Toplumsal çürüme ve yozlaşma

Bu dizinin betimlemesi TRT tarafından Sesli Betimleme Derneğine yaptırılmıştır.

The description of this series has been done by the Audio Description Association on behalf of TRT.

www.seslibetimlemedernegi.com

www.audiosubtitlingassociation.com

Yapmak kolay domates örneğinde.

It's easy to do, as in the example of a tomato.

Benzer bir faaliyete girişmek lazım toplumsal dağılma veya çürümeden de bahsettiğimizde.

When we talk about societal disintegration or decay, it is necessary to engage in a similar activity.

Bunun için dediğim gibi ilkin dağılma şudur, çürüme şudur, kriterleri budur ve bu dağılma, bu çürüme şu tarihlerde başladı.

As I mentioned, the initial disintegration is this, the decay is this, the criteria are these, and this disintegration, this decay started on these dates.

Şu sebeplerden ötürü ve bunun sonuçları da şudur ve gittiğimiz yolda budur şeklinde bir argümana, argüman sunumuna girmek gerekiyor.

For these reasons, it is necessary to present an argument in the form of "this is the consequence and this is the path we are taking."

Bir izzata girişmek gerekiyor.

It is necessary to engage in a struggle for honor.

Bu pek yapılmıyor.

This is not done very often.

Dolayısıyla ben toplumsal dağılma kavramını veya hatta böyle bir kavraması yok da dağıldık, çürüdük, bittik, artık toplum değiliz dendiği zaman pek bir şey anlamıyorum açıkçası bir sosyal bilim olarak.

Therefore, I don't really understand the concept of social dissolution, or even if there is such a concept, when it is said that we have dissolved, decayed, disappeared, and are no longer a society, to be honest, as a social scientist.

Peki onun tanımlarını nasıl yapalım ki üzerinden konuşalım?

Well, how should we define them so we can discuss it?

Şimdi dediğim gibi yozlaşmada, çürümede, dediğin çok doğru sosyal bilimlerde özellikle de sosyal bilimlerde terminolojiyi, kavramları doğru kullanmamız lazım ki üzerinde anlaştığımız bir zemin olsun.

As I said, in terms of corruption and decay, you are very right that we need to use the terminology and concepts correctly in social sciences, especially in social sciences, so that we have a common ground to agree upon.

O yüzden.

That's why.

Çok haklısın.

You are very right.

İstersen tanımlayarak başlayalım.

If you want, let's start with a definition.

Mesela bunun en basit bilinen tanımını Türkiye'nin yapmıştır mesela.

For example, the simplest known definition of this has been made by Turkey, for instance.

İşte buna anomi der.

This is what is called anomie.

O normsuzluk, kuralsızlık hatta bir tür intiharla bu tür bir olgu arasında bir korrelasyon kurmuştur kendince.

That normlessness and lawlessness has, in its own way, established a correlation between itself and a kind of suicide.

Ama Türkiye'nin bunu çok mahalatlı bir şekilde yapmıştır.

But Turkey has done this in a very miraculous way.

Bir takım kriterlere bağlamıştır.

It has been linked to a set of criteria.

Onun için Türkiye'nin için söz konusu olan şey toplumsal bütünleşmenin, ki çürüme dağılma da demez, toplumsal bütünleşmenin çözülmesi.

Therefore, what is at stake for Turkey is the dissolution of social cohesion, which could also be referred to as decomposition or fragmentation.

Yani misal sizi kapsayan bir toplumsal dünya var.

So there is a social world that encompasses you, for example.

Bu toplumsal dünya aslında neden ibaret?

What is this social world actually about?

Bir takım değerler, bir takım kurallar vesaire.

A set of values, a set of rules, and so on.

Bunlar artık sizi kuşatmıyor.

They no longer surround you.

Veya bu tür değer veya nonların sizin üzerinizdeki bağlayıcı etkisi ne diyelim düşüyor veya azalıyor.

Or this kind of values or non-binding effects on you are, let's say, declining or weakening.

Buradan hareketle toplumsal bütünleşmede bir sorunla karşılaşabilirsiniz.

From this standpoint, you may encounter an issue in social integration.

Türkiye'nin kaleminde bunlar çok sarı bir şekilde ortaya konulmuş.

These are presented in a very yellow manner in Turkey's pen.

Toplumsal bütünleşmenin zayıflaması dergisinde.

In the magazine of the weakening of social integration.

Yani bir tür intihar tipi de bununla ilişkildir.

So one type of suicide is related to this.

Toplumun sizi kuşatma kabiliyetinin zayıflaması, toplumun sizi bağlama, yönlendirme kabiliyetinin zayıflaması ve toplumsal referanslarınızın bir anlamda kaybolması.

The weakening of society's ability to envelop you, the weakening of society's ability to bind and guide you, and the loss of your societal references in a sense.

Bir boşluk hissi, bir kaybolmuşluk hissi.

A feeling of emptiness, a feeling of being lost.

Mesela devamında bu sizi intihara sürükleyebilir vesaire.

For example, this may lead you to suicide, etc.

Bunu anlıyorum burada.

I understand this here.

Ki sanırım bizde toplumsal çözülme, çürüme, dağılma derken de aslında birazcık sanki dürkemi.

I think when we talk about societal dissolution, decay, and fragmentation, we are actually somewhat referring to the idea of "dürkemi."

Bir referans veriyor gibiyiz.

It feels like we are giving a reference.

Çünkü bizim sosyal bilim gelinliğimizde çok güçlüdür dürkemin ve bir yanıyla pozitivizm etkisi.

Because the influence of my perspective is very strong in our social science gown, along with the effect of positivism.

Sanırım şöyle bir toplum imgelememiz de var.

I think we have an image of society like this.

Yani toplum dediğimiz şey böyle bütünleşik, ahenkli, uyumlu bir şey.

So what we call society is something cohesive, harmonious, and in sync.

Ve burada bir aksama olduğu zaman biz buna toplumsal çözümleme, pardon toplumsal çözülme, dağılma diyoruz.

And when there is a disruption here, we call it social disintegration, excuse me, social dissolution, fragmentation.

Bu bir yanıyla aslında bahsettiğim dürkemci ekoloji öndürüyor.

On one hand, this actually leads to the ecology I am talking about.

Ama dediğim gibi dürkemde bu çok daha sarıhtır.

