Rekabetçi Otoriterlik

Bu dizinin betimlemesi TRT tarafından Sesli Betimleme Derneğine yaptırılmıştır.

The description of this series has been made by the Audiovisual Description Association on behalf of TRT.

www.seslibetimleme.com

www.audioreading.com

Merhabalar.

Hello.

Konuğumuz Berkesen, Sabancı Üniversitesi Sanat ve Sosyal Günler Fakültesinde öğretim üyesi,

Our guest Berkesen is a faculty member at Sabancı University, School of Arts and Social Sciences.

siyaset bilim alanında doktorasını 2015 yılında Cornell Üniversitesi'nden aldı.

He obtained his PhD in Political Science from Cornell University in 2015.

Türkiye siyaseti, otoriterleşme ve siyasi partiler alanlarındaki güncel çalışmaları

Current studies in Turkish politics, authoritarianism, and political parties.

hem akademik dergilerde hem de kitap olarak yayınlandı. Hoş geldiniz.

It has been published both in academic journals and in book form. Welcome.

Hoş bulduk tekrardan.

Nice to be here again.

Şimdi bugün Berkesen'in iki yazarla birlikte 2023'ün sonunda çıkarttığı

Now today, Berkesen has released something at the end of 2023 with two authors.

ve kitaptan ve yerel seçim sonuçlarından da bahsetmek istiyoruz.

We also want to talk about the book and the local election results.

Vakayiname her ne kadar COVID salgını nedeniyle ve COVID salgınından konuşarak başladıysa da

Although the chronicle began due to the COVID pandemic and by discussing the COVID pandemic,

daha sonra evrilerek işte siyasetten, sosyolojiye, her alanda programlar yapmaya çalıştı.

Later, it evolved and tried to create programs in various fields, from politics to sociology.

Galiba bize, Berkesen daha önce konuğumuz olmuştu. Teşekkür ediyoruz kendisine.

It seems that Berkesen was our guest before. We thank him.

Evet.

Yes.

En çok konuk olan kişi de galiba anayasa hukukçusu Murat Sevinç olabilir.

The person with the most guests could probably be constitutional law expert Murat Sevinç.

Gerek anayasadan gerek hukuki değerlendirmelerden söz ederek epey bir zaman konukluk etti.

He spent quite a bit of time discussing both the constitution and legal evaluations.

Sağ olsun bizleri aydınlattı.

He/she enlightened us, thank goodness.

Şimdi bugün de bu Berkesen'in son kitabından ve kitabın da ana tezinden bahsetmek istiyoruz.

Now we want to talk about Berkesen's latest book and the main thesis of the book today as well.

Kitap iletişim yayınlarından çıkmış durumda.

The book has been published by İletişim Publishing.

Şebnem Gümüşçü ve Hakan Yavuz Yılmaz'la birlikte kaleme aldık.

We wrote it together with Şebnem Gümüşçü and Hakan Yavuz Yılmaz.

Almış Berkesen bu kitabı.

Berkesen has received this book.

Başlığı Türkiye'nin yeni rejimi rekabetçi otoriterlik.

The title is "Turkey's New Regime: Competitive Authoritarianism."

Kitabın ana tezi de aslında Türkiye'deki rejimin rekabetçi otoriter bir rejim olduğu ve bunu açıklıyor kitap baştan sonuna kadar.

The main thesis of the book is that the regime in Turkey is a competitive authoritarian regime, and the book explains this from beginning to end.

Şöyle bir ilginç durum da var.

There is also an interesting situation like this.

Kitabın yayımlandığı zaman 2023'teki genel seçimler, Mayıs ayındaki seçimler olmuştu.

The general elections in 2023, when the book was published, were the elections in May.

Dolayısıyla kitabın son bölümlerinden birinde bundan da söz ediliyor ve 2024'teki yerel seçimlerde ne olabilir, bundan sonra muhalefet ne yapabilir filan gibi konulardan da bahsediliyor.

Therefore, this is mentioned in one of the final chapters of the book, and topics like what could happen in the local elections in 2024, and what the opposition could do afterwards are also discussed.

Fakat bütün bu konularda kitabın yaptığı öngörüler aslında doğru çıktı.

However, the predictions made by the book on all these matters turned out to be true.

Bu da aslında nadir rastlanan bir durum.

This is actually a rare occurrence.

Şimdi 2019...

Now it's 2019...

Yerel seçimlerine de bir atıf var.

There is also a reference to the local elections.

Henüz 2024 yerel seçimleri olmamıştı kitap basıldığı zaman.

The local elections for 2024 had not yet taken place when the book was published.

Fakat kitabın yazarları diyorlar ki Millet İttifakı'nın desteklediği adayların 2019 yerel seçimlerinde başta İstanbul ve Ankara olmak üzere büyük şehirlerde belediye başkanlıklarını kazanması her şeye rağmen Türkiye'de seçimlerin hala anlamlı olduğunu ve artan ekonomik sorunlar karşısında iktidarın zayıfladığını gösterdi.

However, the authors of the book say that the victory of the candidates supported by the Nation Alliance in the 2019 local elections, especially in major cities such as Istanbul and Ankara, demonstrated that elections in Turkey are still meaningful despite everything and that the government is weakened in the face of increasing economic problems.

Ya da zayıflığını gösterdi.

Or it showed its weakness.

Doğru ve 2024 yerel seçimleri de sanki bu görüşü ya da bu gözlemi perçinledi.

The truth and the 2024 local elections seem to have reinforced this opinion or observation.

Biliyorsunuz Altılı Masa diye bir ittifak vardı.

You know there was an alliance called the Six-Party Coalition.

22 Şubat 2022'de ilk kez kurulmuş ve 26 Ocak 2023'te de 11. toplantılarının sonunda kendilerine Millet İttifakı ismini vermişler.

It was first established on February 22, 2022, and at the end of their 11th meeting on January 26, 2023, they gave themselves the name National Alliance.

Fakat bu ittifak 2023 Mayıs...

However, this alliance in May 2023...

İngilenenler kitabı bu detayları kitapta bulabilirler.

Those who are interested can find these details in the book.

Belki sen öteden beri zaten bu Altılı Masa İttifakı'nı aslında eleştiren insanlardandın.

Maybe you were one of those who have actually criticized this Six-Party Alliance from the very beginning.

Fakat şuradan başlayalım önce.

But let's start from here first.

Kitabın başlığı da Türkiye'nin yeni rejimi rekabetçi otoriterlik.

The title of the book is Turkey's new regime: competitive authoritarianism.

