes, it seems so.

Değil mi?

Isn't it?

Öyle bir lider gibi.

Like such a leader.

Onun için listemizin bu ikilisi beni şaşırtmadı diyebilirim.

I can say that this duo on our list didn’t surprise me.

Şimdi listemizin diğer kategorisinde Türk sinemasının çok önemli iki aktörü var.

Now in the other category of our list, there are two very important actors of Turkish cinema.

Kemal Sunal ve Halit Akçatepe.

Kemal Sunal and Halit Akçatepe.

Rahmetle anıyoruz ikisini de.

We remember both of them with fondness.

Yargısal taraf Kemal Sunal, algısal taraf Halit Akçatepe.

Judicial side Kemal Sunal, perceptual side Halit Akçatepe.

Açıkçası bu da beni pek şaşırtmadı.

To be honest, this didn't really surprise me much either.

Bizi takip edenler biliyorlar en yakından da sen.

Those who follow us know it best, including you.

Ben iflah olmaz bir magazin sevdalısıyım.

I am an incurable lover of gossip.

Her dönemini seviyorum.

I love her every era.

Yeşilçam döneminde dahil olmak üzere.

Including the Yeşilçam period.

Dolayısıyla tabii bu iki ünlü ismimizle ilgili araştırmalarım da olmuştu zamanında.

Therefore, of course, I had also done research on these two famous figures in the past.

Böyle merak edip hani kişisel.

It’s such a curiosity, you know, personal.

Hayatlarında nasıllar gibi.

How are they doing in their lives?

Kemal Sunal canlandırdığı karakterlerin aksine ciddiyetiyle öne çıkan bir isim.

Kemal Sunal is a notable figure who stands out for his seriousness, in contrast to the characters he portrayed.

Öyle derler onun için evet.

They say that for him, yes.

Evet ve özellikle maddi konudaki tasarruflarıyla da magazin gündemin diline düşmüş tabiri caizse bir ünlümüz.

Yes, and especially with her savings in financial matters, she is a celebrity who has, so to speak, fallen into the language of the gossip agenda.

Birazcık fazla tutumlu bulunuyormuş.

It seems that he/she is a bit too frugal.

Kendisi de bunun nedenlerini şey olarak açıklıyor.

He explains the reasons for this as such.

Hani Yeşilçam dünyasında maalesef ününü koruyamayıp zor durumlara düşen.

There are those who unfortunately couldn't maintain their fame in the world of Yeşilçam and ended up in difficult situations.

Gördük.

We saw.

Gördükçe doğru.

The more you see, the more it's true.

Tabii yani ailemin bu duruma düşmemesi için önlemlerimi alıyorum diyen bir insan.

Of course, I'm a person who takes precautions to ensure my family doesn't end up in this situation.

Aslında sadece bu mini haber bile Kemal Sunal'ın yargısal bir insan olduğu konusundaki savunması güçlendiriyor.

In fact, this mini news alone strengthens the argument that Kemal Sunal was a judicial person.

Çünkü bir yargısal gibi maddi bir plan yapıp kariyerini ona göre planlayıp adımlarını ona göre atan bir insan profili çiziyor.

Because it depicts a profile of a person who creates a material plan like a judicial one, plans their career accordingly, and takes steps based on that.

Halil Takşetepe ile ilgili Kemal Sunal'ın özel hayatından olduğu kadar fazla bir veri edinemez.

You cannot acquire as much data about Halil Takşetepe as you would about Kemal Sunal's private life.

Vermedim çünkü sosyal medyanın olmadığı dönemler biliyorsun.

I didn't give it because you know there were times when social media didn't exist.

Günümüze ulaşmış gazete, kupürü, dergi gibi kaynaklar var sadece.

There are only sources such as newspapers, clippings, and magazines that have reached our day.

Ama Kemal Sunal'a göre daha böyle akışına bırakmaktan hoşlanan bir karakter imajı da çiziyor.

But according to Kemal Sunal, it also draws an image of a character who likes to go with the flow more.

Hani aile hayatıyla olsun mesela onun da çok geç yaşta baba olduğu için gündeme düştüğü haberleri var.

There are news stories about him being in the spotlight because he became a father at a very late age, even in terms of family life.

Hani böyle evet belirli bir yaştan sonra aileye katılan bir bebeği kucaklamak,

You know, embracing a baby who joins the family after a certain age,

bir yargısala mesela çeşitli endişeler dizebilecek bir durum belki.

It might be a situation that can evoke various concerns for a judgment.

Ama bir yargısal olarak o bunu böyle büyük bir mutlulukla kabul ediyor.

But as a judgmental matter, he accepts this with such great happiness.

Ay ben bunu hiç bilmiyormuşum ya.

Oh, I had no idea about this at all.

Evet.

Yes.

Ya da unuttum demek ki hiç geri kalmışım.

Or maybe I forgot, so I must have fallen behind completely.

Ben seni güncellerim.

I will update you.

Tamam.

Okay.

Evet.

Yes.

Şimdi listemizin üçüncü sırasında iki önemli kadın yazar var.

Now, in third place on our list, there are two important female writers.

Charlotte Perkins Gilman ve Türkler'den de Latife Tekin.

Charlotte Perkins Gilman and Latife Tekin from the Turks.

Peki.

Okay.

Charlotte Perkins Gilman sarı duvar kağıdı öyküsüyle özellikle çok ünlü olmuş.

Charlotte Perkins Gilman has become especially famous for her story "The Yellow Wallpaper."

Victoria'nın döneminde yaşamış bir yazar.

A writer who lived during Victoria's era.

Sarı duvar kağıdı bir kadının adım adım aslında çıldırışını yazıyor.

The yellow wallpaper writes about a woman's gradual descent into madness.

Bu bir spoiler sayılmaz.

This is not considered a spoiler.

Zaten bu bir kısa öykü fakat aslında bunun nasıl geliştiği bu öyküyü bence ilginç kılıyor.

This is already a short story, but I think the way it developed makes this story interesting.

Bu arada Türkçe'ye çevrilen.

Translated into Turkish.

Basımında da kitabın ismi sarı duvar kağıdı fakat içinde 5-6 tane daha kısa öyküsü var.

The book's name is "The Yellow Wallpaper" in its publication, but it also contains 5-6 other short stories inside.

Charlotte Perkins Gilman aslında feminist bakış açısıyla yazıyor.

Charlotte Perkins Gilman is actually writing from a feminist perspective.

Yani kadınların erkekler yüzünden çektiklerini, bütün o karşılaştıkları engelleri hikayelerine yedirerek aktarıyor okurlarına.

In other words, she conveys to her readers the struggles women endure because of men and all the obstacles they encounter by weaving them into their stories.

Ve aslında kendisine böyle bir hedef belirlemiş olması ve bu düzlemde yazıyor olması bence Gilman'ı bir yargısal kılıyor.

And actually, I think that having set such a goal for herself and writing within this framework makes Gilman a judicial figure.

Yargısal bir kişi olduğunu bize gösteriyor.

It shows us that you are a judicial person.

Latife Tekin de büyülü gerçekçilik türünün temsilcilerinden biri.

Latife Tekin is also one of the representatives of the magical realism genre.

Türkiye'de Berci Krist'in Çök Masalları kitabı çok güzeldir.

The book "The Collapse Tales" by Berci Krist is very beautiful in Turkey.

Ben onunla tanımıştım.

I had met him/her.

Aran nasıl bilmiyorum.

I don't know how you are.

Hiç okumadım ben Latife Tekin.

I have never read Latife Tekin.

Öyle mi?

Is that so?

