Doğru terapisti nasıl seçerim? Herkes terapiye gitmeli mi?

Selamlar, Evrem Sele hoş geldiniz. Ben Merve.

Greetings, welcome to Evrem Sele. I am Merve.

Bu bölümde doğru terapist nasıl seçilir ve herkes terapiye gitmeli mi sorularına cevap vereceğim.

In this section, I will answer the questions of how to choose the right therapist and whether everyone should go to therapy.

Hazırsanız ben hazırım. Başlayalım.

If you are ready, I am ready. Let's begin.

Her şeyden önce ben bir terapist değilim.

First of all, I am not a therapist.

Ama senelerdir terapiye giden ve bu konuda nispeten zengin deneyimleri olan genç bir hekimim.

But I am a young physician who has been going to therapy for years and has relatively rich experiences in this regard.

Ve buralar benim oyun alanım. Yani terapi, psikoloji, edebiyat ve sinema.

And this place is my playground. That is, therapy, psychology, literature, and cinema.

Benim gerçekten ilgilendiğim ve meraklı ve birikimli olduğumu söyleyebileceğim başlıklar hayatta.

There are topics in life that I can truly say I am interested in, curious about, and knowledgeable in.

Evet, herkes terapiye gitmedi mi?

Yes, hasn't everyone gone to therapy?

Aslında bu benim bir iki sene önce evet diye net ve kesin bir cevap vereceğim bir soruydu.

Actually, this was a question to which I would have given a clear and definite yes answer a year or two ago.

Hatta bunun mümkün kılınmasına yönelik fikirlerim de vardı.

I even had ideas regarding making this possible.

Baya kalpten inanıyordum yani herkesin o koltuğa oturması gerektiğine.

I really believed from the heart that everyone should sit in that chair.

Dünyanın böyle güzelleşeceğini düşünüyordum.

I was thinking that the world would become this beautiful.

Ama bir şeyler değişti.

But something changed.

Ne değişti? Öncelikle şunu gördüm.

What changed? First of all, I saw this.

Eğer bir insan buna gönüllü değilse, bunu kendisi için istediğine karar vermemişse terapiden fayda sağlaması çok zor.

If a person is not willing to do this, if they have not decided that they want it for themselves, it is very difficult for them to benefit from therapy.

Çünkü ya direnç gösterecektir.

Because it will either resist.

Ya doğrulardan o odada da kaçacaktır. Yani yalan söyleyecektir konfor alanından çıkmayıp.

So the truth will escape in that room as well. In other words, they will lie by not leaving their comfort zone.

Ya da bir an önce sonlandırmak için terapi sürecini sabote edecektir.

Or they will sabotage the therapy process to end it as soon as possible.

Yani şey der ya bazı insanlar aslında babam veya annem veya eski sevgilim veya o eski arkadaşım terapiye gitseydi o kadar da fena bir insan olmazdı ya falan.

So, some people say things like if my dad or my mom or my ex or that old friend of mine had gone to therapy, they wouldn't be such bad people, you know?

Eğer o buna açık değilse, bunu kendisi için o dilemiyorsa muhtemelen hiçbir şey değişmeyecekti.

If he is not open to this, and if he himself does not choose this, probably nothing would change.

Eğer bunu duymaya ihtiyacı olan varsa tekrar ediyorum.

If anyone needs to hear this, I say it again.

O kişi terapiye gidiyor.

That person is going to therapy.

O kişi terapiye gitse de hiçbir şey değişmeyecekti.

Even if that person went to therapy, nothing would change.

Bir de bu insanların yani esasen terapiye gitmeye ihtiyacı olup bunu istemeyen ve bunu akıl sağlığına hakaret kabul ettiği için hiçbir zaman içine girmeyen, giremeyen o sabit fikirli insanların yanında bir başka grup için de gerekli değildir terapi.

Moreover, therapy is not necessary for another group of people alongside those who actually need to go to therapy but refuse it, considering it an insult to their mental health, and thus never enter or cannot enter it, as they hold fixed beliefs.

Hayatında muhtemelen erken yaşlarda problem çözmeyi çok iyi öğrenmiş.

You have probably learned to solve problems very well at an early age in your life.

Ve bunu kendinde de uygulayabilirsiniz.

And you can apply this to yourself as well.

Yani bu insanların kendi hatalarını alabilen, kendi hatalarının sorumluluğunu alabilen, çok çok travmatik deneyimleri, ihmal, istismar içeren bir geçmişi olmayan veya bunlarla baş edebilen, gerçekten de ihtiyacı olmayan insanlar da var.

So there are also people who can take their own mistakes, who can take responsibility for their own mistakes, who do not have a very traumatic past that includes neglect or abuse, or who can cope with them, and who truly do not need help.

Gitse terapiden öğreneceği az şey olanlar yani.

Those who will learn very little from therapy if they go, that is.

Bence bu bilinç seviyesindeki insanların sayıları çok az.

I think the number of people at this level of consciousness is very few.

Yani bunu dinleyip evet ya bu ben diyenler.