Senin savunduğun tez de bu.

The thesis you defend is also this.

Nedir bu rekabetçi otoriterlik ve niye?

What is this competitive authoritarianism and why?

Türkiye'nin yeni rejimi rekabetçi otoriterlik.

Turkey's new regime is competitive authoritarianism.

Türkiye'nin rejimini rekabetçi otoriter olarak nitelemek en doğrusu.

It is most accurate to characterize Turkey's regime as competitive authoritarian.

Rekabetçi otoriterlik kavramı seçimlerin düzgün ve düzenli bir şekilde yapıldığı

The concept of competitive authoritarianism refers to elections being conducted properly and systematically.

ama bir taraftan da partiler arasındaki rekabet koşulları iktidar lehine değiştiği vakaları tanımlamak için kullanılıyor.

However, on the one hand, it is used to describe cases where the conditions of competition between parties have changed in favor of the government.

Dolayısıyla Türkiye örneğine bakacak olursak çok uzun süredir seçimler düzenli olarak yapılmıyor.

Therefore, if we look at the example of Turkey, elections have not been held regularly for a long time.

Ama hem kampanya süreçleri hem de seçim sonrasındaki dönem iktidarla muhalefet partileri arasında dengeli olmayan bir rekabet sürüyor.

However, both the campaign processes and the period after the elections involve an unbalanced competition between the ruling party and the opposition parties.

Medyanın önemli bölümü iktidarın tekeli altında.

A significant portion of the media is under the monopoly of the government.

Kamu kaynakları iktidar partisini güçlendirmek için partizan bir şekilde kullanılıyor.

Public resources are being used in a partisan manner to strengthen the ruling party.

Bürokrasi ve yargı yine aldığı kararlarla sistematik olarak iktidarı güçlendiriyor.

Bureaucracy and the judiciary are systematically strengthening the power with the decisions they make again.

Şimdi bu tarz vakalarda seçimlerin düzenlenmesi,

Now, organizing elections in such cases,

düzenli bir şekilde yapılıyor olması o ülkeleri demokratik bir şekilde adlandırmaya imkan sağlamıyor bu söylediğim faktörler nedeniyle.

The regularity of its execution does not provide the opportunity to label those countries as democratic due to the factors I mentioned.

Ama bir taraftan da seçimler düzenli yapıldığı için muhalefetin o seçimleri kazanma ihtimali de var.

But on the other hand, since elections are held regularly, the opposition also has a chance of winning those elections.

Tabii ki her ülkede muhalefet partileri çok büyük başarı kazanamıyorlar.

Of course, opposition parties do not achieve great success in every country.

Ama Türkiye örneğinde bu seçimlerin düzenli yapıldığı otoriter rejim dinamikleri altında,

But in the case of Turkey, under the dynamics of an authoritarian regime where these elections are held regularly,

en azından seçimler kapsamında rekabetçi bir yarışın olduğunu ve muhalefet partilerin zaman zaman seçimleri kazanabildiklerini görüyoruz.

At least we see that there is a competitive race within the scope of elections and that opposition parties can sometimes win elections.

Dolayısıyla bu kavram biraz daha Türkiye gibi arada yer alan rejimleri tanımlamak için kullanılıyor.

Therefore, this concept is used to describe regimes that are in between, like Turkey.

Tabii ki Türkiye'de biz cumhuriyet tarihi boyunca da hiçbir zaman tam anlamıyla liberal demokratik bir rejimin kurulduğuna tanık olmadık.

Of course, we have never witnessed the establishment of a fully liberal democratic regime throughout the history of the republic in Turkey.

Ama en azından Adal ve Kalkınma Partisi iktidarı,

But at least the Justice and Development Party government,

gelmeden önce çok kendi içinde sorunlar yaşasa bile en azından seçim yoluyla iktidarların değiştirilebildiği,

even if they experience many internal problems before coming, at least the governments can be changed through elections,

muhalefet partilerinin rahatlıkla iktidarı eleştirebildikleri dönemler yaşamıştı.

There were times when opposition parties could easily criticize the government.

AKP 2002 seçimleriyle iktidara geldikten sonra kademe kademe basını kontrolü altına aldı.

After coming to power with the 2002 elections, the AKP gradually took control of the press.

Bürokrasiyi üstünde partizan bir etki sağladı ve giderek bu kazandığı gücü,

It created a partisan effect on the bureaucracy and gradually this power it has gained,

muhalefet partilerini zayıflatmak için kullandı.

He used it to weaken the opposition parties.

Ve işte uzun bir zamana yayılan bir dönüşüm süreci sonunda da Türkiye'de demokratik rejim çöktü.

And finally, after a long process of transformation, the democratic regime in Turkey has collapsed.

Ve bu tarz bir otoriter rejime savrulduk.

And we have fallen into such an authoritarian regime.

Ama çeşitli nedenlerden ötürü hala muhalefetin ayakta kaldığını,

But for various reasons, the opposition still stands strong.

iktidarın bütün baskısına karşın en azından seçim yoluyla bir değişim gerçekleştirebildiğini görüyoruz.

We see that despite all the pressure from the government, a change has at least been realized through the elections.

Yani aslında geçtiğimiz yerel seçimde bunu bize tekrar gösterdi.

So actually, it showed us this again in the last local elections.

Evet yani bu rejim hem rekabeti,

Yes, this regime both the competition,

hem otoriter.

both authoritarian.

Bu iki terim arasında ya da bu iki terimin işaret ettiği kavramlar arasında bir çelişki demeyeyim ama bir tansiyon olduğu söylenebilir.

It can be said that there is a tension, if not a contradiction, between these two terms or the concepts they signify.

Yani bir yandan otoriter bir rejim dolayısıyla seçimler dahil her konuda aslında devlet imkanlarını kullanmaktan çekinmiyor.

So on one hand, due to an authoritarian regime, it does not hesitate to use state resources in every matter, including elections.

Güçler ayrılığı referandumla sona erdirildiği,

The separation of powers was ended by referendum,

işte ülkenin başkanı olan kişi aynı zamanda,

the person who is the president of the country is also,

bir siyasi partinin başkanı filan.

The president of a political party, etc.

Fakat bir yandan da rekabetçilikten de vazgeçmiyor gibi.

But on the other hand, it doesn't seem to give up on competitiveness either.

Yani AKP en başından beri bir şekilde meşruiyetini seçim sonuçlarından aldığını hep iddia etti.

So the AKP has always claimed that it derives its legitimacy from the election results in some way from the very beginning.

Ve işte öyle ya da böyle bir şekilde seçimleri yaptık.