But as I said, this is much clearer in my opinion.

Bu kadar böyle ortak kanılarla yapılan bir egzersiz değildir.

This is not an exercise done with such common beliefs.

Sadece tanınmadır, sarıhtır, toplumsal bütünleşme nedir biliyoruz vs. vs.

It is only recognition, it is a concession, we know what social integration is, etc. etc.

Sanki biz çözülme derken, toplumsal çözülme derken, dağılma derken sanki biraz böyle biraz dürkemci bir hal var gibi.

It seems like when we talk about disintegration, social disintegration, and dissolution, there is a bit of a deterministic attitude.

Ama dediğim gibi eksik.

But as I said, it's incomplete.

Toplumun o kuşatıcı kabiliyetinin zayıflaması gibi bir şey.

It's something like the weakening of that encompassing capacity of society.

Dürkem de buna benzer bir şey söylüyor ama daha nitelikli bir şekilde söylüyor.

Durkem says something similar, but in a more qualitative way.

Ama buradaki yine mesele aynı.

But the issue is still the same here.

Toplumlar öyle ahenkli bütünler mi?

Are societies such harmonious wholes?

Yani diğer taraftan da belki ki dürkemin de görmediği.

So, perhaps from the other side, what Dürkem hasn't seen either.

Hiçbir zamanda görmeyeceği şey buydu.

This was something he would never see.

Toplumlar sınıfı toplumlar hocam.

They are class societies, my teacher.

Binlerce yıldan beri insanlık sınıfı toplumlarda yaşıyor.

Humanity has been living in class societies for thousands of years.

Dolayısıyla bu sınıfı toplumlarda kavga gürültü eksik olmaz.

Therefore, this class will always have conflicts and commotion in societies.

Ortak değerler kümesi altında birleşmemiz pek mümkün değil.

It is unlikely for us to unite under a common set of values.

Belçika toplumu var.

There is a Belgian society.

Belçika toplumu ahitli bir bütün müdür.

Is Belgian society a cohesive whole?

Herkesin üzerinde mutabık olduğu bir takım değerler var mıdır?

Are there any values that everyone agrees on?

Ve bunlar nelerdir?

And what are these?

Buralarda bir espri vardı.

There was a joke around here.

Doğru şey böyle.

This is the right thing.

Belçika'yı bağlayan iki üç tane şey vardı derler.

They say there were two or three things that connected Belgium.

Bir tanesi kral, bir tanesi paçaz kızartması, bir tanesi de futbol.

One is a king, one is fried potatoes, and one is football.

Şimdi bu üç tane şey kalırdığımız zaman Belçika toplumu dağılacak mı?

Now, when we stay with these three things, will Belgian society disintegrate?

Veya Flamanlar var, işte Evalonlar var.

Or there are the Flemish, and here are the Evalons.

Bunlar birbirleriyle ne kadar anlaşıyorlar?

How well do they understand each other?

Dolayısıyla toplum dediğimiz şey zaten tanım itibariyle

Therefore, what we call society is already, by definition,

böyle ahenkli bir bütünü ifade etmek zorunda değil ki etmez de ekseriyetli.

It doesn’t have to express such a harmonious whole, nor does it usually.

Benim daha çok bu tür infallerin arkasında gördüğüm şey

What I see more behind this kind of infallibility is

yani öldük, bittik, dağılık.

So we died, we are finished, we are shattered.

Çözüldük gibi infallerin ardında gördüğüm şey tam da işte bir infal aslında.

What I see behind the ruptures, as if we have been resolved, is actually a rupture.

Yani o hatta bence o da sınıfsal bir infal.

So, I think that's a class-based upheaval as well.

Yani bazı şeyler istediğimiz gibi gitmiyor hayatımızda.

So some things are not going the way we want in our lives.

Eskiden daha güzeldi.

It was better before.

Tabii o eskiyi de yine seçici bir hafıza inşa ediyor.

Of course, it is still building a selective memory of the past.

Onu da hatırlatalım.

Let’s also remind him/her.

Yani onu Hal Vax söyler.

So he says it like that.

Hatta biz onun kitaplarını çevirmiştik her etik yayınlarında.

In fact, we had translated his books at every ethical publication.

Toplumsal, kolektif hafıza ve hafızanın toplumsal çerçeveleri.

Social, collective memory and the social frameworks of memory.

Ben bugünle hareketle geçmişi inşa ediyorum.

I am building the past with the movement of today.

Ve bu inşa esnasında seçici davranırım ister istemez.

And during this construction, I inevitably tend to be selective.

Mevcut bir pozitivist manada bir tarihi eksiksiz inşa etmem.

I do not construct a historical narrative completely in a current positivist sense.

İşte kâh 90'ları güzellerim.

Here are the beauties of the 90s.

Çünkü 90'larda çocukluğum iyi geçmiştir.

Because my childhood was good in the 90s.

Ama o seçici bir hafızanın ürünüdür.

But it is the product of a selective memory.

Bir de belli bir sınıfsal pozisyonla hareketle yapılan bir inşaadır o.

It is also a construction made with a specific class position in mind.

Ankaralı, İstanbullu, Muzaffer, Levent olarak o inşa yaparım.

I build it as Ankaralı, İstanbullu, Muzaffer, and Levent.

Oradan hareketle derim ki ah eski günler, ah eski domatesler.

From there, I would say oh, the old days, oh, the old tomatoes.

Evet.

Yes.

Van'da Ayşe'yi.

Ayşe in Van.

Hiçbir şekilde.

In no way.

Ya da Bartın'la Emine'yi.

Or Bartın and Emine.

Hiç kapsamayacak bir selektif hafızadan bahsediyorum.

I'm talking about a selective memory that won't cover anything at all.

Burası çok iyi.

This place is very good.

Ben yalnız izin verirsen şuraya da getirmek istiyorum.

I only want to bring it here if you allow me.

Şimdi ben dedim ya hani toplumsal çürülmeyi anlamak lazım.

I said that we need to understand social decay.

O yüzden de seninle konuşuyoruz.

That's why we are talking to you.

Şimdi hani belirtileri arasında ekonomik eşitsizliğin giderek artması,

Now, among the symptoms, there is the increasing economic inequality.

gelir dağılımındaki adaletsizliğin artması,

the increase of inequality in income distribution,

istikrarsızlık, yolsuzluk vesaire gibi kültürel ve teknolojik ilerlemeleri bile bu işin içine katıyor.