So those who listen to this and say yes, this is me.

Muhtemelen değiller.

They probably aren't.

Üzgünüm.

I'm sorry.

Çünkü bu insanlar dediğim gibi genelde kendilerini sorgulamaktan veya sorumluluk almaktan geri durmadıkları için böyle bir reaksiyon vermeyeceklerini tahmin ediyorum.

Because, as I said, these people generally do not hesitate to question themselves or take responsibility, I anticipate that they will not react in this way.

Bir de herkese uygun değildir ya terapi.

Therapy isn't suitable for everyone, you know.

Ben önceden herkesi bundan hoşlanır sanıyordum ama bu bazı insanlara fazla romantik, fazla sıkıcı, fazla yetersiz hissettiren ya da çok gereksiz bir masraf.

I used to think that everyone liked this, but for some people it feels too romantic, too boring, too inadequate, or like a completely unnecessary expense.

Çok gereksiz bir masraf gibi gelebiliyor.

It may seem like a very unnecessary expense.

Yani böyle düşünen insanları da zorlamamak lazım benim fikrime göre.

So I don't think we should force people who think like this, in my opinion.

Gerçekten ihtiyacı varsa hazır hissettiği zaman da buna kendisi karar verebilir.

If he really needs it, he can decide on this himself when he feels ready.

Dedi çevresindeki her terapiden fayda göreceğini düşündüğü insanı inceden inceden işleyen o kadın.

She said that woman who subtly works on everyone around her whom she thinks would benefit from every therapy.

Üzerinde çalıştığım bir konu.

A topic I am working on.

Yalnızım Mesut Bey diye bir program var.

There is a program called "I Am Alone, Mr. Mesut."

Ben seviyorum onu izlemeyi.

I love watching him/her.

Orada bir sezon finalinde Mesut Süre ve Cem İşçiler yalnızlıklarını konuşuyorlar.

In a season finale there, Mesut Süre and Cem İşçiler are discussing their loneliness.

Orada dikkatimi çeken bir şeyden bahsetmek istiyorum.

I want to talk about something that caught my attention there.

Şimdi Cem İşçiler yeni boşanmış.

Now Cem İşçiler has just divorced.

Önceki ilişkilerinde de, evliliğinde de ilişkinin sonunun geldiğini hiç anlamadığını, partnerleri ona ayrılmamız lazım dediğinde şaşırdığını ve hiç ayrılan tarafın kendisi olmadığını söylüyor.

He says that in his previous relationships and in his marriage, he never realized that the relationship had come to an end; he was surprised when his partners told him that they needed to break up, and that he was never the one who initiated the breakup.

Buraya kadar tamam.

That's fine up to here.

Sonra bir yerde diyor ki benim zaten şöyle bir fantezim var.

Then at one point, he says that he already has a fantasy like this.

İşler ayrılma noktasına gelecek ve sonra barışılınacak.

The situation will reach a breaking point and then there will be reconciliation.

İşte bunu duyduğumda dedim ki keşke keşke keşke terapiye gitsen.

When I heard this, I said to myself, I wish, I wish, I wish you would go to therapy.

Çünkü kim bilir kaç kez aynı şeyi sahneledin.

Because who knows how many times you've staged the same thing.

İşleri ayrılacak noktaya getirip evet sen getirip muhtemelen bilinçsiz bir şekilde sabote edip sonra barışmayı umdun.

You brought things to a breaking point, and yes, you likely sabotaged it unconsciously, then hoped for reconciliation.

Kaçında barışıldı? Kaçında yollar ayrıldı?

When was peace made? When did the paths diverge?

Her şey o sahnelemeyi tekrar yaşamak için.

Everything is to relive that performance again.

Kim bilir nasıl bir hikaye var orada.

Who knows what kind of story is there.

Böyle şeyleri hayatın içinde de çok görüyoruz aslında.

We actually see such things a lot in life.

İnsanlar takılı kaldıkları şeyi söylüyorlar.

People are saying what they are stuck on.

İpuçlarını veriyorlar.

They are giving hints.

Ama ne olduğunu, neden o döngüleri tekrar tekrar yaşadıklarını anlamıyorlar.

But they do not understand what is happening, why they are living those cycles again and again.

Burası gerçekten hüzünlendiriyor beni.

This place really makes me sad.

Çünkü hayat değiştiren, ilişkiler kurtaran, bağlar onaran, tekrar yaşatan bir rol üstüne.

Because it plays a role that changes lives, saves relationships, mends bonds, and brings them back to life.

Bir rol üstlenebilir terapi buralarda.

Therapy can play a role here.

Sonuç olarak ideal dünya bence herkesin terapiye gittiği değil ama herkesin ihtiyaç duyduğunda terapiye ulaşabileceği bir dünya olurdu.

As a result, the ideal world, in my opinion, would not be one where everyone goes to therapy, but one where everyone can access therapy when they need it.

Peki terapiye gitmeye karar verdiysek ve hem mental hem maddi olarak kendimizi bu sürece hazırladıysak doğru terapisti nasıl seçeriz?