Büyülü gerçekçilikten de çok hoşlanmam aslında ya.

Actually, I don't really like magical realism that much.

Evet.

Yes.

O zaman tabii normal.

Well, that's of course normal.

Hani her tür gerçekten herkese hitap etmiyor.

Not every type really appeals to everyone.

Bu biraz da çünkü ilginç bir tür.

This is also partly because it is an interesting kind.

Evet.

Yes.

Çok spesifik.

Very specific.

Spesifik özellikleri olan bir tür.

A type with specific features.

Latife Tekin'in de en azından Gilman'la kıyaslandığında mesela Berci Krist'in Çök Masalları'nda aslında köyden kente göçün o ilk süreçlerini anlatıyor.

Latife Tekin, at least in comparison to Gilman, actually narrates the initial processes of migration from the village to the city in works like Berci Krist's Collapse Tales.

Bu oldukça gerçek bir şey anlattığı.

This tells quite a real thing.

Fakat özellikle seçtiği tür, temsilcisi olduğu tür bile sanki onu Gilman'a göre daha algısal kılıyor gibi geliyor bana.

However, especially the genre she selected, even the genre she represents, seems to make her appear more perceptual, according to Gilman.

Daha böyle akışta ilerlediğim gibi.

I will continue to progress like this in the flow.

Evet.

Yes.

Evet yani en azından ben bir okuru ve seveni olarak böyle bir yorumda bulunabilirim.

Yes, as a reader and admirer, I can make such a comment.

Doğru.

True.

Evet listemizin diğer karşılaştırmasında Türk popunun özellikle 90'lar ve 2000'lerin başındaki dönemdeki iki önemli sanatçısı var.

Yes, there are two important artists from Turkish pop, especially from the 90s and early 2000s, in our other comparison of the list.

Mustafa Sandal ve Serdar Ortaç.

Mustafa Sandal and Serdar Ortaç.

Tabii ki Serdar Ortaç.

Of course, Serdar Ortaç.

Yine girmiş.

It has entered again.

Ben de şunu düşünmüyorum.

I don't think that either.

Liste.

List.

Evet şimdi bu iki isimden.

Yes, now from these two names.

Yargısal olan Mustafa Sandal, algısal olandan Serdar Ortaç.

Mustafa Sandal is the judicial one, while Serdar Ortaç is the perceptual one.

Tabii ki.

Of course.

Ben de düşündüm bu konuda şaşırdın mı?

I thought about it too, were you surprised?

Hiç şaşırmadım tam tamına böyle düşündüm fakat şunu da belirtmeliyim ki eğer Mustafa Sandal'ın karşısında Serdar Ortaç olmasaydı Mustafa Sandal'ı da belki algısal olarak düşünebilirdim.

I wasn't surprised at all, I thought exactly like this. However, I must also point out that if Serdar Ortaç hadn't been in front of Mustafa Sandal, I might have been able to perceive Mustafa Sandal differently as well.

Evet doğru ama sana şöyle bir detay verebilirim müzik kariyerine başlamasıyla ilgili.

Yes, that's true, but I can give you a detail about the beginning of her music career.

Bu arada Mustafa Sandal, personality database'e sahip.

Meanwhile, Mustafa Sandal has a personality database.

Evet.

Yes.

Character base'de girişi yapılmış fakat oylanmadığı için şeyi yok henüz.

The character has been entered in the base, but it doesn't have anything yet because it hasn't been voted on.

Evet karakter tipi belli değil orada.

Yes, the character type is not clear there.

Fakat yargısal olduğu sonucuna şimdi anlatacağım bu şeyle bilgiyle vardım diyeyim.

However, I will say that I arrived at the conclusion that it is judicial with the information I will now explain.

Mustafa Sandal kariyerine bir müzisyen olarak devam etmeye karar verdiğinde birkaç kaset şirketinin kapısını çalıyor.

When Mustafa Sandal decided to continue his career as a musician, he knocked on the doors of several record companies.

Onlar da diyorlar ki yani bir tanıdığın olmadan kendi rüştünü ispatlamadan bestelerini şarkılarını ilerlemen zor.

They also say that it's hard to progress with your compositions and songs without having a connection and proving your own maturity.

İşte gerektiğini.

Here it is, as needed.

Gerekirse bir temizlik görevlisi olarak başlayıp işte gelenlerle tanışıp sanatçıların böyle dikkatini çekmeye çalışacaksın.

If necessary, you will start as a cleaning staff and try to attract the attention of the artists by getting to know those who come to the job.

Ondan sonra bestelerini göstereceksin işte sesini ispat edeceksin sonrasında bir kariyerin olabilir diyorlar.

"After that, you will show your compositions, you will prove your voice, and then you might have a career, they say."

Ve Mustafa Sandal bunu tereddütsüz kabul ediyor.

And Mustafa Sandal accepts this without hesitation.

Oralarda böyle gidip ilk dönemler ücret almadan yardımcı olmaya başlıyor.

They start by going there and helping without charge during the early stages.

İşlerine gerektiğinde çay kahve yapıyor falan ve bir gün.

She makes tea and coffee as needed for her work, and one day...

Hiç bilmiyordun.

You never knew.

Evet.

Yes.

Ajda Pekkan'ı dinletiyor.

She is playing Ajda Pekkan.

Bestelerinden bahsediyor.

He is talking about his compositions.

İşte sesini de dinleyince Ajda Pekkan ikna oluyor.

When she listens to your voice, Ajda Pekkan is convinced.

Elinden tutuyor ve bu şekilde Mustafa Sandal'ın müzik kariyeri başlıyor.

He grabs his hand and this is how Mustafa Sandal's music career begins.

Vay be.

Wow.

Evet yani aslında sırf bu örnek bile Mustafa Sandal'ın yargısallarının öne çıkan özelliği olan kararlılıktan nasibini fazla gösteriyor.

Yes, in fact, just this example alone illustrates the determination that is a prominent feature of Mustafa Sandal's judgments.

Bir karar veriyor ve bu karar için gerekli tüm adımları sistematik şekilde atarak kariyerinde ilerliyor.

He makes a decision and systematically takes all the necessary steps to advance in his career.

Belli ki disiplinli bir insanmış.

It is clear that he/she is a disciplined person.

Evet evet belli ki öyle gerçekten.

Yes, yes, it is clear that way, indeed.

Serdar Ortaç da hepimizin bildiği gibi.

As we all know, Serdar Ortaç.

Malumunuz.

As you know.

Evet yani son zamanlarda yaptığı ilginç açıklamalarla gündeme geliyor sosyal medyada.

Yes, she has recently come to the fore on social media with her interesting statements.

Yarattığı imaj hani belirli bir aşamadan sonra kafasını ve kariyerini toparlamakta güçlük çektiği gibi bir imaj.

The image he created is one of struggling to regain his head and career after reaching a certain stage.

Konserlerine devam ediyor.

He/She continues with his/her concerts.

Tabii bunda hastalığının da etkisi olabilir MS hastası.

Of course, her illness may also have an effect; she has MS.

Evet.

Yes.

Belki öyledir.

Maybe so.

Çünkü bu algısal ve yargısal fonksiyonlar, tekrar edelim, dışarıdan görünen şeyleri

Because these perceptual and judgmental functions, let's reiterate, relate to the things that are seen from the outside.

ifade ediyor.

expresses.

Evet.

Yes.

Evet bak iyi hatırlatsın bunu doğru.

Yes, look, it's good to remind you of this correctly.

Yani Mustafa Sandal'ın kariyeri mesela yapılandırılmış görünüyor ama belki gerçekten birbirinden iyi tesadüflerle oluşmuştur.