It even includes cultural and technological advancements such as instability, corruption, and so on.

Fakat bunların sonucunda işte mesela selektif hafızayla ilgili olmayan sonuçları var.

However, as a result of these, there are outcomes that are not related to selective memory, for example.

Örneğin suç oranları.

For example, crime rates.

Bu bir istatistik.

This is a statistic.

Tabii.

Of course.

90'larda nasıldı, şimdi nasıl?

How was it in the 90s, and how is it now?

Ya da işte hoşgörüsüzlük.

Or it's intolerance.

Ya da işte bu hani Goethe'nin bile söylediği nezaketsizlik, kabalık vesaire.

Or this is the rudeness and coarseness that even Goethe mentioned.

Dolayısıyla bizim aslında istatistik olarak baktığımızda görebileceğimiz,

Therefore, what we can actually see when we look at it statistically,

rakamları karşılaştırabileceğimiz için görebileceğimiz mesela işte negatif jurnalizm olarak da geçiyor.

Because we can compare the figures, we can see that it is referred to as negative journalism, for example.

Yanlı gazeteciliği.

Partisan journalism.

Şimdi hemen hemen dediğin gibi flamanlarla, valonların bence patates kızartması bile tutmuyor bir arada.

Now, I think that Flemish and Walloons don't even get along when it comes to fries, just as you said.

Fakat şu tutuyor.

But this is holding.

Yani Flaman bölgesinde yapılan bir suçun cezası ile Valonya'da yapılan bir suçun cezası aynı.

So, the penalty for a crime committed in the Flemish region is the same as the penalty for a crime committed in Wallonia.

Dolayısıyla adaletsizlik algısı çok çok yüksek değil.

Therefore, the perception of injustice is not very high.

Yani var tabii ki ekonomik adaletsizlik var.

So there is, of course, economic injustice.

Flaman bölgesi daha zengin çünkü endüstri orada.

The Flanders region is richer because industry is there.

Sen de biliyorsun ayrıca.

You know it too, by the way.

Fakat istatistik olarak karşılaştırdığımızda selektif hafızadan ya da kişisel, sübjektif değerlendirmeden farklı olarak bazı sonuçlar var.

However, when we compare statistically, there are some results that differ from selective memory or personal, subjective evaluations.

Oraya baktığında neler söyleyebilirsin?

What can you say when you look there?

Hocam bence orada hepimizin düştüğü bir hata var.

I think there is a mistake that we all make there, teacher.

Bunu biz sosyal bilimcilerle düşünüyoruz.

We are thinking about this with social scientists.

Siyasal meseleleri ahlaki terimlerle ifade etmemek lazım.

Political issues should not be expressed in moral terms.

Türkiye'de veya dünyanın başka yerlerinde çok ciddi siyasal ve ekonomik dönüşümler gerçekleşiyor.

Serious political and economic transformations are taking place in Turkey and other parts of the world.

Bahsettiğin şeyler çok ciddi dönüşümler.

The things you're talking about are very serious transformations.

Bunun adı dönüşüm.

This is called transformation.

Bunun adı değişim.

This is called change.

Ve bunlar siyasal değişim.

And these are political changes.

Birilerinin tetiklediği, birilerinin çıkarlarına uygun devasa dönüşümler.

Massive transformations triggered by some, suitable for the interests of others.

Bunları anlamak için kullandığımız çok iyi bir terminoloji var.

We have a very good terminology that we use to understand these.

Yani değişim deriz, kliyantelizm deriz mesela değil mi?

So we say change, we say clientelism for example, right?

Nepotizm deriz.

We call it nepotism.

Sınıflar arası eşitsizliklerin artması deriz.

We call it the increase of inequalities between classes.

Bunları anlamak için bizim çürüme, dağılma gibi kavramlara ihtiyacımız yok.

We don't need concepts like decay or disintegration to understand these.

Biz bence hikanımca bunlar kavram dahi değil.

I think these are not even concepts in my opinion.

Çünkü kavram dediğiniz şey, az çok tanımladığınız sosyal bilimcilerin bunlar alet kutusu.

Because what you call a concept is, in a way, a toolkit for the social scientists you define.

Sosyal bilimcilerin alet kutusunda ben çok fazla dağılma, çürüme gibi şeyler görmüyorum.

I don’t see too much disorganization or decay in the toolbox of social scientists.

En azından benim alet kutumda yok.

At least it's not in my toolbox.

Ama benim alet kutumda başka şeyler var.

But there are other things in my toolbox.

İşte bahsettiğin olguları anlamak için.

Here to understand the phenomena you mentioned.

Siyasal, ekonomik meseleler, olgular, sosyolojik olgular vesaire.

Political, economic issues, phenomena, sociological phenomena, and so on.

Bunlar için pek kadar da gelişkin teorilerimiz var, araçlarımız var.

We have quite developed theories and tools for these.

Mesela ne bileyim hegemonyayı kullanırım.

For example, I might use hegemony.

Sınıf mücadelesi derim, neoliberalizm derim, nepotizm derim, kliyantelizm derim, siyasal islamcılık derim.

I say class struggle, I say neoliberalism, I say nepotism, I say clientelism, I say political Islamism.

Siyaset bilimci olsaydım misal.

For example, if I were a political scientist.

Milyon tane kavram var, milyon tane teorik araç var.

There are a million concepts, and a million theoretical tools.

Bence bahsettiğin olgular bunlara gönderme yapıyor.

I think the phenomena you mentioned refer to these.

Ama biz de dediğim gibi bu genelde tam da bunlar infial oldu.

But as I said, this usually caused these exact reactions.

Biz genelde çok ciddi siyasal ve ekonomik meseleleri Türkiye'de ahlaki meseleler olarak tartışmaya alıştık bir süredir.

We have been accustomed for a while to discussing very serious political and economic issues in Turkey as moral issues.

Çünkü siyasal ve ekonomik mesele olarak koyamıyoruz çünkü korkuyoruz hocam.

Because we cannot address it as a political and economic issue because we are afraid, professor.

Çünkü siyasal ve ekonomik mesele olarak koyduğunuz zaman, biz siyasal mücadele meselesi yaptığınız zaman,

Because when you address it as a political and economic issue, when you make it a matter of political struggle,

bunun ardından işte tam da adı üstünde mücadele etmeniz gerekir.