Well, if we have decided to go to therapy and have prepared ourselves both mentally and financially for this process, how do we choose the right therapist?

Burada ilk karar verilmesi gereken şey sanıyorum bir psikiyatrist de mi yoksa klinik psikoloğa mı gidileceği.

I think the first decision that needs to be made here is whether to go to a psychiatrist or a clinical psychologist.

Bilmeyenler için psikiyatrist tıp fakültesini bitirmiş, üzerine psikiyatri ihtisası yapmış bir uzman hekim.

For those who don't know, a psychiatrist is a specialist doctor who has graduated from medical school and completed a residency in psychiatry.

Klinik psikolog edebiyat fakültesinin psikoloji bölümünü bitirdikten sonra yine psikoloji alanında yüksek lisans yapmış olduktan sonra alınan ünvan oluyor.

The title is obtained after completing a master's degree in psychology following graduation from the psychology department of the faculty of literature.

Bir danışan olarak en ayırıcı nokta.

The most distinguishing point as a client.

Bu işin maddi kısmı.

This is the financial aspect of the job.

Psikiyatristlerin seans ücretleri aldıkları uzun ve zorlu eğitimin de gereği olarak epey daha yüksek oluyor.

The session fees of psychiatrists are considerably higher as a result of the long and arduous training they undergo.

Eğer parayı hiç dert etmem, benim hayatta böyle bir sorunum yok diyorsanız psikiyatristi seçebilirsiniz.

If you say that you never worry about money and that you have no such problem in life, you can choose the psychiatrist.

Daha safe gitmek olur sanki bu.

It seems like this could be safer.

Ama seans ücretleri gerçekten çok pahalı ve ben maaşı çalışan biriyim.

But the session fees are really very expensive and I am someone who earns a salary.

Sürdürülebilir olması için daha uygun fiyatta olması gerekiyor diyorsanız.

If you say it needs to be at a more affordable price to be sustainable.

Bir kısım.

A part.

Bir klinik psikoloğu da tercih edebilirsiniz.

You can also choose a clinical psychologist.

Bu daha akılcı olabilir yani.

This might be more rational.

Ama eğer devam eden ilaç kullandığınız psikiyatrik rahatsızlıklarınız varsa ve hali hazırda psikiyatriden takipteyseniz ya da ortada gerçekten medikal tedavi gerektiren durumlar varsa.

But if you have ongoing psychiatric disorders for which you are using medication and you are currently under the care of a psychiatrist, or if there are situations that genuinely require medical treatment.

Mesela ağır majör depresyon varsa EKT uygulanması gerekebiliyor klinik şartlarda.

For example, if there is severe major depression, ECT may need to be applied under clinical conditions.

Ya da bipolar bozukluk varsa.

Or if there is bipolar disorder.

İlaç kullanıp ilacın etkileri sebepleriyle kontrol edilmeleri gerekiyor.

They need to be monitored due to the effects of the medication they are using.

Veya şizofreni veya tekrar eden kendine zarar verme davranışları veya anoreksiya.

Or schizophrenia or repetitive self-harming behaviors or anorexia.

Anoreksiyada da tekrar beslenme konusunda refeeding sendromu oluşmaması için ve genelde başka bozukluklarla da seyredebildiği için medikal tedavi gerekiyor.

In anorexia, medical treatment is necessary to prevent refeeding syndrome during refeeding and because it can generally be accompanied by other disorders.

Bunlar varsa psikiyatri hekimin tercih etmeniz gerekiyor.

If these are present, you need to prefer a psychiatrist.

Ama bunlar siz olmalı.

But it should be you.

Ama bunlar size uzak geliyorsa siz sadece kendi varoluşsal sorunlarınız ve anlam çabanız ve kendi keyfiniz için bir terapi sürecine girmek istiyorsanız bir klinik psikoloğu da tercih edebilirsiniz.

But if these seem distant to you, you can also prefer a clinical psychologist if you want to enter a therapeutic process for your own existential issues, your search for meaning, and your own enjoyment.

Klinik psikolog diyorum çünkü bildiğim kadarıyla psikoloji bölümünü bitirdin ve mezunsun bir psikologsun henüz yüksek sens yapmadın.

I say you are a clinical psychologist because, to my knowledge, you have graduated from the psychology department and you are a psychologist, but you haven't done your graduate studies yet.

Terapi yapma yetkinliği yok diye biliyorum.

I believe you don't have the qualification to provide therapy.

Yani bunun için belli eğitimlerden geçmeleri gerektiğini biliyorum.

So I know that they need to go through certain training for this.

Benim her ikisiyle de tecrübem oldu.

I have experience with both of them.

Hem psikiyatrisle birkaç psikiyatrisle hem klinik psikologla birkaçtan daha fazla sayıda klinik psikologla görüştüm.

I have met with several psychiatrists as well as more than a few clinical psychologists.

Ve çok ciddi farklar gördüğümü söyleyemem kendim için.

