Wim Wenders Sinemasi ve Yollarda Kaybolmak - Tarçınlı Podcast

Tarçınlı Kahve

Tarçınlı Podcast

MÜZİK

MUSIC

Merhabalar, ben Helin.

Hello, I'm Helin.

Tarih Çanlık Podcast'ın yeni bölümüne hoş geldiniz.

Welcome to the new episode of the Çanlık Podcast.

Merhabalar, ben Pınar.

Hello, I'm Pınar.

Bu haftaki podcast yayınımızda sinematik gösterilmemizden ilham aldık ve

In this week's podcast episode, we were inspired by our cinematic showing and

ator yönetmen William Mendes üzerine sohbet etmeye karar verdik.

We decided to chat about the director William Mendes.

Kendisi 68'lerin özgürlük, toplumsal eleştiri, yeni yaşam biçimleri aranır onun sinemadaki temsilcisidir.

He is the representative of the 68's quest for freedom, social criticism, and new ways of living in cinema.

Özellikle 70'ler ve 80'lerde çektiği sinema dünyasına armağan ettiği başyapıt gibi başyapıtları var.

Especially in the 70s and 80s, he has masterpieces that he gifted to the world of cinema.

Ve bunlardan 7 tanesi Kadıköy sinemasında oturma yasa kadar görülebilir.

And 7 of these can be seen at the Kadıköy cinema until the seating law.

Ben hiç izlememiş olanlarınız varsa, koşun giyin, görmüş hane işleri, hepsi çok güzel.

If any of you haven't watched it, hurry up and get dressed, the things you see in the house are all very beautiful.

Peki biz nasıl tanıştık William Mendes'la?

So how did we meet William Mendes?

Helin'in senin ilk filmin hangisi ve ne zaman izledin?

Which was your first film, Helin, and when did you watch it?

Ben ilk Paris, Teksas'ta tanışmıştım sevgili William Mendes'la.

I first met dear William Mendes in Paris, Texas.

O zamanki ajans başkanımız Korhan Kurt'un önerisiydi.

It was the suggestion of our agency president at that time, Korhan Kurt.

Aldım en iyi film önerilerinden biridir ve beni çok etkilemişti açıkçası.

I took it as one of the best movie recommendations and it honestly impressed me a lot.

Paris, Teksas, o en başta gösterdiği manzaralarla ve aslında Amerika'nın çölleriyle

Paris, Texas, with the vistas it initially presents and actually with the deserts of America.

daha sonra Aslı Travis'in macerasını izlemek gerçekten kalbim burkmuştu.

Later, watching Aslı's adventure with Travis really tugged at my heart.

Seninki hangisiydi?

Which one was yours?

İlk kez Arzon'un Kanatları'nı izlemiştim William Mendes'ten.

I had watched Arzon's Wings for the first time by William Mendes.

Otor sinemanın ne demek olduğunu yeni yeni öğrendiğim zamanlardı daha.

It was a time when I was just starting to learn what authoritarian cinema meant.

Güzel bir romanı bitirdikten sonra içinde yaşayan duygular olur ya,

After finishing a beautiful novel, there are feelings that live inside you.

bende de buna benzer bir tat bırakmıştı.

It had left a similar taste in me as well.

Daha önce izlediğim hiçbir filme benzemiyordu.

It was unlike any movie I had seen before.

Çok duygusal.

Very emotional.

İlk kez insana dair çok sıradan olan eylemlerin, günlük zevklerin,

For the first time, the very ordinary actions and daily pleasures related to humans,

ilk yaşların aslında yüce olduğunu bu filmde görmüştüm.

I had seen in this film that the early years are actually noble.

Gerçekten çok şiirsel bir film.

It's truly a very poetic film.

Ben görece daha yakın zamanda izledim özellikle Berlin Üzerindeki Gökyüzü'yü ve

I watched it more recently, especially "The Sky Over Berlin," and

her haliyle sanki hayata yazılmış bir şiir gibi.

In every way, she is like a poem written for life.

Aşk şarkısı gibi bir taraftan.

On one hand, like a love song.

Çünkü dediğin gibi ufak ufak hayatın her minik anına güzellemeler içeriyor.

Because, as you said, it contains praises for every little moment of life in small ways.

Günlük hayatın şiirselliğini vermiş.