After this, you need to fight, just as the name suggests.

Yani kardeşim Türkiye'de öyle bozulma, dağılma, çürümü yok.

So my brother, there is no such degeneration, disintegration, or decay in Turkey.

Birileri kazanıyor, birileri kaybediyor.

Some are winning, some are losing.

Kimin kazandığı da belli.

It's clear who won.

Ve bunu bilinçli olarak yapıyorlar, 20 yıldan beri yapıyorlar.

And they are doing it intentionally, they have been doing it for 20 years.

Ve ülkede servet transferi oldu.

And there was a transfer of wealth in the country.

Ülkede sınıfsal eşitsizlikler coştu, arttı.

Class inequalities in the country have surged and increased.

Türkiye bir tür günah meleka ülkesi oldu.

Turkey has become a kind of country of sinful angels.

Uyuşturucusu var, sınıfsal eşitsizliği var, her şeyi var.

It has drugs, there is class inequality, it has everything.

Uyuşun yaygınlaşmasını bile böyle açıklayabilirsiniz.

You can even explain the spread of addiction this way.

İlla bir ahlaki mesele olmak zorunda değil ki.

It doesn't always have to be a moral issue.

Niye ahlaki mesele olsun?

Why should it be a moral issue?

Ve buna karşı bunu çözümlersiniz bir sosyal bilimci olarak.

And in response, you would solve this as a social scientist.

Dersiniz ki devasa bir literatür ya.

You would say it's a huge literature, right?

Hani günah melekler ne olmuş açın bakın yani.

Where are the sin angels? Look and see, I mean.

İlla çok uzağa gitmeyerek yok yani.

It’s not like you have to go far away.

Zaten toplumsal çözülme ya da kolaps diye hani,

After all, what we refer to as social disintegration or collapse, you know,

İngiliz'de bazen geçiyor, decay yani çürüme değil de.

In English, it's sometimes referred to as decay, but not in the sense of rot.

Dediğin gibi ben şöyle bir baktığım zaman hemen Venezuela, Meksika başta olmak üzere.

As you said, when I take a look, I immediately think of Venezuela and Mexico, among others.

Bir iki Afrika ulusu.

A couple of African nations.

Fakat o istatistikleri alıp da oradaki parametrelere baktığım zaman

However, when I take those statistics and look at the parameters there

ilk üçe Amerika Birleşik Devletleri'nin de girmesi gayet de kör gözün parmağının ortada yani.

It's quite obvious that the United States is also among the top three.

Amerika Birleşik Devletleri dağılmıyor bence.

I don't think the United States is falling apart.

Orada da evet mesela böyle bir durum var.

Yes, there is such a situation there as well.

Kaç, 50 yıl geçmiştir hadi.

Come on, it's been 50 years.

Mils'in Seçkinlerin İktidarı kitabı vardır mesela.

For example, Mils has a book titled "The Power of the Elites."

İşte Amerika'da seçkinlerin dolaşımı.

Here is the circulation of the elites in America.

Bu ülkeyi hangi seçkinler yönetiyor?

Which elites are governing this country?

Pardon, hangi seçkinler yönetiyor?

Excuse me, which elites are in charge?

Sınıfsız eşitsizlikler, seçkinlerin dolaşımı, kliyantalizm, nepotizm bunlar sadece Türkiye'de olan şeyler değil.

Classless inequalities, the circulation of elites, clientelism, nepotism; these are not things that only exist in Turkey.

Üzgünüm ama hiçbir şey bize özgü değil.

I'm sorry, but nothing is unique to us.

Hani öyle bir şey de vardır ya Türkiye'de her şey bize özgü diyor.

You know, there's that saying that everything in Turkey is unique to us.

Bu ülkede, bu coğrafyada, bu topraklarda sanki sadece bizde oluyormuş gibi.

In this country, in this geography, in this land, it seems as if it only happens to us.

Hani başka hiçbir yerde olmuyor.

It's not happening anywhere else.

Otokrasi diyemiyoruz Türkiye'de mesela.

We can't say it's autocracy in Turkey, for example.

Otokrasi, analizi yapın hocam yani.

Autocracy, please analyze it, teacher.

Böyle infaillerle coşmaktan.

To be excited with such perpetrators.

Otokrasi vardır Türkiye'de.

There is autocracy in Turkey.

Otokrasi olan başka ülkelerde var.

There are other countries that are autocratic.

Otokrasi deyince bir tür oligarşi oluyor.

When we say autocracy, it becomes a type of oligarchy.

Başka ülkelerde de böyle oluyor vesaire.

It happens like this in other countries too, and so on.

Bence bunun sebeplerinden bir tanesi biraz da aslında içinde bulunduğumuz bağlam.

I think one of the reasons for this is actually the context we find ourselves in.

Çok korkuyoruz.

We are very scared.

Bir şeyleri ifade edemiyoruz ve en suya sabuna dokunmadan belki bir şeyleri ifade etmenin yolu da bu tür ahlaki infaillerden geçiyor.

We cannot express certain things, and perhaps one way of expressing them without getting into controversial matters is through these kinds of moral inflections.

Yani ah eski günler her şey bozuldu.

Ah, the old days, everything has fallen apart.

İşte eskiden böyle miydi?

Was it like this in the past?

Bu ülkede her şeyin çivisi çıktı gibi.

Everything seems to be out of control in this country.

Tek başına alındığında pek fazla başınızı belaya sokmayacak infailler bunlar.

Taken alone, these offenders won't get you into too much trouble.

İstersen Levent bir müzik arası verelim.

If you want, Levent, let's take a music break.

Sonra bu geldiğin yeri açarız.

Then we will open the place you came from.

Bob Dylan'ın Blowing in the Wind'i seçtim.

I chose Bob Dylan's Blowing in the Wind.

Sonra devam ederiz.

Then we will continue.

Bob Dylan'ı dinledik.

We listened to Bob Dylan.

Blowing in the Wind.

Blowing in the Wind.

Sosyolog Levent Ünsal'dıyla konuşuyoruz.

We are talking to sociologist Levent Ünsal.

Onun söylediklerinden anladığım kadarıyla aslında güzel bir noktaya da geldi.