And I can't say that I've seen very serious differences for myself.

Biraz kendi tecrübemden bahsedeyim.

Let me talk a little about my own experience.

Ben yeni mezun olduğumda mecbur hizmetimi yapmak için Uşak'a tanıdım.

When I graduated, I went to Uşak to fulfill my mandatory service.

Ve Uşak'ta ilk kez bir terapistle görüştüm ve ilkinde turnayı gözünden vurmuşum.

And in Uşak, I met with a therapist for the first time, and I hit the nail on the head in the first session.

Gerçekten sonradan anlayacaktım bunu.

I would really understand this later.

İlk terapistim çok sevdiğim, çok işine nehli ve bana çok iyi gelen bir terapisti.

My first therapist was someone I loved very much, very dedicated to their work, and who was very good for me.

Müthiş bir bağ kurduk ve ben kimseye anlatamadıklarımı o odada anlattım.

We established an incredible bond, and I shared things in that room that I couldn't tell anyone else.

O odayı hatırlayınca bile gözlerim doluyor bazen.

Sometimes my eyes fill with tears just thinking about that room.

İki sene kadar devam ettik onunla.

We continued with him for about two years.

Sonra benim İstanbul'a taşınmam gerekti.

Then I had to move to Istanbul.

Ve ben online devam etmek istemediğim için seanslara terapiyi sonlandırdık.

And since I didn't want to continue online, we ended the therapy sessions.

Aklıma Ferhat Çak İçöz'ün bir kitabında online terapi ile ilgili söyledikleri geldi şu an.

What came to my mind right now are the comments about online therapy made by Ferhat Çak İçöz in one of his books.

Diyordu ki online olunca daha az terapi gibi geliyor insanlara ama ben aynı hevesle aynı şekilde burada oluyorum.

He was saying that when it's online, it feels less like therapy to people, but I am here with the same enthusiasm in the same way.

Tam bu cümleler değil ama böyle diyordu.

It wasn't exactly these sentences, but that's what he/she was saying.

Doğrudur muhtemelen ama ben ağırlıklarımı o seans odasında bırakmayı seviyorum.

It is probably true, but I like to leave my weights in that session room.

Kendi salonumu bırakmak istemiyorum onları.

I don't want to leave my own room to them.

Ayrıca terapi için öyle bir yer, güvenli, özel, yargılanmadığım, dünyadan ayrı bir oda olması fikrini de seviyorum.

I also love the idea of a place for therapy that is safe, private, where I won't be judged, and a room separate from the world.

Neyse ben İstanbul'a taşındıktan bir süre sonra tekrar terapi almak istediğime karar verdim.

Anyway, I decided that after moving to Istanbul, I wanted to start therapy again.

Ve sanıyordum ki İstanbul'da da öyle olacak.

And I thought it would be the same in Istanbul.

Hemen bulacağım yeni ve çok iyi terapistimi.

I will find my new and very good therapist right away.

Masum.

Innocent.

Bu yüzden çok fazla tek veya en fazla üç seanslık görüşmem olduğunu söyleyebilirim.

Therefore, I can say that I have a lot of single or at most three session meetings.

O kadar enteresan şeylerle karşılaştım ki oturup kendi bağlanma biçimimi sorguladım bir noktada.

I encountered so many interesting things that at one point I sat down and questioned my own attachment style.

Ben mi bağlanamıyorum acaba?

Am I unable to bond, I wonder?

Ben mi kaçıyorum diye.

Am I running away?

Ama hayır ya dedim yani günün sonunda.

But no, I mean at the end of the day.

Bunlar absürt şeylerdi.

These were absurd things.

Mesela tabii ki isim vermeyeceğim.

For example, of course I won't name names.

Ama nispeten medyatik biriyle görüştüm.

But I spoke with someone relatively media-savvy.

Nişantaşı'nda.

In Nişantaşı.

Kitabını okuyup çok severek gitmiştim.

I read your book and loved it very much.

Seansın ortasında.

In the middle of the session.

Benim fibromiyajım var arada bir yürümem gerekiyor deyip kalkıp beş dakika yürüyüp geldi.

I have fibromyalgia, I need to walk for a bit, she said, and got up to walk for five minutes before coming back.

Şok oldum yani.

I was shocked, I mean.

Yani şunu biliyorum her terapi kendine özel.

So I know that each therapy is unique to itself.

Ve yakınlık derecesine göre başka şekillerde ilerleyebilir o süreç.

And that process can progress in different ways depending on the degree of closeness.

Esnek. Bunu biliyorum.

Flexible. I know that.

Ama şu da temel bir kural değil midir?

But isn't this also a basic rule?

5 veya 50 dakikası var o danışanın o odada seninle.

The client has either 5 or 50 minutes with you in that room.

Ve bunu akışkan bir süreç olarak, onun süreci olarak geçirmek gerekli değil midir?

And is it not necessary to experience this as a fluid process, as its process?

Seans aralarında yürü çok gerekliyse.

Walk between sessions if it's really necessary.