It has given the poetry of daily life.

Bu arada Türkçe çeviride film bir İngilizce adından Arzon'un Kanatları diye,

By the way, in the Turkish translation, the film is referred to as Arzon's Wings from an English title.

çevrilmiş.

translated.

Bir de Almanca'dan Berlin Üzerindeki Gökyüzü olarak geçti.

It also passed from German as The Sky Over Berlin.

Ben Arzon'un Kanatları olarak biliyordum.

I knew it as the Wings of Arzon.

Sinematik gösterimlerinde de Berlin'in ne filmi görünce izlememişim,

I haven't seen any film from Berlin in cinematic presentations either.

ona gideyim dedim.

I said I would go to her.

Ve sinematik arkadaşlardan nasıl yani izlemedin mi bu zamana kadar

And what do you mean by cinematic friends, haven't you watched it until now?

yuh çemkirmeleri geldi.

The curses have come.

Meğer bu Arzon'un Kanatlarıymış.

It turns out these are Arzon's wings.

Bazen Türkçe çevirilerimiz hafı karışıklığı yaratıyor.

Sometimes our Turkish translations cause confusion.

Orijinal isimlerinden de kontrol etmek lazım.

It is necessary to check from their original names as well.

Galiba aynı şey Kings of the Road'da da var.

I guess the same thing is also in Kings of the Road.

Evet.

Yes.

Yanlış hareket.

Wrong move.

Diye mi çevrilmişti?

Was it translated as "that"?

Yok o zamanın akışında diye aslında Almancasından çevirmişler.

"No, they actually translated it from the German because of the flow of that time."

Şimdi şu anki sinematik gösterimlerinde.

Now in the current cinematic screenings.

Ama eğer İngilizce adı ile tanımış olan varsa aslında Kings of the Road.

But if there is anyone who knows it by its English name, it's actually Kings of the Road.

Yani Alice şehirlerde ile başlayan yol üçlemesinin,

So, the road trilogy that begins with Alice in the cities,

Wim Wenders'ın zaten sinemasına özdeşleştiği şeylerden bir tanesi yol sineması.

One of the things that Wim Wenders has already become synonymous with in his cinema is road cinema.

Yolda kendini kaybetmiş insanlar kendini arayan aslında

People who have lost themselves on the road are actually seeking themselves.

ve bu yolculuklarda kendini tekrar bulan ya da kendi geçmişiyle yüzleşen insanların

and those who rediscover themselves or confront their own past during these journeys

hikayelerini çok fazla bu 70-80 dönemindeki filmlerinde konu ediyor.

He often addresses their stories in his films from the 70s and 80s.

O yüzden de yol sineması ile özdeşleşiyor zaten.

That's why it is already identifying with road cinema.

Ve Kaleci'nin penaltı andaki endişesinden sonraki o biraz öncülü yol üçlemesinin

And the slight precursor road trip after the goalkeeper's anxiety at the penalty spot.

Alice Kentlerde yanlış hareket ve şu anki gösterimlerde adıyla zamanın akışında ile bir yol üçlemesi de var yönetmenin.

Alice has a wrong move in Kent and there is also a trilogy of time flow with the director's name in the current performances.

Öncülü Kaleci'nin penaltı andaki endişesi aslında bu yol üçlemelerinin.

The goalkeeper's anxiety during the penalty actually reflects these trilogies of paths.

71'de çekiyor onu.

He is pulling it in '71.

Alice Kentlerde de.

Alice is also in Kent.

Alice Kentlerde de 73'de başlayıp 74'de bitiriyor.

Alice starts in '73 and finishes in '74 in Kent.

Dediğim gibi Wenders'ın sineması tamamen benlik arayışı, kimlik arayışı üzerine.

As I said, Wenders' cinema is entirely about the search for self and the search for identity.

Aslında bunda Wenders'ın dahil olduğu toplumun da etkisi var.

Actually, there is also an influence of the society that Wenders is a part of in this.

Herzog, Kluge ve Fassbinder ile beraber yeni Alman sinemasını kuruyorlar.

They are establishing the new German cinema together with Herzog, Kluge, and Fassbinder.

Ve bu yeni Alman sineması da şöyle ortaya çıkıyor.

And this new German cinema is emerging like this.