So, Mustafa Sandal's career seems to be structured, but perhaps it has really formed through a series of fortunate coincidences.

Bunu bir tek kendisi ve yakın çevresi bilebilir.

Only he and his close circle can know this.

Serdar Ortaç açısından da baktığımızda onun da kariyeri gerçekten yapılandırılmışsa bile dışarıdan daha böyle rastlantısal görünüyor diyebiliriz.

When we look at it from Serdar Ortaç's perspective, we can say that although his career may indeed be structured, it appears more random from the outside.

Ve sonlara yaklaşırken yine Türk müziğine damgasını vurmuş iki önemli sanatçı var listemizde.

And as we approach the end, there are two important artists who have left their mark on Turkish music in our list.

Biri Mazhar Alanson biri de rahmetli Özkan Uğur rahmetli anıyoruz yeniden.

We remember one, Mazhar Alanson, and the late Özkan Uğur once again.

Sence hangisi algısal hangisi yargısaldır?

Which one do you think is perceptual and which one is judgmental?

Ya bence bu da çok bariz bir örnek gibi eğer aksi çıkarsa çok şaşırırım gerçekten.

Well, I think this is a very obvious example, and I would really be surprised if it turns out to be otherwise.

Algısal taraf Özkan Uğur olduğunu düşünüyorum.

I think the perceptual side is Özkan Uğur.

Yargısal da Mazhar Alanson.

Judicially also Mazhar Alanson.

Evet tabii ki seni şaşırtmayacağım doğru tahmin.

Yes, of course I won't surprise you with a correct guess.

Aslında sevgili Özkan Uğur'un tek başına solo olarak icra ettiği eserlere yaptıklarında.

Actually, when they did the works that dear Özkan Uğur performed solo by himself.

Şarkılara bile baktığımızda o algısallık hemen göze çarpıyor.

Even when we look at songs, that perception is immediately noticeable.

Gerçekten ya çok doğru.

That's really true.

Sude gibi şarkılarında böyle.

Songs like Sude's are like that.

Hani en az yarısı doğaçlamaymış gibi.

As if at least half of it is improvised.

Ve çok hoş bu yani.

And it's very nice, that means.

Evet müthiş.

Yes, amazing.

Mazhar Alanson da sanki böyle MFÖ'nün Fuat Güner'le birlikte böyle gerekli kararlarını almakta daha söz sahibiymiş gibi görünen bir isim.

Mazhar Alanson also seems to be a name that appears to have a greater say in making necessary decisions for MFÖ, alongside Fuat Güner.

En azından bize dışarıdan göründüğü kadarıyla.

At least as it seems to us from the outside.

İmaj o evet.

Image oh yes.

Evet.

Yes.

Yarattığı imaj bu.

This is the image he/she/it created.

Ve son çiftimiz ünlüler tablodaki Yoko Ono ve John Lennon.

And our last couple is the famous Yoko Ono and John Lennon from the table.

Evet bu sefer de dedim böyle bir çift koyayım.

Yes, this time I said I would put such a couple.

Selebriti çift.

Celebrity couple.

Yoko Ono yargısal tarafken John Lennon algısal taraf.

While Yoko Ono is the judicial side, John Lennon is the perceptual side.

Bu da şaşırmadı.

This one wasn't surprised either.

Evet ben de buna şaşırmadım.

Yes, I was not surprised by this either.

Yani çift olarak baktığımızda sanki böyle tırnak içine daha dominant taraf Yoko Ono'ymuş gibi.

So when we look at it as a couple, it seems like the more dominant side is Yoko Ono, so to speak.

Kararlarda daha hani söz sahibi olan sınırları çizen.

The one who draws the boundaries that have more say in decisions.

Evet.

Yes.

İnsanları yapan taraf oymuş gibi görünürken.

It seems like the part that makes people.

John Lennon daha böyle akışına bırakmaktan mutlu olacak bir isim gibi görünüyor.

John Lennon seems like a name that would be happier to go with the flow.

Evet.

Yes.

Evet benim listem bu kadardı.

Yes, that was my list.

Senin gerçek ünlüler listende kimler var Şeyda'cığım?

Who are the real celebrities on your list, dear Şeyda?

Benim listemin başında Rus ve Türk edebiyatından iki önemli isim var.

At the top of my list are two important figures from Russian and Turkish literature.

Yargısal tarafta Fyodor Mihailovic Dostoyevski ve algısal tarafta Oğuz Atay.

On the judicial side, Fyodor Mikhailovich Dostoevsky and on the perceptual side, Oğuz Atay.

Vay vay vay.

Wow wow wow.

Değil mi?

Isn't it?

Tam böyle vay vay vay isler.

Wow, wow, wow, what a situation.

Kesinlikle.

Definitely.

Ve ikisi de kuşkusuz insan hakkında muazzam talihli yapan iki yazar.

And both are undoubtedly two writers who make humans incredibly fortunate.

Dostoyevski insanın karmaşık yapısına sert gerçekçilikten ödün vermeyerek basit cümlelerle ortaya çıkarıyor.

Dostoyevsky reveals the complex nature of humanity with simple sentences, without compromising on harsh realism.

Yani o karmaşık durumu çözerken cümlelerinde sadeliğin mükemmelliğini görebiliyoruz adeta.

In other words, while resolving that complex situation, we can almost see the perfection of simplicity in her sentences.

Atay ise bu durumu çözerken basitleştiriyor.

Atay simplifies the situation while solving it.

Ve karmaşığı iç monolog ve bilinç akışı yöntemleriyle olduğu gibi, içinden aktığı gibi ifade ediyor.

And it expresses the complexity as it flows through inner monologue and stream of consciousness techniques.

Hatta Orhan Pamuk

Even Orhan Pamuk

Vay be.

Wow.

Tam da dediği gibi aslında.

It's actually just as he said.

Değil mi?

Isn't it?

Evet.

Yes.

Çok güzel gerçekten.

It's really beautiful.

Ve tam da dediği gibi Oğuz Atay, gizemli, dolambaçlı, hangi yollara sapacağı pek kesirlemeyen, tabiri caizse likit gibi olan sunumuyla bir algısalın zihnini,

And just as he said, Oğuz Atay, with his mysterious, convoluted presentation, whose paths are hard to predict, so to speak, like a liquid, manipulates a perceptual mind,

Dostoyevski ise sert gerçekleri, hatları mükemmel belirlenmiş bir hikaye içinde çatır çatır, kas katı bir biçimde sunarken bir yargısalın zihnini temsil ediyor.

Dostoevsky represents the mind of a judge as he presents harsh realities in a perfectly defined narrative, in a stark and rigid manner.

Evet.

Yes.

Deneyebiliriz bence.

I think we can try.

Sen ne dersin acaba Eylül?

What do you think, Eylüler?

Aynen katılıyorum.

I completely agree.

Ne güzel de anlattın ağzına sağlık.

You told it so beautifully, kudos to you.

Ay çok teşekkür ederim.

Oh, thank you very much.

Acaba dedim fazlaca mı subjektif bir yorum oldu?

I wondered if it was too subjective a comment.

Ama zaten hep belirttiğimiz gibi aslında biz internetten derlediğimiz verileri bu podcast serisinde kendimiz de yorumlayarak sunuyoruz.

But as we have always indicated, we are actually presenting the data we compiled from the internet by interpreting it ourselves in this podcast series.

Ve sonuçta bir okur olarak aslında bence bu kadarına da hakkımız var diye düşünüyorum aslında.

And as a reader, I actually think that we deserve at least this much.