And so, in one way or another, we held the elections.

Bu seçimlerden AKP son 2024 31 Mart yerel seçimlerine kadar da hep galip.

In these elections, the AKP has always been victorious until the 31 March 2024 local elections.

Şimdi sizin kitabın en son bölümlerinden çok zengin bir kitap bu arada ben herkese öneririm kaynakçısı da çok zengin yani hem Türkçe hem İngilizce kaynaklardan mesela ilginç bulduğunuz pek çok makaleye kitaba oradan ulaşmak en azından ne olduklarını görmek mümkün.

Now, your book is very rich in the last chapters; by the way, I recommend it to everyone. The bibliography is also very rich, with sources in both Turkish and English. For example, it is possible to access many interesting articles you find in the book from there, at least to see what they are.

Siz kitabın son bölümlerinden birinde bir alt başlıkta şu soruyu soruyorsunuz.

In one of the last sections of the book, you ask the following question under a subheading.

Diyorsunuz ki rekabetçi otoriter rejimlerde iktidar değişimi illa demokrasi.

You say that in competitive authoritarian regimes, power change necessarily means democracy.

Demokratikleştirme getirir mi?

Does it bring democratization?

Yani diyelim işte bu Türkiye'deki gibi bir rekabetçi otoriter rejim var ama rekabeti kaybetti iktidar partisi otoriteye sahip olan parti işte muhalefet kazandı.

So let's say there is a competitive authoritarian regime like in Turkey, but the ruling party that has authority has lost the competition, and the opposition has won.

Bu doğrudan demokratikleşmenin önünü açmayabilir diye bir ikazda bulunuyorsunuz.

You are warning that this may not pave the way for direct democratization.

Nedir biraz bundan da bahseder misin?

Could you talk a little about this as well?

Niye öyle olabilir ya da öyle olmaması için ne yapması?

Why could that be, or what should they do to not be that way?

Ne yapmak lazım?

What needs to be done?

Aslında çok önemli bir noktaya değindiniz.

Actually, you touched on a very important point.

Çünkü rekabetçi otoriter bir rejimin inşa edilmesinden sonra rejimi stabil bir şekilde uzun süre devam ettirebilmek gerçekten çok zor bir iş.

Because it is really a difficult task to maintain the regime stably for a long time after the construction of a competitive authoritarian regime.

Çünkü genelde bu tarz rejimlerde ya iktidardaki elitler ellerine daha fazla güç topluyorlar ve muhalefeti zayıflatarak çok daha hegemonik bir otoriter rejime yöneliyorlar.

Because generally in such regimes, the ruling elites either gather more power in their hands and weaken the opposition, steering towards a much more hegemonic authoritarian regime.

Ve işte o rejimlerde seçimler düzenli yapılsa bile muhalefet artık rekabetçiler.

And even if elections are held regularly in those regimes, the opposition is now competitors.

Evet edebilme imkanını kaybediyor.

Yes, it is losing the ability to say yes.

Örneğin Rusya'da Putin iktidarında biz böyle bir siyasi dönüşüm süreci geçirdik.

For example, we went through such a political transformation process under Putin's rule in Russia.

Ve dolayısıyla mesela Rusya'da bir yerel seçim yapıldığında Moskova veya San Petersburg'da acaba muhalefetin kazanmayacağı üstüne hiçbir ciddi tartışma yapılmaz.

And therefore, for example, when a local election is held in Russia, there is no serious discussion about whether the opposition will win in Moscow or St. Petersburg.

Ya da Cumhurbaşkanlığı seçimi öncesinde Putin'in o seçimi kazanıp kazanmayacağı yani orada da seçimler düzenli yapılır.

Or before the presidential election, whether Putin will win that election, in other words, elections are held regularly there as well.

Ama artık muhalefetin hiçbir şekilde seçim kazanma şansı ya da ihtimali kalmadığı için.

But now, the opposition has no chance or possibility of winning the elections in any way.

Bu anlamlı bir tartışma olmaz.

This will not be a meaningful discussion.

Dolayısıyla bir ihtimal ya da bir seçenek budur.

Therefore, this is a possibility or an option.

Ama diğer seçenek de biraz önce sizin de önerdiğiniz üzere rekabetçi otoriter rejim içinde iktidar seçimi kaybederse ve seçim yoluyla muhalefet onun yerine geçerse en azından bir demokratikleşme ihtimali ortaya çıkar.

But the other option, as you suggested a moment ago, is that if the power loses the election within a competitive authoritarian regime and the opposition takes over through elections, at least a possibility of democratization emerges.

Biz bunu hala bir ihtimal olarak görüyoruz.

We still see this as a possibility.

Yani otomatikman ortaya çıkacak bir gelişme olduğunu düşünmüyoruz.

We do not think that it is a development that will automatically emerge.

Çünkü muhalefetin böyle bir rejimde.

Because the opposition is in such a regime.

Yani örneğin 2023 seçimlerini muhalefetin kazandığını düşünelim.

So, for example, let's assume the opposition won the 2023 elections.

İki tane farklı ihtimal ortaya çıkabilirdi.

Two different possibilities could arise.

Bunlardan bir tanesi seçim yoluyla iktidara gelen muhalefetin artık kontrol etmeye başladığı o otoriter siyasi kurumlarının hiçbirisini değiştirmeyip o kurumlara kendi atamalarını yaparak rejim yapısına aynen devam ettireceği.

One of them is that the opposition, which comes to power through elections, will not change any of those authoritarian political institutions it has begun to control, and will continue the regime structure exactly by making its own appointments to those institutions.

Sadece eski iktidarı yerinden edip o iktidarı artık muhalefette zayıflatacağı.

It will only weaken the former power by removing it from its position and making it weak in the opposition.

Kendisinin de bir önceki dönemki iktidarı.

His own government in the previous term.

Evet.

Yes.

İktidarın yerine geçeceği bir siyasi senaryo ortaya çıkabilir.

A political scenario may emerge in which an alternative to the government takes its place.

Hani belki biz bunu Cumhuriyet tarihinde tek parti döneminin yıkılışından sonra Demokrat Parti iktidarında gördük.

Well, maybe we saw this after the collapse of the single-party period in the history of the Republic during the Democratic Party's government.

Yani Demokrat Parti 1950 seçimini çok ülkeyi demokratikleştirecek bir seçim olarak gösterdi.

So the Democrat Party presented the 1950 election as an election that would democratize the country greatly.

Yeter söz milletindir dedi.

"The word is enough, it belongs to the nation," he said.