Almanya, yazı nazi geçmişiyle ne kadar yüzleşti, bunu ne kadar veriyor sineması,

How much has Germany confronted its Nazi past, and how much does its cinema reflect this?

içerisine ne kadar konuşuluyor, tartışılıyor aile arasında.

How much is being talked about and discussed among the family?

Biz babamızın sinemasını reddediyoruz diyorlar.

They say we reject our father's cinema.

Ve yeni bir sinema üretme, yaratma formu geliştiriyorlar.

And they are developing a new form of producing and creating cinema.

Daha komün bir oluşum içerisindeler.

They are in a more communal formation.

O da biraz aslında yurtsuzluğa sebep oluyor.

That also causes a bit of statelessness, actually.

Ya da köklerini reddetmeye sebep olduğu için belki de hep bir Wenders sinemasında bir arayış.

Or perhaps it is always a search in a Wenders cinema because it causes the rejection of one's roots.

Belki köklerini arama, belki yerini, yurdunu arama halinde olan karakterleri izliyoruz.

We are watching characters who are perhaps searching for their roots, perhaps searching for their place and homeland.

Evet, yol üçlemesindeki baş kahramanların.

Yes, the main characters in the road trilogy.

Çoğu zaten Almanya'da yaşadıkları köksüzlük duygusuyla baş etmeye çalışıyorlar.

Most of them are already trying to cope with the feeling of rootlessness they experience living in Germany.

Bu filmlerde kahramanlar genellikle belli bir hedefi olmayan,

In these films, the heroes usually do not have a specific goal.

oradan oraya dolaşan şahsım yurtsuz kişilerdir.

The person wandering from place to place is a stateless individual.

Bir de karakterler aslında biraz alt benliği gibi bir Mendes'in.

One of the characters is actually a bit like Mendes' alter ego.

Çünkü hep kendi yaşlarında.

Because they are always of their own age.

Evet.

Yes.

68 kuşağına alınıyor.

It is being attributed to the '68 generation.

Biraz da oradan kendi yurtsuzluğuna da bağlıyor olabilir.

It might also be related to his own statelessness from there.

Çokça rock müzik kullanıyor filmlerinde.

He uses a lot of rock music in his films.

Ve bu aslında müzik bir yandan...

And this is actually music on one hand...

Baş kahraman yanında diğer kahraman gibi duruyor.

The main character is standing next to the other character.

Tabii rock müziğin etkisini hissetmemek mümkün değil.

Of course, it is impossible not to feel the influence of rock music.

Alice'in de Steele'de Chuck Berry var.

Alice also has Chuck Berry in Steele.

Her türlü bir konser, bir şekilde bir yerlerden ya da çok iyi şarkılar mutlaka dahil oluyor.

In every kind of concert, somehow good songs are definitely included from somewhere.

Berlin üzerindeki gökyüzünde Nick Cave ile karşılaşmak mesela.

For example, encountering Nick Cave in the sky over Berlin.

İlk kez.

For the first time.

O alt kültürü oluşmakta olan alt kültürü veriyor.

It gives the subculture that is being formed.

Ve onları çok fazla destekliyor.

And he/she supports them a lot.

İnsanın aklı mutlaka müzikler kalıyor.

A person's mind is surely filled with music.

Şöyle söylemiş değil bile var bir Mendes'in.

There is indeed a Mendes who has said it like this.

Eğer rock müzik olmasa ben bugün belki avukat olurdum.

If it weren't for rock music, I might be a lawyer today.

O kadar yani.

That's it.

O kadar seviyor.

He loves so much.

O kadar güzel kullanıyor.

He/She uses it so beautifully.

Yani aslında müzik ve hareket deyince insanın aklına tabii dans da geliyor.

So actually, when it comes to music and movement, naturally dance comes to mind as well.

Hem müziğe dair belgeselleri var 80'den sonra.

They have documentaries about music after the '80s.

Orada da aslında ilginç bir hikaye var.

There is actually an interesting story there as well.

Çünkü 70-80 yıllarında en büyük başyapıtlarını veriyor.

Because in the 70s and 80s, he is producing his greatest masterpieces.

Ve tüm aslında kurgu sinemasındaki en önemli filmleri bu dönemlerde.

And all the most important films in narrative cinema are during this period.

Bunun hatta en top noktası.

This is even the highest point of it.

En önemlilerinden işte Paris-Texas.