Yani evet.

So yes.

Peki.

Okay.

Ağzına sağlık.

Thank you for your words.

Teşekkür ederim.

Thank you.

İkinci örneğim, Türk sinemasından iki oyuncuyu kapsıyor.

My second example includes two actors from Turkish cinema.

Hatta sen az önce Kemal Sunal ve Halit Akçatepe'den bahsederken benim de direkt böyle kafamda bir ampul gibi bu örneğim yanıp söndü.

In fact, just as you were mentioning Kemal Sunal and Halit Akçatepe, this example flashed in my mind like a light bulb.

Çünkü verdiğin örnekteki anlatımın da benim bu örneğime benzettim.

Because I found the narrative in the example you gave similar to my example.

Şimdi söyleyeceğim bakalım ne diyeceksin?

Let's see what you will say when I tell you now?

Ay kim acaba?

I wonder who the moon is?

Dur ilk başta şeylerini söyleyeyim o zaman.

Wait, let me tell you your things first then.

Metin Akınar ve Zeki Alasya.

Metin Akınar and Zeki Alasya.

Ooo.

Ooo.

Kimin hangisi olduğunu düşünüyorsun?

Who do you think is which?

Bence Zeki Alasya algısaldır, Metin Akpınar yargısaldır gibi geldi.

I think Zeki Alasya is more perceptual, while Metin Akpınar is more judgmental.

Bravo alkışlıyorum seni.

Bravo, I applaud you.

Bildin mi?

Did you know?

Aynen öyleymiş.

That's exactly how it is.

Bildin.

You knew.

Bravo.

Bravo.

Hatta eğriyorum.

I'm even bending.

Bu isim için yapılan klasik bir kıyaslama vardır.

There is a classic comparison made for this name.

Mutlaka denk gelmişsiniz sende bir yerlerde.

You must have come across it somewhere too.

Aslında zaten az önce dediğim gibi yaptın Kemal Sunal ve Halit Akçatepe kıyaslamasının neredeyse aynısı diyebilirim.

Actually, as I just mentioned, I can say that what you did is almost the same as the comparison between Kemal Sunal and Halit Akçatepe.

Evet.

Yes.

Metin Akpınar'ın fazlasıyla tutunduğu Zeki Alasya'nın ise aksine son derece savurgan

Metin Akpınar is extremely clingy, while Zeki Alasya, on the contrary, is very extravagant.

olduğu söylenir.

It is said that.

Duymuştum evet.

I had heard, yes.

Değil mi?

Isn't it?

Evet.

Yes.

Hatta kendileri de bunu zaman zaman böyle dile getirmişlerdi hatırlıyorum.

I remember that they themselves have expressed this from time to time.

Hem kendileri adına hem birbirleri için.

Both on their own behalf and for each other.

Buradan da yola çıkınca bana açıkçası anlaşılır geldi.

Honestly, it became clear to me when I set off from here.

Hani neden Akpınar yargısal veya işte Alasya neden algısal gibi.

Why is it that Akpınar is judicial or like, Alasya is perceptual?

Hı hı.

Uh huh.

Seni de şaşırtmadı anladığım kadarıyla.

It didn't surprise you either, as far as I can understand.

Yok şaşırtmadı.

No, it didn't surprise me.

Tamam.

Okay.

O halde son örneğime geçiyorum.

Then I will move on to my last example.

Müzik dünyasının iki ismini kapsıyorsan örneğimde bir tarafta müzik dünyasının

If you are encompassing the names of two people from the music world, on one side of my example is the music world

uslu rocker çocuğu Harun Tekin diğer tarafta da yaramaz rocker çocuğu Teoman.

The well-behaved rocker kid Harun Tekin and on the other side the mischievous rocker kid Teoman.

Bu ikiliden de yargısal olan Harun Tekin algısal olan Teoman.

Harun Tekin is the judicial one from this duo, while Teoman is the perceptual one.

Pek de şaşırtmadı.

It didn't surprise me much.

Daha uzun bir şekilde.

In a longer way.

Değil mi?

Isn't it?

Evet.

Yes.

Beni de beni de kesinlikle.

Me too, definitely.

Şimdi daha uzun bir şekilde hatta tarif etmeye çalışacağım.

Now I will try to describe it in more detail.

O zaman bu konuda da bir sorun yok.

Then there is no problem with this matter either.

Evet.

Yes.

O zaman bence hiç hiç şaşırtmayacak.

Then I think it won't be surprising at all.

Çeşitli programlarda özellikle de politik söylemleri, üslubu ve dile olan hakimiyetiyle

In various programs, especially with his mastery of political discourse, style, and language.

son derece derli toplu bir tavır sergileyen Harun Tekin vs. bir bağ çıkışı muhabirin

Harun Tekin, who displays a highly organized demeanor vs. a reporter out in the field.

Teoman Bey yine içmişsiniz Ramazan ayındayız tipinde bir cümlesine karşılık Ramazan'ın

Mr. Teoman, you've been drinking again, it's Ramadan, in response to Ramadan's...

yağı pide falan diyen tertemiz algılayanımız Teoman.

Our very clean person who perceives things like "pide with oil" is Teoman.

O zaman bence hiç hiç şaşırtmayacak.

Then I think it won't be surprising at all.

Çeşitli programlarda özellikle de politik söylemleri üslubu ve dile olan hakimiyetiyle

In various programs, especially with his mastery of language and style in political discourse.

son derece derli toplu bir tavır sergileyen Harun Tekin vs. bir bağ çıkışı muhabirin

Harun Tekin, who displays an extremely tidy demeanor, vs. a reporter from a vineyard outlet.

Teoman Bey yine içmişsiniz Ramazan ayındayız tipinde bir cümlesine karşılık Ramazan'ın

Mr. Teoman, you’ve been drinking again, haven’t you? It’s the month of Ramadan.

yağı pide falan diyen tertemiz algılayanımız Teoman.

Our clean perceiver, Teoman, who says things like "pide with oil."

O zaman bence hiç şaşırtmayacak.

Then I don't think it will be surprising at all.

Çeşitli programlarda özellikle de politik söylemleri, üslubu ve dile olan hakimiyetiyle

With its dominance over political discourse, style, and language, especially in various programs.

son derece derli toplu bir tavır sergileyen Harun Tekin vs. bir bağ çıkışı muhabirin

Harun Tekin, who displays an extremely orderly demeanor, vs. a reporter's vineyard exit.

Teoman Bey yine içmişsiniz Ramazan ayındayız tipinde bir cümlesine karşılık Ramazan'ın

Mr. Teoman, you’ve been drinking again, it's the month of Ramadan kind of sentence in response to Ramadan’s.

yağı pide falan diyen tertemiz algılayanımız Teoman.

Our clean perceiver Teoman, who says things like "fat bread" and such.

O zaman bence hiç şaşırtmayacak.

Then I think it won't be surprising at all.

Çeşitli programlarda özellikle de politik söylemleri, üslubu ve dile olan hakimiyeti

Control over political discourse, style, and language in various programs.

son derece derli toplu bir tavır sergileyen Harun Tekin vs. bir bağ çıkışı muhabirin

Harun Tekin, who displays an extremely organized demeanor, vs. a reporter's comment from a press briefing.

Teoman Bey yine içmişsiniz Ramazan ayındayız tipinde bir cümlesine karşılık Ramazan'ın

Mr. Teoman, you’ve drunk again, it’s the month of Ramadan.

yağı pide falan diyen tertemiz algılayanımız Teoman.

Our friend Teoman, who perceives everything very clearly, says things like "fat breads" etc.