From what I understand from what he/she said, he/she actually reached a nice point as well.

Çünkü sen aşağı yukarı şunu söylüyorsun gibi ben alıyorum.

Because it seems like you are saying something like that to me.

Lütfen doğru algılamadıysam düzeltiver.

Please correct me if I didn't understand correctly.

Çünkü otokrasi dedikten sonra ki onu da zaten oligarşik bir yapıya dönüşür.

Because after saying autocracy, it will already turn into an oligarchic structure.

Ondan sonra bütün sonuçları alıp eskiden böyleydi.

After that, I received all the results, and it used to be like this.

Ne güzeldi ah ah kimse Beyoğlu'na kravatsız çıkmazdı çivisi çıktı gibi.

How beautiful it was, ah ah, nobody would go out in Beyoğlu without a tie, it was like falling apart.

Aslında çok da fazla hem konuyu tanımlayamayan hem de konunun çözümüne ilişkin bir öneri de sağlamayan infiallerden bahsetmiş oldun.

In fact, you have mentioned reactions that neither define the issue well nor provide a suggestion for its solution.

Buraya katılıyorum.

I agree with this.

Çünkü hakikaten de şey söylediğin gibi bir ülkenin dağılması çürümesinden ziyade

Because truly, as you said, rather than a country disintegrating, it is like rotting.

önce o ülkenin tarihiyle beraber, etrafıyla beraber nasıl yönetildiğine bakmak lazım.

First, one should look at how that country was governed, along with its history and surroundings.

Katılıyorum.

I agree.

Fakat şeyi biraz deşelim istiyorum.

But I want to dig into that a bit.

Bütün bu otokratik yönetimlerden, oligarklardan sonra ki bir sürü ülke var adlarını söylememek gerek yok.

After all these autocratic regimes and oligarchs, there are many countries, no need to name them.

Otokrasi ve oligarşi deyince hemen hemen herkesin aklına zaten üç beş tane ülke gelivermiştir bile.

When it comes to autocracy and oligarchy, almost everyone immediately thinks of a few specific countries.

Fakat bu yönetim biçiminin ahlakı içeriye almıyorum.

However, I do not include the morality of this form of governance.

Çünkü sen onun muğlak olduğunu düşündüğün için ben de katılıyorum.

Because you think it is ambiguous, I agree as well.

Çünkü nasıl tanımlayacağız ahlaklı mı değil mi onu kenara bırakalım.

Because how will we define whether it is moral or not, let's set that aside.

Daha doğru olur, daha objektif konuşmuş oluruz bence de.

I think it would be more accurate, we would speak more objectively.

Fakat bunun kaçınılmaz sonuçları oluyordur.

But it must have inevitable consequences.

Yani toplumların üzerinde teknolojiyle, entelektüel birikimle veya tarihsel gelişmelerle nasıl bir yük bindiriyor?

So how does it impose a burden on societies with technology, intellectual accumulation, or historical developments?

Yani uzun süre otokrasiye maruz kalmanın doğal sonuçları, kaçınılmaz sonuçları nelerdir?

So what are the natural consequences, the inevitable results of being exposed to autocracy for a long time?

Bu geriye çevrilebilir mi?

Can this be reversed?

İstersen buradan devam edelim.

If you want, we can continue from here.

Bir sonuçlarından bahsetmek gerekirse.

If we need to talk about one of the results.

Şimdi tabii yani bunların sonuçları böyle uzun vadeli ortaya çıkıyor.

Now, of course, the results of these emerge in the long term.

Ama en azından benim bu kısacık sürede gözlemlediğim şeylerden bir tanesi şu.

But at least one of the things I have observed in this short time is this.

Ezberlerimiz bozuluyor çoğu konuda.

Our memorized ideas are being disrupted on many issues.

Yani siz Türkiye içerisinde yaşayan bir insan olarak çoğu şeyde ezberiniz bozulmaya başlıyor.

So, as a person living in Turkey, you start to have your habits disrupted in many ways.

Dediğim gibi bu sizde bir infial yaratabilir.

As I said, this may create an outcry for you.

Bu infial içerisinde olan insanları anlıyorum.

I understand the people who are in this uproar.

Onları hani şey de değil bu.

It's not like those things either.

Bu çok böyle basit sıradan bir tepkidir.

This is a very simple, ordinary reaction.

Daha böyle hani bir üç seviye analiz.

It's more like a three-level analysis.

Analize geçmek gerekir gibi böyle bir ukaralık yapmak bir niyetim yok.

I have no intention of making such a pretentious statement as if we need to move on to analysis.

Gündelik hayatımızda, sıradan anlarımızda biz de infiale kapılıyoruz.

In our daily lives, in our ordinary moments, we too are swept away by outrage.

Ben de infiale kapılıyorum yani bundan.

I also get swept away by that.

Bu infiallerle analiz yapmak zorunda değilim.

I don't have to analyze with these outbursts.

O başka bir şey.

That's another thing.

Ama ben de bu ülkede yaşayan bir insan olarak da ben de infiale kapılıyorum.

But as a person living in this country, I too am taken aback.

Mesela bazı ahlaki infiallere ben de bazen ister istemez kapılıyorum.

For example, sometimes I find myself inevitably caught up in certain moral upheavals as well.

Ama diğer tatlım şunu da hatırlıyorum mesela.

But my dear, I also remember this, for example.

Yoksulluk mesela.

Poverty, for example.

Bir yoksul insandan, aç bir insandan ahlaklı olmasını bence bekleyemezsiniz.

I don't think you can expect a poor person, a hungry person, to be moral.

Çok duyuyorum.

I hear it a lot.

Son dönemlerde mesela çok böyle doğrudan ahlakı ilgilendiren bir konu mesela fuhuş.

In recent times, for example, a topic that directly concerns morality is prostitution.

Bu herkesi yerine hoplatabilecek bir konudur öyle değil mi?

This is a topic that could make everyone jump in their place, isn't it?

Sağı da hoplatır.

It would also make the right side hop.

Sağ kesimden bir grubu.

A group from the right wing.

Sol kesimden bir grubu da hoplatır değil mi hocam mesela?

For example, it makes a group from the left side jump too, right, teacher?

Evet.

Yes.

Bence çok yaygınlaştı Türkiye'de.

I think it has become very common in Turkey.

Her seviyede.

At every level.

Diğer taraftan insanlar aç.