Ama aslında Demokrat Parti 50 seçimini kazandıktan sonra özellikle de 54'te bir daha seçimi kazandıktan sonra Cumhuriyet Halk Partisi'nin inşa ettiği ve otoriter bir rejimi uzun süre.

But actually, after winning the 50 elections, especially after winning again in 54, the Democratic Party long sustained the authoritarian regime that the Republican People's Party had built.

Ayakta tutmuş siyasi kurumlara kendi partizan atamalarını yaparak yargıyı kontrol altına aldı, bürokrasiyi kontrol altına aldı.

He took control of the judiciary and bureaucracy by making his own partisan appointments in the political institutions he kept standing.

Zaten mecliste çoğunluğu vardı ve giderek Cumhuriyet Halk Partisi muhalefetini neredeyse kriminalize eden bir çizgiye evrildi.

They already had a majority in the parliament and increasingly evolved into a line that almost criminalized the opposition of the Republican People's Party.

Bu bir senaryo, bir ihtimal.

This is a scenario, a possibility.

Türkiye'de de olabilir, başka bu tarz vakalarda da gerçekleşebilir.

It could happen in Turkey as well, it could also occur in other similar cases.

Ama diğer bir seçenek ya da senaryoda seçimi kaybeden iktidarın çok uzun süre siyasi güç sahibi olmasının,

But in another option or scenario, the fact that the losing power has political power for much longer,

nedeniyle yaptığı yargı ve bürokratik atamalar üzerinden iktidara yeni gelen muhalefeti bir vesayet altına aldığı bir rejim olabilir.

It could be a regime that has placed the newly arrived opposition under a form of guardianship through judgments and bureaucratic appointments made for reasons.

Yani yine mesela bence 2023 seçimini eğer altılı masa kazansaydı bu çok olası bir senaryoydu.

So again, for example, I think if the six-party coalition had won the 2023 election, that would have been a very likely scenario.

Yani evet o zaman AKP iktidarı kaybedecekti ama büyük bir ihtimalle çok küçük bir oy farkıyla kaybedeceği için mecliste önemli miktarda bir temsil imkanı olacaktı.

So yes, at that time the AKP would have lost power, but probably because it would have lost by a very small margin, there would have been a significant representation opportunity in the parliament.

Fakat daha da önemlisi ordu da, bürokrasi de, yargı da Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın geçtiği,

But more importantly, the army, the bureaucracy, and the judiciary have all gone through President Erdoğan's...

2015 sene içinde yaptığı atamalarla şekillendirdiği bir yapı olacaktı.

It was going to be a structure shaped by the appointments made in 2015.

Ve o yapı sürekli aldığı kararlarla yakın zamanda iktidara gelen muhalefetin elini kolunu bağlayacaktı.

And that structure would restrain the hands and feet of the opposition that recently came to power with its constant decisions.

Ve belki de ülkeyi yönetemeyen muhalefet bir sonraki seçim kaybedecekti ve yeniden bir rejim, o eski rekabetçi otoriter yapısına devam edecekti.

And perhaps the opposition, which could not govern the country, would lose the next election, and a regime would continue its old competitive authoritarian structure.

Dolayısıyla böyle iki senaryo var.

Therefore, there are two scenarios like this.

O nedenle bu tarz rejimlerde muhalefetin sadece seçimi kazanması yetmiyor.

For that reason, in such regimes, it is not enough for the opposition to just win the election.

Aynı zamanda ülkeyi ciddi anlamda demokratik bir dönüşüm sürecine,

At the same time, a serious democratic transformation process in the country,

sokabilecek bir kadrosu ve gücü olması gerekiyor.

It needs to have a capable crew and strength.

Bu da aslında o kadar kolay, otomatikman gerçekleşen bir senaryo değil.

This is actually not such an easy scenario that happens automatically.

Evet, ben peki son bir soru daha sorayım.

Yes, let me ask one more question.

Bununla bağlantılı olarak sonra Ömer Bey'le Özlem Hanım'a da sözü bırakayım.

In this context, let me hand the floor over to Mr. Ömer and Ms. Özlem.

Siz kitabın sonuç bölümünde, son bölümünde,

In the conclusion section of the book, in the final section,

rekabetçi otoriterlik Türkiye için son durak mı diye bir soru soruyorsunuz.

Are you asking if competitive authoritarianism is the final stop for Turkey?

Ve diyorsunuz ki, AKP Türkiye'sinin ekonomi, kültür ve dış politika alanlarında yaşadığı,

And you say that the AKP Turkey is experiencing in the fields of economy, culture, and foreign policy,

dönüşümlerin siyasi rejim bağlamında gerçekleşen dönüşümler anlaşılmadan,

without understanding the transformations occurring in the context of the political regime,

doğru analiz edilemeyeceği kanaatindeyiz.

We believe that it cannot be analyzed correctly.

Kitapta da netekin böyle bir siyasi rejim bağlamında gerçekleşen dönüşümleri analiz ediyorsunuz.

In the book, you analyze the transformations occurring in the context of such a political regime.

Bu anlamda Türkiye bir istisna belki teşkil ediyor.

In this sense, Turkey may constitute an exception.

Yani işte Rusya'da da mesela seçimler oluyor ama orada pek bir rekabetçilik yok gibi,

So, for example, there are elections in Russia as well, but there doesn't seem to be much competition there.

Türkiye'deyse bu rekabetçiliğin ciddi bir dönüşüme yol açtığını,

In Turkey, this competitiveness has led to a serious transformation,

Türkiye'de ise bu rekabetçiliğin ciddi bir dönüşüme yol açtığını,

In Turkey, however, this competitiveness has led to a serious transformation.

Biraz işlerin nasıl gelişeceğine, muhalefetin nasıl ya da yani işte şu anda ana muhalefet partisi olan ama yerel seçimlerde birinci parti olarak çıkmış olan Cumhuriyet Halk Partisi nasıl bir performans göstereceğine filan bağlı galiba.

It seems to depend a bit on how things will develop, how the opposition will perform, or rather how the main opposition party, which is currently the Republican People's Party that emerged as the first party in the local elections, will perform.

Rekabetçi otoriterlik sorunun cevabı kitapta var ama yine de sana sorayım.

The answer to the question of competitive authoritarianism is in the book, but still, let me ask you.

Türkiye için son durak mı?

Is it the final stop for Turkey?

Biz muhalefet partileri 2023 seçimlerini kaybettikten sonra yaşanan gelişmeleri ışığında o kitabı yazarken kötümser senaryonun gerçekleşme ihtimalinin daha yükseldiğini düşünüyorduk.