O zaman bence hiç şaşırtmayacak.

Then I don't think it will be surprising at all.

Çeşitli programlarda özellikle de politik söylemleri, üslubu ve dile olan hakimiyeti

Dominance of political discourse, style, and language in various programs especially.

son derece derli toplu bir tavır sergileyen Harun Tekin vs. bir bağ çıkışı muhabirin

Harun Tekin, who displays an extremely orderly demeanor, vs. a journalist's exit from a gathering.

Teoman Bey yine içmişsiniz Ramazan ayındayız tipinde bir cümlesine karşılık Ramazan'ın

Mr. Teoman, you've been drinking again, we're in the month of Ramadan.

yağı pide falan diyen tertemiz algılayanımız Teoman.

Our very clean perceiver, Teoman, who says things like "pide with oil."

Bu örneği yap bu örneği diyorum bunu hatırlıyor musun Eylül?

Do this example, I'm telling you this example, do you remember this, Eylul?

Hatırlıyorum.

I remember.

Bu bağ çıkışı muhabiri ya işte ya süpersin.

This correspondent is either amazing or you are super.

Ama uzun süredir aklımda değildi sen söyleyince böyle dejavu hissettim ama kesinlikle biliyorum.

But I hadn't thought about it for a long time; when you mentioned it, I felt this déjà vu, but I definitely know.

Ya değildir.

It is not.

Hah süpersin değildir ona da bak şaşırmadım çünkü ben bunu yıllarca bir sürü insana

Oh, you're great, but I wasn't surprised by that because I've seen this in a lot of people for years.

söyledim kimse böyle bir şeyi hatırlamıyor ama bizim evde resmen böyle bir süreçte

I said that nobody remembers such a thing, but in our house, we are literally going through such a process.

bir şey var ya.

There is something.

Ya bu örneği yap bu örneği diyorum bunu hatırlıyor musun Eylül?

I mean, I'm saying do this example, do you remember this, Eylul?

Hatırlıyorum.

I remember.

Ya işte ya süpersin değildir ona da bak şaşırmadım çünkü ben bunu yıllarca bir

Well, you are either amazing or not; I wasn’t surprised either, because I’ve been dealing with this for years.

süredir aklımda değildi sen söyleyince böyle dejavu hissettim ama kesinlikle biliyorum.

I hadn't thought about it for a while, but when you mentioned it, I felt a kind of déjà vu, yet I definitely know.

Ya değildir.

No, it isn't.

Hah süpersin değildir ona da bak şaşırmadım çünkü ben bunu yıllarca bir sürü insana

"Ah, you're great, it's not surprising either, because I've been telling this to a lot of people for years."

söyledim kimse böyle bir şeyi hatırlamıyor ama bizim evde resmen böyle bir süre geyiğin

I said no one remembers something like this, but it's really been like this for a while in our house.

dönmüştü yani işte atıyorum işte Ramazan geliyor ya da eve pide alınıyor işte Ramazan

So, it means, for example, Ramadan is coming or bread is being brought home, you know, Ramadan.

iyi ya pide falan diye böyle.

"Like good, you know, pide and stuff."

Teoman'a da buradan teşekkür ediyoruz ve sevgilerimizi sunuyoruz.

We also thank Teoman from here and send our love.

İyi günler.

Good day.

Zaten dinleyenlerimiz sirke limon atışmasından hatırlayacaklardır.

Our listeners will already remember the vinegar-lemon debate.

Çiftimiz Saadet Hanım ve Kazım Efendi yargısal birer bireyken yeğenleri ziya bir algısal.

Our couple, Mrs. Saadet and Mr. Kazım, are judicial individuals, while their nephew Ziya is a perceptual one.

Ziya demek istiyorum.

I want to say Ziya.

Hiç de yapamadım.

I never could.

Beyninde yankılanan o.

That echoes in your brain.

Mesala.

For example.

Yani beni şaşırttı mı bilmiyorum ama beni çok şaşırtmadı.

So I don't know if it surprised me, but it didn't surprise me much.

Ziya hiç şaşırtmadı.

Ziya didn't surprise at all.

Saadet Hanım'la Kazım Bey için yani hiçbir şey düşünememiştim ya.

I couldn't think of anything for Mrs. Saadet and Mr. Kazım.

Onlar da o yüzden şaşırtmadı.

That's why they didn't surprise me either.

Yani hangisi desen olurdu onlar için?

So which one would be a pattern for them?

Evet yani ziyaya kıyasla yargısal oldukları bence kesin.

Yes, I think it's certainly true that they are judicial compared to Ziya.

Ziyaya kıyasla herkes yargısal olabilir bir miktarda olsa diye düşünüyorum.

I think everyone can be somewhat judgmental compared to Ziya.

Evet evet.

Yes yes.

Ziya tam bir algısal yani ok nereye gösterirse rüzgar hangi yönden eserse o tarafa doğru konumlanan bir karakter.

Ziya is a completely perceptual character, aligning in the direction where the arrow points and the wind blows.

Aslında zaten Ziya'nın filmdeki bütün olayı da bu.

Actually, this is the whole point of Ziya in the film.

Evet ya çok doğru.

Yes, that's very true.

Yani kurgu evrenlerden örnek vermek de aslında zaten özellikle bazılarının daha karikatürize karakterlerden oluşması.

So giving examples from fictional universes actually involves the fact that especially some of them consist of more caricatured characters.

O yüzden bu evrende de.

That's why, in this universe too.

Evet evet o yüzden daha anlaşılır oluyor daha net çizgiler oluyor.

Yes, yes, that's why it becomes more understandable and there are clearer lines.

Neşeli Günler evreninde de yargısal taraf Saadet Hanım ve Kazım Efendi iken algısal taraf Ziya.

In the universe of Cheerful Days, the judicial side is Madame Saadet and Mr. Kazım, while the perceptual side is Ziya.

Aslında Saadet Hanım ve Kazım Efendi'nin şartlar.

In fact, the conditions of Mrs. Saadet and Mr. Kazım.

Değişse de işte ayrılıklarının üstünden neredeyse otuz yıl geçse de kararlarından dönmemeleri birer yargısal olduğunu da gösterebilir bence.

Even if things change, I believe that their refusal to go back on their decisions, even after almost thirty years of separation, can also indicate that they are judicial in nature.

Aa bak güzel örnek oldu o doğru diyorsun.

Oh, that's a nice example, you're right.

Yani evrenin kendisinin içinde de böyle bir çıkarım yapmak mümkün diye düşünüyorum.

So I think it is possible to make such an inference within the universe itself.

İkinci örneğim sadece Türkiye'yi değil aslında dünyayı da sallayan bir yapım Muhteşem Yüzyıl.

My second example is a production that shook not only Turkey but actually the world, Magnificent Century.

Ben Muhteşem Yüzyıl'ın tabii 2011.

I am Great Century's of course 2011.

Yani yeni dizisini ele alarak bu incelemeyi yaptım.

So I made this review by taking his new series into consideration.

Burada da yargısal taraf Sultan Süleyman ve ilk eşi Mahidevran Sultan iken algısal taraf Hürrem Sultan gibi görünüyor.

Here, the judicial side seems to be Sultan Suleiman and his first wife Mahidevran Sultan, while the perceptual side appears to be Hürrem Sultan.

Aslında Hürrem Sultan'ın algısal taraf olmasına şöyle şaşırmadım.

Actually, I wasn't surprised that Hürrem Sultan had a perceptual side.

Yani o zamanki memleketinden alınıp ailesinden alınıp İstanbul'a getirilmiş ve haremde diğer kadınlarla birlikte bu yeni çevreye alışmaya çalışmış.