On the other hand, people are hungry.

Çok saçma şeyler görüyorum.

I'm seeing very nonsensical things.

TikTok bunun için kullanılıyormuş Türkiye'de.

TikTok is being used for this in Turkey.

İnanılmaz şeyler yani.

It's incredible things, I mean.

Ne için kullanılıyormuş?

What is it used for?

TikTok falan var ya hocam hatta bir yere kapatmayı düşünürler Türkiye'de.

You know there’s TikTok, right? They are even thinking of banning it somewhere in Turkey.

Evet olur.

Yes, it will happen.

TikTok üzerinden neler neler dönüyormuş falan.

There are all sorts of things going on over TikTok, apparently.

Bunun üzerine birkaç yeri karşılaştım.

I encountered a few places about this.

İnanılmaz.

Incredible.

Ben bile hopladım yerinden.

I even jumped up from my place.

Yani bildiğin sıradan insanlar, çocukları var, kadınlar falan neler neler dönüyor.

So, you know, ordinary people, they have children, women, all sorts of things are happening.

Burada böyle ahlaki bir yargıyla mesela şeyin vardır ya Müge Anlı'nın programları mesela.

Here, there is a moral judgment, for example, regarding programs like Müge Anlı's shows.

Onlar aslında Türkiye'de bir sınıftan insanların vicdanının temizlemesine imkan tanır.

They actually allow people from a class in Turkey to cleanse their conscience.

İşte onu izlediğiniz zaman hoplarsınız.

You will jump when you watch it.

Dersiniz ki ya bu ülkeden adam olmaz.

You say that no one can amount to anything from this country.

En iğrenç insanlar bizde şunlara bak yani.

The most disgusting people are these ones we have here, I mean.

Çünkü Müge Anlı'nın insanları.

Because the people of Müge Anlı.

Oradaki kumruklar hep aynı sınıftan geliyor hocam bunlar.

The tails over there all come from the same class, teacher.

Hep aynı sınıftan geliyor.

They all come from the same class.

Müge Anlı onları bilerek seçiyor yani.

Müge Anlı is choosing them on purpose, that is to say.

Hep aynı sınıftan.

Always from the same class.

Bunlar üst sınıflarda olmuyor mu hocam?

Aren't these happening in the upper classes, teacher?

Zamanın o beyaz yakalı suçluluğu gibi.

Like the white-collar guilt of time.

Suçlular illa alt sınıflardan mı gelmek zorunda?

Do criminals have to come from the lower classes?

Beyaz yakalı suçluluğu diye bir şey var.

There is something called white-collar crime.

Sosyologların ortaya koyduğu.

Put forward by sociologists.

Bundan 50-60 yıl önce Wall Street'te neler dönüyor?

What was happening on Wall Street 50-60 years ago?

Ama oradaki paralar çok daha büyük.

But the money there is much bigger.

Fakat suçlu deyince aklımıza hep şeyler geliyor.

However, when we think of a criminal, things always come to our minds.

Belli yerler geliyor falan.

Certain places are coming up, etc.

Dolayısıyla bu tür hikayeler ahlaksızlık mı alt sınıflar?

So are stories like this immorality of the lower classes?

İşte şunlar hoplatıyor yere.

Here are the ones bouncing on the ground.

Bizden biz.

We are us.

Ve böyle çok böyle vicdanımızı temizliyoruz.

And this way, we are cleansing our conscience a lot.

Bak bizde yok.

Look, we don't have it.

Hani onlar da var.

They are also there.

Onlar kim?

Who are they?

Bu ülkenin işte çomarları, köylüleri, alt sınıftan insanlar.

These are the peasants, villagers, and lower-class people of this country.

Şimdi ama genel olarak dediğim gibi çeşitli başlıklar altında ezberlerimizin bozulduğu sabit.

Now, as I said in general, it's certain that our memorization is disrupted under various topics.

Benim de ezberim bozuluyor açıkçası.

Honestly, my memorization is also getting disrupted.

Dediğim gibi bu beni gündelik hayatta bir infiale sürüklese de analizlerimde bak başka bir şeyler söylemeye çalışıyorum.

As I said, although this drags me into a frenzy in daily life, I am trying to say something else in my analyses.

Bunun sonuçları ne olur?

What will the consequences of this be?

Hani bir şeyi telafi etmek diye bir şey vardır ya.

You know how there is something called making amends?

Yeniden bir şeyleri arayana oturtmak filan gibi.

Like putting someone back to searching for something again.

Valla o konu hakkında.

Well, about that matter.

Ben kahin değilim.

I am not a prophet.

Ama artık herhalde bir şeyler değişti.

But now, I suppose something has changed.

Türkiye değişecek.

Turkey will change.

Ve bir daha öyle bizim hani en azından benim yaş grubumdan, benim sınıfsal pozisyonumdan, benim tedrisi yörüngemden insanların belki hayalinde olan bir ülke artık söz konusu olmayacak diye düşünüyorum.

And I think a country that might have existed in the imagination of people from my age group, my class position, and my educational orbit will no longer be a matter of concern.

Ben o konuda çok böyle hani catch benim de kafam karışık.

I'm quite confused about that too, you know, it's like a catch for me.

Yani belli bir şey referanslarım olmadığı için hani şöyle olması harika olur, mükemmel işte şöyle, şöyle.

So, since I don't have specific references, it would be great if it could be like this, perfect, just like this, like that.

Gerçekten gibi size bir reçete de sunamıyorum.

I really cannot provide you with a prescription either.

Ama gözlemlediğim şey.

But what I observed.

Bu değişimin önüne geçemiyorsunuz.

You cannot prevent this change.

Bu değişim kendisi tabii çok ciddi sonuçları olan bir değişim.

This change is indeed one that has very serious consequences.

Yani bu siyasi bir değişim.

So this is a political change.

O yüzden bir kez daha uygulamak gerekiyor.

That's why it needs to be applied once more.

Bu belli siyasal dinamiklerin ürünü.

This is the product of certain political dynamics.

Devasa bir tahribat var.

There is massive destruction.

Tahribat var benim nazarında gördüğüm kadarıyla ve belli bahsettiğin istatistiki değerler nazarında bir tahribat var.

There is damage as far as I can see in my opinion, and there is a certain damage in terms of the statistical values you mentioned.

Nedir bu işte?