Sinirleniyorum yine.

I'm getting angry again.

Yani ben tamamen konudan koptum o kalkıp yürüyünce.

So I completely lost track of the topic when she got up and walked away.

Ve tabii ki devam etmek de istemedim.

And of course, I didn't want to continue either.

Bir psikiyatristle görüştüm mesela.

For example, I met with a psychiatrist.

O da çok garipti.

That was very strange too.

Bekleme odasında dergileri karıştırıyorum.

I am flipping through the magazines in the waiting room.

Böyle içeriden kahkaha sesleri geliyor ama nasıl gülüyorlar?

There are sounds of laughter coming from inside, but how are they laughing?

Çok da merak ediyorum neye ve neden gülünüyor bu kadın.

I really wonder what this woman is laughing at and why.

Ben o uşaktaki terapistimle şeye çok alışmıştım.

I had gotten used to that thing with the therapist in that boy.

Her seanstan elimde böyle bir peçeteyle çıkıp o akmış rimelimle, kızarık burnumla sekreterine ödemeyi yaparken sesimi ağlamamış gibi yapmaya çalışmaya çok alışmıştım.

I had gotten so used to coming out of each session with a napkin like this in my hand, trying to make my voice sound as if I wasn't crying while I made the payment to the secretary with my runny mascara and red nose.

Çok acayip geldi o yüzden.

It seemed very strange because of that.

Neyse bekliyorum. Kadınla da ilk kez görüşeceğim.

Anyway, I'm waiting. I will be meeting the woman for the first time as well.

Benim seansım geldi.

My session has arrived.

Tanıştık ve ben başladım bir şeyler anlatmaya.

We met, and I started to explain something.

Neyden bahsetsem bir espri yapıyor.

Whatever I mention, he's making a joke.

Ve gerçekten komik.

And it's really funny.

Ben de gülüyorum. O da gülüyor.

I am laughing too. He/She is laughing as well.

Sonra başka bir derdime geçiyorum.

Then I move on to another trouble of mine.

Ve yine aynı şekilde karşılıklı benim kaç senelik problem diye cebimde taşıdıklarımı alaya alıyoruz ama nasıl eğlenceli.

And in the same way, we tease each other about the problems I've been carrying in my pocket for years, but how entertaining it is.

Çıktığımda biri haklıymış hissettim.

When I went out, I felt like someone was right.

Ama komik bir arkadaşınızla buluşursunuz ve size iyi gelir ya.

But you meet with a funny friend and it does you good, right?

Ondan fazlası olmadığına karar verdim.

I decided that there is no more than that.

Dolayısıyla ona da devam etmedim.

Therefore, I didn't continue with him/her either.

Ve yine kitabını okuyarak seçtiğim bir terapist de paraya inanılmaz takıntılı olduğunu gösterir şeyler yaptı bana göre.

And again, the therapist I chose by reading their book did things that, in my opinion, showed an incredible obsession with money.

Şöyle ki seans ücretlerini iki gün önceden yatırmamı, açıklamaya terapi ile ilgili bir şey yazmamamı,

It says that I should pay the session fees two days in advance, and that I should not write anything related to therapy in the explanation.

ofiste yapacaksak seansı mutlaka nakit para getirmemi falan söyledi.

He said that if we're having the session in the office, I should definitely bring cash.

Bunları ilk başta bir tık garipsesem de demek ki acayip insanlarla karşılaşıyor falan diyerek çok üzerinde durmamaya çalıştım.

At first, I found these a bit odd, but I tried not to dwell on it too much, thinking that they must be encountering some pretty strange people.

Güven oluştuktan sonra geçmesini de umdum sanırım.

I think I hoped it would pass after the trust was established.

Ama bu her seans öncesi ücreti hatırlatan mesajlara bir tık sinirim bozuldu.

But I got a bit annoyed with the messages reminding me of the fee before each session.

Çünkü asla bitmedi.

Because it never ended.

Aksatan biri de değilim bu arada hiç.

By the way, I'm not someone who delays at all.

Ve iki haftada bir mi yapsak acaba demiştim ben seansları.

I was wondering if we should do the sessions every two weeks.

Olmaz dedi bu terapist.

The therapist said it won't happen.

Bu kadar yani olmaz.

That's it, it can't be.

Uşakta da dönem dönem ay kredi kartı ödemem çok geldiyse veya terapiye azıcık kafa molası vermek istediysem yapıyordum ben bunu.

In Uşak, if I was overwhelmed by credit card payments for a while or if I wanted to take a little break from therapy, I was doing this.

Ve terapistim hep sen nasıl istersen diyordu.

And my therapist always said, "As you wish."

Ama bu terapist yok olmaz ben öyle tercih etmiyorum dedi ve konu kapandı.

"But this therapist won't disappear, I don't prefer it that way," she said and the topic was closed.

İlginç geldi.

It seemed interesting.

Peki neye göre yapıyorum bu hataları?

So what am I making these mistakes based on?

Bir kere şunu söylemem gerekiyor.