So, she was taken from her hometown at that time, separated from her family, brought to Istanbul, and tried to adapt to this new environment in the harem with the other women.

Aslında dizide gösterildiği kadarıyla sonraki aşamaları zihninde planlayıp ona göre hareket etmesi kendini yeni gelişmelere kapattığı anlamına gelmiyor.

In fact, planning the next steps in her mind and acting accordingly, as shown in the series, does not mean that she is closing herself off to new developments.

Kesinlikle planlarını esnetebilecek kadar da algısallığa sahip bir karakter bence.

I think he/she has enough perceptiveness to definitely be able to bend his/her plans.

Sultan Süleyman ise zaten aslında bir padişah olmalı.

Sultan Suleiman should actually be a sultan.

Sultanın da verdiği muhtemelen sorumlulukla daha yargısal davranıyor.

The Sultan's responsibility likely leads him to act more judicially.

Gerek zaten imparatorluğun başındaki isim olarak aldığı kararlar gerekse aslında özel hayatındaki dengeyi kurmak için vardığı sonuçlar aldığı kararlar onu bence daha yargısal bir karakter olarak gösteriyor.

Both the decisions he made as the leader of the empire and the conclusions he reached to establish balance in his personal life, in my opinion, portray him as a more judicial character.

Mahidevran Sultan da aslında Sultan Süleyman'ın Hürrem Sultan'dan önceki eşi olarak Hürrem Sultan kadar değişime açık bir karaktermiş gibi durmuyor.

Mahidevran Sultan doesn't actually seem to be as open to change as Hürrem Sultan, being the wife of Sultan Süleyman before Hürrem Sultan.

Bu anlamda da en azından Hürrem Sultan'a göre daha yargısal bir karakter olduğunu söylemek mümkün.

In this sense, it is possible to say that he has a more judicial character at least compared to Hürrem Sultan.

Kurgu Evreni'nin üçüncüsü az önce yazarından bahsettiğimiz sarı duvar kağıdı öyküsündeki karakterler.

The third of the Fictional Universe consists of the characters from the yellow wallpaper story we just mentioned from the author.

Üç karakter var ben çift olan ikisini.

There are three characters; I am the one among the two that are even.

Aldım.

I got it.

Tamam.

Okay.

John ve anlatıcı kadın yani ismi belli olmadığı için çünkü John ona hep sevgilim canım diye hitap ediyor.

John and the female narrator, whose name is not mentioned because John always addresses her as my love, my dear.

Aslında Charlotte Perkins Gilman'ın kendisi gibi düşünebiliriz belki.

Actually, we might think of Charlotte Perkins Gilman herself.

Yargısal taraf John iken anlatanın eşiyken anlatıcının kendisi algısal tarafta yer alıyor.

While John is on the judicial side, the narrator perceives themselves as being on the perceptual side while being the spouse of the narrator.

Aslında hikayenin ilerleyişine baktığımızda da böyle bir profil çizmek mümkün.

In fact, when we look at the progression of the story, it is possible to draw such a profile.

Çünkü çok da spoiler vermeyeceğim ama anlatıcı karakter kendisi.

Because I won't give too much of a spoiler, but the narrator character is himself.

Kendisini bir şeylerin rahatsız ettiğini oradan gitmek istediğini belirtince John diyor ki ama biz hani bu tatili planladık zaten şu kadar zaman kaldı dönmemize.

When she indicates that something is bothering her and that she wants to leave, John says, "But we already planned this vacation, and there's only this much time left until we return."

Sen de kendini işte şöyle şöyle oyalamaya çalışsan olmaz mı gibi daha hani çizilen plana sadık kalmaktan hoşlanan bir profil çiziyor.

It paints a profile of someone who seems to enjoy sticking to the outlined plan and is trying to occupy themselves in this way.

Zaten öykünün bütününe bakıldığında da anlatıcının algısal olmasının okuru şaşırtacağını pek düşünmüyorum açıkçası.

Honestly, I don't really think that the narrator's being perceptual will surprise the reader when looking at the whole of the story.

Ve benim son örneğim çoğunlukla olduğu gibi bir çizgi filmi.

And my final example is, as is often the case, a cartoon.

Çizgi film evreninden yaşasın.

Long live the cartoon universe.

Sen de biliyorsun aslında bu da Şirinlerle birlikte en sevdiklerimden biri.

You know, actually, this is one of my favorites along with the Smurfs.

Amazing World of Gumball.

Aşırı Harika Gumball.

Ya bir şey söyleyeyim mi?

Shall I tell you something?

Diyordum ki bu kız neden Gumball'ı yapmıyor bu kadar seviyor seviyor dedim.

I was saying, why doesn't this girl make Gumball? She loves it so much, I said.

Demek ki as solist olarak bir dönem saklamışsın.

So you've hidden as a soloist for a while.

Kesinlikle çünkü bence yargısal ve algısal karakterlerin ayrımı konusunda cuk oturan bir karakter dağılımı var.

Absolutely, because I think there is a perfectly fitting character distribution regarding the distinction between judicial and perceptual characters.

Bu ailemiz beş kişiden oluşuyor.

This family consists of five people.

Anne baba ve üç çocukları.

A mother, a father, and their three children.

Çocuklarından bir tanesi bir Japon balığı olan Darwin.

One of her children is a goldfish named Darwin.

Ona evlat ediniyorlar.

They are adopting him/her.

Gumball evin erkek çocuğu ve Darwin'in kankası.

Gumball is the boy of the house and Darwin's best friend.

Anais evin kız çocuğu.

Anais is the girl of the house.

Richard Watterson baba ve Nicole Watterson anne.

Richard Watterson is the father and Nicole Watterson is the mother.

Burada yargısal taraf anne ve kız Anais ve Nicole Watterson.

The judicial side here is the mother and daughter, Anais and Nicole Watterson.

Algısal tarafta Richard, Gumball ve Darwin Watterson.

On the perceptual side, Richard, Gumball, and Darwin Watterson.

Bu dünyaya aşina olanların pek şaşırdığını düşünmüyorum.

I don't think those who are familiar with this world are too surprised.

Ben de açıkçası şaşırdım görünce.

I was honestly surprised when I saw it too.

Çünkü gözün kapalı yaz hani hiçbir kaynaktan yararlanma deseler ben de dağılımı bu şekilde yapardım.

Because if they said to write with your eyes closed without benefiting from any source, I would distribute it this way.

Anais de bir çocuk olmasına rağmen ki çocuklar senin de önceki bölümde belirttiğin gibi aslında algısal olmaya daha müsait canlılar.

Despite being a child, Anais, children are actually more inclined to be perceptual beings, as you mentioned in the previous section.

Çünkü dünyayı deneyerek öğreniyorlar.

Because they learn about the world by experimenting.

Ama Anais dahi bir çocuk ve biraz böyle büyümüş de küçülmüş bir havası var.

But Anais has a childlike quality and seems to have grown up with a bit of a small, shrinking feeling.

Yani böyle şey aslında annesinin bir küçük modeli gibi abilerine neyi yapıp neyi yapmamaları gerektiğini söyleyecek kadar böyle bir tavır içerisinde.

So, in a way, she has an attitude that resembles a small model of her mother, telling her brothers what they should and shouldn't do.

Peki şey mi gıcık mı yoksa hissevimli bir tarafı var mı?

So, is it annoying or does it have a charming side?

Değil çok tatlış aslında.

Actually, it's not very cute.

Gıcık değil bak o da ilginç hani böyle bir karakter çizip gıcık etmemek.