We, the opposition parties, thought that the likelihood of the pessimistic scenario becoming reality was increasing while writing that book in light of the developments after losing the 2023 elections.

Yani bu kadar uygun koşullarda gidilen bir seçimde ağır bir ekonomik kriz var.

So there is a severe economic crisis in an election held under such favorable conditions.

Muhalefet bir araya gelmiş.

The opposition has come together.

İktidar yeterince başarılı bir kampanya yürütememiş.

The government has not been able to run a successful campaign.

Cumhurbaşkanı Erdoğan o eski fiziksel kapasitesinden enerjisinden uzak bir görüntü.

President Erdoğan appears distant from his former physical capacity and energy.

Senaryo.

Scenario.

Sergilemiş ve tabii en önemlisi Şubat ayında ağır bir deprem felaketi yaşanmış ve o felaket esnasında iktidarın aslında Türkiye'yi ne kadar kötü yönettiğini milyonlarca seçmen görmüş.

It has been exhibited and, of course, most importantly, a severe earthquake disaster occurred in February, and millions of voters saw how poorly the government actually managed Turkey during that disaster.

Şimdi bütün bu faktörleri yan yana getirdiğimiz zaman muhalefetin seçim kazanma ihtimalinin yükseldiği düşünülüyordu.

Now, when we consider all these factors together, it was thought that the opposition's chances of winning the election had increased.

Ve zaten biraz da bu nedenle birçok muhalefet partisi kendi aralarındaki farklılıkları en azından bir süreliğine kenara bırakıp,

And already for this reason, many opposition parties have set aside their differences at least for a while,

bir araya gelebilmişti.

they had been able to come together.

Ortak bir cumhurbaşkanı adayını destekleyebilmişti.

They were able to support a common presidential candidate.

Hatta ortak bir parlamentos seçimlerinde ortak bir listeyle seçimlere katılmışlardı.

They even participated in the elections with a joint list in a common parliamentary election.

Şimdi böylesine uygun koşullarda gidilen bir seçim muhalefeti kaybettikten sonra ittifak çatırladığı, muhalif siyasetçiler birbirlerini suçladığı cümlede AK Partisi'nde bir liderlik mücadelesi başladı.

In such favorable conditions, after the opposition lost the elections, a leadership struggle began within the AK Party as the alliance cracked and opposition politicians blamed each other.

Diğer partilerde de bunun önünü kesmek için seçim sonuçları bile doğru düzgün değerlendirilmedi.

Even in the other parties, the election results were not properly evaluated to prevent this.

Dolayısıyla Türkiye açısından o noktadaki kötü senaryoları,

Therefore, the bad scenarios at that point for Turkey,

Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın eline daha fazla güç toplayarak artık Türkiye'yi bir nevi Venezuela hatta onun ötesinde Rusya'da görülen tarz bir daha hegemonik otoriter rejime çevirmesi olacaktı.

It would be that President Erdoğan, by gathering more power in his hands, would turn Turkey into a sort of hegemonic authoritarian regime like that seen in Venezuela and even beyond, in Russia.

Ve tabii buradaki ana kırılma anı da yerel seçimlerin muhalefetin kaybetmesi olurdu.

And of course, the main breaking point here would be the opposition losing the local elections.

Dolayısıyla böyle bir ihtimalin belirdiğini düşünüyorduk.

Therefore, we were thinking that such a possibility had emerged.

Ama öte yandan da eğer muhalefet partileri yerel seçimlerde bir başarı gösterebilirlerse,

But on the other hand, if the opposition parties can show success in the local elections,

tekrardan o rekabetçi otoriter rejim dinamikleri içinde ayakta kalacakları ve bir sonraki Cumhurbaşkanlığı seçiminde yine sandık yoluyla bu rejimi değiştirme ihtimalini ayakta tutacakları bir dönem olacağını da düşünüyorduk.

We also thought that there would be a period in which they would survive again within those competitive authoritarian regime dynamics and would keep alive the possibility of changing this regime through the ballot box in the next presidential election.

Bu ikinci senaryo gerçekleşti.

This second scenario occurred.

Dolayısıyla Türkiye'nin hala önümüzdeki dönemde sandık yoluyla ülkeyi demokratikleşme imkanı var.

Therefore, Turkey still has the opportunity to democratize the country through the ballot box in the upcoming period.

Yani tabii burada biraz önce sizin sorunuzun ilk kısmında geçen noktaya da değinmiş olayım.

So of course, let me touch on the point mentioned in the first part of your question a moment ago.

Muhalefet partilerinin ötesinde muhalif grupların tüm yaşanan otoriterleşmeye karşın ayakta kaldıklarını ve ısrarla sandığa güvenerek,

Beyond opposition parties, opposing groups have managed to stand firm against all the authoritarianism that has occurred and insist on trusting the ballot box.

sandıkta AKP ve Erdoğan aleyhine oy kullanarak bu rejimi değiştirmeye çalıştıklarını görüyoruz.

We see that they are trying to change this regime by voting against the AKP and Erdoğan in the ballot box.

Ve bence aslında Türkiye'deki otoriter rejimin hala rekabetçi öğelerinin ön planda olmasının da temel nedeni bu.

And I think the main reason for the competitive elements of the authoritarian regime in Turkey still being prominent is this.

Türkiye'nin bir kez çok zengin bir toplumsal yapısı var.

Turkey has a very rich social structure.

Kürt azınlığı, Alevi azınlığı.

Kurdish minority, Alevi minority.

Seküler orta sınıfların sahip olduğu çok büyük iktisadi güçler bütün bunları ve tabii seküler milliyetçi bir grup bütün bunları bir araya getirdiğimiz zaman aslında en uygun iktisadi koşullar altında gidilen seçimde bile AKP'nin oyarını yüzde 50'yi aşmıyordu ya da Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın oyarını yüzde 51-52'yi aşmıyordu.

The immense economic power held by secular middle classes, along with a secular nationalist group, when brought together, actually meant that even under the most favorable economic conditions during the elections, the AKP's votes did not exceed 50%, nor did President Erdoğan's votes exceed 51-52%.

Yani bu aslında muhalefet partilerinin zaman zaman siyaseten başarısız olsalar bile üstünde durabilecekleri ve büyütebilecekleri güçlü tabanlarının olması.

So this actually means that opposition parties have strong grassroots that they can emphasize and expand upon, even if they are politically unsuccessful at times.

Durumunu getiriyordu ve bu aslında muhalefeti çok uzun süre ayakta tuttu.