I need to say this once.

Konu terapist seçmek olduğunda denemek ve yanılmak zorundayız.

When it comes to choosing a therapist, we have to try and err.

Gabor Mate'in bir konuşmasındaydı sanırım.

I think it was in a talk by Gabor Mate.

Bir terapiyi en etkili kılan şey nedir diye soruyorlar.

What is the most effective thing about a therapy?

Terapistle danışan arasındaki bağ.

The bond between the therapist and the client.

Bu bana iyi gelmeyen belki bende bir şeyleri tetikleyen ama günün sonunda devam edemediğim terapistler bazılarına çok çok iyi gelmiş olabilirler.

This may not be good for me, perhaps it triggers something in me, but at the end of the day, some therapists that I couldn't continue with may have been very beneficial to others.

Bana çok iyi gelen o ilk terapistim de başkalarına çok iyi geldi.

My first therapist who helped me a lot also helped others a lot.

Öyle de olmuştu.

It was like that.

Nitekim daha muhafazakar bir arkadaşıma önerdiğimde kendi terapistimi çok da sevmemişti.

Indeed, when I suggested it to a more conservative friend of mine, they didn't really like my therapist.

Hatta bazı söyledikleri soruları onu öfkelendirmişti.

In fact, some of the questions he said had made him angry.

Kendisi gibi daha muhafazakar bir terapiste görüşmeye karar vermişti ve çok daha iyi hissediyordu kendini.

She decided to see a more conservative therapist like herself and felt much better.

Bir kimya olması lazım yani arada.

There must be some chemistry in between.

Aynı arkadaşlık gibi.

Just like the same friendship.

Sizin çok sevdiğiniz o arkadaşınız herkesin arkadaş olarak seçmeyeceği veya arkadaşlığından keyif almayacağı biri olabilir ya ona çok benziyor.

That friend you like so much might be someone that everyone else wouldn't choose as a friend or wouldn't enjoy being friends with, or they might resemble that person a lot.

Bu da seçilmiş bir ilişki nihayetinde.

This is also a chosen relationship in the end.

Belli bazı kurallar da olsa bu ilişkiyi devam ettiren en önemli şey iki tarafında bir uyum hissetmesi ve devam ettirmeye dair gerçek bir istek duyması.

Even though there are certain rules, the most important thing that keeps this relationship going is that both parties feel a sense of harmony and have a genuine desire to continue.

Bu çok kolay bir süreç olmayabilir.

This may not be a very easy process.

Benim gibi ilkinde de bulabilirsiniz.

You can find it in the first one as well, just like me.

O terapisti.

That therapist.

Ve yine benim gibi çok aramanız kendinizi baştan baştan ve baştan anlatmanız da gerekebilir.

And again, you may need to search for yourself like me, to explain yourself from the beginning and from the beginning again.

Ama çok daha idealize etmemeye dikkat etmek lazım.

But we should be careful not to idealize it too much.

O aradığımız şeyi.

That thing we are looking for.

İsveççe bir makale okumuştum bu konuda şöyle diyordu.

I read an article in Swedish on this subject that said the following.

Terapistinizin hikayenizi almayacaksınız.

You will not take your story to your therapist.

Gerçekten böyle diyordu.

He really said that.

Evlenmeyeceksiniz terapistiniz de aşırı seçici olmaya gerek yok yazıyordu.

You won't get married; your therapist also wrote that there is no need to be overly selective.

Biraz haklı.

He's a bit right.

Bir kadın terapistle mi görüşmek istiyorum?

I want to see a female therapist.

Yoksa bir erkek terapistle mi?

Or do you mean with a male therapist?

Bu soruyla başlayabiliriz belki aramaya.

Maybe we can start searching with this question.

Kimle nasıl bir profille daha rahat hissedebiliriz?

Who can we feel more comfortable with in terms of profile?

Cevaplarımız bize bir ipucu veriyorsa takipte edebiliriz belki.

If our answers give us a clue, we might be able to follow up.

Mesela benim bir arkadaşım annesi öldükten sonra terapiye başlamak istemişti.

For example, a friend of mine wanted to start therapy after his mother passed away.

Ve kadın 30'lu yaşlarının başında göçmen olursa daha iyi olur dediği bir terapist arıyordu.

And she was looking for a therapist who would be better if she were an immigrant in her early 30s.

Ve benim gösterdiklerim arasında dikkatimi çekti.

And among the ones I showed, it caught my attention.

En özgüvenli görünenlere daha yakınlık duyuyordu.

She felt closer to those who appeared the most confident.

Annesini arıyordu aslında.

She was actually looking for her mother.

Annesinin kendini doğurduğu yaşlarda.

At the age when her mother gave birth to her.

Onun gibi göçmen.

An immigrant like him.

Onun gibi güçlü bir kadın arıyordu.

He was looking for a strong woman like her.

Sosyal medyayı çok aktif kullanıyor genelde terapistler ve artık çok kişi instagramdan stalklayarak bir terapist seçilebileceği kanısında.