What is this job about?

Mesela görüyorsunuz yoksulluk artmış.

For example, you can see that poverty has increased.

İşte eğitim, öğretim kalitesi düşmüş değil mi hocam?

Isn't the quality of education and teaching declining, teacher?

Yazıyla, çiziyle ilişki değişmiş.

The relationship with writing and drawing has changed.

Okuduğunu anlayamayan gençler.

Young people who do not understand what they read.

İşte okumakla ilgili bir sorun falan filan.

Here's a problem related to reading or something like that.

Böyle devasa bir değişim, dönüşüm falan filan.

Such a massive change, transformation, and so on.

Bu beni rahatsız ediyor mu?

Does this bother me?

E diyor okey.

He says okay.

Ama dediğim gibi bunun reçetesi yine başka bir şey sunmak.

But as I said, the remedy for this is to offer something else again.

Başka bir siyasal program sunmak.

Presenting another political program.

Başka bir şey için mücadele vermek.

To fight for something else.

Madem bir şeylerin değişmesini istiyoruz.

Since we want things to change.

Bunlar kendi kendine değişmeyecek.

They will not change on their own.

Bizim için de değiştirmeyecek bunları.

These won't change anything for us either.

Aslında yani son şeyi de öyle bağlayalım.

Actually, let's wrap up the last thing like that.

Onu sana sorayım.

Let me ask him/her to you.

Bir makaleye rastladım.

I came across an article.

Gazetede Financial Times'da da yazmış.

It has also been written in the Financial Times newspaper.

Ama bir yere dikkatimi çekti.

But one thing caught my attention.

Diyor ki bu tür inişli çıkışların olması.

It says that there will be ups and downs like this.

Yani aşağı yukarı senin anlattığının özeti gibi bir makaleydi.

So it was like a summary of what you described.

Insibility başlıklı.

Titled Insibility.

Orada şu dikkatimi çekti.

What caught my attention there was...

Sen ne dersin?

What do you say?

Bunlardan bir avantaj bile yaratılabilir.

An advantage could even be created from these.

Yani bu hani bounce back sendromu vardır ya toplumlarda.

So, you know how there is the bounce back syndrome in societies?

Dibe vurdukça yani artık yukarı çıkma zamanı da gelebilir.

As we hit rock bottom, it may also be time to rise again.

Sen şimdi Türkiye'de yaşıyorsun.

You are living in Turkey now.

Bir sosyologsun.

You are a sociologist.

Bunu gözlemliyor musun?

Are you noticing this?

Mesela bütün bu hani demin dedin ya TikTok gibi bir takım yerlerde çok acayip acayip şeyler oluyor falan filan.

For example, you just said that very bizarre things are happening in some places like TikTok and so on.

İnsanların da dikkatini çekiyor artık.

It's drawing people's attention now, too.

Bu ayyuka çıkmış durumda.

This has reached a point of being outrageous.

Buradan bunu dönüştürebilecek belki tırnak içinde pozitif yöne kanalize edebilecek bir toplumsal kolektif bilinç ya da davranışlar bütünü olabilir mi?

Could there be a social collective consciousness or a set of behaviors that could perhaps transform this and channel it in a positively constructive way?

Çıkabilir mi?

Can it come out?

Olabilir değil mi?

It can be, right?

Ama burada insanlara başka bir şey sunmak gerekiyor.

But here, we need to offer people something else.

Bizim yine yayın evinden bastığımız Hogarth'ın bir kitabı vardı.

We had a book by Hogarth that we published again from our publishing house.

Okul yazarlığının kullanımları diye.

It's called the uses of school literacy.

Evet.

Yes.

Hogarth Başkanlık Ekolü'nün kurucu isimlerinden.

He is one of the founding figures of the Hogarth Presidential School.

İşte kitapta şunu eleştiriyor mesela Hogarth.

For example, Hogarth criticizes this in the book.

Hep diyor biz halk sınıflarını şöyle eleştiririz diyor.

He always says we criticize the social classes like this.

Mesela bunlar neden avam?

For example, why are these people common?

Hep avam şeyler okuyorlar.

They are always reading mundane things.

Hogarth'ın konu edindiği İngiliz işçi sınıfı.

The English working class that Hogarth focused on.

İşte 20. yüzyılın başındaki Leeds'teki işçi sınıfı.

Here is the working class in Leeds at the beginning of the 20th century.

İşte kitle yayıncılığı o sınıfı artık kuşatmaya başlamış.

Here, mass publishing has started to encircle that class.

Daha başında başındayız.

We are at the very beginning.

Kuşatmaya başlamış.

They have begun to besiege.

Ve işçiler o dönemin İngiliz entelektüelleri için soldan veya sağdan fark etmiyor.

And for the English intellectuals of that period, the workers don't matter whether they are from the left or the right.

Çok böyle baya avam şeyler okuyorlar.

They are reading very ordinary things.

Baya avam şeyler izliyorlar.

They watch pretty ordinary things.

Kötü romanlar, kötü filmler vesaire.

Bad novels, bad movies, and so on.

Avan, popüler.

Avan is popular.

Popüler kültür.

Popular culture.

Şimdi Hogarth da diyor ki ne bekliyorsunuz diyor.

Now Hogarth is saying, "What are you waiting for?"

Bu insanlara biz başka bir şey sunmadık.

We haven't offered these people anything else.

Ben hep buradan Hogarth'ın o çıkışını çok önemselim.

I always find Hogarth's exit from here very significant.

Bir şey sunarsanız insanlara ve bunun için mücadele ederseniz işte o zaman belki değişim gelebilir.

If you offer something to people and fight for it, then maybe change can come.

Dolayısıyla ben o sıradan insana, ben de o sıradan bir insanım zorlukta yürürken pek kızmam.

Therefore, I don't get too angry at that ordinary person, as I am also an ordinary person walking through difficulties.

Biz onlara başka ne önerebildik?

What else could we offer them?

Bir şey yapabildik mi?

Did we manage to do something?

Pek yapamadık.

We couldn't do much.

Bunun için işte yine bu bir siyasettir.

This is again a matter of politics.

Bir şeyler önerecekseniz olabilir.

If you have something to suggest, it could be.

Orası, ufkumuzu dağıtmamak gerekiyor.

We shouldn't let that blur our horizons.