It was bringing its situation and this actually kept the opposition standing for a long time.

Türkiye'de seçmenler sandığa çok büyük bir meşruiyet atfediyor.

Voters in Turkey attribute a great legitimacy to the ballot box.

Ve tabii Türkiye'nin demografik yapısı örneğin yine bu tarz rejimlerin çok sık görüldüğü Doğu Avrupa ülkelerinden farklı olarak hala ciddi miktarda genç bir nüfus barındırıyor.

And of course, unlike Eastern European countries where such regimes are quite common, Turkey's demographic structure still hosts a significant amount of young population.

Ve o genç nüfus sürekli bir değişim istiyor.

And that young population wants continuous change.

Ve o nedenle seçim kazanmak için bu kesimleri iktidarın tatmin etmesi lazım.

And for that reason, the government needs to satisfy these groups in order to win the election.

Tatmin edemediği zaman rahatlıkla da seçimleri kaybettiğini görüyoruz.

We can easily see that when he cannot satisfy, he is losing the elections.

Bu uzun vadede bence muhalefete bir umut verebilir ya da vermeli.

I think this could give hope to the opposition in the long run, or it should.

Ve aslında önümüzdeki dönemde bence Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın bu rejimi devam ettirmek açısından işinin çok güçleştiğini düşünüyorum.

And actually, I believe that in the upcoming period, President Erdoğan will find it very difficult to continue this regime.

Evet peki çok teşekkür ederiz.

Yes, well, thank you very much.

Yani rekabetçi otoriterlik Türkiye için son durak olmayabilir diyorsunuz.

So you are saying that competitive authoritarianism may not be the final stop for Turkey.

Bence vakayınameyi bitirirken de iyidir cümle.

I think it's a good sentence to conclude the case report with as well.

Ama Ömer Bey.

But Mr. Ömer.

Ömer Bey'in veya Özlem Hanım'ın da soruları olabilir.

Mr. Ömer or Ms. Özlem may also have questions.

Ben onlara bırakayım.

I'll leave them to them.

Ya ben bir tek şey söylemek istiyorum.

I just want to say one thing.

Yani aynı fikirdeyim tamamen Berke senle de.

So I completely agree with you, Berke.

Ama yani mesela Rusya'yla, Belarus'la Avrupa'da ya da Macaristan'la ve biraz önce örneği verildiği gibi Venezuela'yla şeyi hiç katmıyorum bile İran'a.

But I mean, for example, I don't even consider Russia, Belarus in Europe, or Hungary, or, as mentioned earlier, Venezuela in relation to Iran at all.

Çok otoriter bir durum var orada.

There is a very authoritarian situation there.

Türkiye'nin bunlardan farklı olarak ümidin kesilmeyeceği bir demokratik hem de medyanın da çok ciddi şekilde kontrol edilmesine rağmen iktidar tarafından yani yapısal olarak da buna rağmen de ümit beslenebilecek bir durumda olduğunu düşünüyordum yani.

I believed that Turkey, unlike these, is in a situation where hope can still be nurtured despite the serious control of the media by the government, and structurally, hope is still possible.

Ve bu seçim sonuçları da sizin de dediğiniz gibi bunu doğrulayacak.

And these election results will, as you said, confirm this.

Ve Türkiye'nin.

And Turkey's.

Daha mücadeleye demokratik bir toplum kurulması yolundaki demokrasinin güçlendirilmesi yolundaki mücadeleye de katkıda bulunacak bir bağlam içinde seyredeceğini düşünmek mümkün diye düşünüyorum ben de.

I also think it is possible to consider that it will take place within a context that will contribute to the struggle to strengthen democracy towards the establishment of a democratic society.

Vaktimiz varsa ben kısa bir soru yöneltmek istiyorum Berk Hocam'a.

If we have time, I would like to ask a short question to Professor Berk.

Sizin de altını çizdiğiniz gibi Türkiye'de belli muhalefet dinamikleri var.

As you also emphasized, there are certain opposition dynamics in Turkey.

Siyasetin belki.

Maybe of politics.

Kendisinden çok daha farklı şekillerde gelişmiş de olabilir ki ben özellikle toplumsal cinsiyet ve feminist mücadelenin bu anlamda önemli olduğunu düşünüyorum ki diğer otoriter rejimlerde de bu antijender söylem ve politikaların çok yaygın olduğunu görüyoruz.

It may have developed in ways that are very different from itself, and I particularly believe that the struggle for gender and feminism is important in this regard, as we see that this anti-gender discourse and policies are very widespread in other authoritarian regimes as well.

Bu otoriter liderlerin birbirlerinden kopya çekme durumu yoksa gerçekten toplumsal dinamikler içinde bu cinsiyet mücadelelerinin önemini kavramış.

If these authoritarian leaders are not copying each other, then they have truly understood the significance of these gender struggles within social dynamics.

Olabilirler mi diye sormak istiyorum size.

I want to ask you if they can be.

Bu bence çok güzel bir soru ve çok haklısınız.

I think this is a very nice question and you are absolutely right.

Aslında özellikle sağ popülist ya da daha da otoriterleşmiş vakaların hepsinde biz feminist hareketleri rejimin doğrudan saldırıya geçtiğini toplumsal cinsiyet meselesinde çok daha muhafazakar yorumların yapıldığını ve rejimin bunu resmi politikaları kapsamında yaptığını görüyoruz.

In fact, especially in cases of right-wing populism or those that have become even more authoritarian, we see that feminist movements are directly attacked by the regime, more conservative interpretations of gender issues are made, and the regime does this as part of its official policies.

Sadece Türkiye'de değil Macaristan'da Sırbistan'da.

Not only in Turkey but also in Hungary and Serbia.

Rusya'da ve özellikle Rusya üstünden eski komünist yönetimlere sahip olan ülkelerin hepsinde bu gerçekten sivil toplumun alanını daraltan ve muhalefeti zayıflatmak ve bölmek için kullanılan bir mesele.

In Russia and especially in all countries with former communist regimes through Russia, this is indeed an issue that narrows the space of civil society and is used to weaken and divide the opposition.

Ama bir taraftan da feminist hareketler Türkiye örneğinde de gördüğümüz üzere ama Türkiye tekil bir örnek değil bu açıdan toplumsal muhalefetin adeta bayraktarlığını yapan sokağa inen.

But on the other hand, feminist movements, as we have seen in the example of Turkey, are not a unique case; in this respect, they are almost the flag bearers of societal opposition that take to the streets.

Omuz omuza bir mücadeleyi yürüten hareketler olarak da öne çıktıklarını görüyoruz.