Therapists generally use social media very actively, and now many people believe that they can choose a therapist by stalking on Instagram.

Ben sanırım pek katılmıyorum.

I don't think I agree much.

Ben daha çok turnusol olarak kullanıyorum orayı.

I use that place more as a litmus test.

Yani kimi seçmeyeceğime karar veriyorum oradan.

So I'm deciding who I won't choose from there.

Mesela bir hesap görmüştüm.

For example, I had an account settled.

Bir danışan rolünde bir terapist rolünde oluyor kız.

The girl is playing a therapist role in the role of a client.

Aynı kız. Güzel de bir genç kız.

The same girl. A beautiful young girl.

Ama o yapay role girmeler, o ezbere laflar, popüler ezbere laflar o kadar belli ediyor ki kendini.

But those attempts to play a role, those memorized phrases, those popular clichéd phrases are so obvious.

Belki yeni dünya böyle bir yerdir.

Maybe the new world is such a place.

Ve bunları yapmak doğaldır.

And it is natural to do these things.

Ama ben bu konudaki fikrimi değiştirmeyeceğim.

But I will not change my opinion on this matter.

Ama youtube gerçekten faydalı olabilir.

But YouTube can really be useful.

Merak ettiğiniz terapistin katıldığı programlar varsa izleyebilirsiniz.

If there are programs that the therapist you are curious about has participated in, you can watch them.

Anlattıkları size yakın mı?

Is what they told you close to you?

Enerjisi size yakın mı?

Is its energy close to you?

Bir bakabilirsiniz.

You can take a look.

Fikir verebilir bu.

This could give an idea.

Bunlar dışında seans ücretine göre karar verebilirsiniz.

You can decide according to the session fee aside from these.

Ama sadece paraya göre karar vermek doğru değil.

But it's not right to make a decision solely based on money.

Bence bunu yapmayın.

I don't think you should do this.

Uzun vadede hiçbir işe yaramayın.

They won't be of any use in the long run.

Hiçbir işe yaramamış daha çok paraya bye bye demiş olabilirsiniz.

You might have said goodbye to more money without being useful at all.

Yani üzgünüm ama gerçekten korkunç şeyler duydum okudum çok ucuz diye terapist seçen insanlardan.

I'm sorry, but I've really heard and read terrible things about people choosing therapists because they are very cheap.

Danışanına burcunu soran, kendi ilişkisini anlatan gibi gibi olmaması gereken şeylerin olduğunu duydum.

I heard there are things that shouldn't be like asking your client about their zodiac sign and telling about your own relationship.

Yani evet terapiler genelde uzun sürer.

So yes, therapies generally take a long time.

Ve bunu karşılayabilmek için kendi cebinize göre bir seçim yapmak çok mantıklı.

And it makes a lot of sense to make a choice according to your own budget to be able to meet this.

Ama bir şey çok ucuzsa orada bir sıkıntı olabilir.

But if something is very cheap, there might be a problem.

Bu terapi için de geçerli.

This applies to this therapy as well.

Terapistin çalıştığı ekole göre bir seçim yapabilirsiniz.

You can choose according to the school the therapist works with.

Farklı farklı ekoller var.

There are different schools of thought.

Psikoanalitik terapi, EMDR, Şema terapi, Diyalektik davranışsal terapi, Bilişsel davranışsal terapi, Gestalt terapi gibi.

Psychodynamic therapy, EMDR, Schema therapy, Dialectical behavior therapy, Cognitive behavioral therapy, Gestalt therapy, etc.

Terapistlerin genelde kendi sayfalarında yazıyor hangi ekolle çalıştıkları.

Therapists usually write on their own pages which school of thought they work with.

Veya kendilerine de sorabilirsiniz direkt.

Or you can ask them directly as well.

Mesela ben şunu biliyorum.

For example, I know this.

Bana Şema terapi hiç uygun değil.

Schema therapy is not suitable for me at all.

Ben rahat hissetmiyorum.

I don't feel comfortable.

Çok fazla etiketleme var gibi hissettiriyor.

It feels like there is too much labeling.

Ve sanki biraz matematiğe dökülüyor iş gibi hissediyorum.

And I feel like it's turning into a bit of mathematics.

Ama bundan çok yarar sağlayan, çok seven insanlar da var.

But there are also many people who benefit greatly from this and love it a lot.

Bunlara biraz bakabilirsiniz belki.

You might want to take a look at these.

Ama esas, en önemli şey, ilk seanstan sonra hissettikleriniz.

But the main, most important thing is how you feel after the first session.

Eğer ben sadece bu teorik verilere bakarsam,

If I only look at this theoretical data,

bir seçim yapsaydım,

if I had to make a choice,

o nişantaşındaki terapist kağıt üzerinde çok daha şık duran birisi.

That therapist in Nişantaşı looks much more stylish on paper.

Ama ilk terapistim ne çok aktif sosyal medya kullanıyor,

But my first therapist uses social media very actively,

ne katıldığı bir program var, ne bir kitabı var.