Böyle Çetin Altan'ın dediği gibi de enseyi karartmamak gerekiyor.

As Çetin Altan said, we shouldn't lose hope.

Ama onun için mücadele etmek ve bir şey sunmak gerekiyor.

But it is necessary to fight for it and offer something.

Biz bir şey sunamıyoruz bugün itibariyle.

We cannot offer anything as of today.

Bir süredir bir şey sunamıyoruz.

We haven't been able to offer anything for a while.

Ne yazık ki.

Unfortunately.

Valla son cümlen.

Well, your last sentence.

Dedi ki bu programın da bitişidir.

He said this is also the end of this program.

Son cümleyi de koymuş oldun.

You have also included the last sentence.

Levent çok teşekkür ederim katıldığın için.

Levent, thank you very much for joining.

Ben teşekkür ederim hocam.

Thank you, professor.

Çok kıymetli bilgilerdi.

They were very valuable pieces of information.

Özellikle sonunda söylediğin bence çok önemli gerçekten.

I think what you said at the end is really very important.

Yüzde yüz katılıyorum söylediklerine.

I completely agree with what you said.

Ne sunuyoruz ki ne göreceğiz.

What are we offering that we will not see?

Bu kabak bu tarlada yetişir diye bir yatıyor muyuz?

Are we lying down because this pumpkin grows in this field?

Yoksa da bu tarlayı değiştirmek çalışıyor muyuz?

Or are we trying to change this field?

Minvalinde bir bitiş oldu.

There was an ending in that vein.

Daha konuşacağım.

I will talk more.

Dediğim gibi bu programlarda sinirlenme,

As I said, don't get angry in these programs,

sinir bilemi, müzik sanatı çok konuşuyorum.

I talk a lot about the art of music.

Çok da konuğum oluyor.

I have quite a few guests.

Fakat şimdiye kadar bir iki tane sosyolog konuğum olmuştu.

However, so far I have had one or two sociologists as my guests.

Bu konuları açmaya devam edeceğim.

I will continue to bring up these topics.

Çünkü biraz önce Levent'in söylediği gibi aslında

Because, as Levent just said, actually

yani Almanya'da doğmuş büyümüş birisi olarak,

so as someone who was born and raised in Germany,

sonra 30 sene İstanbul'da yaşamış birisi olarak,

then, as someone who has lived in Istanbul for 30 years,

şimdi 15 senedir de Belçika'da yaşayan birisi olarak

now, as someone who has been living in Belgium for 15 years

farklı toplumların farklı problemlerini ele alırken

while addressing the different problems of different societies

hakikaten öyle ahlak infialde Levent'in dediği gibi girersek

"Indeed, if we enter morality in a state of outrage as Levent said."

hem anlayamıyoruz hem işin içinden çıkamıyoruz.

We neither understand nor can we get out of this situation.

Hamasetten öteye gitmiyor.

It doesn't go beyond rhetoric.

O yüzden de Levent'in dediklerini bu bağlamda doğru buluyorum.

For this reason, I find Levent's statements correct in this context.

Bir şey belki ufak bekleme yapayım hocam.

Maybe I should wait a little, teacher.

Yani işimiz şu değil ki bizim.

So our job isn't this.

Şimdi sen akademisyensin, ben de akademisiyim.

Now you are an academic, and I am an academic too.

O kadar yazdık, çizdik, okuduk, bir kariyerimiz var filan.

We wrote, drew, and read so much; we have a career and all that.

Neticede bizim Türkiye'ye ilişkin, oğlan-betene ilişkin analizimiz

As a result, our analysis regarding Turkey and the boy's physicality.

gelip şuna sıkışırsa çok absürt olmaz mı mesela?

Wouldn't it be quite absurd if it got stuck on this?

Şöyle bir analize sıkıştığı zaman.

When it becomes trapped in such an analysis.

Bunlar köylülük, bunlar kentlilik.

These are rural, these are urban.

Ah şu köylüler.

Ah, those villagers.

Taşralık abicim bu.

This is provincialism, my brother.

Medeni olmak böyle bir şey değil filan.

Being civilized is not like that, or something.

Tipik Twitter ağzında.

In typical Twitter slang.

Hayatımın yarısı Fransa'da geçti, yarısı Türkiye'de geçti.

Half of my life was spent in France, and half in Turkey.

Benim bütün analizim bu mu?

Is this my entire analysis?

Bu analiz değil ki.

This is not an analysis.

Bu infial.

This is an outrage.

Bu sınıfsal bir infial yani.

This is a class-based upheaval.

Ah işte eski günler.

Ah, those were the good old days.

Köylülük şudur, medenilik şudur, taşralık budur.

This is rural life, this is civilization, this is provinciality.

Ülkede herkes taşralım, herkes köylü.

In the country, everyone is from the countryside, everyone is a villager.

Ama bak bu işler Avrupa'da böyle olmuyor.

But see, things don't work like this in Europe.

Bakın işte Brüksel'de böyle olmuyor.

Look, this is not how it works in Brussels.

Ya ne Brüksel'i?

What about Brussels?

Brüksel'de ne mahalleler var?

What neighborhoods are there in Brussels?

Paris'te ne mahalleler var?

What neighborhoods are there in Paris?

Gidip görmemişsiniz.

You haven't gone and seen.

Ama bu işler ki hocam sen de biliyorsun.

But these things, my teacher, you know as well.

Yani biraz.

So just a little.

Tamam konuşuruz.

Okay, we'll talk.

Ben seni tekrar davet edeceğim.

I will invite you again.

Yine başka bir konuda.

On another topic.

Bugünkü süremizde oldu.

It happened during our time today.

Çok çok teşekkür ediyorum.

Thank you very much.

Bugün sosyolog Levent Ünsalduyla beraber şöyle bir hasbel ettik.

Today, we had a casual chat with sociologist Levent Ünsal.

Güzel şeyler öğrendim.

I learned beautiful things.

Bize ulaşmak için Muzaffer Corlu ya da Deniz Atlam Gmail adresine yazabilirsiniz.

You can write to Muzaffer Corlu or Deniz Atlam's Gmail address to reach us.

Bu programın tekrarını açıklardır Spotify'a koyacak.

They will put the replay of this program on Spotify.

Önümüzdeki hafta görüşürüz.

See you next week.

Hepinize günaydın.

Good morning to all of you.