We also see that they stand out as movements that carry out a struggle shoulder to shoulder.

Dolayısıyla bu çok şaşırtıcı değil.

Therefore, this is not very surprising.

Sanırım otoriter rejimlerin özellikle de sağ bir ideolojiye dayanan otoriter rejimlerin daha geleneksel bir aile algısı olması toplumsal cinsiyetleri daha hiyerarşik bir şekilde konumlandırmaları.

I think that authoritarian regimes, especially those based on a right-wing ideology, tend to have a more traditional perception of family, which positions genders in a more hierarchical manner.

Ve özellikle de antiliberal.

And especially anti-liberal.

Görüşlerle milliyetçilik ama biraz da daha böyle devletçi daha otoriter bir milliyetçilik okumasını paralel bir şekilde yapmalarından kaynaklanıyor.

The nationalism is influenced by viewpoints, but it stems from a parallel reading that is somewhat more state-oriented and authoritarian.

Bunların hepsi birbirlerini besliyorlar ve o nedenle bu saydığım bütün vakalarda Macaristan'da dini söylemlerin tonu bir tık daha düşük Türkiye'de çok daha yüksek Rusya'da da biraz daha böyle daha orta seviyede kaldığını düşünebiliriz.

All of these are feeding off each other, and for this reason, in all the cases I mentioned, we can think that the tone of religious discourses in Hungary is slightly lower, in Turkey much higher, and in Russia it remains at a somewhat more moderate level.

Ama Sırbistan'da aynı şekilde.

But in Serbia, it's the same way.

Bu vakaların hepsinde etnik dini fay hatlar üstüne oturan ve etno dini bir söylem üstünden arkasına toplumun çoğunluğunu toplamaya çalışan bir iktidar var.

In all of these cases, there is a power that sits on ethnic-religious fault lines and tries to gather the majority of society behind it through an ethnoreligious discourse.

Türkiye'de son dönemde bu strateji artık başarı kazanmamaya başladı.

Recently, this strategy has started to no longer achieve success in Turkey.

Özellikle de yerel seçimlerde tabii bu söylem büyükşehirlerin neredeyse hepsini AKP MHP iktidarına kaybettiriyor.

Especially in local elections, of course, this narrative is causing almost all of the metropolitan cities to be lost to the AKP-MHP government.

Ama öte yandan işte kırsal bölgelerde nüfusun daha az olduğu.

But on the other hand, the population is lower in rural areas.

Hem muhafazakar olduğu bölgelerde hem Türkiye'de hem Macaristan'da hem Sırbistan'da hem de tabii Rusya'da ki Rusya daha kapalı bir rejim olduğu için orada büyükşehirlerde bile benzer bir tablo var.

In both the conservative regions and in Turkey, Hungary, Serbia, and of course Russia—where there is a more closed regime—there is a similar picture even in large cities there.

İktidarın kontrolünü arttırdığını görüyoruz.

We see that it is increasing the control of power.

O nedenle toplumsal cinsiyet meselesi aslında bu rejimin tam da muhalefeti bölmek için kullandığı strateji.

For this reason, the issue of gender is actually a strategy that this regime uses precisely to divide the opposition.

Bununla nasıl başarılı bir şekilde mücadele edilebilir?

How can this be successfully tackled?

Ve feminist hareketlerle muhalefet partileri arasında nasıl daha güçlü organik bağlar kullanılabilir?

And how can stronger organic ties be established between feminist movements and opposition parties?

Bence bunu tartışmalıyız.

I think we should discuss this.

Türkiye'de çok olumlu bir örnek var ama ben hala özellikle mesela ana muhalefet partisi açısından söylemek gerekirse feminist hareketlerle yeterince dayanışma içinde olduğunu düşünmüyorum.

There is a very positive example in Turkey, but I still don't think, especially in terms of the main opposition party, that they are in sufficient solidarity with feminist movements.

Orada bence yapılabilecek çok daha fazla şey var.

I think there are many more things that can be done there.

Ama en azından biraz gidişat bu yönde olacak sanırım.

But at least I think there will be some progress in this direction.

Evet çok teşekkürler.

Yes, thank you very much.

Şimdi programın aslında sonuna geldik.

Now we have actually reached the end of the program.

Dolayısıyla ben veda programı da olması nedeniyle bir teşekkür cümlesiyle bitirmek istiyorum.

Therefore, I would like to conclude with a thank you sentence due to the farewell program.

Vakayname'ye yaklaşık tam 4 sene önce başlamıştık.

We had started on the Vakayname almost exactly 4 years ago.

Yani 2020 senesinin ilkbaharında.

So in the spring of 2020.

O zaman işte covid salgını başlamıştı.

At that time, the covid pandemic had just started.

Henüz aşılar yoktu filan biliyorsunuz.

There weren't any vaccines yet, you know.

Vakayname'nin de alt başlığı salgın günlerinde memleket manzaraları idi.

The subtitle of the chronicle was landscapes of the homeland in pandemic days.

Salgın tamamıyla yok olduğumu bilmiyorum ama en azından tehdidi azaldı.

I don't know if the epidemic has completely disappeared, but at least the threat has decreased.

Vakayname'nin de alt başlığı memleket manzaraları olarak değişti.

The subtitle of the "Vakayname" has also changed to "landscapes of the homeland."

Ve sağlığın yanı sıra işte hukukçularla, iktisatçılarla.

And in addition to health, also with lawyers and economists at work.

Tarihçilerle, siyaset bilimcilerle, şairlerle, edebiyatçılarla konuştuk.

We spoke with historians, political scientists, poets, and literatures.

En son da göçmenlik üzerine uzun bir seri yaptık.

Most recently, we did a long series on immigration.

O konuyu ele almaya çalıştık.

We tried to address that issue.

Ben bir de şunu söyleyeyim.

Let me say this as well.

Yani medyanın, ana akım medyanın sahiden tuzla buz olduğu Türkiye'de.

So, in Turkey, where the mainstream media is truly shattered.

İşte böyle ışıldayan, nispeten ayakta kalmayı becermiş nadir medya kuruluşu.

Here is a rare media organization that shines like this and has managed to stay afloat relatively well.

Hemen birisi açık radyo oldu.

Someone immediately became an open radio.

Programcısı olduğum için söylemiyorum.

I'm not saying this because I'm a programmer.

Gerçekten böyle düşündüğüm için söylüyorum.

I'm saying this because I really think so.