There is neither a program he/she is participating in nor a book of his/her own.

O dönem için öyleydi en azından.

It was like that at least for that period.

Denemek ve görmek zorundayız.

We have to try and see.

İnsan gerçekten denediğinde seziyor, anlıyor.

When a person truly tries, they sense and understand.

Bazen bilişsel olarak değilse de bedeniyle anlıyor.

Sometimes it understands with its body, even if not cognitively.

Neler olduğunu.

What is happening?

İngilizce'de gut feeling denir ya,

In English, it is called a gut feeling.

İsveççe'de de mark schensta denir.

It is also called mark schensta in Swedish.

Karnındaki o hareketi, karıncalanmayı tarif eder.

It describes the movement and tingling in your belly.

Onu takip etmek lazım.

We need to follow him/her.

Heyecanlandın mı, huzursuz mu hissettin?

Did you get excited, did you feel uneasy?

Ne oldu bedeninde o ilk seansta veya hemen sonrasında?

What happened in your body during that first session or right after?

İyi mi geldi sana, kötü mü?

Did it come to you well, or badly?

Mesela ilk seansta ağlamak çok iyi bir işaret gibi geliyor bana.

For example, crying in the first session seems like a very good sign to me.

Güvenebilmiş, yakın hissetmişsindir.

You must have been able to trust and felt close.

İçinden bir şey.

Something from within.

Burası güvenli alan demiştir.

This is said to be a safe area.

Terapini anlatabileceğin, çok yakın hissettiğin biri varsa

If there is someone you feel very close to whom you can talk about your therapy.

anlatırken neleri atlıyorsun bir bak.

Take a look at what you are skipping while explaining.

Bu ilk seanstan sonra.

After this first session.

Çünkü bazen gerçek problemleri sonradan terapiyi sonlandırma bahanesi olarak kullanmak üzere göz ardı ediyor olabilirsin.

Because sometimes you may be overlooking real problems to later use them as an excuse to end therapy.

Şöyle ki, iyileşmeyi aklımızla istesek de bundan korkuyor olabiliriz.

It is such that, even though we may want healing with our minds, we may be afraid of it.

Başarı, insanları başarısızlıktan daha fazla,

Success inspires people more than failure does.

daha fazla korkutur.

it scares more.

Ve biz sağlıklı olduğumuzda içten içe,

And when we are healthy, deep down,

ailemizle veya yakınlarımızla ilişkimizin zayıflayacağından korkabiliriz.

We may be afraid that our relationship with our family or loved ones will weaken.

O yeni ve daha güçlü halimize henüz hazır olmadığımızı düşünebiliriz.

We may think that we are not yet ready for that new and stronger version of ourselves.

Ve bunu bilinçsizce sabote edebiliriz.

And we can unconsciously sabotage this.

Ve, yo hayır bak terapiye devam ettim ama ilerlemedi işte.

And, no, I continued with therapy, but it just didn't progress.

Demek için kullanmaya saklayabiliriz.

We can keep it to use for saying.

Başta görmezden geldiklerimizi.

What we initially ignored.

O yüzden o seansla ilgili o anlatmayacağınız veya yazmayacağınız, günlüğünüze yazmayacağınız şeylere gerçekten bir bakın.

So take a real look at those things related to that session that you won't tell or write about, that you won't write in your diary.

Sizi rahatsız eden bir şey varsa da o odada bunu açıkça söylemekten korkmayın.

If there is something that bothers you, don’t be afraid to say it openly in that room.

O sizin terapiniz, filtresiz olmalı.

Your therapy should be unfiltered.

Kendinizi kısıtlamayın.

Don't limit yourself.

Ve son olarak eğer içinize sinmiyorsa terapistinizi değiştirmekten çekinmeyin.

And finally, if you are not comfortable, do not hesitate to change your therapist.

Evet terapistini nikahına almayacaksın belki ama içinize sinmeyen yavan bir ilişkiye aylarca belki yıllarca vakit ve para ayırmayın.

Yes, you may not invite your therapist to your wedding, but don’t spend months or maybe years of time and money on a bland relationship that doesn’t sit right with you.

Gerçekten terapistinizle bir uyum hissettiğinizde terapi süreciniz hızlanacak.

When you truly feel a connection with your therapist, your therapy process will speed up.

Ve bunun hayat kalitenizi çok arttırdığını da göreceksiniz.

And you will see that this greatly enhances your quality of life.

Dilerim ihtiyacı olan herkes kolaylıkla yaşasın bunu.

I hope everyone in need can easily live this.

Bu bölüm için tüm söylemek istediklerim bu kadardı.

That was all I wanted to say for this section.

Teşekkür ederim.

Thank you.

Bana instagramdan evramcilik kullanıcı ismiyle ulaşabilirsiniz.

You can reach me on Instagram with the username evramcilik.

Sizlerin ne düşündüğünü bilmeyi çok isterim.

I would really like to know what you think.

Çok sevgiler.

Lots of love.

Bye bye hoşçakalın.

Goodbye, farewell.