One of the most important ones is Paris, Texas.

Altın palmiyeli bir film.

A film with a golden palm.

Berlin üzerine gökyüzüyle de aynı şekilde Cannes'da en iyi yönetimini alıyor.

The sky over Berlin is also receiving the best direction in Cannes in the same way.

Ama 2000 yılında tabii tam detaylarına ben hakim değilim ama bir şekilde haklarını kaybediyor filmlerinin.

But in 2000, of course, I'm not fully aware of the details, but somehow they lose the rights to their films.

Çünkü bütün filmlerini kendisi aslında yapımcılığında yapmış.

Because he actually produced all of his films himself.

Özellikle Alice Kentlerde'den itibaren.

Especially from Alice Springs.

Ve tüm hakları onda olduğu için çok da gerçekten kendine ait hissediyor filmleri.

And since all the rights belong to him, he truly feels that the films are his own.

Ama bir şekilde haklarını kaybediyor.

But somehow they are losing their rights.

Ve filmlerin haklarını kaybettikten sonra onları...

And after losing the rights to the films, they...

Tekrar geri alamıyor.

He/She can't take it back again.

Bazı filmler uzun süre gösterilemiyor.

Some movies cannot be screened for a long time.

Kaleci'nin Penaltı atışındaki endişesi 40 yıl boyunca gösterilmiyor.

The goalkeeper's anxiety during the penalty shootout is not shown for 40 years.

Müzik kullanımından dolayı.

Due to the use of music.

Telif hakkını ödeyemediği için.

Because he/she cannot pay the copyright fee.

Hepsi çok pahalı.

They are all very expensive.

Ve en sonunda kendisi tekrar kendine satın almak ya da kendi bir şekilde elde etmek istemiyor.

And finally, he does not want to buy himself again or obtain himself in some way.

Ve bir vakıf üzerinden aslında filmlerin kendi kendilerine sahibi olmasını istiyor.

And through a foundation, they actually want the films to have ownership of themselves.

Bu nedenle de vakıf üzerinden tüm bu filmleri artık erişilebilir hale getiriyor.

For this reason, the foundation is making all these films accessible through it.

Ve aslında biraz da bu gösterimlerin sanırım altına yatan sebeplerden biri bu.

And actually, I think one of the underlying reasons for these demonstrations is this.

Önemli filmlerinden Alice Kentlerde.

One of her important films is Alice in the Cities.

Sen de yakın zamanda izlemiştin onu.

You watched it recently too.

Aynen.

Exactly.

Ben de açıklarımı kapatıyorum.

I am closing my openings as well.

Aynı şekilde bunu da ben de sinematik gösterimlerinde izlemiştim.

Similarly, I had watched this in cinematic presentations as well.

Filmde fotoğraflarda hiçbir zaman o anda gördüğüm şey çıkmıyor diyen,

In the film, the one who says that what I see in that moment never appears in the photographs.

işi, gerçeği yazıp aktarmak olan gazeteci Philip ile uçakta çektiği bulut resmine bakıp

the journalist Philip, whose job is to write and convey the truth, looks at the photo of the clouds he took on the plane.

ne güzel fotoğrafmış içinde hiçbir şey yok, bomboş diyen küçük.

What a beautiful photo, the little one says, there's nothing in it, it's empty.

Alice'in yolculuğunu anlatıyor.

It tells the story of Alice's journey.

Film hem Amerika'da başlıyor ama Almanya'ya uzanıyor.

The film starts in America but extends to Germany.

Ve bu Amerika'yı, o anki o plastikliği, sahteliği, her şeyin reklama dönüştüğü,

And this America, that plasticity at that moment, the artificiality, where everything has turned into advertising,

her şeyin bir şey satmaya çalıştığı anlarıyla yani sadece reklamların değil,

the moments when everything is trying to sell something, not just the advertisements,

ciddi eleştiriler de içeriyor içinde.

It also includes serious criticisms.

Çokça.

Many.

Karakter sürekli Hollywood filmlerini izliyor.

The character is constantly watching Hollywood movies.

Televizyon açık bir kenarda, otel odalarında.

The television is on in the hotel rooms.

Ve bir Hollywood'dan o bildiğin melodramın o saf hali,

And that pure form of melodrama you know from Hollywood,

ekranda beliriyor.