Ve kapatırken de hem konuk olan herkese Vakayname'de son dört sene içinde

And while closing, for everyone who has been a guest, in the Vakayname, in the last four years.

hem de dinleyicilere ve destekçilere çok teşekkür ederek hoşçakalın demek istiyorum.

I want to say goodbye by thanking the listeners and supporters very much.

Ömer Bey'in, Özlem Hanım'ın ve belki senin söyleyeceğin son birer cümle varsa onu alalım ve programı bitirelim.

If Mr. Ömer, Mrs. Özlem, and maybe you have one last sentence to say, let's take that and conclude the program.

Evet bence...

Yes, I think so...

Ben bir ufak bir cümleyle bitirmek istiyorum.

I want to finish with a small sentence.

Ben de çok Vakayname bence de keyifli, iyi bir, önemli bir programdı yankılarıyla beraber.

I also think the Vakayname was very enjoyable, a good and important program with its echoes.

Esasen açık radyonun işte 29 yılı tamamlamakta olduğu yayın hayatında

In fact, in the broadcasting life of open radio, which is about to complete 29 years.

genel yapısı itibariyle özellikle de benim bir kısmında rol aldığım programlarında

in terms of its overall structure, especially in the programs in which I participated in part

işte Açık Gazete'nin, Açık Dergi'nin ve Açık Yeşil'in,

Here is Açık Gazete, Açık Dergi, and Açık Yeşil's,

de mesela hepsinin birer Vakayname tarzı yaklaşımı olduğunu da söyleyelim.

For example, let's also say that they all have an approach resembling a "Vakayname."

Vakayname'nin kendisi de bu biçimde tamamlayıcı bir başka unsur oldu.

The vakayiname itself became another complementary element in this way.

Bu açıdan kendi payıma çok mutluyum yani.

From this perspective, I am very happy on my part.

Ben de teşekkürle devam etmek istiyorum o zaman.

I would like to continue with thanks then.

Sonradan aranıza katılmıştım.

I joined you later.

Bu davet için Ömer Bey, Güven Bey sizlere çok teşekkür ediyorum.

I would like to sincerely thank Mr. Ömer and Mr. Güven for this invitation.

Açık Radyo'yla ilişkilenme biçimim...

My way of relating to Açık Radyo...

Özellikle öğrenci gibi hissettiriyor bana.

It especially makes me feel like a student.

Bu programda da sizinle ortak yapımcı olarak devam etti.

In this program, he/she continued as a co-producer with you as well.

Gerçekten Türkiye'nin çok önemli entelektüelleriyle burada bir zaman dilimine tanıtmak çok kıymetliydi.

It was very valuable to introduce a period of time here with some of Turkey's most important intellectuals.

Açık Radyo zaten Güven Bey, Ömer Bey sizlerin altını çizdiğiniz gibi

Açık Radyo is already, Mr. Güven, as you Mr. Ömer have emphasized.

Türkiye'nin bu baskılanmış ortamında bize nefes alabilecek bir ortam.

An environment where we can breathe in Turkey's suppressed atmosphere.

Konuklara, dinleyenlere, herkese ben de çok teşekkür ediyorum.

I would also like to thank the guests, the listeners, and everyone.

Çok teşekkür ederim.

Thank you very much.

Belki son söz sende, böylece bitiriyoruz.

Maybe the last word is yours, so we are ending it here.

Tabii.

Of course.

Ben de açıkçası Vakayname'ye hem yanlış hatırlamıyorsam 3 defa katılmış bir katılımcı olarak ama daha da önemlisi çok uzun süredir.

To be honest, I have participated in the Vakayname three times, if I remember correctly, but more importantly, it has been for a very long time.

Hem bu programı hem de Açık Radyo'yu takip eden, dinleyen biri olarak çok teşekkür etmek istiyorum.

As someone who follows and listens to both this program and Açık Radyo, I want to express my sincere thanks.

Benim açımdan, iki açıdan çok önemli.

From my perspective, it is very important in two ways.

Bu program hem uzmanı olduğum konularda bile yeni bir şey öğrendiğim

This program has taught me something new even in the subjects I am an expert in.

ama bir taraftan da uzman olmadığım birçok konuda da epey bir şey öğrendiğim bir program oldu.

But on the other hand, it was a program where I learned quite a lot about many topics I am not an expert in.

Açıkçası yani bunu özellikle Türkiye'de bir radyo kanalında görmek gerçekten çok kıymetli.

Honestly, seeing this particularly on a radio channel in Turkey is really valuable.

Buraya çağrılan zengin konuk listesi hem beşeri hem de sosyal bilimler alanlarında

The list of wealthy guests invited here includes both the humanities and social sciences fields.

hatta onun ötesinde kamusal entelektüelleri de belki listeye katabilirim.

In fact, I might even add public intellectuals to the list.

Ve tabii son olarak açıkçası...

And of course, lastly, to be honest...

Açık Radyo, yani Türkiye'de medya alanı hem artan milliyetçi ya da daha otoriter ideolojilerin yükselmesi

Açık Radyo, which means that in Turkey the media sector is experiencing the rise of increasing nationalist or more authoritarian ideologies.

hem de Türkiye'deki otoriterleşme yüzünden çok kuraklaşmıştı.

and it had become very dry due to the authoritarianism in Turkey.

Bu kurak medya ortamında Açık Radyo 20 küsur senedir ayakta kalan bir kurum olarak

In this dry media environment, Açık Radyo has been an institution standing strong for over 20 years.

her şeyden önce bence çok büyük bir başarıya imza attı.

First of all, I think he/she has achieved a great success.

Yani katılımcı olarak burada bulunmak ayrıca beni onore etti.

So being here as a participant also honored me.

Onun için de çok teşekkür ediyorum sizlere.

That's why I thank you very much.

Biz çok teşekkür ederiz. Harika.

Thank you very much. Wonderful.

Evet, biz de çok teşekkür ederiz.

Yes, we also thank you very much.

Pazartesi günü Açık Radyo yeni yayın dönemine başlıyor.

Open Radio is starting its new broadcasting period on Monday.

Cuma günleri 10.30'da başka bir program ve kayınhamenin yerini almış olacak.

On Fridays at 10:30, there will be another program and it will have replaced the mother-in-law's place.

Ama bir bayrak yarışı gibi belki bunu görmek mümkün ve ümitli bir noktada bitiriyoruz en azından.

But perhaps we can see this like a relay race, and at least we are finishing it at a hopeful point.

Ben herkese yeniden teşekkür ediyorum ve hoşçakalın diyorum.

I thank everyone again and say goodbye.

Hoşçakalın.

Goodbye.