It's interesting that the character is not annoying, really, to create such a character and not make them irritating.

Gerçi bilmiyorum mesela dinleyenlerimizden gıcık bulan var mıdır?

I don't know, for example, if any of our listeners feel annoyed.

Ama bence gıcık bir karakter değil.

But I don't think he's a annoying character.

Tabii.

Of course.

Tavırları sadece gerçekten anne.

Her attitude is really just a mother.

İşte Nicole Waterson gibi yargısal.

Here is judicial like Nicole Waterson.

Zaten bu ailede de eve çalışıp para getiren taraf ve evin bütün sorumluluğunu üstlenen taraf anne.

In this family, the one who works and brings money home, as well as the one who takes on all the responsibilities of the household, is the mother.

Dolayısıyla bütün planları yapan mali planlar olur, tatil planları olur, işte çocukların okuluyla ilgili şeyler olur gibi.

Therefore, all the plans made could be financial plans, vacation plans, or things related to the children's school.

Bütün planlamaları yapan taraf Nicole Waterson.

The party that makes all the plans is Nicole Waterson.

Ve kızı Anais'te dediğim gibi işte evde üçü yalnız kaldığında mesela abilerine neyi yapıp neyi yapmamaları gerektiğini söyleyen ve bir gözü hep onların üzerinde olmaları.

And just like I said about Anais, when the three of them were home alone, for example, telling her brothers what they should and shouldn't do and always keeping one eye on them.

Aslında yargısalların kontrolcülüğünü de görebiliriz biz bir karakter.

In fact, we can also see the control of the judges as a character.

Yani Richard'ın özellikle ailenin babasının algısal olmasına zerre şaşırmadım.

So I wasn't the least bit surprised that Richard was especially perceptive about the father of the family.

Yani öyle şey her bölümde oğullarıyla birlikte genelde maceradan maceraya sürükleniyor.

So, such things usually drag them from adventure to adventure in each episode along with their sons.

Çünkü bu üç karakter de Gumball, Darwin ve Richard da birer algısal olarak o gün canları nasıl isterse, şartlar nasıl getirirse, akıllarına nasıl eserse öyle davranıyor.

Because these three characters, Gumball, Darwin, and Richard, behave in whatever way they feel like that day, depending on the circumstances and their whims.

Davranmaya teşne bireyler.

Individuals inclined to behave.

O yüzden aslında Amazing World of Gumball dünyasının bel kemiğini oluşturan, başrolünü oluşturan bu ailemizin karakter dağılımı da bu şekilde.

That's why the character distribution of this family, which constitutes the backbone of the Amazing World of Gumball universe and is the main cast, is like this.

Süper. İzlemememe rağmen çok eğlenceli buldum ya.

Super. Even though I didn't watch it, I found it really entertaining.

Yani bir iki bölüm izlemişliğim var ama hiçbir hakimiyetim yok.

So, I have watched a couple of episodes, but I have no grasp of it at all.

Ama keyifle dinledim. Bundan sonra galiba izleyeceğim.

But I listened with pleasure. I guess I will watch it from now on.

Oley bir şey daha kazandırdım.

Yay! I gained something else.

Gumball dünyasını seveceğimi düşünüyorum.

I think I will love the world of Gumball.

Gerçekten ben de.

Me too, really.

Evet evet ben de öyle tahmin ediyorum.

Yes, yes, I think so too.

Evet benim kurgu evrenlerim de böyleydi.

Yes, my fictional universes were like that too.

Şimdi senin listendeki kurgu evrenleri duymak için sabırsızlanıyorum şeyler.

I'm eager to hear about the fictional universes on your list now.

Tamam hemen başlayayım ben de o zaman.

Alright, I'll start right away then.

İlk örneğim Breaking Bad'in Spinoff'u olan ama bence başlı başına aslında bir başyapıt sayılması gereken Better Call Saul'an geliyor.

My first example comes from Better Call Saul, which is a spinoff of Breaking Bad, but I think it should be considered a masterpiece on its own.

Yargısal tarafta Kim Wexler ve algısal tarafta...

On the judicial side, Kim Wexler, and on the perceptual side...

Kim Wexler giyimiyle, kuşamıyla, duruşuyla, iş ve özel hayatı arasında gidip gelen son derece organize rutiniyle dört dörtlük bir yargısal iken

While Kim Wexler is a perfect judicial figure with her attire, demeanor, and extremely organized routine that oscillates between her work and private life,

Kim Wexler ise kurtlu gibi sürekli rutin bozan kimliğiyle, kapına sığmazlığı yüzünden başını açtığı işlerle ve kaygan bir zeminde ilerleyen, öngörülmesi zor bir yaşam biçimiyle yine dört dörtlük bir algısal örneği olarak karşılıyor.

Kim Wexler, with her identity that constantly disrupts routines like a wolf and her inability to fit in, confronts life as a perfect perceptual example, engaging in challenging tasks and navigating a slippery path with a lifestyle that is difficult to predict.

Kim Wexler ise kurtlu gibi sürekli rutin bozan kimliği olarak karşılıyor.

Kim Wexler, on the other hand, constantly confronts it as someone who disrupts routines like a wolf.

İkinci örneğime hemen geçeyim.

Let me move on to my second example right away.

Bu örneğimde müzikal düşmanı kimselerin bile ayılıp bayıldığı bir filmden yani Grease'den tabii ki başrol karakterleri Sandy ve Denny çiftini kapsıyor.

In this example, it naturally includes the main characters Sandy and Danny from the film Grease, which even those who are musical enemies rave about.

Sandy bir algısal pardon yargısal iken Denny bir algısalmış.

While Sandy was a perceptual pardon judgmental, Denny was a perceptual.

Şöyle bir düşününce de evet Sandy adımlarını sağlam atarak ilerleyen bir karakter.

When you think about it, yes, Sandy is a character who moves forward with determined steps.

Temkinli bir karakter olarak yargısallara.

As a cautious character towards the judgments.

Denny ise belki daha dürtüsel diyebileceğimiz spontane hareketleriyle algısallara daha yakın tarafta görünüyor bence de.

Denny, I think, seems to be closer to the perceptual side with his more impulsive, you could say spontaneous movements.

Son olarak da efsane bir örnekle kapanış yapmak isterim.

Finally, I would like to conclude with a legendary example.

Bu iki fonksiyonda çok bariz örnekleri olan iki Seinfeld karakteri ile yargısal tarafta Jerry Seinfeld ve algısal tarafta Cosmo Kramer.

Two Seinfeld characters that have very clear examples in these two functions are Jerry Seinfeld on the judgmental side and Cosmo Kramer on the perceptual side.

Uzun uzun anlatmaya hiç gerek yok aslında.

Actually, there's no need to explain at length.

Jerry günümüze kadar neredeyse hiç bozulmadan gelen bir tarihi eser gibiyken Kramer ise çizgi filmlerde sevgilisinin ya da işte düşmanının peşinden koşarken burnuna güzel gelen bir yemek kokusuyla birdenbire böyle yönünü değiştirerek o tarafa doğru yönelen el avuca sığmaz bir tavşan gibi adeta.

While Jerry is like a historical artifact that has come down to us almost unchanged, Kramer is like an uncontrollable rabbit that suddenly changes direction, drawn to a delightful food smell, while chasing after his girlfriend or enemy in cartoons.

Ne güzel.

How nice.

Zaten fiziksel görüntü olarak da tam tığına fonksiyonlarını yansıtan iki karakter olduğunu söyleyebiliriz aslında Seinfeld ve Kramer'ın.