It is appearing on the screen.

Bir keresinde de zaten buna öfkelenip televizyonu fırlatıyor.

At one point, he gets so angry that he throws the television.

Evet, dayanamıyor çünkü o anki haline.

Yes, he can't stand it because of his state at that moment.

Aslında Alice ile aralarındaki ilişki de biraz tuzlu başlıyor ama yavaş yavaş iyileşiyor gibi.

Actually, the relationship between Alice and them starts a bit salty, but it seems to be healing slowly.

Birbirlerini iyileştiriyorlar.

They are healing each other.

Bu yolculukta birbirlerine iyi geliyorlar.

They are good for each other on this journey.

Birbirlerine iyi geliyorlar gerçekten.

They really complement each other well.

Kentlerden kentlere hareket ettikçe birbirlerinin yabancılaşma,

As they move from city to city, they become estranged from each other.

gerçekliğe yabancılaşma, duygu değişimlerini,

alienation from reality, emotional changes,

evsiz olmalarına ve de kimlik arayışlarına eşlik etme filmi oluyor bizde arasında.

It becomes a film that accompanies their homelessness and their search for identity.

Bir adam bir çocukla kurduğu ilişki sonucu yeniden tırnak içerisinde toplumsallaşır

A man becomes socialized again in quotes as a result of the relationship he establishes with a child.

ve bayağılıklarına dayanamayacağı sandığı bir topluma yeniden uyum sağlar.

And he readjusts to a society that he believes he cannot endure its vulgarities.

İnsanın kalbine dokunan filmlerden.

Movies that touch the heart of a person.

Gerçekten çok keyifliydi.

It was really enjoyable.

Özellikle son sahnesiyle ama spoiler vermeyeceğim.

Especially with its last scene, but I won't give any spoilers.

Son sahnede gerçekten koltuklarında çakılı kalacaksınız.

In the last scene, you will really be glued to your seat.

Çok keyifli bir filmdi.

It was a very enjoyable movie.

Her haliyle.

In every way.

İçerisinde bir depresiflik, bir mutsuzluk hali.

A sense of depression, a state of unhappiness within.

Daha doğrusu çok mutsuzluk demeyeyim de hüzün hakim filme.

To be more precise, I shouldn't say a lot of unhappiness, but rather sadness dominates the film.

Ama bir şekilde bu mutsuzluğun içerisinden birbirlerine...

But somehow, within this unhappiness, they...

Umutla çıkıyor.

He/She is leaving with hope.

Evet.

Yes.

Birbirleriyle eğlenmeye başlayabilen ve hayattan o en umutsuz anlarında,

who can start having fun with each other even in those most hopeless moments of life,

en arayışlarında kaybolduklarını düşündükleri anda bile

even at the moment they think they are lost in their search.

hadi denize gidip yüzelim o zaman diyebilecekleri bir noktaya geliyorlar.

They are getting to a point where they could say, "Come on, let's go to the sea and swim."

O yüzden gerçekten izlemesi keyifli bir filmdi.

That's why it was really an enjoyable movie to watch.

Bir Paris, Teksas'ta sanırım o hissiyat yok.

I don't think that feeling exists in a Paris, Texas.

Her şeye rağmen spoiler olacak mı bilmiyorum ama

I don't know if there will be a spoiler despite everything, but...

Travis'in öyküsü yine Travis'te kalıyor.

Travis's story stays with Travis again.

Yani aslında orada da bir bağ kuruyor.

So actually, it creates a connection there too.

En azından bir şeye sebep oluyor.

At least it causes something.

Güzel bir şeye.

To a beautiful thing.

Fakat kendi açısından aslında değişen bir şey yok.

However, from their perspective, nothing has actually changed.

O iletişimsizlik kaldığı yerden devam edecek.

That lack of communication will continue from where it left off.

Biraz da yüzleşme var ama.

There is also a bit of confrontation, though.

Evet.

Yes.

Ya da bir aslında çünkü geçmişe yüzleşemeyen bir karakterle karşılaşıyoruz Travis'te.

Or we actually encounter a character in Travis who cannot face the past.

Travis'i ilk gördüğümüzde filmde hiçbir şey hatırlamıyor.

When we first see Travis, he doesn't remember anything in the movie.

Yıllardır ortalıkta yok.

He has been missing for years.