We can actually say that Seinfeld and Kramer are two characters that fully reflect their functions in terms of physical appearance as well.

Benim de korkusal örneklerim bu kadardı.

I also had this many fearful examples.

Valla ne de güzel anlattın. Ağzına sağlık.

Well, you explained it so beautifully. Kudos to your speaking.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Pekala artık sona yaklaşırken yargısallar ve algısallar için son sözlerini duyalım lütfen Elif Gülçin.

Alright, as we approach the end, let's hear the final words of the judgments and perceptions, please Elif Gülçin.

Tabii ki.

Of course.

Şimdi ben yine...

Now I again...

İnternetin dehlizlerinde bir takım araştırmalar yaparken tam da bu bölüme uygun bir yine keps gördüm ve onu çevirdim. İzninle onu aktarmak isterim.

While doing some research in the depths of the internet, I came across a quote that perfectly fits this section, and I translated it. With your permission, I would like to share it.

Tabii ki.

Of course.

Şimdi bu kepsimizde görselli bir keps bu. Bir tarafta bir ördek bir tarafta da bir plastik ördek görseli var. İlk okuyacağım cümle ördek görselinin üzerinde yazıyor. İkincisi de plastik ördek görselinin üzerinde.

Now, this cap has a visual design. On one side, there is a duck, and on the other side, there is an image of a plastic duck. The first sentence I will read is written on the duck visual. The second one is on the plastic duck visual.

Hadi bakalım.

Here we go.

Yargısal insanlar karar verir ve kararını uygular. Hayatlarının kontrolü kendi ellerindedir. Tıpkı istedikleri yere ayaklarını çırparak giden ördekler gibi.

Judicial people make decisions and implement them. The control of their lives is in their own hands. Just like ducks that waddle to wherever they want.

Algısallar ise aslında tam olarak karar vermeksizin dış etkenlere göre hareket eder. Tıpkı akıntıda sürüklenen bir plastik ördek gibi.

Perceptual people actually act according to external factors without making a definite decision. Just like a plastic duck being swept away in the current.

Diye.

Saying.

Buradan da plastik bir örnek ördek olduğumu öğrenmiş bulunuyorum.

From here, I have learned that I am a plastic example duck.

Evet ben de şu an bir canlı ördek olduğumu öğrendim.

Yes, I just learned that I am currently a live duck.

Bakalım daha neler göreceğiz.

Let's see what else we will witness.

Güzelmiş ya böyle çok net tarif etmiş yani. Ördekle de sevimlilik katmış.

It seems nice, they have described it quite clearly. They added cuteness with the duck as well.

Güzel mi?

Is it beautiful?

Ama yine belirtmem gerekirse mesela ben bazen kendi adıma bir plastik ördek gibi davranmam gerektiğini düşünüyorum.

But I need to state again that sometimes I think I need to behave like a plastic duck on my own behalf.

Ben bir yargısal olarak böyle biraz kendimi akışa bırakırsam daha rahat edeceğimi düşünüyorum.

I think I would feel more comfortable if I let myself flow a bit judgmentally.

Daha rahat etmek için anladım.

I understood it to be more comfortable.

Evet dolayısıyla aslında hepimizin biraz da sanki plastik ördek olması gerekiyor yargısalların.

Yes, so actually we all need to be a bit like plastic ducks in terms of judgments.

Evet evet. Yani aslında senin işte her zaman belirttiğin ve altını çizdiğin gibi aslında denge olması gereken.

Yes, yes. So actually, as you have always stated and emphasized in your work, there should be balance.

Evet evet.

Yes, yes.

Belki de.

Maybe.

Kesinlikle her zaman.

Absolutely always.

Evet.

Yes.

Eylülcüm böylece 8 kişilik fonksiyonumuzu tamamladık.

Dear Eylücüm, we have completed our function of 8 people in this way.

Vay be.

Wow.

Ve 8 bölümden oluşan serüvenimizin sonuna geldik.

And we have reached the end of our adventure, consisting of 8 episodes.

İlk bölümde de belirttiğimiz gibi biz Myers-Briggs kişilik envanterini birer uzman olarak değil,

As we stated in the first section, we do not approach the Myers-Briggs personality inventory as experts,

birer amatör ruh olarak kurcalarken, köklerimizi eşelerken, öğrendiklerimizi hem teorik hem de subjektif bir anlayışla birbirimizle ve sizle paylaşmaya çalıştık.

As amateur spirits, while we were digging into our roots, we tried to share what we learned with each other and with you, both with a theoretical and a subjective understanding.

Bu süreç boyunca umarız siz de güzel vakit geçirmişsinizdir.

We hope you have also had a great time during this process.

Görüşlerinizi bizle paylaşmak isterseniz mail adresimiz radixpodcast at gmail.com

If you would like to share your thoughts with us, our email address is radixpodcast at gmail.com.

Ayrıca Instagram'da ve Twitter'da ya da yeni adıyla x'de, x'de.

Also on Instagram and Twitter, or by its new name, X.

x'de.

in x.

Ne diyorsanız ise radixpodcast yazarak bize ulaşabilirsiniz.

Whatever you say, you can reach us by writing radixpodcast.

Eğer baktık ki hem siz dinlemeye heveslisiniz hem de biz Eylül'le yine ortak zaman ve koşullarda buluştuk diyelim.

If we see that both you are eager to listen and that we have met again with Eylül under common time and conditions, let's say.

O halde MBTI'nin 16 kişilik tipiyle de tanışmak üzere tekrar yola çıkabiliriz.

Then we can set out again to get to know the 16 personality types of the MBTI.

Kim bilir hiç belli olmaz.

Who knows, it can never be certain.

Pekala Eylül'cüm bu sefer de senden final için son sözlerini almak istiyorum.

Alright my dear Eylul, this time I want to get your final words for the finals.

Yani ben vedaları sevmiyorum aslında final olması beni üzdü.

So I don't actually like goodbyes; the fact that it has to end makes me sad.

Yani çok keyifli ve gerçekten eğitici bir süreç oldu benim için.

So it was a very enjoyable and truly educational process for me.

Çünkü böyle şeyleri araştırıp aslında tanıdık gelebilecek örnekler üzerinden de yorumlamak gerçekten bu fonksiyonları hayatıma daha aktif olarak dahil etmemi sağladı diye düşünüyorum insanlara biraz daha bu gözle bakar oldum.

Because I think researching such things and interpreting them through examples that might actually seem familiar has really helped me incorporate these functions into my life more actively, I've started to look at people with this perspective a bit more.

Değil mi? Ben de.

Right? Me too.

Evet yani sevgili dinleyenlerimiz sizlere ulaşmak da benim için büyük bir gurur oldu açıkçası.

Yes, dear listeners, it has been a great honor for me to reach out to you, to be honest.

Fikirlerinizi duymak için yorumlarınızı görmek için sabırsızlanıyorum.

I am looking forward to hearing your thoughts and seeing your comments.

Evet kesinlikle.

Yes, definitely.

Ben de o zaman sizi hiç şaşırtmayacak olan bir ismin yani Carl Gustav Jung'un sözleriyle noktalamak isterim.

I would like to conclude with the words of a name that will not surprise you at all, namely Carl Gustav Jung.

Görüşün ancak kalbine bakabildiğin an netleşecektir.

Your view will only become clear when you can look into your heart.

Dışarı bakan rüya görür, içine bakan uyanır.

The one who looks outside dreams, the one who looks inside awakens.

Görüşmek üzere hoşçakalın.

See you soon, goodbye.

Kendinize iyi bakın.

Take care of yourself.