Ve ne yaşandığını biz de bilmiyoruz ilk karşılaştığımızda.

And we don't know what happened when we first met either.

Ama kötü bir şeyler yaşanmış, bir şeyler yaşanmış onu biliyoruz.

But something bad has happened, we know that something has happened.

Daha sonra yavaş yavaş konular açıldıkça bence Travis'te yaptıklarıyla,

Later on, as topics gradually opened up, I think with what Travis did,

yaşadıklarıyla bir yüzleşip bir karar veriyor sonunda.

In the end, they confront what they have experienced and make a decision.

Kendisi için iyi ya da kötü ya da çevresindeki karakterler için iyi ya da kötü.

Good or bad for himself, or good or bad for the characters around him.

Bence orada...

I think there...

Bencil olmayıp, çünkü bencilliğinin hâlâ zarar verebileceğine inanıyor.

Not being selfish because he/she believes that his/her selfishness can still be harmful.

Bence orada kendini aşıyor mesela.

I think he/she is surpassing himself/herself there, for example.

Artık kendini değil, çevresindeki insanları düşünür hâle geliyor.

He is starting to think about the people around him instead of himself.

Onların mutluluğunu düşünür hâle geliyor ve Paris-Texas'ı en çok etkileyen filmlerden biridir.

It becomes a matter of thinking about their happiness, and it is one of the films that most affected Paris, Texas.

Hâlâ telefon sahnesini ara ara açıp izleyip hüzünlenip mahvolurum.

I still open the phone scene from time to time, watch it, and get sad and devastated.

İzleme şansı olanlar varsa mutlaka büyük parada da izlemek lazım.

If there are those who have the chance to watch, it is definitely necessary to watch it in large amounts as well.

Hem de izleyip etkilenmemek mümkün değil.

Moreover, it's impossible not to be affected while watching.

Gerçekten kalpsiz olmak lazım.

You really have to be heartless.

Öyle.

That's right.

O kadar ki ünlü Travis müzik grubunun,

So much so that the famous Travis music band,

hani bizi Singler, Flowers in the Windows'larla mest eden Travis grubunun adı,

you know the name of the band Travis that enchanted us with Singler and Flowers in the Windows,

Paris-Texas'ın ana karakteri Travis'ten geliyor aslında.

It actually comes from the main character Travis in Paris, Texas.

Hatta 90'ların sonu 2000'lerin başında Texas diye bir İskoç pop müzik grubu da vardı.

There was even a Scottish pop music band called Texas in the late 90s and early 2000s.

Belki hatırlayan olacaktır MTV zamanlarından.

Maybe some will remember from the MTV days.

O da Texas'tan değil, Paris-Texas'tan geliyormuş.

He is not from Texas, he is from Paris-Texas.

Yani bir İskoç şefiyeti var Paris-Texas'ın.

So there is a Scottish sheriff in Paris, Texas.

Evet.

Yes.

Ve Avrupa pek sevmiş Paris-Texas'ı.

And Europe has loved Paris, Texas very much.

Haksız değiller.

They are not wrong.

Paris'in referansı da var.

There is also a reference to Paris.

Mendes'in hayatında Paris'in özel bir yeri var aslında.

Actually, Paris has a special place in Mendes' life.

Yönetmenlik sürecinde eğitim almak istediği okul Fransa'da çok ünlü bir sinema okulu.

The school he wants to take education from during the directing process is a very famous film school in France.

O orayı kabul almıyor.

It doesn't accept that place.

Fakat Fransa'yı terk etmiyor.

But it is not leaving France.

Paris'te kalıyor o dönem.

He is staying in Paris during that time.

Zaten hali hızlı 60'larda başlamış olan sinematik kültürü,

The cinematic culture, which had already begun to evolve rapidly in the 60s,

Paris'teki o eleştirmenlerin kurduğu,

those critics established in Paris,

Paris'in sinematiklerinde gayet takılıyor.

He/She is hanging out quite a bit in Paris' cinemas.

Günlerini geçiriyor.

She is spending her days.

Çok fazla film izliyor.

He/she watches a lot of movies.

Howard Parks, John Ford, Nicholas Ray gibi yönetmenleri çok seviyor.

He loves directors like Howard Parks, John Ford, and Nicholas Ray very much.

Ve kendi filmlerine de referanslarını görebiliyorsun zaten.

And you can already see the references to his own films.

O dönemde Ozu'yu keşfediyor.

During that time, he discovers Ozu.

Fritz Lang'ın ilk dönem filmlerini izliyor.

He is watching Fritz Lang's early films.

Ve çok seviyor ki o dönemde.

And he loves it so much at that time.

Almanya'da Fritz Lang maalesef sevilmiyor.

Unfortunately, Fritz Lang is not popular in Germany.

Kendini besliyor.

Feeding itself.

İki yıl boyunca Paris'te kendini besliyor.

She nourishes herself in Paris for two years.

Ve ilk çektiği uzun metrar,

And the first long shot he took,

Kaleci'nin penaltı andaki endişesini,

The goalkeeper's anxiety during the penalty,

sinematik sahibi Henry Langlöe'ye ithaf ediyor.

Dedicated to the cinematic owner Henry Langlöe.

Evet aslında esinlendiği yönetmenleri bir yerlerde atfetmeye durumu var.

Yes, in fact, there is a situation where he/she refers to the directors he/she was inspired by somewhere.

Hatta Berlin üzerindeki gökyüzünün sonunda

Even at the end of the sky over Berlin.

tüm eski meleklere diyerek

saying to all the old angels

Trofo'ya, Ozu'ya ve Tarkovski'ye atıpta bulunuyor.

It makes references to Trofo, Ozu, and Tarkovsky.

Ve onlara adıyor aslında filmi.

And he actually dedicates the film to them.

Kendine ait bir sineması olan bir yönetmen.

A director with his own unique cinema.

Çalıp çırpma işleri yok ama

There are no thefts or robberies, but...

etkilendiği büyük yönetmenlere de böyle hakkını veriyor olması gerçekten hoş.

It's really nice that he gives due credit to the great directors who have influenced him.

Çok güzel.

Very beautiful.

Ve çok büyük ihtimalle Trofo'yla o dönemde Paris'te tanışıyor.

And very likely, he meets Trofo in Paris during that time.

Muhtemelen.

Probably.

Yakın bir ilişkileri var.

They have a close relationship.

Yakın dönemler gerçekten.

Recent times indeed.

Tarkovski'nin de sürgün dönemleri mi bilmiyorum ama

I don't know if Tarkovsky also had periods of exile, but

demek ki onunla da yüz yüze tanışmışlar.

So they must have met face to face as well.

Muhtemelen tanışmışlardır.

They have probably met.

Ama sinemasından çok etkilendiği belli zaten.

But it is already clear that he was very influenced by cinema.

Aynen.

Exactly.

Yani Paris kısmı aslında oradan.

So the Paris part actually comes from there.

Bir şekilde Paris-Teksas belki de yönetmenin

Somehow Paris, Texas is perhaps the director's

o yüzden daha kişisel bir filmi mi?

So, a more personal movie?

Daha...

More...

Duygusal bir filmi mi?

An emotional movie?

Ama Teksas kısmı da zaten Amerika'ya olan

But the Texas part is already about America.

sevgi-nefret ilişkisi diyebiliriz sanırım buna.

I guess we can call this a love-hate relationship.

Çünkü hem bir taraftan çok seviyor.

Because on one hand, he/she loves it very much.

Amerikan yollarını o bomboş,

American roads are so empty,

insanın tamamen kendini kaybedebildiği,

a state where a person can completely lose themselves,

yani yok olabildiği, eriyebildiği içerisinde

that is, within which it can disappear, it can melt.

o yolları, eski müzik kutularını yolların üzerindeki

those paths, the old music boxes on the roads

şeylerde, barlarda, mekanlarda

in things, in bars, in venues

ya da büyük Amerikan otomobillerini çok seviyor.

or he loves big American cars very much.

Evet.

Yes.

Filmlerinde kullanıyor da bayağı bunu.

He uses it quite a bit in his films.

Ama bilinçaltımızın, Avrupa'nın bilinçaltının,

But the subconscious of us, the subconscious of Europe,

sömürgeleştirildiğinin de çok farkında.

She is very aware that she has been colonized.

Filmlerinde net görebiliyoruz onu.

We can see him clearly in his films.

Wim Wenders'in 2000'ler sonrası sineması

Wim Wenders' cinema after the 2000s.

daha çok belgesel üzerine.